ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ
ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ (ΕΕΔΔΑ) • Γραφεία: Μενάνδρου 54, Αθήνα 10431
84
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2021
1 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
➤ Ελληνοαμερικανική συμφωνία για τις βάσεις ➤ Αεροπορική συμφωνία Ελλάδας-Ισραήλ ➤ 10 χρόνια ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Συρία ➤ Κολομβία: Εντείνεται η κρατική καταστολή και η παρακρατική βία
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ Ούτε χρόνος δεν πέρασε από τότε που η κυβέρνηση ψήφισε νόμο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων και τώρα φέρνει στη Βουλή για ψήφιση νέο ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ
νομοσχέδιο με το οποίο σχεδιάζει την κατάργηση της δουλειάς με όσα δικαιώματα έχουν απομείνει από την ψήφιση προηγούμενων παρόμοιων
ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ (ΕΕΔΔΑ) • Γραφεία: Μενάνδρου 54, Αθήνα 10431
84
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2021
εκτρωμάτων, όπως οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, η επέκταση των ευέλικτων μορφών εργασίας (την οποία έχουν μετονομάσει σε απασχόληση). Όλα στο όνομα ενός και μόνο στόχου: την παραπέρα στήριξη της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων τους.
1 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
➤ ΕλληνοαμΕρικανικη συμφωνια για τισ βασΕισ
Το νέο νομοσχέδιο δίνει το τελειωτικό χτύπημα στον ήδη τσακισμένο, με τη
➤ αΕροπορικη συμφωνια Ελλαδασ-ισραηλ ➤ 10 χρονια ιμπΕριαλιστικησ ΕπΕμβασησ στη συρια ➤ κολομβια: ΕντΕινΕται η κρατικη καταστολη και η παρακρατικη βια
βοήθεια της «εργατικής αριστοκρατίας», συνδικαλισμό με μετατροπή των ενεργών μελών των σωματείων σε «ψηφιακούς ακολούθους». Οι ακόλουθοι
ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ (ΕΕΔΔΑ)
αυτοί θα συμμετέχουν στη ζωή των σωματείων τους πλασματικά, θα ψηφίζουν από απόσταση αυτό που θα αποφασίζουν βάσει των όσων πληροφορούνται από τα κοινωνικά δίκτυα ή τα παπαγαλάκια της κάθε κυβέρνησης. Βάζει μ’ αυτό τον τρόπο σοβαρά εμπόδια στο υπέρτατο εργασιακό δικαίω-
AΡΙΘΜΟΣ ΤΕΥΧΟΥΣ 84 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
μα της απεργίας. Συγχρόνως, προχωρά στην κατάργηση του ήδη πετσοκομμένου 8ωρου και δίνει το δικαίωμα στην εργοδοσία να απασχολεί έως και 10 ώρες την ημέρα
Υπεύθυνη Υλης και Εκδοσης ΝΤΕΠΠΥ ΚΟΥΛΟΥΡΗ
τους εργαζόμενους χωρίς πληρωμή υπερωριών. Οι υπερωρίες θα συμψηφίζονται με απλήρωτη άδεια που «θα τους δίνει το δικαίωμα να πηγαίνουν στα χωριά τους για το μάζεμα της ελιάς», κατά το γελοίο ισχυρισμό του υπουργού Εργασίας Κ. Χατζηδάκη, ο οποίος βαφτίζει ελαιοπαραγωγούς τους ερ-
Γραφεία Μενάνδρου 54 Αθήνα 10431 Τηλ: 210 38 13 052 e mail: eedda@otenet.gr www.eedda.gr
γαζόμενους, η πλειοψηφία των οποίων δεν διαθέτει ούτε ένα ελαιόδεντρο. Η «πρόβα τζενεράλε», η οποία φυσικά έχει ξαναδοκιμαστεί πολλές φορές στο παρελθόν, ξεκινά από το φετινό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς η οποία ορίστηκε από την κυβέρνηση να γιορταστεί στις 4 Μάη. Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Γιατί η αντίδραση των ταξικών εργατικών συνδικάτων ήταν άμεση και καταλυτική. Η Πρωτομαγιά θα τιμηθεί στις 6 Μάη. Για να είναι όλοι εκεί. Και θα είμαστε όλοι εκεί. Σε πείσμα των αντεργατικών αποφάσεών τους, των αντιλαϊκών σχεδίων τους, των αντιδημοκρατικών νομοσχεδίων τους που, όταν και αν γίνουν νόμοι, θα μείνουν στα χαρτιά, όπως τόσοι άλλοι, ανενεργοί και γελοιοποιημένοι από την αποφασιστική αντίδραση των ίδιων των εργαζομένων.
ΕΕΔΔΑ
Ορισμένα ζητήματα σχετικά με την επικείμενη ανανέωση της Ελληνοαμερικανικής Στρατιωτικής Συμφωνίας για τις βάσεις και τις τρέχουσες εξελίξεις Άρθρο του Γρηγόρη Αναγνώστου, οργανωτικού γραμματέα της ΕΕΔΥΕ και αντιπρόεδρου της ΕΕΔΔΑ
Η
επικείμενη ανανέωση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (ΣΑΑΣ) ανάμεσα στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ, η οποία, μάλιστα, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες ενδέχεται να συνδυαστεί και με την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Α. Μπλίνκεν, στην Αθήνα, δεν μπορεί να ιδωθεί ξεκομμένη από τις γενικότερες εξελίξεις με τις δεκάδες εστίες πολέμου να καίνε στην Ουκρανία, στη Μαύρη Θάλασσα, την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, τον Περσικό Κόλπο, τη Βόρεια Αφρική. Έχει άμεση σχέση με την κλιμάκωση των ανταγωνισμών ανάμεσα στις ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ με τη Ρωσία, την Κίνα και με την εμπλοκή δεκάδων κρατών, στο έδαφος της γενικευμένης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, σε μια περίοδο όπου υπάρχει τεράστια συγκέ-
ντρωση δύναμης πυρός και μπαίνει στην ημερήσια διάταξη το ενδεχόμενο τοπικών και περιφερειακών συγκρούσεων, ακόμη κι ενός γενικευμένου πολέμου. Οι ανησυχητικές εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος και η εμπλοκή της χώρας μας σε αυτές Σε αυτό το επικίνδυνο κουβάρι της κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η κυβέρνηση της ΝΔ πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και με τη στήριξη των άλλων αστικών κομμάτων, πηγαίνει ακόμη ένα βήμα παραπέρα την εμπλοκή της Ελλάδας σε όλες αυτές τις πολύ επικίνδυνες εξελίξεις, βάζοντας τον ελληνικό λαό και τους λαούς της περιοχής σε μεγάλες περιπέτειες.
3 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
ΕΕΔΔΑ
4 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
Είναι χαρακτηριστικές οι επιθετικές πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει το τελευταίο διάστημα, για λογαριασμό των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ: ● Συμμετέχει σε μια σειρά από στρατιωτικές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις, που στην ουσία αποτελούν πρόβες πολέμου, με τις κάννες στραμμένες στη Ρωσία και στο Ιράν. Η άσκηση «Defender Europe 2021» στα σύνορα με τη Ρωσία, για την οποία χρησιμοποιείται το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης για τη μεταφορά στρατιωτικών δυνάμεων· η πολυεθνική άσκηση «Ηνίοχος 2021» με επίκεντρο τη βάση της Ανδραβίδας και με τη συμμετοχή της βάσης του Ακτίου· η άσκηση «Atlantic Resolve» στο Στεφανοβίκειο της Μαγνησίας· η άσκηση «Αριάδνη 2021» στο Ιόνιο Πέλαγος, φανερώνουν την έντονη κινητικότητα και τη συγκέντρωση δύναμης πυρός, ιδιαίτερα στην εύφλεκτη περιοχή κοντά στη Μαύρη Θάλασσα. Συνδέονται με τις εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος στην Ουκρανία. Φανερώνουν ότι, κόντρα στην επιχειρηματολογία της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων που διατείνονται ότι συμβάλλουν στην ασφάλεια και στην άμυνα της χώρας, αναπτύσσεται ακόμη περισσότερο η επιχειρησιακή ικανότητα των αμερικανοΝΑΤΟικών δυνάμεων έναντι των ανταγωνιστών τους στην περιοχή, προλειαίνοντας το έδαφος για πολεμικές συγκρούσεις. ● Προχώρησε στην υπογραφή μιας σειράς συμφωνιών «Αμοιβαίας Αμυντικής Συνδρομής» με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Γαλλία, τη Σαουδική Αραβία. Στέλνει συστοιχίες πυραύλων Πάτριοτ και προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων στη Σ. Αραβία. Ετοιμάζεται να στείλει στρατιωτικές δυνάμεις στην Αφρική. Ήδη έχει παρουσία στον Περσικό Κόλπο. Αν και η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης είναι πως οι Συμφωνίες αυτές συμβάλλουν στην ανάπτυξη αμυντικών δεσμών της χώρας μας με τις εν λόγω χώρες -για να ανακοπεί τάχα η τουρκική επιθετικότητα- η ίδια η πραγματικότητα φανερώνει πως απώτερος στόχος είναι η συμμετοχή της Ελλάδας στις πολεμικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ - ΕΕ κατά του Ιράν, στη σημαντική από γεωστρατηγικής άποψης κι από πλουτοπαραγωγικές πηγές περιοχή της Μ. Ανατολής και της Β. Αφρικής, όπου διακυβεύονται τεράστια συμφέροντα. ● Επιδιώκει να παίξει ρόλο στην ευρωατλαντική ολοκλήρωση των Βαλκανίων. Έχει αναλάβει, για λογαριασμό του ΝΑΤΟ, την εναέρια επιτήρηση μιας σειράς χωρών, όπως της Β. Μακεδονίας, της Αλβανίας, του Μαυροβουνίου. ● Προχώρησε στην υπογραφή συμφωνίας με ισραηλινή εταιρία, όπου παραχώρησε το αεροδρόμιο της Καλαμάτας για την εκπαίδευση πιλότων της πολεμικής αεροπορίας. Αναβαθμίζει διαρκώς τις ήδη υπάρχουσες και συνάπτει και νέες συμφωνίες με το κράτος – τρομοκράτη του Ισραήλ, που μακελεύει καθημερινά τον παλαιστινιακό λαό. ● Προχωρά στην ολοένα μεγαλύτερη πρόσδεση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς αναπροσαρμόζοντας το δόγμα τους κι εντάσσοντάς τες στις αμερικανοΝΑΤΟικές επιχειρησιακές ανάγκες. Δαπανά τεράστια
ποσά για την αγορά Rafale, φρεγατών και άλλου πολεμικού υλικού –τις λεγόμενες «αγορές του αιώνα», όπως τις χαρακτήρισε ο ίδιος ο πρωθυπουργός από το βήμα της ΔΕΘ το Σεπτέμβρη του 2020– ενώ συνεχίζει να δαπανά σταθερά πάνω από 4 δις ευρώ το χρόνο για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες, καταλαμβάνοντας, μάλιστα, τη δεύτερη θέση μετά τις ΗΠΑ ανάμεσα στα κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ. Όλα τα παραπάνω φανερώνουν πως καθόλου τυχαίοι δεν είναι οι χαρακτηρισμοί του «γεωπολιτικού μεντεσέ», του «αξιόπιστου εταίρου και συμμάχου» που αποδίδουν στη χώρα μας κατά καιρούς οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και προπαντός ο υπερδραστήριος πρέσβης των ΗΠΑ, Πάιατ. Έρχονται να επιβεβαιώσουν τον πολύ επικίνδυνο ρόλο που επιδιώκει να παίξει η ελληνική αστική τάξη στην ευρύτερη περιοχή, ως σημαιοφόρος των ευρωατλαντικών συμφερόντων, στο όνομα της λεγόμενης «γεωστρατηγικής αναβάθμισης», της προσπάθειάς της, δηλαδή, να πάρει κομμάτι από τη μοιρασιά της λείας στην περιοχή στον ανταγωνισμό με τις αστικές τάξεις των άλλων χωρών της περιοχής. Εκείνο, όμως, που χρειάζεται να κρατήσουμε, είναι ότι αυτή η γεωστρατηγική αναβάθμιση δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με τις πραγματικές ανάγκες και τα συμφέροντα του λαού. Απεναντίας, όσο βαθαίνει η εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, τόσο αυξάνονται εκθετικά οι κίνδυνοι για το λαό μας. Η «γεωστρατηγική αναβάθμιση», στο όνομα της οποίας ομονοούν η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, το βάθεμα της εμπλοκής της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, έρχονται να συναντήσουν την αντιλαϊκή επίθεση στο εσωτερικό της χώρας που κλιμακώνεται ακόμη περισσότερο με την επιχειρούμενη κατάργηση του οχταώρου, τις ανατροπές στην ασφάλιση, τον ασφυκτικό κλοιό γύρω από τη δράση των σωματείων και του μαζικού κινήματος, την ένταση της καταστολής και της τρομοκρατίας. Έχει κοινό παρονομαστή τα συμφέροντα και την αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Η Ελλάδα μετατρέπεται σε πολεμικό ορμητήριο και ταυτόχρονα σε στόχο αντιποίνων Τις παραπάνω επικίνδυνες εξελίξεις διαπερνά σαν κόκκινη κλωστή η επικείμενη ανανέωση, επέκταση κι ενίσχυση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της τρίτης φάσης του Στρατηγικού Διαλόγου μεταξύ των δυο χωρών, που ξεκίνησε ήδη από το 2016 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, πηγαίνοντάς τον, μάλιστα, όχι ένα, αλλά αρκετά βήματα παραπέρα. Εν συντομία, χρειάζεται να λάβουμε υπόψη ότι ο διαβόητος αυτός Στρατηγικός Διάλογος Ελλάδας – ΗΠΑ περιλαμβάνει μια ολόκληρη γκάμα θεμάτων ανάμεσα στα οποία βρίσκονται η οικονομία, οι επενδύσεις, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός, η παραπέρα σύσφιξη των ελληνοαμερικανικών σχέσεων και φυσικά η ενίσχυση της αμερικανοΝΑΤΟικής
ΕΕΔΔΑ
