AFSCHEIDSSYMPOSIUM DRIES VAN INGEN
Dertig jaar uitgeven:
dertig jaar sectorale paradigma’s
Dries van Ingen, Nelleke Geel (partner) en Arjen Holl, directeur Koninklijke Boom uitgevers
Maarten Asscher, directeur Athenaeum Boekhandel
‘Dertig jaar uitgeven’ was het thema van het afscheidssymposium voor Dries van Ingen, jarenlang directeur van Boom Uitgevers. Drie decennia waarin uitgeven werd gekenmerkt door steeds weer een andere mythe. Een verslag. Tekst Constantijn Hoffscholte Foto’s Andrea Röell
‘Logisch is niet altijd het beste’ was het motto dat Van Ingen zelf aan de bijeenkomst had meegegeven. Hij had drie sprekers die hem na aan het hart liggen uitgenodigd om terug- en vooruit te blikken op dertig jaar uitgeven. Het moest niet al te nadrukkelijk over hem zelf gaan, maar dat ging het natuurlijk toch. Het was een middag die alle kanten op 30
ging: de uitgeefdirecteur als stoïcijn, medewerkers in de uitgeverij die geen makke schapen zijn, auteurs die behoren tot het primaire proces en boekenvakkers met een behoefte aan onzekerheid. Taalwetenschapper Jan Renkema, bekend als auteur van Boom-uitgave Schrijfwijzer, legde Van Ingen langs de filosofische meetlat. Hij nam een aantal kenmerken-
www.boekblad.nl
de uitspraken van hem onder de loep en onderzocht hoe die zich verhielden tot het gedachtegoed van door hem bewonderde stoïcijnen als Seneca en Marcus Aurelius. ‘Als je een hek om mensen zet, krijg je schapen.’ ‘Wie alles doet, is nergens.’ ‘Weet je wat zo leuk is aan het uitgeefvak? Je staat met één been in de horeca.’ De citaten zorgden bij het publiek voor herkenning, blijkens de lachsalvo’s die volgden. Van Ingen was in de uitgeverij een kleurrijk figuur die medewerkers de ruimte gaf. Als stoïcijn heeft hij volgens Renkema echter nog veel te leren. Obsessie Athenaeum Boekhandel-directeur en schrijver Maarten Asscher (die in het verleden met Van Ingen samenwerkte bij het toenmalige Meulenhoff Educatief) ging in op wat hij een ‘vreemde tic’ noemt van het boekenvak: ‘Het steeds maar, vooral met huiver en ongerustheid naar de toekomst kijken, een bezigheid die gerust een obsessie in de wereld van het boek genoemd mag worden.’ Deze constatering illustreerde hij aan de hand van een enkele grote ontwikkelingen in het uitgeefvak in de laatste drie