TENTOONSTELLING
Fotogroep 't Slot van begin tot Breda Photo 2003
"Fotografie dient niet om in de schuif te laten liggen" Op 9 september a.s. opent in het Bredase Foto Café Noir de tentoonstelling met werken van Fotogroep 't Slot uit Wortel. Een nieuw hoogtepunt uit het bestaan van de groep: Breda Photo 2003. Vanaf dan kunt ii er twee maanden lang terecht om de mooiste foto's van deze niet-professionele fotogroep te bekijken. Twee woorden die meteen in liet oog springen bij het lezen van deze intro: fotogroep en nietprofessioneel. Het is gèèn club en het is ook geen bende amateurs, maar daarover verderop meer uitleg. Meteen een belangrijke nuance die wordt aangebracht door Marcel De Bruyn, voorzitter van de groep, maar wel enkel op papier, zo zegt hij zelf. Met medegroepsleden Vic Aerts, Jos Sommen en Ingrid Wuyts zitten we in de tuin van de familie De Bruyn-Wuyts. Een warme zomeravond waarop de geschiedenis van de Wortelse fotogroep uit de doeken wordt gedaan. Doordat heel wat herinneringen ter ere van dit artikel vanonder het hersenstof vandaan worden gehaald, krijgt de avond al snel een —gezondnostalgisch tintje. De evolutie van de fotogroep wordt eigenlijk bepaald door vele veranderingen, waaraan vaak een nieuwe gedachtegang of gewoonweg het verloop van tijd aan vooraf gaat. Het begrip 'als vanzelf' komt vaak terug in de ontwikkeling van de groep. Niet dat de veranderingen vlekkeloos gebeurden, maar wel dat men als vanzelf tot een nieuw inzicht kwam en komt. Als je al van fotografiefilosofie kan spreken, werd en wordt hij door fotogroep 't Slot in praktijk gebracht. Een filosofie dieje in haast de gehele geschiedenis van de groep terugvindt. In 1969 wordt in Wortel jeugdclub 't Slot opgericht, zo legt Vic Aerts uit. Een club voor alle jongeren van Wortel, ongeacht politieke kleur of strekking. Het is niet enkel de plek waar je aan de toog kan hangen, ook bredere interesses moeten er aan bod komen. Daarvoor worden allerlei 'suh'clubs opgericht. Jos Matthé zorgt, vanuit zijn interesse voor de fotografie, voor de fotogroep. Ineen eerste periode van de groep, lopend van het stichtingsjaar tot ongeveer 1977, wordt fotografie louter als een hobby beschouwd, die vooral bestaat uit het in beeld brengen van andere Slotactiviteiten. Vanaf 1977 maakt de fotogroep a.h.w. een herstart door wanneer de eerste 'ernstige' groep van vijf mensen erbij betrokken wordt. Hoe doordrongen ze waren van hun ernst zie je op hun. overigens prachtige, groepsfoto. De groep kiest er van meet af aan voor om als fotogroep door het leven te gaan, en niet als club, zo legt Marcel De Bruyn uit. Het voornaamste verschil is dat de fotogroep niet wilde aansluiten bij het bestaande fotocluhcircuit. Daar ligt de nadruk volgens hen immers teveel op de prestatie, via competitie en concurrentie. Binnen clubs wordt vaak de 16
"beste" foto gekozen om dan in wedstrijden mee te dingen naar een zo hoog mogelijke prijs. De mensen van lotogroep 't Slot hebben elkaar Juist in hun fotografie-passie gevonden door hcm gelijkgestemdheid. Ze willen samen bezig zijn met het medium fotografie op zich, zonder alle prestatiegerichte poespas er rond. Als vanzelf sprekend vormen de leden dan ook een hechte vriendengroep, waarin wederzijds respect voor elkaar's kunnen en gedachten centraal staat. Vanaf 1980 werd er, o.l.v Jos Maithé en later door Jan Van Opstal, een cursus georganiseerd voor de nieuwelingen, om hen de basisvaardigheden van de fotografie bij te brengen. De hobby van weleer maakte plaats voor een creatieve bezigheid. Er werd ook met onderwerpen gewerkt, vaak met een verhalend karakter, om de leden aan te zetten tot fotograferen. Eén van deze onderwerpen was o.a. op plaat vastieggen van de toenmalige markante Wortelnaren. Hier werd een fototentoonstelling van gemaakt om de fotogroep enige bekendheid te bezorgen. Toch bleek al vlug dat een opgelegd onderwerp de creativiteit niet ten goede komt en eigenlijk tot een steriele en onpersoonlijke fotografie resulteert. Vanaf dan werd iedereen vrij gelaten in de keuze van zijn of haar onderwerp. Doordat de fotogroepsleden steeds beter onderlegd werden in de techniek van de fotografie, gingen ze zich hierop als vanzelf steeds meer
Oep maajn mansaarde... In de beginjaren gebeurde veel van de Sloten cluhactiviteiten midden in het cak op de datnvluci, in ook de vergaderingen van dc fotogroep. De groep had Lijn oog echter laten vallen op de mansardekamer van het vroegei'e woonhuis. Dit piepkleine opkamertje niet half verrotte vloer was tot dan toe, zoals Jos Sommen en Vie Aerts het zo fraai noemen. een 'multi-purpose' ruimte. Tot de fotogroep het toegewezen kreeg. Met de oude zetels uit het Slot, een stuk vasttapijt en neonlicht aan het plafond werd de mansarde zo de eerste thuisplek van de groep. Dat het er zo krap was dat dcciie helft van de groep hij de andere helft op schoot moest zitten, blijkt tot op cle dag van vandaag geen bezwaar me zijn geweest. Nog alujcl wordt aan de 'mansarde tijd' van toen met veel nostalgie en heimwee teruggedacht.
toespitsen. Zo brak ook hij fotogroep 't Slot een periode aan waarin de leden zich intens bezig hielden met detechnische kant van de zaak: men wei'kte volgens het zogenaamde zonesysteem, zo legt Jos Sommen uit. Enkele nieuwe impulsen zorgen ervoor dat de groep een nieuwe weg insloeg. Een belangrijke nnpuls was het volgen van een cursus over fotografie in liet Museum van de Fotografie in Antwerpen. Deze cursus werd gegeven door Dirk Lauwaert, een kunstcriticlis die bekend staat om zijn uitmuntende visie rond de fotografie. Tegelijkertijd merkte men in de fotogroep dat, hoe langer men bezig was met techniek, hoe meerde creativiteit uit het hele proces verdweem de ziel verdween stilaan uit de foto. Dus werd rond 1982 een volgende belangrijke stap. zoniet de belangrijkste, in de ontwikkeling van de groep genomen: de beeldinhoud kwam centraal te staan. Men besefte dat fotografie in de eerste plaats een medium voor expressie was.