*/ 14th Αthens Digital Arts Festival 2018 | Catalogue

Page 1




14TH ATHENS DIGITAL ARTS FESTIVAL 24-27 OF MAY 2018 MEGARON, The Athens Concert Hall Vas. Sofias Ave. and Kokkali Str.



INDEX | ΠΕΡΙΕΧΌΜΕΝΟ 006 > ATHENS DIGITAL ARTS FESTIVAL TEAM 008 > ATHENS DIGITAL ARTS FESTIVAL ABOUT 010 > MULTITRAB PRODUCTIONS 012 > PREFACE | ΠΡΌΛΟΓΟΣ 014 > 14TH ATHENS DIGITAL ARTS FESTIVAL 2018 SINGULARITY NOW 018 > INSTALLATIONS ΕΓΚΑΤΑΣΤΆΣΕΙΣ 074 > WEB ART 098 > DIGITAL IMAGE 132 > VIRTUAL REALITY ΕΙΚΟΝΙΚΉ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌΤΗΤΑ 142 > VIDEO ART 262 > ANIMATION 478 > SPECIAL SCREENINGS ΕΙΔΙΚΈΣ ΠΡΟΒΟΛΈΣ

004

004


005

005

518 > AV PERFORMANCES ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΈΣ ΠΑΡΑΣΤΆΣΕΙΣ 542 > 1ST LED MAPPING TOURNAMENT IN THE WORLD 1O TOYPNOYA LED MAPPING ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ 546 > FESTIVALS OF THE WORLD ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ 568 > WORKSHOPS | ΕΡΓΑΣΤΉΡΙΑ 590 > TALKS | ΟΜΙΛΊΕΣ 604 > OUTDOORS 614 > PROGRAM | ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ 623 > SPONSORS - SUPPORTERS ΧΟΡΗΓΟΊ - ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΈΣ 625 > MEDIA SPONSORS ΧΟΡΗΓΟΊ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑΣ 626 > FESTIVAL INFO ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ ΦΕΣΤΙΒΆΛ


A. >

ATHENS DIGITAL ARTS FESTIVAL

006

A. > TEAM 006


007

ILIAS CHATZICHRISTODOULOU ΗΛΊΑΣ ΧΑΤΖΗΧΡΙΣΤΟΔΟΎΛΟΥ > FOUNDER & DIRECTOR ELLI-ANNA PERISTERAKI ΕΛΛΗ-ΑΝΝΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑΚΗ > FESTIVAL CURATOR & HEAD OF CURATORIAL EIRINI OLYMPIOU ΕΊΡΗΝΗ ΟΛΥΜΠΊΟΥ > VIDEO ART CURATOR DONATELA NIKA ΝΤΟΝΑΤΕΛΑ ΝΊΚΑ > ANIMATION & VR CURATOR CHRISTIANA KAZAKOU ΧΡΙΣΤΙΆΝΝΑ ΚΑΖΆΚΟΥ > WORKSHOPS & TALKS CURATOR NIKOS CHATZICHRISTDOULOU ΝΙΚΌΣ ΧΑΤΖΗΧΡΙΣΤΟΔΟΎΛΟΥ > ADAF KIDS MICHAELA KOLLIA ΜΙΧΑΈΛΑ ΚΌΛΛΙΑ > COMMUNICATION MANAGER CLELIA THERMOU ΚΛΈΛΙΑ ΘΕΡΜΟΎ > EXHIBITION ARCHITECT SOTIRIS ILIADIS ΣΩΤΉΡΗΣ ΗΛΙΆΔΗΣ > PRODUCTION COORDINATOR KATERINA KONTOULI ΚΑΤΕΡΊΝΑ ΚΟΝΤΟΎΛΗ > LEGAL COUNSELLING EFI ATHANASODIMITROPOULOU ΕΦΗ ΑΘΑΝΑΣΟΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ > MARKETING ASSISTANT MARY APOSTOLAKOU ΜΑΊΡΗ ΑΠΟΣΤΟΛΆΚΟΥ > CURATORIAL ASSISTANT

007

VASILIA ATHANASIADOU ΒΑΣΙΛΕΊΑ ΑΘΑΝΑΣΙΆΔΟΥ > VOLUNTEERS COORDINATOR CONSTANTINOS SAMARAS ΚΩΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΣΑΜΑΡΆΣ > DESIGN ASSISTANT KATERINA VARDAKASTANI ΚΑΤΕΡΊΝΑ ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΆΝΗ > COMMUNICATION ASSISTANT SPYROS MANOLATOS ΣΠΎΡΟΣ ΜΑΝΩΛΆΤΟΣ > PRODUCTION ASSISTANT NIKOS TSOUNAKAS ΝΊΚΟΣ ΤΣΟΥΝΆΚΑΣ > PRODUCTION ASSISTANT RAPHAELLA KARAGIANNI ΡΑΦΑΈΛΛΑ ΚΑΡΑΓΙΆΝΝΗ > WORKSHOPS & TALKS PRODUCTION ASSISTANT ANASTASIA TERZIDOU ΑΝΑΣΤΑΣΊΑ ΤΕΡΖΊΔΟΥ > WORKSHOPS & TALKS PRODUCTION ASSISTANT SPYROS KASSIMIS ΣΠΎΡΟΣ ΚΑΣΣΙΜΗΣ > SOUND DESIGN MAKIS FAROS ΜΆΚΗΣ ΦΆΡΟΣ > AUDIOVISUAL DESIGN MICHALIS ANTONOPOULOS ΜΗΧΆΛΗΣ ΑΝΤΩΝΌΠΟΥΛΟΣ > TECHNICAL DESIGN ΤHANASIS KONOMIS ΘΑΝΆΣΗΣ ΚΟΝΌΜΗΣ > TECHNICAL DESIGN ΑSSISTANT

DIMITRIS KAIPALEXIS ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΚΑΪΠΑΛΈΞΗΣ > NETWORK ARCHITECTURE KONSTADINOS CHATZICHRISTODOULOU ΚΩΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΧΑΤΖΗΧΡΙΣΤΟΔΟΎΛΟΥ > CONSTRUCTION MANAGER THANOS ELEFTHERAKOS ΘΆΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΆΚΟΣ > WEB DEVELOPER & DESIGNER SPYROS MALTEZOS ΣΠΎΡΟΣ ΜΑΛΤΈΖΟΣ > VIDEO MAKER YANNIS PAPANASTASOPOULOS ΓΙΆΝΝΗΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΌΠΟΥΛΟΣ > VIDEO DIRECTOR TINA TOULI ΤΊΝΑ ΤΟΎΛΗ KAKIA KONSTANTINAKI ΚΆΚΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΆΚΗ JAKOB RITT YUNXIN STELLA WANG > ADAF 2018 GRAPHIC DESIGN MATINA GOULA ΜΑΤΙΝΑ ΓΟΥΛΑ REA GRAMMATIKOPOULOU ΡΕΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΥ AMALIA ARGYRIADOU ΑΜΑΛΙΑ ΑΡΓΥΡΙΑΔΟΥ > TRANSLATIONS VOLUNTEERS


008 Athens Digital Arts Festival (ADAF) is an International Festival which celebrates digital culture through an annual gathering bringing together a global community of artists and audiences. Athens Digital Arts Festival aims to encourage, stimulate and promote all aspects of digital creativity by hosting local as well as international artists and communities.

B. >

ATHENS DIGITAL ARTS FESTIVAL Through its multidisciplinary program Athens Digital Arts Festival offers a wide range of Exhibitions, Screenings, Live Performances, Workshops and International Tributes showcasing artworks that display distinctive characteristics of the digital medium and reflect on its language and aesthetics. Athens Video Art Festival was founded in 2005 by Ilias Chatzichristodoulou, with the intention to offer a platform to video art, installations and live performances. Within the following 10 years, the Festival gradually evolved and included more art forms, such as web art, interactive installaations, animation, digital image, performances, applications and workshops, exploring creative aspects of technology and digital culture. In 2012, the Festival introduced the subtitle “International Festival of Digital Arts & New Media� in order to communicate the wide spectrum of its activities and events. As of January 2015, the Festival changed its name into Athens Digital Arts Festival.

B. > ABOUT 008


009 Το Athens Digital Arts Festival (ADAF) είναι ένα Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακών Τεχνών και αποτελεί μια γιορτή του ψηφιακού πολιτισμού, μια ετήσια συνάντηση που φέρνει σε επαφή μια παγκόσμια κοινότητα καλλιτεχνών και κοινού. Στόχος του Athens Digital Arts Festival είναι να ενθαρρύνει, να ενεργοποιήσει και να προωθήσει όλες τις όψεις της ψηφιακής δημιουργίας φιλοξενώντας καλλιτέχνες και κοινότητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

LATIGID SNEHTA LAVITSEF STRA Με το πολυεπίπεδο πρόγραμμά του το Athens Digital Arts Festival παρουσιάζει μια ευρεία γκάμα Εκθέσεων, Προβολών, Live Performances, Workshops και Διεθνών Αφιερωμάτων που παρουσιάζουν έργα τέχνης τα οποία φέρουν τα χαρακτηριστικά του ψηφιακού μέσου και στοχάζονται πάνω στη γλώσσα και την αισθητική του. Το Athens Video Art Festival ιδρύθηκε το 2005 από τον Ηλία Χατζηχριστοδούλου, με την πρόθεση να προσφέρει μια πλατφόρμα για video art, installations και live performances. Μέσα στη δεκαετή της πορεία, η διοργάνωση σταδιακά εξελίχθηκε ενσωματώνοντας περισσότερες μορφές έκφρασης, όπως web art, interactive installations, animation, digital image, performances, applications και workshops, παρουσιάζοντας δημιουργικές πτυχές του σύγχρονου ψηφιακού πολιτισμού. Το 2012 προστέθηκε ο υπότιτλος «Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακών Τεχνών και Νέων Μέσων» με στόχο να διαδώσει το ευρύ φάσμα των δράσεών της. Τον Ιανουάριο του 2015, το φεστιβάλ μετονομάστηκε σε Athens Digital Arts Festival.

TUOBA > .B 009


C. > MULTITRAB PRODUCTIONS

010

Multitrab Productions is a civil non-for-profit partnership based in Athens and aims to promote the work of Greek and international artists, as well as to organize and implement events and activities related to digital arts and digital culture. Promoting digital arts nationally and internationally, it contributes to the support of emerging and renowned artists, and the creation of collaborating networks among them. Athens Digital Arts Festival is its main field of action, which is framed with a series of parallel actions accomplished every year. The company realizes the production, organization, promotion and evaluation of diverse activities and events, while annually organizing Athens Digital Arts Festival with the aim to reinforce audience’s relationship and familiarization with new media and digital culture. Multitrab Productions is a certified company for the organization of events, seminars, talks, conferences, workshops & festivals.

C. > MULTITRAB PRODUCTIONS 010


011

BARTITLUM > .C SNOITCUDORP Η Multitrab Productions είναι αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία με έδρα την Αθήνα. Η εταιρεία έχει ως στόχο την προώθηση του έργου Ελλήνων και διεθνών καλλιτεχνών, καθώς και τη διοργάνωση δράσεων σχετικά με τις ψηφιακές τέχνες και τον σύγχρονο πολιτισμό. Η προώθηση των ψηφιακών τεχνών τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο συνεισφέρει στην υποστήριξη τόσο νέων όσο και επιφανών καλλιτεχνών και στη δημιουργία δικτύων συνεργασίας. Το Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακών Τεχνών της Ελλάδας, Athens Digital Arts Festival, είναι το κύριο πεδίο δράσης της, το οποίο πλαισιώνεται από μια σειρά παραλλήλων δράσεων καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους με σκοπό να ενισχύσει την επαφή και την εξοικείωση του κοινού με τα νέα μέσα και την ψηφιακή κουλτούρα. Η Multitrab Productions είναι μια πιστοποιημένη εταιρεία για την παραγωγή, οργάνωση, προώθηση και αξιολόγηση σεμιναρίων, ομιλιών, συνεδρίων, εργαστηρίων και φεστιβάλ.

BARTITLUM > .C SNOITCUDORP 011


D. > PREFACE The International Festival for Digital Arts in Greece, Athens Digital Arts Festival, representative of Greece in the international field of Digital Arts, for the 14th time approached its Greek and International audience to share an experience at the edge of technology. The most progressive works from artists that reflect upon contemporary and humanitarian issues, found themselves within our grasp for a festivity dedicated to Digital Art. For yet another year, we managed to bring closer to the populace, contemporary issues through very high aesthetic and technological standards, holding a free entrance event, due to PEPP - Regional Operational Program “ATTICA 2014-2020” - European Regional Development Fund - With the support of Greece and the European Union. With a manifold thematic which attempts to bring in the spotlight the triptych Art-Technology and Science, our festival received more than 4000 applications at its Call for Entries, and managed to host a large number of famous and emerging artists from the Digital Art world, exhibiting more than 350 works of art. ADAF, for its

four-day duration, became the meeting point for the international community of Digital Arts, receiving visitors who traveled from all over the world. Presenting the latest works and currents in the field, we offered knowledge about Artificial Intelligence, Robots and the way they are slowly intruding our lives, becoming part of it. Through a voyage in an allegorical “Event Horizon”, our visitors could taste the upcoming technological apocalypse (Singularity) as well as the latest trends in the field of Science and Technology. Our festival, for a series of years choses to revitalise buildings at the city center of Athens, giving them a new aura. This year for the first time we decided to do things different. Instead of an -out of use building we decided to “change’’ a smoothly operational institution, I dare to say a pillar of the cultural scene in Athens, in a challenge which we believe turned out successful. We were really honoured by our collaboration with Megaron the Athens Concert Hall and the Bridges Cycle Program, which allowed us to bring the hidden perspectives of the individual Megaron spaces, inviting alternative audiences to its premises and showcasing

012

the openness of the institution towards events with an alternative character. Our greatest reward for this effort was seeing for the first time the entrance of the Megaron Plus building, resembling a University during the examination period, flooding with young and alternative individuals who felt familiar being there. I would like to address a great thank you to the staff of Megaron the Athens Concert Hall who beared with us, and contributed greatly into making this edition possible despite being of unconventional character. Moreover I want to address a sincere thank you to all artists, supporters and sponsors of the festival who offered their best, from the bottom of their hearts to help us fulfill this undertaking. Finally, I would like to thank all of you, who are supporting us with your presence. Until next year… Respectfully, Ilias Chatzichristodoulou

D. > ΠΡΟΛΟΓΟΣ 012


ECAFERP > .D

013

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακών Τεχνών της Ελλάδας, Athens Digital Arts Festival, εκπρόσωπος της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή της ψηφιακής τέχνης, για 14η χρόνια βρέθηκε κοντά στο Ελληνικό και διεθνές κοινό για να μοιραστεί μια εμπειρία στην κόψη της τεχνολογίας. Τα πιο εξελιγμένα έργα από καλλιτέχνες που στοχάζονται πάνω σε σύγχρονους και ανθρώπινους προβληματισμούς, βρέθηκαν κοντά μας σε μια γιορτή ψηφιακής τέχνης. Για ακόμη μια χρονιά, θελήσαμε και καταφέραμε να φέρουμε κοντά στον καθημερινό άνθρωπο σύγχρονους προβληματισμούς μέσα από ένα πολύ υψηλό αισθητικό αλλά και τεχνολογικό επίπεδο, σε μια εκδήλωση με ελεύθερη είσοδο χάρη στο επιχειρησιακό Πρόγραμμα «ΑΤΤΙΚΗ 2014-2020» και την συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης) και από εθνικούς πόρους. Μέσα από ένα πολυεπίπεδο θέμα που επιχείρησε να φέρει στο επίκεντρο το τρίπτυχο Τέχνη - Τεχνολογία Επιστήμη, το Φεστιβάλ δέχτηκε πάνω από 4.000 συμμετοχές, στο ανοιχτό του κάλεσμα και έφερε στην Ελλάδα μεγάλο αριθμό διασήμων καθώς και αναδυόμενων καλλιτεχνών από

τον χώρο των ψηφιακών τεχνών, εκθέτοντας περισσότερα από 350 έργα. Το ADAF για τέσσερις μέρες αποτέλεσε σημείο συνάντησης της παγκόσμιας κοινότητας ψηφιακών τεχνών και του κοινού, με επισκέπτες που ταξίδεψαν από όλο τον κόσμο. Παρουσιάζοντας τις τελευταίες καλλιτεχνικές δράσεις και ρεύματα, προσέφερε πληροφόρηση για θέματα σχετικά με την Τεχνητή Νοημοσύνη, τα Ρομπότ και τον τρόπο που αυτά παρυσφρύουν στην καθημερινότητά μας και γίνονται μέρος της. Μέσω ενός ταξιδιού στον “ορίζοντα γεγονότων”, οι θεατές πήραν μια γεύση από την επερχόμενη τεχνολογική αποκάλυψη (Singularity) και τις τάσεις στην σύγχρονη τεχνολογία και επιστήμη. Το φεστιβάλ μας επί σειρά ετών διαλέγει και ανα- νοηματοδoτεί κτίσματα στο κέντρο της Αθηνάς, δίνοντάς τους μια νέα χροιά. Φέτος, για πρώτη χρόνια κάναμε κάτι διαφορετικό, και αντί κάποιου κτιρίου εκτός χρήσης, επιλέξαμε να επαναχρωματίσουμε έναν λειτουργικό φορέα, τολμώ να πω πυλώνα της πολιτιστική σκηνής της Αθήνας, σε ένα στοίχημα που θεωρούμε ότι κερδίσαμε. Ήταν μεγάλη μας τιμή, η συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών αλλά και με το πρόγραμμα Κύκλος

Γέφυρες πού μας επέτρεψε να αναδείξουμε τις κρυφές πτυχές των χώρων του Μεγάρου, προσελκύοντας εναλλακτικό κοινό και προβάλλοντας την ανοικτότητα του χώρου σε διοργανώσεις με διαφορετικό χαρακτήρα. H μεγαλύτερη μας πληρωμή σε αυτό το εγχείρημα ήταν πως είδαμε για πρώτη φορά τα σκαλιά της εισόδου του Megaron Plus να θυμίζουν είσοδο Πανεπιστημίου σε περίοδο εξεταστικής, γεμάτα με νεαρό και εναλλακτικό κόσμο, ο οποίος ένιωθε απόλυτα άνετα με την παραμονή του στον χώρο. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλο το προσωπικό του Μεγάρου που ανέχτηκε την τρέλα μας, και συνέδραμε στο να γίνει αυτή η διοργάνωση πραγματικότητα, παρά την αντισυμβατικότητά της. Επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους καλλιτέχνες, υποστηρικτές και χορηγούς του Φεστιβάλ που μας έδωσαν πραγματικά από την καρδιά τους τα δέοντα για να πραγματώσουμε αυτό το εγχείρημα. Φυσικά, όλους εσάς που ήρθατε να μας υποστηρίξετε με την παρουσία σας. Και του χρόνου, με ακόμη περισσότερα… Με εκτίμηση, Ηλίας Χατζηχριστοδούλου

ΣΟΓΟΛΟΡΠ > .D 013


E. > 14 ATHENS DIGITAL ARTS FESTIVAL > SINGULARITY NOW TH

TALES FROM THE EVENT HORIZON Event Horizon is the conceivable surface of a black hole, a place where gravity curves space-time so much, there is no escape, not even by light itself. Its core is the singularity, a zero point, where space and time are discontinued and is unknown what exactly happens further. A wormhole? Termination of everything? A new universe through a white hole? When something enters the event horizon, all physics laws get distorted, while gravity becomes such, that inevitably reaches singularity and from there on‌ Singularity is a notion that has different definitions in the various fields of science, nonetheless, it retains a common axis regarding its main idea. In mathematics, it is the point where a function or an equation degenerates or diverges toward infinity, changing its nature and thus becoming impossible to define. In physics, it is the core of a black hole as well as the state

014

right before the Big Bang, the zero point of space and time where everything is compressed in zero dimensions and density is infinite. In mechanics, it is the calibration of a machine in a way that its behavior cannot be predicted and the physical variants involved are either not definite or infinite. In technology, it is a scenario where artificial intelligence surpasses humanity, the technological boom becomes infinite and the outcome is unpredictable. Is evident that singularity as notion is associated with infinity, with the unknown, and the beginning of universes, both physical and conceptual, but how does it link to art and technology? Every universe launches its existence in subject to time, while the perception of time is by birth connected to creation and technicality. In the Promethean myth, we can perceive as singularity the gesture of the maker to offer fire to the humankind, passing thusly the torch of knowledge to the creation and enabling

014


015

LATIGID SNEHTA HT41 > .E LAVITSEF STRA WON YTIRALUGNIS > it to create on its own. As a consequence comes torment for the creator, but also time emerges in the form of a circular punishment considered one of the first references to the circle of a clock. Additionally, fire, which symbolizes simultaneously both intellect and technicality, was the first medium for the development of all “tekhne”. Its arrival in humanity, signifies the beginning of consciousness, thus consequently the perception of time as well as the development of art (fine tehkne) and technology (the art of making) which resulted in civilization and culture, both means for recording time. In this way, technology and art as derivatives of singularity and instruments of time, have proclaimed the beginning of this world, but maybe also its very end. Today, the further development of the promethean gift is slowly taking over the reins from its creator and “degenerates” tending to change its nature, holding us witness in an upcoming technological singularity, which can potentially get any form. The constant progress on robotics,

015

AI, biotechnology, biomimicry, nanotechnology, quantum computing and space technology, is courting with the idea of surpassing humankind, constituting obvious for the spectator, that we have entered an “event horizon” where no one can predict what will follow. Human-machine merger or enslave of humanity? Brain upload and immortality or cease of human species? Progression or Regression? Futurism or Archaism? Physics or Metaphysics? Utopia or Dystopia? Beginning or End? Following to this realization, the International Festival for Digital Arts of Greece, Athens Digital Arts Festival, is calling you to explore the tales from this event horizon…? Elli-Anna Peristeraki Head of Curatorial


E. > 14 ATHENS DIGITAL ARTS FESTIVAL > SINGULARITY NOW TH

ΙΣΤΟΡΊΕΣ ΑΠΌ ΤΟΝ ΟΡΊΖΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΌΤΩΝ Ορίζοντας γεγονότων, η νοητή επιφάνεια μιας μαύρης τρύπας, εκεί όπου η βαρύτητα καμπυλώνει τον χωροχρόνο τόσο, που δεν υπάρχει περίπτωση διαφυγής ούτε καν από το ίδιο το φως. Στον πυρήνα του, βρίσκεται το σημείο μηδέν, το singularity, εκεί που ο χώρος και ο χρόνος καταλύονται και είναι άγνωστο το τι συμβαίνει. Σκουληκότρυπα? κατάλυση των πάντων? δημιουργία ενός νέου κόσμου μέσω λευκής οπής? Όταν κάτι περάσει τον ορίζοντα γεγονότων, όλοι οι φυσικοί νόμοι διαστρεβλώνονται ενώ η βαρυτική έλξη είναι τέτοια που αναπόφευκτα καταλήγει στο singularity και από εκεί…

Singularity, είναι μια έννοια που ορίζεται διαφορετικά σε κάθε τομέα των επιστημών παρ ότι, κάθε ορισμός της διατηρεί σύνδεση προς την έννοια. Στα μαθηματικά είναι το σημείο που μια λειτουργία, μια εξίσωση ή μια επιφάνεια εκφυλίζεται ή αποκλίνει προς το άπειρο, αλλάζει φύση, και συνεπώς είναι αδύνατο να οριστεί. Στη φυσική είναι ο πυρήνας της μαύρης τρύπας, αλλά και η κατάσταση ακριβώς πριν το Big Bang, το σημείο μηδέν του χρόνου και του χώρου όπου τα πάντα βρίσκονται συμπιεσμένα σε μηδενικές διαστάσεις, καθιστώντας άπειρη την πυκνότητα τους. Στη μηχανολογία, είναι η διαμόρφωση μιας μηχανής με τρόπο που η συμπεριφορά της δεν μπορεί να οριστεί, και οι φυσικές μεταβλητές που εμπλέκονται γίνονται μη καθοριστικές ή άπειρες.

016

Στην τεχνολογία, είναι ένα σενάριο στο οποίο η τεχνητή νοημοσύνη ξεπερνά τον άνθρωπο, η τεχνολογική εξέλιξη γίνεται άπειρη και το αποτέλεσμα αυτής είναι άγνωστο. Είναι σαφές ότι το singularity σχετίζεται με τον απειρισμό, το άγνωστο αλλά και την απαρχή των συμπάντων, φυσικών αλλά και εννοιολογικών, πως όμως αυτό συνδέεται με την τέχνη και την τεχνολογία? Κάθε σύμπαν, ξεκινά να υπάρχει συναρτήσει του χρόνου, ενώ η αντίληψη του χρόνου εν τη γενέσει συνδέεται με τη δημιουργία και την τεχνικότητα. Στον μύθο του Προμηθέα, αντιλαμβανόμαστε ως singularity, τη χειρονομία του δημιουργού να δώσει

016


017

LATIGID SNEHTA HT41 > .E LAVITSEF STRA WON YTIRALUGNIS >

τη φωτιά στο ανθρώπινο είδος, μεταλαμπαδεύοντας με αυτόν τον τρόπο τη γνώση στο δημιούργημα και δίνοντάς του τη δυνατότητα να δημιουργήσει από μόνο του. Σαν συνέπεια έρχεται το βάσανο του δημιουργού αλλά και πρωτοεμφανίζεται ο χρόνος στην κυκλική τιμωρία, που μπορεί να θεωρηθεί πρώτη καταγραφή κύκλου του ρολογιού. Επιπροσθέτως, η φωτιά, σύμβολο ταυτόχρονα της φώτισης και της τεχνικότητας, αποτελεί το πρωταρχικό μέσο για την ανάπτυξη όλων των “τεχνών”. Η έλευση της σηματοδοτεί την αρχή της συνειδητότητας άρα και της αντίληψης του χρόνου καθώς και την ανάπτυξη των καλών τεχνών και της τεχνολογίας, που οδήγησαν στον πολιτισμό και την κουλτούρα, μέσων καταγραφής του χρόνου. Έτσι, η τεχνολογία και η τέχνη σαν

017

παράγωγα του singularity και όργανα του χρόνου αποτελούν βασικά στοιχεία για την αρχή του κόσμου, πιθανόν και για το τέλος αυτού. H μετεξέλιξη του δώρου του Προμηθέα, σήμερα παίρνει σιγά σιγά τα ηνία από τον δημιουργό της, “εκφυλίζεται” τείνοντας να αλλάξει τη φύση του, καθιστώντας μας μάρτυρες ενός επερχόμενου τεχνολογικού singularity, με όποια από τις άπειρες μορφές μπορεί αυτό να πάρει. Η συνεχής ανάπτυξη της ρομποτικής, του ΑΙ, της βιοτεχνολογίας, της βιομίμισης, της νανοτεχνολογίας του quantum computing και της τεχνολογίας διαστήματος, φλερτάρει με το να ξεπεράσει τον άνθρωπο, κάνοντας σαφή στο παρατηρητή την εισαγωγή μας σε έναν “ορίζοντα γεγονότων” όπου κάνεις δεν γνωρίζειτι μέλλει γενέσθαι.

Συνένωση του ανθρώπου με τη μηχανή ή υποδούλωση της ανθρωπότητας? Το upload του εγκεφάλου και πέρασμα στην αθανασία ή παύση του ανθρώπινου είδους? Πρόοδος ή Αναχρονισμός? Φουτουρισμός ή Αρχαϊσμός ? Φυσική ή Μεταφυσική? Ουτοπία ή Δυστοπία? Αρχή ή Τέλος? Κατόπιν αυτής της διαπίστωσης, το Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακών Τεχνών της Ελλάδας, Athens Digital Arts Festival, σας καλεί να απολαύσετε τις ιστορίες από τον ορίζοντα γεγονότων…? Elli-Anna Peristeraki Head of Curatorial


SECTION 0 1 >INST


ADAF 2018

LLATI

*⁄

NS


>

INSTALLATIONS

> >

SAINT MACHINE (RO) ΗYBRID SENSORIUM 2017

020

PHOTO CREDIT > SAINT MACHINE

01/01

020


021

A physical structure carrying a digital core is superposed on the human body, trying to condition its biological needs and testing willingness to cede physicality to a constructed environment. The hybrid organism responds to human breathing rhythm in real time and attempts to adapt it to its needs, offering digital content in exchange for oxygen. Hybrid Sensorium develops the idea of inner form as initial intention that imprints the entire history of a process. It treats form as inexistent in itself, but as transient phase of a process, referring to space not as static, but as progression, dynamic content, lived space and time, originating in the interval, syncope, void.

BIO Saint Machine is the pseudonym of a Romanian multimedia artist interested in the conceptual aspects of perception. She is the author of immersive and responsive installations that investigate biological processes and study the notion of space as living structure in its dichotomous aspects: public | private, interior | exterior, real | virtual, physical | imaginary, hidden | revealed. Saint Machine installations are cavernous physical sculptures that carry a digital core and use the human body to function, questioning the willingness to cede physicality in exchange for digital content.

