estivalpioniers en goede bekenden van de snelwegpolitie: Marcel Mingers en Sander van der Sluis. Halverwege jaren negentig scheurden ze dagelijks door Limburg en Noord-Brabant in hun oude, felgekleurde Opel. Ze hadden het wagentje van koplamp tot trekhaak beschilderd. Met een rotsvast vertrouwen in het artistieke vermogen van de medemens, hingen ze ook nog wat viltstiften aan de auto. Elke voorbijganger mocht er naar believen op kliederen. En dat deed men ook. Als rijdend lokaas voor de politie maakte het duo zelfs van de talloze controles een lolletje. Dan stapten ze uit en gingen ze als arrestanten met hun armen tegen de auto staan. Uiteindelijk mochten ze altijd weer doorrijden. Zo werd al grinnikend de basis gelegd voor Extrema en partyprovincie Noord-Brabant. Inmiddels zijn we 20 Years Of Love verder. Er is veel veranderd. HIPPIEWAARDEN In de zomer van 2015 is de partykalender voller dan ooit. Noord-Brabant is inmiddels de tweede party-provincie van Nederland, en in totaal telt ons land zo’n 350 dancefestivals, gokt Marcel Mingers. “Op elk grassprietje wordt een festival gebouwd tegenwoordig. Veuls te veul.” Toen hij samen met Van der Sluis in 1996 begon, waren er maar drie housefestivals: Mysteryland en Dance Valley boven de rivieren, en hun ‘The Extrema Dance Festival’ in het zuiden. De twee Limburgers organiseerden al feesten op unieke locaties in Noord-Brabant en hun eigen provincie, maar dansen in de buitenlucht was nieuw. House en hardcore kropen langzaam uit de donkere clubs, rechtstreeks de volle zon in. Dankzij talloze kilometers in hun Opel en wat bladeren in de Gouden Gids, vonden ze uiteindelijk de locatie waar Extrema nooit meer weg zou gaan: recreatiegebied Aquabest, net buiten Eindhoven. Met twee houten podia, een partytentje en de moeders van de organisatoren achter de bar beleefde Extrema haar debuut. Stofwolken boven Best, opgestampt door 1500 voeten naast een waterplas. Eenvoudig maar vastberaden zouden ze de housewereld op zijn kop te zetten. “Marcel en Sander zetten zich meteen af tegen de heersende dancecultuur”, zegt dancejournalist Mark van Bergen. “Extrema was, en is nog steeds, een heel andere organisatie dan ID&T (van Mysteryland -red). De Amsterdammers deden toen vooral aan harde stromingen. Marcel en Sander wilden juist mellow zijn. ‘House haal je maar bij de groenteman of ID&T’, schreven ze op een van hun flyers. Voor hen was de muziek een levenswijze, een subcultuur waar oude hippiewaarden als peace, love and happiness bijpassen. Zo heeft Extrema zich altijd geprofileerd.”
MEST nr 10
17