Gezond in
dinsdag 19 maart 2019
Dit is een commerciĂŤle bijlage bij De Limburger. Deze bijlage valt niet onder de verantwoordelijkheid van de hoofdredactie van De Limburger
Speciale uitgave:
Leren en werken in de zorg
Professor Jos Schols optimistisch over de zorg in Nederland
Beeld: Moniek Wegdam
ADVERTENTIE
| gezond in limburg HE
Stichting NOVIzorg Grubbelaan 22 6431 GH Hoensbroek Foto: PositiveFit uitbreiding op meerdere locaties
T: 045 - 2 310 310 E: info@novizorg.nl I: www.novizorg.nl
Gespecialiseerde dagactiviteiten en begeleiding thuis
Werk jij in de zorg of ben je nog studerend en zoek je kinderopvang?
NOVIzorg biedt kleinschalige en persoonlijke dagactiviteiten als u een steuntje in de rug kunt gebruiken. Op meerdere locaties in Parkstad kunt u terecht voor een gevarieerd activiteiten-aanbod.
Vraag dan vrijblijvend informatie op bij Kinder Opvang Parkstad! Wij bieden een speciaal tarief voor opvang vanaf 06:30 uur
Bel of mail voor meer informatie, kijk op onze vernieuwde website, of loop gewoon eens binnen. Onderdeel van:
De koffie staat klaar!
Niet aangeboren hersenletsel | Afasie | Parkinson | Dementie
Akerstraat 149 |
UitnodiGinG! Grote open daG op zaterdaG 23 maart! Van 10.00 tot 15.00 uur Als enige Premium dealer voor Excel en Vermeiren scootmobielen in Zuid Limburg geven wij deze dag extra hoge KortinGen op nieuwe scootmobielen!
045-5426688 | www.kinderopvangparkstad.nl
WERKEN BIJ DE BESTE WERKGEVER IN DE GGZ? We ondersteunen mensen in de geestelijke gezondheid en de maatschappelijke opvang in Midden- en Zuid-Limburg. Zodat zij het heft weer in eigen hand kunnen nemen en vol zelfvertrouwen deel uit kunnen maken van de samenleving. Zoveel mogelijk op eigen kracht.
Voordeel
van 200.tot 1000.!
Maar er is nog Meer voordeel : • Extra hoge inruil prijzen voor uw scootmobiel! • Scherp geprijsde gebruikte scootmobielen • Flinke Korting op diverse rollators bijv:
169.-
2078 cliënten
Heb jij?
Kun je echt iets
van de cliënt
betekenen
ontwikkeling
Prijzen tombola!
Kortingen gelden alleen op zaterdag 23 maart!
Wethouder Sangersstraat 40 | 6191 NA Beek | Tel. 046-4372727 info@gabriel-hulpmiddelen.nl | www.gabriel-hulpmiddelen.nl
Win leuke prijzen!
Dan ....
Aandacht voor kracht
persoonlijke
Flinke korting op rolstoelen bijv. :
van 329.- voor
76 locaties
Behoefte aan
excel XL 90 van 179.- voor 99.-
Rolstoel Jazz S50
496 collega's
LEV
Kun je groeien Ben je bij ons op je plek
Geïnteresseerd? Kijk dan op www.levantogroep.nl/ wie-we-zijn/werken-bij-levanto
Gezond in
3 dinsdag 19 maart 2019
Er wordt volgens de Maastrichtse hoogleraar Jos Schols te veel gesomberd over de zorgsector. Hij is gespecialiseerd in de ouderengeneeskunde en vindt dat we in Nederland best iets trotser mogen zijn. “De chronische zorg heeft vaak een slecht imago, maar in werkelijkheid hebben we internationaal gezien kwalitatief ronduit goede zorg. In het buitenland zijn ze jaloers op onze sterke verpleeghuiszorg.”
Tekst: Peter Swelsen Beeld: Moniek Wegdam
Professor Jos Schols is optimistisch over de zorg in Nederland
‘Buitenland is jaloers op goede Nederlandse verpleeghuiszorg’
N
atuurlijk ziet Schols wel dat er in de ouderenzorg uitdagingen zijn. “Er is inderdaad een groot personeelstekort in de zorg”, vertelt hij. “En natuurlijk moet de kwaliteit van de zorg worden gewaarborgd. Maar je moet oppassen dat de kritiek op de zorg niet doorschiet. In de pers komen regelmatig schrijnende gevallen langs, die niet representatief zijn. Door mediahypes lijkt het erger dan het is. Het is goed om niet te vergeten dat de zorg in Nederland in vergelijking met de meeste andere landen uitstekend is. Er zijn verpleeghuizen met een dusdanig hoog niveau van zorg dat ze daar elders in de wereld met bewondering naar kijken. Er zijn hier helpenden, verzorgenden-IG, verpleegkundigen, artsen, fysiotherapeuten, ergotherapeuten, psychologen en logopedisten. En iedereen mag gebruik maken van al die kennis en kunde. Het is dan ook belangrijk dat media, studenten in de zorg en zorgprofessionals hun positieve ervaringen delen. Tevens is er een fikse inhaalslag in de zorg nodig op het gebied van imago en arbeidsvoorwaarden. Net zoals voor leerkrachten in het onderwijs geldt, moet er ook weer meer status komen voor veel beroepen in de zorg.”
Scheve man-vrouwverhouding “Zeker is dat de tekorten in de zorg hardnekkig zijn, want mensen zijn lastig te krijgen én lastig te houden. Medewerkers in de zorg hebben regelmatig te veel tijd nodig voor de bureaucratie en te weinig voor de ontmoeting, die juist zo belangrijk is voor de relatie tussen cliënt en professional. Het gaat niet alleen om meer geld, maar vooral om meer autonomie. Dus geef ze daar de ruimte voor, dan wordt het beroep aantrekkelijker. Natuurlijk is het belangrijk dat er meer mensen worden opgeleid, dat innovatieve technologie op de juiste wijze wordt ingezet en dat
Professor Jos Schols gewerkt wordt aan versterking van zorgteams. Denk aan meer differentiatie van personeel, aan de juiste skills mix van verpleegkundigen en verzorgenden en aan goede interdisciplinaire samenwerking. Maar vergeet ook niet om aandacht te besteden aan de man-vrouwverhouding. Ik zeg dat niet omdat ik man ben, maar de zorg is, zoals het onderwijs, een echt vrouwenberoep geworden. Wat meer mannen in de zorg zou de zorg geen kwaad doen. Uit onderzoek is immers bekend dat gemengde teams nog beter presteren. We moeten dus loskomen van de huidige tunnelvisie op zorg en niet alleen blijven denken in termen van méér personeel.”
Muren en muurtjes afbreken Schols vindt sowieso dat je je niet alleen moet focussen op de problemen op de arbeidsmarkt.
COLOFON
“Een andere visie op zorg kan óók helpen om problemen op te lossen of voor te zijn. Zorg er bijvoorbeeld voor dat mensen zich beter voorbereiden op het ouder worden. Dat ze tijdig verhuizen of aanpassingen aan hun huis laten doen en zich realiseren dat het handig is dat er een sociaal netwerk is op het moment dat je hulp nodig hebt. Verder is het belangrijk om de zorg niet te veel te medicaliseren. Het is niet langer zo dat artsen bepalen wat er allemaal moet gebeuren. Er kunnen nog flink wat muren en muurtjes tussen de verschillende professionals worden geslecht. Een probleem als eenzaamheid kan door alleen de huisarts bijvoorbeeld niet worden opgelost. Daarvoor moet je andere oplossingen inzetten zoals multidisciplinaire sociale teams, met een grote rol voor de wijkverpleegkundige. Het
is ook de kunst om niet bij elk medisch probleem meteen door te verwijzen naar een specialist. De eerste, tweede en derde lijn moeten veel meer op natuurlijke wijze in elkaar gaan overlopen en zo meer fluïde worden. Geef ouderen zelf het heft in handen en laat hen samen met de familie en vrienden verantwoordelijkheid nemen. Dat willen ze best. In Japan heb je de morele plicht als burger om hand-en-spandiensten te bieden in de zorg. Daar kunnen wij van leren. Japanners weten: ‘Later ben ik zelf aan de beurt.’ De uitdagingen van de toekomst in de zorg vragen erom dat je dingen geheel anders gaat doen en daarbij is creativiteit nodig. Op het moment dat het thuis écht niet meer lukt, blijf je trouwens welkom in één van de zeer goede verpleeghuizen in Nederland.”
Gezond in Limburg verschijnt 4 keer per jaar in een oplage van 125.000 exemplaren in heel Limburg. EINDREDACTIE: Lawrence Spierings. REDACTIE: Peter Swelsen, Melissa Vijgen, Maurice van der Linden, Katja Waltmans, Jos Cortenraad, Willy Janssen, John Huijs, Daniëlle Hellebrand, Judith Houben. BEELD: Arnaud Nilwik, Bas Quaedvlieg, Petra Niessen, Laurens Eggen, Moniek Wegdam, Nico Bastens, Charlotte Heynen, Lé Giesen, John Peters, Katja Waltmans. VORMGEVING: Bee in Media. COÖRDINATIE: Els Spronk. Gezond in Limburg: Mercator 3, 6135 KW | Sittard | Tel. 046 – 411 71 40 | E-mail: limburggezond@delimburger.nl AUTEURSRECHT: Op de inhoud van deze bijlage rust auteursrecht. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder toestemming van de uitgever. Gezond in Limburg is een commerciële uitgave van Mediahuis Limburg.
Gezond in
4 dinsdag 19 maart 2019
Naast reguliere zorgstudenten, kiezen steeds meer mensen uit andere sectoren voor een carrière in de zorg. Deze zij-instromers kiezen voor een traject van leren en werken bij Arcus College of ROC Leeuwenborgh. Deze twee grote Limburgse opleiders zijn trouwens onlangs gefuseerd en gaan samen verder als VISTA college.
