Akademia Wspólnej Zabawy by POK "Dom Chemika"

Puławski Ośrodek Kultury „Dom Chemika”

Redakcja Joanna Krauze, Aleksandra Lis Teksty Magdalena Fijoł, Anna Filipiak, Magdalena Jóźwicka, Tomasz Kitka, Joanna Krauze, Aleksandra Lis, Piotr Rodzoch Zdjęcia Puławski Ośrodek Kultury „Dom Chemika” Wojciech Antosz, Piotr Rodzoch Nagrania video LPUtv – Telewizja Puławy

Projekt „Akademia Wspólnej Zabawy” został zrealizowany dzięki dofinansowaniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Koordynatorzy projektu Tomasz Kitka, Joanna Krauze Partner projektu Towarzystwo Inicjatyw Własnych „Inspiracje”

Drodzy Rodzice i Opiekunowie! Oddajemy w Wasze ręce publikację podsumowującą projekt Akademia Wspólnej Zabawy zrealizowany w 2017 roku przez Puławski Ośrodek Kultury „Dom Chemika” dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W tej małej książeczce znajdziecie opis niektórych zabaw i warsztatów, które odbyły się podczas naszego projektu. Mamy nadzieję, że stanie się to dla Was cenną wskazówką jak samodzielnie zorganizować twórcze zajęcia z Waszymi pociechami. Gwarantujemy Wam, że okaże się to znacznie prostsze niż może się wydawać, a czas poświęcony rodzinnej kreatywności będzie źródłem znakomitej zabawy i inspiracji.

Zapraszamy do Wspólnej Zabawy! Koordynatorzy Projektu

Akademia Wspólnej Zabawy to cykl warsztatów twórczo-edukacyjnych angażujących najmłodsze dzieci i ich rodziców i opieku nów. Uczestnicy w sposób aktywny poznawali gry ruchowe i muzyczne, zdobywali umiejętności manualne poprzez samodzielne wykonywanie oryginalnych przedmiotów, rozwijali wyobraźnię słuchając i opowiadając bajki, a przede wszystkim spędzili wspólnie czas pełen kreatywnych zabaw, wzmacniając więzi rodzinne. Głównym celem zadania jest rozwijanie umiejętności twórczych i kreatywnych postaw wśród dzieci i ich rodziców i opiekunów, stymulowanie wspólnego, rodzinnego spędzania czasu oraz integracja środowiska młodych rodziców w Puławach. Zależało nam zatem na stworzeniu przestrzeni do twórczego spędzania czasu z dziećmi, która zapewniałaby rozrywkę i rozwój dla całych rodzin. W ramach Akademii Wspólnej Zabawy przeprowadzonych zostało 10 warsztatów twórczoedukacyjnych oraz Rodzinna Gra Miejska. Każdy warsztat oparty był o różne metody animacji i rodzaje twórczości artystycznej. Zajęcia zostały tak skonstruowane, aby pobudzały kreatywność i aktywizowały twórczo zarówno dzieci, jak i dorosłych. Dzieciaki świetnie się bawiły, a ich rodzice i opiekunowie mieli dodatkowo okazję zobaczyć jakie zajęcia mogą w prosty sposób samodzielnie zorganizować dla swoich pociech. Warsztaty prowadzone były przez specjalistów w swoich dziedzinach, którzy związani są z działalnością animacyjną i edukacyjną w ośrodkach kultury oraz organizacjach pozarządowych. Więcej na temat projektu można znaleźć na stronie: www.domchemika.pl/akademia-wspolnej-zabawy

Akademia Wspolnej Zabawy LIPIEC

Zapraszamy dzieci wraz z rodzicami.

SIERPIEn !

