Een uitgave van Wijkraad de Parken | winter 2016
IN DIT NUMMER
› Parkenportret › Parkenfeest › Een ster in vooropleiding › Prairie in De Parken › De Parken: Lieu de mémoire › Op reis naar Nepal! › Kap beuken bij Grote Kerk › Klinkers in plaats van asfalt in De Parken
De Parken
W I J K RA A D • A P E L DO O RN
Centraal Centraal Station Station Amsterdam Amsterdam Centraal Centraal Station Station Amsterdam Amsterdam Centraal Centraal Station Station Amsterdam Amsterdam Centraal Centraal Station Station Amsterdam Amsterdam
Centraal CentraalStation StationAmsterdam Amsterdam
Met Mettrots trotsmogen mogenwijwijmededelen mededelendatdatwijwij opdracht opdrachthebben hebbengekregen gekregenvoor vooreen eenrestauratie restauratieininhethet Centraal CentraalStation StationteteAmsterdam. Amsterdam. Met Met trots trots mogen mogen wij wij mededelen mededelen dat dat wij wij Met Met trots trots mogen mogen wij wij mededelen mededelen dat dat wij wij Met Met trots trots mogen mogen wij wij mededelen mededelen dat dat wij wij Met Met trots trots mogen mogen wij wij mededelen mededelen dat dat wij wij ininhet opdracht opdracht hebben hebben gekregen gekregen voor voor een een restauratie restauratie het opdracht opdracht hebben hebben gekregen gekregen voor voor een een restauratie restauratie in in het het opdracht opdracht hebben hebben gekregen gekregen voor voor een een restauratie restauratie in in het het opdracht opdrachthebben hebben gekregen gekregen voor voor een een restauratie restauratie in in het het Centraal Centraal Station Station te te Amsterdam. Amsterdam. Centraal Centraal Station Station te te Amsterdam. Amsterdam. Centraal Centraal Station Amsterdam. Centraal CentraalStation Station Stationte tete teAmsterdam. Amsterdam. Amsterdam.
www.venemarestauratie.nl www.venemarestauratie.nl www.venemarestauratie.nl www.venemarestauratie.nl www.venemarestauratie.nl www.venemarestauratie.nl www.venemarestauratie.nl www.venemarestauratie.nl www.venemarestauratie.nl www.venemarestauratie.nl
Colofon Het Parkenblad is een uitgave van wijkraad De Parken. Het verschijnt twee keer per jaar en wordt gratis bezorgd op ruim 1100 adressen in de wijk “De Parken” in Apeldoorn.
Beste medewijkbewoners, Hier meer over het ‘wel en wee’ van onze wijk. De discussie over welke spelregels er van toepassing zijn op de gang van zaken tijdens de jaarvergadering en voor het functioneren van het bestuur is nog niet afgerond en ligt momenteel bij het wijkbureau en de juridische afdeling van de gemeente. Hierover kan ik u, is mij toegezegd, nadere informatie verschaffen op de volgende jaarvergadering gepland op 7 februari 2017.
Het bestuur van de wijkraad De Parken wordt gevormd door Dolf Sijbesma - voorzitter, Sylvester Nieuwe Weme - secretaris, Willem Stegink - penningmeester en Coosje Wesselink - bestuurslid. Op de website www.deparken.nl vindt u onder “Wijkraad” het telefoonnummer van de wijkraad en de verslagen van de jaarvergaderingen.
Samenstelling en redactie Coosje Wesselink Fotografie Coverfoto: Amazing Redactieadres parkenblad@deparken.nl Advertenties zie www.deparken.nl onder: ‘’het Parkenblad”. Opmaak en druk A M A Z I N G Mixed Media Minds www.amazing.nl
Drie bestuursleden hebben aangegeven te willen stoppen met hun ‘werk’ voor de wijkraad en zullen op deze vergadering ‘afscheid nemen’, deze bestuursleden zijn: Coosje Wesselink, Sylvester Nieuwe Weme en Willem Stegink. U begrijpt dat er hard ‘nieuw bloed’ nodig is om alle taken in te vullen, gelukkig hebben zich twee kandidaten gemeld en wel Peter de Jong wonende aan de Vlijtseweg en Ger Jan de Vries wonende aan de Gen. van Heutszlaan. Edoch dat is niet voldoende, wij zoeken dringend nog enkele bestuursleden onder andere voor de functies van secretaris, penningmeester en een bestuurslid voor het mede-organiseren van het jaarfeest, het Parkenblad etc. Meld u aan! Het jaarlijkse parkenfeest, begin september, was een redelijk succes, de nieuwe locatie naast Villa Marialust was een verbetering en betekende ‘minder werk’. De maandelijkse borrel op (bijna) altijd de laatste zondag van de maand in het Koetshuis is een succes te noemen, de laatste borrel, de Kerstborrel, is gepland op zondag 18 december. U krijgt voor elke borrel een flyer, ter herinnering, in de bus. Volgend jaar wordt begonnen met het ‘vernieuwen’ van een aantal lanen in De Parken. Het ligt in de bedoeling allereerst de slechtste lanen, of een deel daarvan, ‘aan te pakken’, informatie hierover vindt u verderop in het blad. Op de jaarvergadering komt er iemand van de gemeente om hier ook nog het een en ander toe te lichten en om eventuele vragen te beantwoorden.
Het bestuur van Wijkraad De Parken:
v.l.n.r. Sylvester Nieuwe Weme: secretaris, Coosje gWesselink: bestuurslid, Willem Stegink: pennin tter voorzi a: meester, Dolf Sijbesm
Volg Wijkraad De Parken ook op Facebook: www.facebook.com/deparken
Zo, u bent weer min of meer bij gepraat over wat reilt en zeilt in onze omgeving.