στρατιωτικής παρουσίας στη χώρα μας. Σε αυτό το πλαίσιο του Στρατηγικού Διαλόγου, άλλωστε, είναι ενταγμένη και η προσπάθεια να αξιοποιηθεί η εκπαίδευση, τα ΜΜΕ, η λεγόμενη «κοινωνία των πολιτών» για να αμβλυνθούν τα όποια αντιαμερικανικά – αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά στη συνείδηση του ελληνικού λαού και προπαντός της νεολαίας του. Η Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας ανάμεσα στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ δεν είναι κάτι το καινούριο. Η παραχώρηση διευκολύνσεων στο στρατό των ΗΠΑ, η δημιουργία και η ύπαρξη στρατιωτικών βάσεων και υποδομών ξεκινά ήδη από τον Ιούλιο του 1947, όταν με απόφαση της τότε ελληνικής κυβέρνησης παραχωρήθηκαν διευκολύνσεις στην Υπηρεσία Στρατιωτικών Αεροπορικών Μεταφορών της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας. Από τότε μέχρι σήμερα κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι κι αν μπορεί να εξαχθεί ένα πρώτο συμπέρασμα, αυτό θα είναι ότι διαχρονικά η ελληνική αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της επεδίωκαν κι επιδιώκουν την ολοένα μεγαλύτερη πρόσδεση στο άρμα των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, με το λαό να καλείται να πληρώσει το μάρμαρο. Ένα δεύτερο συμπέρασμα είναι πως διαχρονικά η ύπαρξη βάσεων και υποδομών στη χώρα μας δεν συνέβαλε επ’ ουδενί στην ασφάλεια και στην άμυνά της, στην προστασία των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων από την τουρκική επιθετικότητα. Αντίθετα, εξυπηρετούσε τους στόχους και τις επιδιώξεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ –κι αργότερα της ΕΕ- που αβαντάρουν την τουρκική επιθετικότητα. Υπάρχει συσσωρευμένη εμπειρία από το ρόλο των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων και υποδομών στις κατά καιρούς ελληνοτουρκικές κρίσεις μέχρι τις μέρες μας, στα γεγονότα με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, αλλά και στις πολεμικές
συγκρούσεις της δεκαετίας από το 1990 κι έπειτα στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Συρία, στη Λιβύη κ.α. Μέχρι σήμερα, η Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας ανάμεσα στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ ανανεωνόταν ετησίως από τη Βουλή. Η πιο πρόσφατη ανανέωση της Συμφωνίας έγινε τον Οκτώβρη του 2019, συνδυαστικά με την επίσκεψη του τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μ. Πομπέο. Η Συμφωνία αυτή που ετοίμασε ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω του «Στρατηγικού Διαλόγου» με τις ΗΠΑ, με την κυβέρνηση Τραμπ, και ολοκλήρωσε η ΝΔ, ενίσχυσε τη βάση της Σούδας και έστησε νέες βάσεις στη Λάρισα, στο Στεφανοβίκειο, την Αλεξανδρούπολη, μετέτρεψε τη χώρα μας σε ορμητήριο ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων κατά άλλων κρατών και λαών. Σήμερα, επί προεδρίας Μπάιντεν, η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά στην υλοποίηση ενός πιο επικίνδυνου σχεδίου το οποίο προβλέπει: ● επέκταση της ισχύος της Ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας από ένα χρόνο στα πέντε χρόνια ● παραπέρα ενίσχυση της βάσης στη Σούδα, αναβάθμιση της δολοφονικής, επιχειρησιακής της ικανότητας ● διατήρηση και αναβάθμιση όλων των αμερικάνικων βάσεων και υποδομών ● ενδεχόμενη μεταφορά κι εγκατάσταση πυρηνικών στον Άραξο ή και σε άλλα σημεία της χώρας ● δημιουργία νέων βάσεων σε πάνω από είκοσι σημεία στη χώρα (Σκύρος, Κάρπαθος κ.α.) ● ακόμη μεγαλύτερη πρόσδεση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στο ευρωατλαντικό άρμα με διαρκείς συνεκπαιδεύσεις και ασκήσεις – πρόβες πολέμου ● μεγαλύτερη αξιοποίηση στρατιωτικών, αλλά και πολιτικών υποδομών (λιμάνια, αεροδρόμια, αυτοκι-
5 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
ΕΕΔΔΑ
6 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
νητόδρομοι κλπ.) οποτεδήποτε χρειαστεί για τους επιχειρησιακούς αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς Με λίγα λόγια, γίνεται φανερό ότι η χώρα μας δεν μετατρέπεται μόνο σε μια απέραντη ευρωατλαντική πολεμική βάση εφόρμησης, αλλά την ίδια στιγμή μετατρέπεται σε στόχο αντιποίνων. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις μιας σειράς αξιωματούχων της Ρωσίας και του Ιράν που ανοιχτά εδώ και καιρό κάνουν λόγο για ανταπάντηση, όταν εκτιμήσουν ότι είναι σε κίνδυνο η ασφάλεια των κρατών τους. Σε αυτή την κατεύθυνση και με δεδομένη την κατάσταση που διαμορφώνεται αυτό το διάστημα στην Ουκρανία και σε ολόκληρη τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, είναι εξαιρετικά ανησυχητικές οι δηλώσεις του προέδρου της Ρωσίας, Βλ. Πούτιν, που δήλωσε ότι η Ρωσία θα απαντήσει «δυναμικά και ασύμμετρα» όταν απειληθεί. Η ανανέωση της Ελληνοαμερικανικής Στρατιωτικής Συμφωνίας για τις Βάσεις έχει άμεση σχέση με τις Συμφωνίες που αναφέρθηκαν παραπάνω ανάμεσα στην Ελλάδα και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Γαλλία, τη Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ κλπ. Επεκτείνεται η επιχειρησιακή ικανότητα των αμερικανοΝΑΤΟικών δυνάμεων ολοένα και περισσότερο, ώστε να κουμπώσει τόσο με τις επιδιώξεις της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, όσο και με το διακηρυγμένο στόχο του ΝΑΤΟ μέχρι το 2030, αλλά και της ΕΕ, για ανάπτυξη της δράσης τους σε όλη την υδρόγειο, κύρια εκεί όπου παίζονται συμφέροντα κι επενδύσεις. Γίνεται, λοιπόν, φανερό ότι η ανανέωση και αναβάθμιση της Ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας για τις Στρατιωτικές Βάσεις δεν έχει καμία σχέση με την ασφάλεια και την άμυνα της χώρας, ούτε φυσικά λειτουργεί αποτρεπτικά ως προς την τουρκική επιθετικότητα, όπως επιχειρεί η κυβέρνηση να πείσει. Αντίθετα, εγκυμονεί πολύ σοβαρούς κινδύνους για το λαό, βαθαίνει την εμπλοκή στις ευρωατλαντικές επιδιώξεις στην ήδη εύφλεκτη περιοχή μας. Οι πρόσφατες εξελίξεις με την επίσκεψη του ελληνα υπουργού Εξωτερικών, Δένδια, στην Τουρκία, αλλά και η πορεία των συζητήσεων για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), καθώς και των διερευνητικών συνομιλιών ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία σημαδεύονται από αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, εφ όλης της ύλης διεκδικήσεις που θέτει η τουρκική κυβέρνηση και όλα τα παζάρια που βρίσκονται σε εξέλιξη γίνονται με τις πλάτες των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ. Φανερώνουν τους σχεδιασμούς για συνεκμετάλλευση του φυσικού πλούτου στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, υπό ευρωατλαντική εποπτεία, προς όφελος των οικονομικών ομίλων. Αποδεικνύεται στην πράξη ότι είναι εντελώς κάλπικο το δίλημμα «συμβιβασμός ή πόλεμος». Κάθε συμβιβασμός στρώνει το έδαφος για νέες αμφισβητήσεις και επικίνδυνες εξελίξεις για τους λαούς. Το μαρτυρά αυτό η πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων και της Κύπρου που οδεύει σε διχοτόμηση, με ευρωατλαντική σφραγίδα.
Να δυναμώσει η λαϊκή πάλη απέναντι στις πολύ επικίνδυνες εξελίξεις Μπροστά σε όλες αυτές τις πολύ επικίνδυνες εξελίξεις απαιτείται ετοιμότητα κι επαγρύπνηση. Αναδεικνύεται ο καθοριστικός ρόλος που μπορεί να διαδραματίσει η οργανωμένη λαϊκή πάλη, που μπορεί να βάλει εμπόδια σε αυτή την επικίνδυνη πολιτική της εμπλοκής στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις στην Αθήνα και στην υπόλοιπη χώρα, τον Οκτώβρη του 2019 και το Γενάρη του 2020 ενάντια στην ανανέωση της Ελληνοαμερικανικής Στρατιωτικής Συμφωνίας για τις Βάσεις φανερώνουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και αντίθεση ενάντια στην επικίνδυνη αυτή Συμφωνία, ενάντια στην ολοένα βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, κόντρα στον επικίνδυνο εφησυχασμό που καλλιεργεί η κυβέρνηση της ΝΔ και τα αστικά κόμματα, στη σιγή νεκροταφείου που επιχειρούν να επιβάλουν και στην προσπάθεια στοίχισης του λαού πίσω από τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης. Αναδεικνύεται πως σήμερα, περισσότερο από ποτέ είναι επιτακτική ανάγκη η ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυση της πάλης του αντιπολεμικού – αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, συνολικά του λαϊκού κινήματος. Στη λογική του «δεν γίνεται τίποτα» ή του «έξω από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι» χρειάζεται να αντιπαραθέτουμε το επιχείρημα πως ο λαός είναι παντοδύναμος όταν αποφασίζει να βγει στον προσκήνιο της ιστορίας και να γίνει νοικοκύρης κι αφέντης στον τόπο του. Ότι δεν θα πρέπει να στοιχηθεί πίσω από τον έναν ή τον άλλον ιμπεριαλιστή, αλλά θα πρέπει να βαδίσει κάτω από τη σημαία της πάλης για την ικανοποίηση των σύγχρονων διευρυμένων αναγκών του. Μόνο σε αυτό το έδαφος, μακριά κι έξω από τη μέγγενη των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και κάθε άλλου ιμπεριαλιστικού οργανισμού, μπορεί να αναπτυχθεί η πραγματική ειρήνη, η φιλία, η αλληλεγγύη, οι σχέσεις αμοιβαίου οφέλους ανάμεσα στους λαούς. Με αισιοδοξία, μαχητικότητα και αποφασιστικότητα να μπούμε μπροστά και να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, απαιτώντας: ● Απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους ● Να καταργηθεί η Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις Στρατιωτικές Βάσεις ● Να κλείσει η βάση της Σούδας, να ξηλωθούν οι βάσεις του θανάτου από τη χώρα μας, να μη δημιουργηθεί καμιά νέα βάση και στρατιωτική υποδομή ● Ούτε σκέψη για εγκατάσταση πυρηνικών στον Άραξο και οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα ● Καμία συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό ● Καμιά αλλαγή των συνόρων και των συνθηκών που τα καθορίζουν ● Αποδέσμευση από τις λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Οι ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ υπέρ του Ισραήλ και ενάντια στην Παλαιστίνη συνεχίζονται
Τ
ον Ιούνη του περασμένου χρόνου πραγματοποιήθηκε, υπό την αιγίδα των ΗΠΑ στο Μπαχρέιν, Διάσκεψη με τον άκρως υποκριτικό τίτλο «Ειρήνη για Ευημερία», όπου οι ΗΠΑ παρουσίασαν το οικονομικό τους σχέδιο για τη συμφωνία Ισραήλ-Παλαιστίνης. Στη Διάσκεψη παραβρέθηκαν αξιωματούχοι από το Μπαχρέιν, πετρελαιοπαραγωγές χώρες της περιοχής, την Αίγυπτο, την ΕΕ, το ΔΝΤ (το οποίο αντιπροσώπευσε η ίδια η επικεφαλής του, Κριστίν Λαγκάρντ), καθώς και ο πρώην βρετανός πρωθυπουργός, Τόνι Μπλερ, σαν ο παλιότερος διαμεσολαβητής. Όλοι ανεξαίρετα χαιρέτισαν αυτή την πρωτοβουλία και, για να κρύψουν τους πραγματικούς τους σκοπούς, μοίρασαν ευχολόγια για τη δημιουργία ευκαιριών για «ανάπτυξη και αμοιβαία συνεννόηση». Την παρουσίαση του σχεδίου έκανε ο Τζάρεντ Κούσνερ, γαμπρός και σύμβουλος του τότε πρώην αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ. Η βασική ιδέα ήταν να προσφέρουν στους Παλαιστίνιους 50 δις δολάρια για επενδύσεις σε υποδομές και να τους υποσχεθούν τη δημιουργία 1 εκατομμυρίου θέσεων εργασίας σε βάθος δεκαετίας, ζήτημα που, υποτίθεται, έχει στόχο να ξεπεραστούν τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας που μαστίζουν την Παλαιστίνη ώστε να υπάρξει ευημερία, εξ ου και ο τίτλος της Διάσκεψης. Αυτά για το οικονομικό σκέλος. Το πολιτικό σκέλος του σχεδίου, όμως, παρέμεινε στο σκοτάδι, εν αναμονή των επαναληπτικών ισραηλινών εκλογών, που προγραμματίζονται για το φετινό καλοκαίρι. Οι Παλαιστίνιοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν αλλά οι βάσεις για το παζάρι που ετοιμάζουν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ για την περιοχή μπήκαν. Το παζάρι αυτό περιλαμβάνει πρώτα και κύρια την εδραίωση της ισραηλινής κατοχής. Αυτό αποδεικνύεται πολύ εύκολα αφού στη Διάσκεψη συζητήθηκαν όλα τα ζητήματα εκτός από το ζήτημα της κατοχής, που για τους Παλαιστίνιους είναι βασικό προαπαιτούμενο. Οι ΗΠΑ δεν δίστασαν να δηλώσουν ότι δεν είχαν κατά νου να προτείνουν ένα σχέδιο όπως η Αραβική Πρωτοβουλία του 2002, που έβαζε στο τραπέζι για συζήτηση τα βασικά αιτήματα των Παλαιστινίων, αλλά ένα σχέδιο πολύ πιο κοντά στις ισραηλινές θέσεις που θα εξασφαλίσει την ασφάλεια του Ισραήλ. Αυτό το τελευταίο σημαίνει ότι το ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος δεν θεωρείται καθόλου βέβαιο και ότι η συζήτηση για μια ενδεχόμενη διευθέτηση εδαφών βρίσκεται προ των πυλών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι πολλοί αναλυτές