WRZESIEn " ! " # $ % & " ' ( " )

) *

PAzDZIERNIK + ! WiÄ&#x2122;cej informacji: www.domchemika.pl/akademia-wspolnej-zabawy Dofinansowano ze Å&#x203A;rodkÃ³w Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

PAT R O N AT MEDIALNY

Towarzystwo Inicjatyw WÅ&#x201A;asnych

INSPIRACJE

WARSZTATY PODWÓRKOWE Gry i zabawy podwórkowe stanowią swoisty pomost międzypokoleniowy i zachęcają rodziców do wspólnej aktywności z dziećmi – kto z nas oprze się pokusie przypomnienia sobie zabaw ze swojego dzieciństwa? Największymi zaletami tych gier są: aktywność dzieci na świeżym powietrzu (choć w część z nich można grać także w domu), nauka poprzez wspólną zabawę, integracja grupy (w tym przypadku rodziny) oraz ich dostępność. Uniwersalność tych gier powoduje, że za każdym razem zabawa przebiega inaczej i nigdy się nie nudzi. Gry i zabawy podwórkowe są dla każdego (bez względu na wiek) i praktycznie wszędzie można w nie grać. Wystarczy plac zabaw, chodnik czy trawnik. Materiały do gry są tanie i łatwo dostępne: guma do skakania (można ją kupić w sklepie sportowym, ale wystarczy zwykła guma z pasmanterii), skakanka, kreda, hula-hop czy piłka. Do części z zabaw nie potrzeba niczego oprócz paru towarzyszy, chęci i bujnej wyobraźni. Przykładowe gry i zabawy podwórkowe: Gra w gumę Do gry potrzebne są dwie osoby stojące naprzeciwko siebie w odległości około jednego metra, mające rozciągniętą gumę do skakania oplecioną za kostki. Trzeci uczestnik skacze na gumie wcześniej ustalony układ. Jeśli uda mu się przejść całość zwiększana jest trudność, czyli guma podnoszona jest coraz wyżej na nogach zawodników. Natomiast kiedy uczestnik pomyli się, odpada z gry i zamienia się z osobą podtrzymującą gumę. Przypomnijcie sobie zasady gry w gumę, oglądając film na dołączonej płycie! Skakanie przez długą skakankę Do zabawy potrzebny jest długi sznur, ewentualnie kilka skakanek związanych ze sobą i minimum 3 osoby: 2 do kręcenia skakanką oraz 1 skacząca. Im więcej dzieci, tym lepiej. 2 osoby kręcą kablem w jednym rytmie, a pozostałe wskakują kolejno i skaczą przez skakankę, a następnie wyskakują i ustawiają się na końcu kolejki do skakania. Kto skusi, zmienia się z kręcącym. Można urządzać zawody pojedyncze i drużynowe.

Szczur Polega na tym, że jedna z osób bierze długą skakankę (lub dwie skakanki związane ze sobą) i kręci nią nisko nad ziemią dookoła siebie, a pozostałe osoby stojące w kręgu muszą nad nią przeska kiwać. Komu się nie uda, zostaje szczurem i trafia do środka. Gra w klasy Rysujemy kredą na ziemi siedem kwadratów i jedno kółko na ich szczycie, a następnie skaczemy po całej trasie w odpowiedniej kolejności. Można ją zmodyfikować i za pomocą kapsli lub kamieni, najpierw trafić na pole, na które chce się dotrzeć (a trzeba na każde po kolei, od 1 do 8) i dopiero można skakać.

WARSZTATY CYRKOWE Elementy sztuki nowego cyrku są nie tylko znakomitym sposobem na aktywne i twórcze spędzanie czasu wolnego, ale wspomagają także ogólny rozwój dziecka. Zabawy takie jak żonglowanie, triki diabolo, machanie poikami, kręcenie talerzami czy sztuczki z diabelskimi kijami rozwijają koordynację sensoryczno-motoryczną, poczucie rytmu i koncentrację. Żonglować można wieloma przedmiotami – najpopularniejsze są piłeczki (najlepiej lekkie i miękkie typu zośka), ale także chusty, obręcze, maczugi, a nawet... zwinięte skarpetki. Nauka żonglowania wymaga skupienia, dzięki czemu wyrabia w dziecku umiejętność koncentracji na zadaniu. Technika ta wspomaga rozwój koordynacji oko-ręka, co wpływa także na rozwój innych umiejętności związanych z tym rodzajem koordynacji ruchowej jak pisanie, rysowanie czy inne umiejętności manualne. Co najważniejsze, żonglowanie wspomaga rozwój mózgu, poszerza pole widzenia, wyostrza zmysł kinestetyczny. To wszystko można osiągnąć dzięki nawet najprostszym ćwiczeniom! Żonglowanie 3 piłeczkami Naukę rozpoczynamy od przerzucania 1 piłki z ręki do ręki. To z pozoru prosta czynność, wymaga jednak skupienia i odpowiedniej techniki. Ćwiczymy ją aż nasze ruchy będą płynne i rytmiczne, a ręka rozluźniona. Po opanowaniu przerzucania 1 piłki bierzemy do ręki drugą i przerzucamy piłki naprzemienne z ręki do ręki. Tę część ćwiczymy tak długo aż obie ręce osiągną taką samą sprawność i swobodę. Na koniec próbujemy dołączyć trzecią piłkę. Zaczynamy rzut ręką, w której znajdują się 2 piłki, robimy trzy rzuty i wyłapujemy wszystkie piłki. Jak nauczyć się żonglować krok po kroku zobaczcie na dołączonej płycie!

