27
ΠEMΠTH 15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2011
Στο «μικροσκόπιο» η μεταφορά των μαθητών συνέχεια από ΣEΛ. 5
λυθεί το ζήτημα της μεταφοράς των μαθητών από τις συγχωνευμένες σχολικές μονάδες της περιφέρειας της Λέσβου. Τρεις είναι οι περιπτώσεις στη Λέσβο όπου μεγάλος αριθμός μαθητών χρειάζεται να μεταφερθεί από το ένα χωριό στο άλλο μετά τη συγχώνευση των σχολείων τους. Πρόκειται για τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Λισβορίου, που συγχωνεύτηκε με αυτό του Πολιχνίτου σε 12θέσιο σχολείο, του Δημοτικού Σχολείου Πελόπης, που συγχωνεύτηκε με αυτό της Κάπης - Κλειούς σε εξαθέσιο σχολείο, και του Δημοτικού Σχολείου Μεσαγρού, που συγχωνεύτηκε με αυτό του Παπάδου σε 10θέσιο σχολείο. Η μεταφορά των παραπάνω μαθητών (περίπου 60 στο σύνολό τους) πραγματοποιείται ήδη από τη Δευτέρα με ΚΤΕΛ, ενώ, όπως ανέφερε χτες στο «Ε» η προϊσταμένη της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Αναστασία Τσολερίδου, τα συγκεκριμένα δρομολόγια θα νομιμοποιηθούν μέσω σχετικής εγκυκλίου.
Τα αιτήματα για ταξί Από εκεί και πέρα, η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου έχει στα χέρια της αιτήματα για τη μεταφορά με ταξί 10 περίπου μαθητών νηπιαγωγείων ή δημοτικών σχολείων της Λέσβου και της Λήμνου. Σύμφωνα με τον αρμόδιο αντιπεριφερειάρχη Ηρακλή Βερβέρη, πρόκειται για τη μεταφορά ενός μαθητή νηπιαγωγείου από το Νεοχώρι στο Πλωμάρι, ενός ακόμη μαθητή από τη Στύψη στο Ειδικό Νη-
πιαγωγείο της Αρίσβης, δύο μαθητών από το Πυργί στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Μυτιλήνης, ενός μαθητή στο Δημοτικό Σχολείο της Θερμής, ενός μαθητή από το Πλατύ στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Μύρινας, δύο μαθητών από τον Κορνό στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Μύρινας και δύο μαθητών από τα Δάφια στο Νηπιαγωγείο Ατσικής. Όπως λέει ο κ. Βερβέρης, η Περιφέρεια αναζητά επαγγελματίες οδηγούς ταξί ώστε να κάνει απευθείας ανάθεση για τα συγκεκριμένα δρομολόγια. Ωστόσο, σύμφωνα με την κ. Τσολερίδου, δεδομένου και του ότι η μεταφορά με ταξί είναι ιδιαίτερα δαπανηρή, γίνεται έλεγχος για το εάν υπάρχουν περιπτώσεις που οι μαθητές θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν από ΚΤΕΛ. Η ίδια συμπληρώνει πως, σύμφωνα και με τη σχετική εγκύκλιο, προβλέπεται ανάθεση σε ταξί μόνο στις περιπτώσεις που η απόσταση της κατοικίας του μαθητή από το σχολείο του είναι πάνω από 1.250 μέτρα, αφού μικρότερες αποστάσεις μπορούν να καλυφθούν με τα πόδια. «Όλα τα παιδιά του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου μεταφέρονται ήδη. Για τα υπόλοιπα αιτήματα κάνουμε έλεγχο βάσει και των χαρτών, για να δούμε μήπως μπορούν να εξυπηρετηθούν από γραμμές ΚΤΕΛ», λέει η ίδια. «Στις περιπτώσεις που πρέπει να μπει ταξί, μπαίνει. Για νέα δρομολόγια, το εξετάζουμε. Κάνουμε ό,τι μπορούμε, δεδομένου και του ότι η εγκύκλιος ήρθε την τελευταία στιγμή.»