στα διεθνή ΜΜΕ, όπως το αμερικανικό πρακτορείο Μπλούμπεργκ, άφηναν υπαινιγμούς ότι η πραγματική διαπραγμάτευση δεν έγινε στο Μπαχρέιν αλλά στην Ιερουσαλήμ, στη διάρκεια της τριμερούς συνάντησης που πραγματοποιήθηκε με την παρουσία των συμβούλων Ασφαλείας των ΗΠΑ-Ρωσίας-Ισραήλ. Όπως εκτιμούν, ήταν εκεί που μπήκαν οι βάσεις για τη νέα μοιρασιά στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, η οποία περιλαμβάνει τη Συρία και το Ιράν. Μόλις έγιναν γνωστά τα αποτελέσματα της Διάσκεψης, ο παλαιστινιακός λαός πραγματοποίησε μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις με κεντρικά συνθήματα «Η Παλαιστίνη δεν είναι προς πώληση» και «Από το Μπαχρέιν ως τη Σαουδική Αραβία δεν μπαίνουμε στον πειρασμό από τα εκατομμύριά σας». Οι Παλαιστίνιοι που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις επανέλαβαν τα διαχρονικά αιτήματα του εξηντάχρονου και πλέον αγώνα τους για τη δημιουργία ανεξάρτητου, κυρίαρχου και βιώσιμου Παλαιστινιακού Κράτους στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, τερματισμό των εποικισμών και επιστροφή των εκατομμυρίων προσφύγων στις εστίες τους. Και επειδή ο παλαιστινιακός λαός δεν έχει δικαίωμα να ανασάνει ούτε για μια στιγμή, μετά τη Διάσκεψη του Μπαχρέιν ακολούθησε σειρά επαφών ανάμεσα στο Ισραήλ και αραβικές χώρες, όλες υπό την αιγίδα των ΗΠΑ, με στόχο την αναθέρμανση των σχέσεών τους. Σ’ αυτά τα πλαίσια πραγματοποιήθηκε άλλη μια «ειρηνευτική συμφωνία» ανάμεσα στο Ισραήλ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τον περασμένο Αύγουστο, με στόχο να ομαλοποιηθούν οι σχέσεις ανάμεσά τους με μοναδικό στόχο να αναβληθούν τα ισραηλινά σχέδια προσάρτησης τμήματος της Δυτικής Όχθης. Μετά την ολοκλήρωση των συνομιλιών και αφού μπήκαν οι υπογραφές, ο ισραηλινός πρόεδρος, Μπένζαμιν Νετανιάχου, έκανε δηλώσεις στα ΜΜΕ στη διάρκεια των οποίων διόλου δεν ξεκαθάρισε τη θέση του Ισραήλ σχετικά με την απόφαση για την αναστολή των σχεδίων προσάρτησης τμήματος της Δυτικής Όχθης. Υποστήριξε με θέρμη το ειρηνευτικό σχέδιο του Τραμπ και είπε ότι ήταν ο ίδιος ο αμερικανός Πρόεδρος που πήρε την απόφαση για προσωρινή μόνο παύση των σχεδίων προσάρτησης. Σε ερώτηση που του τέθηκε, αρνήθηκε να διευκρινίσει τι θα μπορούσε να είναι μια «παλαιστινιακή οντότητα». Για να καθησυχάσει εβραίους εποίκους που πιέζουν για προσάρτηση παλαιστινιακών εδαφών τόνισε με έμφαση «ποτέ δεν θα προδώσω τα
7 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
State of Palestine
Diplomatic Representation Athens
Date: 01/12/2020 Προς ΕΕΔΔΑ Σας στέλνω τους θερμούς χαιρετισμούς μου, και έχω την τιμή να σας ευχαριστήσω για τη συμμετοχή σας και την ύψωση της φωνής σας στο δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αλληλεγγύης με τον Παλαιστινιακό λαό, στις 29 Νοεμβρίου 2020, όπου υποστηρίζονται οι αρχές της Δημοκρατίας της Ελευθερίας, της Αξιοπρέπειας, και της Ευημερίας, Ευχόμαστε σε εσάς και στους Έλληνες φίλους μας, πρόοδο, ευημερία και περαιτέρω εμβάθυνση των ιστορικών σχέσεων φιλίας ανάμεσα στην Ελλάδα και την Παλαιστίνη. Δράττομαι της ευκαιρίας αυτής, για να σας ανανεώσω, τη διαβεβαίωση του σεβασμού και της εκτίμησης μου. Marwan Toubassi
Πρέσβης του Κράτους της Παλαιστίνης
31, Marathonodromon str. 154 52 P. Psychico , P.Box: 65037 Athens-Greece Tel :2106726061-2 / Fax :2106726064 e-mail: palestinianembassy@falastin.gr/ newsletter@falastin.gr
8 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
δικαιώματα στη γη μας» και υπογράμμισε ότι κατάφερε αυτό που κάποιοι αμφισβητούσαν, να υπογράψει δηλαδή ειρηνευτική συμφωνία με αραβική χώρα προτού κάνει συμφωνία με την Παλαιστινιακή Αρχή. Τι σημαίνει αυτό; Μα, πολύ απλά, ότι σιγουρεύει συμμαχίες που θα του δώσουν τη δυνατότητα να εφαρμόσει την κατάλληλη στιγμή τα σχέδιά του. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΑΕ, πριν ενημερωθεί για τις δηλώσεις Νετανιάχου αλλά και για την απόρριψη της συμφωνίας από μεριάς της Παλαιστινιακής Αρχής, βιάστηκε να χαρακτηρίσει τη συμφωνία «επιτυχημένη διότι, εκτός των άλλων, πάγωσε τη διαδικασία προσάρτησης παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ και δημιούργησε συνθήκες για αναζωογόνηση της ειρηνευτικής διαδικασίας». Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά την είδηση για την
υπογραφή της συμφωνίας, ξεκίνησαν ξανά οι αντιδράσεις από πλευράς των Παλαιστινίων, οι οποίοι θεώρησαν τη συμφωνία προδοσία της Ιερουσαλήμ, του τεμένους Αλ Ακσά και του παλαιστινιακού αγώνα. Η πρώτη αντίδραση ήρθε από το μέλος της ΕΕ της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, Χάναν Ασράουι, η οποία δήλωσε ότι «το Ισραήλ ανταμείφθηκε γιατί δεν δηλώνει ανοικτά αυτά που κάνει παράνομα στην Παλαιστίνη και τα ΗΑΕ επειδή αποκαλύπτουν ανοικτά τις μυστικές συναλλαγές με το Ισραήλ». Η Παλαιστινιακή Αρχή συγκάλεσε έκτακτη συνεδρίαση υπό τον παλαιστίνιο πρόεδρο, Μαχμούντ Αμπάς, εκπρόσωπος του οποίου χαρακτήρισε τη συμφωνία «επικίνδυνη και δωρεάν ανταμοιβή της
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
ισραηλινής κατοχής για τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων και τα εγκλήματα κατά του Παλαιστινιακού λαού». Η Χαμάς, τέλος, που ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας, ανέφερε ότι «η εξομάλυνση των σχέσεων Ισραήλ και ΗΑΕ δεν εξυπηρετεί τον παλαιστινιακό σκοπό, συνιστά λευκή επιταγή για τη συνέχιση της κατοχής της Παλαιστίνης και ως εκ τούτου είναι απορριπτέα και καταδικαστέα». Αργότερα, ο ΓΓ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, δήλωσε ότι «χαιρετίζει οποιαδήποτε πρωτοβουλία συμβάλλει στην ειρήνη στη Μέση Ανατολή», ο πρώην αμερικανός ΥΠΕΞ, Μάικ Πομπέο, πως «πρόκειται για τεράστιο βήμα προς τα εμπρός» και ο αιγύπτιος πρόεδρος, Α.Φ. Σίσι, πως «η εξέλιξη θα βοηθήσει στην ευημερία και τη σταθερότητα στην περιοχή».
Οι ισραηλινοί, για να αποδείξουν πόσο σέβονται την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή, με το πρόσχημα ότι χτυπούν στόχους της Χαμάς, ξεκίνησαν βαρύτατες βομβιστικές επιθέσεις πότε στη Λωρίδα της Γάζας και πότε σε περιοχές της Δυτικής Όχθης (όπου σημειωτέον δεν δρα η Χαμάς) με δεκάδες τραυματίες και δολοφονημένους άμαχους, ανάμεσά τους και εφήβους. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος που ξέρει το Ισραήλ για να «εξασφαλίζει» την ειρήνη και ασφάλεια στην περιοχή. Γιατί είναι ένα κράτος συνώνυμο της παρανομίας, αδικίας, επιθετικότητας, επεκτατισμού. Όπως φαίνεται, οι Παλαιστίνιοι σιγά και σταθερά μένουν μόνοι και προδομένοι από τους πάντες και η προσπάθειά τους να αποκτήσουν τα αυτονόητα γίνεται ολοένα και δυσκολότερη. Γιατί οι δηλώσεις
9 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
10 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
τούρκων αξιωματούχων, που καταδίκασαν τη συμφωνία λέγοντας ότι «προδίδει την παλαιστινιακή υπόθεση για χάρη των στενών συμφερόντων τους και είναι εξαιρετικά ανησυχητικό ότι με μια μονομερή ενέργεια τα ΗΑΕ προσπαθούν να απομακρυνθούν από το Αραβικό Ειρηνευτικό Σχέδιο του 2002 που επεξεργάστηκε ο Αραβικός Σύνδεσμος», δεν είναι αρκετές για να λυθεί το πρόβλημα που έχει ήδη δημιουργηθεί. Μετά τις δύο αυτές συμφωνίες, οι ΗΠΑ δεν έμειναν αδρανείς. Το αφρικανικό μουσουλμανικό Σουδάν ήταν το επόμενο κράτος που επισκέφτηκε ο πρώην αμερικανός υπουργός Εξωτερικών για να προλειάνει το έδαφος για την εξομάλυνση των σχέσεων Ισραήλ-Σουδάν και την εξασφάλιση των δικών τους γεωπολιτικών στόχων για το άμεσο αλλά και απώτερο μέλλον όχι μόνο όσον αφορά στην τεράστια αυτή αφρικανική χώρα αλλά και στη «μαύρη ήπειρο», γενικότερα. Το «κερασάκι» για την εξομάλυνση των ισραηλινο-σουδανικών σχέσεων ήταν η απάλειψη του Σουδάν από τον κατάλογο των χωρών που υποθάλπουν την τρομοκρατία. Ο Αμπντάλα Χάμντοκ, πρωθυπουργός της μεταβατικής σουδανικής κυβέρνησης (μετά την παραίτηση στην οποία υποχρεώθηκε ο πρώην δικτάτορας πρόεδρος, στρατηγός Ομάρ αλ Μπασίρ), σε δηλώσεις του έκανε σαφές ότι η κυβέρνησή του δεν έχει εντολή να εξομαλύνει τις σχέσεις της χώρας του με το Ισραήλ, ότι περιμένει «θετικά χειροπιαστά βήματα» από τις ΗΠΑ για την «πολιτική μετάβαση» της χώρας του και, τέλος, ότι η εξομάλυνση των σχέσεών τους με το Ισραήλ θα πρέπει να διαχωριστεί από την απόφαση των ΗΠΑ να βγάλει το Σουδάν από τον κατάλογο των κρατών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία. Φυσικά, οι επαφές του Ισραήλ δεν σταμάτησαν εκεί. Συνεχίστηκαν τόσο με την Ιορδανία με υποσχέσεις για αμοιβαία προσοδοφόρες συνεργασίες, όσο και με το Μαρόκο με τις ΗΠΑ να υπόσχονται την αναγνώριση της κυριαρχίας του στη Δυτική Σαχάρα, για να ακολουθήσει η Τουρκία και οι προσπάθειές της για αναθέρμανση των σχέσεών της με το Ισραήλ στο πλαίσιο της Realpolitik. Σχετικά με τη χώρα μας, τόσο ο παλαιστινιακός λαός όσο και ο ελληνικός έχουμε χορτάσει από λόγια συμπάθειας και συμπαράστασης στο δίκαιο παλαιστινιακό αγώνα από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα. Όμως, τα λόγια τους είναι έπεα πτερόεντα και την κάθε θετική τους απόφαση την ανατρέπουν οι ίδιες στην πράξη. Παλιότερα στα μουλωχτά, τα τελευταία χρόνια ανοιχτά και απροκάλυπτα, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από τη μια μεριά στέλνουν μηνύματα φιλίας στον παλαιστινιακό λαό, από την άλλη δεν διστάζουν να τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια του. Με τα συνεχή πηγαινέλα τους στο Ισραήλ. Με την υπογραφή άπειρων συμφωνιών για κάθε είδους συνεργασία. Με την ανακήρυξη του Ισραήλ σαν φίλου και συμμάχου της χώρας μας, με τον οποίο μάλιστα δημιουργούν τριμερείς συνεργασίες εμπλέκοντας
στο παιχνίδι και τον κυπριακό λαό. Με την άρνησή τους να κάνουν πράξη την ομόφωνη απόφαση του ελληνικού κοινοβουλίου για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους. Με τα μισόλογα που ψελλίζουν για την απόφαση των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν ολόκληρη την Ιερουσαλήμ σαν πρωτεύουσα του Ισραήλ. Και αν αυτά δεν επαρκούν, μπορεί κανείς να διαβάσει την ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών το οποίο έσπευσε να συγχαρεί τόσο το Ισραήλ όσο και τα ΗΑΕ αποκαλώντας τη συμφωνία ιστορική «για την ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ των δύο στενών εταίρων της Ελλάδας, η οποία συνιστά νίκη για τη διπλωματία και σημαντικό βήμα για την ενίσχυση της ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή». Δηλαδή, και πάλι η ασφάλεια και η σταθερότητα της περιοχής αφήνεται στα χέρια του κράτους του Ισραήλ. Εδώ μόνο ο ελληνικός λαός έχει λόγο και οφείλει να τον εκφράσει. Να δηλώσει με κάθε τρόπο την αντίθεσή του στα σχέδια των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ αλλά και των δορυφόρων τους στην περιοχή μας. Σχέδια που το μόνο που φέρνουν είναι αστάθεια, ανασφάλεια, ενδεχόμενα ένα θερμό επεισόδιο ή ακόμα και γενικευμένο πόλεμο, την αφορμή για τον οποίο δεν θα διστάσουν καθόλου να δημιουργήσουν αν αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Τα συμφέροντα αυτά συμπυκνώνονται στην εξασφάλιση της κυριαρχίας τους, στη διείσδυσή τους σε ολοένα και περισσότερες περιοχές, στην εκμετάλλευση του πλούτου αυτών των περιοχών, στην καθυπόταξη λαών, ιδιαίτερα αυτών που αντιστέκονται, στην ασφαλή πορεία των επενδύσεών τους. Και για όλους εκείνους που πιστεύουν ότι θα αλλάξει κάτι στην πολιτική των ΗΠΑ με την παράδοση της διακυβέρνησης από τους Ρεπουμπλικάνους στους Δημοκρατικούς, οι πρόσφατες ειδήσεις τους διαψεύδουν. Ο νέος πρόεδρος, ακολουθώντας τα βήματα του προκατόχου του, απέστειλε στο Λίβανο το νέο υφυπουργό Εξωτερικών, Ντ. Χέιλ για να συνεχίσει τις πιέσεις από εκεί που τις είχε αφήσει ο Τραμπ, από τον Οκτώβρη ήδη, έτσι ώστε η κυβέρνηση του Λιβάνου να «κλείσει» συμφωνία φιλίας και συνεργασίας με το Ισραήλ. Τα ανταλλάγματα γι’ αυτή τη συμφωνία μεταφράζονται στην υπόσχεση για τη συγκρότηση νέας κυβέρνησης συνασπισμού καθώς και οικονομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα. Με αυτά θα διευκολυνθεί ο Λίβανος να πάρει δάνεια από το ΔΝΤ και άλλους δανειστές. Επίσης, είναι και τα πιθανά οφέλη που θα έχουν και οι δύο χώρες από την εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που μπορεί να βρεθούν στις θαλάσσιες ζώνες τους. Και μπορεί ο λιβανέζος πρόεδρος να απαίτησε να σταματήσει άμεσα το Ισραήλ όλες τις υποθαλάσσιες έρευνες στα βόρεια θαλάσσια σύνορά τους αλλά το γεγονός και μόνο ότι διαμεσολαβητής είναι οι ΗΠΑ δείχνει ποιος θα είναι ο κερδισμένος αυτής της διαμάχης.