WARSZTATY GIER PLANSZOWYCH Każdy rodzic pamięta gry planszowe z dzieciństwa. Warcaby, Chińczyk, Eurobiznes to tytuły, które na dobre zapisały się w historii gier. Jednak czasy się zmieniają, a razem z nimi gry planszowe. Dziś to ogromna odnoga rynku zabawek dla dzieci, młodzieży i dorosłych z każdej możliwej kategorii. Czym są gry planszowe? Mimo że można je skategoryzować jako zabawki, gry planszowe można nazwać narzędziami, które nie dość, że bawią, to również uczą, a tym samym rozwijają i integrują. Gry można podzielić na wiele kategorii. Od najprostszych pozycji typu memory czy dobieranki, przez gry kooperacyjne i przygodowe, na dużych i długich rozgrywkach strategicznych kończąc. Podsumowując, wszystko co skupia graczy przy stole, ma namiastkę planszy i nie wymaga komputera lub tabletu do zabawy można nazwać grą planszową. Są jednak wyjątki. Obecnie dostępnych jest kilka pozycji, które wykorzystują w grze smartfon czy tablet, ale sprzęty te są tylko dodatkiem do rozgrywki i mają jedynie uatrakcyjnić zabawę. Jak dobrać grę planszową? Największym i najczęstszym błędem popełnianym przez rodziców jest kupowanie gier w marketach, bez zastanowienia, bez wcześniejszego sprawdzenia, z przekonaniem, że może akurat się spodoba. Bardzo często w takim wypadku gry okazują się nietrafionym prezentem i szybko lądują na półce. Warto przed zakupem sprawdzić internetowe blogi poświęcone grom planszowym. Warto również sprawdzić, które wydawnictwa specjalizują się w grach dla danej grupy wiekowej. Może w Twoim mieście jest specjalistyczny sklep z grami planszowymi? Obsługa na pewno będzie w stanie wytłumaczyć zasady wybranych tytułów i pomóc w doborze gry planszowej do Twoich i Twoich dzieci potrzeb. W Puławach zachęcamy do zapoznania się z ofertą sklepu Grajdołek (grajdolek.sklep.pl), który zajmuje się nie tylko sprzedażą, ale i animacją i popularyzacją gier planszowych. Kupiliśmy grę – co dalej? Przede wszystkim nie można potraktować gry planszowej jak kolejnej „zwykłej” zabawki. Dziecko otworzy raz lub dwa pudełko zupełnie nie korzystając z potencjału gry. Rola rodzica w tym przypadku jest najważniejsza. To mama, tata, opiekun mają zachęcić do zabawy i sprawić, że telewizor, tablet, smartfon czy komputer zejdą na dalszy plan. Do tego właśnie służą gry planszowe. W pierwszej kolejności należy zapoznać się z instrukcją. Możliwe, że po pierwszym czytaniu okaże się ona niezrozumiała. Aby zrozumieć zawarte w grze mechanizmy

