Uitgave: St. Koudekerke Samen | Realisatie: Drukkerij van Keulen | nummer 05
Colofon De Moppenvreter Copyright © 2020 Stichting Koudekerke Samen Foto’s: Johan Katerberg Fotografie, Koudekerke.info, Zeeuws Archief Redactie: Maurice Stougje, Henny van Kesteren, Johan Katerberg, Sjoerd de Nooijer Verslaggeving: Henny van Kesteren Historische verslaggeving: Sjoerd de Nooijer Druk: Drukkerij van Keulen Vormgeving: Lex Dalebout, Drukkerij van Keulen Coverfoto: Franklin-Dooms-Patty © Johan Katerberg Fotografie De Moppenvreter is de dorpskrant van Koudekerke & Dishoek, verschijnt 2x per jaar en is een uitgave van Stichting Koudekerke Samen. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, door middel van druk, fotokopieën, geautomatiseerde gegevensbestanden of op welke andere wijze ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Beste Moppenvreters, Het heeft een jaar geduurd voordat er een nieuwe Moppenvreter was ontwikkeld, verwerkt en bezorgd. Maar het was ook geen gewoon jaar. Sinds 15 maart van dit jaar ging Nederland, Zeeland en dus Koudekerke-Dishoek in een intelligente lockdown. Resultaat hiervan was dat kinderen niet meer naar school mochten, evenementen afgelast werden, horeca gesloten werd, ondernemers het water aan de lippen stond vanwege het uitblijven van omzet, geen toeristen, angst voor de onbekende onzichtbare vijand, noem maar op. Maar misschien wel het belangrijkste op sociaal emotioneel gebied: we moesten afstand van elkaar houden, geen bezoek meer ontvangen of op bezoek gaan. Eenzaamheid onder onze inwoners dreigde groter te worden. Gelukkig waren er diverse initiatieven op KoudekerkeDishoek die stimuleerden tot contact binnen de door het RIVM gestelde regels. Deze initiatieven toonden wederom aan hoe begaan we met elkaar zijn op ons prachtige dorp en onderstreept dat we ons niet zonder meer laten kisten door dit virus. Luctor et emergo zoals wij in Zeeland als levens motto hebben! Help elkaar, nog meer in deze moeilijke tijden. Langzaamaan zijn we de intelligente lockdown uit aan het komen en komt ons leven weer in beweging. Dat is fijn, maar een ieders gezondheid voor alles. Ik ben benieuwd hoe we er voor staan ten opzichte van het coronavirus als de volgende editie van de Moppenvreter uit gaat komen. Tot die tijd voor iedereen: zorg voor elkaar en blijf gezond! Samen komen we verder!
Maurice Stougje, Voorzitter Stichting Koudekerke Samen
John & Wilma Johan Katerberg Fotografie
&
Hoogtepunt Dieptepunt voor WILMA MODE tijdens de Coronatijd Een grote rood-wit-blauwe vlag sierde een paar weken in april het pand van de winkel aan het Dorpsplein ter gelegenheid van hun 15 jarig jubileum. Wat voor Wilma en John een persoonlijk hoogtepunt was en o.a. met een leuk artikel in de Veerse Bode feestelijk gevierd had moeten worden, ging niet door. Er zouden immers toch bijna geen Tekst: Henny van Kesteren Beeld: Johan Katerberg klanten op af komen. “Blijf thuis,” had de premier ons dringend verzocht en menigeen hield zich daar keurig aan. Hoewel de winkel al die tijd open bleef, werd het binnen erg stil. De Coronacrisis werd zo voor veel ondernemers ook een persoonlijke crisis. Het leidde voor Wilma Mode tot een dieptepunt, nl. er moesten twee personeelsleden worden ontslagen, zij gingen de ww in. Vervolgens moest er bij de overheid Covid-19 steun worden aangevraagd, wat gelukkig positief werd beoordeeld. Met facebookacties, zoals lotenverkoop met prijzen en kortingsbonnen probeerden John en Wilma de interesse van hun klanten vast te houden. Langzamerhand durven de mensen weer naar buiten te gaan en druppelen ze ook de winkel binnen. Vooral sinds Hemelvaartsdag weet men de winkel te vinden voor de nieuwe badmode, want we mogen, met gepaste afstand, het strand weer op! De ruime winkel biedt genoeg gelegenheid om 1.50 m. afstand tot elkaar te houden. Gelukkig konden Wilma en John tijdelijk de hulp van hun zoon en dochter inschakelen, want met z’n tweetjes kregen ze het te druk. Omdat mondkapjes in het openbaar vervoer per 1 juni verplicht zijn, is Wilma Mode nu druk in de weer om van Zeeuws boerengoed mondkapjes te naaien. Er is veel vraag naar, want zo’n kleurig mondkapje is natuurlijk leuker dan een wit ziekenhuismasker. Nu de ergste klap voorbij is hebben ze goede hoop dat de verkoop weer op gang komt en dat de twee personeelsleden snel weer terug kunnen komen.
