Sporting West 5 – DTS 4 Op zaterdag 8 februari zouden wij ons ‘kampioenschap’ binnen kunnen slepen. Met die instelling vertrokken wij dan ook richting Amsterdam, we hadden van deze ploeg nog niet verloren. Wel waren het meestal moeizame partijen, Sporting West is een oer degelijke ploeg. In deze zaal competitie hebben zij dan ook het minst aantal doelpunten tegen gekregen. Dus winnen was de belangrijkste opdracht voor ons. Sommige kinderen van de D1 waren mee gegaan om ons aan te moedigen met ratels en toeters. Nu maar eens met de billen bloot! We kwamen vrij snel op 1-0 achter en gelukkig wist René er meteen 1-1 van te maken. Vanaf dat moment hebben wij eigenlijk alleen maar achter de feiten aan gelopen. Er was bij ons misschien wel iets van spanning maar het was voornamelijk de manier van verdedigen van Sporting West waar wij nogal moeite mee hadden. De tegenstander ving met inzakkende heren bijna alles van ons af en liep gestaag uit met, eerlijk is eerlijk, loep zuivere afstand schoten. Het ging van 3-1 naar 4-2 tot 6-3…het gat bleef telkens 2 of 3 punten… en met de rust stond het 10-7 voor hen. Het grootste gat was 12-8 en we eindigden deze ‘kampioenswedstrijd’ met verlies. Eindstand: 13-11 Van de 13 punten die zij maakten waren er 11 uit een afstandschot. Toch waren wij wel teleurgesteld, het ging echter te moeizaam bij ons. Gelukkig zag ik vrij snel weer lachende gezichten en keken we samen met de tegenstander nog even naar de 5 kilometer van Sven in de kantine te Amsterdam. Dan volgende keer maar thuis winnen van de Vinken… René 4,
Pieter 4,
Andre 2,
Regina 1
DTS 4 – Mik/Rohda Combinatie. 18-11
Op de eerste van februari kwam MIK-Rohda bij ons op bezoek, de samenstelling van dit team wisselt nog al eens waardoor je moeilijk de tegenstand kan inschatten. Bij hun thuis wedstrijden worden regelmatig spelers uit MIK1 ingezet, ‘uit’ is dit wat lastiger en dat blijkt ook uit de uitslagen van eerder gespeelde wedstrijden. Dus maakten wij ons niet zo’n zorgen…wel waren wij enorm aan het rekenen want een kampioenschap komt toch wel erg dichtbij nu. Ik ging ervan uit dat we deze en de eerst volgende wedstrijd (tegen de nummer 2) nog moesten winnen voor 100% zekerheid. Met die instelling begonnen we allemaal vandaag, alleen Annemieke was geblesseerd en dat is de reden dat we Lydia hadden gevraagd, zij traint tenslotte ook elke woensdag met ons mee. René en Regina opende de score, Ronald deed er nog eens 2 bij opgevolgd door de Praatpaal | nummer 2