Zij-instromers gaan voor diploma in de zorg Leon Lassauw (50): ‘Ik wil geen zittend beroep meer’ Rijschoolhouder wordt Verzorgende IG/MZ Leon Lassauw heeft onder meer gewerkt als bouwkundig tekenaar en heeft, samen met zijn vrouw, een eigen rijschool. “Maar ik wilde op een gegeven moment geen zittend beroep meer en zag in de zorg zeker kansen”, vertelt Leon. “Ik solliciteerde op een aantal plekken, maar ik voelde regelmatig aan dat men mij toch een beetje te oud vond. Bij Vivantes was dit gelukkig niet zo. Ik kon vanwege mijn motivatie na
een paar gesprekken beginnen en mijn opleidingskosten worden vergoed!” Leon is enthousiast over de zij-instromersklas van Leeuwenborgh. “Het is een heel diverse, gezellige en gemotiveerde groep, maar ik moest ook wel weer een beetje wennen aan de schoolbanken. Negentig procent van de groep bestaat uit dames, dus ik zou heren willen uitnodigen om ook eens in de zorg te komen kijken. Er zijn ten slotte steeds meer gediplomeerde mensen nodig!” Het leukste van werken in de zorg vindt hij de dankbaarheid van de bewoners en het werken in teamverband. “Ik zit hier helemaal op mijn plek!”
Rico Doek (28): ‘Ik zit in een klas vol zij-instromers’ Scherpschutter wordt verpleegkundige
Tekst: Peter Swelsen Beeld: Nico Bastens
Acht jaar werkte Rico Doek met veel plezier bij defensie als scherpschutter. Vanwege bewezen dienst mocht hij een opleiding uitkiezen en kijken of hij zich verder wilde ontwikkelen in het leger of liever toch iets anders wilde. “Ik koos zonder enige twijfel voor de mbo-oplei-
Leon Lassauw
Rico Doek ding Maatschappelijke Zorg bij ROC Friesche Poort. De eerste twintig weken ging ik fulltime naar school en vervolgens ging ik vier dagen werken en nog één dag naar school.” Rico komt uit een échte zorgfamilie en weet dus hoe dankbaar dat werk is. “Iedereen zei altijd al: Op een dag word jij ook lid van de club en inmiddels heb ik inderdaad mijn eerste diploma te pakken!” Na een jaar opleiding en stage in Verpleeghuis Lückerheide van Meander, besloot Rico om afscheid te nemen bij defensie en voor de zorg te gaan. “Ik zag na een tijdje dat verpleegkundigen vaardigheden hebben die ik óók graag wil
toepassen. Ik besloot vervolgens om nog een opleiding te volgen” Inmiddels zit hij daarom wederom een dagje per week in een speciale klas voor zij-instromers bij Arcus College, dit keer voor de opleiding tot verpleegkundige op mbo niveau 4.
Meer info over zorgopleidingen?
www.arcus.nl Ingrid Stotijn istotijn@arcuscollege.nl www.leeuwenborgh.nl Josine Warnier j.warnier@leeuwenborgh.nl
Wonen Zuid maakt toekomstbestendig wonen mogelijk Wonen Zuid wil graag dat iedereen prettig kan wonen. En vooral de mensen die hierbij hulp nodig hebben. Wij vinden het dan ook belangrijk dat onze woningen en wijken toekomstbestendig zijn. Daarom hebben we een plan opgesteld op het gebied van wonen en zorg. Wat gaan we de komende jaren precies doen?
Woningaanpassingen We passen een deel van onze bestaande woningen aan de wensen van bewoners aan, die aangewezen zijn op een loophulpmiddel of zorg nodig hebben. Samen met onze zorgpartners kijken we naar wat huurders nodig hebben om langer zelfstandig in een woning te kunnen wonen. Zo moet een woning goed toegankelijk zijn en moet het mogelijk zijn om hulp, ondersteuning of (beperkte) zorg te krijgen. Nieuwbouw Bij nieuwbouw houden we ook rekening met bewoners die een beetje hulp nodig hebben. Zo komt het voor dat bij een woningproject een deel van de woningen geschikt
wordt gemaakt voor mensen met een zorgvraag. Bijvoorbeeld door de bouw van nultreden woningen, of door de bouw van “kangoeroewoningen”, waar zorgverlener en zorgvrager samen onder een dak wonen. In Roermond worden dit jaar onder andere aan de Pastoor Adamsstraat vier woningen gebouwd die hier perfect geschikt voor zijn. Vitale mix Door een vitale mix (gemengd wonen) in woongebouwen willen we de leefbaarheid verbeteren. Wij willen in meer woongebouwen jong en oud naast elkaar laten wonen. Als het nodig is kan elkaar een helpende hand worden toegestoken.
Bewoners happy met woning op maat We kijken verder of we zorgvastgoed kunnen aankopen. Zo ook in Nuth, aan de Ping. Dit pand hebben we geschikt gemaakt voor een woongroep. De bewoners van Co-coon hebben een extra steuntje in de rug nodig en dat krijgen ze hier in de vorm van begeleiding op maat. “Belangrijk is dat het onderling klikt”, zegt begeleider Peter. “Om zes uur is het hoogtepunt van de dag. Gezellig met z’n allen aan tafel. Heel gewoon eigenlijk, en dat is precies de bedoeling.” Een ander voorbeeld waar we trots op zijn is Pergamijn in Born. Dit gebouw werd in 2018 geopend. Pergamijn begeleidt hier cliënten met een licht verstandelijke beperking. Begeleidster Ellen: “De 36 studio’s zijn perfect voor cliënten die wel begeleiding en zorg nodig hebben, maar die toch een stapje naar verdere zelfstandigheid hebben gezet”. Bewoner Ashwin is helemaal happy met zijn eigen studio. ”In mijn kamer is genoeg plaats voor mijn bed, twee zitbanken en mijn tv. Er is zelfs plaats voor de caviakooi van Juulke. Ik heb nu mijn eigen huisdier! Ik verzorg hem helemaal zelf. Het is gezellig”.
Geïnteresseerd? Kijk dan voor meer informatie op wonen-zuid.nl of neem telefonisch contact met ons op.
088 - 66 53 653 info@wonen-zuid.nl wonen-zuid.nl
Gezond in
5 dinsdag 19 maart 2019
In de zorg ontstaat een steeds groter tekort aan gekwalificeerd personeel. In 2023 zijn er in Nederland waarschijnlijk 125.000 vacatures in de zorg. In Limburg proberen zorgorganisaties creatief in te spelen op de arbeidsmarktproblemen. Nieuwe medewerkers worden óók uit andere sectoren geworven. Zogeheten zijinstromers komen regelmatig uit de horeca, maar ook uit tal van andere sectoren. Voormalig horecamedewerker Mandy Geelen en pensioenadviseur Max Berlijn vertellen waarom ze kozen voor een carrière in de zorg.
M
ax Berlijn (54): ‘Ik heb mezelf opnieuw uitgevonden’
Dertig jaar lang is Max Berlijn pensioenadviseur geweest. Hij had plezier in zijn werk, maar merkte wel dat zijn werk steeds sneller veranderde door digitalisering. Max: “Ik voelde me er niet meer zo thuis en wilde iets anders. Maar dat is op je 53e makkelijker gezegd dan gedaan. Toch lukte het me om mezelf opnieuw uit te vinden. Van oudsher heb ik al interesse in de zorg en dat werd sterker toen ik een aantal jaren mantelzorger voor mijn ouders werd.” Tot zijn grote blijdschap werd hij bij Sevagram uitgenodigd voor een kennismakingsgesprek. “Mijn leeftijd was niet relevant en mijn motivatie maakte indruk. Andersom was ik gecharmeerd van deze organisatie, waar wordt gewerkt volgens de Planetree-visie. De kern van die zorgvisie is dat alle mensen in kwetsbare situaties recht hebben op veiligheid, vakmanschap, volle aandacht en autonomie. Dat spreekt me erg aan en je ziet dat hier terug in het HR-beleid, waar de mens ook centraal staat.”
Werken en leren “Ik werk nu vier dagen per week in zorgcentrum Dr. Ackenshuis en ga één dag per week naar
Tekst: Peter Swelsen Beeld: Arnaud Nilwik
M
andy (28): ‘Ik geniet als ik kan helpen’
In eerste instantie leek Mandy Geelen geboren te zijn voor de horeca. Op haar 15e deed ze in de weekenden al de afwas in lunchroom De Klinker in Kerkrade. Na de middelbare school haalde ze haar mbo-diploma voor gastvrouw en kwam ze in de bediening terecht bij grand café Jules. “Het was hard werken, heel erg druk en heel leuk om te doen.” Wel vond ze het contact met de gasten een beetje oppervlakkig. Toen haar vriend een darmperforatie kreeg, zorgde Mandy een tijdje voor hem en zag ze dat je in de zorg meer voor mensen kunt betekenen. “Roeping is misschien een zwaar woord, maar het sprak me wel enorm aan. Ik kwam toentertijd regelmatig in het ziekenhuis en dacht eigenlijk dat ik een beetje ‘vies zou zijn’ van verzorgend werk. Maar ik vond het juist mooi en interessant. Vanaf dat moment ben ik serieus gaan
school. Mijn werkgever vergoedt die opleiding.” Max heeft van oorsprong een hbo-diploma en je zou dus zeggen dat de opleiding tot Verzorgende IG voor hem niet zo lastig is. “Dat valt echter nog best tegen”, vertelt hij. “De theorie is voor mij goed te doen, maar het is stevige lesstof. Het kost me echter vooral de nodige moeite om alle technische vaardigheden, die je tot in de puntjes moet kennen, aan te leren. Ik kan met bewondering kijken naar collega’s die dat allemaal al perfect onder de knie hebben. Of het nu gaat om verzorging, cliënten verplaatsen of om het zuurstofexamen, je moet het uiteindelijk wel allemaal op de juiste manier doen. Gelukkig lukt het me wel, vooral ook dankzij fijne collega’s die elkaar waar mogelijk elke dag helpen. Financieel ben ik er weliswaar op achteruitgegaan in vergelijking met mijn vorige baan, maar emotioneel ga ik er op vooruit. Hier doe je werk dat er écht toe doet.” Max Berlijn
Pensioenadviseur en horecamedewerker kiezen voor de zorg nadenken over een switch van de horeca naar de zorg.”