Γράμματα Αναγνωστών
Κι η επισκευή του μνημείου… στο δήμαρχο ε επιστολή της η Υπηρεσία Νεωτέρων ΜνηΜ μείων και Τεχνικών Έργων Βορείου Αιγαίου απαντά σε σχόλιό μας σχετικό με τη συντήρηση του διατηρητέου ανεμόμυλου Περάματος στο Δήμο Λέσβου. Στην επιστολή αυτή σημειώνονται: «Σε απάντηση του από 11-8-2011 δημοσιεύματός σας σχετικά με τον Ανεμόμυλο Περάματος του Δήμου Λέσβου, ο οποίος έχει χαρακτηρισθεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο με την υπ. αριθμ. ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/1571/32930/12-51997 (ΦΕΚ 628/Β/28-7-1997) Υπουργική Απόφαση, σας γνωρίζουμε ότι μετά την ολοκλήρωση των εργασιών συντήρησης τις οποίες είχε εκτελέσει η Υπηρεσία μας μεταξύ των ετών 2002 - 2003, η περαιτέρω μέριμνα συντήρησης του μνημείου ανήκει στο Δήμο Λέσβου, ο οποίος είναι νομέας και κάτοχος του μνημείου. Επειδή το μνημείο βρίσκεται εντός του θαλάσσιου χώρου του κόλπου της Γέρας, προκαλείται συχνά διάβρωση των ξύλινων στοιχείων του, με αποτέλεσμα να χρήζει τακτικών επισκευαστικών εργασιών. Ύστερα από τα παραπάνω, αποστείλαμε σχετικό έγγραφο στο Δήμο Λέσβου ώστε να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα επισκευής του μνημείου, μετά από συνεννόηση με τη Υπηρεσία μας. Η προϊσταμένη της Υ.Ν.Μ.Τ.Ε. Βορείου Αιγαίου Μαρία Ταπανλή - Δανιά Π.Ε. Μηχανικών - Αρχιτεκτόνων με βαθμό Α΄»
Γράμματα Αναγνωστών
Άνοιξε το νέο Μουσείο Ερεσού μια εποχή που όλοι προ- φανειακά ανακάλυψε! Σησηεστρέχουμε στην ιδιωτικοποί- 1912 - 1960: Με επιμονή του των πάντων και στην κα- φιλόλογου καθηγητή Γιάννη τακεραύνωση κάθε δημόσιου λειτουργήματος και λειτουργού, σαν τη συνδυασμένη πανάκεια διά «πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν» (κατά την έκφραση των Γραφών), εκπορευομένην από αυτό που λέμε Δημόσιο, έρχεται ένα γεγονός, ένα στέλεχος του Δημοσίου που σε κάνει να χαμογελάσεις με αισιοδοξία και να πεις πως δεν έχουν χαθεί τα πάντα… Πως αξίζει να αγωνιστείς για το νοικοκύρεμα του Δημοσίου, την απεμπλοκή του από την πολιτικάντικη συναλλαγή και την κομματική ψηφώνητη ομηρία των λειτουργών του, που επέβαλε σε μεγάλα τμήματά του ο δικομματισμός τις τελευταίες δυο - τρεις δεκαετίες… Η ιστορία του Μουσείου της Ερεσού για τους Λέσβιους είναι λίγο - πολύ γνωστή: Μέσα 19ου αι.: Ίδρυση του Μουσείου επί τουρκοκρατίας, πιθανόν από τον Ερεσιώτη φιλόλογο Εμμανουήλ Δαυίδ, μετέπειτα «Γυμνασιάρχη της Απελευθέρωσης» του 1912 στη Μυτιλήνη. Ανάγνωση, μετάφραση και έκδοση επιγραφών από τον ίδιο. Στέγασή του στο υπόγειο του Αρρεναγωγείου Ερεσού, όπου το βρίσκει μεταξύ 1880 και 1885 ο μέγας Γερμανός αρχαιολόγος Κολντεβάη και σκιτσάρει, όπως ο ίδιος μαρτυρεί, εκθέματα, ενώ προσφέρει αντικείμενο που επι-
