Brieven uit Shaba Mogelijk herinneren sommigen onder jullie zich nog de desolate beelden van de geplunderde hoofdstad Kinshasa, in het najaar van 1991. Veel daar wonende en werkende landgenoten sloeg de begrijpelijke schrik om het hart en ze verlieten Zaïre, geholpen door 'onze para's' op hun zoveelste humanitaire missie in onze ex-kolonie. Veel, maar niet alle Belgen vertrokken. Onder hen die bleven ook streekgenoten zoals JEANNE MUESEN uit Meerle. Over het waarom van haar blijven, onder moeilijke en naar ons oordeel gevaarlijke omstandigheden wilden wij toen graag meer weten. Daarom schreven we haar een briefje met de vraag of zij voor onze lezers wilde opschrijven hoe de toestand daar ter plaatse is, om die informatie te toetsen aan de spectaculaire tv- en krantenverslagen van die dagen. Dat we het relaas van Jeanne slechts nu kunnen brengen, heeft alles te maken met de totale chaos waarin Zaïre verzonken is. Geen enkele dienst werkt nog behoorlijk en post sturen of ontvangen is een kwestie van maanden tijd en veel geluk. De brief van Jeanne bereikte ons via kennissen van haar die hem meenam naar Burundi en vandaar verstuurden. Kalemie, 11 februari 1992
Beste Redaktie, In december goed uw brief van 8 oktober ont vangen, met de vraag eens wat te schrijven over de gebeurtenissen in Zaïre, wat in sé aangenomen geweest is. Ik denk dat het zeer goed is eens iets anders aan de mensen voor te schotelen dan de krantenstijl en berichten die toch zeer dikwijls politiek ruiken en maar zeggen wat voordelig voor hen uitvalt. Ik ben echter geen as in de letterkunde en begon al enkele malen een episteltje toen ik per geluk viel op twee artikels van een Jezuiet van Lubumbashi, die zo goed de oorzaken van de huidige situatie aangeven, dat niemand anders het beter zou kunnen. Ik stuur ze mee, misschien kan u ze gebruiken voor de Hoogstraatse Maand. Ondertussen zijn de 'zwarte week-enden 'zoals ze die noemden al drie maanden oud. Het leven begint te hernemen.., maar de gevolgen zijn zeer pijnlijk. A 1/es is tien maal duurder geworden dan voor de evenementen. Transport per vliegtuig, trein of boot is zeer wankel, zodat de geproduceerde artikelen zeer schaars zijn. Wat je op de markt vindt zijn artikelen, afkomstig van plunderingen, die terug verkocht worden aan woekerprjzen die u alle lust tot kopen ontnemen. Zo vinden ge plunderde families sommige van hun bezittingen terug op de markt. A Is je iets terugwil, kan je dat kopen, niet terugkrijgen. Geplunderde zaken mogen hier immers als eigendom beschouwd worden. Het zijn trouwens de militaire en civiele overheden die de toela-
ting gaven voor de plunderingen en de soldaten zelfs verplichtten eraan deel te nemen. Deelnemers kregen nadien van Mobutu een premie, de anderen celstraf. Mijn huis en de dienst voor tuberculose en lepra zijn gespaard gebleven, dank zij de militaire dokter die met enkele militaire verplegers alles in het werk hebben gesteld om hun plunderende makkers tegen te houden. We verloren wel 300 zakken mais, de basisvoeding hier, die op een andere plaats lagen op-
Toneelgroep TINELLO, actief in Hoogstraten, is op zoek naar creatieve mensen die zowel op, achter, boven of waar dan ook rond het podium willen meewerken aan de verdere uitbouw van deze vereniging. Wie hierover meer wil weten, komt best eens langs in Taverne De Vos op maandag 18 mei om 8 uur 's avonds
stipt (iets later mag ook als u maar komt) Voor verdere informatie kan men bellen naar: Paul Driessen: 314.47.54 Diane en Eddy van Looveren-Verstraeten: 314.42.60 Tot dan 24
geslagen in silo 's. Ook de medicamenten voor één jaar voor de ca. 2000 melaatsen en tuberculozen van deze streek die zich in hetzelfde depot bevonden, werden gestolen. Gelukkig heeft de Damiaanaktie snel een ander lot kunnen sturen en hebben we de behandelingen niet moeten onderbreken, wat katastrofaal zou geweest zijn. Al bij al ben ik er nog goed vanaf gekomen, maar hoop het toch geen 2e maal te moeten meemaken. Mijn blijven hier is mogelijk geweest omdat zoveel mensen alles gedaan hebben wat ze konden, voor ons en voor ons werk. In afwachting iets terug te vinden in één van de volgende nummers van de Hoogstraatse Maand, bied ik de redaktie mijn welgemeende groeten en tot een aangenaam wederschrijven hoop ik, Jeanne Muësen.
En meer nieuws uit Kalemie, uit een brief van Jeanne aan haar moeder van einde maart Beste Moeder, Men zegt dat Air-Burundi morgen gaat komen, wat reeds sedert twee weken niet meer het geval geweest is bij gebrek aan reizigers. Ticketten van A ir-Burundi moeten immers betaald worden in dollars. Seibe en Shabair worden hoe langer hoe onregelmatiger. Seibe brengt normaal de briefwisseling mee, maar verrekt dit sinds februari. De laatste brief aan u is die meegegeven aan Pater Helmut. We kregen de Hoogstraatse Maand van
december en nog enkele andere tijdschriften met de trein, die nog slechts 1 maal per maand komt i.p. v. 2 maal per week vroeger. De parochiebladen komen niet meer sinds begin februari. Ge ziet, 't gaat er niet op vooruit, alhoewel de mensen er zo naar verlangen. Onderwijzend en medisch personeel en staatsambtenaren hebben dit jaar nog geen wedde ontvangen, hun laatste salaris was dat van december. De prijzen stijgen ondertussen steeds verder, we begrijpen niet hoede mensen het klaar spelen om alle dagen nog iets op tafel te krijgen. Ze blijven werken met de hoop ooit hun ach-