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
17 Απρίλη
Ημέρα Παλαιστινίων Φυλακισμένων στις φυλακές του Ισραήλ
Η
Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) τιμά και φέτος τη 17η Απρίλη, Ημέρα των Παλαιστινίων Φυλακισμένων στις φυλακές του Ισραήλ. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους 4.500 παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους, ανάμεσά τους και 155 παιδιά, που κρατούνται σήμερα στις ισραηλινές φυλακές ενώ οι αρχές ασφαλείας του Ισραήλ παραβιάζουν καθημερινά και αδιάλειπτα κάθε τους ανθρώπινο δικαίωμα, όπως αυτό της υγείας. Στην εποχή της πανδημίας που μαστίζει τον πλανήτη, το Ισραήλ στερεί τα μέτρα προστασίας της υγείας των φυλακισμένων Παλαιστινίων. Εκείνο, όμως, που πραγματικά συγκλονίζει είναι η συμπεριφορά του κράτους του Ισραήλ απέναντι στα παιδιά. Από το 2000, κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου, της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού
και της 4ης Συνθήκης της Γενεύης για την Προστασία των Αμάχων, το Ισραήλ συνέλαβε και φυλάκισε περίπου 12.000 παιδιά της Παλαιστίνης, ακόμα και 6χρονα, που κρατήθηκαν στους ίδιους χώρους με ενήλικες κρατούμενους, ενώ κάθε χρόνο φέρνει μπροστά στα ισραηλινά στρατιωτικά δικαστήρια 500-700 παιδιά. Τα παιδιά αυτά συλλαμβάνονται βίαια, κακοποιούνται, ανακρίνονται για βδομάδες, εκφοβίζονται, κρατούνται στην απομόνωση, εκβιάζονται για να υπογράψουν έγγραφα στην εβραϊκή γλώσσα, την οποία δεν γνωρίζουν, δεν τους επιτρέπεται να δουν τους γονείς τους οι οποίοι, ορισμένες φορές, χάνουν τα ίχνη τους κατά τη μεταφορά τους από φυλακή σε φυλακή. Ακόμα και μετά την απελευθέρωσή τους, αντιμετωπίζουν προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας, εξαιτίας των συνθηκών κράτησής τους στις ισραηλινές φυλακές.
Οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ συνεχίζουν να κρατούν την ίδια απαράδεκτη στάση εδώ και χρόνια απέναντι στον παλαιστινιακό λαό. Παράλληλα, η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να υπογράφει συμφωνίες συνεργασίας με ένα κράτος που συστηματικά παραβιάζει κάθε ανθρώπινο δικαίωμα του λαού της Παλαιστίνης. Στεκόμαστε δίπλα στο λαό της Παλαιστίνης και διεκδικούμε μαζί του το δίκιο του. Ενώνουμε τη φωνή μας με τη δική του και απαιτούμε να απελευθερωθούν αμέσως, πρώτα από όλα τα παιδιά της Παλαιστίνης από τις ισραηλινές φυλακές. Πιέζουμε, με κάθε μέσο που έχουμε στη διάθεσή μας, για να απελευθερωθούν όλοι οι παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι που το μόνο τους αδίκημα είναι ότι αγωνίζονται για μια πατρίδα ελεύθερη, ανεξάρτητη, κυρίαρχη, στα σύνορα του ’67, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Αθήνα 15 Απρίλη 2021
11 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
ΙΣΡΑΗΛ
Η Συμφωνία Ελλάδας-Ισραήλ για τη δημιουργία αεροπορικού κέντρου εκπαίδευσης Μεγάλη ανησυχία προκάλεσε στον ελληνικό λαό η νέα Συμφωνία που υπόγραψε η ελληνική κυβέρνηση με την κυβέρνηση του Ισραήλ για τη δημιουργία αεροπορικού κέντρου εκπαίδευσης στην Καλαμάτα. Η Συμφωνία αυτή ήρθε να προστεθεί στις αμέτρητες άλλες, που έχουν κατά καιρούς υπογράψει οι ελληνικές κυβερνήσεις, όποιο χρώμα κι αν έχουν, όποιο πολιτικό στίγμα κι αν δίνουν αλλά πάντα με τη «σημαία ευκαιρίας». Τη σημαία που νοιάζεται μόνο για τους λίγους και καταπατά δικαιώματα και ανάγκες των πολλών, πρώτα από όλους του ελληνικού αλλά και του παλαιστινιακού κατά δεύτερο λόγο. Άμεσα αντιδράσαμε αποστέλλοντας στα ΜΜΕ την παρακάτω καταγγελία όχι μόνο για να εκφράσουμε την αντίδρασή μας γι’ αυτή τη νέα συμφωνία αλλά και για να ενημερώσουμε τον ελληνικό λαό.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
12 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
Η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) καταγγέλλει στον ελληνικό λαό τη νέα συμφωνία, που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση με το κράτος του Ισραήλ για τη δημιουργία αεροπορικού κέντρου εκπαίδευσης στην Καλαμάτα. Με τη συμφωνία αυτή, την οποία το ισραηλινό Υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε επίσημα αποκαλώντας τη ως «τη μεγαλύτερη αμυντική συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών», η ελληνική κυβέρνηση παραδίδει για 22 ολόκληρα χρόνια στην ισραηλινή ιδιωτική εταιρία «Elbit Systems» την εκπαίδευση των ελλήνων πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας έναντι του ποσού των 1.365 δις ευρώ, ενώ την ίδια ώρα το δημόσιο σύστημα υγείας στενάζει κάτω από το βάρος της πανδημίας και η κυβέρνηση μειώνει το κονδύλι στον προϋπολογισμό για την υγεία. Μεθοδεύει, επίσης, το πέρασμα της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων (ΕΛΒΟ) σε ισραηλινή ιδιωτική εταιρία με αντάλλαγμα την αντικατάσταση των στρατιωτικών τζιπ και των ελληνικών τουφεκιών με αντίστοιχα ισραηλινού σχεδιασμού. Δηλαδή, δεσμεύει για 22 χρόνια την ανεξαρτησία της αμυντικής ικανότητας της αεροπορίας μας σε μια ξένη δύναμη, τα επεκτατικά και φιλοπόλεμα συμφέροντα της οποίας δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα της χώρας και του λαού μας. Το Ισραήλ, από τη μεριά του, ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να φέρει στο Κέντρο της Καλαμάτας πιλότους από τις αραβικές χώρες του Κόλπου, με τις οποίες απέκτησε πρόσφατα καλές σχέσεις. Το όλο σχέδιο θα δημιουργήσει μια ομοιογενή ομάδα αεροπορικής δύναμης, θα αποφέρει τεράστια κέρδη για το Ισραήλ και θα προσπαθήσει να ευοδωθούν οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί των ΗΠΑΝΑΤΟ σε μια συγκυρία που και οι δυο κλιμακώνουν την επιθετικότητά τους στη Μέση Ανατολή και τον Περσικό Κόλπο. Η ελληνική κυβέρνηση βαρύνεται με τεράστιες ευθύνες γι’ αυτές τις πολιτικές της επιλογές. Πολύ περισσότερο επειδή γνωρίζει καλά ότι αυτές οι επιλογές δεν προστατεύουν την ειρήνη και ευημερία ούτε του ελληνικού λαού ούτε και των λαών των γειτονικών χωρών αλλά εξυπηρετούν μόνο οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα των καπιταλιστικών μονοπωλίων, ανάμεσά τους και των ελληνικών. Συμφέροντα που δεν μεταφράζονται σε κανενός είδους κέρδος για τους λαούς της περιοχής, αντίθετα επιφέρουν τεράστιους κινδύνους. Αθήνα, 6 Γενάρη 2021
ΣΥΡΙΑ
10 Χρόνια ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Συρία Δέκα χρόνια πέρασαν από τότε που ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ έκαναν επέμβαση στη Συρία, αφού πρώτα έστησαν ένα κακοπαιγμένο σενάριο «συριακής αντιπολίτευσης» που, πολύ απλά, δεν έπεισε κανένα. Με την επέμβασή τους αυτή, οι ιμπεριαλιστές αιματοκύλησαν το συριακό λαό δημιουργώντας τη μεγαλύτερη μεταναστευτική ροή, που παρόμοιά της δεν είχε γνωρίσει ο κόσμος μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Φέτος το Μάρτη, 10 χρόνια μετά την επέμβασή τους, οι ΗΠΑ, αξιοποιώντας την εισβολή της Τουρκίας στη Συρία καθώς και τον πολύ «βολικό» ρόλο του ISIS, επέστρεψαν, υπό την προεδρία Μπάιντεν, όπως ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος, για να βομβαρδίσουν ξανά τη Συρία. Αυτή η κίνηση από μόνη της διαψεύδει όσους καλοπροαίρετα πρόσμεναν κάποια διαφορετική προσέγγιση στα διεθνή ζητήματα από τη διακυβέρνηση των Δημοκρατικών. Εκθέτει όσους κακοπροαίρετα έσπερναν αυταπάτες στους λαούς για τη στάση του νέου αμερικανού προέδρου στον οποίο παρά λίγο να φορέσουν και φουστανέλα. Φανερώνει τις προθέσεις των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ ότι με οποιαδήποτε παράταξη, η πολιτική τους είναι ίδια και απαράλλαχτη: ο ιμπεριαλισμός! Πολιτική που δείχνει φανερά ότι οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι τόσο στη Συρία όσο και στην ευρύτερη περιοχή θα συνεχιστούν και θα ενταθούν όσο χρειαστεί για να ευοδωθούν τα σχέδιά τους απέναντι στους προαιώνιους εχθρούς, Ρωσία και Κίνα, οποιονδήποτε μανδύα κι αν αυτές οι δύο φορούν, σοσιαλιστικό ή καπιταλιστικό. Τέλος, θα πρέπει να τονιστεί ότι η επίθεση αυτή έγινε τη στιγμή που βρισκόταν σε εξέλιξη η ΝΑΤΟική άσκηση Defender Europe 21 η οποία αποτελεί προσομοίωση ΝΑΤΟικού πολέμου με τη Ρωσία με κάθε τρομακτική συνέπεια ενός τέτοιου πολέμου. Άσκηση για την οποία έχει τεράστιες ευθύνες η ελληνική κυβέρνηση, η συνειδητή συμμετοχή της οποίας εμπλέκει το λαό και τη χώρα μας σε επικίνδυνα μονοπάτια. Η παρακάτω καταγγελία εκδόθηκε και στάλθηκε στα ΜΜΕ:
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ Η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) καταδικάζει απερίφραστα στον ελληνικό λαό τους βομβαρδισμούς των ΗΠΑ στη Συρία, που είχαν ως αποτέλεσμα δεκάδες νεκρούς. Ταυτόχρονα, εκφράζει την αμέριστη διεθνιστική της αλληλεγγύη και συμπαράσταση στο δοκιμαζόμενο συριακό λαό. Αποκαλύπτεται γι’ ακόμη μια φορά ο δολοφονικός ρόλος των ΗΠΑ κατά των λαών και καταρρίπτονται οι όποιες αυταπάτες του προηγούμενου διαστήματος σχετικά με τη δήθεν προοδευτικότητα της νέας προεδρίας. Γίνεται φανερό πως οι βομβαρδισμοί στη Συρία πραγματοποιούνται σε μια περίοδο που κλιμακώνονται οι ανταγωνισμοί και η επιθετικότητα των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και του Περσικού Κόλπου, με στόχο το Ιράν και τη Ρωσία. Το φιτίλι του πολέμου είναι αναμμένο, και για τους λαούς της περιοχής προοιωνίζονται θανάσιμοι κίνδυνοι. Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να νομιμοποιήσει στη συνείδησή του το γεγονός πως οι ΗΠΑ έχουν το «δικαίωμα» να βομβαρδίζουν οποιαδήποτε ξένη χώρα. Να βγάλει συμπεράσματα για το γεγονός ότι η ολοένα και μεγαλύτερη πρόσδεση της Ελλάδας στο άρμα των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, με ευθύνη της ΝΔ και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, δεν εγγυάται σε καμία περίπτωση την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή. Αντίθετα, επιβεβαιώνεται για μια ακόμα φορά πως ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ αποτελούν εργαλεία του κεφαλαίου κατά των λαών. Δεν χωράει επανάπαυση κι εφησυχασμός! Τώρα είναι η ώρα να δυναμώσει η πάλη του λαού μας ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Να εκφραστεί με κάθε τρόπο η αλληλεγγύη στο λαό της Συρίας. ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ – Η ΜΟΝΗ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΛΑΟΙ! Αθήνα, 1 Μάρτη 2021
