12
ΕΛΛΑΔΑ
Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011
ΡΕΠΟΡΤΑ Ζ
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΕΚΛΑΡΗΣ
Σε µεγαλύτερη ηλικία παντρεύονται (28,9 έτη) και τεκνοποιούν (31,1 έτη) οι Ελληνίδες το 2009
Αργά αλλά σταθερά αυξάνεται ο πληθυσμός στην Ελλάδα και αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στη μετανάστευση και όχι στις γεννήσεις παιδιών, που διατηρούνται -όπως και οι θάνατοι- στα επίπεδα των προηγούμενων ετών. Αυτό που άλλαξε στην Ελλάδα είναι ότι ο πληθυσμός ζει περισσότερο, με προσδόκιμο ζωής τα 77,7 έτη για τους άντρες και τα 82,8 για τις γυναίκες, παντρεύεται σε μεγαλύτερη ηλικία με πολιτικό γάμο -σχεδόν όσοι και με θρησκευτικόκαι τεκνοποιεί περίπου στα 31 - 34 έτη. Παράλληλα, οι νέοι εισέρχονται όλο και πιο αργά στην αγορά εργασίας. Η πρώτη επαφή τους μ’ αυτήν ξεκινά για πολλούς μετά τα 22, ακόμη και τα 25 έτη.
Αυξανόµαστε λόγω µετανάστευσης και όχι γεννήσεων Σε 11.305.118 ανέρχεται ο πληθυσµός της Ελλάδας το 2010
Αυξανόµαστε αργά, παντρευόµαστε πολιτικά και δουλεύουµε µετά τα 25 Στοιχεία για τον πληθυσµό, σύµφωνα µε έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής
Τ
α στοιχεία αυτά προκύπτουν από ειδική έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), για την εξέλιξη του πληθυσµού στην Ελλάδα και την είσοδο των νέων στην αγορά εργασίας. Σύµφωνα µε την έρευνα, την 1η Ιανουαρίου 2010 ο πληθυσµός της Ελλάδας εκτιµάται ότι ανήλθε σε 11.305.118 άτοµα, αυξηµένος κατά 44.716 άτοµα ή 0,4% σε σύγκριση µε την 1η Ιανουαρίου 2009. Πρόκειται για εξέλιξη που κατά κύριο λόγο οφείλεται στην καθαρή µετανάστευση (35.099 άτοµα) και πολύ λιγότερο στη φυσική αύξηση (γεννήσεις/ θάνατοι) του πληθυσµού (9.617 άτοµα). Οι γυναίκες παραµένουν λίγο περισσότερες (5.695.655) από τους άντρες (5.587.096). Το 2009 αντιστοιχούσαν 5,3 γάµοι ανά 1.000 κατοίκους, ενώ στην αρχή της δεκαετίας του 1960 η αντιστοιχία ήταν 9 γάµοι ανά 1.000 κατοίκους. Η µέση ηλικία των γυναικών κατά τον πρώτο γάµο αυξήθηκε βαθµι-
αία και από 24,1 έτη, που ήταν το 1991, έφτασε τα 28,9 έτη το 2009. Οι γεννήσεις στην Ελλάδα διατηρήθηκαν το 2009 σε περίπου ίδια επίπεδα µε το 2008 και ανήλθαν σε 117.933. Ο δείκτης ολικής γονιµότητας, ο οποίος είχε εµφανίσει µια σοβαρή πτωτική τάση από το 1980 (2,2) έως το 2005 (1,3), παρουσιάζει µικρή ανοδική τάση και ανήλθε το 2009 στο 1,5 -παραµένοντας, ωστόσο, κάτω από το όριο αντικατάστασης γενεών που είναι το 2,1. Η µέση ηλικία της µητέρας κατά τη γέννηση ήταν 31,1 έτη το 2009 έναντι 25,9 έτη το 1975.