Getagd op Facebook Het kwartje viel definitief toen haar schoonmoeder een oproep voor verzorgenden van Meander op Facebook doorstuurde. “Zij werkt in zorg- en revalidatiecentrum Hambos en weet natuurlijk dat ik óók interesse in de zorg heb. Ze tagde die oproep naar mij en mijn schoonzusje en we besloten allebei toe te happen. Nu zijn we dus een echte zorgfamilie!” Ze solliciteerde bij Meander en kreeg de kans om een opleidingstraject tot verzorgende IG te volgen. Inmiddels werkt ze 24 uur per week in verpleeghuis Lückerheide, op een afdeling met bewoners met korsakov. Tevens volgt ze een opleiding. “Ik zit hier echt op mijn plek. Mensen vertrouwen je en hebben allemaal hun eigen verhaal. Tijdens mijn stage lopen de tranen regelmatig over mijn wangen. Het is fijn dat je een luisterend oor kunt bieden en écht iets kunt betekenen voor mensen. Als ik op deze manier nog dertig jaar kan werken, ben ik een gelukkige vrouw!” Mandy Geelen
Gezond in
6 dinsdag 19 maart 2019
Recruiters Jill en Karin zoeken jóu! Meander is al twee jaar achter elkaar gekozen tot meest aantrekkelijke werkgever van Limburg. Medewerkers worden gewaardeerd en hebben bij Meander meer loopbaanmogelijkheden dan bij de meeste andere zorgorganisaties. In 2019 staan er bij deze grote werkgever weer interessante vacatures open voor verzorgenden, verpleegkundigen en artsen. “We zoeken samen met jou naar een baan bij de doelgroep die het beste bij jou past”, vertelt recruiter Jill Hamers van Meander Werk. Tekst: Peter Swelsen Beeld: Bas Quaedvlieg
‘Kies voor de vele loopbaanmogelijkheden bij Meander’
M
omenteel zijn recruiters Jill Hamers en Karin Maassen van Meander Werk vooral op zoek naar zorgprofessionals met een diploma. Karin: “Wie passie heeft voor zorg en de juiste kwalificaties - of die wil halen - heeft bij Meander veel loopbaanmogelijkheden. We nodigen met name verzorgenden, verpleegkundigen op mbo- en hbo-niveau en artsen uit om eens vrijblijvend te komen praten. Er liggen mooie uitdagingen voor zorgprofessionals die aan de slag willen bij kleinschalige woonvormen, verpleeghuizen, speciale afdelingen voor jongeren of in de thuiszorg.”
Thuiszorg of intramuraal?
Een groot voordeel van Meander als werkgever is de schaalgrootte van de organisatie. Er werken hier vijfduizend medewerkers voor uiteenlopende doelgroepen. Jill: “Voor mensen die bij ons willen werken, valt er dus gewoonweg heel wat te kiezen. Als je bijvoorbeeld na een tijdje ontdekt
Karin Maassen en Jill Hamers dat thuiszorg iets minder goed bij je past, krijg je bij ons de kans om je te oriënteren op speciale doelgroepen in de intramurale zorg en andersom natuurlijk. Werken in de zorg is zoveel meer dan verzorgen alleen. In samenspraak met de sollicitant gaan we sowieso altijd op zoek naar de baan die het beste bij jou past.”
Perfecte match
“Als je hier langer werkt, mag je ook gerust blijven rondkijken.
Sterker nog: We juichen het toe als je jezelf wil ontwikkelen of gewoon eens iets anders wilt. Zo hebben al heel wat medewerkers hier zich opgewerkt van helpende tot verpleegkundige mbo of hbo. Er zijn hier dus mogelijkheden genoeg.” Meander wil graag dat medewerkers op de juiste plek zitten ofwel is altijd op zoek naar de perfecte match. Karin Maassen legt uit: “Een medewerker die goed in zijn vel zit straalt dit weer uit naar
de klanten en naar de werkgever. Dat zorgt voor een goede sfeer en die positieve bedrijfscultuur is mede de reden dat Meander in 2017 en 2018 gekozen is tot aantrekkelijkste werkgever van het jaar.”
www.meandergroep.com T: 045 – 561 6130 E: meanderwerk@mgzl.nl
Vroegtijdige opsporing van kanker is een prachtig doel
“Fijn dat ik hier een bijdrage aan kan leveren” cliënt haar spanning achter zich laat en met een goed gevoel naar buiten gaat, geeft dat nóg meer voldoening. Onlangs kwam een cliënt ons bedanken omdat wij een tumor in haar borst hadden ontdekt. Daardoor is ze op tijd behandeld. Uiteindelijk is dat natuurlijk waar je het voor doet.”
den regelmatig intervisies en kwaliteitscontroles plaats. Tijdens de periodieke fotobesprekingen met een radioloog worden ervaringen uitgewisseld en krijg je de gelegenheid om vragen te stellen. Kwaliteit staat bij ons hoog in het vaandel”. Diverse vacaTures Werk jij graag in een organisatie met een maatschappelijk belang, waar veel aandacht is voor jou, voor de kwaliteit van het werk, de cliëntgerichte dienstverlening en de onderlinge contacten? Dan voel jij je vast thuis bij Bevolkingsonderzoek Zuid.
Teamwork Mia werkt in een team van acht MBB’ers, in de leeftijd variërend van 29 tot 64 jaar. Daarover zegt ze: “De samenwerking met collega’s is heel goed. Iedereen stelt zich flexibel op. Zo krijgen we altijd de planning rond, zodat elke dag voldoende mensen werken en iedereen Wij zijn op zoek naar MBB’ers in de screening. Je Werken bij Bevolkingsonderzoek Zuid is uitdagend toch tijd heeft voor de thuissituatie.” werkt in een klein team met bevlogen en enthousiaste en afwisselend. Je dient een belangrijk maatschappecollega’s. Samen met je collega’s help jij mee borstkanlijk doel. Dankzij vroegtijdige opsporing van kanker Fijne werkgever ker vroegtijdig op te sporen. “Onze organisatie vindt het belangrijk dat de medeis de kans op genezing en een minder ingrijpende werkers zich blijven ontwikkelen en heeft een uitgebehandeling groter. Mia Einerhand is MBB’er* in de screening bij Bevolkingsonderzoek Zuid. Zij vertelt breid scholingsprogramma. De klinische lessen die wij Ben je enthousiast geworden en zie jij jezelf bij onze waarom het zo leuk is om voor deze organisatie te als MBB’ers regelmatig volgen zijn altijd erg interessant. organisatie werken? Kijk voor onze actuele vacatures en Net zoals de congressen die wij elk jaar bezoeken. Op voor meer informatie op www.werkenbijbevolkingsonwerken. die manier kun je je kennis uitbreiden en je verdiepen in derzoek.nl. We zien je sollicitatie graag tegemoet! bepaalde onderwerpen. Dat is belangrijk, want ons vakDankbaar werk Mia heeft 27 jaar als radiodiagnostisch laborant in een gebied is volop in ontwikkeling” aldus Mia. “Ook vin- *Medisch Beeldvormings- en Bestralingsdeskundige ziekenhuis gewerkt, voordat ze MBB’er werd bij Bevolkingsonderzoek Zuid. Een groot verschil met haar huidige werk: “In het onderzoekscentrum werk je zelfstandig en tijdens kantooruren”, zegt Mia. “Daarnaast specialiseer je jezelf in het maken van kwalitatief goede borstfoto’s. Ik zie het als een sport om mijn specialisatie tot in de perfectie uit te voeren. Zeker als een cliënt gespannen is, vind ik het een uitdaging om de perfecte borstfoto’s te maken. Als het me bovendien lukt dat de
Gezond in
7 dinsdag 19 maart 2019
Natuurlijk vind je in de zorgsector nog steeds de nodige verzorgenden, verpleegkundigen, maatschappelijk werkers en artsen. Maar er ontstaan in hoog tempo tal van nieuwe functies. Die banen ontstaan doordat mensen steeds ouder worden, waardoor er meer gecombineerde complexe lichamelijke en geestelijke problematiek ontstaat. Hiernaast is er medisch-technologisch aanzienlijk meer mogelijk dan vroeger. Al die ontwikkelingen zorgen voor meer vraag naar nieuwe specialisten zoals zorgtechnici en verpleegkundig specialisten.
Tekst: Peter Swelsen Beeld: Arnaud Nilwik
Nieuwe beroepen rukken op in de zorgsector
B
art Verberne (24): ‘Een zorgtechnicus is technisch én sociaal’
In een groot lokaal zijn twee meiden bezig met het programmeren van een zorgrobot. Een jongeman repareert een scootmobiel en weer een ander is geconcentreerd in de weer met een stukje elektronica voor een domoticatoepassing. We zijn beland op de afdeling Zorgtechniek van het Techniekcollege aan de Schandelermolenweg Heerlen. Het betreft een relatief nieuwe opleiding op mbo-niveau vier. Student Bart Verberne (24) vertelt: “Het mooie van deze studie is dat theorie en praktijk hier hand in hand gaan.” Momenteel loopt hij als aankomend zorgtechnicus stage bij Stichting Gehandicapten Zorg Limburg (SGL). “Ik geef aan cliënten en medewerkers onder andere uitleg over de werking en de precieze instelling van hulpmiddelen zoals elektrische rolstoelen, beveiligingsapparatuur als valsensoren en oproepsystemen. Maar ik zorg er ook voor dat videoconferenties met verpleegkundigen goed werken of voor de juiste instelling van de tovertafel die uitgerust is met flink wat bewegingssensoren.”