13 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ
Σ
14 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
ε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση εξακολουθεί να βρίσκεται ο λαός της Βενεζουέλας, σαν αποτέλεσμα του αποκλεισμού που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ στην προμήθεια ειδών πρώτης ανάγκης (τρόφιμα, φάρμακα, κλπ.), και κυρίως στη διύλιση και πώληση του πετρελαίου της. Σ’ όλα αυτά έρχονται να προστεθούν και μια σειρά μέτρα της κυβέρνησης του Νικολάς Μαδούρο, που κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την κατάσταση για τις λαϊκές οικογένειες. Όλα αυτά έχουν οδηγήσει σε μια μεγάλη υποτίμηση του νομίσματος, σε υπερπληθωρισμό, σε μια δολαριοποίηση ουσιαστικά της οικονομίας, ενώ η πλειοψηφία του πληθυσμού έχει ελάχιστο εισόδημα κάτω από 2 δολάρια το μήνα. Από την άλλη, πληθαίνουν οι φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο, οι ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων, η απελευθέρωση των τιμών μιας σειράς ειδών, η πλήρης ελαστικοποίηση της εργασίας και η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Στις αρχές του 2019 επιβλήθηκαν μέτρα από τις ΗΠΑ στην πετρελαιοβιομηχανία της Βενεζουέλας PDVSA περιορίζοντας τις πωλήσεις πετρελαίου, ενώ κατάσχεσαν τα κέρδη της θυγατρικής της εταιρίας CITGO που εδρεύει στις ΗΠΑ και παρέδωσαν το μεγαλύτερο μέρος τους στον αχυράνθρωπό τους Χουάν Γουαϊδό. Η CITGO διαθέτει τα διυλιστήρια και πρατήρια καυσίμων στις ΗΠΑ. Επίσης, επέβαλαν κυρώσεις στον κύριο εταίρο της PDVSA, τη ρώσικη εταιρία Rosneft, καθώς και σε δεξαμενόπλοια που μεταφέρουν το βενεζουελάνικο πετρέλαιο. Το 2021, λίγο πριν παραδώσει η κυβέρνηση Τραμπ στον Μπάιντεν, επέβαλε κι άλλα, σκληρότερα μέτρα. Γενικά, το
πετρέλαιο χρησιμοποιείται για να δώσει αποφασιστικό χτύπημα στην οικονομία της Βενεζουέλας. Παράλληλα, έχει δυσκολέψει ακόμα περισσότερο η κατάσταση στα σύνορα Βενεζουέλας-Κολομβίας, όπου η αντιδραστική κυβέρνηση του Ιβάν Ντούκε στην Κολομβία στηρίζει παραστρατιωτικές ομάδες, λαθρέμπορους και εμπόρους ναρκωτικών που δημιουργούν μια εκρηκτική κατάσταση, μπαινοβγαίνοντας στη Βενεζουέλα και υπάρχουν καθημερινές σοβαρές αψιμαχίες με το στρατό της χώρας, με
νεκρούς και τραυματίες. Οι συγκρούσεις αυτές και η κακή οικονομική κατάσταση οδηγούν αρκετά μεγάλα τμήματα του πληθυσμού να διαφεύγουν με κάθε τρόπο προς την Κολομβία, είτε με βάρκες για να περάσουν τον ποταμό Αράουκα, είτε με τα πόδια. Πολλά είναι μέχρι σήμερα τα θύματα. Άλλωστε, πολλές φορές παραβιάζουν τα σύνορα ομάδες μισθοφόρων για να αποδοθούν σε τρομοκρατικές ενέργειες και να στηρίξουν τη δράση της αντιδραστικής αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα. Όλα αυτά ενέχουν τον κίνδυνο να υπάρξει
ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ
μια γενικευμένη σύγκρουση που θα χρησιμοποιηθεί από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους στη Λατινική Αμερική (Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών, Ομάδα της Λίμα και πολλοί άλλοι) σαν πρόσχημα για μια στρατιωτική επέμβαση. Από την άλλη μεριά, η Εθνοσυνέλευση της Βενεζουέλας ψήφισε έναν νόμο, το νόμο ενάντια στον αποκλεισμό, όπως ονομάζεται, που προβλέπει την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων κεφαλαίων υπέρ του ιδιωτικού κεφαλαίου, ξένου και ντόπιου, την επιβολή μέτρων φιλελεύθερης οικονομικής
προσαρμογής, κλπ. Προχωράνε, επίσης, οι ιδιωτικοποιήσεις σημαντικών κρατικών επιχειρήσεων, όπως στον τομέα της παραγωγής τροφίμων, ρυζιού, ζάχαρης, γαλακτοκομικών, κλπ. Ενώ έχει προχωρήσει και η ουσιαστική δολαριοποίηση της οικονομίας, συγκεκριμένα με τη δολαριοποίηση των τιμών των δημόσιων υπηρεσιών αερίου, τηλεφωνίας, ίντερνετ, συλλογής απορριμμάτων και μεταφοράς. Παράλληλα, συνεχίζονται οι συνομιλίες της κυβέρνησης του Νικολάς Μαδούρο με κόμματα της δεξιάς για το σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνασπισμού.
Αυτά τα μέτρα καταργούν τις κοινωνικές κατακτήσεις που είχαν επιτευχθεί, με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της κρίσης που έχει δημιουργήσει ο αποκλεισμός και η πανδημία. Στις αρχές Δεκέμβρη έγιναν στη Βενεζουέλα εκλογές με τεράστια αποχή της τάξης του 70%. Νικητής αναδείχτηκε το κυβερνητικό κόμμα του Νικολάς Μαδούρο (PSUV) με το 68,45% των ψήφων. Η αντιδραστική αντιπολίτευση που συσπειρώνεται γύρω από τον Χουάν Γουαϊδό, τον εκλεκτό των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των αντιδραστικών οργανισμών και κυβερνήσεων της Λατινικής Αμερικής, μποϊκοτάρισε τις εκλογές. Αντίθετα ένα κομμάτι της δεξιάς αντιπολίτευσης συμμετείχε, αφού κατά την άποψή του η κυβέρνηση Μαδούρο μπορεί να ανατραπεί μόνο μέσα από εκλογές. Η Λαϊκή Επαναστατική Εναλλακτική (APR) που είχε συγκροτηθεί με πρωτοβουλία του ΚΚΒ λίγο πριν και είχε δεχτεί έναν τεράστιο πόλεμο και αποκλεισμό από τα ΜΜΕ στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας και μετά, κατάφερε να βγάλει έναν βουλευτή, το Γενικό Γραμματέα του ΚΚΒ. Η κατάσταση για τα λαϊκά στρώματα είναι πολύ δύσκολη. Από τη μια τα μέτρα και οι κυρώσεις των ΗΠΑ, της ΕΕ και των συμμάχων τους και οι ενέργειες της αντιδραστικής αντιπολίτευσης, από την άλλη τα νέα μέτρα της κυβέρνησης Μαδούρο έχουν δημιουργήσει πολλά προβλήματα στην καθημερινή ζωή των λαϊκών οικογενειών. Ο λαός, όμως, της Βενεζουέλας, όπως και όλοι οι λαοί, είναι ο μόνος υπεύθυνος και ικανός να κρίνει και να αποφασίσει το δρόμο ανάπτυξης που θέλει να ακολουθήσει.
15 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
ΚΟΛΟΜΒΙΑ
Ό
16 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
πως είναι γνωστό, η κυβέρνηση της Κολομβίας αποτελεί το δεξί χέρι των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική, και ιδιαίτερα στον αγώνα τους ενάντια στην κυβέρνηση της Βενεζουέλας. Ήδη οι συγκρούσεις στα σύνορα των δύο χωρών είναι συνεχείς και γίνονται όλο και πιο σφοδρές. Πρόκειται για πραγματικές μάχες ανάμεσα στο στρατό της Βενεζουέλας και ένοπλες ομάδες παραστρατιωτικών, εμπόρων ναρκωτικών και λαθρεμπόρων που διεισδύουν στο έδαφος της Βενεζουέλας και που έχουν όχι μόνο την ανοχή, αλλά και την ανοιχτή στήριξη της αντιδραστικής κυβέρνησης του Ιβάν Ντούκε. Να θυμίσουμε ότι οι δύο χώρες έχουν σύνορα έκτασης πάνω από 2.000 χιλιόμετρα. Οι συγκρούσεις είναι πια τακτικές, και όπως έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση της Βενεζουέλας, πολλά μέλη αυτών των οργανώσεων έχουν αιχμαλωτιστεί, έχουν κατασχεθεί όπλα, εκρηκτικά και ναρκωτικά, ενώ υπάρχουν και νεκροί και τραυματίες και από τις δύο πλευρές. Για την κυβέρνηση της Κολομβίας, οι ομάδες που εμπλέκονται από την πλευρά τους αποτελούνται από αντάρτες που διαφωνούν με την ειρηνευτική συμφωνία που το 2016 υπογράφτηκε ανάμεσα στις Ένοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις Κολομβίας-Στρατός του Λαού (FARC-EP) και την κυβέρνηση της Κολομβίας στην Αβάνα. Ωστόσο, η κατάσταση στην Κολομβία είναι έτσι κι αλλιώς τεταμένη. Συνεχείς είναι οι λαϊκές διαμαρτυρίες –που καταστέλλονται άγρια από το στρατό και την αστυνομία- για τη μη τήρηση της συμφωνίας του 2016 από την πλευρά της αντιδραστικής κυβέρνησης και τη μη διάλυση των παραστρατιωτικών οργανώσεων που εξακολουθούν να δολοφονούν πρώην αντάρτες, αλλά και μέλη και στελέχη λαϊκών και μαζικών οργανώσεων.
ΕΝΤΕΙΝΕΤΑΙ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ
Μέχρι τις αρχές Απρίλη, από τα τέλη του 2016 έχουν δολοφονηθεί γύρω στους 1.500 ανθρώπους, ανάμεσά τους και 265 πρώην αντάρτες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Κολομβία ουσιαστικά είναι μέλος του ΝΑΤΟ, έστω και με όρους, ενώ οι ΗΠΑ διαθέτουν σε ολόκληρη την επικράτεια 9 στρατιωτικές βάσεις. Μέχρι και ο ΟΗΕ αναγκάστηκε να πάρει θέση και να ζητήσει από την κυβέρνηση
να προστατέψει τους πρώην αντάρτες που είναι ενταγμένοι στα προγράμματα επανένταξης. Βέβαια, η έκθεση που έχει συντάξει η επιτροπή που παρακολουθεί την τήρηση της συμφωνίας του 2016, αναφέρεται γενικά και αόριστα σε «παράνομες ένοπλες οργανώσεις». Αίτημα όλων των κινητοποιήσεων είναι και η τήρηση της συμφωνίας, καθώς και η διάλυση των
ΚΟΛΟΜΒΙΑ
παραστρατιωτικών οργανώσεων. Τα «προγράμματα επανένταξης» δεν έχουν και μεγάλη σημασία, αφού οι δολοφονημένοι είναι πολλές φορές πρώην αντάρτες που ζουν στους συγκεκριμένους καταυλισμούς που προβλέπονται γι’ αυτούς. Θυμίζουμε, ότι μετά την υπογραφή της συμφωνίας, οι Ένοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις ΚολομβίαςΣτρατός του Λαού (FARC-EP) μετονομάστηκαν αρχικά σε
Εναλλακτική Επαναστατική Δύναμη της Πλειοψηφίας για να παραμείνουν τα αρχικά FARC, ενώ σήμερα παρουσιάζονται σαν Comunes. Παράλληλα, στις 29 Αυγούστου 2019, δύο ανώτερα στελέχη των FARC-ΕΡ, ο Ιβάν Μάρκες και ο Χεσούς Σεντρίτς, ανακοίνωσαν ότι ξαναπαίρνουν τα όπλα λόγω της στάσης της κυβέρνησης και την πολιτική που ακολουθεί η νέα οργάνωση FARC. Τα δύο στελέχη έχουν
επικηρυχτεί από τις ΗΠΑ με 10 εκατομμύρια δολάρια. Σύμφωνα με πληροφορίες της CIA, η νέα οργάνωση που ονομάζεται Ένοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις Κολομβίας-Στρατός του Λαού–Δεύτερη Μαρκετάλια (FARC-EP, Segunda Marquetalia), διέθετε στα μέσα του 2020 5.000 μαχητές και είχε παρουσία σε 168 δήμους και σχεδόν 300.000 χλμ. στην Κολομβία, ενώ από τότε «μπορεί ο αριθμός τους να έχει αυξηθεί».