Met vriendelijke groeten, Dolf Sijbesma, uw voorzitter
3
Parkenblad
Parkenportret Ze komen oorspronkelijk uit het midden van het land. Vier jaar wonen Hans en Gonda met hun zoons in het huis aan de Frisolaan 50. Dat ze daar terecht gekomen zijn was een bijzondere deal. Lees hiernaast wat Gonda de redactie schreef.
4
Parkenblad
Al jong was ik geïnteresseerd in woninginrichting. Mijn vader had een meubelzaak en via hem kwam ik in aanraking met de nieuwste interieurtrends en de vele verschillende interieurstijlen en –wensen. De liefde voor huizen kwam toen ik mijn eerste (huur)woning kreeg: de helft van een prachtig oud stadsboerderijtje aan het einde van de Dorpsstraat in Scherpenzeel. Toen een paar jaar later vrienden van ons in Apeldoorn gingen kijken voor hun eerste koopwoning en wij een keer meegingen, werden wij verliefd op al die prachtige oude karakteristieke woningen en we gingen ook op zoek. NAAR APELDOORN We vonden een huis uit 1910 aan de Badhuisweg. We woonden daar met veel plezier maar groeiden met twee tienerjongens, kantoor aan huis en de wens voor een (grote) hond op den duur uit ons jasje . En weer gingen wij op zoek, naar een grotere woning dit keer. Welke wijk we wilden wonen was duidelijk, De Parken, een prachtige wijk met veel groen, dicht bij de stad en dicht bij de bossen. Type huis was ook duidelijk, het liefst weer een oud karakteristiek huis met een fijne tuin. Al voordat we ons huis te koop hadden gezet, waren we tijdens een open-huizen-dag al eens bij de Frisolaan 50 wezen kijken. Maar de vraagprijs was voor ons te hoog en bovendien moesten we eerst ons eigen huis nog verkopen. In de anderhalf jaar die volgde, kregen wij veel kijkers voor ons huis, werd het verkocht, maar kregen de kopers de financiering niet rond (het waren de crisisjaren) en stond het weer te koop. We besloten als laatste poging een aantal te koop staande huizen te benaderen met de vraag of er wellicht een mogelijkheid was voor woningruil. En ja hoor, het was raak bij het door ons als eerste bezochte huis, de Frisolaan 50! waarmee uiteindelijk de woningruil tot stand kwam. Het grappige is dat beide huizen qua indeling veel op elkaar lijken, maar ons huidige huis is groter en heeft een heerlijke tuin. De vorige bewoners hadden het huis volledig in stijl gerenoveerd en gemoderniseerd waarbij de karakteristieke stijlelementen zoals hoge ornamentenplafonds, geprofileerde kozijnlijsten, paneeldeuren en kamer-en-suite in ere zijn hersteld. Het is een erg sfeervol huis waar we met heel veel plezier wonen. De buurt is gezellig en de wijk vind ik de mooiste wijk van Apeldoorn! Elke keer weer is het een genot door de wijk te wandelen of te fietsen, al die prachtige panden in verschillende stijlen, ik kijk elke keer weer mijn ogen uit.
HET ROER NOG EENS OM Na jaren werkzaam geweest te zijn bij Wegener besloot ik een paar jaar geleden het roer om te gooien en van mijn passie voor interieur en huizen mijn werk te maken. Ik volgde de opleiding tot makelaar en ben nu sinds enige tijd werkzaam als zelfstandig makelaar bij Landheeren Makelaardij. Mijn man Hans is mede-eigenaar van Elincom Electronics, een distributeur van en technisch specialist voor industriële elektronica componenten. Het bedrijf is gevestigd in Capelle a/d IJssel, best ver van Apeldoorn, maar verhuizen naar die omgeving is niet bespreekbaar. En gelukkig kan tegenwoordig met alle moderne communicatiemiddelen ook veel vanuit huis worden gewerkt. Hans is een fanatiek hardloper; elke zondag loopt hij samen met de hond 20 tot 30 km, richting Hoog Soeren en Halte Assel. Al jaren doet hij mee aan de midwintermarathon. We hebben twee jongens: Boris en Sandor. Boris volgt een opleiding International Business Studies in Zwolle en Sandor zit op het Walterbosch in Apeldoorn. Beiden hockeyen bij AMHC, dus op de velden daar zijn wij als gezin de weekenden regelmatig te vinden. En dan hebben wij de hond Bootz, een kruising tussen een labrador en een koningspoedel. Mede door de hond komen we veel in contact met andere
buurtbewoners en hebben we ons vorig jaar sterk gemaakt voor de hondenspeelweide voor Marialust. We zien dat heel veel mensen hier plezier van hebben en de daar gestelde regels goed naleven. Wat ons betreft een groot succes deze hondenspeelweide. Wij willen nog wel wat meer betrokken zijn bij het wel en wee van de wijk en van de Frisolaan in het bijzonder. Ik beheer al de BuurtWhatsApp van de Frisolaan, maar Hans en ik zijn ook wel geïnteresseerd in een jaarlijkse buurtbarbecue. Zijn er medebewoners met wie over zo iets van gedachten kan worden gewisseld? Tot ziens of tot horens, Gonda van Raaij, ook namens Hans (Zijlstra)
5
Parkenblad
Nog eens een terugblik? Foto: Coosje Wesselink
Op Facebook en op de website van de Parken is al uitvoerig teruggeblikt op het feest. In de meest letterlijke betekenis van het woord: iedereen kon een blik werpen op de foto’s. Voor wie geen FB of Internet heeft hieronder nog eens een kleine impressie. Tot volgend jaar op de eerste vrijdag en zaterdag in september, op het terrein naast Marialust!