5
Maar wie waren onze bevrijders, wat weten wij ervan? Johan Katerberg Fotografie
EEN NIEUW
HERDENKINGS
MONUMENT
Tijdens de vele wandelingen die ik maakte over de hoge duinen bij Dishoek, was ik altijd onwetend over wat zich daar tijdens de bevrijding van Walcheren had afgespeeld, maar op 2 november 2019 kwamen de gevechten opeens heel dichtbij. Ter gelegenheid van 75 jaar bevrijding werd er namelijk een monument onthuld met de namen van de omgekomen Britse soldaten. Tekst: Henny van Kesteren Beeld: Johan Katerberg Jonge jongens waren het, die als onderdeel van de 47 Royal Marine Commando op 1 november 1944 bij Westkapelle aan land waren gekomen om Walcheren te bevrijden. Het werd een hevige strijd waarbij aan Britse zijde veel soldaten sneuvelden. Een dag later op 2 november werd er gevochten bij Dishoek, waarbij zelfs Koudekerke onder vuur kwam te liggen. Niet alleen Engelse soldaten, maar ook burgers kwamen hierbij om het leven. Een dag later vonden er gevechten plaats in Vlissingen. De strijd was niet voor niets; na overgave van de Duitsers was onze provincie als eerste bevrijd.
7
8
Voorafgaand aan de onthulling werd er een dienst gehouden in een grote tent op het plein bij restaurant Duinlust. Onder de belangstellenden en Britse genodigden was ook een veteraan van het Commando aanwezig: een krasse man van 97 jaar, in een rolstoel, stevig ingepakt tegen de kou, groene baret op, een rij medailles op de borst. Helder van geest beantwoordde hij de vragen van een journalist en liet hij zich, staand bij het monument, fotograferen. Tijdens de dienst werden de namen genoemd van alle gevallenen, gevolgd door het indringende geluid van The Last Post. Tenslotte las de zoon van een oud-strijder het verslag voor van de gevechten, opgetekend door zijn vader. De onthulling van het monument met de namen en sterfdata van 34 moedige soldaten, vond plaats bovenop de duintop waar de Nederlandse en Engelse vlag wapperden in de zon. De aanwezige veteranen zeiden dat ze nog altijd de gezichten voor zich zagen van hun gestorven kameraden, maar dat dit een prachtige dag was. Onder de vele klaprooskransen en bloemstukken waren er ook bij van de Werkgroep Historie Koudekerke, van de Stichting KOUS en van een groepje basisschoolleerlingen. Misschien dat zij zich dit moment en het verhaal erachter later zullen herinneren en het tijdens een duinwandeling aan hun kinderen doorvertellen.
Johan Katerberg Fotografie
De aanwezige veteranen zeiden dat ze nog “altijd de gezichten voor zich zagen van hun gestorven kameraden, maar dat dit een prachtige dag was
�
Johan Katerberg Fotografie
Johan Katerberg Fotografie
Luchtfoto Koudekerke 1939 Collectie Terwoert
75 jaar uitbreiding Koudekerke een oproep tot participatie!