17 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
ΚΟΥΒΑ
62 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Στις 7 Φλεβάρη, ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας και Αλληλεγγύης διοργάνωσε διαδικτυακή εκδήλωση για τα 62 χρόνια από την Κουβανική Επανάσταση, με θέμα «Η Κουβανική Επανάσταση και τα επιτεύγματά της ζωντανά και επίκαιρα σήμερα». Στην εκδήλωση συμμετείχαν με σύντομα βίντεο που έστειλαν στον Ελληνοκουβανικό η Πρέσβειρα της Κούβας στην Ελλάδα, Σέλμις Μαρία Ντομίνγκες Κορτίνα, ο Δήμος Κουμπούρης, Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου, μια σειρά εκπρόσωποι μαζικών οργανώσεων, ανάμεσά τους και η ΕΕΔΔΑ. Συγκεκριμένα παρεμβάσεις έκαναν οι πρόεδροι των Συνδέσμων της Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Κεφαλονιάς-Ιθάκης, οι πρόεδροι της ΕΕΔΥΕ, της ΟΓΕ, της ΕΕΔΔΑ, του ΠΑΜΕ, του ΣΦΕΑ, καθώς και ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος, ο Ηλίας Σιώρας, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στον «Ευαγγελισμό» και γενικός γραμματέας της ΕΙΝΑΠ, ο σκηνοθέτης Λεωνίδας Βαρδαρός, ο πρώην δήμαρχος Χαϊδαρίου Μιχάλης Σελέκος, ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος, ο Βαγγέλης Δελατόλας, που είχε πάει στην Κούβα με τις μπριγάδες του Ελληνοκουβανικού και ένα μέλος της κουβανικής κοινότητας που ζει στην Ελλάδα. Ακόμα, ανάμεσα στις παρεμβάσεις παρουσιάστηκαν τραγούδια που έχει γράψει και εκτέλεσε ένας κουβανός μουσικός που ζει στην Ελλάδα.
18 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
Παραθέτουμε την παρέμβαση της ΕΕΔΔΑ στα δυόμισι λεπτά που είχε στη διάθεσή της. ● 62 χρόνια συμπληρώθηκαν από τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης, 62 χρόνια αγώνα και αντίστασης του κουβανικού λαού για να διατηρήσει την ελευθερία του, την ανεξαρτησία του, τη λαϊκή κυριαρχία και το σοσιαλισμό. Αγώνες που απέδειξαν έμπρακτα ότι ένας λαός αποφασισμένος, όσο μικρός κι αν είναι, μπορεί να ξεπεράσει κάθε δυσκολία, να αντέξει κάθε επιθετικότητα και να τραβήξει μπροστά. ● 62 χρόνια αντίστασης στον ιμπεριαλισμό, πρώτα και κύρια των ΗΠΑ, που από την αρχή επέβαλαν έναν άγριο http://bit.ly/CuBa62 αποκλεισμό, που όχι μόνο δεν σταμάτησε στιγμή, αλλά γίνεται και πιο σκληρός, αφού και μόνο η ύπαρξη μιας μικρής χώρας στα 90 μίλια από τις ακτές τους που χτίζει το σοσιαλισμό είναι για τις ΗΠΑ κόκκινο πανί. Από κοντά και η Ευρωπαϊκή Ένωση, που στηρίζει ανεπιφύλακτα την πολιτική της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Και οι δύο, ΗΠΑ και ΕΕ, άλλοτε –συνήθως- με το άγριο και σε κάποιες περιπτώσεις με το πιο μαλακό, υπονομεύουν με κάθε τρόπο την Κουβανική Επανάσταση, για να ανατρέψουν το «κακό παράδειγμα» που αποτελεί για τους λαούς του κόσμου. ● Αν πρέπει να ξεχωρίσουμε τα σπουδαιότερα επιτεύγματα της Επανάστασης, θα ξεκινούσαμε από το γεγονός ότι δίδαξε την αξιοπρέπεια ενός λαού, που παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει, δεν έχει υποστείλει τις σημαίες του αγώνα. Ότι έδειξε πως κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος. Ότι απέδειξε, στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, την ανωτερότητα του σοσιαλισμού, έμπρακτα, με τα επιτεύγματά της στους βασικούς τομείς της καθημερινής ζωής, στη δωρεάν και καθολική δημόσια υγεία, στη δωρεάν δημόσια παιδεία όλων των βαθμίδων, στις κοινωνικές παροχές, στη φροντίδα στους πιο αδύναμους. Ότι απέδειξε πόσο σημαντική είναι η ενότητα λαούΕπανάστασης, ότι χωρίς στενή σύνδεση με τις μάζες όλα μπορούν να ανατραπούν. Ότι δίδαξε τη διεθνιστική αλληλεγγύη στην πράξη, προσφέροντάς την ανιδιοτελώς σε όσους λαούς τη χρειάστηκαν. Η ΕΕΔΔΑ εύχεται στον κουβανικό λαό νίκες στους καθημερινούς αγώνες του.
ΕΕΔΔΑ
8 ΜΑΡΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ «Σπάμε τις αλυσίδες του ατομικού δρόμου. Δυναμώνουμε το συλλογικό αγώνα για υγεία και ζωή με δικαιώματα». Με το σύνθημα αυτό τιμήθηκε και φέτος η 8η Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. ΟΓΕ-ΟΒΣΑ-ΜΑΣ κάλεσαν τους μαζικούς φορείς του λαϊκού κινήματος να γιορτάσουν όλοι μαζί αυτή τη σημαντική επέτειο. Προπύλαια, 6 το απόγευμα ήταν όλοι εκεί. Η ΕΕΔΔΑ παρούσα, όπως πάντα. Με το δικό της κόσμο, τις δικές της σημαίες, τα δικά της συνθήματα. Σε πείσμα της πανδημίας που επιμένει να ταλανίζει την καθημερινότητά μας. Σε πείσμα όλων των κυβερνήσεων που χρησιμοποιούν την πανδημία για να περάσουν σαν οδοστρωτήρα όλα τα αντιλαϊκά μέτρα πάνω από την εργατική τάξη, πάνω από τις γυναίκες σε ολόκληρη τη γη και στην πατρίδα μας. Ήμασταν όλοι εκεί. Και βροντοφωνάξαμε ότι θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους, αποφασισμένους, δυνατούς, ενωμένους για να εμποδίσουμε τη νέα λαίλαπα που περιμένει τους λαούς μετά και τη δεκάχρονη παγκόσμια, καπιταλιστική οικονομική κρίση. Γιατί, όπως ανέφερε η ΟΓΕ στο τετράπτυχό της, αφιερωμένο στην ημέρα, «η πραγματική ασπίδα προστασίας χτίζεται στο συλλογικό αγώνα για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, σύμφωνα με τις ανάγκες και τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα, στον 21ο αιώνα». Στις αρχές Απρίλη, η ΕΕΔΔΑ έστειλε το παρακάτω μήνυμα-κάλεσμα στη συγκέντρωση: 8 ΜΑΡΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ Η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) στέλνει ολόθερμο αγωνιστικό χαιρετισμό στις γυναίκες ολόκληρης της γης με την ευκαιρία της 8ης του Μάρτη, ημέρας αφιερωμένης στο «άλλο μισό του ουρανού», όπως τις αποκάλεσε ο ποιητής. Η φετινή επέτειος τιμάται όμως σε πολύ δύσκολες συνθήκες για την εργατική τάξη τόσο της χώρας μας όσο και παγκόσμια. Η παρατεταμένη παγκόσμια οικονομική κρίση, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι που εξαπολύουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και που δεν τελειώνουν ποτέ και πουθενά έχουν δημιουργήσει ένα πλέγμα αντιδημοκρατικό και αντιλαϊκό. Τα εργασιακά δικαιώματα έχουν μπει στη μέγγενη της ανεργίας, της ανασφάλειας, της απόλυσης. Η δουλειά από το σπίτι, που εξαπλώνεται με το πρόσχημα της πανδημίας, κατοχυρώνει στην πράξη τη μισή πληρωμή και μισή ασφάλιση, το χτύπημα του οχτάωρου και πενθήμερου. Τα δημοκρατικά δικαιώματα καταπατούνται με την αστυνομοκρατία στους δρόμους των λαϊκών αγώνων ενάντια σε εργάτες, αγρότες, μαθητές όλων των βαθμίδων και φοιτητές, με στόχο να σπάσει κάθε φωνή αντίστασης, κάθε διάθεση για αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Ο κύκλος ολοκληρώνεται με την τηλεμάθηση, αφήνοντας πίσω της ημιμάθεια, την ώρα που εργασιακοί χώροι και μέσα μαζικής μεταφοράς θεωρούνται ως τα πιο επικίνδυνα κέντρα εξάπλωσης της πανδημίας. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας, αφού χτυπήθηκε με χειρουργική ακρίβεια και μεθοδικότητα, σήμερα αναστενάζει κάτω από το βάρος αυτής της πανδημίας χωρίς καμία πρόθεση να στηριχθεί οικονομικά ή να βοηθηθεί με την επίταξη του ιδιωτικού τομέα. Για να φτάσουμε σε υποκριτικά και ανέξοδα χειροκροτήματα των «ηρώων» γιατρών και νοσηλευτών, που αργότερα έτρωγαν αλύπητα ξύλο για τις κινητοποιήσεις τους. Και να καταλήξουμε στην ατομική ευθύνη μόνο και μόνο για να αποφύγει το κράτος τη δική του συλλογική ευθύνη. Για όλους αυτούς τους λόγους θα είμαστε κι εμείς εκεί, μαζί με την ΟΓΕ και τους κατά τόπους συλλόγους της, συμμετέχοντας σε κάθε μορφή αγώνα και τιμής της γυναίκας που θα αποφασιστεί, με ένα ενιαίο σύνθημα «Σπάμε τις αλυσίδες του ατομικού δρόμου – Δυναμώνουμε το συλλογικό αγώνα». Αθήνα, 2 Μάρτη 2021
19 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
ΕΕΔΔΑ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΑΠΟ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ Πολλά μέλη και φίλοι της ΕΕΔΔΑ, κατανοώντας τις τεράστιες οικονομικές δυσκολίες που περνάμε γενικά και ιδιαίτερα τις μέρες της πανδημίας που δεν μας επιτρέπει να κάνουμε τις όποιες εκδηλώσεις διοργανώναμε για να συγκεντρώσουμε κάποια χρήματα και να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας, μας βοηθήσανε μέχρι σήμερα οικονομικά, συγκεντρώνοντας ή δίνοντας από το υστέρημά τους ό,τι μπορεί ο καθένας. Τους ευχαριστούμε όλους πολύ για την κατανόησή τους. Και την πολύτιμη βοήθειά τους Το σημείωμα που παραθέτουμε παρακάτω μας παρέδωσαν μέλη και φίλοι της ΕΕΔΔΑ από το Γαλάτσι. Είναι γνωστοί οι στενοί δεσμοί που έχει η ΕΕΔΔΑ με το Γαλάτσι. Πέρα από τις τακτικές εκδηλώσεις που συνδιοργανώνουμε με διάφορους φορείς, βοηθάμε κι εμείς από την πλευρά μας όπου μπορούμε. Έτσι, μέσα στο Μάρτη παραδώσαμε ρούχα, βρεφικές τροφές και είδη υγιεινής για μωρά στο πλαίσιο των τακτικών προσφορών που μαζικές οργανώσεις της περιοχής δίνουν σε πρόσφυγες, μετανάστες, αλλά και γενικά σε άτομα που χρειάζονται βοήθεια. Το σημείωμα αναφέρει: «Ο Κώστας Αγγελής, ο Φώτης Κώτσης, ο Κ.Ε. και ο Α.Σ. προσφέρουν στην Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) 70,- ευρώ προς τιμή της κουβανικής μπριγάδας γιατρών και υγειονομικού προσωπικού Χένρι Ριβ για τη διεθνιστική αλληλεγγύη των Κουβανών στην πανδημία του κορονοϊού σε όλη τη γη. Η εν λόγω μπριγάδα δημιουργήθηκε από τον Κομαντάντε Φιδέλ Κάστρο το 2005 και έκτοτε έχουν μετάσχει σε εκατοντάδες αποστολές σε κάθε γωνιά της γης. Τώρα, 3.700 γιατροί και νοσηλευτές μετέχουν σε 38 μπριγάδες σε 35 χώρες του κόσμου στην καταπολέμηση της πανδημίας του κορονοϊού, σώζοντας χιλιάδες ζωές. Κάνουν πράξη αυτό που ο Φιδέλ είχε πει ότι ο κουβανικός λαός θα μοιράζεται τα πάντα κι ό,τι δεν του περισσεύει με όλους τους λαούς στη γη! Διδάσκουν σε όλους τους λαούς του κόσμου τι σημαίνει στην πράξη ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ! Στηρίζουμε το αίτημα του εργατικού-λαϊκού κινήματος να δοθεί το Νόμπελ Ειρήνης στην μπριγάδα των κουβανών διεθνιστών «Χένρι Ριβ» για τη βοήθεια στους λαούς, σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Η ενίσχυση είναι και στη μνήμη του σ. Διονύση Γεωργόπουλου, μέλους της ΕΕΔΔΑ, πολλές φορές μπριγαδίστα διεθνιστή σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, που πρόσφατα έφυγε από κοντά μας, πιστός στις αρχές του προλεταριακού διεθνισμού, με πολύ μεγάλη δράση στην Κεφαλονιά». Από τότε, έχουν συγκεντρώσει και μας έχουν παραδώσει και άλλα 100,- ευρώ, δηλαδή 170 ευρώ συνολικά, που μας έχουν βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε κάποια από τα έξοδα που τρέχουν. Τους ευχαριστούμε πολύ.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΗ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟ
20 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
Ένα πολύ αγαπητό μέλος της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) και αγαπημένος φίλος για πολλούς από μας έφυγε την Τρίτη από κοντά μας, ο Διονύσης Γεωργόπουλος. Από το 1990 δραστήριο μέλος της ΕΕΔΔΑ συμμετείχε ενεργά σε όλες τις εκδηλώσεις, χωρίς να λείψει από καμιά δουλειά τα δύσκολα για το κίνημα χρόνια της δεκαετίας του ’90. Ξεκάθαρος και πάντα σωστά προσανατολισμένος στα ζητήματα διεθνιστικής αλληλεγγύης, στάθηκε πάντα στο πλευρό μας όσο ζούσε στην Αθήνα, αλλά και μετά από την Κεφαλονιά, όπου με κάθε ευκαιρία διοργάνωνε εκδηλώσεις αλληλεγγύης, κυρίως για τους λαούς της Λατινικής Αμερικής. Συνόδεψε πολλές ομάδες εθελοντικής δουλειάς σε διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής, στην Κούβα, τη Βενεζουέλα και αλλού. Ο Διονύσης ήταν άνθρωπος απλός, ανιδιοτελής, αγαπητός σε όλους και πάντα μπροστάρης σε όλες τις δουλειές. Θα τον θυμόμαστε πάντα και θα προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμά του. Στη γυναίκα του Νικολέτα και στο γιο του Στάθη στέλνουμε τα πιο ειλικρινή συλλυπητήριά μας. Αθήνα, 21 Οκτώβρη 2020
ΕΕΔΔΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΛΙΒΑΝΟΥ Στις αρχές Αυγούστου, έγινε στο λιμάνι της Βηρυτού μια τεράστια έκρηξη σε αποθήκη πυρομαχικών και χημικών, που άφησε πίσω της πάνω από 200 νεκρούς και αγνοούμενους, 6.500 τραυματίες και πολλά καταστραμμένα σπίτια. Ύστερα από άμεση έκκληση του ΠΑΜΕ, μια σειρά μαζικές οργανώσεις συγκέντρωσαν είδη πρώτης ανάγκης. Ανάμεσά τους και η ΕΕΔΔΑ, που στις αρχές Σεπτέμβρη παρέδωσε στο ΠΑΜΕ τα υλικά που είχε συγκεντρώσει, όπως κλινοσκεπάσματα, παιδικές κρέμες, γάλα σε σκόνη για παιδιά, όσπρια, ρύζι, αλεύρι, ζυμαρικά, κονσέρβες με κοτόπουλο, φασόλια και ντολμαδάκια. Τα υλικά έφυγαν στις 14 Σεπτέμβρη με αρματαγωγό που έβαλε η ελληνική κυβέρνηση.