Λάσκαρη από τη Βρίσα, που ζει στην Ερεσό, εμπλουτίζεται με εκθέματα το Μουσείο, παρά την εκδίωξή του από τη δημόσια εκπαίδευση λόγω της αριστερής του ένταξης. 1962 - 1965: Με πρωτοβουλία του αρχαιολόγου Χαριτωνίδη και του φιλολόγου-ιστορικού Ερεσιώτη Ιγν. Παπάζογλου, χτίζεται Μουσείο, αυτόνομο, στο χώρο της βασιλικής του Αγ. Ανδρέα στο Γιαλό Ερεσού, και στεγάζει τα μεταφερθέντα από το σχολικό υπόγειο εκθέματα, ύστερα από 100 χρόνια που τα φιλοξενούσε. 2001: Το Μουσείο της Ερεσού κλείνει για «συντήρηση κτηρίου και εκθεμάτων», υποτίθεται. Έχει προηγηθεί παραχώρηση για 90 χρόνια από την τότε δημοτική αρχή (Πολύδ. Α. Αμπατζής) του Δημοτικού Σχολείου του Γιαλού Ερεσού, που βρίσκεται απέναντι από το παλιό κτίσμα που κλείστηκε, για να συντηρηθεί και να φιλοξενήσει την εμπλουτισμένη μεγαλύτερη αρχαιολογική συλλογή, ενώ τάζουν στον Π. Αμπατζή μέχρι και ανοικτό θέατρο στις παρυφές του λόφου της αρχαίας ακρόπολης… 2002 - 2010: Τα χρόνια περνούν με το Μουσείο πάντα κλειστό, ενώ αρχίζει με συντονιστή το Σύλλογο των Απανταχού Ερεσίων «Ο Θεόφραστος» ένας πολύμορφος αγώνας
διεκδίκησης για να αποκτήσει η Ερεσός το αυτονόητο: αυτό δηλαδή που η ίδια διαχρονικά από την τουρκοκρατία δημιούργησε. Τι διαμαρτυρίες σε πολιτικούς, τι αρθρογραφία στις φιλόξενες στήλες τού «Εμπρός», αλλά και άλλων εντύπων, τι επερωτήσεις στη Βουλή των Ελλήνων από βουλευτές όλου του πολιτικού φάσματος, τι επίδοση διαμαρτυρίας στους ευρωβουλευτές του Τομέα Πολιτισμού όταν επισκέφτηκαν το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Σίγρι, από όλους τους μαζικούς φορείς της Ερεσού… Τι πανώ διαμαρτυρίας που έμειναν χρόνια κρεμασμένα… Μέχρι και επερώτηση στο Ευρωκοινοβούλιο κατατέθηκε για το κλειστό Μουσείο! Η μόνη ανταπόκριση που υπήρξε, προήλθε από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση (Π. Βογιατζής), όπου ο νομάρχης, θεωρώντας το κτίσμα του Δημοτικού Σχολείου σαν ακόμα ιδιοκτησία τής Τ.Α., εκταμίευσε ένα στοιχειώδες ποσόν για την ανακαίνισή του. Τα χρήματα γρήγορα τελείωσαν, και φως δε φαινόταν από πουθενά! Εν τω μεταξύ, ήρθε και το μνημόνιο και ο «Καλλικράτης» και είπαμε ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ… Δεν πρόκειται να ξαναδεί μουσείο η Ερεσός… Κρίμα οι αθλητικές στλεγγίδες των γυναικείων ταφών, κρίμα το νόμισμα προς τιμήν της Σαπφούς που πιστοποιεί την Ερεσό σαν τη γενέτειρα της πρώτης και πιο μεγά-