Koudekerke heeft na de Tweede Wereldoorlog een onstuimige groei doorgemaakt en is van een bescheiden agrarisch kerkringdorp uitgegroeid tot de grootste dorpskern van Walcheren. In Koudekerke is in vrijwel elk decennium seriematig gebouwd en die uitbreidingen zijn tegenwoordig nog goed waarneembaar. Tot op heden is hierover in literatuur maar beperkt aandacht besteed en ook op de website www.koudekerke.info is die periode nog maar beperkt beschreven. Tekst: Sjoerd de Nooijer Anno 202kji0 vltoodre Hsitorsiche Werkgroep de td jp riom de utibred in ig van Koudekerkn d e ie achteg rilgende 7a 5 jabrete n b ireed lte brengen en daaro bjo id ke verhae ln van iwonero svehrode ze u jitibred in ig destd jis hebbenervarenteverzamelen.Hopelijkleidtditdantoteenpublicatie waarinweonzebevindingenwillenvastleggen.Omaandezeverhalenenhet nodigebeeldmateriaaluitdezeperiodetekomenhebbenwedehulpvanalle (oud) inwoners van Koudekerke nodig.
Bij deze dus een oproep om materiaal of verhalen over deze periode met de Historische Werkgroep te delen!
13
14
Hoe het zover kwam… Reeds in 1936 bestonden er plannen om Koudekerke met planmatige woningbouw uit te breiden. Deze plannen werden echter door de oorlog doorkruist. Na de inundatie bestond er een enorme behoefte aan nieuwe woningen. De Planologische Dienst zag Koudekerke als een ideale vestigingsplek voor arbeiders van bedrijven zoals De Schelde, een scheepswerf in Vlissingen. De eerste uitbreiding van het dorp vond in 1953 plaats aan de Weststraat en vanaf 1958 volgde een verdere uitbreiding met West-I: een doorbraak van de kerkring en aanleg van de Kerkstraat. Begin jaren zestig volgde woningbouw voor de naar Nederland uitgeweken Zuid-Molukkers aan de Cithershillsingel en erna kreeg ook de reeds in 1936 al voorziene uitbreiding van het dorp met het plan Zuid-Oost (1966-1972) haar realisering. De uitbreidingen kregen hiermee een grootschaliger karakter. Wij vragen ons af hoe dit werd ervaren. Tijdens de bouw van West-I, werden er al plannen gemaakt voor de aanleg van West II omdat zich de mogelijkheid voor deed deel te nemen aan de zogenaamde ‘ratiobouw’. Deze bouwmethode werd ontwikkeld nadat gebleken was dat de woningnood groter was dan men aanvankelijk had gedacht. Samen met andere Walcherse gemeenten werd zo besloten om in 1967-1968 grote aantallen van het zelfde type woning neer te zetten die seriematig en in ploegendiensten werden gebouwd.
Kerkstraat
Collectie Roose
De wijk West-II is in de periode 1968-1972 gebouwd en bestaat naast de ratiowoningenuiteengezinswoningen.Langsderandenvandewijkbevindenzich bungalowsopgroterekavels.Demeestestraatnamenzijnafgeleidvanheldenuit demaritiemehistorievanZeeland.Omdaterooknadebouwvandezewijknog eenenormevraagnaarwoningenbleefbestaanwerdeneralsnelnogtweelocaties aangewezenvoornieuwbouw:tenoostenvandeBeatrixlaan(hetlatereKoningshof) enhetplanZuid.InZuidwerdvan1974tot1980eenmixvanwoningtypologieÍn gebouwd rond woonerven: Een typische bouwvorm voor die periode. Ook in de tweede helft van de jaren zeventig bleef de vraag naar woningen in Koudekerke bestaan. Er werd besloten om in de zuidwesthoek van het dorp een nieuwe wijk te bouwen. Deze wijk werd later de Meulhoek genoemd. In deze wijk staan vooral veel vrijstaande villa’s, enkele appartementen en diverse rijen geschakelde woningen. De wijk is ruim opgezet met veel groen en voldoende speelruimte voor kinderen. In 1979 werd de constructiefabriek Thomassen-De Steeg gesloten. Deze was gehuisvest in de oude remise van de stoomtram. Op het fabrieksterrein aan de Stationstraat en Walestraat werden, na jaren van leegstand en een grondsanering, 39 typische jaren tachtig woningen gebouwd. Al in 1982 werd besloten het dorp ook aan de oostzijde uit te breiden. Het verwerven van grond verliep echter zeer moeizaam, daarnaast was de