jet! 48
door ChantaL meLgers
!
Michael pas
Acteur Michaël Pas schittert op tv en in het theater. Onlangs speelde hij nog mee in de nieuwe bioscoopfilm van Lars Von Trier, Nymphomaniac. Nu staat hij weer op het podium met het stuk Angst. Reden te meer voor een gesprek met Michaël over angst en andere emoties. En over de liefde.
“ Liefde is: samen over hobbelige paden trekken”
Waar gaat het stuk over? “Het is een vervolg op Stijn Devillés vorige, dat heette Hebzucht. Daar speelde ik ook in mee, als een asociaal genie dat een belangrijke voorspelling doet. Nu ben ik een financieel adviseur en voorspel ik opnieuw een belangrijke, niet zo rooskleurige gebeurtenis. Het heet Angst omdat het gaat over het gevoel dat we op een keerpunt staan met onze maatschappij. De bankencrisis, de schaarste van olie, het milieu verandert. Dingen waarover we allemaal een angstig gevoel hebben. Dat wat vroeger vanzelfsprekend was, is dat nu niet meer. Bijvoorbeeld: als wij oud zijn, zal er dan nog geld zijn voor ons pensioen? Dat soort angsten. Niet de schrik dat er
zich inbrekers onder je bed verbergen of zoiets dergelijks.”
Hebzucht, angst. Sterke emoties. Waar ben je zelf bang voor? “In ons theaterstuk komen angsten op tafel die iedereen heeft. Ook ikzelf. Ik ben een acteur maar ook een vader die zijn kind wil zien opgroeien, die weet dat dat kind moet overleven in de wereld van morgen. Wij hadden het beter dan onze ouders, maar de kans is groot dat mijn zoon het later minder goed zal hebben.” Wat hoop je Simon dan mee te geven?
“Voor zover je je kind iets mee kunt geven, want dat is moeilijk. Ik hoop dat hij een open en soepele persoonlijkheid zal vormen. Dat hij weet dat het materiële en bezit niet zo belangrijk zijn.” Waar zal hij nooit bang voor hoeven te zijn? “Dat hij nooit de steun van zijn ouders zal verliezen, wat hij ook doet en waar hij ook mag terechtkomen. Dat wil ik meegeven. Zodat hij die angst al zeker niet hoeft te hebben. Hij is pas twaalf jaar, het is nog moeilijk te zeggen welke richting zijn leven zal uitgaan. Maar mijn onvoorwaardelijke steun heeft hij.” Het afgelopen jaar heb je gewerkt voor televisie, film, theater en zelfs voor Radio 2. Je maakte een zaterdagprogramma met Christel Van Dyck. “Die variatie is eigenlijk wel prettig. Spelen zal altijd mijn core business blijven maar wat er omheen te beleven valt, vind ik ook leuk. Radio maken was erg plezierig. Ik ben eraan begonnen zonder ervaring en heb veel geleerd. Dat is leuk, kunnen blijven leren. En ik ben in goede zin geëvolueerd. Op het einde van het jaar ging het presenteren beter dan in het begin. Hoe je toch nog iets nieuws kan leren op middelbare leeftijd (lacht)!” limburg
Het theaterstuk Angst kwam opmerkelijk in het nieuws doordat er telkens een klein leger figuranten meespeelt. 99 man, om precies te zijn. Straf. Michaël: “Nu ja, het is duidelijk dat in de gemiddelde zaal nooit zoveel mensen op de scène zouden kunnen passen (lacht). Het zijn er dus wat minder. Zie het als een poëtische overdrijving. Meer dan wat ook zijn die 99 figuranten een symbool, ze verbeelden de zwijgende massa. Vergelijk het met de slogan “We are the 99 %” van de Occupy Wall Street-beweging: zij zijn de meerderheid, maar ze komen niet aan bod. Het is een boeiende voorstelling, het geeft je iets om over na te denken. ”