Rinkitinko en Oz - L. Frank Baum

Rinkitinko en Oz ili estis protektitaj kontraŭ damaĝo do unue ili emis malaprobi la ordonon kiun faris la knabo ke la trio devas resti ĉiam kune kaj oni devas ĉiam tuŝi unu la alian. Sed kiam Ingo klarigis ke alie lia magio ne savos ilin de damaĝo, ili akceptis obei, ĉar ili nun jam vidis sufiĉon por konvinkiĝi ke la Princon vere protektas ia nevidebla potenco.

Dum ili proksimiĝis al la pordegoj nova pluvo da sagoj kaj lancoj descendis sur ilin, kaj same kiel antaŭe eĉ ne unu ĵetaĵo tuŝis iliajn korpojn. Reĝo Goso, kiu estis sur la muro, miregis kaj iom maltrankviliĝis, sed li dependis de la forto de siaj pordegoj kaj ordonis al siaj soldatoj ke ili plu pafadu ĝis plene eluziĝos ĉiuj iliaj armiloj.

Ingo lasis ilin pafadi laŭvole, dum li staris antaŭ la grandaj pordegoj kaj ekzamenis ilin zorge.

“Eble Bilbilo povos forbati la pordegojn,” sugestis Rinkitinko.

“Ne,” respondis la kapro; “mia kapo estas dura, sed ne pli dura ol fero.”

“Do,” respondis la Reĝo, “ni restu ekstere; precipe ĉar ni ne povas eniri.”

Sed Ingo estis tute ne certa ke ili ne povos eniri.

La pordegoj malfermiĝis internen, kaj tri pezajn 122