Her Şiir, Bir Vâiz
ADAP HOŞTUR Gel ciğeri haşlayalım, Nefsimizi taşlayalım. Er sözüyle başlayalım: Adap hoştur, adap hoştur; Adabı olmayan boştur… Hakkın Resulü’nün barkı, İhlâsın değirmen arkı. İnsanla hayvanın farkı, Adap hoştur, adap hoştur; Adabı olmayan boştur… Yemek İçmek ve uyumak, Bakmak, gezmek ve konuşmak… Rüzgara karşı koşuşmak! Adap hoştur, adap hoştur; Adabı olmayan boştur… Adaptır başların tacı, Adap gönüller ilacı. Bin kere olsan da hacı, Adap hoştur, adap hoştur; Adabı olmayan boştur… Adap ile artar sevgin, Nefsine böyle vur dizgin. Bilsen de dünyanın ilmin, Adap hoştur, adap hoştur; Adabı olmayan boştur… Adapsız dünyayı dolan, Onsuz yoktur ferah bulan. Hatmetsen de nice Kur'an, Adap hoştur, adap hoştur; Adabı olmayan boştur… Adabına mukayet ol! Başta olma, nihayet ol! Allah’ına emanet ol! Adap hoştur, adap hoştur; Adabı olmayan boştur…
22