021

Μία φυσική κατασκευή με ψηφιακό πυρήνα τοποθετείται πάνω στο ανθρώπινο σώμα, προσπαθώντας να ορίσει τις βιολογικές ανάγκες του σώματος και να ελέγξει την διάθεση για διαδοχή του φυσικού από ένα κατασκευασμένο περιβάλλον. Ο υβριδικός αυτός οργανισμός αντιδρά στον ρυθμό της ανθρώπινης αναπνοής σε πραγματικό χρόνο και επιχειρεί να προσαρμοστεί στις ανάγκες του, προσφέροντας ψηφιακό περιεχόμενο σαν ανταλλαγή για την πρόσληψη οξυγόνου. Το Hybrid Sensorium αναπτύσσει την ιδέα της εσωτερικής φόρμας η οποία αποτυπώνεται σε ολόκληρη την εξιστόρηση μιας ζωτικής λειτουργίας. Αντιμετωπίζει την φόρμα όχι σαν κάτι αυθύπαρκτο, αλλά σαν μια ενδιάμεση φάση μιας διαδικασίας η οποία αναφέρεται στον χώρο όχι σαν κάτι στατικό αλλά σαν πρόοδο, σαν δυναμικό περιεχόμενο, σαν τον χώρο και χρόνο που έχει καταλάβει, σαν την καταγωγή από τις εναλλαγές, την συγκοπή, το κενό.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Saint Machine είναι το ψευδώνυμο μιας multimedia artist από την Ρουμανία, η οποία ενδιαφέρεται για τις εννοιολογικές πτυχές της αντίληψης. Είναι η δημιουργός εμβυθιστικών και διαδραστικών εγκαταστάσεων οι οποίες εξερευνούν τις βιολογικές διαδικασίες. Μελετά την έννοια του χώρου σαν μία ζωντανή κατασκευή και τα δίπολα που γεννά : δημόσιο | ιδιωτικό, εσωτερικό | εξωτερικό, αληθινό | εικονικό, πραγματικό | φανταστικό, κρυφό | εμφανές. Οι εγκαταστάσεις της Saint Machine είναι σπηλαιώδη φυσικά γλυπτά τα οποία κουβαλούν ψηφιακό πυρήνα και χρησιμοποιούν το ανθρώπινο σώμα για την λειτουργία τους γεννώντας προβληματισμούς πάνω στην εκχώρηση του πραγματικού κόσμου στον ψηφιακό.


>

INSTALLATIONS

>

FILIPE VILAS-BOAS (PT)

>

THE PUNISHMENT 2017

022

PHOTO CREDIT > CONSTANTINOS SAMARAS

01/02

022


023

The Punishment is an installation in which a robot executes a preventive punishment for its possible future disobedience. A reference to Isaac Asimov’s laws of robotics. Technologies are now merging at high speed, notably robotics and artificial intelligence. It raises a lot of questions about man-machine relation. Tainted with dark humor, this dystopian anthropomorphization also underlines the fears that robotics engenders. How automated do we want our world, our body to be? What physical, moral and legal framework should we use? What consequences for human life? Which post-work society should we build? Isn’t it time to reinvent the school? At the turn of the century, questions related to automation are popping up in everyone’s mind. We will have to answers them collectively, if possible. Programming by La Ménagerie Technologique.

BIO Filipe Vilas-Boas (1981, Portugal) is a new media artist currently living and working in Paris. Without being a naive tech utopist or a reluctant technophobe, he explores our use of technology and its political, social and environmental implications. His installations and conceptual artworks question the global digitalization of our societies, mostly by merging our physical (IRL) and digital (URL) entities. From streets interventions to robotic hacks, Vilas-Boas artistic research takes multiple forms but everything tends to point out our need to collectively decide and design our world.

023

To The Punishment είναι μία εγκατάσταση που καταγράφει ένα ρομπότ να εκτελεί μια προληπτική τιμωρία για μια πιθανή μελλοντική του ανυπακοή. Μια αναφορά στους νόμους της Pομποτικής του Ισαάκ Ασίμοφ. Οι τεχνολογίες σήμερα συνενώνονται με ταχύ ρυθμό, ιδιαίτερα η ρομποτική και η τεχνητή νοημοσύνη. Αυτό εγείρει πολλά ερωτήματα αναφορικά με την σχέση του ανθρώπου με την μηχανή. Χρησιμοποιώντας μαύρο χιούμορ, αυτός ο δυστοπικός ανθρωπομορφισμός υπερτονίζει τους φόβους που δημιουργεί η ρομποτική. Πόσο αυτοματοποιημένος θέλουμε να είναι ο κόσμος ή το σώμα μας; Ποιο φυσικό, ηθικό και νομικό πλαίσιο πρέπει να εφαρμόσουμε; Τι επιπτώσεις θα υπάρχουν για την ανθρώπινη εφαρμόσουμε; Ποια μετα-εργατική κοινωνία πρέπει να χτίσουμε; Μήπως έχει έρθει η ώρα να επαναπροσδιορίσουμε το σχολείο; Στην αλλαγή του αιώνα, ερωτήσεις σχετικές με την αυτοματοποίηση έρχονται στο μυαλό του καθενός μας. Θα πρέπει να τις απαντήσουμε συλλογικά. Προγραμματισμός από τους La Ménagerie Technologique.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ O Filipe Vilas-Boas (1981, Πορτογαλία) είναι ένας new media καλλιτέχνης ο οποίος ζει και εργάζεται στο Παρίσι. Χωρίς να είναι αφελής ουτοπιστής της τεχνολογίας ή επιφυλακτικός τεχνοφοβικός, εξερευνά τη χρήση που κάνουμε στην τεχνολογία, και τις πολιτικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές της προεκτάσεις. Οι εγκαταστάσεις του και τα conceptual έργα του αμφισβητούν την παγκόσμια ψηφιοποίηση της σημερινής κοινωνίας κυρίως ζυμώνοντας την φυσική (IRL) και την ψηφιακή (URL) μας οντότητα. Από παρεμβάσεις στον δρόμο έως ρομποτικά hacks η έρευνα του Vilas-Boas παίρνει πολλαπλές μορφές τείνοντας να υπογραμμίζει την ανάγκη μας να αποφασίζουμε και να σχεδιάζουμε τον κόσμο συμμετοχικά.


>

INSTALLATIONS

> >

RALF BAECKER (DE) INTERFACE I 2016

024

PHOTO CREDIT > LÉA ABAZ

01/03

024


025

025

Interface I investigates the relationship of structure and behaviour. A kinetic machinery that implements a complex dynamic system that evolves movements and patterns by the interactions of its parts. The system is a compound of motors, strings and elastic bands arranged in a horizontal mesh of intersecting lines. The mesh couples each element to its surrounding elements in order to achieve some kind of togetherness. A series of geiger-müller-tubes registers the background radiation (radon and cosmic ray showers) of the earth in order to stimulate the mechanical system with independent random impulses outside of the computational realm. Randomness acts as a catalyst for the system in order to enable change and its dynamics.

Το Interface I εξερευνά τη σχέση ανάμεσα στην δομή και τη συμπεριφορά. Είναι ένα κινητικό μηχάνημα, το οποίο πραγματοποιεί ένα σύνθετο δυναμικό σύστημα που αναπτύσσει κινήσεις και μοτίβα μέσω των επιδράσεων των μερών του. Το σύστημα είναι μια σύνθεση από μοτέρ, χορδές και λάστιχα, τοποθετημένα σε ένα οριζόντιο πλέγμα διακλαδισμένων γραμμών. Το πλέγμα συνδέει κάθε κομμάτι με τα περιβάλλοντα στοιχεία ώστε να πετύχει ένα είδος ενότητας. Μια σειρά από σωλήνες geiger-müller καταγράφουν την ακτινοβολία στο περιβάλλον (νέφη ραδονίου και κοσμικών ακτινών) της γης ώστε να διεγείρουν το μηχανικό σύστημα με ανεξάρτητες τυχαίες ωθήσεις που προκύπτουν έξω από την υπολογιστική σφαίρα. Η τυχαιότητα δρα σαν καταλύτης για το σύστημα ούτως ώστε να διευκολύνει την αλλαγή και τις δυναμικές του.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ralf Baecker is an artist working at the interface of art, science and technology. Through installations and machines, Baecker explores fundamental mechanisms of new media and technologies. In his representations and specializations of digital and technological processes he offers a poetic sight behind the surfaces of contemporary image making. Baecker has been awarded multiple prizes and grants for his artistic work, including the grand prize of the Japan Media Art Festival in 2017, an honorary mention at the Prix Ars Electronica in 2012 and 2014, the second prize at the VIDA 14.0 Art & Artificial Life Award in Madrid. Since 2016 Ralf Baecker is Professor for Experimental Design of new Technologies at the University of the Arts in Bremen.

Ο Ralf Baecker είναι ένας καλλιτέχνης που δουλεύει στο σημείο τομής της τέχνης, της επιστήμης και της τεχνολογίας. Μέσα από εγκαταστάσεις και μηχανές, ο Baecker εξερευνά βασικούς μηχανισμούς νέων μέσων και τεχνολογιών. Στις αναπαραστάσεις των ψηφιακών και τεχνολογικών εξελίξεων προσφέρει μια ποιητική ματιά για τη σύγχρονη δημιουργία εικόνας. Ο Baecker έχει βραβευτεί με πολλά βραβεία και χρηματοδοτήσεις για το καλλιτεχνικό του έργο, ανάμεσα σε αυτά και το μεγάλο βραβείο του Japan Media Art Festival το 2017, μια εύφημο μνεία στην Prix Ars Electronica το 2012 και 2014, το δεύτερο βραβείο VIDA 14.0 Art & Artificial Life Award στην Μαδρίτη. Από το 2016 ο Ralf Baecker διδάσκει Experimental Design of new Technologies στο University of the Arts της Βρέμης.


>

INSTALLATIONS

> >

PATRICK TRESSET (FR/UK) HUMAN STUDY #1 3RNP, 2011-18

026

PHOTO CREDIT > DENIS C. MERTEN

01/04

026


027

Human Study #1 - 3RNP is a theatrical robotic installation where the human becomes an actor. In a scene reminiscent of a life drawing class, the human takes the sitter’s role to be sketched by 3 robots. The robots, stylised minimal artists, are only capable of drawing obsessively. Their bodies are old school desks.The drawing sessions last between 20 and 30 min, during which time the human cannot see the drawings in progress. The sitter only sees the robots alternating between observing and drawing, sometimes pausing. The sounds produced by each robot’s motors create an improvised soundtrack. As the model in a life drawing class, the human is personality-less, an object of study. The human sitter is passive, the robots taking what is perceived as the artistic role. Although immobile, the model is active in keeping the pose, for the spectators the sitter is an integral part of the installation.

BIO Patrick Tresset is a London based artist who develops performative installations with robotic agents as actors. Tresset’s installations use computational systems that introduce artistic, expressive and obsessive aspects to robots’ behaviour. These systems are influenced by research into human behaviour, more specifically how artists make marks that depict and how humans perceive artworks. Tresset also develops robots and autonomous computational systems to further his exploration of the drawing practice. Tresset’s work has been exhibited in association with major museums and institutions such as The Pompidou Center, Museum of Israel, Victoria & Albert Museum (London), MMCA (Seoul), BOZAR (Brussels), Prada Foundation (Milan).

027

To Human Study #1 - 3RNP είναι μια θεατρική ρομποτική εγκατάσταση στην οποία ο άνθρωπος αναλαμβάνει να παίξει τον ρόλο του ηθοποιού. Σε μια σκηνή εφάμιλλη με μάθημα ελευθέρου σχεδίου, ο άνθρωπος καλείται να καθίσει για να τον σκιτσάρουν 3 ρομπότ. Τα ρομπότ, σαν στυλιζαρισμένοι μινιμαλιστικοί καλλιτέχνες, έχουν την ιδιότητα να ζωγραφίζουν μόνο εμμονικά. Τα σώματα τους είναι παλιά σχολικά θρανία. Οι σχεδιαστικές συνεδρίες τους διαρκούν μεταξύ 20 και 30 λεπτών, κατά τη διάρκεια των οποίων ο άνθρωπος δεν μπορεί να δει την πρόοδο των έργων. Ο καθιστός επισκέπτης βλέπει τα ρομπότ μόνο να εναλλάσουν την κίνησή τους μεταξύ παρατήρησης και σχεδιασμού, κάνοντας καμιά φορά παύσεις. Οι ήχοι που παράγονται από τον κινητήρα του κάθε ρομπότ δημιουργούν ένα αυτοσχέδιο soundtrack. Όπως ακριβώς σε ένα μάθημα ελευθέρου σχεδίου, το άτομο είναι απρόσωπο, ένα αντικείμενο μελέτης, έτσι κι εδώ ο καθιστός άνθρωπος είναι παθητικός με τα ρομπότ να αναλαμβάνουν τον ρόλο του καλλιτέχνη. Παρότι ακινητοποιημένο, το μοντέλο είναι ενεργό στην διατήρηση της πόζας του, για τους θεατές ο καθήμενος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εγκατάστασης.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Patrick Tresset είναι καλλιτέχνης με έδρα το Λονδίνο. Αναπτύσσει αναπαραστατικές εγκαταστάσεις με ρομπότ ως ηθοποιούς. Οι εγκαταστάσεις του Tresset χρησιμοποιούν υπολογιστικά συστήματα που εισάγουν καλλιτεχνικές, εκφραστικές και ψυχαναγκαστικές διαστάσεις στη συμπεριφορά των ρομπότ. Αυτά τα συστήματα είναι επηρεασμένα από την έρευνα πάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά και πιο συγκεκριμένα στον τρόπο που οι καλλιτέχνες δημιουργούν αναπαραστατικά σημάδια και πως οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τα έργα τέχνης. Επιπλέον, ο Tresset αναπτύσσει ρομπότ και αυτόνομα υπολογιστικά συστήματα για να κάνει μια πιο εκτεταμένη έρευνα πάνω στην ζωγραφική άσκηση. Έργα του Tresset έχουν παρουσιαστεί σε συνεργασία με μεγάλα μουσεία και ινστιτούτα όπως τα Pompidou Center, Museum of Israel, Victoria & Albert Museum (London), MMCA (Seoul), BOZAR (Brussels), Prada Foundation (Milan).


>

INSTALLATIONS

> >

EPHEMERAL TOMORROW (IT/FR/JP) SATELLARIUM II 2017

028

PHOTO CREDIT > CONSTANTINOS SAMARAS

01/05

028


029

Satellites exchange information with their counterparts on Earth and also between each other, creating an invisible network of communication above our heads. Their function is diverse, ranging from GPS localization, mobile communication to internet support. Artist collective Ephemeral Tomorrow aims to show these events in their site specific audiovisual installation Satellarium II. The work is based on real time tracking of the satellites, by processing informations available on open source online databases. Visuals are correlated with a subtle soundscape, inspired by real audio signals and interference noise produced by satellites, reviling to the visitor how we are constantly surrounded by invisible data traces.

BIO Ephemeral Tomorrow is an artist collective composed by Riccardo Torresi (IT), Maxime Lethelier (FR) and Asako Fujimoto (JP). The 3 artists met in Berlin in 2015 and since then are working together creating generative art and site specific installations. The group combines astronomical and technical knowledge with clean and minimalistic aesthetics, encouraging the viewers to question reality and its subtle digital aspects.

029

Οι δορυφόροι ανταλλάσσουν πληροφορίες με τους ομολόγους τους στην γη αλλά και μεταξύ τους, δημιουργώντας ένα αόρατο δίκτυο πάνω από τα κεφάλια μας. Οι λειτουργίες τους είναι ποικίλες και εκτείνονται από τον εντοπισμό GPS και την κινητή επικοινωνία ως την παροχή του ίντερνετ. Η καλλιτεχνική κολεκτίβα Ephemeral Tomorrow στοχεύει στο να δείξει αυτά τα γεγονότα με την site specific οπτικοακουστική τους εγκατάσταση Satellarium II. Το έργο είναι βασισμένο στον εντοπισμό των δορυφόρων σε πραγματικό χρόνο, καθώς επεξεργάζεται πληροφορίες οι οποίες είναι διαθέσιμες σε βάσεις δεδομένων ανοικτού κώδικα. Τα οπτικά σημεία συνδέονται με ένα διακριτικό ηχοτόπιο, εμπνευσμένο από αληθινά ηχητικά κύματα και παρεμβάσεις ήχου οι οποίες παράγονται από δορυφόρους, αποκαλύπτοντας στους επισκέπτες οτι είναι διαρκώς περικυκλωμένοι από αόρατα σημάδια δεδομένων.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Οι Ephemeral Tomorrow είναι μια καλλιτεχνική κολεκτίβα η οποία συντίθεται από τους Riccardo Torresi (IT), Maxime Lethelier (FR) και Asako Fujimoto (JP). Οι 3 καλλιτέχνες γνωρίστηκαν στο Βερολίνο το 2015 και από τότε δουλεύουν μαζί δημιουργώντας generative art αλλά και site specific εγκαταστάσεις. Η ομάδα συνδυάζει τις αστρονομικές και τεχνικές γνώσεις με καθαρή και μινιμαλιστική αισθητική η οποία ενθαρρύνει τους θεατές να αμφισβητήσουν την πραγματικότητα και την ανεπαίσθητη ψηφιακή πτυχή της ζωής.


>

INSTALLATIONS

030

PHOTO CREDIT > MARLENE REICHL

01/06

> MARLENE REISCHL (AT) > FIELD 2016 030


031

“Field” is a light installation combining fluorescent tubes and Tesla coils. It utilizes the coils’ high voltage fields to illuminate surrounding tubes without the use of physical power connections. As the coils wander across the sculpture their electrical fields activate the tubes nearby, stimulating the trapped gas to create gently flowing movements of light. The lack of wiring and the seemingly organic animation of the light induce a surreal, eerie scenery. Adapting a basic principle of physics, the installation becomes self-contained and is given a new level of artistic integrity that creates an uncanny, poetic situation.

BIO Marlene Reischl (1985) is currently studying timebased and interactive media at the University of Arts in Linz. Keeping her work mostly minimalistic and abstract, she likes to play with details, forms and structures at the fuzzy borders of analog and digital. She works with a variety of media including video, installation, light and sound.

031

Το Field είναι μια εγκατάσταση φωτός η οποία συνδυάζει φωσφορούχους σωλήνες με πηνία Tesla. Χρησιμοποιεί τα υψηλής τάσης πεδία των πηνίων για να φωτίσει τους σωλήνες που βρίσκονται στον χώρο χωρίς χρήση ηλεκτρικού ή άλλων συνδέσεων. Όπως τα πηνία κουνιούνται ανάμεσα στην εγκατάσταση τα ηλεκτρικά τους πεδία ενεργοποιούν τους γειτονικούς σωλήνες, διεγείροντας το παγιδευμένο αέριο ώστε να δημιουργήσουν ελαφρώς κινούμενες εξάρσεις φωτός. Η έλλειψη καλωδίωσης και η φαινομενικά οργανική κίνηση του φωτός προκαλούν ένα σουρεαλιστικό και απόκοσμο σκηνικό. Υιοθετώντας μια βασική αρχή της φυσικής, η εγκατάσταση αυτονομείται και αποκτά ένα νέο επίπεδο καλλιτεχνικής ακεραιότητας η οποία δημιουργεί μια απίθανη ποιητική εγκατάσταση.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Marlene Reischl (1985) σπουδάζει Διαδραστικά και Χρονικά Προσδιορισμένα Μέσα στο Πανεπιστήμιο Τεχνών στο Linz. Κρατώντας το έργο της μινιμαλιστικό και αφαιρετικό αρέσκεται στο να παίζει με τις λεπτομέρειες, τις φόρμες αλλά και τα θολά σύνορα ανάμεσα στον αναλογικό και τον ψηφιακό κόσμο. Δουλεύει με μια ποικιλία μέσων συμπεριλαμβανόμενων του βίντεο, των εγκαταστάσεων, του φωτός και του ήχου.


>

INSTALLATIONS

>

PETER WILLIAM HOLDEN (UK)

032

PHOTO CREDIT > CONSTANTINOS SAMARAS

01/07

> ARABESQUE 2007 032


033

“Arabesque” is a kinetic art work with its roots in Mary Shelley’s Frankenstein and the alchemist’s laboratory. Composed of life sized cast human body parts (incidentally casts of my own body) these translucent entities expose their internal robotic mechanisms to the world. While the wiring/tubing is a conscious aesthetic expression assimilated into the artwork to bring chaotic lines of abstract form, which contrasts heavily with the organized symmetry of the body parts. When in motion “Arabesque” becomes a time-based performance and can be viewed from a multitude of angles, revealing a kaleidoscope of beautiful patterns created from the human form.

BIO Peter William Holden as an artist is interested in exploring ways to dissolve the boundaries between cinematography and sculpture. In his recent investigations of this theme he has been working with computers combined with robotic elements to create mandala like kinetic sculptures. He considers these kinetic sculptures to be the medium he works with and just a necessary step to achieve what he believe is the true focal point of his work. That focal point being the ephemeral animations — choreographies that are created when the sculptures are in motion.

033

Εμπνευσμένο από τον Frankestein της Mary Shelley και το αλχημιστικό εργαστήριό του, το έργο “Arabesque” αποτελεί ένα κινητικό γλυπτό, συντεθειμένο από αληθινού μεγέθους ψεύτικα ανθρώπινα μέλη (φτιαγμένα από καλούπια παρμένα από τα μέλη του ίδιου του καλλιτέχνη). Οι ημιδιαφανείς ανθρωπομορφικές οντότητες εκθέτουν τους εσωτερικούς ρομποτικούς μηχανισμούς τους στο κοινό. Η καλωδίωση και η διασωλήνωση είναι μια συνειδητή αισθητική απόφαση η οποία ενσωματώνεται στο έργο για να αναδείξει τις χαοτικές γραμμές της αφαιρετικής φόρμας, που έρχεται σε αντίθεση με την καλά οργανωμένη συμμετρία των ανθρωπίνων μελών. Όταν βρίσκεται σε κίνηση το “Arabesque” μετατρέπεται σε μια περφόρμανς βασισμένη στον χρόνο, η οποία μπορεί να ιδωθεί από πολλαπλές γωνίες, αποκαλύπτοντας καλειδοσκοπικά όμορφα μοτίβα τα οποία δημιουργούνται από την ίδια την ανθρώπινη φόρμα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Peter William Holden ως καλλιτέχνης ενδιαφέρεται να εξερευνά τρόπους για να διαλύσει τα όρια ανάμεσα στην κινηματογραφία και την γλυπτική. Στις πρόσφατες αναζητήσεις του πάνω στο θέμα δουλεύει με υπολογιστές σε συνδυασμό με ρομποτικά στοιχεία και δημιουργεί κινητικά γλυπτά στην λογική των σχημάτων mandala. Θεωρεί τα γλυπτά σαν το μέσο, το απαραίτητο βήμα για να διεκπεραιώσει αυτό το οποίο θεωρεί ως αληθινό αντικείμενο της δουλειάς του, δηλαδή τα εφήμερα κινούμενα σχέδια και τις χορογραφίες οι οποίες δημιουργούνται όταν τα γλυπτά τίθενται σε κίνηση.


>

INSTALLATIONS

> >

DMITRY GELFAND, EVELINA DOMNITCH (RU,BY) ION HOLE 2016

034

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTISTS

01/08

034


035

Based on a ring-shaped Paul trap, Ion Hole probes the subtle interactions between coherent light, electrodynamically suspended matter, and nearly negligible gravitational forces. Inside the trap are ionised lycopodium spores that repel one another while being simultaneously pushed towards the center of the trap by alternating electric fields. Consequently, the spores self-assemble into an oscillating latticework known as a Coulomb crystal. By means of laser illumination, a large-scale projection is created, magnifying the spores’ ceaseless orbital dynamics.

BIO Dmitry Gelfand (b.1974, St. Petersburg, Russia) and Evelina Domnitch (b. 1972, Minsk, Belarus) create sensory immersion environments that merge physics, chemistry and computer science with uncanny philosophical practices. Current findings, particularly concerning wave phenomena, are employed by the artists to investigate questions of perception and perpetuity. The duo has collaborated with numerous scientific research facilities, including LIGO (Laser Interferometer Gravitational Wave Observatory), the Atom Institute (TU Vienna), and the European Space Agency. They are recipients of the Japan Media Arts Excellence Prize (2007), and five Ars Electronica Honorary Mentions (2017, 2013, 2011, 2009 and 2007).

035

Βασισμένο σε μια στρογγυλή παγίδα Paul, το έργο Ion Hole ανιχνεύει τις ανεπαίσθητες διαδράσεις μεταξύ του συνεχόμενου φωτός, της ηλεκτροδυναμικά αιωρούμενης ύλης, και των σχεδόν αμελητέων βαρυτικών δυνάμεων. Μέσα στην παγίδα υπάρχουν ιονισμένα σπόρια λυκοπόδιου τα οποία απωθούν το ένα το άλλο καθώς ταυτόχρονα έλκονται προς το κέντρο της παγίδας μεσω εναλλασσόμενων ηλεκτρικών πεδίων. Συνεπώς, τα σπόρια σχηματίζουν ένα παλλόμενο πλέγμα γνωστό και ως κρύσταλλος Coulomb. Με την χρήση του laser φωτισμού, μια προβολή μεγάλης κλίμακας δημιουργείται, μεγενθύνοντας την ακατάπαυστη δυναμική της τροχιάς των σπορίων.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Dmitry Gelfand ( γεν.1974 στην Αγ. Πετρούπολη, Ρωσία) και η Evelina Domnitch (γεν.1972 στο Μινσκ, Λευκορωσία) δημιουργούν αισθητικά εμβυθιστικά περιβάλλοντα τα οποία συνενώνουν την φυσική, την χημεία και τα computer science με μυστηριώδεις φιλοσοφικές πρακτικές. Πρόσφατα αποτελέσματα, που αφορούν κυρίως φαινόμενα κυματικής, χρησιμοποιούνται από τους καλλιτέχνες για να εξερευνήσουν ερωτήματα αντίληψης και αιωνιότητας. Οι δύο τους έχουν συνεργαστεί με αναρίθμητα ερευνητικά κέντρα, όπως το LIGO (Laser Interferometer Gravitational Wave Observatory), το Atom Institute (TU Vienna) αλλά και την ΕSA -European Space Agency. Τους έχουν απονεμηθεί βραβεία από το Japan Media Arts Excellence Prize (2007), και πέντε εύφημες μνείες από την Ars Electronica(2017, 2013, 2011, 2009 και 2007).


>

INSTALLATIONS

>

SAŠA SPAČAL, MIRJAN ŠVAGELJ, ANIL PODGORNIK (SLO)

036

PHOTO CREDIT > SAŠA SPAČAL

01/09

> MYCOPHONE_UNISON 2013 036


037

“We are of the universe – there is nor inside, no outside. There is only intra-acting from within and as part of the world in its becoming.” - Karen Barad

“Είμαστε το σύμπαν - δεν υπάρχει μέσα ή έξω. Υπάρχει μόνο ενδο-δράση εκ των έσω και ως κομμάτι του κόσμου στην γένεσή του.” - Karen Barad

Mycophone_unison in the spacetime of multiplicities serves as a navigation tool. A sound map of intra-action between three microbiomes of the bodies of its creators and the viewer. By pressing the fingerprint the viewer sends a signal to the map that processes it through the central celestial plate to the microbiomes that modulate it as a sound of unison. The multiplicities of the artists are heard as one for one brief moment in the here and now.

Το έργο Mycophone_unison στον χωροχρόνο της πολλαπλότητας υπηρετεί σαν πλοηγικό εργαλείο. Είναι ένας ηχητικός χάρτης μιας εσωτερικής αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε τρία μικροβιώματα από τα σώματα των δημιουργών του αλλά και του ίδιου του θεατή. Πιέζοντας το δακτυλικό του αποτύπωμα, ο θεατής στέλνει σήμα στον χάρτη, ο οποίος το προωθεί μέσα από την κεντρική ουράνια πλάκα στα μικροβιώματα, τα οποία το διαμορφώνουν ως Αρμονία. Οι πολλαπλότητες των καλλιτεχνών ακούγονται ως ένα για ένα φευγαλέο λεπτό στο εδώ και το τώρα.

BIO Saša Spačal, Mirjan Švagelj, Anil Podgornik combine art, biology and cybernetics to explore posthuman condition, where human beings exist and act as one of many elements in the ecosystem and not as sovereigns. Abandoning the Cartesian system of classification and accepting that the field of technology has expanded not only from hardware to software but also to wetware resulting in hybrid phenomena inscribed in mechanical, digital and organic logic. They have exhibited at venues such as Ars Electronica, Transmediale, Onassis Cultural Center Athens, National Art Museum of China, Museum of Contemporary Art Metelkova, Kapelica Gallery, Art Laboratory Berlin. Their work was awarded Prix Ars Electronica Honorary Mention and nominated for Prix Cube.

037

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Οι καλλιτέχνες Saša Spačal, Mirjan Švagelj, Anil Podgornik συνδυάζουν την τέχνη με την βιολογία και την επιστήμη των συστημάτων για να εξερευνήσουν την μετα-ανθρώπινη κατάσταση κατα την οποία ο άνθρώπος υπάρχει και δρα σαν ένα από τα πολλά στοιχεία του οικοσυστήματος και όχι σαν μονάρχης. Eγκαταλείπουν το Καρτεσιανό σύστημα κατάταξης και αποδεχόμενοι ότι ο κλάδος της τεχνολογίας έχει επεκταθεί, όχι μόνο από το hardware στο software, αλλά και στο wetware, οδηγώντας σε υβριδικά φαινόμενα εγγεγραμμένα με μηχανική, ψηφιακή και οργανική λογική. Έχουν εκθέσει έργα τους σε διοργανώσεις όπως η Ars Electronica, η Transmediale, η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, το National Art Museum of China, το Museum of Contemporary Art Metelkova, η Kapelica Gallery, το Art Laboratory Berlin. Η δουλειά τους έχει βραβευτεί με το Prix Ars Electronica Honorary Mention και προταθεί για το βραβείο Prix Cube.


>

INSTALLATIONS

> >

YIANNIS KRANIDIOTIS (GR) CYMA {FOS} 2017

038

PHOTO CREDIT > CONSTANTINOS SAMARAS

01/10

038


039

Cyma {Fos} (from Greek: κῦμα, meaning “wave” and φως meaning “light”) is a real time data driven kinetic light and sound sculpture highly inspired by natural repeatability and wave movement. An array of light acrylic bars is hanged from the ceiling and reaches the floor. The bottom bar is rotating periodically and sets the whole sculpture in motion, creating a wave that physically spreads from one bar to the other. Real time data of the solar wind are defining the motion of the wave. This invisible wind is moving the sculpture in the natural fundamental frequency and in higher harmonics in a hypnotic and mesmerizing way. At the same time an audioscape is creating by 58 sin audio oscillators, each for every light bar, with different frequencies.

BIO Yiannis Kranidiotis is new media artist whose work explores the relationship between science and art using mainly light and sound to create spaces and experiences where both coexist and interact. He is interested in physical phenomena like the harmonic oscillation, the natural repeatability and the wave movement and also in exploring and transforming scientific data, like the new exoplanet discoveries or the solar wind properties. Many of his works include motion and interaction where others includes data processing and sonification methods. This requires a cross -disciplinary work with sound, visual arts, coding, electronics and physics. He has a BS in Physics from University of Partas and M.Sc. in Optics from Essex University. He lives and works in Athens.