Αυξήθηκαν οι πολιτικοί γάµοι Αξιοσηµείωτη είναι και η συνεχής αύξηση, τόσο σε απόλυτο µέγεθος όσο και σε ποσοστό επί του συνολικού αριθµού, των εκτός γάµου γεννήσεων, ενώ καταγράφεται ραγδαία αύξηση των πολιτικών γάµων. Το 2009 έγιναν 59.212 γάµοι εκ των οποίων οι 34.375 θρησκευτικοί (58,1%) και οι 24.837 πολιτικοί (41,9%), ενώ το 1995 οι πολιτι-
κοί γάµοι ήταν µόλις στο 10,5%. Στη Θεσσαλονίκη, το 2009 έγιναν 6.294 γάµοι, περίπου όσοι και το 2007 (6.253). Κατά την πρώτη εφαρµογή του ν. 3719/2008, ο οποίος πρόβλεπε τη συµβίωση ενήλικων ετερόφυλων προσώπων µε τη σύναψη του συµβολαιογραφικού εγγράφου Συµφώνου Συµβίωσης, στην Ελλάδα το 2009 πραγµατοποιήθηκαν 104 Σύµφωνα Συµβίωσης. Οι θάνατοι παρέµειναν στα επίπεδα των τελευταίων ετών και ανήλθαν το 2009 σε 108.316 µε αναλογία από 9,3 θανάτους ανά 1.000 κατοίκους, το 1991, σε 9,6 θανάτους το 2009. Η µέση ηλικία κατά το θάνατο, που το 1995 ήταν 71,8 έτη για τους άντρες και 77,6 έτη για τις γυναίκες, παρουσιάζει αύξηση και το 2009 ήταν 74 έτη για τους άνδρες και 80 έτη για τις γυναίκες. Ο δείκτης βρεφικής θνησιµότητας εµφανίζει συνεχή πτώση και από 18 που ήταν το 1980 έφτασε στα επίπεδα του 2,7 το 2008 και στο 3,1 το 2009. Η προσδοκώµενη ζωή κατά τη γέννηση
ανήλθε, το 2009, σε 77,7 έτη για τους άνδρες και 82,8 για τις γυναίκες, ενώ το 1985 ήταν 73,5 και 78,4 έτη αντίστοιχα. Στη Θεσσαλονίκη το 2009 καταγράφηκαν 9.303 θάνατοι.
Στα 25 για δουλειά Η πρώτη επαφή µε την αγορά εργασίας γίνεται σε σχετικά µεγάλη ηλικία, καθώς µέχρι την ηλικία των 22 ετών το ποσοστό των ατόµων που έχουν µια εργασιακή εµπειρία δεν ξεπερνά το 50%. Ακόµα και στην ηλικία των 25 ετών το 20% των ερευνηθέντων ατόµων δεν έχει αποκτήσει καµία εργασιακή εµπειρία. Οι περισσότεροι νέοι βρίσκουν µια πρώτη εργασία ως µισθωτοί. Το ποσοστό των ατόµων που άρχισε να εργάζεται αµέσως ή βρήκε µια εργασία µέσα σ’ έναν το πολύ χρόνο από το τέλος των σπουδών του είναι 27,9%. Το 30,7% των ερευνηθέντων δήλωσε ότι βρήκε εργασία µέσα στον τέταρτο χρόνο ή και αργότερα, µετά το τέλος των σπουδών. Η µέση διάρκεια της πρώτης εργασίας είναι 46,5 µήνες.
∆ικαίωση του Βρετανού Σάιµον Τσάπµαν Στο πλημμέλημα της απλής στάσης μετατράπηκαν οι κατηγορίες που αντιμετώπιζαν οι τέσσερις διαδηλωτές που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια των επεισοδίων στη Σύνοδο Κορυφής το 2003. Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο με ψήφους 4 - 3 ανέτρεψε την πρωτόδικη απόφαση, τους έκρινε ενόχους μόνο για το συγκεκριμένο αδίκημα και επέβαλε ποινή φυλάκισης έξι μηνών στον καθέναν. Ανάμεσα στους κατηγορουμένους ήταν και ο Βρετανός διαδηλωτής Σάιμον Τσάπμαν, ο οποίος από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του υποστήριζε ότι στήθηκε σκευωρία σε βάρος του. Ο κατηγορούμενος αρνούνταν τις κατηγορίες που του είχαν απαγγελθεί λέγοντας ότι οι αστυνομικοί σκηνοθέτησαν τη συμμετοχή του στα επεισόδια και στη συνέχεια του φόρτωσαν ένα σακίδιο γεμάτο με βόμβες μολότοφ. Μετά την ολοκλήρωση της ανακριτικής διαδικασίας ο Βρετανός είχε απαλλαγεί με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, καθώς όπως αναφερόταν «στις εικόνες των βίντεο και στις φωτογραφίες που προσκομίστηκαν διακρίνεται καθαρά ότι ο διαδηλωτής φέρει δίχρωμο σακίδιο χρώματος γαλάζιου - μοβ, σε αντίθεση με το μαύρο σακίδιο με τις μολότοφ για το οποίο κατηγορήθηκε» και επισημαινόταν ότι «διακρίνεται αστυνομικός που τοποθετεί μπροστά του το μαύρο σακίδιο». Μάλιστα, στο βούλευμα τονιζόταν ότι «η διαδικασία της προσθήκης του ενοχοποιητικού στοιχείου στον κατηγορούμενο μετά τη σύλληψή του και της επίδειξής του στα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι εμφανής». Ωστόσο διατάχτηκε νέα έρευνα και τελικά ο Σάιμον Τσάπμαν παραπέμφθηκε σε δίκη. Στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο ο Σάιμον Τσάπμαν είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη οκτώ ετών και έξι μηνών, ενώ ένοχοι είχαν κριθεί και οι Μιχάλης Τραϊκάπης και Σύρος Sulaiman Dakduk, στους οποίους επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης επτά ετών για έκρηξη. Σε βάρος του Ισπανού Fernando Perez είχε επιβληθεί ποινή φυλάκισης πέντε χρόνων και έξι μηνών.