Beatrixlaan bron van zorgen wegens de onveiligheid en geluidsoverlast. De nieuwe rondweg zou die problemen verminderen. Pas in 1992 werd begonnen met de bouw door de tussenkomst van andere bouwplannen. De wijk Koningshof is in 1996 gereed gekomen. Er staan bungalows, twee-onder-een-kappers, seniorenen rijtjeswoningen. De straten zijn vernoemd naar de straten waaraan Nederlandse paleizen staan. Tot slot zijn eind 2006 de woningen in het plan Couburg opgeleverd. Hiermee is kort uiteengezet hoe het dorp zich op hoofdlijnen heeft ontwikkeld. Om de onstuimige groei van het dorp goed te kunnen gaan documenteren is het voor de Historische Werkgroep essentieel om input van inwoners van Koudekerke te verkrijgen. We rekenen daarvoor op uw medewerking. Informatie over dit onderwerp kunt u aan de Historische Werkgroep doorgegeven via een e-mail aan werkgroep@koudekerke.info of door contact op te nemen met de voorzitter:
Historische Werkgroep Koudekerke, t.a.v. P.K. Noorlander, Middelburgsestraat 94, 4371 EV Koudekerke, tel 0118-551153
15
75
Aangespoelde meelzakken
Collectie Hans Sakkers
JAAR
Wat gebeurde er tijdens en kort na de bevrijding in Koudekerke? Tekst: Henny van Kesteren
1
Burgemeester Dregmans was uit zijn functie gezet omdat hij weigerde met de bezetter thee te drinken. Noodgedwongen bracht hij de oorlogsjaren in Brabant door. Na de bevrijding werd hij met een roeiboot vanuit Middelburg naar Koudekerke gebracht, waar hem een groots onthaal wachtte.
2
Door de inundatie stond het dorp twee keer per etmaal onder water. Vervoer naar Middelburg en Vlissingen geschiedde per boot. Pas eind 1945 werd de inundatie opgeheven en kwam Koudekerke weer droog te staan.
3
In het Gemeentehuis (Dorpsplein nr.28) werd Noodziekenhuis ingericht waar zieken werden verpleegd en zeven baby’s werden geboren.
4
In de verlaten bunkers werden voedselvoorraden en een drinkwatertank gevonden waar de dorpelingen zich aan te goed deden.
Collectie Hans Sakkers
een
Sloep van 214 in Koudekerke - december 1944 Collectie Hans Sakkers
5 6 7
Er werden in totaal 1500 mensen (tegen hun zin) naar Vlissingen en naar Zuid-Beveland geëvacueerd.
8 9 10 11
Er werd een collecte gehouden onder de inwonenden voor ‘hulp boven de rivieren.’ Dat leverde 1410,88 gulden op!
Op het strand spoelde een Engelse motorboot aan die na een opknapbeurt dertig personen kon vervoeren. Er spoelden 1500 zakken Amerikaans bloem aan, waardoor er met kerst volop witbrood was. Ze waren afkomstig van een geallieerd Amerikaans schip dat op weg was naar Antwerpen. Het schip liep voor Cadzand op een mijn, brak in tweeën en zonk.
Er ontstond een groot tekort aan klompen, waardoor kinderen niet naar school konden. Koudekerkse boeren gingen meewerken om de Nolledijk te dichten, wat eind september 1945 een feit was. Na het lezen van de boeken: “Koudekerke in de oorlog” en “Behoudens nieuwe aanspoelingen is alles geborgen,” (dagboeknotities van Burgemeester Dregmans) komt het jaar na de bevrijding, waarin Koudekerke het leven weer op orde kreeg, heel dichtbij.
17
Winkeltje J.B. Diesch Johan Katerberg Fotografie
PLANT
EEN BOOM
OP WALCHEREN Tekst: Henny van Kesteren Beeld: Johan Katerberg
Toen op 10 mei 1940 de oorlog uitbrak was mevrouw de Witte 15 jaar. Na vier oorlogsjaren kwamen de Engelsen, “Tommies� aldus mevr. de Witte, om Zeeland als eerste provincie te bevrijden. Daarvoor moest de dijk bij Westkapelle gebombardeerd worden, met als gevolg dat Walcheren blank kwam te staan. In de nacht van 2 op 3 november 1944 beleefde Koudekerke angstige uren toen het dorp werd beschoten door de Engelsen. Die waren in de veronderstelling dat er nog Duitsers in het dorp zaten. Enkele dorpelingen raakten bij de beschieting van hun huis dodelijk getroffen. Het gezin de Witte zocht veiligheid in de kelder, wat hun leven heeft gered.
