DE OPLEVING VAN CULTUURNICHES Van een circus dat tegelijk ook een theaterfestival is (Circolo) tot een doolhof waarin allerlei soorten kunstuitingen bijeenkomen (Doloris): ‘niche’ cross-over projecten zijn hot in Tilburg. Wat betekenen dergelijke eigenzinnige cultuurinitiatieven voor de stad? Marc Meeuwis van Citymarketing vertelt. De laatste vijf jaar schieten ze – met soms wat hulp van Brabant C - uit de grond als paddenstoelen: culturele projecten die niet in één hokje lijken te passen. Zo toont festival Circolo een unieke mix van voorstellingen en experimenten op het snijvlak van acrobatiek, theater, dans, muziek en performance art. En in het doolhof van Doloris worden al je zintuigen aangesproken door de meest uiteenlopende kunstvormen. Tegelijk zijn er steeds meer initiatieven die zich juist wél heel duidelijk richten op één specifieke cultuurvorm. Woo Hah! is inmiddels één van de grootste hiphopfestivals van Europa. En Roadburn bedient al jaren liefhebbers van avant-garde heavy metal. Ook op musicalvlak bruist en borrelt het, dankzij de tweejaarlijkse musicaldagen van Theaters Tilburg. Wat al deze projecten met elkaar verbindt? Het zijn culturele niches die toch een grote groep mensen aanspreken. Marc Meeuwis van Citymarketing legt uit: ‘Volgens mij zit de doelgroep van deze projecten tussen de early adopters – een enkeling die iets als eerste weet te waarderen - en de grote massa in. Het is best bijzonder om die ‘schakelgroep’ aan te spreken. En over een paar jaar volgt de grote massa: ook fantastisch, natuurlijk.’
DE EIFFELTOREN VAN TILBURG Meeuwis is ontzettend te spreken over dergelijke cultuurniches, niet in de laatste plaats omdat ze de aantrekkingskracht van Tilburg internationaler maken.
34
‘Het beeld van Anish Kapoor, bijvoorbeeld (‘Sky Mirror’ in Museum De Point, red.), heeft een enorme impuls gegeven aan de stad. Ik noem dat kunstwerk de Eiffeltoren van Tilburg. Er zijn van Kapoor vijf openbare kunstwerken: in Londen, Chicago, New York, Versailles en dus Tilburg! Het is echt een uniek object in de stad en trekt zeker een publiek van over de grens aan.’ Datzelfde stimulerende effect op toerisme heeft volgens Meeuwis ook Doloris. ‘Het idee voor het surrealistische doolhof is uit Berlijn gehaald. De kunstenaar die het daar heeft gemaakt, werkte ook mee aan Doloris. In Berlijn is het opgedoekt, maar je merkt dat de mensen die het daar bezocht hebben, nu ook in Tilburg komen kijken.’
“
Het beeld van Anish Kapoor, bijvoorbeeld (‘Sky Mirror’ in Museum De Point, red.), heeft een enorme impuls gegeven aan de stad. Ik noem dat kunstwerk de Eiffeltoren van Tilburg.
NANTES ALS VOORBEELD Kaapstad (een weekend vol ‘kunst take-overs’ in de binnenstad), LocHal, Spoorzone: of het nu gaat om ‘cultuurniches’ of grotere cultuurprojecten, het is wat Meeuwis betreft duidelijk dat Tilburg van een grijze muis naar een hippe stad aan het transformeren is. Cultuur is vanuit het perspectief van citymarketing onontbeerlijk in het modern en aantrekkelijk houden (of maken) van een stad, zegt hij. ‘Vorige maand zijn we met een grote groep citymarketeers in Nantes geweest; die stad heeft 30 jaar geleden heel duidelijk voor cultuur gekozen. Het maakte toen een vergelijkbaar proces mee als Tilburg: de
