ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΡΕΠΟΡΤΑ Ζ
Κυριακή 22 Ιουνίου 2014
Σε κρίσιμη καμπή η ΔΗΜΑΡ Ο δρόμος προς το συνέδριο του Σεπτεμβρίου φαίνεται πως θα είναι δύσκολος και όχι ενωτικός ΤΟΥ ΦΟΡΗ ΠΕΤΑΛΙΔΗ fpetalidis@ekdotiki.gr
Σε κρίσιμη καμπή ακόμη και για την ίδια της την ύπαρξη βρίσκεται η Δημοκρατική Αριστερά μετά την δεινή ήττα των ευρωεκλογών της 25ης Μαΐου και στο δρόμο προς το συνέδριο του Σεπτεμβρίου.
Η
κυρίαρχη τάση των προεδρικών αλλά και του αριστερού δικτύου είναι πως πρέπει να γίνει συνέδριο, όπου θα έχουν άποψη όλα τα μέλη του κόμματος, να γίνει προσυνεδριακός διάλογος για τη φυσιογνωμία και την προοπτική του κόμματος, ενώ θα πρέπει να συζητηθούν και οι ευθύνες που αναλογούν στα ηγετικά στελέχη και στον πρόεδρο Φώτη Κουβέλη για το πολύ χαμηλό ποσοστό που έλαβε το κόμμα. Η μειοψηφία όμως του κόμματος δεν επιθυμεί το κόμμα να πάει σε συνέδριο, επισημαίνοντας πως οι διαδικασίες είναι προσχηματικές. Δεν είναι μάλιστα
σίγουρο, εάν τελικώς θα συμμετάσχουν στο συνέδριο, ενώ το τελευταίο διάστημα, ο βουλευτής Βασίλης Οικονόμου ανεξαρτητοποιήθηκε και προς αυτόν τον δρόμο βαδίζει και ο Γρηγόρης Ψαριανός. Στην αυτοκριτική πάντως που κάνει η ηγετική ομάδα επισημαίνεται πως «δεν ακούσαμε την κοινωνία που ήθελε ανανέωση και δεν πείσαμε ότι είμαστε χρήσιμη δύναμη για την κοινωνία και τη χώρα», αν και υποστηρίζεται πως δεν υπήρξε συνεκτική εικόνα και οι πολίτες μπερδεύτηκαν από τις αμφισημίες και από τις διαφορετικές θέσεις που εξέφραζαν στελέχη του κόμματος. Η εκτίμηση που υπάρχει στην ηγετική ομάδα της ΔΗΜΑΡ είναι πως τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών δημιουργούν ένα νέο περιβάλλον και πως η απήχηση του κόμματος είναι μεγαλύτερη από αυτήν που έδειξε η κάλπη. Γι’ αυτό και επιμένουν στην οργανωτική και πολιτική αυτονομία της Δημοκρατικής Αριστεράς. Μάλιστα επισημαίνουν πως η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην τρικομματική κυβέρνη-
ση με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ήταν μια πράξη ευθύνης για την αποφυγή της χρεοκοπίας και την παραμονή της χώρας μας στο ευρώ. Η αυτοκριτική που γίνεται από στελέχη της ηγετικής ομάδας είναι πως αυτή η συμμετοχή στοίχισε στη ΔΗΜΑΡ, αφού δεν αναδείκνυε όσο θα έπρεπε, ούτε τα θετικά σημεία, ούτε τα προβλήματα που υπήρξαν κατά τη διάρκεια της συμμετοχής της στην κυβέρνηση. Δεν κατέστη, δηλαδή, σαφές στους πολίτες ότι είναι άλλο κυβέρνηση εθνικής ανάγκης και άλλο κυβέρνηση στρατηγικής επιλογής, με αποτέλεσμα σε ορισμένες περιπτώσεις οι πολίτες να την ταυτίσουν με τις στρατηγικές επιλογές της ΝΔ. Σχετικά δε με την αποχώρηση, αν και ήταν ορθή, έγινε και πάλι χωρίς σχέδιο, αφού δόθηκε η εντύπωση πως η αποχώρηση από την κυβέρνηση ήταν λυτρωτική. Σε κάθε περίπτωση, επισημαίνουν ηγετικά στελέχη της ΔΗΜΑΡ, «είμαστε κυβερνώσα Αριστερά και όχι απαραίτητα κυβερνητική Αριστερά».
7