19
Kort daarna werd de bevrijding gevierd met vrolijk gezang, beklimmingen op de tanks in het dorp en omhelzingen van de Tommies. Toen de teruggekeerde burgemeester Dregmans bij het gemeentehuis op de stoep verscheen namen de verzamelde mannen op het dorpsplein hun hoed en pet af om het Wilhelmus te gaan zingen. Dat ontroerende moment staat mevr. de Witte nog helder voor de geest. Nadat het water was verdwenen, werd overal koolzaad geplant om het zout uit de grond te krijgen. Mevrouw de Witte herinnert zich nog de prachtige gele velden, maar veel bomen hadden de inundatie niet overleefd en daarvoor werd een collecte georganiseerd: “Plant een boom op Walcheren”. Samen met een groep jonge mensen toog mevr. de Witte, gekleed in Walcherse dracht, naar Rotterdam waar zij vijf dagen achtereen collecteerde. Het muziekcorps “de Hermandad” speelde tot er veel publiek was toegestroomd, waarna met de collectebus werd rondgegaan. De Rotterdammers gaven royaal!
verzamelde mannen op het “dorpsplein namen hun hoed en pet af om het Wilhelmus te gaan zingen
”
Ook in Den Haag en Amsterdam werd de actie gevoerd en met een goed gevulde collectebus keerden ze terug naar Middelburg. Tevreden stelde men vast: Mooi, weer zoveel bomen erbij! Een bijzonder feit om te vermelden is dat mevr. De Witte (nu 95 jaar) nog steeds vrijwel elke middag achter de toonbank staat in haar Zeeuwse winkeltje in Middelburg op de Markt, waar zij naast Zeeuwse souvenirs, de enige echte Zeeuwse babbelaars verkoopt.
Karel Noorlander Johan Katerberg Fotografie
in gesprek met....
OUD HUISARTS KAREL Tekst: Henny van Kesteren Beeld: Johan Katerberg
NOORLANDER
Als lid van de Werkgroep Historisch Koudekerke was Karel Noorlander degene die de emailcontacten legde met de voormalige 47 Royal Marine Commando, om tot de oprichting van een oorlogsmonument in Dishoek te komen. Het plan hiervoor was eerder geopperd door John Daane, die excursies leidt naar de museumbunker bij Dishoek. Dankzij subsidies van een paar fondsen en bijdragen van de Engelse Veteranenorganisatie en van de Gemeente Veere kwam dit monument tot stand en werd het op 2 november 2019 onthuld. Het ontwerp werd ontleend aan een soortgelijk monument in NormandiĂŤ voor de 47 Royal Marine Commando dat daar tijdens D-Day heeft gevochten.
De plaatsing van dit monument op het kruispunt van duinpaden bovenlangs de kust bij Dishoek, is het resultaat van de werkzaamheden van de Werkgroep en leden van de Dorpsraad., evenals een aantal andere gerealiseerde doelen. Zo heeft de werkgroep ook meegewerkt aan het herstel van het oorlogsmonument aan de Biggekerksestraat, naast het kerkhof in Koudekerke. Hiermee worden de burgerslachtoffers herdacht en de onthulling vond plaats op 21 oktober 2011 Een ander waardevol resultaat is het boek: “Koudekerke in de oorlog”, dat voor een deel bestaat uit dagboekfragmenten van burgers en Dr. van der Harst, die voor de oorlog 40 jaar huisarts te Koudekerke was. Het onlangs verschenen boek “Voor Marcelle”, over het dagboek van Dr. Vaandrager, tijdens de oorlog huisarts in Zoutelande, is eveneens door Karel Noorlander en Hans Sakkers samengesteld met behulp van dagboekfragmenten van dr. Vaandrager.