Werk genoeg werk voor zorgtechnici
In feite is een zorgtechnicus de verbindingsofficier tussen zorg en de techniek. Naast technische vaardigheden heb je in deze functie heel wat sociale vaardigheden nodig. Hij of zij moet namelijk goed overweg kunnen met cliënten, verpleegkundigen, managers en alle andere medewerkers die betrokken zijn bij de vele technologie die je tegenwoordig in de zorg kunt vinden.
Bart Verberne Bart: “Juist die combinatie van techniek en sociale vaardigheden maakt dit werk zo interessant. Ik denk dat je juist om die reden hier ook relatief meer meiden ziet dan bij andere technische studies. Het aandeel zal momenteel in het eerste jaar ruim een derde zijn en het vrouwelijke aandeel in de opleiding blijft groeien.” Aankomende zorgtechnici hoeven zich over werk in de toekomst geen zorgen te maken, want ze zijn zeer gewild op de arbeidsmarkt. De meeste laatstejaarsstudenten krijgen al voordat ze zijn afgestudeerd een leuke baan aangeboden.
Peggy Storms: ‘Een verpleegkundig specialist mag medicijnen voorschrijven’
Peggy Storms (34) is van oudsher
hbo-verpleegkundige. Tijdens haar loopbaan kreeg ze behoefte aan verdere verdieping. Een tweejarige master bij Zuyd Hogeschool, die opleidt tot verpleegkundig specialist, bood haar precies waar ze behoefte aan had. Peggy: “Je doet die master naast je werk, waardoor je heel snel groei kunt doormaken, in je vak én als mens.” Inmiddels werkt ze alweer vijf jaar als verpleegkundig specialist bij Adélante met cliënten met niet aangeboren hersenletsel, zoals een trauma door een ongeluk of een herseninfarct. “Ik ben als verpleegkundig specialist vaak het aanspreekpunt voor patiënten en communiceer met verpleegkundigen, familie, artsen en alle andere betrokkenen. In feite ben je als verpleegkundig specialist de case manager ofwel
Peggy Storms
de spin in het web.” Het multidisciplinaire karakter van haar werk spreekt Peggy erg aan. Ze is van a tot z, dus voor langere tijd, bij het wel en wee van cliënten betrokken. “Ik geniet ervan als mensen een stapje vooruit kunnen zetten. Regelmatig worden al die kleine stapjes samen een grote stap, maar het komt ook helaas voor dat er minder of geen vooruitgang is.
Master verpleegkundig specialist
“Uiteindelijk is het zeer belangrijk dat mensen leren omgaan met de nieuwe situatie en het is ook dankbaar als het lukt om daarbij te adviseren en te begeleiden”, zegt Peggy. “Interessant is dat je als verpleegkundig specialist naast je verpleegkundige kennis ook medische kennis, onderzoek en behandelingen in de praktijk toepast. Je mag bijvoorbeeld lichamelijk onderzoek doen. Inmiddels coach ik trouwens ook andere verpleegkundigen die de master tot verpleegkundig specialist doen.” Bij Adélante, maar ook bij andere zorginstellingen, zijn steeds meer verpleegkundig specialisten te zien. Zij zijn nodig omdat er technisch steeds meer mogelijk is en er daardoor simpelweg meer specialisten nodig zijn. Er zijn meer verpleegkundig specialisten gekomen door de toenemende en complexer wordende zorgvraag. Dankzij hen kan de kwaliteit en de continuïteit van de zorg beter worden gewaarborgd. Tot slot is het handig dat cliënten die langdurig begeleid moeten worden op een laagdrempelige manier een centraal aanspreekpunt hebben. Die rol neemt de verpleegkundig specialist graag op zich.
Gezond in
8 dinsdag 19 maart 2019
Ontdek de Zorg Werken in de zorg is waardevol en onmisbaar. Zorg en welzijn is een prachtige sector met een eigen dynamiek, in een maatschappij die steeds meer gericht is op gezondheid, preventie en eigen regie. Helaas kampt de sector met een imagoprobleem. Om het stereotiepe beeld van ‘billen wassen’ kwijt te raken en een breder en meer realistisch beeld te scheppen, introduceerde het ministerie van VWS de landelijke campagne Ik Zorg, waarin medewerkers uit de zorg vertellen over hun achtergronden en interesses. Gezond in Limburg ging in gesprek met een vijftal zorgambassadeurs over hun vakgebied. Enthousiast geworden? Kijk voor meer informatie en verhalen op www. ontdekdezorg.nl
Teksten en beeld: Katja Waltmans
“Thuisbegeleiding vergt andere mindset” Opgroeien in een boerengezin maakt dat Anja van den Beuken-Roeven vertrouwd raakt met de zorgtaken binnen een gezin. Ze wist meteen: de zorg, dat is het!’ Na de opleiding KVJV gaat Anja bij Daelzicht aan het werk in de gehandicaptenzorg. Geleidelijk aan groeit bij haar het besef dat ze gezinnen met kinderen die een beperking hebben, graag thuis zou willen begeleiden. “Het kan toch niet zijn dat kinderen met een beperking altijd naar een instelling moeten?”
Anja van den Beuken
Een fijn leven in elke fase
M
oeder werkt in de bejaardenzorg en vader had een dienstverlenend beroep. Het zorgen voor anderen zit Koen en Bram Manders min of meer in het bloed. Ze volgden elk een totaal andere route en werken in uiteenlopende disciplines, maar beiden houden van de diversiteit en dynamiek van werken met mensen.
tijdens hun laatste levensfase. Ons streven is om die periode zo fijn mogelijk te maken.” Koen ontwikkelde de compositiebenadering, een werkwijze met vastgestelde structuren. “De ervaring leert dat mensen met dementie gebaat zijn bij een vast dagritme. Maar iemand die zijn leven lang als bakker werkte heeft een ander dagritme dan iemand die gewend is te kunnen uitslapen. Hiermee proberen we rekening te houden.”
Na zijn mbo-opleiding tot verpleegkundige komt Koen tot de conclusie dat hij het welzijnselement mist. “Het accent lag voor mij te veel op de verzorging zelf, terwijl ik ook het gedrag van mensen interessant vind.” Hij breidt zijn kennis uit met een studie Social Work en de specialisaties gerontologie en geriatrie. “In de ouderenzorg begeleid je mensen
Fijne jeugd
Anja is haar tijd vooruit. Ambulant werk stond medio jaren tachtig nog in de kinderschoenen. Daarom blijft ze werken in woongroepen, volgt allerlei opleidingen op gebied van bestuurskunde, wordt lid van een politieke partij én ORlid. “Zo leerde ik de andere kant van de zorg kennen: beleidszaken en het volgen van geldstromen. Heel interessant vond ik de achtergronden van de bezuinigingen in de zorg.”
Verzorgen en ontzorgen
Nadat de zorgzame Anja zelf kinderen krijgt, gaat ze parttime werken. Ambulante begeleiding is eind jaren negentig steeds meer in opkomst en
Bram wilde altijd al met kinderen werken. Na zeven jaar vwo stroomt hij door naar de universiteit, maar ontdekt dat hij het vak liever niet vanuit de banken leert. Bram switcht naar hbo pedagogiek en kan door middel van stages direct in de praktijk aan de slag bij onder andere Bureau Jeugdzorg. “Ik heb een ideaalbeeld: anderen net zo’n fijne jeugd gunnen als ik zelf heb gekend. Het interessante zit ‘m voor mij in het ‘systeem’ van het gezin en minder in het onderwijsgedeelte.” Nu de jeugdhulp vanuit gemeenten wordt geregeld, komt Bram niet meer zelf bij de gezinnen, maar begeleidt hij de jeugdhulpverleners. “Af en toe kriebelt het echter toch nog. Dan denk ik: oh, hier wil ik zelf naartoe!” Koen Manders (rechts op foto) Verpleegkundige ouderenzorg en gedragsverpleegkundige Gastdocent en zorgambassadeur Zuid-Limburg
Bram Manders en Koen Manders
Bram Manders (links op foto) Jeugdhulpverlening Midden-Limburg
Maya Gulikers-Kraft
eindelijk kan de Midden-Limburgse aan de slag in de thuisbegeleiding. “Het werken in een gezin vergt een totaal andere mindset. Je werkt niet meer samen met collega’s, maar zelfstandig binnen een gezin. Naast het verzorgen van de cliënt ben je bezig met het ontzorgen van ouders. Niet alleen op fysiek en emotioneel gebied, maar ook met betrekking tot het papier- en regelwerk. Door alle regels en instanties is het zeer complex geworden.” Anja is naast haar werk zorgambassadeur en verzorgt gastlessen op zorgopleidingen. Soms neemt ze Laurens, een van haar oud-cliënten, mee. “Voor studenten is dit vaak een eerste kennismaking met iemand met een beperking. Ze vinden het knap dat ik hem kan verstaan. Soms is er herkenning: dat wil ik ook!” Voor Anja blijft het een prachtig vak. “Door ons werk kunnen kinderen zo lang mogelijk thuis blijven wonen.” Anja van den Beuken Ambulant begeleider gehandicaptenzorg en OR-lid Zorgambassadeur in Noorden Midden-Limburg
Gezond in
9 dinsdag 19 maart 2019
Multipotentieel: de kracht van zij-instromers
W
e focussen ons op technolo gie waar we breintechnisch en cultureel nog niet zo goed raad mee weten. Tegelijkertijd kampen we met een schreeuwend tekort aan mensen in de zorg. Vermoedelijk zijn over een aantal jaren de nodige administratieve banen echt verdwenen. En die mensen hebben we heel hard nodig in onder andere de zorg!