039

Το Cyma {Fos} είναι ένα γλυπτό, ήχου και φωτός, οδηγούμενο από δεδομένα σε πραγματικό χρόνο, εμπνευσμένο από τη φυσική επαναληψιμότητα και την κίνηση των κυμάτων. Μια σειρά από φωτεινές ακρυλικές ράβδους κρέμεται από την οροφή και φτάνει στο πάτωμα. Η κάτω ράβδος περιστρέφεται περιοδικά και θέτει ολόκληρο το γλυπτό σε κίνηση, δημιουργώντας ένα κύμα που απλώνεται φυσικά από τη μία ράβδο στην επόμενη. Δεδομένα του ηλιακού ανέμου, σε πραγματικό χρόνο, καθορίζουν την κίνηση του γλυπτού. Αυτός ο αόρατος άνεμος, κινεί τις ράβδους στη φυσική θεμελιώδη συχνότητα και σε υψηλότερες αρμονικές με έναν υπνωτικό και καθηλωτικό ρυθμό. Ταυτόχρονα, ένα ηχητικό τοπίο δημιουργείται από 58 ταλαντωτές ήχου, ένα για κάθε φωτεινή ράβδο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Κρανιδιώτης είναι ένας καλλιτέχνης νέων μέσων, το έργο του οποίου διερευνά την σχέση μεταξύ επιστήμης και τέχνης, χρησιμοποιώντας κυρίως το φως και τον ήχο, δημιουργώντας χώρους και εμπειρίες όπου και τα δύο συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν. Ενδιαφέρεται για φυσικά φαινόμενα όπως η αρμονική ταλάντωση, η φυσική επαναληψιμότητα και η κυματική, αλλά και η διερεύνηση και η επεξεργασία επιστημονικών δεδομένων, όπως οι νέοι εξωπλανήτες ή οι ιδιότητες του ηλιακού ανέμου. Πολλά από τα έργα του ενσωματώνουν κίνηση και αλληλεπίδραση, ενώ άλλα περιλαμβάνουν μεθόδους επεξεργασίας δεδομένων και ηχοποίησης. Αυτό απαιτεί τη χρήση διαφορετικών πεδίων όπως μουσική, sound art, εικαστικά, ηλεκτρονικά, φυσική και προγραμματισμό. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας και Οπτική (M.Sc.) στο Essex University. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.


>

INSTALLATIONS

040

PHOTO CREDIT > CAMILA PICOLO

01/11

> ANDREAS LUTZ (DE) > HYPERGRADIENT 2016 040


041

Inspired by the theory of Hermeneutics, the kinetic audio-visual installation Hypergradient analyzes the different interpretations of an impartial consistent statement. The installation repeatedly changes between two states: the “statement” state and the “interpretation” state. The statement state displays a sequence of characters of a distinct semiotic system. When the installation reaches the interpretation state, the whole space changes into darkness and the surface is illuminated by changing light sources. Through the constant change of light, the physical deformation of the surface and the consequent modification of perception, the original statement now has to be interpreted by the observer.

BIO Andreas Lutz’s (1981 in Freiburg, Germany) initial works refer to alternative human machine interaction and the approach, to create integrated and universal communication systems. In his recent work, he increasingly analyzes and reveals phenomenons of perception versus reality and principles of abstract aesthetics with audio-visual installations. The creation of experimental soundscapes and the relation of semiotics and sound are further aspects of his work.

041

Εμπνευσμένη από την θεωρία της ερμηνευτικής, η κινητική οπτικοακουστική εγκατάσταση Hypergradient αναλύει τις διάφορες αναγνώσεις μιας αντικειμενικής και επαναλαμβανόμενης δήλωσης. Η εγκατάσταση συνεχώς περνά σε δύο καταστάσεις: την κατάσταση της δήλωσης και την κατάσταση της ερμηνείας. Η κατάσταση δήλωσης δείχνει μια σειρά από χαρακτήρες ενός ξεκάθαρου σημειολογικού συστήματος. Όταν η εγκατάσταση μπει στην φάση της ερμηνείας, όλος ο χώρος μετατρέπεται σε σκοτάδι και η επιφάνεια του έργου φωτίζεται από εναλλασσόμενες πηγές φωτός. Μέσα από την συνεχή εναλλαγή του φωτός η επιφάνεια του έργου παραμορφώνεται φυσικά οδηγώντας σε συνεχή τροποποίηση της αντίληψης. Τώρα η αρχική δήλωση πρέπει να ερμηνευτεί από τον παρατηρητή.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Οι αρχικές δουλειές του Andreas Lutz (1981, Freiburg Γερμανία) αναφέρονται στην εναλλακτική διάδραση ανάμεσα στον άνθρωπο και την μηχανή αλλά και την προσέγγιση της δημιουργίας ενσωματωμένων και οικουμενικών επικοινωνιακών συστημάτων. Στην πρόσφατη δουλειά του, συνεχώς αναλύει και αποκαλύπτει φαινόμενα που αφορούν την αντίληψη έναντι της πραγματικότητας καθώς και τις αρχές της αισθητικής της αφαίρεσης μέσα από οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις. Η δημιουργία πειραματικών ηχοτοπίων και η σχέση του με την σημειολογία και τον ήχο είναι επίσης στοιχεία που απασχολούν την δουλειά του.


>

INSTALLATIONS

>

ANDREAS LUTZ (DE)

042

PHOTO CREDIT > DENNIS C. MERTEN

01/12

> DAEMON 2016 042


043

The reactive audio-visual installation “Daemon” analyzes the never-sleeping and permanent alertness of an artificial intelligence. Consisting of three semi-translucent, spatial shifted surfaces, the installation represents a solid wall when entering the space. When no visitor is in the room, the installation is in balance and visualizes infinite planned tasks and processes: rational beauty. When visitors enter the room, the installation reacts and the perfect procedure gets more and more distorted. When the visitor walks into, through and behind the surfaces, his silhouette gets merged with the projected visuals and absorbed by the surfaces.

BIO Andreas Lutz’s (1981 in Freiburg, Germany) initial works refer to alternative human machine interaction and the approach, to create integrated and universal communication systems. In his recent work, he increasingly analyzes and reveals phenomenons of perception versus reality and principles of abstract aesthetics with audio-visual installations. The creation of experimental soundscapes and the relation of semiotics and sound are further aspects of his work.

043

Η διαδραστική οπτικοακουστική εγκατάσταση “Daemon” αναλύει την αδιάκοπη και μόνιμη αφύπνιση της τεχνητής νοημοσύνης. Αποτελούμενη από τρεις ημι-διάφανες χωρικά αλλαγμένες επιφάνειες, η εγκατάσταση εκπροσωπεί ένα γερό τοίχος όταν κάποιος εισέρχεται στον εκθεσιακό χώρο. Όταν δεν υπάρχει επισκέπτης στο δωμάτιο η εγκατάσταση βρίσκεται σε ισορροπία και οπτικοποιεί άπειρα σχεδιασμένα καθήκοντά και διαδικασίες: συλλογιστική ομορφιά. Μόλις ο επισκέπτης μπει στο δωμάτιο, η εγκατάσταση αντιδρά και η τέλεια διαδικασία ολοένα και διαταράσσεται. Ο επισκέπτης μπαίνοντας μέσα και πίσω από τις επιφάνειες, ενώνεται με την προβολή και η σιλουέτα του απορροφάται από τις επιφάνειες.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Οι αρχικές δουλειές του Andreas Lutz (1981, Freiburg Γερμανία) αναφέρονται στην εναλλακτική διάδραση ανάμεσα στον άνθρωπο και την μηχανή αλλά και την προσέγγιση της δημιουργίας ενσωματωμένων και οικουμενικών επικοινωνιακών συστημάτων. Στην πρόσφατη δουλειά του, συνεχώς αναλύει και αποκαλύπτει φαινόμενα που αφορούν την αντίληψη έναντι της πραγματικότητας καθώς και τις αρχές της αισθητικής της αφαίρεσης μέσα από οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις Η δημιουργία πειραματικών ηχοτοπίων και η σχέση του με την σημειολογία και τον ήχο είναι επίσης στοιχεία που απασχολούν την δουλειά του.


>

INSTALLATIONS

044

> ALEXANDRA DEMENTIEVA (RU) > BREATHLESS 2012

PHOTO CREDIT > PEPPA CONSTANTINA

01/13

044


045

The installation consists of three interactive light objects. Two of them are directly connected to an RSS news feed, which keeps track of around 50 newspapers. Its program is set up to search words and notions related to the concepts of fear and desire – motors of human behaviour. The third object is wirelessly connected to the street and the number of its diode lines illuminated depends on the levels of noise pollution. Inside each of objects is an anemometer. The viewers can blow on the device transforming the work with their breath, influencing the lighting and mutating the words into meaningless marks.

BIO She studied journalism and fine arts in Moscow and Brussels. Her main interests focus on social psychology and perception and their application in multimedia interactive installations. The projects explore the spectator’s depths of perceptual experience and the interaction of the individual spectator with the exhibition as well as with other visitors. Thus, they become the centre of the project or the main actor in the performance. Her work has been exhibited internationally - Brazil, USA, Spain, Mexico, Germany, Switzerland, Korea, Italy, etc.

045

H εγκατάσταση αποτελείται από τρία διαδραστικά γλυπτά που λειτουργούν με φως. Δύο από αυτά είναι συνδεδεμένα σε ένα RSS news feed το οποίο παρακολουθεί περίπου 50 εφημερίδες. Είναι προγραμματισμένο να ψάχνει για λέξεις και έννοιες που σχετίζονται με τον φόβο και το πάθος- κινητήριες δυνάμεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το τρίτο γλυπτό είναι ασύρματα συνδεδεμένο με τον δρόμο και ο αριθμός των διόδων και των γραμμών του φωτίζονται με βάση την ηχορύπανση. Μέσα σε κάθε γλυπτό υπάρχει ένα ανεμόμετρο. Οι θεατές μπορούν να φυσήξουν στο ανεμόμετρο και να αλλάξουν το έργο με την αναπνοή τους, επηρεάζοντας το φως και καθιστώντας τις λέξεις σε ασήμαντα σημάδια.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Alexandra Dementieva σπούδασε δημοσιογραφία και καλές τέχνες στην Μόσχα και τις Βρυξέλλες. Το κυρίως πεδίο ενασχόλησης της είναι η κοινωνική ψυχολογία και αντίληψη και οι εφαρμογές τους στις πολυμεσικές διαδραστικές εγκαταστάσεις. Τα έργα της εξερευνούν το βάθος αντίληψης της εμπειρίας του θεατή και την διάδραση του ανεξάρτητου θεατή με την έκθεση αλλά και τους υπόλοιπους επισκέπτες. Με αυτό τον τρόπο καλεί τους θεατές να γίνουν το κέντρο του έργου ή ο βασικός ήρωας της περφόρμανς. Η δουλειά της έχει εκτεθεί διεθνώς σε χώρες όπως Βραζιλία, Αμερική, Ισπανία, Μεξικό, Γερμανία, Ελβετία, Κορέα, Ιταλία, κ.λ.π.


>

INSTALLATIONS

046

PHOTO CREDIT > CONSTANTINOS SAMARAS

01/14

> ::VTOL:: (RU) > UNTIL I DIE 2016 046


047

This installation operates on unique batteries that generate electricity using my blood. The electric current produced by the batteries powers a small electronic algorithmic synth module. This module creates generative sound composition that plays via a small speaker. The blood used in the installation was stored up gradually over 18 months. The conservation included a number of manipulations to preserve the blood’s chemical composition, color, homogeneity and sterility to avoid bacterial contamination. The total amount of blood conserved was around 4.5 liters; it was then diluted to yield 7 liters, the amount required for the installation. The blood was diluted with distilled water and preservatives such as sodium citrate, antibiotics, antifungal agents, glucose, glycerol etc. The last portion of blood (200ml) was drawn from the artists’ arm during the performance presentation, shortly before the launch of the installation.

BIO ::vtol:: is the alias of a Moscow-based media artist Dmitry Morozov. He focuses on technological art: robotics, sound art and science art. Dmitry took part in the 4th Moscow Biennale of Contemporary Art, CTM (Germany), Ars Electronica (Austria) festivals, and numerous exhibitions at such venues as MMOMA (Moscow), Laboratoria Art & Science Space (Moscow), Garage Museum of Contemporary Art (Moscow), ZKM (Germany) and Boulder Museum of Contemporary Art (USA). He is the laureate of the Sergei Kuryokhin Prize (St. Petersburg, 2013) and Prix Cube (France, 2014). Dmitry received honorable mentions at the VIDA 16.0 (Spain, 2014) and Ars Electronica (Austria, 2015 and 2016) awards.

047

Aυτή η εγκατάσταση λειτουργεί με πολύ ιδιαίτερες μπαταρίες οι οποίες δημιουργούν ηλεκτρισμό με βασική ύλη το αίμα του καλλιτέχνη. Το ηλεκτρικό κύκλωμα το οποίο παράγεται από τις μπαταρίες δημιουργεί μια ηχητική σύνθεση η οποία ακούγεται από ένα μικρό ηχείο. Το αίμα το οποίο χρησιμοποιεί η εγκατάσταση, μαζεύτηκε μέσα σε 18 μήνες. Η διατήρησή του περιλαμβάνει έναν αριθμό ειδικών χειρισμών για να συντηρηθεί η χημική του σύσταση, το χρώμα, η ομοιογένεια, η αντισηψία για την αποφυγή βακτηριακών μολύνσεων. Ο συνολικός όγκος του αίματος το οποίο συντηρήθηκε είναι 4,5 λίτρα τα οποία στη συνέχεια διυλίστηκαν για να φτάσει τα 7 λίτρα, τον απαιτούμενο όγκο για την εγκατάσταση. Το αίμα αναμείχθηκε με διάλυμα νερού και συντηρητικά όπως το κιτρικό οξύ, αντιβιοτικά, αντιμυκητιακά, γλυκόζη, γλυκερόλη κ.α. Η τελευταία δόση του αίματος (200ml) τραβήχτηκε από το χέρι του καλλιτέχνη στην διάρκεια μιας περφόρμανς, πολύ λίγο πριν την πρώτη παρουσίαση της εγκατάστασης.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ::vtol:: είναι το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του καλλιτέχνη Dmitry Morozov ο οποίος ζει και εργάζεται στην Μόσχα. H δουλειά του επικεντρώνεται στην τεχνολογική τέχνη: ρομποτική, sound art και επιστημονική τέχνη. O Dmitry έχει συμμετάσχει στην 4η Μπιενάλε Σύγχρονής Τέχνης της Μόσχας, στο CTM (Germany), Ars Electronica festival (Austria), καθώς και σε πολυάριθμες εκθέσεις σε χώρους όπως τα MMOMA (Moscow), Laboratoria Art & Science Space (Moscow), Garage Museum of Contemporary Art (Moscow), ZKM (Germany) και Boulder Museum of Contemporary Art (USA). Είναι δαφνοστεφής του Sergei Kuryokhin Prize (St.Petersburg, 2013) και του Prix Cube (France, 2014). Επίσης του απονεμήθηκαν εύφημοι μνείες απο τους VIDA 16.0 (Spain, 2014) και τα βραβεία της Ars Electronica (Austria, 2015 and 2016).


>

INSTALLATIONS

048

> PATRYCJA MAKSYLEWICZ, MARIUSZ FRONT (PL) > THE MECHANICAL RELATIONSHIPS 2016

PHOTO CREDIT > DENIS C MERTEN

01/15

048


049

„The Mechanical Relationships” is an installation consisting of six mobile, mechanical objects. An additional camera obscura records these six objects moving in phases and shifting in space. Thus, it reflects the kinaesthetic processes taking place within the installation. Each of the six “vehicles” has been fitted with a small assembly of components responsible for collection of motor stimuli. The inflowing data on the movements made by the motors is recorded by a program and sent one by one to the robot arm which exposes photosensitive paper. The Mechanical Relationship installation can be compared to a process of medical examinations of the organism.

BIO Patrycja Maksylewicz (PL) and Mariusz Front (PL) are intermedia and visual artists, focusing on the cultural contexts of human-robot interactions as well as contemporary issues related to space and its attributes. They are exploring new idioms by connecting analog and digital techniques to create unique, real-time imagery. Maksylewicz and Front are active in the fileds of digital art installation and interactive performance. Currently Mariusz Front is the deputy dean of the Faculty of Intermedia and Patrycja Maksylewicz is a PhD student at the Academy of Fine Arts in Cracow (Poland). Their works were featured in exhibitions, workshops and conferences in Poland and Europe.

049

To The Mechanical Relationships είναι μία εγκατάσταση η οποία αποτελείται από έξι αυτόνομα μηχανικά αντικείμενα. Μια επιπρόσθετη κάμερα obscura καταγράφει αυτά τα έξι αντικείμενα τα οποία κινούνται σε φάσεις και αλλάζουν τον χώρο. Με αυτόν τον τρόπο το έργο στοχάζεται πάνω στις κιναισθητικές διαδικασίες οι οποίες λαμβάνουν χώρα μέσα στην εγκατάσταση. Κάθε ένα από τα έξι αυτά αντικείμενα είναι συντεθειμένο από ένα σύστημα από μηχανικά κομμάτια τα οποία είναι υπεύθυνα για την συλλογή κινητικών ερεθισμάτων. Η εισροή των δεδομένων από τις κινήσεις των κινητήρων καταγράφεται από ένα πρόγραμμα και στέλνεται μια προς μια σε ένα ρομποτικό χέρι το οποίο τις εκθέτει πάνω σε φωτοευαίσθητο χαρτί. Η εγκατάσταση Mechanical Relationships μπορεί έτσι να συγκριθεί με την διαδικασία της ιατρικής εξέτασης σε έναν ζωντανό οργανισμό.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Patrycja Maksylewicz (PL) και ο Mariusz Front (PL) είναι διαμεσικοί visual artists οι οποίοι επικεντρώνονται στα πολιτιστικά συν-κείμενα των διαδράσεων ανάμεσα στον άνθρωπο και το ρομπότ όπως και τα σύγχρονα θέματα τα οποία σχετίζονται με το διάστημα και τα χαρακτηριστικά του. Εξερευνούν νέους ιδιωματισμούς συνδέοντας αναλογικές και ψηφιακές τεχνικές για να δημιουργήσουν μοναδικές εικόνες σε πραγματικό χρόνο. Οι Maksylewicz και Front είναι ενεργοί στο πεδίο των ψηφιακών τεχνών και εγκαταστάσεων αλλά και διαδραστικών περφόρμανς. Αυτό το διάστημα ο Mariusz Front είναι ο αναπληρωτής διευθυντής του Faculty of Intermedia και η Patrycja Maksylewicz υποψήφια διδάκτωρ στην ακαδημία καλών τεχνών στην Κρακοβία της Πολωνίας. Τα έργα τους έχουν συμπεριληφθεί σε εκθέσεις, εργαστήρια και συνέδρια στην Πολωνία και την Ευρώπη.


>

INSTALLATIONS

>

MARTIN BACKES (DE)

>

WHAT DO MACHINES SING OF? 2015

050

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

01/16

050


051

What do machines sing of? is a fully automated machine, which endlessly sings number-one ballads from the 1990s. As the computer program performs these emotionally loaded songs, it attempts to apply the appropriate human sentiments. This behavior of the device seems to reflect a desire, on the part of the machine, to become sophisticated enough to have its very own personality.

BIO Martin Backes, is a Berlin-based artist, creative technologist, designer, hacker and composer. He studied Media Art & Design as well as Sound Studies at the University of Arts in Berlin. Backes cross-border and experimental field of activity in the intermediate area of art, science, technology and culture ranges from sculptural and multimedia sound works to interventions in public spaces and installations, as well as radio plays and computer/video works. Besides his experimental work, he is working as a creative director & technologist, audiovisual consultant, sound & media designer and lecturer. Martin Backes is co-founder of aconica – a studio and laboratory as well as a creative workshop constantly working on commercial, artistic and independent projects in the fields of culture, industry and research.

051

Το “What do machines sing of?” είναι ένα πλήρως αυτοματοποιημένο μηχάνημα, το οποίο τραγουδά συνεχόμενα μια ποικιλία από μπαλάντες του 1990. Όπως το πρόγραμμα του υπολογιστή ερμηνεύει αυτά τα συναισθηματικά φορτισμένα τραγούδια, αποπειράται να τους προσδώσει τα κατάλληλα ανθρώπινα συναισθήματα. Αυτή η συμπεριφορά του μηχανήματος υποδηλώνει τον πόθο της μηχανής, να γίνει αρκετά εκλεπτυσμένη για να έχει την δική της προσωπικότητα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ O Martin Backes είναι ένας καλλιτέχνης, δημιουργικός τεχνολόγος, σχεδιαστής, χάκερ και συνθέτης που εδρεύει στο Βερολίνο. Έχει σπουδάσει Media Art & Design καθώς και Sound Studies στο University of Arts του Βερολίνου. Το δια - συνοριακό και πειραματικό πεδίο δραστηριότητας του στην περιοχή ανάμεσα στην τέχνη, την επιστήμη, την τεχνολογία και την κουλτούρα, εκτείνεται από γλυπτά και πολυμεσικά ηχητικά έργα σε παρεμβάσεις σε δημόσιο χώρο και εγκαταστάσεις όπως επίσης και ραδιοφωνικές εκπομπές και computer/video έργα. Πέρα από την πειραματική του δουλειά, εργάζεται σαν creative director & τεχνολόγος, σύμβουλος για οπτικοακουστικά, σχεδιαστής sound & media και ομιλητής. Ο Martin Backes είναι ο συνιδρυτής του aconica- ενός στούντιο και εργαστηρίου το οποίο συνεχώς δουλεύει σε διαφημίσεις, καλλιτεχνικά και ανεξάρτητα πρότζεκτ στον τομέα του πολιτισμού της βιομηχανίας και της έρευνας.


>

INSTALLATIONS

052

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

01/17

> CREOQODE (UK) > NOVA AI 2017 052


053

Creoqode Nova is an Arduino-based artificial intelligence robot. Nova comes as an all-inclusive do-it-yourself kit allowing users to build their own artificial intelligence robot and to practice their coding and engineering skills by controlling it in various ways. Nova is a great kit to learn about coding, electronics and many other engineering concepts including computer vision, image processing, kinematics and control theory. Creoqode is a London-based technology and design company, specialising in innovative products that enhance users’ hardware and software skills in an enjoyable, creative and educational way.

BIO The founder Cem Eltutar describes the ideology and mission of Creoqode as to bridge the gap between hardware and software education while demystifying various engineering concepts including artificial intelligence. Throughout the design process of all their products, Creoqode is aiming at making engineering, coding and artificial intelligence accessible and fun for everyone.

053

To Nova της εταιρίας Creoqode είναι ένα ρομπότ τεχνητής νοημοσύνης. Το Nova είναι ένα all-inclusive do-it-yourself kit το οποίο επιτρέπει στους χρήστες να χτίσουν το δικό τους ρομπότ τεχνητής νοημοσύνης και να δοκιμάσουν τα προσόντα τους στην συγγραφή κώδικα αλλά και την μηχανική, ελέγχοντάς το με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Το Nova ΑΙ είναι ένα εξαιρετικό κιτ για να μάθεις προγραμματισμό, ηλεκτρονική και πολλές άλλες έννοιες της μηχανικής συμπεριλαμβανομένου και του computer vision, του image processing,των kinematics και του control theory. H Creoqode είναι μια εταιρία τεχνολογίας και design με έδρα το Λονδίνο, η οποία εξειδικεύεται στο να παραγάγει καινοτόμα προϊόντα τα οποία επαυξάνουν τα hardware και software προσόντα των χρηστών με ένα ευχάριστο, δημιουργικό και εκπαιδευτικό τρόπο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο ιδρυτής Cem Eltutar περιγράφει την ιδεολογία και τον σκοπό της Creoqode σαν την γέφυρα που χτίζει το κενό ανάμεσα στην εκπαίδευση γύρω από το hardware και software ενώ επεξηγεί διάφορες έννοιες της μηχανικής συμπεριλαμβανομένης και της τεχνητής νοημοσύνης. Μέσα από τον σχεδιασμό των προϊόντων της η Creoqode στοχεύει στο να κάνει την μηχανική τον κώδικα και την τεχνητή νοημοσύνη διαθέσιμη και ευχάριστη για τον καθένα.


>

INSTALLATIONS

> >

GUNTA DOMBROVSKA (LV) BRAIN MESSAGE 2016

054

PHOTO CREDIT > DENIS C. MERTEN

01/18

054


055

Art as a free platform provides alternatives for the researches of science and technology. The artwork reflects a feedback between human and technology, the digitalisation of human body’s internal processes and the use of biofeedback in the art. Electroencephalography which is commonly used in neurology science to record brain wave activity, here allows visitor to affect the sound of the sound sculpture using their mind power. Strings are tuned in half tone whole tone scale. Neurosky MindWave records beta waves which is characterised by concentration, attention state and active thinking. The higher the incoming beta signal, the higher tone has been played.

BIO Gunta Dombrovska during the studies of new media art, she started to combine sound with new media techniques thus creating experimental works of art. The main theme of her artwork is a digitalization of the biological processes and movements of the human body and using it as an element of interactivity to affect and control other processes and devices.

055

Η Τέχνη ως ελεύθερη πλατφόρμα παρέχει εναλλακτικές οδούς στους ερευνητές της επιστήμης και της τεχνολογίας. Το συγκεκριμένο έργο εστιάζει στην διάδραση μεταξύ του ανθρώπου και της μηχανής, την ψηφιοποίηση των εσωτερικών διεργασιών του ανθρώπινου σώματος αλλά και τη χρήση των βιολογικών δεδομένων στην τέχνη. Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα το οποίο χρησιμοποιείται ευρέως στην επιστήμη της νευρολογίας για την καταγραφή των κυμάτων της εγκεφαλικής δραστηριότητας, εδώ επιτρέπει στον επισκέπτη να επηρεάσει τον ήχο του μουσικού γλυπτού χρησιμοποιώντας την δύναμη της σκέψης του. Οι χορδές ειναι κουρδισμενες σε ημιτόνια και τόνους. Το Neurosky MindWave (συσκεύη EEG) καταγράφει τα βήτα εγκεφαλικά κύματα τα οποία χαρακτηρίζουν την συγκέντρωση, την προσοχή και την ενεργή σκέψη και τα μεταφράζει σε ήχο. Όσο περισσότερα τα βήτα κύματα που καταγράφονται, τόσο υψηλότερος ο τόνος ο οποίος ακούγεται.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Gunta Dombrovska κατά την διάρκεια των σπουδών της στην Τέχνη των Νέων Ψηφιακών Μέσων, ξεκίνησε να συνδυάζει τον ήχο με νέες τεχνικές δημιουργώντας πειραματικά έργα τέχνης. Το κυρίως θέμα της δουλειάς της είναι η ψηφιοποίηση των βιολογικών διεργασιών και κινήσεων του ανθρώπινου σώματος και χρήση τους ως στοιχείο διαδραστικότητας για την επιρροή και τον ελέγχο περαιτέρω διεργασιών αλλά και συσκευών.


>

INSTALLATIONS

>

SEAN HAMMETT (US/UK)

056

PHOTO CREDIT > CONSTANTINOS SAMARAS

01/19

> HEY-HI 2017 056


057

HEY HI is a small machine that uses a smartphone exactly as we do. Hey Hi physically accesses the vast landscape of human connections we have invested in modern phones. But in its inherently robotic movements, we question our reliance on current technology and our acceptance of its apparent trajectory. Who chooses the next song? Why are some posts promoted over others? Who gives us cultural, professional, romantic recommendations? Who else reads the messages we send to our friends? All of these happen within the black box of Artificial Intelligence. Hey Hi is a look inside that box.

BIO Sean Hammett is an artist and a designer from California. He currently lives and works in London. His work is focused on reimagining contemporary interaction with technology and with each other.

057

Το HEY HI είναι μια μικρή μηχανή, η οποία χρησιμοποιεί τα smartphones με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως και εμείς. Με απτό, φυσικό τρόπο έρχεται σε επαφή με το αχανές τοπίο των ανθρώπινων σχέσεων τις οποίες έχουμε επενδύσει στα μοντέρνα τηλέφωνα. Αλλά μέσα από τις εγγενώς ρομποτικές του κινήσεις, ασκεί κριτική στην εξάρτηση μας από την σύγχρονη τεχνολογία και την αποδοχή της προφανούς της πορείας. Ποιος διαλέγει το επόμενο μας κομμάτι; Γιατί κάποια posts στα κοινωνικά δίκτυα προωθούνται περισσότερο από άλλα; Ποιος μας δίνει πολιτιστικές, επαγγελματικές, ερωτικές προτάσεις? Ποιος άλλος διαβάζει τα μηνύματα που στέλνουμε στους φίλους μας; Όλα αυτά συμβαίνουν μέσα στο μαύρο κουτί της Τεχνητής Νοημοσύνης. Το HEY HI είναι μια ματιά μέσα σε αυτό το κουτί.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Sean Hammett είναι ένας καλλιτέχνης και σχεδιαστής από την Καλιφόρνια των Η.Π.Α. Αυτή την περίοδο ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Η δουλειά του επικεντρώνεται στο να ξαναφαντάζεται την σύγχρονη διαδραστικότητα με την τεχνολογία άλλα και μεταξύ των ανθρώπων.


>

INSTALLATIONS

058

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

01/20

> SAMUEL ST-AUBIN (CA) > TABLESPOONS 2015 058


059

Tablespoons is a second version of project Egg built in 2012. These kinetic sculptures deal with the behaviour of matter and the control exercised over it by electromechanical devices. The movements of the mechanism are constantly repeated and put four eggs in balance exercises. Sometimes, those eggs pass from one spoon to another, driving the visitor attention on the risk taken during the action. When there is no egg involved, the spoons perform a poetic choreography. The work highlights the exchange between the machine and the movement of matter while revealing the poetic side of everyday life.

BIO Samuel St-Aubin has been a member of the electronic arts world since 2002. He has helped produce the work of a number of Quebec artists and collectives. For the past few years, he has been focusing on his own creative efforts. The electronics technician reinvents everyday objects. He injects another dimension into his creations that goes beyond the utilitarian reality of the object, by diverting them from their primary purpose, radically disrupting our relationship with the object. With unflinching precision, his works let us tap into the poetry of the everyday, discovered in the simplicity of existence.

