ถามเบาๆ เล่นเอาดิฉันผงา “ฝันไปหรือเปล่าลูก...นอนเสียเถอะ ไม่มีอะไรหรอก” ดิฉัน กดศีรษะเล็กๆ ให้แนบอก...อีกพักใหญ่แกก็หลับไป วันรุ่งขึ้น ลูกตูนวาดรูปเล่นง่วนอยู่คนเดียว พอเสร็จแล้วก็เอามาให้ดู...ดิฉัน ใจหายวาบ นั่นเป็นรูปประตูที่มีผู้ชายตัวดำ�เอามือโหนขอบบน เท้าลอยสูงจากพื้น ลูกตูนใช้ดินสอแรเงาผู้ชายทั้งตัวเลยค่ะ แกวาดแบบเด็กๆ น่ะ แต่ดิฉันเห็นแล้วกลัว มาก ภาพนั้นถูกเก็บไว้ในหนังสือที่ดิฉันอ่าน จนในที่สุดก็อดรนทนไม่ไหว ต้องเอาไป คุยกับเจ้าของบ้านข้างๆที่เป็นบ้านของคนไทยหน้าซอย เราสนิทสนมกันพอสมควร คุณติ๋ว-เพื่อนบ้าน พอเห็นภาพที่น้องตูนวาดก็ตะลึงไปเลยค่ะ “ถ้าเล่าแล้วคุณอย่ากลัวนะคะ” เธอเริ่มเรื่อง และเล่าว่าบ้านทึคุณซื้อนี้ ตอนที่กำ�ลังก่อสร้างเกิดเรื่องสยอง มีช่างทาสีผูกคอตายเพราะเสียใจที่เมียหนีไป กับชู้ ดิฉันจะทำ�ยังไงดีล่ะคะ? ทำ�อะไรไม่ถูกเลยเพราะเป็นคนกลัวผีมากๆ เย็นนั้นก็ เลยร้องไห้เล่าให้สามีฟัง เขาบอกว่าถ้าอยู่ไม่ได้ก็คงต้องขายละ...ไปอยู่คอนโดมิเนียม แทน เออแน่ะ! ทำ�ไมทีอย่างนี้ พูดง่ายจัง? คำ�ตอบน่ะหรือคะ? สามีดิฉันตัดสินใจ ย้ายบ้านทันทีที่ดิฉันเล่า เพราะเขาสารภาพว่าเขาก็เห็นเหมือนกัน เห็นเงาของ
ผู้ชายคนหนึ่งแขวนคอตัวเองห้อยอยู่ที่ประตูห้องนอน เท้าลอยจากพื้นนิดเดียว
เราขายบ้านนี้แล้ว และรู้สึกเสียใจที่ต้องปิดบังไม่ให้ผู้ที่มาซื้อได้รู้เรื่องนี้ ได้แต่หวังว่า เขาคงไม่ถูกวิญญาณผีผูกคอตายมารบกวนอย่างที่เราเคยโดนมาแล้วค่ะ!
b e v a r i e t y . c o m l 21