6
Parkenblad
Jaarvergadering Wijkraad De Parken 7 februari 2017, 20.00 uur In Gebouw Irene, bij de Grote Kerk aan de Loolaan te Apeldoorn. Medio januari zijn de vergaderstukken te downloaden van www.deparken.nl.
7
Parkenblad
8
Parkenblad
Een ster in vooropleiding Tekst: Coosje Wesselink
Op een zondagmiddag in november maakte ik op de Mr. van Hasseltlaan kennis met Maartje. Al bij de eerste oogopslag was ik onder de indruk van haar: een rank en gespierd, glanzend zwart gekleurd lijf, stralende ogen met een ontroerende en verwachtingsvolle blik. Maartje is in vooropleiding. Zij leert vooraan te lopen. En zij leert netjes op de juiste momenten te eten, zij leert in de goot te plassen, zij leert zich te weren tegen verleidingen en tegenover alles in de drukke buitenwereld. En …inmiddels weet zij haar plek in de pikorde: eerst alle andere personen uit het gezin, dan pas zij. En dat accepteert zij met liefde: een in alle opzichten interessant wezen. Maartje heeft ook een ‘baas’ waarvan zij veel zo niet alles leert en die zij zonder pardon altijd moet gehoorzamen. Dat klinkt niet best voor een vrouw. Maar wel als u weet dat Maartje een jonge hond is. Een hond die opgeleid wordt tot –het uiterst haalbare – blindengeleidehond voor KNGF Geleidehonden (Koninklijke Nederlands Geleidehonden Fonds). Blijkt zij hier niet helemaal geschikt voor te zijn dan gaat zij wellicht een carrière als assistentiehond, autismegeleidehond of buddyhond tegemoet. Maartje is nu acht maanden en blijft nog een aantal maanden bij haar puppypleeggezin dat haar in het eerste levensjaar belangrijke voorwaarden biedt om op te groeien tot een blije en gehoorzame hond. Een pup heeft veel liefde nodig, zodat deze kan opgroeien tot een stabiele jonge hond. Daarnaast leert het pleeggezin, in dit geval van Maartje, haar goede hondenmanieren en de basiscommando’s aan. Daarnaast neemt het pleeggezin van Maartje de pup overal mee naartoe (naar de supermarkt, naar vrienden, naar de drukke Koninginnelaan en de verdere wijde wereld) zodat ze de wereld om haar heen leert kennen en nergens meer van opkijkt als ze aan haar opleiding begint. Zo’n hond heeft continu aandacht nodig, al moet ze ook leren braaf alleen thuis te zijn. Alleen ging Maartje afgelopen zomer niet
mee op vakantie, maar naar een ander pleeggezin omdat ook haar verzorgers zo even vrij konden hebben van hun intensieve opvoedtaken. Waarom stapt een 17 jarige 6e klasser Gymnasium in de wereld van een blindengeleidehond in spe? Maurits vertelt: “om later iemand blij te maken met een behulpzame en lieve hond die kan zorgen voor een gemakkelijker en aangenamer leven. Zelf vind ik het ook heel leuk om Maartje nieuwe dingen te leren en haar de wereld om haar heen te laten verkennen. Ons gezin werd door KNGF Geleidehonden gescreend en moest een online cursus in drie modules volgen over de hond (in ons geval deze labrador, maar ook golden retrievers en Duitse herders worden ingezet) en haar voeding, haar gezondheid en fysieke gesteldheid. De voeding bijvoorbeeld is een voorgeschreven hoeveelheid per dag van een door KNGF Geleidehonden bepaald soort brokjes, de hond mag niet te zwaar worden om bijvoorbeeld gewrichtsproblemen, waar zij op afgekeurd kan worden, te voorkomen. Lees verder op pagina 11
9
Parkenblad
Vervolg van pagina 9 Ook heb ik haar inmiddels geleerd dat balspelletjes, zwemmen en achter de eenden aanzitten echt niet interessant zijn, sterker nog dat het voor haar verboden is. Zij moet deze verleidingen kunnen weerstaan om te kunnen functioneren als blindengeleidehond. Ze weet inmiddels ook dat ze aangelijnd altijd een pas voor mij uit moet lopen, en dat zij haar looptempo aan mij moet aanpassen.”. Ik vraag hoe Maurits dat allemaal geleerd heeft. “Als pleeggezin sta je er niet alleen voor. Instructeurs begeleiden de gezinnen en bezoeken hen regelmatig. Ervaring met het opvoeden van honden is niet noodzakelijk, motivatie en liefde voor het dier uiteraard wel.”. Maurits ga je de hond niet missen als zij straks verder gaat met haar opleiding? “Ach, je weet als je hier aan begint dat er na ruim een jaar afscheid wordt genomen. Zo’n gegeven calculeer je in en daar ben je op voorbereid. We blijven de hond en haar toekomstige eigenaar hopelijk wel volgen, en het is niet onze hond hè, zij is eigendom van KNGF Geleidehonden gebleven. Wist je trouwens dat er bijna 200 pleeggezinnen zijn en dat er in ons land meer dan 300.000 blinden of slechtzienden zijn.”.
Het Nederlandsch Geleidehonden Fonds bestaat sinds 1935 en kreeg in 1953 van toen Koningin Juliana het predicaat Koninklijk. En leuk te vermelden: Prins Maurits (what’s in a name, of niet Maurits uit de Mr. van Hasseltlaan?) en Prinses Marilène en hun gezin hebben ook een pup de eerste stappen en daden in het leven bijgebracht. Namens Maartje en haar ‘baas’ Maurits wens ik u fijne feestdagen en een goed begin van 2017. www.geleidehond.nl www.geleidehond.nl/puppypleeggezin
Elke laatste zondag van de maand
Elke laatste zondag van de maand is Het Koetshuis van 16.00 tot ongeveer 19.00 uur geopend voor u als Parkenbuurt bewoner. Een uitgelezen kans om kennis te maken met elkaar en met onze sfeervolle ambiance. Het mag vanzelf spreken dat wij u van harte welkom heten op alle of een van de zondagen.Neem gerust vrienden of familie mee. Graag tot ziens!
