17
Ten oosten van Roermond in het grensgebied met Duitsland ligt het Nationaal Park De Meinweg, een prachtig, uniek en afwisselend landschap met volop mogelijkheden voor wandelaars, fietsers, kinderen, rolstoelers en rustzoekers. Bioloog Ton Lenders vertelt over zijn speciale band met dit gebied.
Het ontstaan van de Meinweg Het landschap van de Meinweg ontstond door aardkorstbreuken en insnijdingen van de Rijn en de Maas waardoor zich terrassen van wel 20 tot 80 meter hoog vormden. Door het omlaag stromende water ontstonden loodrecht op de terrasranden de beekdalen van de Bosbeek en de Rode beek. “De Meinweg komt van ‘mein’ wat gemeenschappelijk betekent. In de middeleeuwen maakten de inwoners van 14 dorpen gebruik van het gebied,” vertelt Lenders. “Hout om huizen te bouwen en graasland voor het vee.” De Meinweg stond jarenlang ook bekend als smokkelgebied. Hier loopt langs de grens het Commiezenpad, vernoemd naar de commiezen of douaniers die de grens tegen smokkelaars bewaakten. Geen natte voeten meer Doordat er zoveel hout werd gehakt en door overbegrazing ontstonden de eerste heidevelden. “Rond 1850 was het hier hartstikke kaal.” Een aantal gemeenten begon met het aanplanten van dennen en sparren, hout dat kon worden gebruikt in de mijnbouw. De laatste 20 jaar werd het naaldhout gaandeweg vervangen door loofhout. “Dat maakt het bos veelzijdiger en het slurpt minder water op, want het gebied verdroogt,” aldus Ton. “Vorige eeuw moest ik laarzen aantrekken als ik hier ging wandelen. Nu krijg ik geen natte voeten meer.”
Na zijn studie biologie stapte Ton Lenders in het onderwijs, waar hij tot zijn 65e werkte als
leraar biologie, later als lid van de directie. Hij is adviseur natuurbeheer voor Staatsbosbeheer en coördinator natuuronderzoek in Nationaal Park De Meinweg. Ook in de andere Limburgse nationale parken stimuleert hij het natuuronderzoek.