Αποχαιρετισμός στον Κώστα Πατέρα Η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) αποχαιρετά σήμερα με απέραντη θλίψη το συναγωνιστή Κώστα Πατέρα, που έφυγε τόσο πρόωρα για το τελευταίο και χωρίς γυρισμό ταξίδι του. Ο Κώστας ήταν από το 2005 μέλος του Προεδρείου και του Αντιρατσιστικού Τμήματος της οργάνωσής μας. Η συμβολή του εκεί υπήρξε καθοριστική με δράση και προτάσεις, στην εφαρμογή των οποίων πρωτοστατούσε. Μας βοηθούσε στις μεταφράσεις στα αγγλικά για κάθε είδους ανακοινώσεις, για οποιοδήποτε Τμήμα της οργάνωσής μας κι αν επρόκειτο, ακούραστα, αγόγγυστα, όσο απασχολημένος κι αν ήταν στον επαγγελματικό του τομέα. Η ένταξη και δράση του Κώστα Πατέρα στην ΕΕΔΔΑ ήταν για μας μια ευτυχής συγκυρία. Δραστήριος, συνεπής, ευγενής, ήρεμος και πάντα χαμογελαστός, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές του, άφησε ένα υπέροχο αποτύπωμα στη μνήμη όλων μας όσοι τον γνωρίσαμε και τον ζήσαμε από κοντά. Οι αποχαιρετισμοί είναι πάντα δύσκολοι για όλους αλλά όταν πρόκειται για νέους, στην ηλικία του Κώστα, γίνονται ακόμη δυσκολότεροι να τους αποδεχθούμε. Η ανάμνηση του Κώστα θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας, θα τον θυμόμαστε. Θα μείνει κοντά μας, έτσι όπως τον γνωρίσαμε, χαμογελαστός, πρόθυμος και πάντα ζωντανός. Στη γυναίκα του Ειρήνη τα θερμά μας συλλυπητήρια. Αθήνα, 30 Δεκέμβρη 2020
21 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
ΒΙΒΛΙΟ
TO ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΕΝΟΣ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΥ Ο πικρός βίος του Μαξ Χάβελααρ, μια ιστορία εκμετάλλευσης στις αποικίες καφέ
Του Multatuli
Γ
ια να γίνει πιο κατανοητό ένα βιβλίο που αφορά ξένες καταστάσεις και διαδραματίζεται σε ξένες χώρες -ακόμα και σε άλλες ηπείρους- και σε άλλη εποχή, χρειάζεται να εξηγηθούν κάποια πράγματα. Αυτό ισχύει σίγουρα για το βιβλίο Ο πικρός βίος του Μαξ Χάβελααρ με υπότιτλο Μια ιστορία εκμετάλλευσης στις αποικίες καφέ. Η υπόθεση είναι αληθινή και εκτυλίσσεται στις Ανατολικές Ολλανδικές Ινδίες του 19ου αιώνα, στη σημερινή Ινδονησία δηλαδή. Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1860 με τον τίτλο Μαξ Χάβελααρ ή οι Δημοπρασίες του Καφέ της Ολλανδικής Εμπορικής Εταιρείας γραμμένο από τον Ολλανδό Έντουαρτ Ντάουες Μετάφραση: Ντέκερ που υπογράφει Anneke Visée-Ιωαννάτου με το ψευδώνυμο Μουλτατούλι (λατινικά για Φιλολογική επιμέλεια: «υπέφερα πολλά»). Έχει Παύλος Σπυρόπουλος μια πολυεπίδεδη δομή Εξώφυλλο/σελιδοποίηση: και ανήκει στο είδος που ονομάζεται «ντοκουμεΠέτρος Φιλιππίδης νταρισμένη» λογοτεχνία. Εκδόσεις Ατέχνως Πρόκειται για ένα είδος που ήταν ευρύτερα διαδεδομένο στην Ευρώπη του 19ου αιώνα και από το οποίο μαθαίνει πολλά ο αναγνώστης για την εποχή, το πολιτικό σύστημα, τους νόμους, την κοινωνική λειτουργία με μυθιστορηματική μορφή. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν πρόκειται δηλαδή για ιστορικό μυθιστόρημα, αλλά για δραματοποιημένα επεισόδια γύρω από πραγματικά συμβάντα 22 ΑΠΡΙΛΙΟΣ με πολιτικές προεκτάσεις και κοινωνικο-οι2021 κονομικό υπόβαθρο. Στην περίπτωση του Μαξ Χάβελααρ πρόκειται στην ουσία για μια καταγγελία σε βάρος του αποικιοκρατικού καθεστώτος στη «σμαραγδένια ζώνη» που «τυλίγεται γύρω από τον ισημερινό», σύμφωνα με την ποιητική περιγραφή του συγγραφέα, και δη των πολιτικοδιοικητικών μηχανορραφιών για να διατηρείται η υποδούλωση του ντόπιου πληθυσμού συχνά σε αγαστή συνεργασία με τους ιθαγενείς
κυρίαρχους. Στην ανάπτυξη της υπόθεσης σε μυθιστορηματική μορφή συνυφαίνονται παρεκβάσεις γενικής στοχαστικής μορφής, ποιήματα, εξηγήσεις σχετικά με τη δομή της ολλανδικής διοίκησης στις Ανατολικές Ινδίες, αλλά και σχετικά με τα έθιμα, τα ήθη και τη νοοτροπία των διαφόρων λαοτήτων του τεράστιου αυτού αρχιπέλαγου. Στο βιβλίο εμπεριέχεται και το πλέον κλασικό στην ολλανδική λογοτεχνία «παραμύθι» - ιστορία αγάπης των ντόπιων παιδιών της Ιάβα, Σαϊντια και Αντίντα, που έχει κυκλοφορήσει σε πολλαπλές ξεχωριστές εκδόσεις και μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες, όπως και ολόκληρο το βιβλίο. Σύντομο ιστορικό της υπόθεσης Στις 4 Ιανουαρίου 1856, ο συγγραφέας Έντουαρντ Ντάουες Ντέκερ (Eduard Douwes Dekker, 1820-1887), καταγόμενος από απλή οικογένεια του Άμστερνταμ, διορίστηκε αντιπεριφερειάρχης του τμήματος Λεμπάκ στη Δυτική Ιάβα, μια μικρή σε έκταση, φτωχή και αραιοκατοικημένη περιοχή. Το επίσημο κείμενο της ορκωμοσίας του ως αντιπεριφερειάρχη περιλάμβανε την υποχρέωση να προστατεύει το ντόπιο πληθυσμό από την εκμετάλλευση και τους εκβιασμούς. Διαπιστώνει σύντομα, ότι ο ντόπιοι ξεζουμίζονται από τον Ιαβανέζο έπαρχο της περιοχής με τους Ολλανδούς ανώτερούς του να κάνουν τα στραβά μάτια. Εδώ έχουμε ένα παράδειγμα της συνεργασίας ντόπιων και ξένων κυρίαρχων στις αποικίες. Οι ξένοι αποικιοκράτες χρησιμοποιούσαν τις υπαρκτές και αιώνες ριζωμένες ταξικές δομές των ντόπιων κοινωνιών για να αξιοποιήσουν προς το συμφέρον τους το ήδη υπαρκτό σύστημα εκμετάλλευσης που το βρήκαν «έτοιμο». Έτσι διευκολυνόταν η δουλειά τους με το να διορίζουν ντόπιους άρχοντες σε υπεύθυνες διοικητικές θέσεις, συνήθως πολύ καλύτερα αμοιβόμενους από τους –επίσημα ανώτερούς τους- Ευρωπαίους αξιωματούχους. Ο Χάβελααρ αρχικά,
ΒΙΒΛΙΟ ως αντιπεριφερειάρχης, καταγγέλλει την αισχρή εκμετάλλευση του λαού μέσω της απλήρωτης εργασίας, της ληστείας των έστω ελάχιστων υπάρχοντών του και άλλων «υπηρεσιών» εκ μέρους του άμεσου ιθαγενούς υπεύθυνου με το εκτενέστατο σόι του ανακαλύπτοντας στην πορεία τη συνεργασία ξένων και ντόπιων κυρίαρχων. «Τρώνε» οι ντόπιοι άρχοντες για να «τρώει» και η Ολλανδία με το εμπόριο του καφέ. Χαρακτηριστικό για αυτή την πρακτική είναι το εξής απόσπασμα: «Αλλά να που ήρθαν ξένοι από τη Δύση και κατάκτησαν τη χώρα. Επιθυμούσαν να εκμεταλλευτούν τη γονιμότητα του εδάφους και διέταξαν τους κατοίκους ν’ αφιερώσουν ένα μέρος της εργασίας και του χρόνου τους στην παραγωγή και άλλων πραγμάτων που θα απέδιδαν περισσότερο κέρδος στις αγορές της Ευρώπης. Για να παροτρύνουν τον απλό άνθρωπο σ’ αυτό, δεν χρειαζόταν τίποτ’ άλλο από μια πολύ απλή πολιτική: με δεδομένο ότι εκείνος υπακούει στους ηγεμόνες του, δεν είχαν παρά να κερδίσουν αυτούς τους ηγεμόνες, υποσχόμενοι στους τελευταίους ένα μέρος του κέρδους και... το πέτυχαν πλήρως.» Και τι γινόταν σε περίπτωση ντόπιων εξεγέρσεων; Έτοιμα τα στρατεύματα των Κάτω Χωρών με τις ξιφολόγχες τους για να σκοτώσουν και να κάψουν χωριά: το «παραμύθι» του Σαϊντια και της Αντίντα στο οποίο αναφερθήκαμε, φέρνει συγκλονιστικά παραστατικά όλου του μηχανισμού της εκμετάλλευσης και της άγριας καταστολής εξεγέρσεων. Από κει και πέρα τα γεγονότα εκτυλίσσονται ραγδαίως. Ο αρχικά αφελής Χάβελααρ συνειδητοποιεί όλο και περισσότερο τη φύση του συστήματος, τα βάζει με τους υπεύθυνους, αλλά το βροντερό του «κατηγορώ» πέφτει στο κενό. Χάνει τη δουλειά του και κατρακυλάει στη φτώχεια μαζί με την οικογένειά του. Επιστρέφει στην Ευρώπη και γράφει το βιβλίο Μαξ Χάβελααρ ή οι δημοπρασίες του καφέ της Ολλανδικής Εμπορικής Εταιρείας, μιας εταιρείας που είχε αρχίσει τις δραστηριότητές της στις Ανατολικές Ινδίες από το 1602. Η δομή της αφήγησης και τα πρόσωπα Το βιβλίο έχει τρεις αφηγητές, κάτι το
οποίο δίνει με την πρώτη ματιά μια «χαοτική» εντύπωση, αλλά τελικά φαίνεται ότι τα διαφορετικά μέρη του αποτελούν ένα γερά δεμένο σύνολο. Το βιβλίο αρχίζει με την εξής πρόταση: «Είμαι μεσίτης του καφέ και μένω Λαουρίργραχτ 37». Μ’ αυτή την πρόταση αυτοσυστήνεται ο Μπατάβους Ντρόχστοππελ, η ενσάρκωση του παραδόπιστου, υποκριτή, αυτάρεσκου, στενόμυαλου, θρήσκου προτεστάντη εμπόρου του καφέ, κλασικού πρωτότυπου του «μεγαλωμένου μπακάλη», πλουτισμένου από το εμπόριο με τις αποικίες, ο οποίος με την Αγία Γραφή στο χέρι δικαιολογεί κάθε αχρειότητα της «ανώτερης» λευκής φυλής, φτάνει να πλουτίσει. Δεν είναι τυχαίος ο προτεσταντισμός. Έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στην ανάπτυξη του καπιταλισμού αντικαθιστώντας τον Καθολικισμό του Μεσαίωνα ως θρησκευτική ένδυση για τον αναδυόμενο τότε καπιταλισμό. Οι χώρες, στις οποίες επικράτησε ο προτεσταντι-
23 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
ΒΙΒΛΙΟ
24 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