059

To Tablespoons είναι η δεύτερη έκδοση του project Egg που δημιουργήθηκε το 2012. Αυτό το κινητικό γλυπτό το οποίο σχετίζεται με την συμπεριφορά της ύλης και τον έλεγχο ο οποίος ασκείται πάνω της από τις ηλεκτρομηχανικές συσκευές. Οι κινήσεις των μηχανισμών είναι συνεχώς επαναλαμβανόμενες και βάζουν τέσσερα αυγά σε ασκήσεις ισορροπίας. Μερικές φορές τα αυγά περνούν από το ένα κουτάλι στο άλλο τραβώντας την προσοχή του θεατή στον κίνδυνο ο οποίος δημιουργείται εκείνο το λεπτό της κίνησης. Όταν δεν επηρεάζεται το αυγό τότε τα κουτάλια δημιουργούν μια ποιητική χορογραφία. Το έργο υπογραμμίζει την ανταλλαγή ανάμεσα στην μηχανή και την κίνηση της ύλης ενώ αποκαλύπτει και την ποιητική πλευρά της καθημερινότητας.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Samuel St-Aubin είναι μέλος της σκηνής των ηλεκτρονικών τεχνών από το 2002. Έχει βοηθήσει στην παραγωγή των έργων πολλών καλλιτεχνών και καλλιτεχνικών κολλεκτίβων από το Κεμπέκ του Καναδά. Τα τελευταία χρόνια, επικεντρώνεται κυρίως πάνω στην δική του καλλιτεχνική παραγωγή. Ο ηλεκτρονικός τεχνικός επαναπροσδιορίζει καθημερινά αντικείμενα, προσδίδοντας μια άλλη διάσταση στις δημιουργίες του οι οποίες υπερβαίνουν την χρηστική πραγματικότητα του αντικείμενου αλλάζοντας τον πρωταρχικό σκοπό τους, αλλάζοντας ριζικά την σχέση μας με αυτά. Με αποφασιστική ακρίβεια τα έργα του μας επιτρέπουν να εκμεταλλευτούμε την ποιητική της καθημερινότητας η οποία κρύβεται στην απλότητα της ύπαρξης.


>

INSTALLATIONS

060

> SAMUEL ST-AUBIN (CA) > PROSPERITY 2017

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

01/21

060


061

Prosperity is a stand-alone device that manages grains of rice. A tweezer move from one surface to the other, gripping on its way the grains which have been placed randomly, and then depositing them in an orderly manner on a second surface. This process leaves the grains aligned while preserving their initial orientation. The work highlights exchanges between the machine and the matter. The device, being limited by its perceptions, must continuously repeat the sequences of analysis and movement. The grain of rice, symbols of fertility and prosperity, is carefully digitized and memorized to be moved again.

BIO Samuel St-Aubin has been a member of the electronic arts world since 2002. He has helped produce the work of a number of Quebec artists and collectives. For the past few years, he has been focusing on his own creative efforts. The electronics technician reinvents everyday objects. He injects another dimension into his creations that goes beyond the utilitarian reality of the object, by diverting them from their primary purpose, radically disrupting our relationship with the object. With unflinching precision, his works let us tap into the poetry of the everyday, discovered in the simplicity of existence.

061

To Prosperity είναι μια αυτόνομη συσκευή η οποία στοιχίζει κόκκους ρυζιού. Ένα τσιμπιδάκι πιάνει και μετακινεί από μια επιφάνεια σε μια άλλη κόκκους ρυζιού οι οποίοι αρχικά έχουν τοποθετηθεί τυχαία και επανατοποθετούνται με απόλυτη τάξη στην δεύτερη επιφάνεια. Η διαδικασία μας αφήνει με τους κόκκους σε πλήρη ευθυγράμμιση ενώ διατηρεί την αρχική τους κατεύθυνση Το έργο υπογραμμίζει τις ανταλλαγές ανάμεσα σε μηχανή και ύλη. Η μηχανή ούσα περιορισμένη στην αντίληψη της, πρέπει να επαναλαμβάνει συνεχώς αλληλουχίες ανάλυσης και κίνησης. Ο κόκκος ρυζιού, σύμβολο της γονιμότητας και ευημερίας, ψηφιοποιείται προσεκτικά και απομνημονεύεται ώστε να μετακινηθεί πάλι.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Samuel St-Aubin είναι μέλος της σκηνής των ηλεκτρονικών τεχνών από το 2002. Έχει βοηθήσει στην παραγωγή των έργων πολλών καλλιτεχνών και καλλιτεχνικών κολλεκτίβων από το Quebec του Καναδά. Τα τελευταία χρόνια, επικεντρώνεται κυρίως πάνω στην δική του καλλιτεχνική παραγωγή. Ο ηλεκτρονικός τεχνικός επαναπροσδιορίζει καθημερινά αντικείμενα, προσδίδοντας μια άλλη διάσταση στις δημιουργίες του οι οποίες υπερβαίνουν την χρηστική πραγματικότητα του αντικειμένου αλλάζοντας τον πρωταρχικό σκοπό τους, αλλάζοντας ριζικά την σχέση μας με αυτά. Με αποφασιστική ακρίβεια τα έργα του μας επιτρέπουν να εκμεταλλευτούμε την ποιητική της καθημερινότητας η οποία κρύβεται στην απλότητα της ύπαρξης.


>

INSTALLATIONS

>

REINHARD GUPFINGER (AT)

>

SOUND SHIFTING FROM SOUNDSCAPE TO SOUNDSHAPE 2016

062

PHOTO CREDIT > DAPHNE MEE

01/22

062


063

The Sound Shifting project deals with the three-dimensional representation of sound. A machine transforms sound into styrofoam and other similar materials. The device consists of a hot-wire cutter mounted on a servo motor that is controlled by audio signals. This combination allows users to cut the sound input vertically and in real-time into the material as it is passed through the machine. The resulting sculptures are designed to provide information about the represented sounds through their shape and aesthetic features. Through this transformative process the range of our perception is expanded, by creating new perspectives.

BIO Reinhard Gupfinger is an artist and researcher working in the field of Sound Art and Urban Art based in Linz, Austria. His work bridges the gap between art, science and technology, whereby his thematic priorities are perception, documentation, and manipulation of acoustic and public space.

063

To project Sound Shifting σχετίζεται με την τρισδιάστατη αναπαράσταση του ήχου. Ένα μηχάνημα μεταμορφώνει τον ήχο πάνω σε styrofoam και άλλα παρόμοια υλικά. Η μηχανή αποτελείται από έναν κόφτη φτιαγμένο από ζεστό σύρμα ο οποίος είναι στερεωμένος πάνω σε μια μηχανή servo, η οποία ελέγχεται από ηχητικά σήματα. Αυτός ο συνδυασμός επιτρέπει στον χρήστη να κόβει το ηχητικό δεδομένο που τροφοδοτεί το μηχάνημα οριζόντια σε πραγματικό χρόνο πάνω στο υλικό λες και έχει περάσει μέσα από το μηχάνημα. Τα γλυπτά που προκύπτουν σαν αποτέλεσμα είναι σχεδιασμένα να παρέχουν πληροφορία για τους αναπαριστάμενους ήχους μέσα από το σχήμα και τα αισθητικά τους χαρακτηριστικά. Μέσα από αυτή την μεταμορφωτική διαδικασία το εύρος της αντίληψης μας για τον ήχο αυξάνεται μέσα από την δημιουργία νέων προοπτικών.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Reinhard Gupfinger είναι ένας καλλιτέχνης και ερευνητής ο οποίος δουλεύει στο πεδίο της ηχητικής τέχνης και της Urban Art με βάση το Linz της Αυστρίας. Η δουλειά του γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα στην τέχνη, την επιστήμη και την τεχνολογία ενώ οι θεματικές του προτεραιότητες είναι η αντίληψη, η καταγραφή και η χειραγώγηση των ακουστικών και δημόσιων χώρων.


>

INSTALLATIONS

064

PHOTO CREDIT > CONSTANTINOS SAMARAS

01/23

> GEORGE APOSTOLAKOS (GR) > 2EEKCEE 2011 064


065

“2eeKCee” references the transformation of what was the artists childhood means of expressing creativity (toys), to ingredients of substantiating the artwork itself, which thereby expresses the compendium of late and early interests; games, arts, science, technology.

Το “2eeKCee” αναφέρεται στην μετουσίωση της πρώτης ύλης έκφρασης της πρώιμης δημιουργικότητας του καλλιτέχνη (τα παιχνίδια) σε μέσο υλοποίησης του έργου, το οποίο αποτελεί έκφραση επιτομής των ενδιαφερόντων που έχει πλέον αναπτύξει και αυτών που είχε τότε· παιχνίδια, τέχνες, επιστήμες, τεχνολογία.

Having realized that childhood fantasy of breathing “artificial life” into toys of his, “2eeKCee” serves the purpose of a watchdog guarding and staring at whoever gets near that precious merging spot of memories, obsessions and a symbolic interpretation of my personal evolution.

‘Εχοντας υλοποιήσει σε τεχνητό επίπεδο την παλιά του επιθυμία να εμφυσήσει “ζωή” στα παιχνίδια του, το “2eeKCee” λειτουργεί ως φύλακας που παρατηρεί επίμονα όποιον πλησιάζει αυτή την πολύτιμη γωνία ζεύξης αναμνήσεων, εμμονών και συμβολικής αναπαράστασης της προσωπικής του εξέλιξης.

Animatronic assemblage (OpenCV, Processing, Arduino, servo system, projection system, toys).

Animatronic συναρμολόγηση (OpenCV, Processing, Arduino, σύστημα servo, σύστημα προβολής, παιχνίδια).

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

George Apostolakos is a multimedia artist living in Athens. He has studied mathematics and computer science, fine arts (ASFA) and new media of artistic expression, sector in which he is professionally active.

Ο Γιώργος Αποστολάκος είναι καλλιτέχνης πολυμέσων και ζει στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει μαθηματικά και επιστήμη υπολογιστών, καλές τέχνες (ΑΣΚΤ) και νέα μέσα καλλιτεχνικής έκφρασης, κλάδος στον οποίο δραστηριοποιείται επαγγελματικά.

His activity profile is co-defined by various fields and elements, such as interactive installations using sensors, micro-controllers and electronic components, creative coding, game development and VR/AR applications, digital image (static/moving), graphic design, painting and drawing, and music (composition/performance).

Το προφίλ των ενδιαφερόντων του συνδιαμορφώνεται από αρκετούς τομείς και στοιχεία, όπως οι διαδραστικές εγκαταστάσεις με χρήση αισθητήρων, μικρο-ελεγκτών και άλλων ηλεκτρονικών στοιχείων, ο δημιουργικός προγραμματισμός, η ανάπτυξη βιντεοπαιχνιδιών και VR/AR εφαρμογών, η ψηφιακή εικόνα (στατική/κινούμενη), η γραφιστική, η ζωγραφική και το σχέδιο καθώς και η μουσική (σύνθεση/εκτέλεση).

His collaborative piece with choreographer and performer Ali Moini has been awarded by Fondation d’entreprise Hermès under the scheme of New Settings.

065

Έργο που έχει δημιουργήσει με τον χορογράφο και performer Ali Moini έχει βραβευτεί από το Fondation d’entreprise Hermès υπό την σκέπη του προγράμματος New Settings.


>

INSTALLATIONS

066

> FABIAN KÃœHFUSS (DE) > NINTENDOGS 2017

PHOTO CREDIT > STEVIE WONDER

01/24

066


067

Do robots dream of virtual puppies? Nintendogs is a gameboy game about training dogs. In addition, simulated leisure time with the virtual animals is an important part of the game. In the installation the game is “played” by a robot who the whole console to stroke the dog. The installation asks: Will artificial empathy ever play a role? Does a virtual dog notice that he is being stroked by a robot? And can a virtual dog develop sympathies for this robot?

BIO Kühfuß finished his academic studies of visual art in the new media art class by Ulrich Wegenast at the FKN in 2011. Ιn 2012 project grant by Karin-Abt-Straubinger-Stiftung. In 2014 he won the Media in Space Category at the 27th Stuttgarter Filmwinter.2015-2019 studio grant from the City of Stuttgart. Αmong his best exhibitions: Ars Electronica, European Media Arts Festival, U14 Baumwollspinnerei Leipzig, Stuttgarter Filmwinter, Württembergischer Kunstverein, Galerie Merkle, Kassler Dokumentarfilmfestival, Athen Video Art Festival, Kunststiftung Baden Württemberg, Spark Contemporary Art Space, B-Seite Festival, Fluctuating Images, University of Toronto, University of Vienna.

067

Άραγε τα ρομπότ ονειρεύονται ψηφιακά κουτάβια; Το Nintendogs είναι ένα παιχνίδι για gameboy που αφορά την εκπαίδευση σκύλων. Επιπλέον, ο ψηφιακός ελεύθερος χρόνος με τα εικονικά κατοικίδια είναι ένα σημαντικό κομμάτι του παιχνιδιού. Στην εγκατάσταση αυτή, το παιχνίδι «παίζεται» από ένα ρομπότ που χρησιμοποιεί ολόκληρη την κονσόλα για να χαϊδέψει τον σκύλο. Η εγκατάσταση θέτει τα εξής ερωτήματα : Θα παίξει ποτέ ρόλο η τεχνητή ενσυναίσθηση; Αντιλαμβάνεται ένα ψηφιακό κατοικίδιο ότι το χαϊδεύει ένα ρομπότ; Και μπορεί ένα ψηφιακό κατοικίδιο να αναπτύξει συμπάθεια για ένα ρομπότ;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Kühfuß ολοκλήρωσε τις σπουδές του πάνω στην ψηφιακή τέχνη στην τάξη του Ulrich Wegenast στο FKN το 2011-2012 με επιχορήγηση /υποτροφία της Karin-Abt-Straubinger-Stiftung. Το 2014 απέσπασε το Media in Space Category στο 27th Stuttgarter Filmwinter. Το 2015-2019 άλλη μια υποτροφία από την Stuttgart. Το 2015-19 επιχορήγηση από την Stuttgart. Ανάμεσα στις πιο σημαντικές του εκθέσεις: Ars Electronica, European Media Arts Festival, U14 Baumwollspinnerei Leipzig, Stuttgarter Filmwinter, Württembergischer Kunstverein, Galerie Merkle, Kassler Dokumentarfilmfestival, Athen Video Art Festival, Kunststiftung Baden Württemberg, Spark Contemporary Art Space, B-Seite Festival, Fluctuating Images, University of Toronto, University of Vienna.


>

INSTALLATIONS

>

LOUIS-PHILLIPE DEMERS & BILL VORN (CA)

068

PHOTO CREDIT > CONSTANTINA PEPPA

01/25

> INFERNO 2015 068


069

Inferno is a robotic performance project inspired by the representation of the different levels of hell as they are described in Dante’s Inferno or Haw Par Villa’s Ten Courts of Hell and other religious representations. Here, the “circles of hell” concept is mainly an artistic framework,under which the different parts of the performance are regrouped. The specificity of this piece resides in the fact that the machines involved are installed on the viewers’ body.Sometimes the viewers are free to move, sometimes they are in a partial or entire submission, forced to act/react in a certain way. Some mechanical elements coerce the viewers in performing certain movements, others induce a physical reaction from them. The viewer’s experience happens at multiple levels, but it is highly perceptual, as most of his senses are called upon. The unification of man and machine is, an expression of the punishment for the technological sins committed for the sake of progress. The more we blend with technology, the more it drives us through the inner circles of a state of loss. Inferno revisits this idea through a pastiche of the utopian concept of Singularity and subordination to the machine.

BIO Louis-Philippe Demers and Bill Vorn have been working together on numerous robotic art projects since 1992. Inferno is their latest collaboration. Based in Singapore, Louis-Philippe Demers is teaching at Nanyang Technological University where he is Associate Professor. He recently completed a practice based Ph.D. surrounding issues about machines as performers. As an artist, he worked on the conception and production of several large-scale interactive robotic installations, so far realizing more than 350 machines. Based in Montreal, Bill Vorn creates installation and performance projects involving robotics and motion control, sound, lighting, video and cybernetic processes. He pursues research and creation on Artificial Life and Agent Technologies through artistic work based on the Aesthetics of Artificial Behaviors. He holds a Ph.D. degree in Communication Studies from UQAM (Montreal) for his thesis on Artificial Life as Media. He teaches Electronic Arts in the Department of Studio Arts at Concordia University (Intermedia program).

069

Το Inferno είναι ένα έργο ρομποτικής, εμπνευσμένο από την απεικόνιση των διαφορετικών επιπέδων της κόλασης, όπως περιγράφονται στην Κόλαση του Δάντη, τα δέκα επίπεδα της κόλασης του Haw Par Villa και άλλες θρησκευτικές απεικονίσεις. Εδώ, η ιδέα των “κύκλων της κολάσεως” είναι κυρίως ένα καλλιτεχνικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο συγκεντρώνονται τα διάφορα μέρη της παράστασης. Η ιδιαιτερότητα αυτής της παράστασης έγκειται στο γεγονός ότι τα μηχανήματα που περιλαμβάνονται είναι προσαρτημένα στο σώμα του θεατή. Σε περιστάσεις οι θεατές είναι ελεύθεροι να κινηθούν, σε άλλες βρίσκονται είτε σε μερική είτε σε πλήρη υποταγή, αναγκασμένοι να συμπεριφέρονται/αντιδρούν με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Μερικά μηχανικά στοιχεία, υποχρεώνουν τους θεατές σε συγκεκριμένες κινήσεις, ενώ άλλα προκαλούν την σωματική αντίδραση τους. Η εμπειρία του θεατή αποκτάται σε πολλαπλά επίπεδα, αλλά είναι κυρίως αισθητηριακή/αντιληπτική καθώς ενεργοποιεί τις περισσότερες αισθήσεις. Η ένωση του ανθρώπου με την μηχανή, μια μορφή τιμωρίας για όλα τα τεχνολογικά εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί στο βωμό της εξέλιξης. Όσο περισσότερο εμπλεκόμαστε με την τεχνολογία, τόσο περισσότερο οδηγούμαστε σε ενδότερους κύκλους της απώλειας. To Inferno, επανέρχεται σε αυτή την ιδέα, με μία σατιρική ματιά ενάντια στην ουτοπική έννοια του Singularity και της υποταγής στην μηχανή.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Louis-Philippe Demers και ο Bill Vorn έχουν συνεργαστεί για την δημιουργία αρκετών ρομποτικών καλλιτεχνικών έργων από το 1992. Το Inferno αποτελεί την τελευταία τους κοινή δημιουργία. Με έδρα την Σιγκαπούρη, ο Louis-Philippe Demers διδάσκει στο Nanyang Technological University, ως Αναπληρωτής καθηγητής. Πρόσφατα ολοκλήρωσε το Διδακτορικό του με πρακτική βάση, σχετικά με ζητήματα που προκύπτουν από μηχανές σαν καλλιτεχνικούς ερμηνευτές. Ως καλλιτέχνης, έχει δουλέψει πάνω στη σύλληψη και παραγωγή αρκετών μεγάλης κλίμακας, διαδραστικών ρομποτικών εγκαταστάσεων, με τον αριθμό αυτών να φτάνει ως τώρα τις 350 μηχανές. Με έδρα το Μόντρεαλ, ο Bill Vorn δημιουργεί εγκαταστάσεις και παραστάσεις που περιλαμβάνουν ρομποτική, έλεγχο κίνησης, ήχου, φωτός, βίντεο και διαδικασιών της συστημικής (cybernetics). Ασχολείται με την έρευνα και δημιουργία Τεχνητής Ζωής και Agent Technologies μέσω καλλιτεχνικής δημιουργίας, η οποία βασίζεται πάνω στην Αισθητική της Τεχνητής Συμπεριφοράς. Είναι κάτοχος Διδακτορικού τίτλου στις Επικοινωνιακές Σπουδές από το Πανεπιστήμιο UQAM (Μόντρεαλ), για την διατριβή του με θέμα “Artificial Life as Media”. Διδάσκει Ηλεκτρονικές τέχνες στο τμήμα Studio Arts του Concordia University (Intermedia program).


>

INSTALLATIONS

070

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

01/26

> PANGENERATOR & STATE ETHNOGRAPHIC MUSEUM IN WARSAW (PL) > HASH2ASH 2017 070


071

Interactive Installation Hash2Ash, for National Ethnographic Museum in Warsaw created by panGenerator as a part of TEEN AGE exhibition. Installation tοuches on the themes of selfie-culture, and the fear of permanently losing the digital records of our lives due to technical failures, impermanence of data storage, or simply because of the obsolescence of the old digital file formats. Even with such compulsive overproduction of the images of ourselves we might end up with nothing but the blank memories of our past. Even the data on ourselves will eventually fade away… The installation consist of the display that prompts you to take a selfie on your phone, which it renders in digital particles on its large 1x1 meter screen. Then a moment later, your face scatters and falls apart and the real black gravel starts to fall at the bottom of the screen in perfect synchrony with the digital simulation. Gradually a dark mound builds up at the foot of the construction.

BIO PanGenerator is a new media arts & design collective based in Warsaw, Poland. Since 2010 the group creates unique works that explore the new means of expression and interaction through new media and technology. Their projects range from large scale interactive installations for museums and festivals to the novel musical interfaces and tiny wearables. PanGenerator artworks were presented at such events as Ars Electronica, DMY, Milan Design Week, Lodz Design, Pause Fest, Node Festival, WRO media art biennale, Warsaw Autumn and many others. In 2016 their installation “Quantum of Peace” for Warsaw Rising Museum has been awarded with the Golden Lion in Design category at the famous Cannes Lions Festival. The Museum showcases and highlights all that’s best about Poland’s cultural heritage. There are costumes, handicrafts, furniture, Polish inventions, art, photographs; most of it is beautifully presented in what is a superb building. The museum is one of the city’s most active, putting on all sorts of temporary exhibitions plus they organise hands-on events and workshops.

071

Η διαδραστική εγκατάσταση, Ηash2Ash από την ομάδα panGenerator για το Εθνικό Εθνογραφικό Μουσείο της Βαρσοβίας είναι κομμάτι της έκθεσης TEEN AGE. Το έργο αγγίζει το θέμα της κουλτούρας των selfie αλλά και τον φόβο της δια παντός απώλειας των ψηφιακών αρχείων της ζωής μας λόγω τεχνικών προβλημάτων, την παροδικότητα της αποθήκευσης δεδομένων ή απλά του παρωχημένου των παλαιών ψηφιακών μορφών αρχείου. Ακόμη και με τέτοια κατά συρροή υπερπαραγωγή εικόνων του εαυτού μας, μπορεί να καταλήξουμε χωρίς τίποτα παραπάνω από λευκές αναμνήσεις από το παρελθόν. Ακόμα όμως και αυτά τα δεδομένα τα αποθηκευμένα στον εαυτό μας με τον καιρό θα χαθούν. Η εγκατάσταση αποτελείται από μια οθόνη η οποία προτρέπει του θεατές να τραβήξουν selfie με το κινητό και στην συνέχεια τις αποτυπώνει με ψηφιακά σωματίδια πάνω στην 1Χ1 μέτρο οθόνη του. Ένα λεπτό μετά, η εικόνα αυτή διαλύεται και αληθινά μαύρα χαλίκια πέφτουν από τον πάτο της οθόνης σε τέλειο συγχρονισμό με την ψηφιακή προσομοίωση. Σταδιακά ένα μαύρο βουνό μαζεύεται στα πόδια της κατασκευής που κρατά την οθόνη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Οι PanGenerator είναι μια κολεκτίβα καλλιτεχνών new media arts και design με έδρα την Βαρσοβία. Από το 2010 η ομάδα δημιουργεί μοναδικά έργα τα οποία εξερευνούν τα νέα μέσα έκφρασης και διάδρασης μέσα από τα νέα μέσα και την τεχνολογία. Τα πρότζεκτ τους εκτείνονται από μεγάλης κλίμακας διαδραστικές εγκαταστάσεις για μουσεία και φεστιβάλ σε μοναδικά μουσικά interfaces και μικροσκοπικά wearables. Τα έργα των PanGenerator έχουν παρουσιαστεί στην Ars Electronica, DMY, Milan Design Week, Lodz Design, Pause Fest, Node Festival, WRO media art biennale, Warsaw Autumn ανάμεσα σε πολλά άλλα. Το 2016 με την εγκατάστασή τους “Quantum of Peace” για το μουσείο Rising Museum της Βαρσοβίας τους απονεμήθηκε ο χρυσός λέοντας στην κατηγορία Design στο γνωστό φεστιβάλ Cannes Lions Festival. Το Εθνογραφικό μουσείο της Βαρσοβίας αναδεικνύει και υπογραμμίζει τα καλύτερα κομμάτια της Πολωνικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Φιλοξενεί κοστούμια, χειροτεχνήματα, έπιπλα, Πολωνικες εφευρέσεις, τέχνη, φωτογραφίες,πολύ όμορφα παρουσιασμένά μέσα στο εκπληκτικής αρχιτεκτονικής κτίριο τους. Το μουσείο είναι ένα από τα πιο ενεργά στην πόλη, διοργανώνοντας πολλών ειδών περιοδικές εκθέσεις, event αλλά και εργαστήρια.


>

INSTALLATIONS

>

KRZYSZTOF CYBULSKI (PL)

072

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

01/27

> ACOUSTIC ADDITIVE SYNTHESIZER 2016 072


073

Acoustic Additive Synthesizer is a step towards fully acoustic device that could resynthesize any sound by the means of Fourier analysis and resynthesis. It is in fact small pipe organ, with pitch and volume controlled by a computer. The interaction with AAS is very intuitive - the interface being a microphone, mounted on a stand. AAS attempts to repeat any sound captured by the microphone, being it speech or singing. AAS won honorary mention at Prix Ars Electronica 2017, and was exhibited during Ars Electronica festival. AAS was featured in semifinals of Guthman Instrument Competition in Atlanta, USA in 2016.

BIO Musician and sound artist, Krzysztof Cybulski is a co-founder of new media art collective “panGenerator”. He received honorary mention at Prix Ars Electronica in 2017 in the category “digital musics & sound art”. Two time semifinalist and one time finalist of Margaret Guthman Musical Instruments competition at Georgia Institute of Technology. He presented his work at events such as Ars Electronica Festival, NIME Conference, Warsaw Autumn Festival, Biennale Wro, and collaborated with artists such as Robert Curgenven, Krzysztof Knittel, Anna Zaradny, Norman Leto, Sławomir Wojciechowski. He’d been awarded art scholarship from Polish Ministry of Culture in 2017 and composition grants in 2013 and 2015.

073

To Acoustic Additive Synthesizer είναι ένα βήμα πιο κοντά στην πλήρως ακουστική συσκευή η οποία μπορεί να αναπαραγάγει κάθε ήχο με μέθοδο Fourier ανάλυσης και ανασύνθεσης ήχου. Είναι στην πραγματικότητα ένα όργανο με σωλήνες που έχει την δυνατότητα παραγωγής συχνοτήτων και έντασης ήχου που ελέγχονται από έναν υπολογιστή. Η διάδραση με το έργο είναι εντελώς ενστικτώδης- με ένα μικρόφωνο στερεωμένο σε σταντ. Το Acoustic Additive Synthesizer επιχειρεί να επαναλάβει ότι ήχο λαμβάνει το μικρόφωνο, είτε αυτός είναι ομιλία είτε τραγούδι. Το έργο κέρδισε εύφημο μνεία στην Prix Ars Electronica 2017 ενώ και εκτέθηκε κατά την διάρκεια του φεστιβάλ. Επίσης έφτασε στου ημιτελικούς του Guthman Instrument Competition στην Ατλάντα των Ηνωμένων Πολιτειών το 2016.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Μουσικός και καλλιτέχνης του ήχου, ο Krzysztof Cybulski είναι συν-ιδρυτής της κολλεκτίβας νέων μέσων “panGenerator”. Έλαβε τιμητική διάκριση στο Prix Ars Electronica το 2017 στην κατηγορία “digital musics & sound art”. Έχει υπάρξει δυο φορές φιναλίστ του ημιτελικού και μια κανονικός φιναλίστ στον διαγωνισμό Margaret Guthman Musical Instruments του Georgia Institute of Technology. Έχει παρουσιάσει την δουλειά του σε εκθέσεις και εκδηλώσεις όπως Αrs Electronica Festival, NIME Conference, Warsaw Autumn Festival, Biennale Wro, και έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι Robert Curgenven, Krzysztof Knittel, Anna Zaradny, Norman Leto, Sławomir Wojciechowski. Έχει λάβει την υποτροφία για τέχνη από το Πολωνικό Υπουργείο Πολιτισμού το 2017 και επιχορηγήσεις για σύνθεση το 2013 και 2015.


SECTION 0 2


ADAF 2018

>W

*⁄

B ART


>

WEB ART

076

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTISTS

02/01

> INSIDE JOB (ULA LUCIŃSKA & MICHAŁ KNYCHAUS) (PL) > POETBOT 2017 076


077

The Poetbot’s purpose is to generate short poetic forms. Core database for the AI algorithm was created out of 1000 pcs of digital poetry texts written by the authors together with Apple’s intelligent QuickType feature for iOS systems. In order to communicate with Poetbot, users should operate with the specially dedicated emoji signs. After a short interview and according to the given answers a personalized poetry text will be generated. Poetbot collects basic statistic data and uses the cookies files to improve his own skills. To access the Poetbot algorithm visit: poetbot.com.

O σκοπός του Poetbot είναι να γεννά σύντομες ποιητικές φόρμες. Η κυρίως βάση δεδομένων για τον AI αλγόριθμο δημιουργήθηκε από 1000 κομμάτια ψηφιακής ποίησης γραμμένα από συγγραφείς μαζί με το έξυπνο πρόγραμμα της Apple QuickType για συστήματα iOS. Ώστε να επικοινωνήσουν με το Poetbot, οι χρήστες πρέπει να χρησιμοποιήσουν τα ειδικά φτιαγμένα σύμβολά emoji. Μετά από μια γρήγορη συνέντευξη και σύμφωνα με τις απαντήσεις ένα προσωποποιημένο ποίημα γεννάται από το μηχάνημα. Το Poetbot μαζεύει βασικά στατιστικά στοιχεία και χρησιμοποιεί cookies για να αυτοβελτιώσει τα προσόντα του.

