Financieel advies

Hoe maak ik het op?

Afgelopen winter schreef ik over verwachte rendementen, vermogensverdeling (Asset allocatie), het opbouwen van pensioen in Dubai (of in Nederland) en “hoeveel” je daarvoor nodig hebt. Allemaal columns gericht op het opbouwen van vermogen. Opbouwen van vermogen is best moeilijk, omdat het vooral discipline vereist. Pensioen en AOW opbouwen gaat in Nederland meestal vanzelf en die discipline zit dus niet in ons systeem. Als expat ben je echter wel je eigen pensioenfonds? Dat vermogen opbouwen kost dus zweet en tranen en vaak gebeurt er dus niets of te weinig. De Facebook, Twitter of Netflix bubbel slurpen alle tijd en aandacht op en zorgen ervoor dat de “echte” informatie ondergesneeuwd raakt. Misschien wordt het wel tijd voor een verplichte beeldschermvrije dag.

Als je minder gaat werken of ermee stopt, dan moet je je vermogen gaan gebruiken om in je inkomen te voorzien. Ook dat is valt gek genoeg niet mee, want omschakelen van sparen naar ontsparen voelt voor veel mensen niet fijn. In Nederland wordt er over dit zogenaamde ontsparen weinig geschreven (ook niet in de vakliteratuur), dit komt omdat veel mensen een pensioen hebben en dan is vermogensopbouw minder hard nodig. Daarnaast zijn we geen beleggend volk.

Als we wel beleggen, denken we dat we het zelf wel kunnen (vooral hoogopgeleide mannen) en dan moet het ook nog zo goedkoop mogelijk. Daarmee zitten we ons zelf in de weg. Je nettorendement verbetert niet per definitie, als je de kosten verlaagt. Onkunde en vermijdbare fouten hebben een veel groter effect op je uiteindelijke rendement. In 2022 hebben veel mensen die les weer geleerd. Ze concluderen dan natuurlijk dat beleggen niet deugt, maar eigenlijk is het dus zo dat die mannen minder slim zijn dan ze denken.

Laten we ervan uitgaan dat het benodigde vermogen er uiteindelijk is. We moeten dan een uitstapje maken naar de VS, het beleggersland bij uitstek, om te kijken hoe je het beste kunt ontsparen. Allereerst moet je rekening houden met het zogenaamde langleven risico. Als je uit zou gaan van de gemiddelde levensduur dan is die voor een 67-jarige ongeveer 15-16 jaar. Dat wil dus zeggen dat bij 82 jaar ongeveer de helft dood is. Als je hiermee rekent en je sommetje klopt, is er niets aan de hand als je bij de verkeerde helft hoort. Hoor je bij de goede helft en zeker als je ook nog een partner hebt, dan moet je dus rekenen met een veel langere ontspaarperiode. In de VS nemen ze daar dus minimaal 30 jaar voor.

De tweede vraag is of je spaart of belegt. Sparen is garantie op een laag pensioen en is dus een optie als je een heel groot vermogen hebt. Gek genoeg beleggen mensen die dat grote vermogen hebben meestal wel. Als je belegt dan is de norm in de VS dat je dat doet met 90-100% aandelen in de opbouwfase en 60-80% daarna.

Nu is er heel veel onderzoek gedaan (in de VS dus) naar welk percentage jaarlijks aan een portefeuille kunt onttrekken. Dat percentage is 4%. Aan een portefeuille van 1 miljoen kan je dus 30 jaar lang € 40.000 onttrekken. De kans is dan heel klein dat je zonder geld kom te zitten. Nu lijkt € 40.000 pensioen per jaar wel aardig maar als je in Nederland woont, dan gaat er wel eerst belasting af. Hoeveel dat op termijn wordt is onduidelijk. Als het goed komt er in 2026 een nieuw systeem en dan wordt de vermogensbelasting ongeveer 1,5% per jaar. In ons voorbeeld dus € 15.000 Als inkomen heb je dan € 25.000 over en dat is ruim € 2.000 per maand. De meeste expats zullen nog wel wat pensioen hebben en een deel van hun AOW, maar een echte vetpot is het dus niet.

Een modernere methode is de zogenaamd Guard Rail (Vangrail) methode. In de VS heet deze methode Dynamisch Distributie percentage en deze is voor het eerst beschreven in 2006 door Guyton en Klinger, maar hij kwam vanaf een jaar of 10 geleden pas in de praktijk voor. Bij deze methode ga je niet van vaste uitgaven maar varieer je deze. Je gaat dan met je uitgaven (tijdelijk) omlaag als je portefeuille daalt. Maak je meer rendement dan gedacht, dan kunnen de uitgaven (tijdelijk) omhoog. Door je uitgaven aan te passen kan je meer onttrekken aan je portefeuille. Je moet dat natuurlijk wel willen en je moet om kunnen gaan met het hogere risico, dus meer fluctuatie van je portefeuille.

Bij de Vangrailmethode is dat onttrekkingspercentage geen 4%, maar ongeveer 5,4% Je kunt dus in plaats van die € 40.000 maar liefst € 54.000 per jaar onttrekken en dat is dus € 4.500 per maand. De belastingen zijn hier weer ongeveer hetzelfde, namelijk gemiddeld 1,5% oftewel € 1.250 per maand. Na 2026 varieert de belasting met de rendementen. In plaats van ruim € 2.000 per maand heb je bij de vangrailmethode dus ongeveer € 3.250 om uit te geven.

De portefeuille moet in ieder geval tussen de 65% en 80% aandelen bevatten. De horizon van de onttrekkingen is 40 jaar en er wordt gestreefd naar een hoge haalbaarheid van 99%.

Er zijn nog een paar andere regels:

1. Inflatie, de onttrekking wordt jaarlijks verhoogd met de inflatie van het jaar daarvoor, maar met een maximum van 6%.

2. Als de portefeuille daalt met 20%, dan wordt de onttrekking lager en wordt (tijdelijk) € 3.600.

3. Als de portefeuille met meer dan 20% is gestegen, wordt de onttrekking (tijdelijk) verhoogd naar € 5.400.

Daarnaast houd je altijd minimaal 1 jaar uitgaven aan op een spaarrekening.

In dit geval beginnen we dus met het onttrekken van € 54.000 per jaar aan ons miljoen. De meeste expats zijn het wel wat ruimer gewend en hebben dus ook meer vermogen nodig. Twee miljoen komt meer in de richting. Miljonair zijn klinkt zo leuk en lijkt onbereikbaar, maar het is eerder een soort minimum voor een pensioen dat er een beetje op lijkt. Als je wist wat er in je pensioenfonds aan geld voor je is gereserveerd, dan zou je dit beter in perspectief zien. Dat is ook veel meer dan je denkt.

Mocht u vragen hebben of ideeën voor toekomstige columns dan weet u me te vinden.

Henk Vriesman M`FP CFP® Expat adviseur

h.vriesman@triangelgroep.nl www.triangelgroep.nl