Rik Poeth
“Geen dag is hetzelfde!”
“E
en dynamisch werkveld, waarin geen dag hetzelfde is!” Enthousiast omschrijft Rik Poeth zijn baan als ambulant medewerker in de maatschappelijke opvang. “Ik leer nog elke dag bij en hoewel je dat misschien niet zou verwachten bij deze specifieke doelgroep; je krijgt veel dankbaarheid terug!”
Rik wilde eigenlijk graag het leger in. “Door blessures destijds lukte dat helaas niet. Ik deed de opleiding SPH (nu Social Work) en kwam bij kinderdagverblijven en geriatrische instellingen terecht als activiteitenbegeleider.” Daarin kon Rik zijn energie echter niet voldoende kwijt. “Dat was het absoluut niet voor mij.”
Na vele omwegen vindt doener Rik dertien jaar geleden een baan als groepsleider dag- en nachtopvang bij Moveoo in Venlo. “De problematiek van deze doelgroep past beter bij mij. Ook hier is geen dag hetzelfde en weet je nooit wat je te wachten staat. Het is een kwetsbare doelgroep. Je ziet feitelijk de keerzijde van de maatschappij.” Rik bloeit hier op en wordt uiteindelijk zelfs teamleider.
Grip
De onregelmatigheden van deze baan in combinatie met zijn jonge gezin doen Rik uiteindelijk besluiten door te stromen naar de ambulante begeleiding. “Ik werk nu met (ex-)verslaafden of mensen zonder werk, die moeilijk hun dagen doorkomen. Hoe mooi is het dan als je het voor elkaar krijgt dat iemand bijvoor-
beeld een diploma kan halen als verkeersregelaar en daardoor weer een paar uur per week aan de slag kan?” Het dagritme dat ontstaat door het hebben van geregeld werk, maakt dat mensen weer grip krijgen op hun leven. “Dat geeft een enorme voldoening. Natuurlijk maak je ook minder leuke dingen mee, maar gaandeweg leer je te relativeren.” Rik heeft zijn draai gevonden. “Tussen de vrouwen haha...” lacht de energieke begeleider, waarmee hij doelt op het feit dat de meeste collega’s in de zorg nog steeds vrouwen zijn. Rik Poeth Ambulant (sociaal) medewerker maatschappelijke opvang Zorgambassadeur in Noord- en Midden-Limburg
In een wereld waar we materieel alles hebben, is aandacht het nieuwe goud. Zorg is een van de belangrijkste sectoren, waar we grote pijn voelen als die niet goed uitgevoerd wordt. Want daar zitten de banen die we nooit zullen kunnen outsourcen. Menselijke aandacht is in het hier en nu. Ik heb het volste vertrouwen in de multipotentiële capaciteiten van de mens. Een multipotentieel is iemand die interesses en passies heeft op meerdere, soms nogal uiteenlopende gebieden. Ik geloof dat we in de toekomst meerdere carrières gaan hebben. Zelf ben ik ook een soort van zij-instromer. Na de Hoge Hotelschool in Maastricht en twintig jaar in het bedrijfsleven te hebben gewerkt, heb ik op mijn 44e, het roer omgegooid. Heb mijn baan opgezegd en ben weer gaan studeren en heb me verdiept in psychologie, neurobiologie en neurowetenschappen. Ik spreek, schrijf en coach over onder andere het brein op de werkplek. Was het een gemakkelijke keuze? Niet echt, ik heb er lang over gedaan om ‘mijn ei te leggen‘. Het heeft ook even geduurd eer ik
mijn weg gevonden had. Was het de overstap waard? Heel zeker! Ik doe nu dingen die veel meer bij me passen. Ik sluit zelfs niet uit dat ik in de komende vijftien jaar nog een andere richting uit zal gaan. Een van de eerste stappen die ik zette was het wegnemen van belemmeringen die ik voelde. Vervolgens bouwde ik nieuwe, goede relaties op die me verder konden helpen op mijn pad, waarbij ik me ook kwetsbaar op kon stellen met al mijn twijfels en vragen. We zijn immers geen eilanden. We bestaan in een gemeenschap, in een samenleving. Al schrijvend realiseer ik me dat er veel meer mensen zijn zoals ik. En dat multipotentiëlen zelfs van onschatbare waarde kunnen zijn. Want zij brengen alle door hen opgedane werkervaring mee in alles wat ze doen. En kijken steeds weer met een frisse blik naar alles waar ze mee bezig zijn of mee geconfronteerd worden. We krijgen dus een ander soort professional. De toekomst verlangt meer ‘mens-zijn‘ en zeker niet minder. Meer dingen die alleen wij mensen kunnen doen, zoals zorgen voor elkaar, waarde scheppen, empathie hebben. Een boek dat kan helpen op het moment dat je voor belangrijke keuzes in je leven staat is Ontwerp je eigen leven van Bill Burnett en Dave Evans. Het helpt je concreet op weg met vragen, tips, suggesties en voorbeelden van mensen en hun aanpak. Want ons werk voelt pas echt zinvol als we andere mensen helpen. Zoals in de zorg. Daniëlle Hellebrand Coaching & consulting
Moeders verwennen is mooi werk
“E
lke bevalling is zoiets moois. Ik raak er nog steeds ontroerd door. Dichter bij de natuur kun je niet komen.” Kraamverzorgster Maya Gulikers-Kraft is trots op haar vak en vindt het jammer dat het vaak als ‘poetswerk’ wordt gezien. “Poetsen is bijzaak. Veel belangrijker zijn de begeleiding (ook psychisch), de dagelijkse gezondheidscheck en de verzorging van moeder en kind. Daarnaast ondersteunen wij bij het goed op gang brengen van borstvoeding.”
Maya begon pas op haar 42e in dit vak. “Na mijn diploma Kinder- en Jeugdverzorging ging ik eerst aan de slag in kinderdagverblijven. Vanwege het werk van mijn man verhuisden we regelmatig en zo vond ik later werk als receptioniste en secretaresse. Ik miste echter het werken met kinderen.” Als de Maastrichtse op kraamvisite is bij een familielid vraagt ze de aanwezige kraamverzorgster het hemd van het lijf. “Ik raakte zo enthousiast dat ik me heb aangemeld voor de opleiding. Vanwege mijn vooropleiding kon ik al na vier maanden aan de slag bij Geboortezorg Limburg!”
Huilen is een vorm van communiceren
In die eerste dagen na de bevalling gaat het vooral om de hechting tussen moeder en kind. “Je leert de moeder luisteren naar de verschillende huiltjes van haar kindje. Heeft het honger, krampjes, een vieze luier? Is de baby gewoon moe of zit een boertje dwars? Huilen hoort erbij, zo communiceren baby’s. Daarnaast ben je vertrouwenspersoon. Er komen gedurende de kraamdagen veel levensverhalen los.” Als kraamverzorgende komt Maya terecht in de meest uiteenlopende
gezinnen. Het kan gaan om een eerste kindje, maar ook om de vijfde in een familie. Het gezin kan arm zijn, maar ook rijk. “In welke laag van de maatschappij je ook terechtkomt: als je zonder vooroordelen erop afstapt, ontdek je dat elke moeder met kind prachtig is. Jonge moeders verwennen en voorbereiden op de nieuwe situatie is het mooiste werk dat er is.” Maya Gulikers-Kraft Kraamverzorgster Zorgambassadeur in Zuid-Limburg
ADVERTENTIE
| gezond in limburg HE
Houd jij van uitdagingen? Vraag het een willekeurige peuterleidster: waarom is werken met peuters zo leuk? En je krijgt steevast als antwoord: “Peuters zijn spontaan, eerlijk en onbevangen.’ Maar of dat de enige reden is om bij Peuteropvang Heerlen (POVH) te werken? We vroegen het Nathalie
iede re dag is and ers
Kockelkorn, al zeventien jaar werkzaam bij de organisatie. “Als de kinderen zich vertrouwd en veilig bij jou voelen, staan ze open voor ontwikkeling en groei. Ik mag ze daarin begeleiden en ondersteunen. Dat maakt mijn werk zo mooi. Het is afwisselend en je krijgt de kans creatief bezig te zijn. Iedere dag is anders.” Maar er is meer waardoor Nathalie zich op haar plek voelt binnen de
Peuteropvang Heerlen heeft 21 locaties in alle wijken van Heerlen en
organisatie. “Bewegen met peuters vind ik heel belangrijk. Peuters kunnen
Hoensbroek. Zo’n 650 peuters maken hier gebruik van. Bestuurder/
hun energie kwijt en al bewegend werken ze aan de motoriek en
manager Door van Rhenen: “POVH is een maatschappelijke organisatie
concentratie. Als ik tijdens zo’n beweegmoment de pretoogjes van de
die in samenwerking met de gemeente Heerlen blijft investeren in de
kinderen zie, geniet ik daar enorm van. POVH heeft gezond eten en drinken
ontwikkeling van peuters. Ook de organisatie is voortdurend in
en bewegen hoog in het vaandel staan. Daarom voel ik me er thuis.”
ontwikkeling, waardoor er steeds nieuwe uitdagingen zijn.”
Twee jaar werkt Grace Tshiwula nu als pedagogisch medewerker.
