Opinyon
Ang Say Ko Bibeth Orteza
Ang tao at prinsipyo A
NG say sa akin ng kapatid kong duktor na angat na ang buhay, at masasabi nang nakaririwasa, itigil ko na raw ang pagsasama sa mga rally, pagsasalita at pagsusulat hinggil sa talamak na pandarayang kaugnay ng eleksyong kararaan. In short, manahimik na raw ako. For my own good daw, and safety. Ang say ko naman sa utol kong iyon, na best friend ko at best enemy noong kami’y lumalaki, hindi ako maaaring tumahimik. Hindi ako maaaring magkunwaring walang nangyayari. Kung noong bata pa ako’t wala akong access na kahit paano sa media, hindi ako sinagilahan ng takot na magsasama sa kilos-protesta, ngayon pa ba ako uurong? Pero may mga anak ka, giit niya. May mga anak nga ako, ‘kako. May mga anak ako, kaya gusto kong mailagay sa record na hindi ako nakiisa sa lokohan, at sa halip ay tumutol. Ayokong magising na lang bigla isang araw, para malamang nandaya ang mga anak ko sa isang exam sa school, at pagka sinita ko, sagutin nila ako: “But we always thought you would condone cheating, because you don’t even complain about it in an election!” Tandaan ninyo ang mga mukha’t pangalan ng mga kasama sa panloloko sa taongbayan. Hindi na sila kailangang isa-isahin pa, nakabuyangyang ang mga mukha nila sa TV, markado pati panluluwag ng butas ng kanilang mga ilong sa tuwing pinaiikutan nila ang oposisyon. May sasambulat na pangalan mula sa angkan ng mga iyan, ilang taon mula ngayon. Magdadaya sa iskwelahan para pumasa. Magdadaya sa opisina, para ma-promote. At, komo ang anak ng pulitiko malamang sa hindi ay nagiging pulitiko rin, magdadaya rin ang mga anak na iyan para mahalal. Salamat kay Bulilit at sa kanyang mga alipores, magiging institusyon na ang pandaraya. Cheating will be our way of life on a much, much grander scale, way beyond Ferdinand Marcos, who at least bothered to de-
Kidlat Junex Doronio
Ang kuwentong kutsero ni Cuenco at Macalintal BAKAKON? Sinungaling? First of all, batiin muna natin ng belated Happy Father’s Day si Cebu Congressman Tony Cuenco, ang “bright boy” na hindi raw nakakaintindi kay Maguindanao Digs Dilangalen kapag ito ang nagdidiskurso sa wikang pambansa na nakabase sa Tagalog. Huling-huli siyang nagbigay ng P500 sa isang “hakot girl” matapos itong mag-abot sa kanya ng bulaklak sa gallery ng Batasan noong araw ng Linggo at ang palusot ni Tony Cuenco ay pang-snacks lang daw. Kitang-kita rin si Tony Cuenco na nakipagbulungan kay Grace Maduramente, ang abogada ng K4 na daig pa si James Bond sa bilis dahil siya ang unang nakakuha ng kopya ng kasong “serious illegal detention and grave coercion” daw laban kay KNP lawyer Harriet Demetriou. Nakakatawa, dahil mismong si Demetriou ay hindi mabigyan ng kopya ng PNP Criminal Investigation and
HUNYO 23, 2004
clare martial law and install a dictatorship. Hindi siya nagtago sa likod ng demokrasya na tulad ng Babaeng May Nunal sa Mukha na hindi man lang nangiming ibando na ang eleksyon daw ng May 10 ay “triumph of democracy.” Ang masakit ay mismong kalaban ni Marcos noon ang siyang ka-alyado ni Nora Aunor look-alike ngayon, mapuwera sa mangilan-ngilang Nene Pimentel at Digs Dilangalen. Hindi ko malimutan ang binitiwan ni Bono Adaza sa Debate sa TV, three weeks ago. Kasama raw niya ang mga nasa kabilang panig noong 1986, noong siya ang “starter” sa Batasan at “Asterix!” ng “Asterix!” Magkakasama pa rin daw sila noong 1998, sa isyu ng pagbubukas ng second envelope. Pero ngayong magkahiwalay na sila, nakatayo pa rin daw siya sa prinsipyo, pagka’t “Principles do not change.” Tunay ka, hindi nagbabago ang prinsipyo. Tao lang ang nagbabago. Ang mga dating matatag sa pakikibaka laban kay Marcos ay narahuyo na at nabatu-balani ng salapi at kapangyarihan. Feel na feel nilang tama ang kanilang ginagawa, dahil matatalino sila’t mga inglisero. Marami sa kanilang umaamin na, oo na nga, corrupt si Ate Glo, pero maigi na raw ang corrupt kaysa sa “stupid” at siyempre pa, ang tinatawag nilang stupid ay si FPJ dahil hindi raw nakapagtapos man lang ng high school. But tyranny is tyranny. And here in this case, the tyranny of the English-speaking is just as reprehensible, perhaps even more so, dahil responsibilidad ng mga supposed to be matatalino ang hanguin