10
¬ uw job, ons werk
Visie ¬ vrijdag 7 december 2018
Waarom voert de vakbond volgende week actie? zegt Koen De Mey, voorzitter van ACVTranscom. ‘Voor de korting op de werkgeversbijdrage via de taxshift doet de regering een enorm budgettaire inspanning, van 1 à 2 procent van het BNP. Er zijn dus zeker manieren om een hogere pensioenkost het hoofd te bieden, maar het is een politieke keuze om dat te doen.’
Vakbondscentrales in tal van sectoren plannen volgende week acties. Die dienen als antwoord op het afspringen van het overleg rond de zware beroepen. Maar het ongenoegen borrelt al veel langer. Zo liggen het optrekken van de leeftijd voor een landingsbaan naar 60 jaar en de ongelijke toename van de koopkracht de vakbonden erg zwaar op de maag.
Ook bedrijfsleiders vinden het een groot probleem om mensen tot 67 jaar aan het werk te zetten.
Waarom protesteren de vakbonden? Langer werken voor minder pensioen is waarvoor deze regering gaat, en dat is een doorn in het oog van de vakbonden. ‘De regering-Michel heeft het tijdens haar legislatuur al te bont gemaakt’, zegt Patrick Vandenberghe, voorzitter van ACV bouw industrie & energie. ‘Eerder verhoogde ze al de wettelijke pensioenleeftijd naar 67 jaar. Nu verhoogt ze ook de instapleeftijd voor een landingsbaan van 55 naar 60 jaar.’ Tegelijk blijft een regeling rond zware beroepen uit. ‘Het afspringen van het overleg hierover ligt de leden zwaar op de maag’, zegt Pia Stalpaert, voorzitter van ACV Voeding en Diensten. ‘Het is voor hen
ID - Joris Herregods
Wie voert er actie? In verschillende sectoren wordt er tussen 10 en 14 december in gemeenschappelijk vakbondsfront actie gevoerd. Voor ACV gaat het om de centrales ACV Voeding en Diensten, ACV-CSC METEA, ACV bouw industrie & energie, ACV-Transcom en LBC-NVK. De reikwijdte van die acties is breed, gaande van het uitdelen van pamfletten, over personeelsbijeenkomsten tot stakingen. De laagste inkomens profiteren het minst van de stijgende koopkracht. Daarom zetten de vakbonden druk op de komende interprofessionele onderhandelingen: er moet ruimte zijn voor loonsverhoging. een erg belangrijk dossier. In de voeding werken veel mensen in koude temperaturen. En ook schoonmaaksters hebben een zwaar beroep.’ De vakbonden verwijten de werkgeversorganisaties een passieve houding. ‘Zij horen niet aan de zijlijn te staan’, zegt William Van Erdeghem, voorzitter van ACV-CSC METEA, ‘want zij zijn verantwoordelijk voor het welzijn van hun werknemers. Zij moeten beter luisteren naar de signalen
van op de werkvloer. Daar geven bedrijfsleiders mee aan onze afgevaardigden dat zij het ook een groot probleem vinden om mensen tot 67 jaar aan het werk te zetten. In de bedrijven zelf pleit iedereen voor een regeling rond zware beroepen, werkbaar werk en een goede eindeloopbaanregeling.’ Ook voor degelijke pensioenen voeren de vakbonden actie. ‘De politieke rechterzijde houdt ons graag voor dat de pensioenen onbetaalbaar geworden zijn. Dat is niet zo’,
Gaat het alleen over de eindeloopbaanproblematiek? Nee, de vakbonden zijn ook ongerust over de stijgende levensduurte. Facturen voor elektriciteit, brandstof, water ... lopen op. Uit een recent onderzoek van de KU Leuven blijkt dat de koopkracht van gezinnen wel gemiddeld stijgt, maar dat de laagste inkomens er doorgaans het minst van profiteren. De onderzoekers van de KU Leuven spreken van een ongelijke verdeling. Vooral de btw- en accijnsverhogingen zijn voor lage inkomens een grote streep door de rekening. In de aanloop naar de interprofessionele onderhandelingen voor 2019-2020 willen de vakbonden daarom een duidelijk signaal geven: er moet voldoende marge zijn om loonsverhoging te kunnen realiseren. Van een jarenlange loonblokkering kan geen sprake zijn. Leen Grevendonck
DE FOCUS
TE VEEL MAAND OVER
Acvonline
het.acv
De vlam sloeg in de Franse pan, maar ook de Belgische pot kookte bijna over in de voorbije dagen. De mensen die in een geel hesje hun ongenoegen uiten over het leven dat te duur is, krijgen dan ook veel media-aandacht. Dat sommige heethoofden deze gelegenheid aangrijpen om amok te maken is natuurlijk niet goed te praten. Het doet een protestbeweging ook geen goed. De vakbeweging heeft dat al te vaak aan de lijve ondervonden: het baldadig gedrag van een clubje hooligans maakt het de tegenstanders wel heel gemakkelijk om het terechte protest meteen onder de mat te vegen. Want terecht, dat is het protest tegen de levensduurte zeker. Daar heb ik het in de Visie kolommen al dikwijls over gehad. Wie werkt, ziet via de taksshift zijn netto loon ietsje stijgen. Maar wie van een pensioen of sociale uitkering moet leven, die haalt helemaal geen voordeel van de taxshift. En van
wie dan toch het geluk heeft ietsje meer netto loon te krijgen, nam de regering een flink stuk daarvan wel af door de indexsprong. Terwijl van die regering de huurprijzen wel mochten geïndexeerd worden. Dat brengt me bij de kolom uitgaven van een gezinsbudget. Want naast inkomsten zijn ook de uitgaven belangrijk. En daar zit het grootste probleem. Heel veel belastingen en facturen stijgen veel sneller dan wat je eventueel wint. Wie daar aan twijfelt moet maar eens elektriciteitsfactuur van een paar jaar geleden naast die van vorige maand leggen. Hetzelfde verhaal voor water, voor de aankoop of huur van een huis, voor het inschrijvingsgeld voor hoger onderwijs, voor bus en trein, voor benzine en diesel, voor de inhoud van het winkelkarretje,… “Iedereen moet inspanningen doen om uit de crisis te geraken” klinkt vaak als verweer uit regerings- en werkgevershoek. Veel mensen kunnen daar zelfs nog begrip voor opbrengen. Gedeelde smart is halve smart. Maar ze vragen zich terecht ook af waar het
geld van hun inleveringen naar toe is, gelet op de rampzalige toestand van de begroting. En tegelijk is het ook zeer vreemd dat er wel budgettaire ruimte is voor lagere bedrijfsbelasting en voor lagere werkgeversbijdragen aan de sociale zekerheid. Als iedereen zijn steentje moet bijdragen, waarom ontspringen grote vermogens dan telkens weer de dans? Waar bleven de regeringsbeloften inzake fiscale rechtvaardigheid? En wordt na de verkiezingen dan ook de ongedekte cheque van de taxshift gepresenteerd? Slotsom is dat door de scheve verdeling van inspanningen, te veel mensen op het einde van hun inkomen nog te veel maand over hebben. Daarom is het belangrijk dat we in januari sterke sociaal akkoorden over lonen, pensioenen en sociale uitkeringen kunnen afsluiten. Als dat niet lukt, kan het aantal hesjes in de straten snel oplopen.
Marc Leemans, voorzitter ACV
‘Slotsom is dat door de scheve verdeling van inspanningen, te veel mensen op het einde van hun inkomen nog te veel maand over hebben.’