λης λυρικής ποιήτριας της Γης, που στο μεταξύ το εμπλούτισαν. Κρίμα και οι δύο θέσεις αρχαιοφυλάκων που είχαν καταλήξει να έχουν σα μόνη απασχόληση την επίβλεψη όταν ανοίγονταν θεμέλια κάποιας οικοδομής, αφού το Μουσείο ήταν κλειστό… 2011: Τότε όμως ακούσαμε πως η προϊσταμένη τής Κ΄ ΕΠΚΑ, κ. Όλ. Φιλανιώτου, θα ανοίξει το Μουσείο που θα το ξαναλειτουργήσει μέσα στο καλοκαίρι… Στην αρχή δεν το πιστέψαμε. Εδώ, είπαμε, ελέω μνημονίου και μεσοπροθέσμου, ο κόσμος χάνεται, απολύονται συμβασιούχοι, και θα βρεθούν χρήματα για να τελειώσει το Μουσείο και να ξαναλειτουργήσει; Όταν όμως βρέθηκα τον Αύγουστο στην Ερεσό, και συνάντησα για πρώτη φορά στη ζωή μου την κ. Φιλανιώτου, πείστηκα πως τουλάχιστον ήταν αποφασισμένη να φέρει σε πέρας ό,τι είχε υποσχεθεί. Με μια σοβαρότητα και ειλικρίνεια που δε συναντάς εύκολα σε στελέχη του Δημοσίου, εξηγούσε γιατί το μοναδικό στον κόσμο επιτύμβιο ανάγλυφο έφιππης γυναικός (πλην Αμαζόνων) δε θα μπορούσε να αναρτηθεί στο Μουσείο της Ερεσού παρά μονάχα σε αντίγραφο. Με μια εξαιρετική απλότητα που χαρακτηρίζει τους αληθινά μορφωμένους επιστήμονες, ανταποκρίθηκε στην παράκλησή μας και μετέφερε μέσα σε ώρες
μια πολύ βαριά επιγραφή από το χώρο της παλαιοχριστιανικής βασιλικής, με αναφορά του «ΕΡΕΣΕΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ», στο χώρο του Νέου Μουσείου Ερεσού. Με την ίδια απλότητα μας εξήγησε πώς από τον προϋπολογισμό της Εφορείας της, κάνοντας περικοπές απ’ όπου μπορούσε, εξοικονόμησε το αναγκαίο ποσό για να ολοκληρωθούν οι εργασίες και ν’ ανοίξει ξανά το Μουσείο της Ερεσού. Με την ίδια απλότητα οργάνωσε τα εγκαίνια του Μουσείου, την Τετάρτη 7/9/2011, με παρουσία πλήθους κόσμου και επίσημη ομιλήτρια την προσκεκλημένη της καθηγήτρια Αμίγκ, του Πανεπιστημίου τού Μονπελιέ, από τους πιο εμβριθείς μελετητές και μεταφραστές του Θεοφράστου Μέλαντα Ερεσίου. Κάποιοι - αναγκασμένοι να απουσιάζουμε - είχαμε την ατυχία να μη χαρούμε τη στιγμή για την οποία επί μια δεκαετία παλέψαμε. Δεν πειράζει, αρκεί που η κ. Φιλανιώτου με όσα είπε, αλλά κυρίως με όσα έκανε για το Μουσείο Ερεσού, εκεί που κανείς δεν το περίμενε, οδήγησε τον παρευρισκόμενο δήμαρχο κ. Δ. Βουνάτσο να υποσχεθεί πως θα εντάξει το Μουσείο Ερεσού σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ, «διότι η Ερεσός αξίζει πολύ μεγαλύτερου Μουσείου από αυτό που εγκαινιάστηκε σήμερα», όπως είπε. Σπύρος Β. Πιπεράς