BIO

Για να επισκεφτείτε τον αλγόριθμο του Poetbot επισκεφτείτε το: poetbot.com.

The main attribute of Lucinska & Knychaus works is temporariness. Without “domesticated” contexts, on “the unknown” territories, between foreign languages - Inside Job is a cultural mash-up migrant. They work with the whole variety of contemporary mediums. The aesthetic side of their practice is based on the subversive incorporation of fashion and subcultural issues that form our hypernormal reality. Inside Job artists strongly believe in art as a platform for communication between people living in this hybrid digitalized world. The artists have been awarded with the Santander Prize for Emerging Artists in 2016. Selected exhibitions include: IAMAI - Bots and Other Humanoids, Galerie DuflonRacz, Project Links, Bern; Switzerland, Eurasia, ZHdK Galerie 1&2, Toni Areal, Zurich, Switzerland; CellY Project at LAB, Fuchsbau Festival, Hannover-Lehrte, Germany; Ostrale 2017 - Contemporary Art Biennale, Dresden, Germany; Musrara Mix Festival, Jerusalem, Israel; Refugees Conversations, Museum of the History of Polish Jews-POLIN, Warsaw, Poland; Fabrikfest, Kulturfabrik Burgdorf, Burgdorf, Switzerland; Cockaigne/ Schlaraffenland, UP Project Space Gallery, Berlin, Germany; New Waves 2015, MOCA, Virginia, USA; Callegenera, Monterrey, Mexico.

077

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Το βασικό χαρακτηριστικό της δουλειάς των Lucinska & Knychaus είναι η έννοια του προσωρινού. Πέρα από τα τετριμμένα πλαίσια για τις “άγνωστες” περιοχές ανάμεσα στις ξένες γλώσσες, οι Inside Job αποτελούν έναν πολύπλευρο μετανάστη. Δουλεύουν με μια ποικιλία σύγχρονων μέσων. Η αισθητική πλευρά της δουλειάς τους βασίζεται στην ανατρεπτική ενσωμάτωση της μόδας και των ζητημάτων της υποκουλτούρας τα οποία σχηματίζουν μια υπερκανονική πραγματικότητα. Οι καλλιτέχνες της Inside Job πιστεύουν ακράδαντα στην τέχνη ως μια πλατφόρμα για επικοινωνία για τους ανθρώπους που ζουν σε αυτό το υβριδικό ψηφιακό κόσμο. Οι καλλιτέχνες έχουν βραβευτεί με το Santander Prize for Emerging Artists το 2016. Επιλεγμένες τους εκθέσεις περιλαμβάνουν: IAMAI - Bots and Other Humanoids, Galerie DuflonRacz, Project Links, Bern; Switzerland, Eurasia, ZHdK Galerie 1&2, Toni Areal, Zurich, Switzerland; CellY Project at LAB, Fuchsbau Festival, Hannover -Lehrte, Germany; Ostrale 2017 - Contemporary Art Biennale, Dresden, Germany; Musrara Mix Festival, Jerusalem, Israel; Refugees Conversations, Museum of the History of Polish Jews -POLIN, Warsaw, Poland; Fabrikfest, Kulturfabrik Burgdorf, Burgdorf, Switzerland; Cockaigne/ Schlaraffenland, UP Project Space Gallery, Berlin, Germany; New Waves 2015, MOCA, Virginia, USA; Callegenera, Monterrey, Mexico.


>

WEB ART

> >

LEANNE WIJNSMA (NL) SMELL OF DATA 2017

078

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

02/02

078


079

Data leaks and identity theft are a growing problem. By accepting Terms and Conditions without reading them or by connecting to a public wifi network, we are constantly leaving behind digital traces with the risk of personal information falling into the wrong hands. Smell of Data is making data leaks tangible by adding a scent to it. A new scent has been developed that (just like it does with gas) functions as an instinctive warning mechanism. By helping internet users recognising and fixing data leaks, the Smell of Data creates awareness of the risks around data leakage.

BIO Leanne Wijnsma’s work uses design as a tool for research and experience in an urgency to reflect on the human condition. She investigates the relationship between freedom and technology through smell design and subterranean explorations. Through senses and sensors her immersive designs trigger instinctual responses that create inherent understanding of complex or hidden infrastructures.

079

Οι διαρροές δεδομένων και η κλοπή της ψηφιακής ταυτότητας είναι ένα πρόβλημα το οποίο συνεχώς μεγαλώνει. Καθώς δεχόμαστε τους όρους και προϋποθέσεις χωρίς ούτε καν να τις διαβάζουμε ή καθώς συνδεόμαστε σε κοινόχρηστα δίκτυα wifi, συνεχώς αφήνουμε πίσω μας τα ψηφιακά μας ίχνη με το ρίσκο να παραπέσουν οι προσωπικές μας πληροφορίες στα λάθος χέρια. Το Smell of Data κάνει αυτή την διαρροή δεδομένων απτή δίνοντάς της μια ιδιαίτερη οσμή. Μια νέα μυρωδιά που αναπτύχθηκε (ακριβώς όπως και στο γκάζι) ώστε να λειτουργήσει σαν ενστικτώδης μηχανισμός προειδοποίησης. Βοηθώντας τους χρήστες του διαδικτύου να αναγνωρίσουν και να φτιάξουν τις διαρροές δεδομένων, το Smell of Data προκαλεί ευαισθητοποίηση γύρω από τους κινδύνους που αφορούν την διαρροή δεδομένων.

BIO Τα έργα της Leanne Wijnsma χρησιμοποιούν το design σαν εργαλείο και την εμπειρία σαν αναγκαιότητα για να στοχαστούν πάνω στην ανθρώπινη κατάσταση. Σαν καλλιτέχνης, εξερευνά την σχέση ανάμεσα στην ελευθερία και την τεχνολογία μέσα από τον σχεδιασμό οσμών αλλά και την εξερεύνηση των θεμάτων που υποβόσκουν. Μέσα από τις αισθήσεις και τους αισθητήρες τα εμβυθιστικά της σχέδια ενεργοποιούν ενστικτώδεις αντιδράσεις οι οποίες προκαλούν την εγγενή κατανόηση σύνθετων και υποχθόνιων υποδομών.


>

WEB ART

080

PHOTO CREDIT > DENIS C.MERTEN

02/03

> CÉSAR ESCUDERO ANDALUZ & MARTIN NADAL (ES/AT) > BITCOIN OF THINGS (BOT) INSTALLATION 2018 080


081

Bitcoin of Things (BoTs), is an installation formed by daily life objects modified to be used as Bitcoin miners, able to connect to the blockchain, mine the latest block and if successful get the reward, that in May 2018 is 12.5 BTCs (~82000€). BoT speculates with new ways of mining the blockchain that would turn it into a sustainable technology. Not like today where the carbon footprint and energy expenditure it produces is enormous. The possibilities to get the reward are low, but it plays with the idea of finding the philosopher’s stone capable of turning any object into gold (in this case bitcoins). BoT is a lottery with the worst chance of winning ever invented.

BIO César Escudero Andaluz is an artist and researcher focused on Human-Computer Interaction, interface criticism, digital culture and its social and political effects. His work spans image -making, sculpture, videogame, installation, networked culture, IoT, robotics, media archaeology. Since 2011 he is researching at the Kunstuniversität Linz in Interface Culture LAB. His artworks have been shown in international electronic-art events, museums, galleries and conferences including ARS ELECTRONICA CENTER (at) /ZKM (de) ISMAR2015 (jp) / WRO2015 (pl) / TRANSNUMERIQUES (fr) / HANGAR. ORG (sp) / KIKK (be)/ ROME MEDIA ART FESTIAL (it) / ADAF (gr). Martin Nadal (BSc) is an artist/developer based in Linz and studying the Interface Cultures program at KunstUni. In the past years he has collaborated in a variety of projects and taught some workshops related to art and technology. He is also interested in illustration and cinematography. And lately is developing few works about bitcoin and cryptocurrencies. His works have been shown at Medialab Prado (es), Ars Electronica(at), AMRO Festival (at) y Settimana della scienza (at), ZKM(de), ADAF(gr)

081

Το Bitcoin of Things (BoTs), είναι μια εγκατάσταση η οποία δημιουργείται από αντικείμενα της καθημερινότητας μας τα οποία τροποποιούνται για να λειτουργούν σαν Bitcoin miners, ικανά να συνδέονται με το blockchain, να κάνουν mine το πιο πρόσφατο block και αν είναι επιτυχημένα να κερδίσουν, έπαθλο το οποίο τον Μάιο του 2018 προβλέπεται να είναι 12,5 BTCs (~82000€). Το BoT φαντάζεται με νέους τρόπους το mining του blockchain οι οποίοι θα το μετατρέψουν σε βιώσιμη τεχνολογία, σε αντίθεση με το σήμερα, όπου το αποτύπωμα άνθρακα και η κατανάλωση ενέργειας που παράγει είναι τεράστια. Οι πιθανότητες να κερδίσει κάποιος το έπαθλο είναι χαμηλές αλλά παίζει με την πιθανότητα να βρει την φιλοσοφική λίθο, που επιτρέπει την μετατροπή του κάθε αντικειμένου σε χρυσό (σε αυτή την περίπτωση bitcoins). Το BoT είναι η λοταρία με την μικρότερη πιθανότητα κέρδους που φτιάχτηκε ποτέ.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο César Escudero Andaluz είναι ένας καλλιτέχνης και ερευνητής ο οποίος ασχολείται με την διάδραση του ανθρώπου με τους υπολογιστές, την κριτική για τα interface, την ψηφιακή κουλτούρα και τις κοινωνικές και πολιτικές της επιδράσεις. Η δουλειά του εκτείνεται από την δημιουργία εικόνων, στα γλυπτά, στα βιντεοπαιχνίδια, στις εγκαταστάσεις, στην δικτυακή κουλτούρα, IoT, ρομποτική, ψηφιακή αρχαιολογία. Από το 2011 είναι ερευνητής στο Kunstuniversität Linz στο Interface Culture LAB. Τα έργα του έχουν εκτεθεί σε διεθνή event ηλεκτρονικής τέχνης, μουσεία, γκαλερί και συνέδρια ανάμεσα σε άλλα ARS ELECTRONICA CENTER (at) /ZKM (de) ISMAR2015 (jp) / WRO2015 (pl) / TRANSNUMERIQUES (fr) / HANGAR. ORG (sp) / KIKK (be)/ ROME MEDIA ART FESTIVAL (it) / ADAF (gr). Ο Martin Nadal (BSc) είναι ένας καλλιτέχνης/ developer με βάση το Linz ο οποίος σπουδάζει στο πρόγραμμα Interface Cultures του KunstUni. Στα προηγούμενα χρόνια έχει συνεργαστεί σε μια πληθώρα από πρότζεκτ και έχει διδάξει κάποια εργαστήρια σχετικά με τις τέχνες και την Τεχνολογία. Επίσης ενδιαφέρεται για το illustration και την κινηματογραφία. Πρόσφατα αναπτύσσει κάποια έργα σχετικά με το bitcoin και τα cryptocurrencies. Η δουλειά του έχει εκτεθεί στα Medialab Prado (es), Ars Electronica(at), AMRO Festival (at) y Settimana della scienza (at),ZKM(de),ADAF(gr).


>

WEB ART

> >

DRIES DEPOORTER (BE) TROPHY CAMERA V0.9 2017

082

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

02/04

082


083

‘Trophy Camera’ is a photo camera that can only make award winning pictures. Just take your photo and check if the camera sees your picture as award winning. This A.I. powered camera has been trained by all previous winning World Press Photo’s of the year. Based on the identification of labeled patterns, the camera is programmed to recognise, make and save only winning photos, which are automatically uploaded to the dedicated website: www.trophy.camera Produced on the occasion of the exhibition Braakland, FOMU, Antwerp, Belgium, April 2017. With the support of KASK / School of Arts and the Arts Research Fund of University College Ghent, Belgium. Assembling, sharing and experimenting with private data found on the internet, digital artist Dries Depoorter tackles in a thought -provoking and playful issues like social identity, big data sharing, encryption and (the lack of) protection of our online privacy. His latest project is named: Die With Me, the chatroom app you can only use when your phone is about to die.

BIO Depoorter studied electronics for six years before making the switch to media arts at the KASK School of Arts Ghent, where he graduated in 2015. Dries worked 2 years for an advertising agency. His interactive media installations have been presented worldwide. Depoorter exhibited internationally at the Barbican, Mutek Festival, Bozar, IDFA Doclab, Mundaneum. FOMU, Ars Electronica, Athens Digital Art Festival, Art Soutterain, MU, and he did talks worldwide: TEDx Brussels, SXSW Austin, KIKK-festival, STRP festival, Mutek Montreal, Internet Week Denmark, Future Flux Festival, GetXoPhoto,Night By Us This artwork has been realised in collaboration with Max Pinckers.

Το Trophy Camera v0.9 είναι μια φωτογραφική μηχανή η οποία μπορεί μόνο να δεχτεί και να τραβήξει φωτογραφίες άξιες για βράβευση. Απλά τραβήξτε την φωτογραφία σας και δείτε αν η κάμερα την αξιολογεί σαν ικανή για βραβείο. Αυτή η κάμερα Τεχνητής Νοημοσύνης έχει εκπαιδευτεί από όλους τους πρώην νικητές World Press Photo of the year να αναγνωρίζει τις κατάληλες φωτογραφίες. Βασισμένο στον εντοπισμό εμφανών μοτίβων, η κάμερα είναι προγραμματισμένη να αναγνωρίζει, να δημιουργεί και να σώζει μονάχα φωτογραφίες άξιες βράβευσης, οι οποίες αυτομάτως ανεβαίνουν στην ιστοσελίδα www.trophy.camera Το έργο φτιάχτηκε για την έκθεση Braakland, FOMU, Αμβέρσα, Βέλγιο, Απρίλιος 2017. Με την υποστήριξη του KASK/School of Arts and the Arts Research Fund of University College Ghent, Bέλγιο. Συναρμολογώντας, μοιράζοντας και κάνοντας πειραματισμούς με προσωπικά δεδομένα που μπορεί να βρει στο διαδίκτυο ο καλλιτέχνης ψηφιακών τεχνών Dries Depoorter αντιμετωπίζει με έναν παιχνιδιάρικο τρόπο που εγείρει την σκέψη θεματικές όπως η ψηφιακή ταυτότητα, η ελευθερία πρόσβασης των big data, η κρυπτογράφηση και η έλλειψη προστασίας της διαδικτυακής μας ιδιωτικότητας. Το πιο πρόσφατο πρότζεκτ του ονομάζεται Die With Me και είναι ένα chatroom app το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο όταν το κινητό σας είναι έτοιμο να “πεθάνει” (σβήσει από μπαταρία).

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Depoorter σπούδασε ηλεκτρονική για έξι χρόνια προτού κάνει αλλαγή καριέρας στις ψηφιακές τέχνες στο KASK School of Arts της Γάνδης από όπου και αποφοίτησε το 2015. Ο Dries δούλεψε για δύο χρόνια σε μια διαφημιστική εταιρία. Τα έργα και οι εγκαταστάσεις του έχουν παρουσιαστεί διεθνώς στα: Barbican, Mutek Festival, Bozar, IDFA Doclab, Mundaneum. FOMU, Ars Electronica, Athens Digital Art Festival, Art Soutterain, MU, ενώ έχει κάνει ομιλίες παγκοσμίως στα: TEDx Brussels, SXSW Austin, KIKK-festival, STRP festival, Mutek Montreal, Internet Week Denmark, Future Flux Festival, GetXoPhoto,Night By Us To παρόν έργο αποτελεί συνεργασία του με τον Max Pinckers.

083


>

WEB ART

>

KARL HEINZ JERON (DE)

084

PHOTO CREDIT > CONSTANTINOS SAMARAS

02/05

> PERSONALITY COM PROFILE 2017 084


085

When your “you” will be simulated based upon your social media feed positions, emails, text messages, internet searches, banking, purchases, lifestyle choices; quantifiable meta-data to calculate an algorithm for your surrogate. An installation with a small robotic creature and a projection of mathematical modells of singularity. The robot recites texts taken form twitter postings in realtime. Texts marked with the following tags will be used: #life #serendipity #you #social #style #data The robot acts as a hypothetical machine. It demonstrates the importance of play and the experimental in capturing reality. The machine highlights and addresses thought-experiments and speculative enactements.

BIO Karl Heinz Jeron was born in Memmingen, Germany in 1962. He lives and works in Berlin since 1987. His art deals with every day culture, media perception and information processing. He rather creates experiences than objects. Jeron’s works span from the singing and dancing robot Sim Gishel, to compositions for electrified rotten vegetables and audio tour guides in onshore wind farms. Recent exhibitions, events and collaborations include ZKM Karlsruhe, Ars Electronica Linz, Documenta X, ICA London, Walker Art Museum Minneapolis, Berlinischen Galerie Berlin and the Museum of Modern Art San Francisco.

085

Όταν ο εαυτός σου προσομοιωθεί με βάση τις δηλώσεις και θέσεις σου στα κοινωνικά δίκτυα, τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τα sms, τις αναζητήσεις σου στο διαδίκτυο, τις τραπεζικές σου συναλλαγές, τις αγορές, τον τρόπο ζωής σου, θα δημιουργηθούν ποσοτικά μεταδεδομένα για τον υπολογισμό ενός αλγορίθμου που θα φτιάξει τον κλώνο σου. Το έργο αυτό είναι μια εγκατάσταση με ένα μικρό ρομποτικό πλάσμα και μια προβολή μαθηματικών μοντέλων μοναδικότητας/ Singularity. Το ρομπότ απαγγέλλει κείμενα που έχουν ληφθεί από καταχωρήσεις στο twitter σε πραγματικό χρόνο. Τα κείμενα επιλέγονται με βάση τα ακόλουθα hashtags: #life #serendipity #you #social #style #data. Έτσι ως μια υποθετική μηχανή, υπογραμμίζει τη σημασία του παιχνιδιού και του πειραματισμού για τη σύλληψη της πραγματικότητας. Το μηχάνημα αναδεικνύει τα πειράματα σκέψης και τις θεωρητικές πράξεις.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Karl Heinz Jeron γεννήθηκε στο Μέμινγκεν της Γερμανίας το 1962. Ζει και εργάζεται στο Βερολίνο από το 1987. Η τέχνη του ασχολείται με την καθημερινή κουλτούρα, την αντίληψη των μέσων ενημέρωσης και την επεξεργασία πληροφοριών. Δημιουργεί μάλλον εμπειρίες παρά αντικείμενα. Τα έργα του Jeron εκτείνονται από το ρομπότ τραγουδιού και χορού Sim Gishel, σε συνθέσεις για ηλεκτροφόρα σάπια λαχανικά και ακουστικούς ξεναγούς σε αιολικά πάρκα. Οι πρόσφατες εκθέσεις, εκδηλώσεις και συνεργασίες του περιλαμβάνουν το ZKM Karlsruhe, την Ars Electronica Linz, τη Documenta X, το ICA του Λονδίνου, το Walker Art Museum Minneapolis, το Berlinischen Galerie Berlin και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο.


>

WEB ART

> >

ANASTASIS GERMANIDIS (GR) I WANT TO FIT IN 2017

086

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

02/06

086


087

I Want to Fit in is a satirical location-based service that guides the user through making the necessary modifications to their personality to match the average personality in an area, so they can better mingle with the local population. To find the average personality for a location, the service analyzes a large collection of local tweets using machine learning. In an era when the perceived inability to assimilate is being weaponized by xenophobes to deny people mobility, I Want to Fit in creates a space to reflect on all the invisible pressures migrants face when participating in a new culture.

BIO Anastasis Germanidis is a Greek artist, researcher, and software engineer. His projects explore the effects of new communications technologies and artificial intelligence systems on personal identity and social interaction. His artwork has been shown internationally across the US and Europe, including at Ars Electronica Export and CPH:DOX, and featured in The Telegraph, WIRED, NRC Handelsblad, The Irish Independent, and Mashable, among other places. He is currently a graduate student at NYU Tisch School of the Arts.

087

Το I Want to Fit in είναι μια σατυρική υπηρεσία βασισμένη στην τοποθεσία. Το έργο προτρέπει τον χρήστη να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές στην προσωπικότητά του, ώστε να ανήκει στον μέσο όρο προσωπικοτήτων μιας περιοχής, ώστε να μπορέσει να κοινωνικοποιηθεί καλύτερα με τον τοπικό πληθυσμό. Για να βρει την μέση προσωπικότητα για μια τοποθεσία, η υπηρεσία αναλύει μια μεγάλη γκάμα από τοπικά tweets χρησιμοποιώντας μηχανική μάθηση (machine learning). Σε μια εποχή όπου η αντίληψη της ανικανότητας της αφομοίωσης εξοπλίζεται από την ξενοφοβία και την άρνηση στην κινητικότητα των πληθυσμών, το I Want to Fit in δημιουργεί έναν χώρο για στοχασμό πάνω σε όλες τις αόρατες πιέσεις που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες όταν βρεθούν αντιμέτωποι με μια νέα και διαφορετική κουλτούρα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Αναστάσης Γερμανίδης είναι ένας Έλληνας καλλιτέχνης, ερευνητής και software engineer. Τα έργα του εξερευνούν την επίδραση των νέων επικοινωνιών της τεχνολογίας και των συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης πάνω στην προσωπική ταυτότητα και την κοινωνική αλληλεπίδραση. Τα έργα του έχουν εκτεθεί διεθνώς στις Η.Π.Α. και την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των Ars Electronica, Export και CPH:DOX, και έχουν δημοσιευθεί, ανάμεσα σε άλλα, στο The Telegraph, WIRED, NRC Handelsblad, The Irish Independent, και Mashable. Είναι τελειόφοιτος του NYU Tisch School of the Arts.


>

WEB ART

> >

ANASTASIS GERMANIDIS (GR) SOCIAL COPY 2017

088

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

02/07

088


089

Are you ready to be simulated? Social Copy explores the utopian and dystopian contours of a future in which you have digital copies stand in for you in everyday social interactions, trained on the troves of offline and online data you generate every day. When you sign up, it analyzes the language of your Facebook posts to predict your personality. It then creates a simulated version of you with the same personality traits. Your copy proceeds to start endless conversations with copies of friends and strangers. They range from idle small talk to the most pressing questions of life.

BIO Anastasis Germanidis is a Greek artist, researcher, and software engineer. His projects explore the effects of new communications technologies and artificial intelligence systems on personal identity and social interaction. His artwork has been shown internationally across the US and Europe, including at Ars Electronica Export and CPH:DOX, and featured in The Telegraph, WIRED, NRC Handelsblad, The Irish Independent, and Mashable, among other places. He is currently a graduate student at NYU Tisch School of the Arts.

089

Είστε έτοιμοι να προσομοιωθείτε;Το Social Copy εξερευνά τα ουτοπικά και δυστοπικά περιγράμματα ενός μέλλοντος με ψηφιακά αντίγραφα, τα οποία θα μας αναπληρώνουν στις καθημερινές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, εκπαιδευμένα από τους θησαυρούς των offline και online δεδομένων που τροφοδοτούμε καθημερινά. Με την εγγραφή, εκείνο αναλύει την γλώσσα των Facebook posts σας για να προβλέψει την προσωπικότητά σας. Κατόπιν, δημιουργεί μια προσομοιωμένη έκδοσή σας με τα ίδια χαρακτηριστικά με εσάς. Το αντίγραφό σας ξεκινά ατελείωτες συζητήσεις με αντίγραφα φίλων σας αλλά και αγνώστων. Οι συζητήσεις αυτές κυμαίνονται από μια απλή κοινωνική κουβέντα στις πιο βαρύνουσες ερωτήσεις γύρω από την ζωή.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Αναστάσης Γερμανίδης είναι ένας Έλληνας καλλιτέχνης, ερευνητής και software engineer. Τα έργα του εξερευνούν την επίδραση των νέων επικοινωνιών της τεχνολογίας και των συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης πάνω στην προσωπική ταυτότητα και την κοινωνική αλληλεπίδραση. Τα έργα του έχουν εκτεθεί διεθνώς στις Η.Π.Α. και την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Ars Electronica, Export και CPH:DOX, και έχουν δημοσιευθεί, ανάμεσα σε άλλα, στο The Telegraph, WIRED, NRC Handelsblad, The Irish Independent, και Mashable. Είναι τελειόφοιτος του NYU Tisch School of the Arts.


>

WEB ART

>

GOOGLE CREATIVE LAB

>

QUICK DRAW! 2016

090

PHOTO CREDIT > GOOGLE CREATIVE

02/08

090


091

Can a neural network learn to recognize doodling?Help teach it by adding your drawings to the world’s largest doodling data set, shared publicly to help with machine learning research. This is a game built with machine learning. You draw, and a neural network tries to guess what you’re drawing. Of course, it doesn’t always work. But the more you play with it, the more it will learn. It’s just one example of how you can use machine learning in fun ways.

BIO Built by Jonas Jongejan, Henry Rowley, Takashi Kawashima, Jongmin Kim, Nick Fox-Gieg, with friends at Google Creative Lab and Data Arts Team.

Μπορεί ένα νευρωνικό δίκτυο να μάθει να αναγνωρίζει σκαριφήματα? Βοήθησε και εσύ για να μάθει προσθέτοντας τις ζωγραφιές σου στο μεγαλύτερο data set στον κόσμο για μουντζούρες- σκαριφήματα, το οποίο είναι δημόσιο για να βοηθά με την έρευνα γύρω από το machine learning. Ένα παιχνίδι φτιαγμένο πάνω στο machine learning. Ο θεατής ζωγραφίζει και το νευρωνικό δίκτυο προσπαθεί να μαντέψει τι είναι αυτό που ζωγραφίζει. Φυσικά δεν το πετυχαίνει πάντα αλλά όσο πιο πολύ παίζει κάποιος μαζί του, τόσο περισσότερο εκείνο μαθαίνει. Είναι απλά ένα παράδειγμα το πως μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει το machine learning με διασκεδαστικούς τρόπους.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Μια δημιουργία των Jonas Jongejan, Henry Rowley, Takashi Kawashima, Jongmin Kim, Nick Fox-Gieg σε συνεργασία με φίλους στο Google Creative Lab και Data Arts Team.

091


02/09

>

WEB ART

092

> JAE HYUN YOO (KR/US) > ALICE 2016 092


093

Alice is an interactive artificial intelligence that read emotion from your drawing using a neural network. Draw any face and she will guess its emotion in real time. Try it for yourself. She evolves everyday. Her intelligence is about 50~60% there. She is still learning by herself, though the internet or you can teach her.

BIO Online experiment by Jae Hyun Yoo programmer, animator, Games and VR creator.

Η Alice είναι μια διαδραστική τεχνητή νοημοσύνη η οποία διαβάζει συναισθήματα μέσα από τις ζωγραφιές του θεατή με την χρήση ενός νευρωνικού δικτύου. Μπορείτε να ζωγραφίσετε κάθε πρόσωπο και εκείνη θα διαγνώσει το συναίσθημα του σε πραγματικό χρόνο. Δοκιμάστε το, αναπτύσσεται καθημερινά. Η νοημοσύνη της είναι περίπου 50-60% ακριβής. Ακόμη μαθαίνει από μόνη της, μέσα από το διαδίκτυο ή μπορείτε να την εκπαιδεύσετε και να την βοηθήσετε εσείς.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ένα online πείραμα από τον Jae Hyun Yoo προγραμματιστή animator, δημιουργό games και VR.

093


02/10

>

WEB ART

>

STUDIO ENKLAAR (NL)

>

THE CLOUD 2017

094

094


095

In storing our data we created the idea our own personal cloud, hovering in our houses, above our heads. We imagine this non space, virtual data which has no physical body it belongs to. The idea of data in the cloud denies the physical and territorial reality of information ownership. The notion of the cloud also shows the almost monotheistic tendencies of our approach to technology and the evolution of our technological literacy. The cloud is our god. It needs to be fed to keep us alive. We feed it our data and in exchange we can live our lives online.

BIO Studio Enklaar is a young in-disciplinary studio which explores the impact of new media technologies on our everyday life. This takes form in lectures, publications, performances and installations. Our goal is to explore and exploit the performative features of technology. To expose the politics underlying its implementation, and to challenge our techno political literacy. Cutting straight through the opaque, highlighting the transparent. Demystifying the cloud.

095

Με την αποθήκευση των δεδομένων μας, δημιουργήσαμε την ιδέα του δικού μας προσωπικού cloud, που τριγυρνάει στο σπίτι μας πάνω από τα κεφάλια μας. Αυτός ο μη-χώρος είναι αποκύημα της φαντασίας μας καθότι αποτελείται αποκλειστικά από εικονικά δεδομένα τα οποία δεν έχουν ένα φυσικό σώμα στο οποίο να ανήκουν. Η ιδέα των δεδομένων στο cloud αρνείται την φυσική και εδαφική πραγματικότητα της κατοχής πληροφορίας. Η έννοια του cloud δείχνει την σχεδόν μονοθεϊστική τάση της αντίληψης μας ως προς την τεχνολογία και την ανάπτυξη της τεχνολογικής μας εκπαίδευσης. Το cloud γίνεται ο θεός μας. Πρέπει να τραφεί για να μας κρατήσει ζωντανούς, και εμείς του ταΐζουμε τα δεδομένα μας σε αντάλλαγμα της ψηφιακή μας οnline ζωής.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Το Studio Enklaar είναι ένα νέο in-disciplinary στούντιο το οποίο εξερευνά την αποτύπωση των νέων μέσων τεχνολογίας στην καθημερινή μας ζωή. Αυτό προκύπτει από τις ομιλίες, δημοσιεύσεις, περφόρμανς και εγκαταστάσεις του στούντιο. Ο στόχος του είναι να εξερευνά και να αποκαλύπτει την ερμηνευτική πτυχή της τεχνολογίας. Να εκθέτει την πολιτική η οποία υποβόσκει στην τοποθέτηση ενός έργου και την πρόκληση της τεχνο-πολιτικής μας εκπαίδευσης. Το να κόβει στην μέση το αδιαφανές, να υπερτονίζει το διάφανο και να διαλευκάνει το σύννεφο.


