Terugblik op ‘Feest in De Parken’
Het klompclubje vertelt... “Ik ga door vele handen; dat deert me niet. Ook word ik regelmatig verhuurd, maar dat vind ik wel lollig. Zo kom je nog eens ergens, en meestal is het gezellig op de plaatsen waar ik me laat gebruiken. Maar vrijdagavond 5 september begon niet goed. Het goot, en als ik ergens de p. aan heb, is het regen. Toen ik nog een echte klomp was, kon ik daar goed tegen, maar sinds ik aan een stok vast zit en ‘golfklomp’ wordt genoemd, ben ik wat gevoeliger geworden.” strijken. Maar het was ook wel weer sneu dat er voor de Friso-fier geen poedelprijs was, terwijl zij die op grond van hun totaalscore dik verdiend hadden.”
I
Friso-fier op Marialust “Ik was uitgeleend aan de wijkraad van De Parken, een keurige buurt in Apeldoorn. Ze wilden ‘de cohesie in de wijk bevorderen’. Op de plaatsen waar ik meestal kom, heet dat gewoon ‘een feestje bouwen’. Het is altijd weer spannend, aan welke ploeg je toebedeeld wordt, én hoe ze dan vervolgens met je omgaan. Ik had pech. Vier vervaarlijk uitziende dames, die zich de Friso-fier noemden, kozen mij uit. Het spel werd uitgelegd en de eerste afslag was daar. Beroerder kon niet. Het bleek dat slechts één van de dames wel eens een golfclub in handen hield en de andere drie beginnelingen waren, en dat heb ik moeten bezuren. Om te beginnen kwamen ze er pas aan het einde van het spel achter dat je de bal met mijn achterkant moet raken, en niet met mijn gevoelige zijkant. Kunt u zich iets van mijn lijden voorstellen? Verder schaamde ik me kapot: de bal ging alle kanten uit, maar rechtdoor hoorde daar niet bij. De emmer die als hole diende, hebben ze er op een gegeven moment maar gewoon uitgehaald, want anders waren ze nu nóg bezig geweest. Hun tegenstanders – wél beoefenaars van de golfsport – waren erg sportief, en lieten alles gewoon toe. Het verbaasde me niks, dat die ploeg uiteindelijk met de overwinnaarseer ging
8
Het Parkenblad
Gratis wijn en poffertjes “Toen ik moegestreden gedumpt werd bij de organisatoren – die de zaken trouwens perfect georganiseerd hadden – gingen de dames van Friso-fier pas echt los. Zeker toen ze merkten dat wijn en poffertjes gratis waren! Aangezien ze een luidruchtige schare fans hadden meegenomen, zou de rekening aardig aangetikt hebben. De loftuitingen aan de wijkraad waren toen niet meer van de lucht. Inmiddels schoven er spelers van een ander spel aan, ook iets met ballen, maar dan met een aanstellerige Franse naam. Daar heb ik me dus niet mee bemoeid. Enigszins wankelend verliet ‘mijn’ Friso-fier het veld van Marialust en ach, we hadden toch wel een band opgebouwd. Volgens mij zijn ze volgend jaar wel weer van de partij, maar dan graag wel even in training van tevoren!”
Opgetekend door Herma van Eijk, Frisolaan