Als voorschool bereidt POVH de peuter voor op de basisschool. Het kind
“Tijdens mijn opleiding maatschappelijk werk liep ik stage op een basis-
went spelenderwijs aan structuur, ontwikkelt de taal, leert onder andere
school. Daar ontdekte ik dat ik met kinderen wilde werken. Ik besloot om
samenspelen, delen, luisteren en opdrachtjes uitvoeren. Professioneel
pedagogisch medewerker te worden. Elk kind is speciaal op zijn of haar
(PW 3/4 , Nederlandse taal niveau 3F, VVE-methode) opgeleide peuter-
eigen manier. Ik vind het belangrijk dat kinderen hun eigen identiteit
leidsters begeleiden en ondersteunen de peuters hierin. Door van Rhenen:
ontwikkelen. Daarom is het contact met de ouders ook zo belangrijk, want
“Je werkt over het algemeen in kleine teams, die een nauwe band met de
op die manier leer je ook de peuters weer beter kennen.”
basisschool en de wijk hebben. De secundaire arbeidsvoorwaarden geven je mogelijkheden om je inzetbaarheid te verhogen en werk en privé goed te combineren. Net als peuters krijgen ook de medewerkers de kans zich te ontwikkelen op een manier die bij hen past. Jaarlijks worden er tal van cursussen en opleidingen aangeboden. Houd je van uitdagingen, dan ben je bij POVH op de juiste plek!” Dat weet ook Grace als geen ander. “Nu ik bij Peuteropvang Heerlen werk, zie ik dat de ontwikkeling van een pedagogisch medewerker altijd doorgaat; zelfs na de opleiding. Dat versterkt je kwaliteiten als pedagogisch medewerker en als organisatie en dat komt de kinderen weer ten goede.”
Wil je meer weten over de organisatie kijk dan op www.peuteropvangheerlen.nl. Of bel, 045 4007700. Of stuur een mail, info@povh.nl. Interesse om bij Peuteropvang Heerlen te komen werken? We horen het graag!
Gezond in
11 dinsdag 19 maart 2019
Dertig jaar staat ze voor de klas. “Het mooiste beroep in de wereld”, zegt Carla BemelmansDaemen uit Hulsberg. Sinds drie jaar heeft ze er met haar eigen bedrijf een passie aan toegevoegd: KIEM - kinderen en mindfulness.
Tekst: Maurice van der Linden Beeld: Laurens Eggen
Carla de kikkerjuf
M
indfulness, het lijkt iets van deze tijd, maar niets is minder waar. In het Boeddhisme wordt het al 2.500 jaar toegepast. “Maar in de westerse wereld is het wel degelijk iets van deze tijd”, begint Carla Bemelmans (51) haar verhaal. “En ‘de tijd’ heeft ervoor gezorgd dat het door steeds meer mensen als toegevoegde waarde in het leven wordt gezien.” We staan 24 uur per dag op ‘aan’. Infobesitas is volksziekte nummer 1. We krijgen op één dag net zoveel informatie te verwerken als iemand uit de middeleeuwen in een heel jaar. De dopamine in ons brein is niet aan te slepen. En dit geldt ook voor kinderen. “Concentreren is steeds vaker een item bij kinderen, zowel op school als erbuiten”, legt Carla uit. “Kun jij je nog herinneren hoeveel vriendjes ’s ochtends al televisie hadden gekeken voordat ze naar de basisschool kwamen? Ik denk dat je ze op één hand kon tellen. Tegenwoordig is dat vrijwel ieder kind. En televisie mag je vandaag de dag hernoemen tot ‘schermen’. Mindfulness helpt kinderen om balans te vinden. Het is meer dan tools en meer dan een methode. Het is een manier van leven.”
Metafoor Maar is dit voor kinderen niet een ver-van-hun-bedshow? “Nee hoor”, is Carla stellig. “Een baby wordt mindful geboren. Een baby is bewust aanwezig in het mo-
ment, maakt zich niet druk over het volgende uur of de volgende dag. Is niet oordelend en mild. Ieder van ons heeft deze kwaliteiten dus in zich. Het is echter van belang ze te onderhouden en te trainen zodat ze niet verloren gaan. Eline Snel, een van de toonaangevende mindfulnesstrainers in Nederland, ontwikkelde daarom een internationale methode, speciaal voor kinderen. De kikker is hierbij de metafoor. Een kikker kan heel lang stilzitten, reageert alleen als het echt nodig is en zal geen energie verspillen. Hij merkt alle drukte om zich heen wel op, maar springt er niet meteen op af. Een kikker ademt duidelijk zichtbaar, zijn buik beweegt op en neer. Van een kikker kun je leren hoe je mindful kunt zijn. Stop, merk op, relax en reageer zijn hierbij de vier sleutelwoorden. En het is geen zaak om kinderen stil te laten zitten, maar om rust en vertrouwen te creëren.” Hulpmiddel om bij kinderen te visualiseren hoe je een hoofd vol gedachten tot rust kan brengen is (wederom) de kikker, maar nu in een glazen dwarrelbol. “Door de bol flink te schudden en hem daarna stil te houden kun je zien dat de gouden dwarrels als vanzelf zakken. Het water wordt weer helder en rustig. Net zoals je hoofd. En vanuit een helder hoofd maak je betere keuzes. Een mooi praktijkvoorbeeld maakte ik in de klas mee. De kinderen vroegen mij vijf minuten voor het eind van de les: ‘Mogen we nog even achter de computer?’ Mijn
antwoord was: ’nee’. ‘Wat moeten we dan doen?’, was de volgende vraag. Ik liet ze vervolgens vijf minuten naar buiten kijken, zonder iets te zeggen. In het begin vonden ze dat vreemd, maar nu is het een heel gewoon iets. Even niets doen, alleen maar ‘zijn’. En dit is precies hoe mindfulness zijn werk doet. Door kinderen het dagelijks te laten ervaren, wordt het een vanzelfsprekendheid. Wellicht nog niet direct bewust, maar er wordt iets in gang gezet. Zo krijgt mindfulness een plek in onze 24-uurs maatschappij. Als herinnering aan de training krijgen de kinderen na afloop een klein kikkertje van mij. Kinderen zien mij ook niet als de juf die mindfulness geeft, maar als de ‘kikkerjuf’.”
Curlingouders Carla is gekwalificeerd mindfulnesstrainer voor kinderen en jongeren en op dit moment in de afrondende fase van de MIO-opleiding (Mindfulness in opvoeding en onderwijs) aan de
Academie voor Mindful Teaching. Die opleiding is bedoeld om ouders en docenten te leren zichzelf te ondersteunen in alledaagse (hectische) situaties door regelmatig mindfulness in te zetten. Juf Ank van de televisieserie De Luizenmoeder had het gekscherend over de ‘curlingouders’. Ouders die het liefst alle obstakels in het leven van hun kind wegbezemen. En dat doen ze met alle goede bedoelingen, maar het staat wel de zelfredzaamheid van een kind in de weg. Mindfulness in opvoeding gaat over ruimte geven aan gevoelens van jezelf en je kind. Daarbij respecterend dat een zaadje van een roos altijd zal ontkiemen en uitgroeien tot een roos. Het zal nooit een tulp worden. Je kunt er wel aan bijdragen dat het een prachtige roos wordt. Accepteer daarom de karaktereigenschappen van een kind en probeer hen er op ‘de juiste manier’ mee te leren omgaan. Golven in de zee kun je niet laten verdwijnen, je kunt er wel op leren surfen.”
Carla Bemelmans-Daemen
Gezond in
12 dinsdag 19 maart 2019
Zelden zullen twee mensen zo enthousiast over hun werk praten als Jessie Oudenhoven en Patrick Hochstenbach. Met twinkelende ogen vertellen ze over het moment dat voor hen het kwartje viel. De dag waarop ze wisten dat ze in de ouderenzorg bij zorginstelling Zuyderland wilden werken. Zuyderland zou in principe elke maand wel een paar nieuwe klassen willen opleiden, want er zijn nog veel meer handen aan het bed nodig.
Tekst: Judith Houben Beeld: Moniek Wegdam
Het kwartje is gevallen: heerlijk, een zorgjob!
P
atrick Hochstenbach en Jessie Oudenhoven hebben alletwee een loopbaan die in de verste verte niets met de zorg te maken heeft. Patrick (49) begon als elektromonteur. “Na een jaar of acht ben ik productiewerk gaan doen, vervolgens was ik vijftien jaar procesoperator en daarna zat ik zeven jaar in de logistiek. Een stressbaan. Tot mijn vrouw vroeg of de zorg niets voor me was. Toen viel het kwartje.” Inmiddels heeft Patrick gesolliciteerd bij zorginstelling Zuyderland. Na een pittig assessment volgt hij nu sinds juni de achttien maanden durende opleiding tot verzorgende C. Intussen draait hij na zijn eerste examens en het oefenen op een lespop ook al volledig mee als leerling op de afdeling voor dementerenden in zorgcentrum Lemborgh in Sittard. Hij verzorgt en ondersteunt patiënten in de algemene dagelijkse levensbehoefte, helpt met aankleden en deelt medicijnen uit. Eén ochtend per week kruipt hij weer terug in de schoolbanken. “Dit werk is geweldig. Als ik bezig ben, kan ik het niet laten om te neuriën. Sommige bewoners op de afdeling zeggen niet vanwege de fase van hun dementie, maar die blik in hun ogen is genoeg. Ze zijn blij en dankbaar.” Ook Jessie (38) heeft haar roeping gevonden. Zij heeft sinds
Patrick Hochstenbach
Jessie Oudenhoven februari haar diploma verzorgende C en werkt binnen de Thuiszorg van Zuyderland. Misschien
niet de meest logische stap na het atheneum en haar afgeronde hbo-opleiding sociaal-juridische dienstverlening, maar wel de beste, lacht ze. “Ik heb eerst elf jaar bij de gemeente gewerkt als bijstandsconsulent en op de afdelingen WMO en bezwaar en beroep. Na de geboorte van onze jongste ben ik een jaar thuisgebleven en daarna heb ik kleinere banen gehad in de verkoop en zo. Maar de echte passie ontbrak. Mijn schoonmoeder had al eens gezegd dat de zorg iets voor mij is en toen een vriendin er ook over begon, ben ik me daarin gaan verdiepen.” Niet lang daarna hakte ze de knoop door en kwam ze door de selectieprocedure. “Bij de gemeente had ik al het gevoel dat ik iets voor mensen kon betekenen, maar dit gaat verder. Je komt veel dichter bij de mensen. Moet je je eens voorstellen iemand die zichzelf niet meer kan wassen en aankleden en dan kun jij helpen. Dat lijkt iets kleins, maar het geeft zo veel voldoening. Je bent bezig met een mens!”
