Czarnych charakterów konfrontacja, przy czytaniu zalecana libacja
» El Martinez Uwaga! Artykuł jest bardziej kontrowersyjny, niż Twoja fryzura w poniedziałek rano. Jeśli nie zgadzasz się z opinią autora, przykro mi. Poczytaj sobie instrukcję obsługi iPhone’a. Gdzie kwitnie zgoda i harmonia, tam i zło swe macki po władzę wyciągnie… Długie, silne, niebezpieczne. Ale zwykle przy tym zbyt pewne siebie i naiwne. Zło w takich krainach z góry skazane jest na porażkę. A jednak wciąż próbuje, stara się zrobić wszystko, by zrealizować swe, czasem nie do końca jasne, cele. Nie inaczej jest w przypadku Equestrii – miejscu pozornie spokojnym i bezpiecznym, praw-
dziwym kucykowym Edenie. Jakaż to podłość zdecydowała się zakłócić jego sielankowość i ład? Jak się okazuje, całkiem poważna. Ileż to zła czyha w Lesie Everfree? Jakie mroczne tajemnice skrywa Tartar, którego brama okazuje się być rzut beretem od Ponyville? Mamy tu cerbery, wilki – demony, hydry, smoki czy nawet najstraszniejsze stwory znane kucykom – parasprite’y. Jednak żadne z nich nie jest prawdziwym „czarnym charakterem”. Są tylko groźnymi bestiami. Czy mamy jeszcze kogoś? I tu dochodzimy do meritum artykułu – prawdziwych „badassów”. Konfrontacji Discorda, Królowej Chrysalis i Nightmare Moon. Zestawimy ich ze sobą i sprawdzimy, które z nich
Publicystyka
Zły, gorszy i najgorszy
najbardziej zasługuje na tytuł potwora.
W ogóle to skąd tu oni? Właściwie, geneza żadnej z tych postaci nie została przedstawiona wystarczająco jasno. Możemy się domyślać, że Nightmare Moon to zbiór najgorszych cech charakteru Luny, pasożyt, któremu udało się ją opętać. O Discordzie wiadomo tyle, że przed rządami Celestii i Luny panował nad Equestrią, bawiąc się nią i ciesząc z chaosu jaki wprowadza. A Chrysalis? Tu sprawa jest chyba najprostsza – prawdopodobnie jest królową jakiejś innej krainy, renegatką, która błąka się ze swoją armią jak Napoleon. Nie wiemy ile ma lat
18