ang bansa sa pagkakalugmok. Itong ginagawa nilang panunupil at patuloy na pagtatago ng tunay na bilang ng mga botong tinanggap ay hindi lang kahiya-hiya, ito ay walang kapatawaran. Hindi pa tapos ang paghahabi ng kasaysayan ng bansa, at sa kabuuan nito’y nagkakaroon tayo ng pagkakataon bilang mamamayan na mamili sa alin sa dalawa: Ang sumama sa agos o sumalungat dito. Ganito noong panahon ni Marcos, ganito pa rin sa ilalim ng kasalukuyang diktaduryang Gloria MacapagalArroyo. Ang sakit ng haplit ng truncheon noon ay walang ipinag-iba sa sakit ng haplit ng truncheon ngayon. Ito ang say ko. Detection Group nang pumunta siya sa tanggapan ni Director Art Lomibao. Worshipful sir, belated Happy Father’s Day rin! Sa ginawa ng aking paisano (kababayan) na si Tony Cuenco ay naalala ko tuloy ang sinabi ni FPJ: Ang kapatid ng sinungaling ay magnanakaw. *** Kung ako lang si JV Bautista, ang kinatawan ng militanteng party-list na Sanlakas, ay binato ko na sana ng bulok na kamatis si Mulong Macalintal, ang abogadong de kampana ng K4, dahil sa harapharapang pang-insulto sa katauhan at kakayahan ng dating anti-Marcos street parliamentarian. Biruin mo, kahit anong bulatlat ni JV sa harap ng joint committee noong Sunday tungkol sa kaso ng “dagdag-bawas” pabor kay Gloria Macapagal Arroyo sa maraming lugar ay nagbingi-bingihan lamang sina Macalintal, Joker Arroyo, Manny Villar, Juan Flavier, at maging ang “sosyalista” na si Congressman Butch Abad. Sa halip na kanilang ikonsidera ang ibinulgar ni JV ay tinawag pa ni Macalintal na kuwentong kutsero raw. *** Samantala, hindi rin malaman kung ano talaga ang battleplan ng retired Marines general na si Sen. Pong Biazon. Pumapel pa siya noong Linggo na kung pagbibigyan ng komite si Bro. Eddie sa kahilingan nitong buksan ang mga ER (election returns) sa tatlong ballot box ay
5
Bagong Umaga
Diskarteng Kalye Jess Santiago
Tapos na ang Boksing? “Tapos na ang boksing!” sabi ng referee, Alyas Congressional Canvassing Committee, “Panalo ang kampyong si President Gloria Kaya kanya pa ring hawak ang korona. “Kampo ng kalaba’y sobrang mareklamo At ayaw tanggaping sila ang natalo. Kesyo dinaya raw ang kanilang idol Ng aming pambatong ismol-bat-teribol!” “Okay, sabihin n’yong tapos na’ng eleksyon,” Sabi ni Senator Angara ng Quezon, “Pwede na rin ninyong itakda ang petsa Para ang manok n’yo ay maiproklama. “Pero proklamasyon ay ano ang silbi? Ang pagtatawana’y kayo’t hindi kami. Mabuway ang tindig ng inyong tagumpay Pagkat ang panalo’y sa daya dinaan. “Sambayanang Pinoy, sana ay magising, Tunay na istorya’y kanilang alamin. Nakatagong lihim sa election returns, Malao’t madali’y tiyak ding lalabas.” “Di kami hihinto,” dagdag ni Pimentel, “Sa aming krusada’y di kami titigil. Tiyak, sa debate sa plenary session Titirisin kami ng administrasyon. “Muli’y paramihan ang magiging laro, Partidong mayorya’y muling manduduro. Pero tuloy pa rin ang laban ng bayan Hanggang masiwalat ang katotohanan. “Tapos na ang boksing at nanalo kayo? Sabi nga’y ‘lokohin ninyo ang lelong n’yo!’ Anumang tagumpay na galing sa daya, Walang karangala’t dapat ikahiya!” dapat na rin daw pagbigyan ang kahilingan ng KNP na busisiin ang mga ER mula sa 20 CoCs (certificates of canvass). Naturalmente, ayaw ng mayorya, lalo na ang dalawang mambabatas na pinangakuan daw ng Cabinet position ni GMA. Pero aminin man o hindi ni Pong, naii-insecure siya dahil baka masilat pa ni Sen. Bobby Barbers ang 12th slot ng Senado at maging biktima uli ng “dagdagbawas.” Alam kasi niya at ng lahat nang butiki sa Kongreso na “napakalakas” ni Barbers kina Tabako at Joe de Bola.
Paredes Mula sa pahina 4 kasamahang mambabatas. Ngunit panalangin nga ng yumaong Senador Jose W. Diokno na sana maipagtanggol ng ating mambabatas ang taongbayan laban sa pagyurak ni Pangulong Marcos sa ating demokrasya nang kaniyang ideklara ang batas militar noong 1972. Ang mga halal na mambabatas daw ay dapat na tagapagtanggol ng sambayanan Pilipino. Ngunit huwag daw sana silang magkaroon ng ilusyon na sila ay kakailanganin ng taongbayan. Isang araw ay talagang mananaig ang hustiya. ‘Di man daw mabuo, tiyak na manunumbalik ang katinuan ng ating lipunan at muling bubuhayin ang kagandahangasal sa ating buhay.