En passant rekenen Patrick en Jessie ook af met twee vooroordelen over de zorg: het is alleen maar billen wassen en de verzorging lijdt onder de administratieve druk. Patrick: “Het is veel meer dan billen wassen. Je betekent echt iets voor een ander.” Jessie: “Na de verzorging werk je het dossier bij en er is geen tijd voor koffie, maar dat is ook helemaal niet de bedoeling onder werktijd.” Manager Opleidingen Else van Selst van Zuyderland knikt: “De administratie is alleen een last als je niet begrijpt waarom het zo belangrijk is.” Extra stimulans om de zorg in te gaan, zijn de vele voordelen die Zuyderland biedt. Een salaris, een onregelmatigheidstoeslag en Zuyderland vergoedt de boeken plus opleiding mits je daarna minimaal twee tot drie jaar voor hen werkt. Maar de voldoening blijft voor Patrick en Jessie toch het allerbelangrijkste. Nog eens switchen van baan? “Nooit meer”, zeggen ze in koor.
Mocht je in de ouderenzorg willen werken en een opleiding starten, kijk dan op werkenbijzuyderland.nl bij de leerlingvacatures. We hebben bij Thuiszorg en in de Zorgcentra diverse mogelijkheden vanaf Helpende Zorg en Welzijn tot HBO-Verpleegkundige.
Gezond in
13 dinsdag 19 maart 2019
Ze zit in een rolstoel en kan zich helemaal niet bewegen. Alleen haar hoofd doet het nog. En hoe…! Monique Hagemans (52) uit Ulestraten bruist van de energie en weigert te capituleren voor multiple sclerose (MS), een aandoening van het centrale zenuwstelsel.
Tekst: Judith Houben Foto: Nico Bastens
Krachtpatser met MS
J
e zou misschien verwachten dat Monique Hagemans in een hoek van de kamer wegkwijnt, mijmerend over die mooie tijd toen ze pijnvrij door het leven ging en haar armen en benen volop in bedrijf waren, nadenkend over de heftige spierpijnen en het ‘sjravelen’ naar de woonkamer. En dat voor-
al na het eten van bijvoorbeeld kerrie, paprika en kaneel. Had ze toen maar geweten over voeding wat ze nu weet. Maar haar kaarten werden anders geschud en de diagnose MS luidde het grote afscheid in. Afscheid van haar lichaam en haar man. Hij was na 25 jaar meer verpleger geworden dan echtgenoot. Zijn vertrek in 2011 betekende bijna ook het
afscheid van haar zonen die nu 24 en 21 jaar oud zijn, want Monique kon niet meer zelfstandig wonen. Bijna… De vechter in haar werd wakker en er kwam een strijdplan. “Ik wilde mijn jongens niet kwijt. Stel je voor dat ze me in een verzorgingshuis tussen de oudjes zouden moeten opzoeken. De overlevingsdrang na het vertrek van mijn man was enorm. Ik dacht: ik ben clever genoeg om alles zelf te regelen mits er voldoende budget is.” Maar het hield niet over. Ze moest zich drie jaar behelpen met onverstaanbare Slowaakse verzorgsters voordat haar persoonsgebonden budget verhoogd werd. Nu heeft ze een team van veertien Nederlandse vrouwen om zich heen verzameld die haar bijna 24/7 verzorgen. Alleen ’s middags is ze een paar uur alleen en kan ze schrijven of de verzorgingsroosters voor haar team bijwerken. Missie ‘thuis blijven’ geslaagd, maar het knokken gaat door. In april 2018 lanceerde Monique haar website (msnatuurlijknatuurlijkms.nl) voor lotgenoten. Het idee ontstond na een geslaagd experiment met allergietabletten die antihistamine bevatten.
Monique Hagemans
“Een logopediste adviseerde die pillen, toen mijn spraak achteruitging. Na die eerste tablet stroomde het bloed keihard door mijn aderen en ’s morgens tintelden mijn lippen. Na pil twee was mijn spraakprobleem verdwenen. Blijkt dat die pillen bepaalde eiwitten in je lichaam opruimen, waardoor de pijn en
de stijfheid verdwenen. Ik ben geen wetenschapper, maar voor mezelf weet ik dat er een link is tussen eiwitten, voeding en MS. Specialisten willen de discussie hierover niet aangaan, omdat er nog weinig bekend is over MS, maar via mijn website kan ik toch lotgenoten informeren.” De antihistamine bracht geen verdere genezing. Maar het hielp wel, net als het middel Fampyra baat had bij veel andere MS-patiënten. “Onbegrijpelijk dat Fampyra nu uit het basispakket is gehaald. Toen ik de diagnose kreeg, gaven de artsen me nog 20 tot 25 jaar. Dat is nu 30 jaar geleden. Misschien dankzij de antihistamine. Dus als anderen baat hebben bij Fampyra zou dat vergoed moeten worden.” Maar haar belangrijkste boodschap voor MS-patiënten is: “Geef nooit op, hoe uitzichtloos het ook lijkt!” Deze boodschap draagt ze sinds dit jaar ook uit via haar site onder de Maastrichtse titel Vreije MinS. Via de telefoon of Skype wil ze een luisterend oor zijn voor iedereen die dat wil. Dat Monique zelf nooit opgeeft, bewijst haar verhaal én haar gsm-lepeltje. Met deze lange metalen lepel in haar mond typt ze vlot handsfree op haar mobiele. “Mijn vader heeft op het uiteinde een tabletpen bevestigd waardoor ik kan typen op mijn iPhone.” Nu de Action die pennetjes niet meer verkoopt, brainstormt Monique over een spraakcomputer. Het wordt haar zoveelste overwinning. En zo blijft haar leven ondanks die ellendige MS mooi, uitdagend en bijzonder. “Dat wil ik anderen ook meegeven.”
ADVERTENTIE
| gezond in limburg HE
Zorggroep Zuyd: betrokken maatwerk in ambulante Zorg
HEERLEN Het is woensdagmiddag en de werkruimte van Ateljee Z stroomt langzaam vol. Jill (15) staat zoals altijd al klaar om te helpen met klaarzetten van de werkmaterialen en het dekken van de tafel. Omdat Jill een verstandelijke beperking heeft en op het VSO zit heeft zij hulp nodig bij veel alledaagse dingen. Nickie, pedagoge en ambulant begeleidster, is sinds 2016 werkzaam voor Zorggroep Zuyd en begeleidt Jill iedere week in het stimuleren van haar ontwikkeling. Dit gebeurt geheel in het tempo van Jill en met betrokkenheid van haar ouders. ‘Werken bij Zuyd is fijn door de korte lijntjes tussen jou als begeleider, de cliënt en ons team,’ vertelt Nickie terwijl ze Jill een knipoog geeft en ook Lieke (20) begroet bij binnenkomst, die vandaag verdergaat met het sieradenproject, ‘er is oprecht tijd en gelegenheid voor de vaak zo nodige persoonlijke aandacht in de begeleidingen. Omdat de doelgroep zo divers is en er veelzijdigheid van jou als begeleider wordt verwacht is werken bij Zuyd een uitdaging. De ene keer betekent dit dat je met een cliënt de allereerste keer over de drempel stapt van zijn nieuwe woning, dan zit je weer in de auto met een cliënte die erg zenuwachtig is voor haar eerste gesprek bij een Beschut Werk-voorziening en vandaag laten we Jill ervaren wat een gezonde lunch is en dat deze net zo lekker kan zijn als de frietjes die ze zo graag lust!’ Zuyd ambulant Daarmee heeft Nickie in een notendop de belangrijkste pijlers benoemd die het zorgaanbod van Zuyd kenmerken en die de jonge, groeiende organisatie sinds haar ontstaan in 2016 onmiskenbaar op de Limburgse zorgkaart hebben gezet. In samenwerking met professioneel netwerkpartners als bewindvoerders, curators, huisartsen, gemeenten, landelijke en regionale zorginstellingen met een diversiteit aan behandelexpertises en ook vastgoedpartners streeft Zuyd ernaar een thuisbasis te vormen voor
mensen die (opnieuw) de overstap naar zelfstandigheid willen maken, bijvoorbeeld na een periode van klinische opname en stabilisatie, verblijf in een (jeugd) opvang, detentie of verslavingszorg of voor jongvolwassenen die vanuit huis de eerste stappen naar zelfstandig wonen willen zetten. Door een verstandelijke beperking en/of psychische kwetsbaarheid en moeilijk verstaanbaar gedrag hebben deze mensen behoefte aan een extra steun in de rug, die Zuyd biedt door professionele en betrokken ambulante begeleiding. Zuyd woont ‘Ons zorgaanbod en de veelzijdigheid aan nieuwe woon- en leefmogelijkheden die wij willen bieden voor de cliënt onderscheidt Zuyd van veel zorgaanbieders die de cliënt in het verleden mogelijk gewend is,’ vertelt Gijs, ambulant hulpverlener en een van de gedreven initiatiefnemers achter de organisatie. ‘Als groeiende onderneming in de zorg ontdekten we al snel dat met name binnen de woon- en huisvestingsfeer vaak een schrijnende hulpvraag ligt,’ vult compagnon Karlijn, psychologe, aan, ‘een hulpvraag die vaak langdurig onbeantwoord blijft vanwege lange wachtlijsten en een soms moeilijk plaatsbare doelgroep.’ Zuyd verbindt Zuyd streeft ernaar om, altijd op betrokken maatwerkniveau, de coördinerende en vertalende spil te vormen van een efficiënt netwerk-samenspel rond de cliënt, ook als het gaat om voorzien in woningbehoefte. Bij Zuyd woon jij als cliënt zelfstandig in de gewone wijk, in een woonomgeving passend bij jouw situatie en behoeften en waarbinnen Zuyd voor jou indien gewenst een schakelfunctie heeft vervuld. ‘Ambulant begeleiden is heel anders dan werken binnen een traditionele instelling,’ vertelt Gijs verder, ‘als begeleider zijn wij in de eerste plaats te gast thuis bij de cliënt, die zelfstandigheid vaak als een nieuwe uitdaging ziet waarin hij of zij nog zoekende is. Samen bereiken we op deze manier meer in het zorgtraject en werken we efficiënt om de cliënt te blijven stimuleren’. Gerichte doe-
len en regelmatig evalueren maken het traject van de cliënt inzichtelijk, zowel voor de cliënt zelf als voor het betrokken netwerk. Zuyd werkt ‘Cliënten met behoefte aan een weekstructuur en dagactivering of met een afstand tot de arbeidsmarkt kunnen bij Zuyd ook terecht in onze Werkfit!-trajecten bij Ateljee Z,’ vertelt Karlijn. Deelnemers van de Werkfit!-groepjes kunnen vanuit hier in samenwerking met bijvoorbeeld de gemeente doorstromen naar een passende werkomgeving. Momenteel zijn de sieradenprojecten van Ateljee Z, waaraan Lieke en Jill deze woensdagmiddag deelnemen, de seizoensgerichte themaprojecten en ook de regelmatige ontspanningsactiviteiten bij Zuyd favoriet. In 2019 wil Zorggroep Zuyd uitbreiden naar een vertakking van Ateljee Z voor heren en ook de ambulante begeleidingstak wordt versterkt om nieuw instromende cliënten zich sneller en beter thuis en geholpen te laten voelen. Wil je meer weten over het ondersteuningsaanbod van Zorggroep Zuyd en/of spreekt de organisatie en doelgroep jou aan, neem dan een kijkje op de website www.zorggroepzuyd.nl.