29 januari 26 februari 26 maart
30 april 28 mei 25 juni
11
Parkenblad
Prairie in de Parken
Een rijke en langlevende Tekst: Monique Donders, Foto’s: denkers in tuinen
De vorige editie van het Parkenblad werd afgesloten met de toezegging om met een passende, praktisch werkende ‘groene’ oplossing te komen afgezet tegen al het moderne tegelgeweld. Hier komt het fenomeen van de ‘prairietuin’ om de hoek kijken. Nu kan ik me voorstellen dat de combinatie van de begrippen prairie en de Parken op het eerste gezicht nogal vreemd voorkomt. Maar met een kleine toelichting kan dat wellicht rechtgetrokken worden. Een prairietuin is een combinatie van diverse types beplantingen (bloembollen, vaste planten en grassen), waarbij een onderling evenwicht wordt nagestreefd. Het beplantingsconcept van het prairiesysteem wijkt af van de traditionele beplantingswijze, doordat men geen groepen van gelijke planten maakt zoals in
12 Parkenblad
bijvoorbeeld borderbeplanting, maar de planten over de gehele oppervlakte laat terugkomen in verschillende combinaties. De combinaties van bollen, sterke vaste planten en siergrassen geven vijf tot zes keer per jaar een volledig ander kleur- en structuurbeeld waardoor de beleving enorm verhoogd. Het beeld is dan ook vrijwel het hele jaar door afwisselend en daarmee kleurrijk en aantrekkelijk. De bovenste acht centimeter van de plantborder wordt afgedekt met een laag grove lava. Hierdoor krijgt het onkruid beduidend minder kans van kiemen
plantengemeenschap en lopen de planten ook eerder uit dan in een traditionele border door de snelle opwarming van de lava. Een bijkomend voordeel is, dat de planten dankzij hun diepe wortelgestel en de goede vochthuishouding van lava (het lava houdt daarnaast water langer vast dan gewoon aarde), aanzienlijk
‘Het beeld is vrijwel het hele jaar door afwisselend en kleurrijk’ minder last hebben van droge zomers. Hierdoor is het onderhoud een stuk extensiever - een derde van de tijd in vergelijking met traditionele borders. Door de eerder genoemde samenstelling van de prairieborder wordt vanaf de eerste vroege bloei van
de bollen, via de vaste planten en de daarop volgende diverse grassen gericht toegewerkt naar het hoogtepunt van de border in de (na)zomer. Op deze wijze ontstaat een erg rijke, langlevende plantengemeenschap met een natuurlijk karakter die maar weinig onderhoud vraagt en vrijwel geen extra water of bemesting nodig heeft. Naar eigen wens en voorkeur kan er natuurlijk ‘gesleuteld’ worden aan de onderlinge verhouding tussen bollen, bloemen en grassen. Zo behoren ook kleurenthema’s per seizoen tot de mogelijkheden. Tot slot trekt de grote diversiteit ook nog eens een flink aantal bijen, vlinders en andere insecten aan. Waarmee Prairie in de Parken wellicht minder vreemd voorkomt als de titel deed vermoeden. www.denkersintuinen.nl
13 Parkenblad
Voor
Na
Voor al uw terrazzo restauratie- en nieuw werk kunt u terecht bij Granito di Italia. Of het nou gaat om een badkamervloer, aanrechtblad of mozaĂŻek: Granito di Italia is dĂŠ specialist op dit gebied! Neem vrijblijvend contact met ons op voor meer informatie of een offerte. Michael Mairhofer Koninginnelaan 239 7315 DW Apeldoorn T (055) 579 15 65 of 06 218 186 22 www.granitodiitalia.nl
We We zijn zijn er er voor voor u. u. Voor, tijdens en Voor, tijdens en na na de de uitvaart. uitvaart.
Hallo Ondernemer Ken je ons? Tijd voor een nieuw logo, een website, een magazine of gewoon voor de productie van nieuwe communicatiemiddelen? Probeer ons! Dit is een goed moment om kennis te maken en de proef op de som te nemen.
Bij het verlies van een dierbare komt er veel op u af. In deze Bij Bij het het verlies verlies van van een een dierbare dierbare komt komt er er veel veel op op u u af. af. In In deze deze moeilijke tijd wil Monuta Apeldoorn u graag op warme moeilijke tijd tijd wil wil Monuta Monuta Apeldoorn Apeldoorn u u graag graag op op warme warme en en moeilijke en begripvolle wijze wijze tot steun steun zijn. Ons Ons team begeleidt begeleidt u graag graag bij het begripvolle begripvolle wijze tot tot steun zijn. zijn. Ons team team begeleidt u u graag bij bij het het regelen van een uitvaart, die een laatste herinnering vormt aan regelen van een uitvaart, die een laatste herinnering vormt aan regelen van een uitvaart, die een laatste herinnering vormt aan uw uw dierbare dierbare overledene. overledene. Dankzij Dankzij vele vele jaren jaren ervaring ervaring begrijpen begrijpen wij wij uw dierbare overledene. Dankzij vele jaren ervaring begrijpen wij als geen ander waar u als nabestaanden behoefte aan als geen geen ander ander waar waar u u als als nabestaanden nabestaanden behoefte behoefte aan aan heeft. heeft. Ook Ook als heeft. Ook zijn we we bekend met met de mogelijkheden mogelijkheden en ontwikkelingen ontwikkelingen in de de zijn zijn we bekend bekend met de de mogelijkheden en en ontwikkelingen in in de uitvaartzorg in Apeldoorn. Zo bieden wij 24-uurskamers, zodat u op uitvaartzorg in Apeldoorn. Zo bieden wij 24-uurskamers, zodat uitvaartzorg in Apeldoorn. Zo bieden wij 24-uurskamers, zodat u u op op ieder gewenst moment uw naaste kunt bezoeken. Een persoonlijke ieder gewenst gewenst moment moment uw uw naaste naaste kunt kunt bezoeken. bezoeken. Een Een persoonlijke persoonlijke ieder en en warme warme benadering benadering vinden vinden wij wij heel heel belangrijk. belangrijk. Zo Zo zorgen zorgen we we en warme benadering vinden wij heel belangrijk. Zo zorgen we samen met met u u voor voor een een afscheid afscheid met met een een goed goed gevoel. gevoel. samen samen met u voor een afscheid met een goed gevoel.
