In memoriam Jozef Hendrickx Zijn vader, Jan Hendrickx, smid, afkomstig van Meer, huwde met Dma Somers van Hoogst raten, dochter van smid Somers, die twee dochters had. De andere dochter, Clemence, was ongehuwd en herbergierster. De jongens van buiten het dorp dronken er hun eerste pint en leerden er biljarten met niet al te ronde ballen. Jos Hendrickx, zoon van Jan en Dma, verhuisde in zijn jongste jaren reeds naar Hoogstraten. Het was een schrander, flink ventje dat in de klas er best mocht zijn. Zijn leeftijdsgenoten waren o.a. Nelles Knaepkens, Pol Vermeiren, Neus Fockaert, Rik Joosen, Fons Van Huffel, e.a. zoals men ze vindt op blz. 268 in het Historisch Fotoboek over Hoogstraten van M. Leunen. Op het Klein Seminarie had Joske H. Flor Janssen, Karel Fransen en Louis Voet als makkers. Hij leerde er zeker wat Frans en 'de goede manieren' en, om zeker geen pastoor of pater 'te moeten worden' bleef hij thuis als goede hulp voor Janneke van Dma Somers. Het was geen sportman, geen rakker of vogeltjesrover. Jaarlijks werden er wel een paar kauwkes uit de schouw geroofd en door Jos afgericht. Maar veel meer dan dat was zijn doen en laten gericht op al wat techniek, electriciteit, foto of cinema was. Hij sleutelde wel samen met vader Jan aan fiets en moto. Maar het duurde niet lang of hij gaf zelf de les. Méér dan één fototoestel werd aangekocht. Bij tante Clemence had hij zijn donkere kamer, zijn atelier waar hij zijn proeven en experimenten deed mislukken en reeds gauw deed lukken. Half werk gaf hem geen voldoening. Hij deed proeven zonder tal en ja, na enige tijd kwamen er positieve resultaten.
Vôôr hij twintig was had hij reeds een filmtoestel (1926) en goede vrienden en vaste klanten van Ets. HendrickxSomers mochten komen kijken naar de films die hij draaide; meestal van Harold of Charlie. De vertoning liep nooit mis en we verbazen ons nog bij het denken hoe fijn en scherp de beelden waren. Weldra ging Jos zelf filmopnamen maken. Hoofdakteur was Miel Hoevenaers: Miel durfde uit een fruitboom naar het gras toeduiken - van vangnetten had hij wel nooit gehoord. De tamme kauwkes van Jos vluchtten bang vanonder Miel zijn gedeukte hoek, enz.... Joske (Hendrickx-) Somers had een kolossale technische knobbel en al wat hij aanpakte lukte. Met vinnige handgebaren, met zijn heldere, klare kijk en een schalkse lach kon hij iedereen overtuigen. De computertijd kwam voor hem iets te laat. Was Jos een Amerikaan, 't was zeker 'the big Jos' geweest. Wie las er ooit nog de vele artikels van Jos H. in de Gazet van Hoogstraten? Elke week vertelde hij iets nieuws, hij schudde iets wakker. De mensen begonnen niet met het hoofdartikel, neen: Wat is er bij Hendrickx-Somers, bij Joske Somers? Zijn moeder Dma was er de grote drijfveer. Vader Jan zat op de moto met sigaar in de mond, maar naar het zeggen van vele getuigen was er nooit vuur aan de rookstok. Sommige jaloerse buren durfden zelfs beweren dat er bij een serieuze verkoop in hun winkel de Belgische vlag aan de stok kwam. Vlaamse leeuwen waren toen nog raar, zelfs nu nog, in ons dorp, aan de gevel te bespeuren. Weinig huizen in onze Noorderkempen of Jos was er geweest of was zinnens er eens te komen; eens binnen en ge waart
verkocht. Geweren en ander schietgetuig lagen voor stropers en schietgragen voor het grote uitstalraam, het grootste (toen) van het dorp. Wee de jonge onverlaat die daar met ijzeren ket (knikker) een spelletje wilde doen. Moeder Dma waakte met grote zorg over de buitenzijde van die ruime kijkkast. Joske was een dorpstype, een persoonlijkheid in onze noordhoek. Maar wie van ons, politieker of sportman, kan op een eenzame hoogte blijven, jaren na jaren? Langzaam kwam de aftakeling, eerst nauwelijks zichtbaar voor de buitenstaander, iets duidelijker voor de kenner. De winkel binnen werd de winkel buiten. De witte kiel deed het nog. De 'Hollanders' vonden er nog hun goesting. De mooie kiel kreeg een meer doffe kleur, het mooi uitstalraam kreeg al wat scheuren en de konkurrentie deed het overige. De jaren begonnen te wegen. De technische reus moest naar het vut. Elke kampioen krijgt zijn aftakeling, soms nog een 'come back', nog een poging. Ook Joske moest 'de ring' verlaten. De schalkse lach verdween, hij wilde redden wat te redden viel. Wij allen zullen die figuur missen. Hij was méér en groter dan we dachten. De minder mooie dingen uit ons en zijn leven willen we vergeten. Laat ons het mooie behouden. Jos, hierboven zult ge u niet vervelen. Uw technische gaven zullen zeker blijven en misschien zorgt ge daar wel voor betere programma's voor radio en tv.• R.E.
Lwassowei J:I
Meer dan een halve eeuw later: de oude winkel in het moderne Hoogst,aatse straatbeeld, een bezienswaardigheid. 9