warto wykonać pierwszą rozgrywkę nawet trzymając instrukcję w ręku i wykonując polecenia w niej zawarte krok po kroku. Po takim zabiegu druga i kolejne partie będą już jasne i przejrzyste. Dlaczego warto grać w gry planszowe? Przede wszystkim gry planszowe uczą kreatywnego myślenia. Nawet gry typu memory, które polegają tylko na odkrywaniu i zakrywaniu elementów ćwiczą skupienie i zapamiętywanie. W przypadku wielu gier dla najmłodszych głównym celem będzie wykonywanie prostych czynności jak precyzyjne przenoszenie elementów czy wyszukiwanie różnic na kartach, ćwiczymy więc tutaj nie tylko spostrzegawczość, ale i motorykę małą. Kolejną ważną cechą gier planszowych jest element integracji. W przeciwieństwie do gier komputerowych tu mamy realnych graczy, siedzimy przy jednym stole i widzimy się nawzajem. W trakcie rozgrywki zawsze dochodzi do różnego rodzaju interakcji między graczami. W zależności od wyboru gry może to być interakcja negatywna, może to być kooperacja, handel, wymiana czy negocjacje. Dzięki temu dziecko nie tylko integruje się bardziej z osobami, z którymi gra, ale także rozwija wiele umiejętności interpersonalnych i społecznych. Grajcie w gry planszowe!

Modelowanie balonów to kreatywna zabawa dla dużych i małych. Z kolorowych balonów można wyczarować cuda, nie wkładając w to dużo wysiłku. Na dobry początek należy zaopatrzyć się w dobrej jakości balony – jest to najważniejsza rzecz w tej zabawie. Drugą ważną rzeczą jest dwukierunkowa pompka do balonów, mogą się też przydać nożyczki i mazak permanentny, tzn. taki, który nie zmaże się nam z balona. Zanim zaczniemy pracę z balonem musimy go troszeczkę ugnieść. Należy rozciągnąć go rękami kilka razy po to, aby trochę nagrzać gumę lateksową, dzięki czemu będzie o wiele lżej napompo wać taki balonik. Nakładamy balon na szyjkę pompki (przez cały czas trzymamy go dwoma palcami, aby pod wpły wem naporu powietrza nie spadł nam z pompki) i wtłaczamy powietrze do środka. Na końcu balona należy zostawić „kucyk” – to znaczy że nie pompujemy balona do końca dlatego, że podczas skręcania tam będzie przechodziło powietrze. Długość napompowanego balona zależy od tego, jaki kształt chcemy zrobić. Zdejmujemy balonik z pompki i zawiązujemy na końcu supełek. Z tak przygotowanym balonem możemy przejść do modelowania wybranego zwierzątka bądź kształtu. Najprostszym do wykonania jest piesek. Jak go wykonać zobacz na dołączonej do publikacji płycie. • Napompuj balon i zostaw 5-7 cm kucyka. Skręć 3 malutkie kiełbaski. • Złóż razem drugą i trzecią kiełbaskę i pokręć je wspólnie kilka razy. • Głowa gotowa. Skręć jeszcze 3 kiełbaski – będą to szyja i nogi. • Skręć razem piąta i szóstą kiełbaskę, ale potem ustaw je do dołu. • Zrób kiełbaskę dłuższą – tułów. • Skręć trzy ostatnie kiełbaski. • Teraz połącz ósmą i dziewiątą, pokręć je razem i ustaw do dołu, następnie uformuj z balona psa.