Hallo Ondernemer Ken je ons al?
Monuta Apeldoorn Monuta Monuta Apeldoorn Apeldoorn Loolaan 67, Loolaan 67, 67, 7314 7314 AH AH Apeldoorn Apeldoorn Loolaan 7314 AH Apeldoorn T: 055 055 -- 522 522 02 02 36 36 T: T: 055 - 522 02 36 Loolaan@monuta.nl Loolaan@monuta.nl Loolaan@monuta.nl www.monuta.nl/loolaan www.monuta.nl/loolaan www.monuta.nl/loolaan
Bel of mail voor een kennismaking. Dan praten we snel verder!
Ook als u niet bij ons verzekerd bent. Ook Ook als als u u niet niet bij bij ons ons verzekerd verzekerd bent. bent.
Bel of mail ons voor een kennismaking. Dan praten we snel verder.
Tijd voor een nieuw logo, een website, een magazine? Hulp nodig bij het uitrollen van een huisstijl of een stevige productieklus? We doen het graag, we doen het goed en we doen het vaak... Probeer ons! Dit is een mooi moment om kennis te maken en de proef op de som te nemen.
055 3 011 011 wijontwerpen.nl
055 3 011 011| wijontwerpen.nl wijontwerpen voor o.a.:
De Parken
Lieu de mémoire Tekst: Wim H. Nijhof, Foto’s: W. Nijhof
In de Parken zijn diverse lanen genoemd naar Apeldoornse burgemeesters, de eerste was mr. R.W. baron van Lynden, die van 1832-1837 aan het gemeentelijke roer stond, de laatste burgervader die deze eer te beurt viel, was mr. H.P.J. Tutein Nolthenius (1897-1910). De eerste twee burgemeesters moesten genoegen nemen met een kade en een drukke verkeersweg tussen Deventerstraat en het station. Op 1 januari 1818, bijna twee eeuwen geleden, kreeg Apeldoorn de eerste burgemeester, J.A.J. baron Sloet tot Olthuis. In 1824, zes jaar later al, verliet hij het dorp. Was hij niet bereid in Apeldoorn te gaan wonen, zoals sommigen beweerden? Hij wilde gewoon een stapje hoger en werd districtscommissaris van Over- en Middel-Veluwe. Veel indruk liet hij niet achter, zelfs geen straatnaam, wel is de Baron Sloetkade, langs het kanaal naar hem genoemd. A.J.J.A. baron van Heeckeren tot de Heest, burgemeester van 1824-1832, naar wie een hele lange weg in Ugchelen is genoemd, mocht beleven dat in zijn ambtsperiode, in 1825, het Apeldoorns Kanaal naar Hattem werd geopend, overigens had voorganger Sloet zich daarvoor ingespannen. Het waren roerige
tijden, in 1830 nam Nederland afscheid van België, niet met een handdruk, maar geweld dreigde, en riep de burgemeester alle weerbare Apeldoornse mannen op zich bij de plaatselijke schutterijcompagnie te komen melden. Gelukkig werd er niet of nauwelijks gevochten, de mannen keerden snel terug naar Apeldoorn. Ook op de Van Heeckerensweg is het soms erg stil ... Mr. R.W. baron van Lynden, wiens naam voortleeft in een laan in de Parken, bleef maar vijf jaar, van 1832 tot 1837. In 1874 kreeg hij de titel graaf. Hij kreeg te maken met geloofszaken die in zijn ambtsperiode ook in Apeldoorn speelden, sommige inwoners wilden zich afscheiden van de Hervormde Kerk, ook in Apeldoorn, maar bijeenkomsten waren door de landelijke overheid Lees verder op pagina 16
15 Parkenblad
Vervolg van pagina 15 verboden. Op een donkere decemberdag in 1835 zouden bij een boer in Wiesel afgescheidenen bijeen komen voor een eredienst geleid door een afgescheiden dominee, er zou zelfs een doopbediening plaatsvinden. De baron-burgemeester nam een kijkje, dreigde niet met inkwartiering en lijfstraffen, maar vroeg simpelweg of de gelovigen hun toegestane aantal van twintig niet wilden overtreden, en vertrok weer. De dienst verliep ordentelijk. De vierde baron-burgemeester van Apeldoorn en was mr. C.H. baron van Rhemen tot Rhemenshuizen, die het ook maar vijf jaar volhield, van 1837 tot 1842. Apeldoorn telde iets meer dan achtduizend inwoners. Hij had de eer het eerste gemeentehuis van Apeldoorn te mogen openen, tot dan was er altijd vergadering in een lokaal etablissement. Op 31 maart 1842 mocht hij de eerste steen leggen, maar de ingebruikneming maakte hij niet meer mee, in 1843 verliet de baron Apeldoorn. De volgende adelsman was lager in rang dan zijn voorgangers, jonkheer mr. D. Bas Backer, die postuum het genoegen mocht smaken zijn naam verbonden te zien aan een riante laan tussen de Koninginnelaan en de Regentesselaan. Maar hij bleef dan ook meer dan twintig jaar, van 1843 tot 1864, jaren waarin hij zich ontpopte als een daadkrachtig bestuurder, de eerste burgervader in het eerste Raadhuis. Maar hij moest nog wel wat puin ruimen, want de bouw van het bestuurlijke centrum had een tekort opgeleverd van tweeduizend gulden. Een smakelijk verhaal: Apeldoorn kreeg gasverlichting, een modern snufje techniek, de burgemeester mocht het licht aandoen, hij draaide aan het kraantje, sprak onder een stilte vol spanning de bijbelzin ‘Er zij licht!’ Maar het bleef donker...... In de Parken is één Tuthein Noltheniuslaan en er waren
16 Parkenblad
twee burgemeesters die zo heetten. Zoon mr. H.P.J., burgervader van 1897-1910 is de naamgever, zijn vader dr.mr. P.M. mocht dat geluk niet smaken, hij was maar acht jaar eerste burger. Peter Marius, de zesde burgemeester van Apeldoorn, had veel bestuurservaring toen hij naar het Veluwedorp kwam, burgemeester van Purmerend en Haarlem, lid van de Tweede Kamer, en in het voorjaar van 1861 kwam hij naar Apeldoorn. Zijn benoeming betekende een breuk in een traditie. Was iedere burgemeester van Apeldoorn tot nu toe van adel geweest, baron, jonkheer, dat was voorbij, nu begon de tijd waarin het ambt werd vervuld door een nieuwe ‘klasse’ van bestuurders. Hoewel, in latere jaren kregen adellijke bestuurders het wel weer voor het zeggen ....