02/11

>

WEB ART

> >

MARTIAL GEOFFRE-ROULAND (FR) HUMAN STORIES 2018

096

096


097

Exploiting more than 30 000 video streams in real time, this bot is constantly looking for human presence using artificial intelligence. Trying to tell us a story through the computer eyes, this installation makes us think about our own privacy in a ultra connected society. This artwork is suggested by Mirage Festival, in the framework of our collaboration for the special category Festivals Of The World.

BIO Martial Geoffre-Rouland is an interactive French designer, resident in Lyon, founder of the interactive design studio screen-club. A graduate of Elisava Barcelona, Graduate School of Design and Engineering, his work focuses on digital art and new technologies. Jack of all trades, his projects are the fruit of collaborations with artists, independent studios, graphic designers, companies, in fields as diverse as the web, digital installations or scenography. Since 2009, he has been conducting workshops and conferences internationally on technical and theoretical subjects, helping participants to develop the potential of digital and code language around various practices, visual, sound or data visualization.

097

Αξιοποιώντας περισσότερα από 30000 video streams σε πραγματικό χρόνο, αυτό το ρομπότ συνεχώς ψάχνει για την ανθρώπινη παρουσία με την χρήση τεχνητής νοημοσύνης. Προσπαθεί να μας πει μια ιστορία μέσα από τα μάτια ενός υπολογιστή. Αυτή η εγκατάσταση μας κάνει να σκεφτόμαστε για την δική μας ιδιωτικότητα σε μια υπερ συνδεδεμένη κοινωνία. Αυτό το έργο προτάθηκε από το Mirage Festival, στo πλαίσιo της συνεργασίας μας για την κατηγορία Festivals Of The World.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Martial Geoffre-Rouland είναι ένας Γάλλος σχεδιαστής διαδραστικών έργων και κάτοικος της Λυών, ιδρυτής του interactive design studio screen-club. Απόφοιτος του Elisava Barcelona, τμήμα Design και Engineering, η δουλειά του επικεντρώνεται στην ψηφιακή τέχνη και τις νέες τεχνολογίες. Παιδί για όλες τις δουλειές, τα πρότζεκτ του είναι ο καρπός της συνεργασίας του με καλλιτέχνες, ανεξάρτητα στούντιο, γραφίστες, εταιρίες, σε πεδία τόσο ποικίλα όσο το διαδίκτυο, ψηφιακές εγκαταστάσεις ή και σκηνογραφία. Από το 2009, πραγματοποιεί workshops και συνέδρια σε διεθνές επίπεδο για τεχνικά και θεωρητικά ζητήματα, βοηθώντας τους συμμετέχοντες να αναπτύξουν την προοπτική τους για ψηφιακή γλώσσα και κώδικα για εφαρμογή σε διάφορες πρακτικές όπως, οπτικά, ήχος και data visualization.


SECTION 0 3 >DI


ADAF 2018

*⁄

ITAL IMAGE


>

DIGITAL IMAGE

> >

LUKAS VALIAUGA & JONAS ELTES (LT/SE) THE IMPRESSIONIST 2017

100

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

03/01

100


101

“A canvas painted in the color of green which could also be referred to as ‘Pantone color of the year’ (2017), ‘a green screen’, or ‘a container for anything’.

Ένας καμβάς βαμμένος με το πράσινο χρώμα το οποίο είναι γνωστό και σαν ‘Pantone color of the year’ 2017 (χρώμα της χρονιάς 2017), ένα ‘green screen’, ένα άδειο δοχείο για το οτιδήποτε.

Rather than an artistic style of painting, in today’s context, impression refers to a measurement by which audience is quantified for its engagement to a digital content.

Αντί για έναν πίνακα καλλιτεχνικού ύφους, στον σημερινό κόσμο, η έννοια της “εντύπωσης” αναφέρεται σε έναν δείκτη με τον οποίο το κοινό προσδιορίζει την ποσότητα της συμπλοκής του με το ψηφιακό περιεχόμενο.

Equipped with a face-detecting camera, the painting adopts this emerging definition for ‘impression’ to assign it’s own value. Accordingly, the artwork speculates; What cultural values remain and what new behaviours emerge at the horizon of digital impressionism itself.”

BIO “Lukas Valiauga (1991) is an interaction designer from Vilnius, Lithuania. Lukas’ current practice focuses on investigating relationships and finding poetics within the complex narratives between people, technology, culture and an all-surrounding everyday life. Jonas Eltes (1993) is an interactive and computational designer from Kungsbacka, Sweden. Born and raised on the early days world wide web, in the realms of digital and in the nature of anything, he employs computers as a tool to study the complex dynamics of signal based landscapes. Jonas & Lukas met during their residency at Fabrica, the communication research centre of the Benetton Group, in Italy, 2017.”

Εξοπλισμένος με μια κάμερα που εντοπίζει πρόσωπα, ο πίνακας υιοθετεί τον νέο αυτό ορισμό για τη “εντύπωση” για να ορίσει την δική του αξία. Κατά συνέπεια το έργο εικάζει ποιες είναι οι πολιτιστικές αξίες που παραμένουν στον χρόνο και ποιες συμπεριφορές προκύπτουν στον ορίζοντα του σύγχρονου ψηφιακού ιμπρεσιονισμού.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Lukas Valiauga (1991) είναι ένας interaction designer από το Βίλνιους της Λιθουανίας. Η πρόσφατη δουλειά του επικεντρώνεται στο να εξετάζει τις σχέσεις και να βρίσκει την ποιητική μέσα στις σύνθετες αφηγήσεις ανάμεσα στους ανθρώπους, την τεχνολογία, την κουλτούρα και στην όλη περιβάλλουσα καθημερινότητα. Ο Jonas Eltes (1993) είναι ένας interactive και computational designer από την Κουνγκσμπάκα της Σουηδίας. Γεννημένος και μεγαλωμένος τα πρώτα χρόνια ύπαρξης του παγκόσμιου ιστού, και με πάθος στους τομείς του ψηφιακού και της φύσης του οτιδήποτε, χρησιμοποιεί υπολογιστές σαν εργαλείο για να μελετήσει τις σύνθετες δυναμικές των τοπίων που βασίζονται σε σήματα. Οι Jonas & Lukas γνωρίστηκαν κατά την διάρκεια του residency τους στην Fabrica, το επικοινωνιακό ερευνητικό κέντρο του Benetton Group, στην Ιταλία το 2017.

101


>

DIGITAL IMAGE

102

> MEMO AKTEN (TR/UK) > EQUILIBRIUM 2014

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

03/02

102


103

‘Equilibrium’ is an interactive abstraction, a data dramatization, of the delicate balance in which an ecosystem hangs – a fragile structure, a snapshot of a moment of harmony, amidst chaos and disorder. The project was inspired during an expedition to Madagascar with the Unknown Fields Division following the trail of global resource extraction into the heart of one of the most unique ecosystems on the planet, exploring the endangered rainforests, mining landscapes and wild west sapphire towns. The country is a popular hotspot for tourists and wildlife lovers, rich in biodiversity with many endemic species and a unique ecology. It’s rich in resources desired by the affluent world such as rosewood, gold, sapphire, nickel and cobalt; and exploited by lawless industries. While the country’s residents live in extreme poverty – with a tradition of unsustainable slash-and-burn subsistence farming – corrupt battles ensue for political power. The land rich with these different types of resources – ecological, financial, social, political or simply subsistence – is pulled apart from all directions, based on the shifting balance of these values.

BIO Memo Akten is an artist working with computation as a medium, exploring the collisions between nature, science, technology, ethics, ritual, tradition and religion. Combining critical and conceptual approaches with investigations into form, movement and sound, he creates data dramatizations of natural and anthropogenic processes. Alongside his practice, he is currently working towards a PhD at Goldsmiths University of London in artificial intelligence and expressive human-machine interaction. His work has been shown and performed internationally, featured in books and academic papers; and in 2013 Akten received the Prix Ars Electronica Golden Nica for his collaboration with Quayola, ‘Forms’.

103

Το έργο ‘Equilibrium’ είναι μια διαδραστική αφαίρεση, μια δραματουργία δεδομένων, μιας ευαίσθητης ισορροπίας στην οποία ένα οικοσύστημα συνοδεύει μια ευαίσθητη κατασκευή, ένα στιγμιότυπο αρμονίας προκύπτει μέσα από το χάος και την αταξία. Ο καλλιτέχνης εμπνεύστηκε το πρότζεκτ κατά την διάρκεια μιας εξόρμησης στην Μαδαγασκάρη με την ομάδα Unknown Fields Division, ακολουθώντας τα μονοπάτια της παγκόσμιας παραγωγής ενέργειας στην καρδιά του πιο μοναδικού οικοσυστήματος στον πλανήτη, εξερευνώντας τα rainforests τα τοπία εξόρυξης πρώτων υλών και τις άγριες πόλεις των ζαφειριών στα δυτικά. Η χώρα είναι ένας διάσημος πόλος έλξης για τουρίστες και ανθρώπους που αγαπούν την άγρια φύση, καθ ότι διαθέτει πλούσια βιοποικιλότητα με πολλά ενδημικά είδη και μοναδική οικολογία. Τόπος, πλούσιος σε δημοφιλείς και ακριβές πρώτες ύλες όπως ο παλίσανδρος, το χρυσάφι, τα ζαφείρια, το νικέλιο και το κοβάλτιο τις οποίες εκμεταλλεύονται άνομες εταιρίες. Οι κάτοικοι της χώρας, σε αντίθεση, ζουν σε άθλιες συνθήκες φτώχειας- με πλουτοπαραγωγική πηγή την παραδοσιακή και μη βιώσιμη γεωργία - ενώ η διαφθορά ακολουθεί πιστά την πολιτική εξουσία. Η πλούσια αυτή γη σε πηγές - οικολογικές, οικονομικές,κοινωνικές, πολιτικές, ή σε επίπεδο υλών - διαλύεται από όλες τις μεριές, με πρόφαση την επιβολή ισορροπίας σε αυτές τις αρχές.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Memo Akten είναι ένας καλλιτέχνης ο οποίος δουλεύει με τους υπολογιστές σαν μέσο, εξερευνώντας τις συγκλίσεις ανάμεσα στη φύση, την επιστήμη, την τεχνολογία, την ηθική, την τελετουργία, την παράδοση και την θρησκεία. Συνδυάζοντας κριτικές και εννοιολογικές προσεγγίσεις με την έρευνα πάνω στην έννοια της φόρμας, της κίνησης και του ήχου, δημιουργεί δραματουργίες από δεδομένα για φυσικές και ανθρωπογενείς διαδικασίες. Παράλληλα με την καλλιτεχνική δημιουργία του, εκπονεί την διδακτορική του διατριβή στο Goldsmiths University του Λονδίνου με θέμα την τεχνητή νοημοσύνη και την εκφραστική διάδραση ανάμεσα στον άνθρωπο και την μηχανή. Η δουλειά του έχει εκτεθεί και εκτελεστεί σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει συμπεριληφθεί σε βιβλία και ακαδημαϊκά άρθρα ενώ το 2013 ο Akten βραβεύτηκε με το Prix Ars Electronica Golden Nica για την συνεργασία του με τον Quayola,για το ‘Forms’.


>

DIGITAL IMAGE

>

ROBERTO PUGLIESE (IT)

104

PHOTO CREDIT > LÉA ABAZ

03/03

> SCORE 2016 104


105

The project derives from the analysis of the twentieth-century musical scores of authors such as Iannis Xenakis, Karlheinz Stockhausen and Luigi Nono, who dealt with the limits of the standard musical notation, creating a different and functional way of representing sound and music, thanks to the addition of graphic parts. In this way, the score is not just a dialogue between composer and musician, but also a graphic work, a metalanguage that manages to combine sound and image.

BIO Roberto Pugliese lives and works in Bari. The sound artist graduated in Electronic Music and now teaches at the Conservatory. His research derives from sound art and kinetic and programmed art. He was awarded an honourable mention at the Ars Electronica in Linz 2013 and at Vida 14 – Fundación Telefónica, Madrid. Among his most important exhibitions: Risonanze, Studio la Città, Verona (2018); La Finta Semplice, Museo degli Affreschi, Verona (2016); Concerto per natura morta, Studio la Città, Verona (2014); Noise, 55° Venice Biennale (2013); Aritmetiche architetture sonore, Studio la Città, Verona (2012) Data Deluge, Marfa, Texas (2012). Courtesy Studio la Città, Ph. Michele Alberto Sereni.

Το πρότζεκτ προέρχεται από την ανάλυση των μουσικών γραπτών της μουσικής του εικοστού αιώνα, από συνθέτες όπως ο Γιάννης Ξενάκης, ο Karlheinz Stockhausen και ο Luigi Nono, οι οποίοι καταπιάνονταν με τα όρια της κλασικής αντίληψης της μουσικής, δημιουργώντας έναν διαφορετικό λειτουργικό τρόπο για να εκπροσωπήσουν τον ήχο και την μουσική, με την βοήθεια της προσθήκης γραφικών μερών. Με αυτόν τον τρόπο το score δεν είναι απλά ένας διάλογος μεταξύ του συνθέτη και του μουσικού αλλά και μια γραφική δουλειά, μια μεταγλώσσα η οποία μπορεί να συνδέσει τον ήχο με την εικόνα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ O Roberto Pugliese ζει και εργάζεται στο Μπάρι. O sound artist αποφοίτησε από τμήμα Ηλεκτρονικής Μουσικής και τώρα εργάζεται σε ωδείο. Η έρευνά του επικεντρώνεται στην τέχνη του ήχου, της κινητικής και προγραμματιστικής τέχνης. Έχει βραβευτεί με εύφημο μνεία στην Ars Electronica το 2013 και στην Vida 14 – Fundación Telefónica στην Μαδρίτη. Τις πλέον σημαντικές του εκθέσεις αποτελούν οι Risonanze, Studio la Città, Βερόνα (2018), a Finta Semplice, Museo degli Affreschi, Βερόνα (2016), Concerto per natura morta, Studio la Città, Βερόνα (2014), Noise, 55°, Μπιενάλε της Βενετίας (2013), Aritmetiche architetture sonore, Studio la Città, Βερόνα (2012), Data Deluge, Marfa, Τέξας (2012). Courtesy Studio la Città, Ph. Michele Alberto Sereni.

105


>

DIGITAL IMAGE

106

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

03/04

> LIONESS (USA) > ARTGASM 2018 106


107

Historically, female sexuality has been stigmatized and shamed. It’s seen as something dirty, to be hidden. In many places, that’s still the case today.

Ιστορικά, η σεξουαλικότητα της γυναίκας έχει στιγματιστεί και ντροπιάσει. Έχει περάσει ως κάτι το βρώμικο, που οφείλει να μείνει κρυφό. Σε πολλά μέρη στον κόσμο αυτή η συνθήκη ισχύει ακόμα.

Artgasm brings female sexuality into the open as something beautiful to be celebrated. This digital art piece visualizes the physiological experience of female pleasure from anonymous volunteers using the Lioness, a smart vibrator with biofeedback sensors.

Το έργο Artgasm παρουσιάζει την γυναικεία σεξουαλικότητα στο κοινό σαν κάτι όμορφο και άξιο εορτασμού. Αυτό το ψηφιακό κομμάτι οπτικοποιεί την φυσική εμπειρία της γυναικείας απόλαυσης από ανώνυμες εθελόντριες που χρησιμοποίησαν τον Lioness, έναν έξυπνο δονητή με αισθητήρες βιο-ανάδρασης.

The circle reflects vaginal contractions, the patterned lines capture a user’s amount of motion, the background noise shows the vibrator motor intensity, and the color is the orgasm pattern (a particular pattern of pelvic floor/vaginal squeezes).

Ο κύκλος αντιπροσωπεύει τις κολπικές συσπάσεις, οι σχεδιασμένες γραμμές αποτυπώνουν την ένταση της κίνησης του χρήστη, ο θόρυβος στο φόντο την ένταση της δόνησης του μηχανήματος και το χρώμα, το μοτίβο του οργασμού, (ένα συγκεκριμένο μοτίβο της πίεσης των πυελικού εδάφους/ κολπικών πιέσεων).

BIO Lioness is a leader in sexual health innovation. They are a women-led team of rebellious artists and engineers whose mission is to demystify female sexuality. Their first product, the Lioness Vibrator, was used to create the art piece here and has a radical mission of helping women learn and explore their own unique bodies. In partnership with researchers and therapists, Lioness intends to help bring female sexuality into the twenty-first century—both in acceptance but also in our understanding of it, which has been neglected due to the taboo of the subject for far too long.

107

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η εταιρεία Lioness είναι πρωτοπόρος στην καινοτομία πάνω στην σεξουαλική υγεία. Είναι μια ομάδα διοικούμενη από γυναίκες, ανατρεπτικές καλλιτέχνιδες και μηχανικούς των οποίων ο στόχος είναι να απενοχοποιήσουν την γυναικεία σεξουαλικότητα. Το πρώτο τους προϊόν, ο δονητής Lioness, χρησιμοποιήθηκε για να δημιουργήσει το παρόν έργο τέχνης και έχει ως απώτερο στόχο να βοηθήσει τις γυναίκες να μάθουν να εξερευνούν το δικό τους μοναδικό σώμα. Σε συνεργασία με ερευνητές και ψυχολόγους, η Lioness αποσκοπεί να βοηθήσει ώστε στον εικοστό πρώτο αιώνα η γυναικεία σεξουαλικότητα να γίνει αποδεκτή και να κατανοηθεί, ενώ έχει παραμεληθεί εξ αιτίας των ταμπού για τόσο μακρύ χρονικό διάστημα.


>

DIGITAL IMAGE

>

FELIPE CUCKER, HECTOR RODRIGUEZ (UY/LPA)

>

APPROXIMATION THEORY 2017

108

PHOTO CREDIT > WONDER STEVIE

03/05

108


109

Approximation Theory is an art-research project in visual mathematics and data aesthetics. It consists of a series of prints that visualize the mathematical idea of approximation. The methodology used in the work involves the choice of a set of fixed dictionaries or databases of images. Each dictionary has its own distinctive quality. Any other image can then be reconstructed as a weighted superposition of all or some of the images in the dictionary. The character of the approximation depends on two kinds of factors: qualitative and quantitative. The qualitative aspect has to do with the character of images in the dictionary, for instance whether they are linear or curved. The quantitative aspect has to do with the number of images from the dictionary that are used in the reconstruction: the larger this number, the more faithful the reconstruction.

BIO Felipe Cucker (Montevideo, Uruguay) is Chair Professor of Mathematics at the City University of Hong Kong. His research covers a variety of subjects, including semi-algebraic geometry, computer algebra, complexity, emergence in decentralized systems, and the relations between art and mathematics, on which he published one book (“Manifold Mirrors”, Cambridge University Press, 2013). Hector Rodriguez (Las Palmas, Canary Islands), an Associate Professor at City University of Hong Kong, is an experimental software artist whose work investigates the specific possibilities of information technologies to reconfigure our experience of moving images and our relation to film history. His work integrates video art with mathematics and computer science, exploring the tension between digital abstraction and cinematic representation.

109

Το έργο Approximation Theory αποτελεί μια καλλιτεχνική έρευνα πάνω στα οπτικοποιημένα μαθηματικά και την αισθητική των δεδομένων (data). Αποτελείται από μια σειρά εκτυπώσεων οι οποίες οπτικοποιούν την μαθηματική ιδέα της προσέγγισης. Η μεθοδολογία η οποία χρησιμοποιείται στο έργο περιλαμβάνει την επιλογή ενός συνόλου από προκαθορισμένα λεξικά ή βάσεων δεδομένων αποτελούμενες από εικόνες. Κάθε “λεξικό” έχει την δική του ξεχωριστή ποιότητα. Κάθε εικόνα, μπορεί να ξαναχτιστεί σαν μια ζυγισμένη υπέρθεση όλων ή κάποιων εικόνων από το συγκεκριμένο “λεξικό”. Ο χαρακτήρας της προσέγγισης εξαρτάται από δύο ειδών παράγοντες: τους ποιοτικούς και τους ποσοτικούς. Οι ποιοτικοί έχουν να κάνουν με τον χαρακτήρα των εικόνων στο “λεξικό”, για παράδειγμα το κατά πόσο είναι γραμμικοί ή καμπυλωτοί. Ενώ οι ποσοτικοί, έχουν να κάνουν με τον αριθμό των εικόνων του “λεξικού” οι οποίες χρησιμοποιούνται για να ξαναχτιστεί η εικόνα. Όσο μεγαλύτερος ο αριθμός, τόσο πιο πιστή ή αναπαραγωγή.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Felipe Cucker (Moντεβιδέο, Ουρουγουάη) είναι καθηγητής και κάτοχος έδρας μαθηματικών στο City Univeristy του Hong Kong. Η έρευνά του καλύπτει ένα φάσμα από θέματα συμπεριλαμβανομένης της ημι-αλγεβρικής γεωμετρίας, της άλγεβρας υπολογιστών, της θεωρίας της πολυπλοκότητας, της ανάδυσης σε αποκεντρωμένα συστήματα και της σχέσης των μαθηματικών με την τέχνη, πάνω στα οποία δημοσιοποίησε το βιβλίο του “Manifold Mirrors” Cambridge University Press, 2013. Ο Hector Rodriguez (Λας Πάλμας, Κανάριες Νήσοι) βοηθός καθηγητή στο City Univeristy του Hong Kong, είναι ένας καλλιτέχνης που ασχολείται με το πειραματικό λογισμικό και η δουλειά του εξετάζει τις συγκεκριμένες πιθανότητες πληροφορίας και τεχνολογιών προκειμένου να επαναπροσδιορίσει την εμπειρία μας για την κινούμενη εικόνα και την σχέση της με την ιστορία του φιλμ. Η δουλειά του αφομοιώνει την Video Art με τα μαθηματικά και την επιστήμη των υπολογιστών, εξερευνώντας την ένταση ανάμεσα στην ψηφιακή αφαίρεση και την κινηματογραφική αναπαράσταση.


>

DIGITAL IMAGE

> >

JOANA RICOU (US) OTHER SELF 2015

110

PHOTO CREDIT > WONDER STEVIE

03/06

110


111

Joana has been exploring the microbiome as subject matter and artistic medium since 2011. Other self portraits is a series of portraits created using the actual microbiome of a subject and their environment that invites reflection on the parts of our body that are not human, and the connection they form between all of us, across generations, frontiers and the figure/ground boundary. Other self portraits can be experienced as an online gallery of over 300 portraits, as an installation and as a participatory performance. This project was supported with commissions from the Eden Project and the Wellcome Trust (2015) and, from the North Carolina Museum of Natural Sciences (2016).

BIO Joana Ricou works in the intersection of art and science as an artist and educator. She collaborates with galleries, schools and museums internationally, having worked with the Andy Warhol Museum, Harvard University, the Carnegie Science Center, Pittsburgh Zoo & PPG Aquarium, the Children’s Museum of Pittsburgh and Ponce Museo de Arte (Puerto Rico) among others. In 2012, Joana received a fellowship from the STUDIO for Creative Inquiry at Carnegie Mellon University and a Spark award from the Sprout Fund. She worked for 8+ years as creative director of Regenerative Medicine Partnership in Education, developing innovative experiences for science education across media.

111

Η Joana εξερευνά το μικροβίωμα σαν θέμα αλλά και καλλιτεχνικό μέσο από το 2011. Το Other self portraits είναι μια σειρά από πορτραίτα τα οποία δημιουργήθηκαν από το πραγματικό μικροβίωμα ενός υποκειμένου και του περιβάλλοντός του, επιχειρώντας να γεννήσει στοχασμούς για τα μέλη του σώματος μας τα οποία δεν είναι ανθρώπινα, αλλά και των σχέσεων που δημιουργούν ανάμεσα μας, ανεξαρτήτως γενιάς, ορίων και εδαφικών φραγμών. To Other self portraits μπορεί να βιωθεί σαν μια online γκαλερί από περισσότερα από 300 πορτραίτα, σαν μια εγκατάσταση και μια συμμετοχική περφόρμανς. Αυτό το πρότζεκτ έχει υποστηριχθεί με παραγγελίες από το Eden Project και το Wellcome Trust (2015) καθώς και από το the North Carolina Museum of Natural Sciences (2016).

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ H Joana Ricou εργάζεται στην τομή ανάμεσα στην τέχνη και την επιστήμη σαν καλλιτέχνης και εκπαιδευτής. Συνεργάζεται με γκαλερί, σχολεία και μουσεία διεθνώς, έχοντας συνεργαστεί ανάμεσα σε άλλα με τα Andy Warhol Museum, Harvard University, the Carnegie Science Center, Pittsburgh Zoo & PPG Aquarium, the Children’s Museum of Pittsburgh και Ponce Museo de Arte (Puerto Rico). Το 2012, η Joana έλαβε υποτροφία από το STUDIO for Creative Inquiry του Carnegie Mellon University και το βραβείο Spark από το Sprout Fund. Δούλεψε για 8+ χρόνια σαν δημιουργική διευθύντρια στο Regenerative Medicine Partnership in Education αποκτώντας καινοτόμο εμπειρία στην εκπαίδευση και επιστήμη με όλα τα μέσα.


>

DIGITAL IMAGE

> >

FRANZ ROSATI (IT) MACHINE & STRUCTURE 2015

112

PHOTO CREDIT > LÉA ABAZ

03/07

112


113

Stasis, movement and kinetic saturation are the summary of spontaneous, primitive interactions of a machine imprisoned within its own code. A virtual organic being with his own behavior. Torsions, spasms, gentle whispers and harsh screams serve as a primitive language used by this virtual body to strive for his principle of existence.

BIO Franz Rosati uses digital technologies and custom-made software as the foundation for his artistic production, spanning from concerts, audio-visual live sets, software art and printed artworks. His two-faced aesthetic takes the form of brutally emotional music, rich of tensive crescendos and heavy beats, across rhythmic noise and concrète (Ruins, Nulltelekheia, Map of Null) and aseptic, sharp, flipped out digital sounds produced by unorthodox synthesis techniques alongside procedural 3D visual (Machine & Structure, Fields).

113

Η Ακινησία, η κίνηση και ο κινητικός κορεσμός αποτελούν τη σύνοψη αυθόρμητων, πρωτόγονων διαδράσεων μιας μηχανής εγκλωβισμένης μες τον ίδιο της τον κώδικα. Ένα εικονικό οργανικό ον με ίδια συμπεριφορά. Στρέψεις, σπασμοί, ευγενικοί ψίθυροι, τραχείες κραυγές δρουν ως πρωτόλεια γλώσσα χρησιμοποιούμενη από αυτό το εικονικό σώμα ώστε να επιτύχει την αρχή της ύπαρξής του.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Franz Rosati χρησιμοποιεί ψηφιακές τεχνολογίες και λογισμικό σχεδιασμένο από τον ίδιο ως θεμέλιο της καλλιτεχνικής του παραγωγής, τα οποία καλύπτουν συναυλίες, οπτικο-ακουστικά live set, software art και εκτυπωμένα έργα τέχνης. Η διττή αισθητική του λαμβάνει τη μορφή μιας βίαια συναισθηματικής μουσικής, γεμάτη από έντονα κρεσέντο και βαριά beats, ανάμεσα στα είδη του ρυθμικού noise και του concrète (Ruins, Nulltelekheia, Map of Null) και ασηπτικοί, κοφτοί, ανάστροφοι ψηφιακοί ήχοι παραγχθέντες από ανορθόδοξες τεχνικές σύνθεσης πλαισιωμένα από procedural 3D visual (Machine & Structure, Fields).


>

DIGITAL IMAGE

>

PATRICK HENRY (IE)

>

QUASAR BOSCH 2017

114

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

03/08

114


115

Medieval Science Fiction. Apocalyptic stargazing. Sci-fi Dark Ages. Τhe artist have explored 3D objects as spinning orbits, using well known Hieronymus Bosch imagery texture mapped to .obj files in immersive environments. On the event Horizon, every aesthetic trace, every footprint of an object, sparkles with absence. At this galactic centre where physics and ancient cosmologies meet, we awake from our metaphysical slumber and suddenly see objects in a strange new light. The antecedent and all comforting signifiers of meaning have now thankfully fallen away.

BIO Patrick Henry is based in Dublin and works mainly in 3D printing, 360 video and installation based Virtual Reality (VR). He graduated with distinction from an MFA in Camberwell College of Arts, London in 2017. He explores 3D objects, 360 environments and object-orientated ontology (OOO). He is presently investigating this in a VR context via immersive terrains, virtual kingdoms, micro -narratives and HMD (Head mounted display) fables, curious to see what he may encounter in this realm of naive assets and exhausted objects. Often these virtual environments are accompanied by a physical installation mirroring part of this experiential world.

115

Μεσαιωνική επιστημονική φαντασία. Αποκαλυπτική παρατήρηση ουράνιων σωμάτων. Sci-fi σκοτεινά χρόνια. Ο καλλιτέχνης εξερευνά τα 3D αντικείμενα ως περιστρεφόμενες τροχιές, χρησιμοποιώντας ευρέως γνωστές εικόνες και υφές του Ιερόνυμου Μπος οι οποίες προβάλλονται σε .obj αρχεία μέσα σε εμβυθιστικά περιβάλλοντα. Στον ορίζοντα γεγονότων, κάθε αισθητικό ψήγμα, κάθε ίχνος ενός αντικειμένου γυαλίζει με απουσία. Στο γαλακτικό κέντρο όπου η φυσική και οι αρχαίες κοσμολογίες συναντιούνται, ξυπνάμε από τον μεταφυσικό ύπνο και ξαφνικά βλέπουμε αντικείμενα με ένα νέο περίεργο φως. Τα προγενέστερα και καθησυχαστικά σημαίνοντα έχουν τώρα ευτυχώς διαλυθεί.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Patrick Henry εδρεύει στο Δουβλίνο και εργάζεται κυρίως με 3D printing, 360 βίντεο και εγκαταστάσεις που βασίζονται στην εικονική πραγματικότητα (VR). Έχει αποφοιτήσει με αριστείο από το μεταπτυχιακό πρόγραμμα MFA του Camberwell College of Arts του Λονδίνου το 2017. Ως καλλιτέχνης εξερευνά τα 3D αντικείμενα, τα 360 περιβάλλοντα και την οντολογία με κατεύθυνση τα αντικείμενα (OOO). Το τελευταίο διάστημα επικεντρώνεται στο συνδυασμό VR και κειμένου, με τη χρήση εμβυθιστικών χώρων, εικονικών βασιλειών, μικρο αφηγήσεων και HMD (Head mounted display) θρύλων, με την περιέργεια να δει τι θα αντιμετωπίσει στη σφαίρα της ναιφ περιουσίας και των εξαντλημένων αντικειμένων. Συχνά αυτά τα εικονικά περιβάλλοντα συνοδεύονται από φυσικές εγκαταστάσεις που καθρεφτίζουν μέρος του κόσμου του που βασίζεται στην δημιουργία εμπειριών.


