AÇLIĞIN KÖKENİ

Anlayamazsınız ne saldırılara uğradım duysanız hiç kimseye anlatamazsınız on-üç-bin düşünce suçlusunun olduğu söyleniyor cezaevlerin de tutsak onların çektiği acılar namusuna kadar onurlu benim acılarım onların yanında rezildiler çünkü ben onların yanında kusursuz bir zavallı gibi kalırım Belki de ben bu dünyanın en korkak adamıyım Yorgunum tehlike ve serüven içinde yaşamaktan Ölümüne korkulardan hergün suikaste uğramaktan Onlar cesurdular Kahramandılar Çünkü Ölüme Meydan Okudular Benim gibi zilletin için de değil korkuları ve rezil acıları çekmeye mecbur değil Belki bu hayali yatarak değil gezerekte kurabilirm Hayallerimin tümünü yatarak halüsinasyonlarımı yürüyerek ürettim Akli dengemi yitirmeme ramak kalmış bu şehirde hiçbir şey akıcı değil bu ülkede sistem tıkanmış