Zo heeft de werkgroep ook “meegewerkt aan het herstel van het oorlogsmonument
”
Intussen heeft de werkgroep ook een aardig filmpje gemaakt over de vroegere IJsclub van Koudekerke en de spelactiviteiten op Koninginnedag in de 70-er jaren. Dit past in hun streven om gebeurtenissen in Koudekerke nà de oorlog vast te leggen. Ook is de werkgroep betrokken geweest bij de Zeeuwse documentaire; Soldaten zonder wapen. Scènes hiervan zijn te zien op Youtube. Het boek: “de Slag om de Schelde ( 2009)”, door Hans Sakkers en Tobias van Gent, wordt nu ook gebruikt bij het maken van de speelfilm: “de Slag om de Schelde.” Het is de bedoeling dat deze film in november 2020 in roulatie gaat. Nieuwe plannen van de werkgroep richten zich nu op de toekomst. Bijv.: Welke wijken zijn er na de oorlog in Koudekerke ontstaan en op welke manier onderscheiden de bouwstijlen zich in die wijken?
Meer informatie over de ontstaansgeschiedenis van Koudekerke is te vinden op www. Koudekerke.info
21
Jozef de Jong Johan Katerberg Fotografie
EEN KLEINE GEMEENSCHAP
MET EEN GROTE GESCHIEDENIS
Hoe het de Molukkers verging na de bevrijding Het gesprek met Jozef de Jong en Franklin Dooms-Patty vindt plaats in de Cithershillsingel. Door de vele foto’s en mooie voorwerpen ademt de woonkamer een gezellige Molukse sfeer. Tekst: Henny van Kesteren Beeld: Johan Katerberg Door de oprichting van de Onafhankelijke Republiek Indonesië ontstond er een conflict met de Molukkers die niet bij Indonesië ingelijfd wilden worden. Na een heftige strijd moesten de KNIL militairen kiezen: aansluiten bij het Indonesisch leger of repatriëren naar Nederland. Velen kozen voor het laatste, Nederland had immers beloofd dat ze na zes maanden konden terugkeren naar de op 25 april 1950 uitgeroepen onafhankelijke republiek der Zuid Molukken. In 1951 vertrok fam. de Jong met peutertje Jozef (2e generatie) per schip naar Rotterdam, waarna ze eerst in Amersfoort tenslotte in kamp Vught terecht-kwamen. Daarna moesten ze naar kamp Havendorp in Vlissingen, waar Jozef de lagere school volgde. Na het opheffen van het kamp woonde hij in Souburg en verhuisde hij in 1983 naar Koudekerke. De fam. Patty ging vanaf Vught eerst naar kamp Havendorp, daarna naar kamp Koudekerke om uiteindelijk met negen andere gezinnen aan de Cithershillsingel te gaan wonen.
23
Franklin (de 3e generatie), geboren in Vlissingen, is opgegroeid in Koudekerke. Op zijn 19e vertrok hij naar Amsterdam, om op zijn 40e terug te keren naar Koudekerke om voor zijn oma te zorgen. Beide mannen hebben in hun jeugd op school nauwelijks iets gemerkt van discriminatie, in tegenstelling tot de clubs waar ze bij voetbalden. Op school werden ze als groepje uit de klas gehaald voor extra les in de Nederlandse taal. Dat de 1e generatie meteen na aankomst in Nederland ontslagen werd uit de militaire dienst en tevens stateloos werd, veroorzaakte veel pijn, Pas eind 70-er jaren konden de Molukkers een Nederlands paspoort krijgen en mochten ze ook betaald werk gaan verrichten. Met de acties in de 70-er jaren van de jongere Molukkers zoals de treinkapingen e.d., kwam het ongenoegen van de Molukkers tot uiting over hun gevoel niet gehoord te worden over hun rechten. Ondanks dat er dodelijke slachtoffers te betreuren waren, werd dankzij de acties het probleem van de Molukkers op de kaart gezet en volgden er allerlei afspraken tussen Nederland en de Molukkers. Molukkers hebben een groot maatschappelijk bewustzijn, waarbij het helpen van je medemens centraal staat. Belangrijk is ook het belijden van het Christelijk geloof dat door de eerste generatie is doorgegeven zoals: kerkbezoek, doop, trouwen, belijdenis doen.
