Reset jest nowym otwarciem, odnową. Być może nie wszystko można przywrócić do stanu sprzed kryzysu, być może coś, pewne dane świata – podążając za metaforą komputerową – muszą zostać usunięte. Być może reset jest wydarzeniem niezauważalnym, na granicy istotności i nieistnienia. A jednak stwarza na nowo. Poetyka końca jest poetyką, którą zauważyć można dopiero z perspektywy odnowionego-starego świata.