‘Apeldoorn was op weg meer te worden dan een mooi woonoord alleen’ Eén probleem had Tutein Nolthenius: het ging niet goed met de kermissen in Apeldoorn, de meeste bezoekers gedroegen zich fatsoenlijk, vonden ook de lokale dominees, maar anderen niet, er was zelfs sprake van ‘een tierende en door sterke drank opgewonden menigte’, daar werden ‘zuurverdiende penningen in ongebondenheid en dronkenschap verkwist’. Alles wat er gebeurde op de kermissen was ‘alleen al vanuit godsdienstig en zedelijk oogpunt beschouwd – ronduit verfoeilijk’. PJ liet de zaak maar voor wat ze was, mooie klus voor zijn opvolger. Dat was mr. J.A. van Hasselt, geboortig uit Brummen, zoon van een oud-kantonrechter in Apeldoorn. In zijn
bewindsjaren kreeg Apeldoorn de Koninklijke HBS, een spoorverbinding met andere delen van het land, via de Oosterspoorweg, 13 mei 1876 plechtig in gebruik genomen. Op diezelfde zaterdag ging het Oranjepark open, later groeide de Parkenbuurt rondom de vijver en het groen. Apeldoorn was op weg meer te worden dan een mooi woonoord alleen, maar moest nog wel wat probleempjes oplossen, zoals de stankoverlast, veroorzaakt door langs de wegen aangelegde mesthopen, fecaliën in secreetputten, kon dat niet allemaal op één en dezelfde plek worden opgeborgen, misschien in de sprengen die door het dorp stroomden. En dan die advertenties die dubbel gebeide jenever aanprezen als probaat midden tegen waterzucht .... De naamgever van de ‘Tut-laan’, zoals de volksmond de Tutein Noltheniuslaan noemt, was mr. Henri Paul Jules Tutein Nolthenius, geboren in Deventer, jeugdjaren in Apeldoorn, die Vlissingen verruilde voor Apeldoorn. Hij zag het inwonertal groeien, van zo’n 26.000 tot ruim 36.000, daarvoor was een andere vorm van besturen noodzakelijk, alles moest grootschaliger worden aangepakt, en dat zou geld gaan kosten, veel geld. En dan de socialisten van Pieter Jelles Troelstra van de SDAP, die kwam spreken op de Nieuwe Enk, massaal bezocht, maar het bleef rustig, geen sociale onrust in Apeldoorn. Toen al wilde het gemeentebestuur bezoek aan Apeldoorn propageren. Maar al te graag zag het dorpje op de Veluwe – gezonde gemeente met gezonde lucht en een gezonde ligging – recreanten komen, beter gesitueerden vooral, maar er kwamen ook verschillende herstellingsoorden in Apeldoorn. Na HPJ is er geen burgemeester geweest, die de eerste beurt viel dat er een laan in de Parkenbuurt naar hem was genoemd. Mr. W. Roosmale Nepveu komen
we tegen in Berg en Bos, jhr.dr. Quarles van Ufford ontmoeten we tussen het kanaal en de Deventerstraat, en mr. A.L. des Tombe verdiende een plein. De daarna komende burgemeesters zijn in Apeldoorn niet vernoemd. En zo is de Parken een stukje Apeldoorn dat met recht een “lieu de mémoire” kan worden genoemd, een plek in de stad, met herinneringen aan burgemeesters die hun beste beentje voor hebben gezet. Wim H. Nijhof Bronnen van informatie waren: E.Luikens, De 14 burgemeesters van Apeldoorn, Apeldoorn, 1993. Wim H. Nijhof, Sporen van Oranje, Apeldoorn, 2008.
17
Parkenblad
Onze praktijkdeuren staan open voor u Tandheelkundige zorg voor het hele gezin Samenwerkende Tandartsen Apeldoorn - de Parken Burg. Tutein Noltheniuslaan 48 7316 BL Apeldoorn 055 - 5762577 parken@samenwerkendetandartsen.nl www.samenwerkendetandartsen.nl
Op reis naar Nepal!