De Molukse gemeenschap in Koudekerke is goed geĂŻntegreerd, maar is wel gesteld op de eigen identiteit. Verjaardagen en andere feesten gaan gepaard met uitgebreide traditionele maaltijden en worden bijgewoond door talrijke familieleden. Om het Molukse geluid in Koudekerke niet te laten verdwijnen, is de Molukse wijkraad opgericht (opvolger van de kampraad), waar o.a. Franklin en Jozef deel van uit maken. Een resultaat hiervan is bijv. dat er met de gemeente schriftelijke afspraken zijn gemaakt om het karakter van de Molukse wijk met hun eigen sociale gewoonten (o.a. mantelzorg) en cultuur, te behouden.
25
Stichting Koudekerke Samen De Moppenvreter is onderdeel van st. Koudekerke Samen (KouS). KouS staat én gaat voor verbinding.
Het bestuur van de stichting Maurice Stougje Voorzitter
Joop Aarnoutse Marketing & donaties
Robert Boot Penningmeester
Ronald de Looff Facilitaire zaken & evenementen
Anne Kluijfhout Secretaris
Ronald Wielemaker Algemeen lid
Aangesloten verenigingen & initiatieven 4-5 Mei Comité
De Moppenvreter
Basisschool ’t Klinket
Diaconie (PKN) Koudekerke
Basisschool de Sprong
Dorpsraad Koudekerke
Burgeradviseur
Dorpsvereniging Koudekerke
Burenhulp
Gymnastiekvereniging Koudekerke
Organiseert o.a. de locale Dodenherdenkingen op 4 mei T: 0118-551943 Christelijke Basisschool cbsklinket.nl
Openbare Basisschool archipelschooldesprong.nl
Onafhankelijke adviseur voor vragen op het gebied van welzijn, inkomen, recht, zorg, wonen, vervoer en participatie. welzijnveere.nl/vrijwillige-burgeradviseurs Voor mensen die een vraag hebben én voor mensen die iets willen doen voor een andere buur. burenhulp.welzijnveere.nl
Dorpskrant van Koudekerke en Dishoek, tweejaarlijkse uitgave. redactie@koudekerkesamen.nl Kerkelijke bijstand in de breedste zin. pknkoudekerke.nl Een duidelijke stem vanuit Koudekerke naar de politiek van de gemeente Veere. dorpsraadkoudekerke.nl Organiseert sociale en culturele activiteiten. dorpsverenigingkoudekerke.nl
Kleutergym, turnen, aerobics en volleybal gvkoudekerke.nl
Ben je benieuwd wat wij voor jouw vereniging of initiatief kunnen betekenen?
Harmonie Voorwaarts
Stichting Welzijn Veere
Koudekerke Uit De Kunst
SVRZ Ter Poorteweg
LTC De Stoof
VCK
Muziekvereniging Koudekerke harmonievoorwaarts.nl
Een week kunst exposities in en rondom Koudekerke en Dishoek T: 0118-551943 Tennisvereniging ltcdestoof.nl
Stimuleert locaal een veerkrachtige en saamhorige Veerse samenleving. welzijnveere.nl Specialistische woonvoorziening Korsakov svrz.nl
Voetbalvereniging vck-koudekerke.nl
Oranjevereniging Koudekerke
Volkstuinvereniging Veere
Scouting de Valkeniers
Ondernemersvereniging Koudekerke
Organisatie van o.a. Durpsrun en Koningsdag oranjevereniging@hotmail.com
Leuke en spannende activiteiten voor jongens en meiden. devalkeniers.nl
Stelt aan de rand van Koudekerke volkstuinen beschikbaar. veere.nl Netwerkclub voor en door lokale ondernemers koudekerke-dishoek.nl
Neem gerust contact op via: info@koudekerkesamen.nl, of via: koudekerkesamen.nl
Heeft u ook zo genoten van De Moppenvreter? Doe een gift! Stichting Koudekerke Samen (KouS) staat én gaat voor verbinding. Samen voor Koudekerke, samen zorgdragen voor een fijne woon- en leefomgeving. Samen komen we verder Doordat u een eenmalige gift doet, donateur wordt, of misschien wilt schenken of nalaten, helpt u de Stichting om Koudekerke en Dishoek leefbaar te houden voor de inwoners van het dorp.
Steun Stichting KouS U kunt onze stichting vrijblijvend en eenmalig steunen door een donatie over te maken aan de stichting via:
IBAN: NL03 RABO 0313 589 070 t.n.v. ‘Stichting Koudekerke Samen’