Dtodo 2011-12

Page 43

41 Pois vainos axudar a cantala a cor rosa. Imos comezar pero temos que cantar en voz moi baixa para que as cores oian como as chamamos. Comenza así a canción:

«Verde, verde son los arbolitos. Verdes, verdes sus hojitas son. Verde, verde, verde es mi color. Amarillo es el color del trigo, amarillos mis patitos son, por eso yo quiero todo lo amarillo como el tibio rayito del sol. Rosa, rosa, son todas mis cosas. Rosa, rosa mis vestidos son. Por eso yo quiero todo lo que es rosa, como ramas de durazno en flor. Rojo, rojo es mi sombrerito. Rojo, rojo el botón en flor. Por eso yo quiero todo lo que es rojo. Rojo rojo es mi corazón. El celeste es el color del cielo. Celestitos tus ojitos son. Por eso yo quiero todo lo celeste por que es el color de la ilusión. Blanca, blanca es la nube viajera. Blancos, blancos mis dientitos son. Por eso yo quiero todo lo que es blanco, como suave copo de algodón. KATHY SAGARDUY. B

E AGORA REFRANEANDO co meu avó O outro día, ceando, comentei co meu avó esta frase que acababa de ler nun libro: «El amor es como una goma elástica que aguantan dos personas, una de cada extremo. Van tirando de ella, van tirando, hasta que una de las dos se cansa y la suelta... Entonces la goma le da al otro en los morros». El díxome: «O que non arrisca, non gaña» e comezou a contarme historias de cando el navegaba e, tirando do fío, saíron todos estes refráns e frases feitas: Din que despois da treboada chega a calma, pero ao fin e ao cabo as cousas nunca cambian e todo o que sobe, baixa. Tamén din que todo o mundo merece unha segunda oportunidade, pero segundas partes nunca foron boas. Así que quen ten boca, erra e tamén se di que rectificar é de sabios e que querer é poder e que fai máis quen quere que quen pode. O que todo o quere, todo o perde. Ademais, de onde non hai non se pode sacar nada. E quen a segue, conséguea. Que non por moito madrugar, amence máis cedo, pero a quen madruga Deus o axuda. Que se che pica, rascas e que todo o que proe, cura. Que non hai máis cego có que non quere ver e que a palabras necias, oídos xordos. A bo entendedor, poucas palabras bastan. Quen non corre, voa. Que as aparencias enganan e que non é ouro todo o que reloce. Que queres que che diga? Quen avisa non é traidor. Que se te vin, non me lembro e a rei morto, rei posto. E, por suposto, máis vale só que mal acompañado. Verdade que é listo o meu avó?

TAMARA TENREIRO, 3º B ESO


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.