Soms is een beetje geluk te koop Tekst: Coosje Wesselink , Foto’s: Agatha Roosloot
Mag ik u even voorstellen? Agatha Roosloot. “Ik woon aan de “Tutlaan” 54. Misschien heeft u mij wel eens zien lopen met Fender (zwarte poedel) en Gibson (witte poedel)”, vertelt zij mij. Naast Parkenbewoner, is zij ook docent aan de opleiding maatschappelijke zorg aan Aventus, hier in Apeldoorn. Daar geeft zij les aan jongeren die graag hulpverlener willen worden en die maatschappelijk zeer betrokken zijn. En daar over gaat dit artikel. Agatha vertelt verder: “wij gaan met de klas in de meivakantie 2017 op QuestTrek naar Nepal, dit is een zesdaagse trektocht door de Himalaya en wij gaan dit doen met Nepalese jongeren van Mountain Child Care”. (www.mountainchildcare.org)
Hoe is dit dan wel tot stand gekomen? Drie jaar geleden had Agatha een indrukwekkende ontmoeting op een benefietveiling voor de stichting Mountain Child Care in Radio Kootwijk met de oprichters Mark Simons en Marianne van Wetter. Marianne heeft 8 jaar als reisleidster gewerkt in de Himalaya in Nepal en kreeg in die periode intens contact met de plaatselijke bevolking en zag toen veel gebroken gezinnen, armoede en ontmoette met name jongeren waar nauwelijks hulp voor was. Samen met echtgenoot Mark besloot zij om aan deze laatste groep, de jongeren, haar leven, inkomen, kennis en passie te wijden.Maar Marianne en Mark wilden meer doen dan alleen maar geld op halen en doneren, maar ook iets betekenen voor de jongeren van Nepal. Lees verder op pagina 21
19 Parkenblad
je auto weer als nieuw! n? e d e r v e t l a a N i et h e l e m ijd! t l A . p o t e h n W i j l os s e
Laan van Spitsbergen 110, www.blinq.nl
Vervolg van pagina 18 En nu in 2016 verzorgen Marianne en Mark samen met Nepalese hulpverleners, voor ongeveer 50 Nepalese jongeren per jaar de scholing, (job-) coaching en zij begeleiden deze kwetsbare groep om “hoger op te komen”. En daar wil Agatha graag haar steentje aan bijdragen, vertelt zij, “maar ik wilde dit ook delen met mijn studenten om zo met elkaar de wereld een klein beetje mooier te kleuren. Daarom heb ik dit project de school in geholpen, ik geloof erin en wil mij ervoor inzetten, zodat ik iets mag en kan betekenen in de
‘Nepalese en Nederlandse jongeren helpen bij hun zoektocht naar eigen krachten, motivaties en talenten’ toekomst van mijn leerlingen studenten maar zeker ook in die van de Nepalese jongeren”. De overeenkomst is, vertelt Agatha verder, dat de Nepalese jongeren net zo oud zijn als de Aventus jongeren, namelijk tussen de 17 en 23 jaar, maar daarnaast is het verschil onbeschrijfelijk groot: de Nepalese jongeren hebben vaak geen ouders, krijgen geen opleiding en hebben in het algemeen weinig toekomstperspectief. En wat gaan zij doen? Zij gaan samen met de Nepalese jongeren (zie de uitzending van Floortje Dessing “Naar het einde van de wereld in Nepal,
Vara, 27 jan 2016, een aantal van deze jongeren gaat met hen mee) een zesdaagse QuestTrek lopen in de Himalaya waarbij verschillende werkvormen aan bod komen die zowel de Nepalese als de Nederlandse jongeren helpen bij hun zoektocht naar eigen krachten, motivaties en talenten. Natuurlijk kost dit traject veel geld, de 35 Nederlandse studenten en de 4 docenten zijn al druk bezig om hiervoor een flink bedrag bij elkaar te verdienen door middel van vele sponsoracties, bijvoorbeeld door de verkoop van zakjes “Geluk”. Want een ieder is verantwoordelijk voor de kosten van de eigen reis en betaalt óók de QuestTrek van de Nepalese jongeren. Op iedere Aventus student gaat een Nepalese jongere mee, om ervaringen te delen en van elkaars cultuur te leren. De Nepalese jongeren krijgen na de QuestTrek nog drie jaar begeleiding door Nepalese hulpverleners (ondersteund door Mountain Child Care) op weg naar een betere toekomst en om zo niet veroordeeld te zijn tot een leven op straat. Ook dit wordt bekostigd door Agatha, haar collega’s en hun studenten. Maar daarbij is ook nog steun van anderen heel hard nodig. Is Geluk te koop? Ja soms wel. Agatha zal in de week voor Kerst bij u aan de deur komen om u voor minimaal 2 euro een zakje geluk aan te bieden. Dan kunt u dus door middel van geluk kopen geluk schenken! Of maakt u liever een bedrag over, dat kan natuurlijk ook. Natuurlijk is Agatha altijd bereid om meer uitleg en informatie (over de bankrekening bijvoorbeeld) te geven, via haar e-mailadres: agatharoosloot@gmail.com of via info@deparken.nl
21 Parkenblad
Kap beuken bij Grote Kerk De conditie van 6 beuken bij de Grote Kerk gaat door korsthoutskoolzwam hard achteruit. Reden voor kap. Korsthoutskoolzwam is een houtrotschimmel die ervoor zorgt dat bomen op korte termijn afsterven en daardoor ook gevaarlijk worden. Een deel van deze bomen is er minder erg aan toe maar te verwachten is dat ze binnen 1 à 2 jaar ook zo zwaar zijn aangetast dat ze eveneens verwijderd moeten worden. Daarom worden ze alle zes tegelijk verwijderd. Naast de hierboven genoemde bomen, staat er nog een aantal andere beuken langs het fietspad. Deze kunnen nog een aantal jaren mee. Wat gaat er nu gebeuren? De zes aangetaste bomen worden verwijderd en vervangen door vijf nieuwe bomen. Door het laten staan van de andere bomen langs het fietspad, blijft de hoek bij de Grote Kerk zijn groene karakter gedeeltelijk houden. Men gaat ervan uit dat deze bomen het zo lang volhouden tot de jonge aanplant het groene karakter weer helemaal kan overnemen. Naast de kap en het planten van de nieuwe bomen,
