44
ΤΑΞΙΔΙΑ ΑΠΟ ΧΑΡΤΙ / Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
Η Κληρονομιά Γεώργιος Τσιβελέκος
Από τότε που έχασαν τον πατέρα τους έγιναν άλλοι άνθρωποι ή απλώς αποκάλυψαν το αληθινό τους πρόσωπο που το έκρυβαν καλά µέχρι τότε. Μάλλον το δεύτερο. Όσο ήταν ζωντανός, κρατούσε εκείνος τις ισορροπίες µέσα στην οικογένεια. Μετά το θάνατό του, δεν ήταν κανείς πρόθυµος να συνεχίσει το έργο του και να κρατήσει τα προσχήµατα, και έτσι ανατράπηκαν εντελώς όλες οι σχέσεις και οι µάσκες έπεσαν. Ούτε για να αποτίσουν φόρο τιµής στη µνήµη του δεν έκαναν προσπάθεια να παραµείνουν φιλιωµένοι. Ούτε καν σεβάστηκαν την κατάσταση της µητέρας τους. Στην κηδεία, µόλις είδε να βάζουν τον άνθρωπο της ζωής της µέσα στο χώµα και συνειδητοποιώντας πως ήταν η τελευταία φορά που τον έβλεπε, δεν άντεξε άλλο τον αφόρητο πόνο στα στήθη και έπαθε ένα βαρύ εγκεφαλικό. Τελευταία στιγµή πρόλαβαν να την κρατήσουν στη ζωή οι γιατροί. Έµεινε παράλυτη όλη η δεξιά της πλευρά. Από το κεφάλι µέχρι και τα δάχτυλα του ποδιού δεν κινούταν απολύτως τίποτα και µέχρι το τέλος της ζωής της θα παρέµενε καθηλωµένη σε αναπηρικό καρότσι. Τα ανεξόφλητα δάνεια που κληρονόµησαν, και ήταν υπέρογκα, στάθηκαν δυνατότερα από την αγάπη και το δέσιµο τους. Τα χρήµατα για άλλη µια φορά έγιναν η κινητήριος δύναµη όλων των πράξεων. Τοποθετήθηκαν στο θρόνο του βασιλείου του µίσους και υπηρετήθηκαν άψογα. Τα δύο αδέρφια έκαναν σκοπό της ζωής τους να καταστρέψουν ο ένας τον άλλο, και κατά συνέπεια και τη µητέρα τους, γι’ αυτά. Αυτά τα καταραµένα χάρτινα σύµβολα. «Τα περισσότερα δάνεια τα πήρε για εσένα! Εσύ πρέπει να αναλάβεις την αποπληρωµή του χρέους! Θα σε βοηθήσω και εγώ, αλλά µην περιµένεις πολλά», ξεκαθάρισε από την αρχή τη θέση του ο Αλέξανδρος. «Μωρέ τι µας λες! Το αυτοκίνητο και τα έπιπλα που πήρες, εγώ θα τα πληρώσω; Για κορόιδο µε περνάς;» αγανάκτησε ο Θοδωρής. «Μα δεν έχω φράγκο! Ξεχνάς ότι ήµουν άνεργος για δύο χρόνια;» «Πρόβληµά σου!» «Θοδωρή, λογικέψου! Αν δεν το πάρεις πάνω σου, θα µου πάρουν το σπίτι που είναι υποθηκευµένο και θα µείνω στον δρόµο. Αυτό θες; Αφού σου λέω ότι θα σε βοηθήσω όποτε µπορέσω. Με την πρώτη ευκαιρία που θα µαζέψω ένα αρκετά µεγάλο ποσό, θα σου το δώσω. Σου το υπόσχοµαι», προσπάθησε να τον συνετίσει ο Αλέξανδρος. «Και µέχρι τότε θα έχω µείνει άφραγκος εγώ! Τα γεννάω εγώ νοµίζεις; Τσίµα-τσίµα φτάνει ο µισθός µου για να πληρώνω το νοίκι, όλες τις άλλες υποχρεώσεις και να τρώµε». «Να βάλεις να δουλέψει και η γυναίκα σου! Για ρώτησε την... Θα δεχτεί εύκολα πιστεύω να κάνει βίζιτα. Κάτι ξέρω...» «Εσύ να πας να γίνεις ζιγκολό και να πηγαίνεις και µε γυναίκες και µε άντρες, να σου τα σκάνε και να πληρώσεις µόνος σου τα λεφτά που έφαγες!» «Τι είπες ρε;!» άρχισε να χάνει την ψυχραιµία του ο Αλέξανδρος και ετοιµάστηκε να χτυπήσει τον αδερφό του.