Stad / Leven 19
MAART 2017 | NR. 30 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl
DE WERKPLEK VAN - BEELDHOUWER JULES ENNEKING
Annefleur van Wanroij
Robert Oosterbroek
Hakken en houwen aan de werf Wanneer je over de Oudegracht loopt is het niet te missen: grote boomstammen, zaagsel op de grond en onafgemaakte projecten. De plek waar beeldhouwer Jules Enneking (58) aan zijn kunstwerken klust. “Ik wist al meteen dat ik hier wilde gaan werken.”
‘M
agie’, noemt Enneking het, om kunstwerken te zien ontstaan uit een stuk steen of hout. “Ik begon ooit met het maken van kermispaarden in opdracht: het uitsnijden van de manen, alles schuren en daarna de boel
in elkaar zetten.” Later ging Enneking ook draaiorgelpoppen maken. Ook is hij vaak bezig met boeddhabeelden en engelen. Toen Enneking jong was, begon hij aan een opleiding fysiotherapie, waar hij er al snel achterkwam dat hij liever creatief bezig is. Hij ging
werken voor een pianomaker en deed een opleiding tot handenarbeidleraar. Daar doet hij vandaag de dag niets meer mee. Al 33 jaar is hij de trotse eigenaar van atelier De Moerbei aan de Oudegracht. De naam komt van de zwarte moerbei die vlak voor zijn werkplek groeit. “Toen ik op mijn 25e als kunstenaar begon, wist ik al meteen dat ik hier wilde zitten”, zegt Enneking. Hij kijkt om zich heen en knikt bevestigend. “Ik zit hier perfect, tussen de vogels en de mensen.” Weer of geen weer, Enneking is altijd in de buitenlucht op de werf aan het werk. Regen of vrieskou is
voor hem geen reden om binnen te werken; hij hangt simpelweg een paraplu boven zijn hoofd en gaat verder. Vanaf de werkplek op de werf stap je zo het atelier binnen. Daar is veel te zien. Potjes, gutsen, een grote kettingzaag en kunstwerken van engelen, Domtorens en paddenstoelen... en te midden van het materieel en de kunstwerken, ligt Ennekings trouwe viervoeter. “Die is er eigenlijk altijd, hij doet niks hoor.” Enneking is nu bezig met een juk, voor het openluchtmuseum in Arnhem. “Aan zo’n juk hangen ze dan emmers water, om te laten
zien hoe het vroeger ging.” Met een guts maakt Enneking eerst een ruwe versie van de juk en vervolgens schuurt hij de juk glad met een verfkrabber. “Hier doe ik zo’n drie uur over, straks zijn deze stukken aan de beurt”, zegt hij, wijzend naar de twee stukken hout op de grond. “Soms kom je er later pas achter dat een stuk hout niet geschikt is – dan moet je opnieuw beginnen.” Enneking werkt met zowel hout als steen. Het hout komt vooral uit Utrecht. Hij fietst daarvoor de stad rond en als hij hout ziet liggen, neemt hij het mee. Wat voor soort
‘Deze plek is perfect: tussen de vogels en mensen’ hout het is, maakt niet zoveel uit. Het bestaan als beeldhouwer is niet altijd even makkelijk. “Er komen wel elke dag mensen langs om te kijken, vooral toeristen, maar dat brengt niet direct geld in het laa tje. Dus doe ik naast dit werk ook schoonmaakklusjes en heb ik een tijdlang op de markt gewerkt.” Ondanks de financiële onzekerheid kan Enneking zich geen ander werk voorstellen. En al helemaal geen andere werkplek. “Het heeft altijd zo moeten zijn, voor mijn gevoel. Dertig jaar geleden was het hier een stuk rustiger en hing er een dorpse sfeer. Inmiddels is het een gewilde plek in Utrecht, maar voorlopig ga ik hier mooi niet weg.”
Enneking is al 33 jaar blij met zijn werkplek
Weer of geen weer: Enneking is altijd buiten aan het werk
Momenteel maakt de beeldhouwer een ‘juk’