22 Parkenblad
zullen we de grond ook verbeteren. Er worden maar vijf nieuwe beuken aangeplant omdat de omgeving zich feitelijk niet leent voor de aanplant van nog meer bomen. De bomen mogen namelijk niet te dicht bij het fietspad of de weg komen te staan en ze moeten voldoende ruimte hebben om uit te groeien tot volwaardige bomen. De vijf nieuwe bomen kunnen samen uitgroeien tot een mooie, robuuste bomengroep. Planning De precieze datum waarop de bomen gekapt worden, is nog niet bekend. Dat is onder andere afhankelijk van de bezwaartermijn. We zullen op z’n vroegst begin december kappen. Op z’n laatst zal het in de tweede helft van maart 2017 gebeuren. De verwachting is dat bij de kapwerkzaamheden enige verkeershinder zal ontstaan die ongeveer een à twee dagen zal duren. Tijdens de werkzaamheden wordt het verkeer omgeleid. Voor eventuele vragen kunt u terecht bij de regisseur openbare ruimte van het stadsdeel noordwest Jeanette van Dijk. Haar e-mailadres is j.vandijk@apeldoorn.nl. Telefonisch is ze bereikbaar op: (055) 580 21 71.
Klinkers in plaats van asfalt in De Parken In de loop van 2017 start een groot wegenproject in De Parken. Tekst: Sander Lubberhuizen – projectleider
Vrijwel alle asfaltwegen krijgen klinkerverharding. Tegelijkertijd vindt onderhoud plaats aan de riolering, kabels en leidingen. Ook willen we zoveel mogelijk regenwater afkoppelen van het huidige rioolstelsel. Dit project gaat in totaal zes jaar duren.
Het is een omvangrijke opdracht waar de gemeente u als bewoner graag goed over informeert. Schrijf daarom alvast in uw agenda: Dinsdag 31 januari – Startbijeenkomst werkzaamheden De Parken Iedereen in de wijk de Parken ontvangt hiervoor een uitnodigingsbrief waarin ook de tijd en locatie staan vermeld. Jaarlijks voert de gemeente veel onderhoud uit aan wegen. Aansluitend op het verkeersbeleid is besloten om met name in woonstraten meer in te zetten op klinkerverharding. In De Parken wordt het asfalt en betonwegen vervangen door gebakken klinkers. Dit heeft een aantal voordelen: • Klinkerverharding laat zich veel eenvoudiger plaatselijk repareren, bijvoorbeeld bij wortelopdruk van bomen. • Klinkerverharding is duurzamer, vergt minder onderhoud en gaat veel langer mee dan asfaltverharding. • Regenwater zakt bij klinkerverharding makkelijker weg in de grond. • Klinkerverharding – zeker met gebakken klinkers – past in het cultuurhistorische beeld van de wijk.
historische wijk te behouden, kiest de gemeente ervoor om deze straten integraal aan te pakken in één projectperiode van 2017 – 2022. Op de kaart ziet u de fasering van het werk. In 2017 wordt gestart met de groene wegen. In 2018 volgen de gele wegen. Vanaf 2019 volgen de andere fases. In de volgorde van het werk wordt gekeken naar de kwaliteit van de weg (de slechtste wegen eerst), maar ook naar een logische volgorde in het onderhoud aan het rioleringsstelsel. Het kan daarom op het eerste oog vreemd overkomen dat het werk in bepaalde straten ‘opgeknipt’ is. De reden daarvoor bevindt zich onder de grond, in het rioleringsstelsel. Heeft u vragen over het project? Stel ze op de informatieavond van dinsdag 31 januari. Liever niet wachten? Mailen kan ook: deparken@apeldoorn.nl.
Een nadeel is er ook: klinkerverharding maakt meer geluid dan asfalt. De gemeente past de klinkerverharding daarom alleen toe in de straten waar met lage(re) snelheid wordt gereden. Grote doorgaande routes zoals de Regentesselaan, Kerklaan en Canadalaan (tussen Regentesselaan en Kerklaan) behouden hun asfaltverharding. In De Parken is 70% van de wegen toe aan vervanging. Om een gelijk straatbeeld in deze
23 Parkenblad
Ik doop Mijn kwast In liters kleuren Ik strijk de haren Van mijn trouwe gezel Op blanke kozijnen En deuren Hij likt strak langs het glas
Haarscherp
Doorstaan van de tand des tijds Mooi, vooral ook mooi Van gure dagen En slagregens Met vaste hand Help ik tientallen huizen De winter door Hollandse jaargetijden Passeren vol eerbied Mijn levenswerk.
Kies voor kwaliteit. Kies voor de meesterschilder. Te Loo Meesterschilders onderscheidt zich door subliem schilderwerk, uitgevoerd met ĂŠchte liefde voor het vak. Daardoor staan wij al sinds 1928 bekend als dĂŠ specialist in binnen- en buitenschilderwerk aan historische gebouwen en monumentale panden in en rond Apeldoorn. Hiervoor zijn we o.a. beloond met de Nationale SchildersVAKprijs. Meesterlijk toch?
Watermanstraat 100, 7324 AK Apeldoorn Telefoon (055) 366 53 33 info@teloo.nl, www.teloo.nl