CaCtuS #5

Page 7

12 | #5

_interview

interview_

#5 |

13

“Een muzikant is de verzameling van al zijn ervaringen” Syrische violist Shalan Alhamwy start tweede leven in België

Woord: Klaas Coulembier Beeld: Sophie Nuytten Hierna ging alles heel snel. Tegen het einde van het jaar was onze wijk belegerd en moesten we ons huis verlaten. Ik heb gedurende drie jaar niet geweten hoe het huis – met al mijn boeken, opnames en partituren – eraan toe was. Toen ik terug naar huis kon Alhamwy: “Ik ben opgegroeid in de wijk bleek het huis gedeeltelijk vernield. Oud Homs, dus het historische centrum In die periode heb ik in Damascus gewoond, waar ik actief kon blijven van de stad. Rondom ons woonden mensen van allerlei gemeenschappen, in het Nationaal Orkest. Toen ook daar de bombardementen begonnen, maar ik vroeg eigenlijk nooit naar hun verhuisden we naar het platteland. Ik religie. Onze familie is christelijk, onze bleef aanvankelijk wel les geven aan directe buren waren moslims, maar de universiteit, maar ik besefte meer wij leefden perfect samen zonder en meer dat er geen toekomst meer problemen. Ik ging ook in Homs naar was. Ik had ook schrik om opgeroepen school en naar de universiteit. Daarna te worden voor het leger, dus verlieten trok ik dan naar Damascus om muziek mijn twee zussen en ikzelf het land.” te studeren, maar ik keerde wel regelmatig terug naar Homs.” Ondertussen ben je al vrij actief als “Homs was één van de eerste steden muzikant in België. Hoe vond je je weg waar de manifestaties tegen het in de muziekwereld? regime begonnen. Ik herinner me nog heel goed dat ik in mei 2011 terugkwam uit Italië en geen enkele taxi kon vinden Alhamwy: “We kwamen eerst in het opvangcentrum in Sint-Niklaas terecht, die mij van het station naar huis wilde en één van de medewerkers daar had brengen omdat er een manifestatie was in het centrum. Uiteindelijk vond ik een buur die muzikant was. Ze vertelde hem dat er een professionele muzikant toch een taxichauffeur die gek genoeg in het centrum was zonder instrument, was om mij te brengen, en twee uur later begonnen ze te schieten. Dat was en via Facebook deed hij een oproep om een instrument te vinden voor mij. natuurlijk pure horror voor ons, zoiets Twee weken later had ik een viool, hadden wij nog nooit meegemaakt. Wij kennen Homs als een belegerde en gebombardeerde stad. Als we naar de beelden op het journaal kijken, kunnen we ons amper voorstellen dat daar ooit mensen en kinderen een normaal leven leidden. Hoe herinner jij je de stad?

We zitten samen met een kopje Syrische thee in een sober maar gezellig appartement in Gent. De zon schijnt binnen en verwarmt de kamer. Shalan Alhamwy verwelkomt zijn gasten even hartelijk als hij zich welkom voelde in ons land toen de situatie in zijn geboortestreek onhoudbaar werd.