Kangoeroeloop voirt altijd iets extra’s te doen. Zo werd bij de 30ste editie in 2007 een ATB-tocht georganiseerd. “Die was aanvankelijk eenmalig, maar men wilde méér. En wij luisteren naar onze deelnemers”, lacht de voorzitter. “We hebben toen gezegd dat we daarmee door zouden gaan als er méér dan 500 deelnemers kwamen. Nou, dat werden er 534 …” De ATB-tocht trekt sindsdien jaarlijks 800 tot 1000 deelnemers. “We hebben de laatste jaren heel veel regen gehad, maar ook een keer extreem warm”, zo weet Pijnenburg. 2019 was een rampjaar. Toen trok de Leyetocht maar 444 deelnemers. De meeste deelnemers komen uit Helvoirt zélf. “Vught springt er niet echt uit, scoort in de top 5”, vertelt Christ. Vrijwilligers De organisatie kan rekenen op de inzet van zo’n 120 vrijwilligers. Zo zijn er 17 duo’s die de routes uitzetten. “Ik heb nooit zelf mee kunnen fietsen”, lacht Christ. “Ik fiets graag en veel, maar niet op de dag van de Leyetocht. Ach, ik rijd al die routes tóch wel een keer of tien.” Voor wat betreft de toekomst is hij vol goede moed. “Of we de 50 halen? Jawel, als we maar gezond blijven. De organisatie bestaat uit 65-plussers. We merken gelukkig dat er nog altijd veel mensen mee willen helpen.” Hij ontkomt er niet aan te concluderen dat de belangstelling terugloopt. “Op zich is het al een prestatie om twee tochten in één weekend overeind te houden. De routes voor 2021 liggen al klaar. We hopen op een mooie droge editie.” Kangoeroeloop De coördinatie van de vrijwilligers van dat ándere grote sportevenement, de Kangoeroeloop van Prins Hendrik, gebeurt eveneens door iemand die in Helvoirt woont.
Tine van Esch (79) is een geboren Tilburgse, kwam in 1965 naar Helvoirt, verhuisde naar Den Bosch maar woont sinds 1988 weer in Helvoirt. Ze werd voor al haar vrijwilligerswerk eerder dit jaar koninklijk onderscheiden. “Ik werkte als verpleegkundige bij de GGD. Daar was iemand die moest gaan sporten. Toen zei ik: Dan gaan we lopen in Vught!” Daar vond Tine direct haar draai. Ze ging een trainerscursus volgen en werd trainster van een loopgroep.
Ze beleeft veel plezier aan wat ze doet en ziet dat ook terug bij anderen: “Als vrijwilliger doe je dit voor de lol. Iedereen komt lachend binnen.” Ook haar kleindochters sprongen regelmatig bij. “Die komen gezellig oma meehelpen.” Ze liep de Kangoeroeloop zelf nooit: “Nee, dat kon niet. Maar de Leyetocht heb ik vroeger wél gefietst!”
Coördinator Bij de Kangoeroeloop, traditioneel op Tweede Kerstdag, was ze vanaf het begin actief als vrijwilligster. “Toen Carel Berkhout stopte als coördinator van de vrijwilligers, vroeg Frans Kortbeek me of ik dat wilde gaan doen.” Zo ging Tine jaarlijks op zoek naar ruim 100 vrijwilligers voor het loopevenement. “De mensen die het jaar ervoor hebben meegeholpen, ga ik vanaf half november al benaderen. In de eerste jaren deed ik dat via de post of de prikborden in het clubhuis, nu bijna allemaal digitaal. En ik benader natuurlijk ook mensen persoonlijk.” Gedegen voorbereiding Tine steekt heel wat tijd in een gedegen voorbereiding. Met een evenement op Tweede Kerstdag staat logischerwijs niet iedereen te trappelen om mee te komen werken. “Je probeert overal een mouw aan te passen”, blijft Tine optimistisch. “Waar vroeger iemand met een vlag stond, hangt nu een bord met een pijl erop. Alleen op kruisingen en onoverzichtelijke punten staan altijd mensen.” Het recordaantal deelnemers staat sinds jaar en dag op 3443. Aan stoppen heeft Tine nog nooit gedacht.
H V
Voortvarend verder... - 19