σμός ως θρησκευτικό ρεύμα (και ο φιλελευθερισμός σαν πολιτική τάση), ήταν οι πιο δυναμικές, οι πιο «πετυχημένες» από άποψη καπιταλιστικής ανάπτυξης στην αρχική τους φάση. Γράφει σχετικά ο Φρίντριχ Ένγκελς: «Η Μεταρρύθμιση του Καλβίνου ανταποκρινόταν στις ανάγκες της πιο προηγμένης μπουρζουαζίας της εποχής. Το δόγμα του απόλυτου προορισμού ήταν η θρησκευτική έκφραση του γεγονότος ότι, στον ανταγωνιστικό κόσμο του εμπορίου, η επιτυχία και η αποτυχία δεν εξαρτώνται από την ικανότητα ή δραστηριότητα του ανθρώπου, αλλά από τις περιστάσεις που αυτός δεν ελέγχει». Και ο Μαρξ παρατηρεί εύστοχα, ότι το σύστημα του χρήματος είναι ουσιαστικά Καθολικό, της δε πίστωσης κατεξοχήν προτεσταντικό. Ο προτεσταντισμός καλλιέργησε στο λαό τις ιδιότητες που χρειάστηκαν για την πρώτη συσσώρευση κεφαλαίου: εργασία και αποταμίευση. Ο Ντρόχστοππελ (όνομα, που υποδηλώνει το ξηρό και άγονο), που τον παρουσιάζει ο συγγραφέας με χιουμοριστικούς, αλλά πικρούς σαρκαστικούς τόνους, συναντάει έναν παλαιό του συμμαθητή, ο οποίος είναι πάμφτωχος και δίνει στον έμπορο καφέ ένα δέμα με έγγραφα: 147 πραγματείες για μεγάλη ποικιλία θεμάτων παρακαλώντας τον Ντρόχστοππελ να χρηματοδοτήσει την έκδοση ορισμένων απ’ αυτές. Αρχικά ο μεσίτης αρνείται, αλλά όταν ανακαλύπτει ότι υπάρχουν στο δέμα ντοκουμέντα για το εμπόριο του καφέ στην Ιάβα, αλλάζει γνώμη. Συμφωνεί με τον Ερνστ Στερν, γιο ενός Γερμανού συνεταίρου του, τον οποίο φιλοξενεί για να μάθει ολλανδικά, να γράψει ο τελευταίος ένα βιβλίο για το εμπόριο του καφέ κάτω από την επίβλεψή του και στη βάση του δέματος του παλαιού του συμμαθητή. Στο 5ο κεφάλαιο (τα πρώτα τέσσερα παίζουν στην Ολλανδία) αρχίζει η αφήγηση του Στερν. Τα γεγονότα διαδραματίζονται τώρα στην Ιάβα και ο αφηγητής είναι ανώνυμος, αλλά ξέρει πολύ καλά τη χώρα, όπου είχε πάει και ο ίδιος. Η τεχνοτροπία αυτή ήταν ευρύτερα διαδεδομένη στα ιστορικά μυθιστορήματα του 19ο αιώνα: είχαν αφηγητή που ήξερε τα πάντα και περιέγραφε γεγονότα του παρελθόντος σαν να τα είχε ζήσει ο ίδιος, ενώ οι αναγνώστες ήξεραν ότι αφηγητής και συγγραφέας δεν ήταν τα ίδια πρόσωπα. Ο συγγραφέας σ’αυτή την περίπτωση πρόσθεσε ανάμεσα στον εαυτό του και τον αφηγητή ένα τρίτο πρόσωπο, το νεαρό Γερμανό Στερν. Στα χέρια του τελευταίου το βιβλίο γίνεται διαφορετικό απ’
ό,τι ήθελε ο Ντρόχστοππελ: στο επίκεντρο δεν βρίσκεται το εμπόριο του καφέ, αλλά οι πράξεις ενός Μαξ Χάβελααρ στην περιοχή Λεμπάκ της Ιάβα, ο οποίος αντλεί τις πληροφορίες του από τις έγκυρες πηγές του προαναφερόμενου δέματος με τα έγγραφα. Κι αυτή η τεχνοτροπία ήταν γνωστή στον 19ο αιώνα: ένα χειρόγαφο, που βρέθηκε, δίνει αυθεντικότητα σε μια ιστορία. Ο Στερν συμβουλεύεται συχνά τον άνθρωπο που έδωσε το δέμα χωρίς να το ξέρει ο Ντρόχστοππελ. Εναλλάσσονται οι ιστορίες, που λαμβάνουν χώρα μια στις Ανατολικές Ινδίες, μια στο Άμστερνταμ με την αφήγηση του Στερν για τα τεκταινόμενα του Χάβελααρ στις Ινδίες, ενώ όσο προχωρεί το βιβλίο φαίνεται όλο και πιο καθαρά ότι ο φτωχός συμμαθητής και ο Χάβελααρ είναι ένα και το ίδιο πρόσωπο. Ο Ντρόχστοππελ εκφράζει την αποκρουστική νοοτροπία του εμπόρου του καφέ (είναι θέλημα Θεού το ότι υπάρχουν φτωχοί και πρέπει να υπάρχουν), ο οποίος εκδηλώνει με πολλά αποσπάσματα από την Παλαιά Διαθήκη το ρατσισμό του, την υποκρισία και την «καθώς πρέπει» αχρειότητά του. Στο τέλος του βιβλίου παίρνει το λόγο ο τρίτος αφηγητής, όταν πλέον έχει συντελεστεί το δράμα του Λεμπάκ. Είναι ο Μουλτατούλι, ψευδώνυμο του συγγραφέα Έντουαρντ Ντάουες Ντέκερ. Τα τρία πρόσωπα συμβολίζουν τρία στάδια μιας ταραχώδους ζωής. Ο αντιπεριφερειάρχης Χάβελααρ παίρνει το μέρος του καταπιεσμένου Ιαβανέζου, έπειτα γίνεται ο άνθρωπος με το δέμα, μάρτυρας για την καλή υπόθεση και τέλος συνεχίζει ως Μουλτατούλι τον αγώνα του με το βιβλίο που ο αναγνώστης κρατάει στα χέρια του και το οποίο αφιερώνει στη σύζυγό του Τίνε. Η σκοπιμότητα της μορφής Η αφηγηματική, μυθιστορηματική μορφή του βιβλίου αποτελεί μέρος της στρατηγικής του συγγραφέα. Ήδη υπήρχαν πολλές διαμαρτυρίες ενάντια στο αποικιοκρατικό καθεστώς, δημοσιευμένες σε εφημερίδες, περιοδικά, μπροσούρες κλπ. Ο Ντέκερ είχε τη γνώμη, ότι άλλη μία τέτοια κριτική δεν θα έκανε εντύπωση. Όπως γράφει στη γυναίκα του: «Καταλαβαίνεις ότι, αν είχα εκδώσει μια «Καταγγελία ενάντια στην διοίκηση των Ολλανδικών Ινδιών» ή κάτι τέτοιο, δεν θα με είχε διαβάσει κανείς. Αφήνω τώρα τους αναγνώστες μου με την εντύπωση ότι διαβάζουν μια μισοαστεία, μισοσοβαρή αφήγηση και, μόλις τους έχω καθηλώσει, φτάνω στο κυρίως θέμα. Όποιος είναι στη μέση
ΒΙΒΛΙΟ του βιβλίου δεν ξέρει ακόμα ότι πρόκειται για μια πραγματική υπόθεση, που την καταπίνουν λες και είναι ποτό». Είναι πολλά τα παραδείγματα στην παγκόσμια λογοτεχνία, που με τη μυθιστορηματική, αφηγηματική μορφή τους προκαλούν τη συνειδητοποίηση πολύ περισσότερο από τα επίσημα «στεγνά» έγγραφα. Ο υπότιτλος του βιβλίου στο πρωτότυπο, Οι δημοπρασίες του καφέ της Ολλανδικής Εμπορικής Εταιρείας, παραπέμπει στο λεγόμενο Σύστημα Καλλιέργειας, σύμφωνα με το οποίο η κυβέρνηση των Κάτω Χωρών υποχρέωνε το λαό της Ιάβα να καλλιεργεί για μισθό πείνας προϊόντα, για τα οποία υπήρχε ζήτηση στις ευρωπαϊκές αγορές. Η Ολλανδική Εμπορική Εταιρεία είχε το μονοπώλιο στη μεταφορά αυτών των προϊόντων προς την Ολλανδία, καθώς και στην πώληση των προϊόντων αυτών στις δημοπρασίες. Αυτό της επέφερε τεράστια κέρδη: το ένα τρίτο του κρατικού προϋπολογισμού προερχόταν από την αποικία, με τον καφέ να δίνει το μεγαλύτερο κέρδος. Η εξέλιξη του συγγραφέα και η πορεία των εκδόσεων Όπως είπαμε, ο Μουλτατούλι ήθελε με το βιβλίο του να επιστήσει την προσοχή στις απαράδεκτες καταστάσεις στις Ολλανδικές Ινδίες. Όσο ζούσε, δεν υπήρξαν οι αντιδράσεις που περίμενε. Κατηγορήθηκε για συκοφαντία, αλλά δεν δόθηκε πολλή δημοσιότητα στην υπόθεση. Δεν είναι τυχαίο, ότι μόλις το 1949 (το 1945 η Ινδονησία απόκτησε την «ανεξαρτησία» της) εκδόθηκε το Μαξ Χάβελααρ πάλι στην αρχική του εκδοχή μετά από δεκαετιες ολόκληρες στην αφάνεια. Το βιβλίο είδε 6 εκδόσεις από το Μάη 1860 μέχρι το Νοέμβρη του 1881. Περιπετειωδώς. Τον Οκτώβρη του 1859 ο συγγραφέας είχε τελειώσει το χειρόγραφο. Το Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς περιήλθε στα χέρια του Ιάκομπ βαν Λένεπ, λογοτέχνη μεγάλης επιρροής τότε, ο οποίος χαρακτήρισε το βιβλίο αριστούργημα και υποσχέθηκε να βοηθήσει στην έκδοση. Ο τότε Υπουργός Αποικιών πρότεινε να βοηθήσει το συγγραφέα προσφέροντάς του μια θέση αλλού στην αποικία υπό τον όρο να μην εκδώσει το βιβλίο! Εκείνος αρνήθηκε. Ο Βαν Λένεπ ήθελε να διορθώσει το βιβλίο σβήνοντας ημερομηνίες και τόπους (τα ονόματα ήταν ήδη ψευδώνυμα) έτσι κουκουλώνοντας τον αυθεντικό, ντοκουμενταρισμένο χαρακτήρα του βιβλίου. Διαφώνησε ο Ντέκερ. Όταν ο Βαν Λένεπ τελικά του ζήτησε να πάρει τα δικαιώματα, ο Ντέκερ συμφώνησε από οικονομι-
κή ανάγκη. Μέσω ενός συμβολαίου με τον εκδότη το Φλεβάρη του 1860, ο Βαν Λένεπ μεταβίβασε τα δικαιώματα στον εκδότη. Ο αρχικά ενθουσιασμένος Ντέκερ αγανάκτησε, όταν είδε τις «ακρωτηριάσεις», όπως τις ονόμασε, που είχε κάνει ο Βαν Λένεπ στο κείμενο. Ο τελευταίος σημείωσε αργότερα σε δημόσια επιστολή, ότι «Θα έλεγα.... ότι θα ήταν προδοσία εις βάρος της πατρίδας μου, αν έκανα το βιβλίο σας να παρακινήσει τα αποβράσματα του έθνους, εδώ και στις Ινδίες, να τροχίσουν το δολοφονικό τους σπαθί, να ανεμίσουν το δαυλό της καταστροφής και να προκαλέσουν αναρίθμητες καταστροφές στη γενέτειρα χώρα μου». Ο Ντέκερ προσπάθησε να καλέσει τον Βαν Λένεπ στην τάξη μέσω της δικαστικής οδού, αλλά έχασε, ακόμα και στην εφετεία. Ακολούθησαν άλλες 5 εκδόσεις του βιβλίου και τα δικαιώματά του άλλαξαν άλλες πέντε φορές ιδιοκτήτη. Οι τελευταίοι δύο σεβάστηκαν το αρχικό κείμενο και το εξέδωσαν, όπως το ήθελε εκείνος. Ωστόσο, παρόλο το γεγονός, ότι ο Μουλτατούλι έμεινε με τις αναλύσεις του στο διαχειριστικό εποικοδόμημα, βλέπουμε στην εξέλιξη του βιβλίου και τη δική του εξέλιξη και κλιμάκωση προς μια βαθύτερη, μια πιο επαναστατική προσέγγιση. Αρχίζουν να ξεπερνιώνται η αφέλεια και οι αντιφάσεις του. Όταν, για παράδειγμα, αναφωνεί στις τελευταίες σελίδες, ότι, αν δεν τον ακούσει κανείς, θέλει να γράψει πολεμικά τραγούδια που ακονίζουν τα σπαθιά των φτωχών, των πειναλέων μαρτύρων (δείτε το παραπάνω σχόλιο του Βαν Λένεπ!) χαρακτηρίζοντας την Ολλανδία «κράτος ληστρικό» και να δοθεί βοήθεια, στην ανάγκη με τη νόμιμη βία, πιστεύουμε, ότι ο συγγραφέας μέσα από το ίδιο το βιβλίο του εξελισσόταν από πονόψυχο μαχητή για τη δικαιοσύνη σε επαναστατική μορφή. Έτσι διαβάζουμε στο τέλος: «Γιατί δεν είμαι ένας ποιητής που σώζει μύγες, δεν είμαι ένας μειλίχιος ονειροπόλος, όπως ο υποβιβασμένος Χάβελααρ που έκανε το χρέος του με τη γενναιότητα ενός λιονταριού και τώρα ανέχεται την πείνα του με την υπομονή ενός ινδικού χοιριδιού το χειμώνα. Ετούτο το βιβλίο είναι μια εισαγωγή.... Θα αυξηθεί η δύναμή μου και η αιχμηρότητα των όπλων μου, όσο θα προκύπτει η ανάγκη...», συνειδητοποιώντας πλέον την πραγματικότητα. Τελικά ο Multatuli κατάφερε αυτό που ήθελε με τούτο το βιβλίο του ξυπνώντας συνειδήσεις, χωρίς να χάνει επικαιρότητα και για τις μέρες μας με τη ραγδαία αναβίωση που ζούμε, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
25 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021
Οχι
ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΕΚΤΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