>

DIGITAL IMAGE

> >

ΑΝΈΣΤΗΣ ΑΝΈΣΤΗΣ (GR) Α NATURAL HISTORY OF EXOTIC EXTINCTIONS 2017

116

PHOTO CREDIT > CONSTANTINOS SAMARAS

03/09

116


117

Thirteen animations inspired by exotic ways to end life on Earth or even the Universe itself. All the animations resonate directly with the singularity theme of the exhibition, mathematically, physically, technologically or even in exotic (like the simulation hypothesis) and religious apocalyptic ways. This is singularity in its eschatological manifestation as viewed by a distant observer who instead of being a fatalist, he is too absorbed into the magic realism of possible futures. Though the theme is an apocalyptic one, the animations are not violent or scary. Instead the intention is to create a relaxing, hypnotizing feeling of immersion into surreal, uncanny, distant and dreamy worlds of emptiness.

BIO Anestis Anestis is a software developer who since his teenage years was attracted to visual representations of imaginary worlds, and he started hacking machines to simulate his dreams. He studied physics and remains fascinated by subjects broader than those of his pragmatic software passion. He started working as a Software Engineer and he advanced into Project Manager for military software projects which included command & control, electronic warfare, intelligence analysis and visualization applications. Obsessed with new media and digital culture he has the optimist vision of promoting knowledge and experiences of complexity in an interdisciplinary world, developing poetic art and technology installations. He is currently working on data art and visualization projects, developing his own user interfaces, software and aesthetic tools.

117

Δεκατρία animations εμπνευσμένα από τους εξωτικούς τρόπους που θα μπορoύσε να τελειώσει η ζωή στην γη ή ακόμη και σε ολόκληρο το σύμπαν. Όλα τα animation αντανακλούν άμεσα την θεματική singularity της έκθεσης, μαθηματικά, φυσικά, τεχνολογικά ή ακόμη και εξωτικά (ως υπόθεση προσομοίωσης) και θίγουν θρησκευτικά σενάρια αποκάλυψης. Το έργο βλέπει την έννοια singularity με τις εσχατολογικές της εκφάνσεις ιδωμένη μέσα από έναν απομακρυσμένο παρατηρητή, ο οποίος αντί να είναι φαταλιστής απορροφάται από τον μαγικό ρεαλισμό και τις μελλοντικές πιθανότητες. Ενώ το θέμα έχει χαρακτήρα αποκάλυψης, η εικόνα δεν περιέχει καμία βία ή τρόμο. Αντιθέτως, έχει την πρόθεση να δημιουργήσει μια χαλαρωτική, υπνωτιστική κατάσταση εμβύθισης στους σουρεαλιστικούς, παράξενους, απόμακρους και ονειρικούς κόσμους του κενού.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Ανέστης Ανέστης είναι ένας software developer, ο οποίος ήδη από την εφηβεία του έβρισκε ενδιαφέρον στις οπτικές αναπαραστάσεις των φανταστικών κόσμων, και ξεκίνησε να χακάρει μηχανές ώστε να κεντρίσει τα όνειρά του. Σπούδασε φυσική και παραμένει συνεπαρμένος από τις θεματικές που είναι ευρύτερες από το πραγματιστικό του πάθος με το software. Ξεκίνησε να εργάζεται σαν Software Engineer και εξελίχθηκε σε Project Manager στρατιωτικών software πρότζεκτ τα οποία περιλαμβάνουν τον ορισμό και έλεγχο ηλεκτρονικού πολεμικού εξοπλισμού, την ανάλυση πληροφοριών και εφαρμογών οπτικοποίησης. Παθιασμένος με τα νέα μέσα και την ψηφιακή κουλτούρα έχει ένα οπτιμιστικό όραμα για την προώθηση της γνώσης και των εμπειριών σύνθεσης ενός διεπιστημονικού κόσμου, δημιουργώντας τέχνη με ποιητική καθώς και τεχνολογικές εγκαταστάσεις. Αυτή την περίοδο δουλεύει με τέχνη δεδομένων και οπτικοποίηση, αναπτύσσοντας τα δικά του interfaces χρηστών, software και αισθητικά εργαλεία.


>

DIGITAL IMAGE

118

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

03/10

> STEFAN KRISCHE (AT) > FANTOME 2015 118


119

An idea about the evolutionary process of a species called spectator.

Μια ιδέα για την εξελικτική διαδικασία ενός είδους που ονομάζεται θεατής (spectator).

Space saving qualities evolved over a couple of centuries, by transferring information directly through the ass-mouth-canal, at the cost of limited sensing and brain capabilities.

Οι αξίες της οικονομίας χώρου εξελίχθηκαν μέσα σε δύο αιώνες, μετατρέποντας την πληροφορία απευθείας μέσα από το πρωκτο -στοματικό κανάλι με κόστος τις περιορισμένες αισθητηριακές και εγκεφαλικές δυνατότητες. Είναι πιο ακριβές να διαχειρίζονται την ίδια πληροφορία ξανά και ξανά χωρίς επεξεργασία.

Ιt´s more efficient to handle the same information over and over again without processing.

BIO Stefan Krische (a.k.a. gestucks) born in 1986, studying and working in several fields of creation since 2005, active with exhibitions and publications since 2012. He is currently based in Vienna, Austria. His has studied Architecture at TU Graz and he is studying Digital Arts at University of Applied Arts Vienna.

119

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Stefan Krische (a.k.a. gestucks) γεννημένος το 1986 σπουδάζει και δουλεύει σε πολλά πεδία δημιουργίας από το 2005 ενεργά με εκθέσεις και δημοσιεύσεις από το 2012. Εδρεύει στην Βιέννη της Αυστρίας, έχει σπουδάσει Αρχιτεκτονική στο TU Graz και προς το παρόν σπουδάζει ψηφιακές τέχνες στο University of Applied Arts της Βιέννης.


>

DIGITAL IMAGE

>

CIPRIAN CIUCLEA (RO)

>

COMPARATIVE STRUCTURES: OPTICAL DESCRIPTION OF A MEDIATED REALITY 2017

120

PHOTO CREDIT > CONSTANTINOS SAMARAS

03/11

120


121

Comparative Structures: is an interdisciplinary project with a multimedia component, being a result of an ongoing individual research and interaction with a team of scientists (ophthalmologists, geneticists). The project involves two directions of analysis that use information from the visible light spectrum obtained by optical systems: Newtonian & apochromatic telescopes assisted by computerized systems and OCT (optical coherence tomography) scanner, which not overstate the recorded reality. Two perspectives are revealed on the technologically mediated reality that produce a specialized image with a strong aesthetic and cultural content. The scientific image is transferred to perception and reshaped in artistic practice.

BIO Ciprian Ciuclea is a Romanian visual artist based in Bucharest. He is interested in projects focused on conceptual aspects of reception, developing complex installations involving light, sound and video. The themes explored are related to social aspects of communication and message interpretation, contemplation and surveillance, usually placed in relationship with scientific aspects of humane existence. He exhibited worldwide including Saitama Modern Art Museum (JP), Engramme, Quebec (CAN), Platforma -National Museum of Contemporary Art Bucharest (RO), D. Manuel Palace, Evora (PT), Hospital de Santiago, Cuenca (ES), Forte Marghera, Venice (IT). Ciprian Ciuclea is president of Experimental Project Association for Contemporary Art and he is a member of Romanian Society for Ophthalmogenetics.

121

To Comparative Structures: είναι ένα διεπιστημονικό πρότζεκτ με πολυμεσικό χαρακτήρα, αποτέλεσμα μιας τρέχουσας αυτοτελούς έρευνας και διάδρασης με μια ομάδα επιστημόνων (οφθαλμολόγων και γενετιστών). Το πρότζεκτ περιλαμβάνει δυο κατευθύνσεις ανάλυσης που χρησιμοποιούν πληροφορίες από το ορατό φάσμα του φωτός, όπως λαμβάνεται από τα οπτικά συστήματα: Νευτώνια και αποχρωματικά τηλεσκόπια με την βοήθεια υπολογιστικών συστημάτων και OCT (optical coherence tomography) σαρωτών, τα οποία υπερ-δηλώνουν την καταγεγραμμένη πραγματικότητα. Δύο οπτικές αποκαλύπτονται στην τεχνολογικά ενδιάμεση πραγματικότητα και παράγουν μια εξειδικευμένη εικόνα με δυνατό αισθητικό και πολιτιστικό περιεχόμενο. Η επιστημονική εικόνα μεταφέρεται στην αντίληψη και αναμορφώνεται στην καλλιτεχνική πρακτική.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Ciprian Ciuclea είναι ένας Ρουμάνος καλλιτέχνης με έδρα το Βουκουρέστι. Ενδιαφέρεται για πρότζεκτ τα οποία επικεντρώνονται σε εννοιολογικές πτυχές αντίληψης και αναπτύσσει σύνθετες εγκαταστάσεις που αφορούν το φως, τον ήχο και το βίντεο. Τα θέματα που εξερευνά σχετίζονται με τις κοινωνικές πτυχές της επικοινωνίας και την ερμηνεία μηνυμάτων, τον στοχασμό και την επιτήρηση, συχνά σε συνάρτηση με την επιστήμη και την ανθρώπινη ύπαρξη. Τα έργα του έχουν εκτεθεί παγκοσμίως στα Saitama Modern Art Museum (JP), Engramme, Quebec (CAN), Platforma -National Museum of Contemporary Art Bucharest (RO), D. Manuel Palace, Evora (PT), Hospital de Santiago, Cuenca (ES), Forte Marghera, Venice (IT) ανάμεσα σε άλλα. Ο Ciprian Ciuclea είναι πρόεδρος του Experimental Project Association for Contemporary Art και αποτελεί ιδρυτικό μέλος του Romanian Society for Ophthalmogenetics.


>

DIGITAL IMAGE

> >

CHRYSA SERETI (GR) PINK STAR 2017

122

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

03/12

122


123

Pink Star was created in January 2018 and is part of an extensive series of digital collages that is called Star_Trip. This specific work is comprised from images from the personal photo archive of the artist and it concerns a complex of worlds where reality gets distorted and the laws of physics are breached. The images of the piece are connected redefined and merged.

BIO Chrysa Sereti, lives and works in Thessaloniki. She has studied Photography and audiovisual arts in Athens University of Applied Sciences, with major on artistic Photography. Part of her studies was accomplished in the National School of Fine Arts in Budapest (Moholy Nagy University). Currently she is finishing her postgraduate studies in Graphic Design and Mulimedia at the Greek Open University. She has participated in exhibitions both in Athens and abroad.

123

Το έργο “Pink Star” δημιουργήθηκε τον Ιανουάριο του 2018 και είναι μέρος μιας μεγάλης σειράς ψηφιακών κολάζ που ονομάζεται “Star_Trip”. Το “Pink Star” αποτελείται αποκλειστικά από εικόνες του προσωπικού φωτογραφικού αρχείου της καλλιτέχνιδος. Το έργο πραγματεύεται ένα σύμπλεγμα κόσμων όπου η πραγματικότητα παραμορφώνεται και οι νόμοι της φυσικής παραβιάζονται. Οι εικόνες που το συνθέτουν συνδέονται, επαναπροσδιορίζονται και ενοποιούνται.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Χρύσα Σερέτη, ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη. Έχει σπουδάσει Φωτογραφία και Οπτικοακουστικές Τέχνες (ΤΕΙ Αθήνας) με κατεύθυνση την καλλιτεχνική Φωτογραφία. Μέρος των σπουδών της πραγματοποιήθηκε στην σχολή καλών τεχνών της Βουδαπέστης (Moholy Nagy University). Αυτό το διάστημα ολοκληρώνει τις σπουδές της στο μεταπτυχιακό γραφικές τέχνες και πολυμέσα του ΕΑΠ. Έχει λάβει μέρος σε εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.


>

DIGITAL IMAGE

> >

MARIANNA LOURBA (GR) LUX IN TENEBRIS 2017

124

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

03/13

124


125

Zero point! This is the point where everything is over and you have to start again. It is the point where you have nothing and everything. To get there, you only have to realize that you are alive. It is now, it is here that’s why we are afraid of the zero point. It is the place where we cease to wish, to demand, to rush, there is no expectation nor “don’t” and “must”. The zero point where the black and the white, the light and the darkness are in absolute balance. If zero is the dark … it exists due to the lack of the light. This is the reason of its existence and then… the light comes to drain its primeval communication channel. Like Malevich’s black square, the ultimate zero point of painting stating the imprint of the invisible side of life. On the contrary, the white (light) embraces all the colors and the black (darkness) too by is its absence. This is what I wanted to impart through the movement of white in the black and vice versa. In the end, between the light and the dark there is an existential interaction. The light for me is the means, the tool to express myself, it is the road and the field to experiment through this journey to the absolute zero. The new technologies have given me the ground to create prototype artistic tests and why not to experiment between light and darkness between the visible and invisible, immaterial world, making it magic through the motion. The instant transformation from one image to another, from the light to the absolute zero, focusing on the visual game that is offered to the visitor in order to give him the true hope that the dark could give birth to the light.

BIO Marianna Lourba is a Visual Artist. She holds Bachelor of Arts (Hons) from Middlesex University, London and a Master degree in Visual Design from Istituto Europeo di Design Milano. Marianna is also Tutor of Editorial Design and Typography at Vellios School of Art College She designs limited edition art objects for Benaki museum and galleries.Since 2012 she is the Creative Director of Apolyto Creative Spot.She has received many awards and honors for her work. Solo exhibitions 2016 - Athens: Α(:)diakrito2017 - Athens: Lux in Tenebris - Light in Darkness. Group exhibitions 2016 – Athens: Greaid Designer Lights 2017 – Athens: Greaid Designer Jewellery Exhibition 2017 – Tokyo: Awagami International Miniature Exhibition,2017 - New York: ARTBOX Projects, New York, 2018 Time Changes – MCF, Athens.

125

Το Zero Point! είναι το σημείο μηδέν, όπου τα πάντα έχουν τελειώσει και πρέπει να ξεκινήσεις από την αρχή. Είναι το σημείο που δεν έχεις τίποτα και όμως έχεις τα πάντα. Για να φτάσεις, αρκεί να καταλάβεις ότι ζεις. Το “Τώρα” το “Εδώ”, γι’ αυτό το φοβόμαστε το σημείο μηδέν γιατί σε αυτό το μέρος σταματάμε να θέλουμε, δεν απαιτούμε, και δεν βιαζόμαστε, γιατί δεν υπάρχουν προσδοκίες, τα πρέπει και τα μη, η απόλυτη ισορροπία ενός απροσδιόριστου κενού, λευκού ή μαύρου, φωτεινού ή σκοτεινού, όπως το θέλει ο καθένας μας. Αν το σκοτάδι είναι το μηδέν αποκτά την σημασία του λόγω της έλλειψης του φωτός. Αυτός είναι και ο λόγος ύπαρξης του και το φως έρχεται με τη σειρά του να απορροφήσει τον αρχέγονο επικοινωνιακό δίαυλο του. Σαν το μαύρο τετράγωνο του Μάλεβιτς, το απόλυτο σημείο μηδέν της ζωγραφικής δηλώνοντας την αποτύπωση της αθέατης πλευράς της ζωής. Σε αντίθεση, το λευκό (φως) που τα περικλείει όλα τα χρώματα μαζί και το μαύρο (σκοτάδι ) εν τη απουσία του. Αυτό είναι που ήθελα να αποδώσω μέσα από την κίνηση του λευκού μέσα στο μαύρο και αντίστροφα. Τελικά ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι υπάρχει μια υπαρξιακή διάδραση. Το φως για μένα είναι ένα μέσο, ένα εργαλείο για να εκφραστώ, είναι ο δρόμος και το πεδίο για να πειραματιστώ σε αυτό το ταξίδι του απόλυτου μηδέν. Οι νέες τεχνολογίες μου έδωσαν τον χώρο για να δημιουργήσω πρωτότυπες καλλιτεχνικές δοκιμές και γιατί όχι πειραματισμούς μεταξύ του φωτός και του σκοταδιού μεταξύ του ορατού και αόρατου κόσμου κάνοντας το μαγικό, μέσω της κίνησης. Η στιγμιαία μεταμόρφωση από την μια εικόνα στην άλλη, από το άπλετο φως στο απόλυτο μηδέν με επίκεντρο το οπτικό παιχνίδι που προσφέρεται στον επισκέπτη για να του δώσει την αληθινή ελπίδα ότι μέσα από το σκοτάδι γεννιέται το φως.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Μαριάννα Λούρμπα ειναι δημιουργός, καλλιτέχνης εικαστικών εφαρμοσμένων τεχνών (Visual designer). Αποφοίτησε με διάκριση από το Middlesex University, Bachelor of Arts (Hons) και ειναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου από το πανεπιστήμιο IED του Μιλάνου. Διδάσκει ως καθηγήτρια στην σχολή Velios School of Art, συνεργάζεται ως σχεδιάστρια αντικειμένων τέχνης για το Μουσείο Μπενάκη και από το 2012 είναι Creative Director του εργαστηρίου «Apolyto Creative Spot» αναλαμβάνοντας την μελέτη, σχεδίαση και υλοποίηση εικαστικών και αρχιτεκτονικών εφαρμογών. Έχει κάνει δυο ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα: Αdiakrito, (2016), Lux in Tenebris – Light in Darkness (2017), έχει βραβευτεί από το ίδρυμα DESTE Foundation for Contemporary Art, και έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό: Greaid Designer Lights, Αθήνα (2016), Greaid Designer Jewellery Exhibition, Αθήνα (2017), Awagami International Miniature Exhibition,Tokyo (2017), ARTBOX Projects, New York (2017), Οι καιροί αλλάζουν - Aθήνα, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (2018).


>

DIGITAL IMAGE

126

> ΟΜΆΔΑ PLASTIK, ΦΏΤΗΣ ΣΤΕΡΓΊΟΥ, ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΊΔΗΣ (GR)

PHOTO CREDIT > CONSTANTINOS SAMARAS

03/14

>

PONR / ANOMIE 2018 126


127

(Point of No Return/ Lawlessness)

(Σημείο Χωρίς Επιστροφή / Ανομία)

The term “Black Hole” was adopted by John Wheeler (1967), describing a region of spacetime exhibiting such strong gravitational effects that nothing, neither Matter, nor Light would be able to escape from inside it. This “Εvent Horizon” within which both Particles and Energy collapse into an unpredictable Singularity, ignoring any established physical Law and capturing inside it any form of Information, was the starting point of inspiration for this piece.

Ο Τζον Γουίλερ υιοθέτησε τον όρο «Μαύρη Τρύπα» (1967) για μια περιοχή του χωροχρόνου, όπου οι βαρυτικές δυνάμεις είναι τόσο μεγάλες, ώστε ούτε η Ύλη, ούτε το Φως, αν εισέλθουν σε αυτή είναι δυνατό να διαφύγουν. Ο Ορίζοντας αυτός των Γεγονότων εντός του οποίου Σωματίδια και Ενέργεια καταρρέουν σε μια απρόβλεπτη Μοναδικότητα (Singularity) που δεν υπακούει σε κανένα Νόμο και δεν μπορεί να αποδράσει ούτε η Πληροφορία, αποτέλεσε την έμπνευση για το έργο.

The viewer, once found within the Event Horizon, gets trapped in a personal experience of unremitting consecutive stages: Attraction and Inability to Escape, Catalysis / Abolishment of Information and Identity, and finally Compression / Annihilation in the Singularity.

Ο θεατής ευρισκόμενος εντός του ορίζοντα γεγονότων παγιδεύεται σε μια βιωματική εμπειρία απαρέγκλιτων διαδοχικών φάσεων: Έλξη και Αδυναμία Απόδρασης, Κατάλυση / Κατάργηση Πληροφορίας και Ταυτότητας και τέλος την Συμπίεση / Εκμηδένιση στην Singularity.

BIO Fotis Stergiou - Software Engineer & Interaction Designer (BSc, MSc), studied Computer Science in Thessaloniki and Interactive Systems Engineering in Stockholm. He has worked in Sweden and China before coming back to Greece where he lives today. He specializes in the development of mobile applications while having a strong interest in the design and implementation of multi-modal interactive systems. Panagiotis Triantafyllidis - Animator/Creative Technologist (BSc, MA), studied Computer Science in Thessaloniki and won a scholarship for continuing his education in Computer Animation in the UK. He has worked for several years as lab tutor for the Ionian University (Department of Audiovisual Arts) and the Aristotle University (Department of Visual and Applied Arts). Currently he lives and works in Thessaloniki as a researcher and artist, being active across a broad range of disciplines including Animation, Augmented Reality and Interactive Multimedia. Teaming up as PLASTIK. they complement each other both artistically and professionally, creating advanced interactive New Media pieces with a strong focus on Augmented Reality experiences.

127

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Φώτης Στεργίου - Software Engineer & Interaction Designer (BSc, MSc), σπούδασε Πληροφορική στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια Τεχνολογία Διαδραστικών Συστημάτων στη Στοκχόλμη. Έχει εργαστεί στη Σουηδία και την Κίνα πριν επιστρέψει στην Ελλάδα όπου και ζει σήμερα. Ειδικεύεται στη δημιουργία εφαρμογών για φορητές συσκευές ενώ παράλληλα ασχολείται και με την ανάπτυξη πολυμεσικών διαδραστικών συστημάτων. Ο Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης – Animator/Creative Technologist (BSc, MA), σπούδασε Πληροφορική στη Θεσσαλονίκη και συνέχισε με υποτροφία στο Computer Animation στο Ην. Βασίλειο. Εργάστηκε επί σειρά ετών ως εργαστηριακό προσωπικό στο Ιόνιο και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο (Τμήμα Τεχνών Ήχου & Εικόνας και Σχολή Καλών Τεχνών). Ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη, όπου κάνει έρευνα, δημιουργεί καλλιτεχνικά και υλοποιεί έργα Animation, Επαυξημένης Πραγματικότητας και Διαδραστικών Πολυμέσων. Σαν ομάδα PLASTIK. αλληλοσυμπληρώνονται καλλιτεχνικά και επαγγελματικά, παράγοντας εξελιγμένα διαδραστικά έργα Νέων Μέσων με έμφαση στις εμπειρίες Επαυξημένης Πραγματικότητας.


>

DIGITAL IMAGE

> >

IMPLAUSIBLE WORKS (HU) AUGMENTED FICTION 2017

128

PHOTO CREDIT > BOGDAN REKA

03/15

128


129

129

In the telematic and cyberspace, where our eyesight, hearing, sense of touch, and sound mechanisms are activated by our receptors, we can go beyond the limits of our own body. There we can encounter visual systems developed beyond the horizon of our reality and explore the crossings between the virtual and the physical world. Augmented Reality provides a technology that makes it possible for us to build and display parallel planes of reality.

Στην τηλεματική και τον κυβερνοχώρο, όπου η ματιά, η ακοή, η αίσθηση της αφής και οι μηχανισμοί του ήχου ενεργοποιούνται από τους αισθητήρες μας, μπορούμε να ξεφύγουμε από τα όρια του σώματός μας. Εκεί τα οπτικά συστήματα αναπτύσσονται πέρα από τον ορίζοντα της πραγματικότητας και εξερευνούν τον χώρο ανάμεσα στο τεχνητό και τον φυσικό κόσμο. Η επαυξημένη πραγματικότητα παρέχει μια τεχνολογία η οποία μας βοηθά να χτίσουμε και να εκθέσουμε παράλληλες σφαίρες πραγματικότητας.

Walking around the markers of Implausible Works’ interactive installation, visitors can create an experimental sci-fi film, consisting of subjective and abstract elements, on the screens of their smart phones.

Όντας μέσα στην διαδραστική εγκατάσταση των Implausible Works, οι επισκέπτες μπορούν να δημιουργήσουν μια πειραματική sci-fi ταινία, που να αποτελείται από υποκειμενικά και αφαιρετικά στοιχεία πάνω στην οθόνη των smartphones τους.

In order to scan the markers at the exhibition, please download the free Interactive Print application from Google Play Store onto your smart phone or tablet.

Για να σκανάρετε τους δείκτες στην έκθεση παρακαλούμε κατεβάστε το δωρεάν Interactive Print application από το Google Play Store στο κινητό ή το tablet σας.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Implausible Works has lately been involved with the opportunities for interaction in the medium of augmented reality. Augmented Fiction examines how this technology overwrites our established concepts about image generating and displaying processes. How does it transform passive reception into creative experience?

Οι Implausible Works καταπιάνονται με τις δυνατότητες της διάδρασης μέσω της επαυξημένης πραγματικότητας. To έργο Augmented Fiction εξετάζει το πως αυτή η τεχνολογία ξαναγράφει την εδραιωμένη μας αντίληψη για την γέννηση εικόνων και τις πρακτικές έκθεσης. Πώς διαμορφώνει την παθητική αντίληψη σε δημιουργική εμπειρία;


>

DIGITAL IMAGE

> >

IRAISYNN ATTINOM (GR/BE) DREAMS OF ALGORITHMS 1&2

130

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

03/16

130


131

These works are landscape photographs from a trip in an artificially created world.

Αυτά τα έργα είναι φωτογραφίες τοπίου από ένα ταξίδι σε έναν τεχνητά δημιουργημένο κόσμο.

We try to understand and describe the world around us using mathematics.

Προσπαθούμε συνεχώς να καταλάβουμε και να περιγράψουμε τον κόσμο γύρω μας χρησιμοποιώντας τα μαθηματικά.

A computer fed with procedural algorithms can be taught to dream of other worlds. simulations of naturally occurring objects and landscapes, worlds so complex, diverse and infinite, much like our world.

Ένας υπολογιστής που τροφοδοτείται με διαδικαστικούς αλγορίθμους μπορεί να διδαχθεί να ονειρεύεται και άλλους κόσμους. Προσομοιώσεις από αντικείμενα και τοπία που προκύπτουν φυσικά, κόσμοι τόσο σύνθετοι, διαφορετικοί και άπειροι, πολύ κοντά στο δικό μας κόσμο.

BIO Iraisynn Attinom is a creative collective formed in 2010, based in Athens and Brussels, active in the field of architecture, urban planning, topography, scenic design, graphic design, 3d design and photorealism, conceptual art, procedural and algorithmic design, industrial design, audio and audiovisual works.

131

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Οι Iraisynn Attinom είναι μια κολεκτίβα η οποία σχηματίστηκε το 2010 με βάση την Αθήνα και τις Βρυξέλλες, ενεργή στο πεδίο της αρχιτεκτονικής, του σχεδιασμού της πόλης, της τοπογραφίας του σκηνικού design, της γραφιστικής, του 3d design ,του φωτορεαλισμού της εννοιολογικής τέχνης του διαδικαστικού και αλγοριθμικού design, του βιομηχανικού design, των ηχητικών και οπτικοακουστικών έργων.


SECTION 0 4 >VIRT


ADAF 2018

*⁄

AL REALITY


>

VIRTUAL REALITY

134

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

04/01

> COLLECTIF CONTINUUM NEFELI GEORGAKOPOULOU, DIONYSIS ZAMPLARAS, SOFIA KOURKOULAKOU (GR) > VITRAILS 2018 134


135

The user by wearing an HMD becomes immersed in a dark world without a horizon or any light.The only way out exists in another dimension, in the physical world. In the user’s surrounding environment there’s a wall painted with a color that detects thermal activity. Through touch and temperature he/she can leave his/her trails. Those trails turn to wormholes, change the horizon and open gateways to new dimensions where space, time and the powers of nature create new worlds. While most VR experiences use sight as the main sense, Vitrails uses touch and heat in order to richen the experience. Through this experience the user becomes part of a continuous passage from the real world to the virtual and vice versa.

BIO Continuum is the name of a group of artists / researchers at the Inrev laboratory of the University Paris 8 and the EnsadLab research laboratory of Ensad in Paris. Their work is based on concepts such as the use of materials and/or objects as custom interfaces, mixed reality, digital aesthetics and the use of AI in an artistic context. They are interested in the interweaving of the real with the virtual world by creating new ways of interactions through a research that focuses on the merge of science, technology and arts. Among other things, they have created interactive artworks and installations that have been presented at various festivals such as the Amber in Istanbul, Piksel in Bergen, Laval Virtual in Laval, Futur en Seine in Paris and others.

Ο χρήστης, φορώντας ένα headset, εμβυθίζεται σε ένα σκοτεινό κόσμο, χωρίς ορίζοντα, χωρίς φως. Η μόνη έξοδος διαφυγής βρίσκεται σε μια άλλη διάσταση, στο φυσικό κόσμο. Στον περιβάλλοντα χώρο, μπροστά του βρίσκεται ένας τοίχος βαμμένος με θερμοχρωμικό υλικό. Εκεί, με την φυσική επαφή, διαμέσου της θερμοκρασίας, μπορεί να αφήσει τα ίχνη του. Αυτά τα ίχνη μετατρέπονται σε σκουληκότρυπες, αλλάζουν τον ορίζοντα κι ανοίγουν παράθυρα σε άλλες διαστάσεις, όπου ο χώρος, ο χρόνος και οι φυσικές δυνάμεις συνθέτουν νέους κόσμους. Ενώ οι περισσότερες εγκαταστάσεις εικονικής πραγματικότητας χρησιμοποιούν την όραση ως κύρια αίσθηση, το Vitrails χρησιμοποιεί την αφή και την θερμοκρασία για να εμπλουτίσει αυτή την εμπειρία. Μέσω αυτής της εμπειρίας, ο χρήστης συμμετέχει σε ένα συνεχές πέρασμα από τον πραγματικό κόσμο στον εικονικό και αντίστροφα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Continuum είναι μια ομάδα καλλιτεχνών/ερευνητών του εργαστηρίου Inrev του University Paris 8 και του ερευνητικού εργαστηρίου EnsadLab της Ensad στο Παρίσι. Το έργο τους βασίζεται σε concept όπως η χρήση υλικών και αντικειμένων σαν ειδικά σχεδιασμένες επιφάνειες διάδρασης, mixed reality, ψηφιακής αισθητικής καθώς και τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης σε ένα καλλιτεχνικό πλαίσιο. Το μεγάλο τους ενδιαφέρον βρίσκεται στη συνύφανση του πραγματικού και του εικονικού κόσμου με την δημιουργία νέων τρόπων αλληλεπίδρασης μέσα από μια έρευνα που επικεντρώνεται στη συγχώνευση της επιστήμης, της τεχνολογίας και της τέχνης. Μεταξύ άλλων, έχουν δημιουργήσει διαδραστικά έργα και εγκαταστάσεις τα οποία έχουν παρουσιαστεί σε διάφορα φεστιβάλ όπως το Amber στην Κωνσταντινούπολη, το Piksel στο Μπέργκεν, το Laval Virtual στο Laval, Futur en Seine στο Παρίσι και άλλα.