Uprawianie sportu ze swoimi dziećmi jest znakomitą alternatywą dla czasu spędzanego przed ekranem komputera, smartfona czy tableta. Zajęcia są łatwe do zorganizowania, nie wymagają specjalistycznego sprzętu (można zdać się na własną kreatywność wobec przedmiotów codziennego użytku), a niosą ze sobą wiele nieocenionych korzyści. Wspólne zabawy sportowe kształtują charakter dzieci. Uczą współzawodnictwa opartego na zasadach fair play, współpracy i wzajemnej pomocy podczas gier zespołowych. Dzięki wspólnemu uprawianiu sportu zawiązują się i wzmacniają więzi rodzinne oraz społeczne. Zajęcia takie wpływają także na umiejętności motywowania bliskich do osiągania coraz lepszych wyników. Może to być także ciekawy pomysł na zorganizowanie np. nietypowego przyjęcia urodzinowego dla dziecka, podczas którego będziemy się świetnie bawić. Przykładowe dyscypliny i zabawy to: mini piłka nożna, mini koszykówka, unihokej, badminton, catchball, drużynowe wyścigi, przeciąganie liny, rzuty do celu, skoki w dal, skakanie na skakankach, hula-hop. Wspólna rozgrzewka Bardzo ważnym elementem przed zajęciami sportowo-rekreacyjnymi jest rozgrzewka. Ważne, żeby dzieci skupiły się na niej i jednocześnie nie nudziły się. Dobrym pomysłem jest zorganizowanie zabawy w berka, która może być modyfikowana na różne sposoby. Po zabawie chwila pajacyków, następnie krążenia kolanami, biodrami i ramionami. Drużynowe wyścigi Dzielimy grupę na 2 podgrupy i ustawiamy w dwóch równoległych rzędach. Pachołkami wyznaczamy początek i koniec wyścigu. Każda osoba z drużyny musi przemierzyć trasę w obie strony wykonując po drodze zadania. Po minięciu pachołka rusza kolejna osoba. Wygrywa drużyna, której uczestnicy skończą jako pierwsi. Wykonywane zadania mogą być różne w zależności od materiałów jakie mamy do dyspozycji. Skoki w workach, slalom z kijem do unihokeja, podskoki na jednej nodze, chodzenie na czworaka, niesienie piłki na rakietce do tenisa, bieg tyłem. Zadania mogą być na bieżąco modyfikowane, aby zapewnić moc atrakcji.

Sportowe stacje Każdy z uczestników otrzymuje kartę z 5 nazwami stacji oraz miejscem na wpisanie imienia i nazwiska oraz punktów. Dziecko wraz z rodzicem przechodzi przez wszystkie 5 stacji starając się uzyskać jak najlepszy wynik. Wygrywają uczestnicy, którzy zdobędą najwięcej punktów. Zasady punktacji mogą być ustalone indywidualnie. Mogą być to czasy, zaliczone celne rzuty, odległość skoku itp. • Rzut ringo na plastikowe pachołki (każdy uczestnik ma 5 rzutów). • Skok w dal z miejsca (3 próby). • Slalom między pachołkami z kijem do unihokeja zakończony strzałem na bramkę. • Rzuty do mini kosza (5 prób). • Kręcenie hula hop na czas (3 próby). Konkursy • Badminton – np. ilość odbić dziecka z rodzicem w ciągu 30 sekund. • Skoki na skakankach – np. ilość podskoków w ciągu 30 s. • Strzały mini piłką na bramkę – ustawiamy się w rzędzie, kolejno strzelając piłką do bramki. Jeśli strzał jest celny przechodzimy na tył kolejki, jeśli nie – odpadamy z gry. Wygrywa osoba, która zostanie w kolejce sama.

WARSZTATY RECYKLINGOWE Dzieci uwielbiają zabawę i tworzenie nowych rzeczy, a przy tym często znudzone są zabawkami, które wszędzie wyglądają podobnie. Warto wykorzystać ten fakt i pokusić się o wykonanie zabawek z recyklingu lub zorganizowanie niebanalnej zabawy artystycznej. Oto dwa proste i tanie sposoby na wspólne rodzinne tworzenie: Rajstopkowe węże Materiały: stare dziecięce kolorowe rajstopy, wata lub folia bąbelkowa, papier kolorowy samoprzylepny, marker permanentny, nożyczki, zszywacz ze zszywkami. • Nożyczkami odcinamy nogawki rajstop. • Wypełniamy je watą lub folią bąbelkową. • Zawiązujemy supeł na końcu. • Markerem rysujemy duże oczy, język i szeroki zygzak. • Wycinamy nożyczkami narysowane elementy, zdejmujemy papier i przyklejamy ozdabiając węże. • Dla wzmocnienia języka i oczu można je zszyć zszywaczem. • Pamiętajcie o nadaniu imienia maskotce-przytulance! Zobaczcie jak wyglądały węże i inne zabawy Kreatywnej Rodzinki na dołączonej płycie! Dojna krowa Materiały: dwa pudła kartonowe (jedno mniejsze, drugie duże), 2 białe kubeczki plastikowe jednorazowe, 4 rolki po ręczniku papierowym lub 4 plastikowe butelki po napojach, białe papiery pakowe (duże arkusze), czarny papier samoprzylepny lub arkusz czarnej folii samoprzylepnej, szeroka taśma samoprzylepna (jednostronna i dwustronna), nożyczki, gruby sznurek, czarny marker permanentny, różowa farba lub kredka, cienka rękawiczka jednorazowa (najlepiej różowa), mleko, trochę siana, plastikowe wiaderko. • Przy pomocy taśmy samoprzylepnej oklejamy pudełka białym papierem pakowym (mniejsze będzie głową, a duże tułowiem krowy). • Pudełka sklejamy ze sobą taśmą dwustronnie klejącą. • Z czarnego papieru lub folii samoprzylepnej wycinamy duże łaty i umieszczamy na ciele krowy w różnych miejscach.

