96
добро разбрал, но претчувствуваше што значи тој збор и затоа побрза да се исправи. „Не, не,“ мавташе со рацете во неодобрување, „никако сосема, само малку... всушност малку повеќе од малку.“ „Во ред,“ рече човекот како да разбрал, иако ниту самиот Добре не знаеше што мисли точно. „Дали треба да му оставиме некоја порака, сепак треба да знае на што се однесува неговото смирување.“ Добре се подзамисли, немаше размислувано за тоа. „Па, не знам... можеби вака - остави го научникот да си ја работи својата работа.“ Човекот извади еден тефтер и пенкало и почна да запишува. „Всушност - не,“ се предомисли Добре. Човекот ја поткрена главата и го погледна незадоволно. Го пречкрта запишаното и гледаше без да трепне во Добре. „Овде има место само за еден асистент,“ рече. „Во ред,“ се насмевна човекот, „се гледа дека си фан на филмови. И јас сум, особено Џеврије ја сакам, прирасната ми е за срцето. Имам копии тука некаде од црниот пазар ако си заинтересиран?“ Добре одмавна со раката. Се разбира дека не беше заитересиран за шунд серии и филмови кои беа забранети, а сомнителните типови како овој насекаде ги продаваа под тезга. „Но, да не те задржувам,“ продолжи човекот откако виде дека Добре не покажа интерес, „што и да ти е маката, со помин нека е. Ми требаат само