MevlanaMesnevi1

Ben kafiye düsünürüm; sevgilim bana der ki: Yüzümden baska hiçbir sey düsünme! Ey benim kafiye düsünenim! Rahatça otur, benim yanimda devlet kafiyesi sensin.

Harf ne oluyor ki sen onu düsünesin! Harf nedir? Üzüm baginin çitten duvari.! Harfi sesi sözü birbirine vurup parçalayayim da seninle bu üçü olmaksizin konusayim! Adem'den bile gizledigim sirri, ey cihanin esrari olan sevgili, sana söyleyeyim. Halil'e bile söylemedigim sirri, Cebrail'in bile bilmedigi gami, Mesih'in bile dem vurmadigi, hatta Tanri'nin bile kiskanip biz olmadikça kimseye açmadigi sirri sana açayim.

Biz (ma) kelimesi, sözlükte nasil bir kelimedir? Ispata ve nefye delalet eden bir kelime. Halbuki ben ispat degilim; zatim, varligim yoktur ki ispat edilebilsin. (Varligim olmadigindan ) Nefiy de degilim (yokun varligi nefiy de edilemez, esasen olmadigi için yoktur da denemez).

Ben varligi yoklukta buldum, onun için varligi yokluga feda ettim. Padisahlarin hepsi kendilerine karsi alçalana alçalirlar. Bütün hak, kendisine sarhos olanin sarhosudur.

Padisahlar, kendilerine kul olana kul olurlar. Halk umumiyetle kendi yolunda ölenin yolunda ölür. Avci onlari ansizin avlamak için kuslara av olmaktadir.

Dilberler; asklari, canla, basla ararlar. Bütün masuklar asiklara avlanmislardir. Kimi asik görürsen bil ki masuktur. Çünkü o, asik olmakla beraber masuk tarfindan sevildigi cihette masuktur da. Maden ki asik odur, sen sus artik. Maden ki o, kulagini çekmekte, sen tamamiyla kulak kesil.

Sel akmaya baslar baslamaz önünü kes, yolunu bagla. Yoksa alemi perisan ve harap eder, her tarafi yikar. Fakat harap olmaktan niye gamlanayim? Harebenin altinda padisah hazinesi var! Hakka dalan kisi daha ziyade dalmak, can denizinin dalgasi altüst olmak ister.

Denizin alti mi daha hostur, yoksa üstü mü? Onun oku mu daha ziyade gönül çekici ve güzeldir, o oka karsi siper tutmak mi?

Su halde ey gönül! Nese ve sefayi cefa ve beladan ayirt edersen vesveseye zebun olmus olursun. Tutalim ki senin isteginde seker tadi var; sevgilinin istegi, isteksiz murat ve maksadi terk etmek degil mi? Onun her bir yildizi yüzlerce hilalin kan diyetidir. Ona, alemin kanini dökmek helaldir!

Biz degeri de bulduk kan diyetini de. Ve o yüzden can vermeye kostuk. Ey asik ! asiklarin hayati ölümledir. Gönlü gönül vermeden baska bir süretle bulamazsin. Yüzlerce naz ve isveyle gönlünü almak istedim; sevgili bana istigna yüzünü gösterdi, bahaneler etti.

Bu akil, bu can, senin askina gark olmus degil mi ki? dedim, dedi ki: Git, git; bana bu efsunu okuma!

Ben, senin ne düsündügünü bilmez miyim? Ey iki gören! Sen, sevgiliyi nasil gördün; buna imkan mi var?

Ey agir canli! Sen onu hor gördün; çünkü çok ucuz aldin! Ucuz alan ucuz verir. Çocuk bir inciyi bir somuna degisir.

Ben öyle bir aska gark olmusum ki evvel gelenlerin asklari da benim bu askima batmis, yok olmustur, sonra gelenlerin asklari da!

Ben, aski kisaca söyledim, tamamiyla anlatmadim. Anlatacak olsam hem dudaklar yanar hem dil! Lep (dudak) dersem maksadim leb-i derya (deniz kiyisi) dir; La (hayir) dersem muradim illa (ancak, evet) dir.

Tatliliktan dolayi yüzümü eksitmis olarak otururum; fazla sözden dolayi sükut etmekteyim. Isterim ki bu suretle tatliligimiz, yüzümüzün eksiligiyle iki cihandan da gizli kalsin; bu söz, her kulaga girmesin. Onun için yüz ledün sirrindan ancak birini söylemekteyim.

Hak kiskançlikta bütün alemlerden ileri gittigi içindir ki bütün alem kiskanç oldu. O, can gibidir, cihan beden gibi. Beden; iyiyi, kötüyü, canin tesiriyle kabul eder.