• Głowę ozdabiamy rogami z przyklejonych kubeczków jednorazowych. • Wycinamy papierowe uszy i przyklejamy obok rogów. Kolorujemy na różowo. • Markerem rysujemy duże oczy oraz mordkę krowy. • Doklejamy taśmą pęczek siana do mordki krowy. • Ze sznurka robimy ogon krowy i przyklejamy z tyłu. • Butelki lub rolki po ręcznikach papierowych oklejamy białym papierem, doklejamy czarne kopyta z folii samoprzylepnej i przyklejamy nogi taśmą bezbarwną do tułowia.

• Do rękawiczki nalewamy mleko (do połowy) i dmuchając wypełniamy resztę rękawicy powietrzem. Zawiązujemy supeł i przy pomocy sznurka umieszczamy wymiona pod spodem. • Nożyczkami robimy malutkie nacięcia, aby mleko wyciekało podczas dojenia. • Podstawiamy plastikowe małe wiaderko pod spód i zabawa gotowa.

Samodzielne wykonanie maskotek jest znacznie prostsze niż może się wydawać. Nie potrzeba do tego specjalistycznego sprzętu ani wyrafinowanych umiejętności – wystarczą podstawowe narzędzia do szycia i chęci do zabawy. Dzięki temu możemy stworzyć wymarzoną zabawkę według projektu dziecka. Maskotka nie musi być doskonale wykonana, a jej kształt może wynikać tylko i wyłącznie z naszej wyobraźni. Najważniejsze jest to, że zostanie wykonana wspólną pracą rodzica i dziecka i to uczyni ją najlepszą zabawką. Zobaczcie jak wyglądają zabawki wykonane ręcznie z filcu na dołączonej płycie! Materiały: Filc w wybranych kolorach Karton, z którego wytniecie szablon maskotki np. kotek, słonik czy myszka (najlepiej narysować samemu, można też poszukać gotowych wzorów w internecie) Igły i nici w wybranych kolorach Wata lub włóknina silikonowa do wypełnienia zabawki Sztuczne oczy, guziki lub inne elementy do dekorowania zabawki (np. wycięte z filcu) Pistolet na gorący klej Wykonanie: • Przygotujcie rysunek wybranej zabawki. • W kartonie wytnijcie szablon zabawki według przygotowanego wzoru. • Szablon z kartonu odrysujcie na filcu. • Z filcu wytnijcie poszczególne elementy zabawki. • Ręcznie zszyjcie zabawkę po brzegach kształtu, zostawiając miejsce na wypchanie zabawki. • Wypchajcie zabawkę watą lub włókniną i zaszyjcie otwór. • Gotową zabawkę udekorujcie sztucznymi oczami, guzikami lub fragmentami materiału przyklejając gorącym klejem.