bart over zijn ervaring bij Zuyd BRUNSSUM Bart (50) is al vanaf het begin in zorg bij Zuyd. Het verleden maar ook de dagelijkse problematiek van Bart wordt naast zijn verstandelijke beperking gekleurd door ontremd gedrag, psychosen en middelengebruik. Vorig jaar is Bart opnieuw enige tijd opgenomen op een klinische detox-afdeling. Hij is blij dat hij na zijn behandeling weer terug mocht komen en opnieuw de kans kreeg om zelfstandig te wonen bij Zorggroep Zuyd. Ook zijn taakstraftraject mag Bart bij Zuyd volbrengen in samenwerking met Reclassering Nederland. Met zijn begeleiders Gijs en Niek van Zuyd vecht de trotse, amicale Bart tégen terugval en vóór stabiliteit. ‘Ik ben vast niet de makkelijkste, grijnst Bart, ‘ik hou mijn begeleiders behoorlijk bezig en vind het nog altijd apart om te horen dat ik een verstandelijke beperking heb en begeleiding nodig heb. Mijn begeleiders behandelen me met veel respect en we kunnen tussendoor met elkaar lachen, ik kan ze zelf iets te drinken aanbieden in mijn eigen huis en hen in mijn vertrouwde omgeving ontvangen, dat vind ik zo belangrijk!’
Gezond in
15 dinsdag 19 maart 2019
Diabetes genezen met behulp van een dieet. Niet het verlichten van diabetes of symptoombestrijding, maar écht genezen. Dat dat kan, zou blijken uit onderzoek door de Universiteit van Newcastle. Het dieet bestaat uit drie vloeibare maaltijden en drie porties van niet-zetmeelrijke groenten. In totaal goed voor 800 kcal, ‘het magische getal’. Doctor Rutgert Bianchi, werkzaam als internist bij het Diabetes Advies Centrum in ziekenhuis Zuyderland, twijfelt ernstig aan dit dieet.
Tekst: Melissa Vijgen Foto: Bas Quaedvlieg
Doctor Rutgert Bianchi
800 kcal, drie vloeibare maaltijden en drie porties niet-zetmeelrijke groenten
Het dieet dat diabetes type 2 geneest?
D
iabetes, elk jaar opnieuw worden duizenden mensen gediagnosticeerd met deze aandoening en nog minstens hetzelfde aantal lijdt aan de ziekte zonder dat ze het weten. In de samenleving vindt de laatste decennia een verschuiving plaats als het gaat om diabetes type 2. Vroeger kwam deze vorm van diabetes met name voor bij ouderen en werd daarom ook wel ouderdomssuiker genoemd. Tegenwoordig zijn er steeds meer gevallen van diabetes bij jongvolwassenen en zelfs kinderen. Goeddeels is dat het gevolg van de steeds ongezondere levensstijl die we erop nahouden; een gevolg van welvaart, opvoeding en gemakzucht.
Het ‘wonder’ van Engeland De Universiteit van Newcastle kwam recentelijk naar buiten met een onderzoek, waarvan de uitkomsten erop wezen dat diabetes met een streng dieet genezen zou kunnen worden. Doctor Rutgert Bianchi van het Diabetes Advies Centrum in ziekenhuis Zuyderland heeft ernstige bedenkingen bij het dieet. “Eigenlijk is het dieet niet vol te houden. Bij een verantwoord, energiebeperkt dieet bedraagt de gemiddelde calorie-inname ongeveer 1.500 kcal per dag, dat is bijna het dubbele van hetgeen het Newcastledieet voorschrijft. Daarnaast is er in dat dieet geen rekening gehouden met de medische achtergrond van een diabetespatiënt.”
Crashdieet “Dat je afvalt bij zo’n lage calorie-inname is logisch. Het is een crashdieet”, zegt Bianchi. “Een soortgelijk dieet wordt incidenteel ook toegepast in Zuyderland. Voordat een patiënt een bariatrische operatie - een ingreep met als doel gewichtsverlies - ondergaat, krijgt hij een dieet
voorgeschreven dat ervoor zorgt dat de hoeveelheid vet in de buikholte snel afneemt. Door deze vermindering kan een chirurg beter en veiliger opereren. In dit geval is dit crashdieet eenmalig. Het is niet verstandig om een dergelijk dieet te continueren.”
Nierfalen Een ander aspect waarmee volgens Bianchi in het onderzoek geen rekening is gehouden, is het feit dat door diabetes de nieren minder goed kunnen werken. “Schade aan de nieren door diabetes noemen we nefropathie en dát ontstaat bij ongeveer 30% van de mensen met diabetes. Bij nierfalen gaat de functie van de nieren in de loop der jaren geleidelijk achteruit. Als diabetici dit dieet volgen, krijgen ze te veel eiwitten binnen. En dat is schadelijk voor een diabetespatiënt die nierklachten heeft”, aldus Bianchi.
Diabetes niet te genezen In het onderzoek van de Universiteit van Newcastle wordt gesteld dat patiënten met diabetes type 2 middels het dieet binnen acht weken genezen. Bianchi: “Als je stopt met het gebruiken van insuline of medicijnen heb je nog altijd diabetes. Alleen is dit door gezond te leven zó goed onder controle te krijgen dat er op dat moment geen medicijnen meer nodig zijn. Zeker, er is flinke vooruitgang te boeken door een gezondere levensstijl aan te nemen, maar helemaal genezen van diabetes kun je niet.”
Wie diabetes type 2 heeft kan door gezonder te eten, genoeg te bewegen en op een verantwoorde wijze af te vallen ervoor zorgen dat het lichaam weer beter reageert op insuline. “De bloedsuiker wordt dan lager en stabieler. Er zijn zelfs mensen die daardoor helemaal geen insuline of medicijnen meer nodig hebben”, zegt Bianchi. “Het wordt ook het omkeren van diabetes type 2 genoemd.”
Geen wonderdieet Bianchi’s dringende advies is om het Britse dieet niet te volgen. “Het houdt te weinig rekening met de individuele medische achtergrond van de patiënt. Daarnaast is het een dieet dat niet vol te houden is. Mijn raad aan diabetici is om onder begeleiding van een arts te bekijken wat de mogelijkheden zijn, hoe je jouw levenskwaliteit met diabetes kunt verbeteren!”
Vijf tips om de levenskwaliteit met diabetes te verbeteren: 1. Ben bewust van wat je eet. 2. W eet welke voedingsstoffen goed voor jou zijn. 3. Zorg voor voldoende lichaamsbeweging. 4. Val af op een natuurlijke wijze, zonder behulp van een crashdieet of shakes. 5. Pas deze tips toe onder begeleiding van een professional. Iedere diabetespatiënt is anders en heeft een andere aanpak nodig.
ADVERTENTIE
| gezond in limburg MA
Kies voor werken bij Sevagram Werk jij graag in een open cultuur, gericht op leren en groeien en waar mensen rekening houden met elkaar? Kies dan voor Sevagram, want Sevagram staat niet alleen voor zorg met bezieling, maar ook voor werken met bezieling. Zelf verantwoordelijkheid nemen, hoort daar ook bij. Bij ons krijg je ook alle ruimte om je te blijven ontwikkelen en te doen waar je goed in bent. We zijn een lerende organisatie en dat leren doen we graag met elkaar. Uiteraard helpen we je met het maken van keuzes die aansluiten bij jouw talenten. We geloven ook in experimenteren en ontdekken. Want, ook daar leer je van. Sevagram hecht groot belang aan vitaliteit en daar bieden we vanzelfsprekend ruimte en mogelijkheden voor.
Er zijn diverse vacatures in al onze locaties! Voor elk wat wils, ook qua opleidingen! Je kunt deze vacatures bekijken op onze website: www.werkenbijsevagram.nl en direct solliciteren. Wil je eerst een rondleiding op locatie of een kennismakingsgesprek? Ook dat kan: mail dan naar vacatures@sevagram.nl
W E R K E N B I J S E VA G R A M . N L