ARSZTATY CZYTELNICZE

Literatura wzbogaca wyobraźnię, rozwija słowną inwencję dziecka, jak również rozbudza zainteresowanie otaczającym światem, stwarza możliwość twórczego działania, inspiruje do zabaw, przede wszystkim inscenizowanych, co ma ogromny wpływ na przeżycia i emocje dzieci. Literatura ukazuje odbiorcom problemy moralne i społeczne. Dzieci, które odtwarzają fikcyjne sytuacje, naśladują fikcyjnych bohaterów, przeżywają wraz z nimi ich przygody, smutki i radości, kształtują swoje uczucia. Literatura jest zatem ważnym czynnikiem kształtującym osobowość dziecka. Dzieci są chłonnymi odbiorcami literatury i łatwo przejmują wzory zachowań od swoich literackich ulubieńców, dlatego uważnie i przemyślanie trzeba wybierać książki dla naszych dzieci, jak również nie zmuszać do „nudnego czytania”. Przy doborze książki dla dziecka ważne są także wrażenia estetyczne – kolorystyka okładki i obrazki towarzyszące tekstowi mają niebagatelny wpływ na zainteresowanie dziecka. Jednak ważne jest to, aby forma graficzna książki nie wypierała jej wartości czytelniczej. Informacje na temat doboru odpowiedniej lektury dla Waszych pociech możecie znaleźć na stronie Fundacji „ABCXXI Cała Polska czyta dzieciom”, która stworzyła Złotą listę książek według podziału wiekowego dzieci. Dla urozmaicenia czytania z dziećmi warto wprowadzić dodatkowe elementy: Rozgrzewka dykcyjna Przystępując do czytania należy najpierw rozgrzać aparat mowy. Masaż twarzy oraz ćwiczenia buzi i języka stanowią wstęp do czytania, uczą poprawnego wymawiania trudnych słów i zdań, a przede wszystkim pomagają w rozwijaniu mowy u dzieci i przeciwdziałają problemom logopedycznym. Zobaczcie jak rozgrzewać buzię i język na dołączonej płycie.

Muzyka i relaks Czytając warto puścić w tle muzykę, dobraną odpowiednio do nastroju czytanych opowieści. Zanim zagłębicie się w lekturze pozwólcie sobie na wyciszenie – włączcie muzykę, usiądźcie lub połóżcie się z dziećmi, zamknijcie oczy i głęboko oddychajcie. Można w tym czasie zacząć opowiadać bajki i skłaniać dzieci do wyobrażania ich sobie, „rozgrzewając” wyobraźnię. Aktywne czytanie Ważne jest, aby czytając jak najciekawiej zaprezentować wybrane utwory. Zmieniajcie tonację głosu, jego barwę, naśladując emocje bohatera, opisywane dźwięki, wykonujcie gesty rękoma wzmacniając i ilustrując opowieści. Zachęćcie do tego samego Wasze dzieci. Zabawę z książką można urozmaicić także plastycznie – poproście dziecko, by samodzielnie zilustrowało czytaną przez Was opowieść. Do takich zabaw najlepiej wybierać krótkie utwory, powszechnie lubianych autorów jak: Jan Brzechwa, Julian Tuwim, Maria Konopnicka, Władysław Bełza, Stanisław Jachowicz, Hanna Niewiadomska, Michał Jankowiak i innych poetów.

Puławski Ośrodek Kultury „Dom Chemika” ul. Wojska Polskiego 4 24-100 Puławy woj. lubelskie e-mail: domchemika@domchemika.pl tel. +48 (81) 887 96 01 do 04 fax: +48 (81) 886 48 61

Puławski Ośrodek Kultury „Dom Chemika” jest samorządową instytucją kultury. To główny, a jedno cześnie największy ośrodek kultury w Puławach. Ośrodek jest organizatorem różnego rodzaju wydarzeń kulturalnych, koncertów, spektakli teatralnych i kabaretowych, pokazów filmowych, imprez plenerowych i festynów. Zajmuje się także promowaniem sztuki (Puławska Galeria Sztuki) oraz atrakcji turystycznych i kulturalnych Puław i regionu (Centrum Informacji Turystycznej). POK „Dom Chemika” podejmuje również bezpośrednią współpracę ze środowiskiem lokalnym. Nasi animatorzy prowadzą działania dla różnorodnych społeczności oraz wszystkich grup wieko wych, realizując inicjatywy własne samodzielnie oraz we współpracy z instytucjami i organizacjami reprezentującymi społeczność lokalną. Organizowane przez Ośrodek działania animacyjne i warsztatowe, często o charakterze edukacyjnym, są bezpośrednią odpowiedzią na potrzeby i oczekiwania mieszkańców Puław.

Dofinansowano ze ล rodkรณw Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.