135


>

VIRTUAL REALITY

> >

OĞUZ EMRE BAL (TU) ICLEK AR/VR EXPERIENCES 2017

136

PHOTO CREDIT > LÉA ABAZ

04/02

136


137

İçlek Art Project is planned to consist of different independent subjects and techniques that generate with each subject. Wormholes are the first chosen subject for İçlek Art Project. It consists of 26 different artwork collections. The wormholes theme is inspired by the story between an apple and an apple worm. As soon as the apple worm moves inside the apple, the exterior of the apple bends into the interior part of tit. It changes the apple’s shape so it will never be the same as it was before the worm interfered. It is now an apple with a worm. On another perspective, the worm has also evolved with the nutrition it absorbed from the apple. The interaction between the space and the worm leads them both towards evolution.

BIO Oğuz Emre Bal is based in Istanbul (Turkey). In his work, he explores space and human relationship over body experience and interaction. He received his education from the Istanbul Technical University. He has worked on the ‘Instant Space Design with the Experience of Movement’. In the thesis, he theoretically constructs an open architectural space design framework which is created by the user’s movements and allows infinite space possibilities. In 2017 he founded UN10 Design that brings together artists, designers, architects and researchers who are interested in designing experience driven by art and architecture projects. Το İçlek Art Project σχεδιάστηκε για να αποτελείται από διαφορετικές ανεξάρτητες θεματικές και τεχνικές που αναπτύσσονται με κάθε θέμα. Οι σκουληκότρυπες είναι η πρώτη θεματική για το İçlek Art Project και αποτελείται από 26 διαφορετικές συλλογές τέχνης.

137

Η θεματική της σκουληκότρυπας δημιουργήθηκε από την ιστορία μεταξύ του μήλου και του σκουληκιού που μπαίνει μέσα στο μήλο. Μόλις το σκουλήκι εισχωρήσει μέσα στο μήλο, η εξωτερική επιφάνεια του μήλου δημιουργεί μια καμπύλη προς το εσωτερικό του μήλου. Μεταβάλλει το σχήμα του μήλου και έτσι αυτό δεν θα είναι ποτέ πια όπως ήταν πριν την παρέμβαση του σκουληκιού. Είναι πλέον, ένα μήλο με ένα σκουλήκι. Από μια άλλη οπτική, το σκουλήκι έχει πλέον εξελιχθεί με τις θρεπτικές ουσίες που απορρόφησε από το μήλο. Η αλληλεπίδραση ανάμεσα στον χώρο και το σκουλήκι οδηγεί στην εξέλιξη και των δύο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Oğuz Emre Bal εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη (Τουρκία). Στο έργο του, εξερευνά τη σχέση μεταξύ του χώρου και του ανθρώπινου σώματος μέσα από την σωματική εμπειρία και την διάδραση. Σπούδασε στο Istanbul Technical University. Εργάστηκε πάνω στο ‘Instant Space Design with the Experience of Movement’. Στην διατριβή του κατασκευάζει σε ένα θεωρητικό πλαίσιο ένα ανοιχτό αρχιτεκτονικό σχεδιασμό χώρου που διαμορφώνεται από τις κινήσεις του χρήστη μέσα σε αυτόν κι επιτρέπει απεριόριστες πιθανότητες στον χώρο. Το 2017 ίδρυσε την UN10 Design που φέρνει κοντά καλλιτέχνες, designers, αρχιτέκτονες και ερευνητές που ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν εμπειρίες με κίνητρο την τέχνη και τα αρχιτεκτονικά projects.


>

VIRTUAL REALITY

>

MEMO AKTEN (TR/UK)

138

PHOTO CREDIT > CONSTANTINA PEPPA

04/03

> FIGHT 2017 138


139

FIGHT is an un-Virtual Reality artwork in which the viewer’s two eyes are presented with radically different images, resulting in a phenomenon known as binocular rivalry. Presented with rival signals, the conscious mind ‘sees’ an unstable, irregular, animated patchwork of the two images; with swipes and transitions. The nature of these irregularities and instabilities depend on the viewer’s physiology. The act of looking around allows the viewer to probe which sections of the signals become dominant or suppressed – a reminder that seeing (and in broader terms perception in general) is an active process, driven by movement, expectations and intent. The picture we see in our conscious minds is not a direct representation of the outside world, or of what our senses deliver, but is of a simulated world, reconstructed based on our expectations and prior beliefs. Even though everybody is presented with the exact same images in this work, your conscious visual experience will be different to mine. I cannot see what you see, you cannot see what I see. And what we both see, is different to what is actually presented. We are all unable to see the entirety of the ‘reality’ before us.

BIO Memo Akten is an artist working with computation as a medium, exploring the collisions between nature, science, technology, ethics, ritual, tradition and religion. Combining critical and conceptual approaches with investigations into form, movement and sound, he creates data dramatizations of natural and anthropogenic processes. Alongside his practice, he is currently working towards a PhD at Goldsmiths University of London in artificial intelligence and expressive human-machine interaction. His work has been shown and performed internationally, featured in books and academic papers; and in 2013 Akten received the Prix Ars Electronica Golden Nica for his collaboration with Quayola, ‘Forms’.

139

Το FIGHT είναι ένα έργο αν-εικονικής πραγματικότητας το οποίο παρουσιάζει ταυτόχρονα στα μάτια του θεατή εικόνες τελείως διαφορετικές που οδηγούν σε ένα φαινόμενο γνωστό ως διοφθαλμικό ανταγωνισμό. Με την προβολή αντιτιθέμενων σινιάλων ο υποσυνείδητος νους “βλέπει” μια ασταθή, ακανόνιστη, ρέουσα σύζευξη των δύο εικόνων, με περάσματα και μεταβάσεις. Η φύση αυτών των ανωμαλιών και ασταθειών εξαρτάται από την φυσιολογία της οπτικής του κάθε θεατή. Η πράξη του να κοιτάς τριγύρω επιτρέπει στον θεατή να εξετάσει ποιοι τομείς των σινιάλων γίνονται κυρίαρχοι και ποιοι καταστέλλονται – μια υπενθύμιση ότι το να βλέπεις (και σε ποιο ευρείς όρους η αντίληψη γενικότερα) είναι μια ενεργή διαδικασία, οδηγούμενη από την κίνηση, τις προσδοκίες και τη διάθεση. εικόνα που βλέπουμε στον συνειδητό νου μας δεν είναι μια πιστή αναπαράσταση του έξω κόσμου ή αυτό που αποδίδουν οι αισθήσεις μας, αλλά είναι αυτή μιας προσομοίωσης της πραγματικότητας που αναπαρίσταται βασισμένη στις προσδοκίες μας και τις πρωτύτερες πεποιθήσεις μας. Παρότι αυτό το έργο παρουσιάζει σε όλους τις ίδιες ακριβώς εικόνες, η ασυνείδητη οπτική εμπειρία σου θα είναι διαφορετική από τη δική μου. Δεν μπορώ να δω τι βλέπεις, ούτε εσύ μπορείς να δεις τι βλέπω εγώ. Και αυτό που βλέπουμε και οι δύο, είναι διαφορετικό από αυτό που προβάλλεται στην πραγματικότητα. Είμαστε ανίκανοι να δούμε την ολότητα της “πραγματικότητας ” μπροστά στα μάτια μας.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Memo Akten είναι ένας καλλιτέχνης ο οποίος δουλεύει με μέσο τους υπολογιστές, εξερευνώντας τις συγκλίσεις ανάμεσα στην φύση, την επιστήμη, την τεχνολογία, την ηθική, την τελετουργία, την παράδοση και την θρησκεία. Με το συνδυασμό κριτικών και εννοιολογικών προσεγγίσεων με έρευνες πάνω στην έννοια της μορφής, της κίνησης και του ήχου, δημιουργεί δραματουργίες φυσικών και ανθρωπογενών διαδικασιών. Παράλληλα με την καλλιτεχνική του δημιουργία, εκπονεί την διδακτορική του διατριβή στο Goldsmiths University of London με θέμα την τεχνητή νοημοσύνη και την εκφραστική αλληλεπίδραση ανθρώπου και μηχανής. Το έργο του έχει εκτεθεί και παρουσιαστεί διεθνώς, έχει δημοσιευθεί σε βιβλία και ακαδημαϊκά άρθρα και το 2013 ο Akten απέσπασε το Prix Ars Electronica Golden Nica για την συνεργασία του με τον Quayola,για το ‘Forms’.


04/04

>

VIRTUAL REALITY

> >

DIMOSTHENIS GKANTZOS, JAN FIESS, LUKAS GOTKOWSKI, ALEKSANDRA TODOROVIC, EDDY HOHF, FYNN GROSSE-BLEY, PASCAL SCHELBLI, MILENA MAYER, ALEXANDER WOLF DAVID, DELTA SOUNDWORKS, LEONARD KUESSNER (DE,GR) DREAM MAKERS 2017

140

140


141

Dream Makers is a creative cooperation puzzle game in Mixed Reality for two players combining a dreamy immersive VR laboratory and a tablet interface that supplies all the necessary ingredients to create, what else? Dreams!

Το Dream Makers είναι ένα δημιουργικό συνεργατικό παιχνίδι γρίφων Mixed Reality για δύο παίκτες που συνδυάζει ένα ονειρικό εικονικό εργαστήριο και ένα tablet που προσφέρει όλα τα απαραίτητα συστατικά για να δημιουργήσετε, τι άλλο; Όνειρα!

The topic of Dream Makers is aligned with the Greek mythology which sees Morpheus as the God of Dreams. In Dream Makers, the tablet player incorporates Morpheus, depicted in an old laboratory and the VR player is his assistant. If they do not cooperate, they will not succeed.

Η θεματική του Dream Makers αντλείται από την ελληνική μυθολογία η οποία παρουσιάζει τον Μορφέα ως τον θεό των ονείρων. Στο Dream Makers ο παίκτης με το tablet αναπαριστά τον Μορφέα, σε ένα παλιό εργαστήριο και ο παίκτης με το headset τον βοηθό του. Αν δεν συνεργαστούν δεν θα τα καταφέρουν.

The two players have to keep the communication alive to combine the right ingredients and reach the desired dream using a Head Mounted Display (HMD) and a tablet. The game demands physical movement, creativity, decision-making, puzzle solving and is surrounded by sound effects, lighting elements and vibration via haptics as feedback for all of the players’ actions, whether right or wrong.

Οι δύο παίκτες πρέπει να παραμείνουν σε επικοινωνία για να συνδυάσουν τα σωστά συστατικά και να δημιουργήσουν το επιθυμητό όνειρο με τη χρήση μιας κάσκας κι ενός tablet. Το παιχνίδι απαιτεί σωματική κίνηση, δημιουργικότητα, λήψη αποφάσεων, επίλυση γρίφων και περιβάλλεται από ηχητικά και οπτικά εφέ καθώς και δονήσεις, που προκαλούνται από την τεχνολογία αφής Haptics, ως αντίδραση σε κάθε ενέργεια του παίκτη είτε είναι σωστή είτε είναι λανθασμένη.

The goal is to make the social factor a key element in a VR experience, which is non-existent most of the times.

BIO Dream Makers has been realized as part of the AniTrailer /AniPlay project 2017 at the Filmakademie Baden-Wuerttemberg, Animationsinstitut by : Dimosthenis Gkantzos, Jan Fiess, Lukas Gotkowski, and Aleksandra Todorovic.

141

Στόχος είναι να καταστήσουμε τον κοινωνικό παράγοντα βασικό στοιχείο της VR εμπειρίας, η οποία είναι ανύπαρκτη τις περισσότερες φορές.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Το Dream Makers υλοποιήθηκε στα πλαίσια του AniTrailer/ AniPlay project 2017 στην Filmakademie Baden-Wuerttemberg, Animationsinstitut από τους : Dimosthenis Gkantzos, Jan Fiess, Lukas Gotkowski, and Aleksandra Todorovic.


SECTION 0 5


ADAF 2018

*⁄

>VID O ART


05/01

>

VIDEO ART

> >

GELLY PENTEFOUNTI (GR) MUCH ADO ABOUT NOTHING 2016

144

03:30 MIN COLOUR SOUND

144


145

“Much Ado About Nothing” is based on the nihilistic perception of the Dadaists where nothing, zero, is left no more, since the abuse of logic dissolves the human sense and the illusion of art. As long as zeroing, in life and in art, becomes an essential trait of our time, as long as we accept it as an inevitable feature of a functioning society that communicates and takes care with an accounting way and a type of on/off sentimentalism attached to its automation and oblivion, any diametrically opposed philosophy of life becomes much more important.

BIO Βorn and raised in Athens and hopefully alive. She explores the phenomena through theater and develops research and techniques in the Faculty of Applied Fine Arts (TEI of Athens) with direction to video and motion graphics. She is concerned with the combination of theater with moving image and digital media in general. And much more.

145

Το “Πολύ Κακό για το Τίποτα” βασίζεται στη μηδενιστική (nihil) αντίληψη των Ντανταϊστών όπου τίποτε, μηδέν, δεν απομένει πια αφού η κατάχρηση της λογικής διαλύει την αίσθηση του ανθρώπου και την ψευδαίσθηση της τέχνης. Όσο ο μηδενισμός, στη ζωή και την τέχνη, γίνεται αναπόφευκτο γνώρισμα της εποχής μας, όσο τον δεχόμαστε σαν απαραίτητο χαρακτηριστικό μιας λειτουργικής κοινωνίας που επικοινωνεί και μεριμνά με λογιστικό τρόπο και συναισθηματισμό τύπου on/off κολλημένη στον αυτοματισμό της και τη λήθη, οποιαδήποτε εκ διαμέτρου αντίθετη φιλοσοφία της ζωής αποκτά πολύ μεγαλύτερη σημασία.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και αισίως ζει. Εξερευνά τα φαινόμενα μέσα από το θέατρο και εξελίσσει έρευνα και τεχνική στη Σχολή Εφαρμοσμένων Καλλιτεχνικών Σπουδών (ΤΕΙ Αθήνας) με κατεύθυνση το βίντεο και τα motion graphics. Την απασχολεί ο συγκερασμός του θεάτρου με την κινούμενη εικόνα και τα ψηφιακά μέσα γενικότερα. Και πολλά άλλα.


05/02

>

VIDEO ART

146

> JING WANG & HARVEY GOLDMAN (US/CN) > SKY PACERS 2016 08:10 MIN COLOUR SOUND 146


147

When the serenity of the great void and the fury of the cosmos intersect, when quantum mechanics and relativity come face to face, tiptoe and waddle, skitter and scuttle, whirl and whisk, behold: The Prophecy of the Sky Pacers is now! There is no escaping our cosmic destiny. The “visual music” collaborations of Jing Wang and Harvey Goldman attempt to produce a synesthesia like experience. The audience is encouraged to “see” the music and “hear” the visuals. The imagery and audio components are constructed without hierarchy, a true melding of sound and image.

BIO Jing Wang, a composer and virtuoso erhu artist, was born in China. Her compositions have been selected and presented in throughout the world. She was the winner of 2006 Pauline Oliveros Prize and has been awarded the MacDowell Colony Fellowship, the Vilcek Foundation Fellowship, and the Omi International Musicians Residency Fellowship. Harvey Goldman has created critically acclaimed work in the fields of ceramics, digital imaging, animation and music. His work has been exhibited widely throughout the United States, Europe and Asia, including, the Smithsonian’s Hirshhorn Museum, the Corcoran Gallery of Art and the White Box Museum, Beijing, China.

147

Όταν η γαλήνη του απόλυτου κενού και το μένος του κόσμου διασταυρώνονται, όταν η κβαντική μηχανική και η σχετικότητα έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο, βαδίζουν ακροποδητί, με μικρά βήματα σπεύδουν, τρέχουν βιαστικά, στριφογυρνούν, περιστρέφονται, ιδού: Η Προφητεία του Περιπατητή των Ουρανών είναι τώρα! Δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής από το κοσμικό μας πεπρωμένο. Οι συνεργασίες ‘οπτικοποιημένης μουσικής’ της Jin Wang και του Harvey Goldman προσδοκούν να δημιουργήσουν μια εμπειρία συναισθησίας. Το κοινό παροτρύνεται να ‘δεί’ την μουσική και να ‘ακούσει’ τις εικόνες. Τα εικαστικά και ακουστικά στοιχεία έχουν κατασκευαστεί χωρίς ιεραρχία, μια πραγματική συγχώνευση ήχου και εικόνας.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Jin Wang, συνθέτης και δεξιοτέχνης του ερ-χου (κινέζικο μουσικό όργανο), έχει γεννηθεί στην Κίνα. Οι συνθέσεις της έχουν επιλεχθεί και παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο. Ήταν νικήτρια του βραβείου Pauline Oliveros το 2006 και της έχουν απονεμηθεί οι υποτροφίες MacDowell Colony Fellowship, Vilcek Foundation Fellowship και Omi International Musicians Residency Fellowship. Ο Harvey Goldman έχει δημιουργήσει έργα που έχουν λάβει διθυραμβικές κριτικές, στον τομέα της κεραμικής, ψηφιακής εικόνας, animation και μουσικής. Η δουλειά του έχει εκτεθεί ευρέως στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ευρώπη και Ασία, συμπεριλαμβανομένων των Smithsonian’s Hirshhorn Museum, Corcoran Gallery of Art και White Box Museum, Πεκίνο, Κίνα.


05/03

>

VIDEO ART

>

MARTA DI FRANCESCO (IT)

>

ARIADNE’S THREAD 2017

148

02:45 MIN COLOUR SOUND 148


149

Ariadne’s thread is a piece about the tension and blending of opposites. Ariadne represents pathos and logos, emotion and logic. In the homonym myth, Ariadne helps Theseus killing the Minotaur with the aid of a thread: symbol of life, logic and the fabric of existence. The labyrinth is an archetype, a metaphor for the journey to the deep centre of true self and the absence of self. The tension between the two resolves into a poetic blending of two beings into one. In the Metaverse, identity is bodiless and genderless: bodies are connected, woven together by a common digital, metaphysical thread.

BIO Marta Di Francesco (1978) is a London based visual artist, exploring new aesthetics, merging poetics with code. In her practice, she investigates digital identity and its fragmentation, exploring and questioning it through digital bleed, time displacement, processing, and through the sculptural quality of time in volumetric aesthetics. For nearly a decade she has been merging a conceptual, critical approach with a search for metaphysical, poetic correspondences between the body, the spirit and the metaverse, writing and creating radical visual pieces that inhabit and cross over poetry, dance and code, and working through multidisciplinary collaborations to explore new expressions and conversations.

149

Το έργο Ariadne’s thread ασχολείται με την ένταση και την ανάμειξη των αντιθέτων. Η Αριάδνη αντιπροσωπεύει το πάθος και την αιτιολογημένη σκέψη, το συναίσθημα και τη λογική. Στον ομώνυμο μύθο, η Αριάδνη βοηθά τον Θησέα να σκοτώσει τον Μινώταυρο με μία κλωστή: σύμβολο της ζωής, της λογικής και της δομής της ύπαρξης. Ο λαβύρινθος είναι ένα αρχέτυπο, μία μεταφορά για το ταξίδι στο βαθύ κέντρο του πραγματικού εαυτού και της απουσίας αυτού. Η ένταση μεταξύ τους επιλύεται με μία ποιητική ένωση των δύο σε ένα σώμα. Στην εικονική πραγματικότητα, η ταυτότητα δεν έχει σώμα ούτε φύλο: τα σώματα ενώνονται, πλεγμένα μαζί από μία κοινή ψηφιακή και μεταφυσική κλωστή.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Marta Di Francesco γεννημένη το 1978, είναι visual artist με έδρα το Λονδίνο, που εξερευνά νέες αισθητικές ενώνοντας την ποιητική με τον κώδικα. Στη δουλειά της, μελετά τη ψηφιακή ταυτότητα και τον κατακερματισμό της, εξερευνώντας την και αμφισβητώντας τη μέσα από την ψηφιακή αιμορραγία, τη χρονική μετατόπιση, την επεξεργασία και μέσα από τη γλυπτική ποιότητα του χρόνου στην ογκομετρική αισθητική. Για περίπου μία δεκαετία συγχωνεύει μια εννοιολογική, κριτική προσέγγιση με μια αναζήτηση για μεταφυσικές, ποιητικές αντιστοιχίες μεταξύ του σώματος, του πνεύματος και της εικονικής πραγματικότητας, γράφοντας και δημιουργώντας ριζοσπαστικά εικονικά έργα που κατοικούν και διασχίζουν την ποίηση, το χορό και τον κώδικα και εργάζεται μέσα από διεπιστημονικές συνεργασίες για να ανακαλύψει νέες μορφές έκφρασης και συνομιλίας.


05/04

>

VIDEO ART

> >

VISHAL KUMARASWAMY (IN) DOES ANYONE KNOW WHAT’S GOING ON? 2016

150

08:32 MIN COLOUR SOUND

150


151

“does anyone know what’s going on?” questions the Fallacy of Human Existence using disintegrated cinema. The work exists in the current socio-political context where nodes of information have been vastly expanded. Political awareness has been polarized and the need to take a step back to gain perspective of ourselves, our place in the world and the need to rely on one’s own sense of better judgement has never been greater.

BIO Vishal Kumaraswamy (born 1988) is an artist and filmmaker currently based in Bangalore, India. Having recently graduated with an MA in Photography from Central Saint Martins, his practice is rooted in film, sound art and installation. He theorizes ‘disintegrated cinema’, striving to make non-fascist works of art. His works offer multiple points of engagement to the audience by breaking down the spatial, aural and visual elements of the cinematic experience. His works have been shown at various exhibitions and screenings around the world including the Venice Biennale in 2017.

151

Το έργο “does anyone know what’s going on?” θέτει ερωτήματα για την πλάνη της ανθρώπινης ύπαρξης χρησιμοποιώντας τη θεωρία της κινηματογραφικής αποσύνθεσης (disintegrated cinema). Το έργο τοποθετείται στο τρέχον κοινωνικοπολιτικό περιεχόμενο όπου οι κόμβοι των πληροφοριών έχουν επεκταθεί ευρέως. Η πολιτική συνείδηση έχει πολωθεί και η ανάγκη να κάνουμε ένα βήμα πίσω για να έχουμε πλήρη αντίληψη του εαυτού μας, της θέσης μας στον κόσμο και η ανάγκη να εμπιστευτούμε την καλύτερη κρίση μας δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Vishal Kumaraswamy (γεννημένος το 1988) είναι καλλιτέχνης και σκηνοθέτης με έδρα την Bangalore της Ινδίας. Έχοντας πρόσφατα αποφοιτήσει από το τμήμα Photography του Central Saint Martins, η δουλειά του έχει τις ρίζες της στον κινηματογράφο, την τέχνη του ήχου και τις εγκαταστάσεις. Διατυπώνει τη θεωρία του ‘disintegrated cinema’, προσπαθώντας να δημιουργεί μηφασιστικά έργα τέχνης. Τα έργα του προσφέρουν πολλά σημεία σύνδεσης στο κοινό καταρρίπτοντας τα χωροταξικά, ακουστικά και οπτικά στοιχεία της κινηματογραφικής εμπειρίας. Οι δουλειές του έχουν προβληθεί και συμπεριληφθεί σε πολλές εκθέσεις ανά τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Venice Biennale το 2017.


05/05

>

VIDEO ART

152

> FRANZ MILEC (SK) > SMARTDUST 2016 05:13 MIN COLOUR SOUND 152


153

153

The present carries a significant promise – after thousands of years, we are finally about to be liberated from the shackles of labor. All of us are bound to be transformed into creators, thanks to ubiquitous technology that we can see everywhere and already use. But we might have to be careful with observation, as our technology always looks back. The film was made using cheap stock imagery and a narrator from an underpaid freelancer service.

Το παρόν κουβαλά μία σημαντική υπόσχεση – μετά από χιλιάδες χρόνια, πρόκειται επιτέλους να απελευθερωθούμε από τα δεσμά της δουλειάς. Όλοι μας θα μεταμορφωθούμε σε δημιουργούς, χάρη στην ευρεία τεχνολογία που μπορούμε να δούμε παντού και να χρησιμοποιούμε. Όμως πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με την παρατήρηση, αφού η τεχνολογία κοιτά πάντα πίσω. Η ταινία δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας φθηνό απόθεμα εικόνων και με τη βοήθεια ενός κακοπληρωμένου ανεξάρτητου αφηγητή.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Franz Milec is a filmmaker and multimedia artist born in 1993 in Zilina, Slovakia. He currently lives and works in Prague, Czech Republic while pursuing a Master’s degree in Audiovisual Studies at the Academy of Performing Arts. His aim is to bring film into the 21st century by developing open source tools and using open data and imagery.

Ο Franz Milec είναι παραγωγός ταινιών και multimedia artist, γεννημένος το 1993 στη Ζίλινα της Σλοβακίας. Ζει και εργάζεται στην Πράγα ενώ παράλληλα ολοκληρώνει το μεταπτυχιακό του στις Οπτικοακουστικές Τέχνες στην Ακαδημία των Παραστατικών Τεχνών. Σκοπός του είναι να φέρει τον κινηματογράφο στον 21ο αιώνα, αναπτύσσοντας εργαλεία ανοιχτού κώδικα και χρησιμοποιώντας open data και εικόνες.


05/06

>

VIDEO ART

>

YAN ZHOU (CN)

154

> 010 2017 02:45 MIN COLOUR SOUND 154


155

Can we represent nostalgia using new media? This is not as simple as the visual cheapening in pixel art or recreating Van Gogh’s bedroom in computers to teleport the audience into the painting. These two nostalgic acts bear no difference to what McLuhan calls the “international motley,” using the worn-out Levi’s jeans to rebel against one’s time. From making 3D model of every object to constructing the entire scenes, I am also reconstructing memory. The entire story is told around an alley in Beijing and its changes over time.

BIO Yan Zhou is an artist based in Chicago and Beijing, working primarily in time-based art including video installation and computer animation. Zhou obtained his BFA at The Central Academy of Fine Art, Beijing, and his MFA at The School of the Art Institute of Chicago. His works have been exhibited at various international venues and programs, such as The Ecstasy of Time: Reframing the Medium of Knowing, He Xiangning Art Museum, Shenzhen, China; The Stuttgart Filmwinter Expanded Media, Stuttgart, Germany, 2017; E.M.B.C.L. at Flux Factory, New York, 2017. He also has four artist books collected by the Joan Flash Artist Book Collection, Chicago.

155

Μπορούμε να αναπαραστήσουμε τη νοσταλγία χρησιμοποιώντας ψηφιακά μέσα; Αυτό δεν είναι τόσο εύκολο όσο ο εικονικός ευτελισμός σε pixel ή η επαναδημιουργία του υπνοδωματίου του Van Gogh στους υπολογιστές για να μεταφερθεί το κοινό «μέσα» στον πίνακα. Αυτές οι δύο νοσταλγικές πράξεις δεν έχουν καμία διαφορά από αυτό που ο McLuhan αποκαλεί “οικουμενική ανομοιομορφία”, χρησιμοποιώντας τα φθαρμένα Levi’s τζιν για να επαναστατήσει στην εποχή του. Εκτός από το να φτιάχνω τρισδιάστατα μοντέλα για κάθε αντικείμενο και να κατασκευάζω ολόκληρες τις σκηνές, επανακατασκευάζω και μνήμη. Η ιστορία ξετυλίγεται σε ένα δρομάκι στο Πεκίνο με τις αλλαγές που έχει υποστεί με τα χρόνια.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Yan Zhou είναι καλλιτέχνης με έδρα το Σικάγο και το Πεκίνο, ασχολείται κυρίως με την χρονολογική τέχνη που βασίζεται στον χρόνο περιλαμβάνοντας βίντεο εγκαταστάσεις και computer animation. Ο Zhou ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη The Central Academy of Fine Art του Πεκίνου και το μεταπτυχιακό του στο The School of the Art Institute του Σικάγο. Τα έργα του έχουν εκτεθεί σε πολλούς διεθνείς χώρους εκδηλώσεων και σε πολλά προγράμματα, όπως τα The Ecstasy of Time: Reframing the Medium of Knowing, He Xiangning Art Museum, Shenzhen, Κίνα; The Stuttgart Filmwinter Expanded Media, Stuttgart, γερμανία, 2017; E.M.B.C.L. at Flux Factory, Νέα Υόρκη, 2017. Έχει επίσης τέσσερα καλλιτεχνικά βιβλία που έχουν συλλεχθεί από την Joan Flash Artist Book Collection, στο Σικάγο.


05/07

>

VIDEO ART

156

> KONSTANTINOS VENIS & IOANNIS PITSIKALIS (GR/GR) > ATHENSBURGH 2017 04:20 MIN COLOUR SOUND 156


157

Athensburgh is an economically independent city-building, occupying the area that encompasses the Attic Basin and the other areas around it. Its construction is the largest in size since it is the first Burgh to be rebuilt. A Burgh is a network of fortress towns. In this context they are known for their security, their zero unemployment and the economic prosperity they offer their residents. The economic crisis has undoubtedly become a milestone for this implementation, while multinational corporations have seized the opportunity to invest on build and unspoiled land over the years. As a result, Athens was demolished giving birth to a new land for the construction of the city of Athensburgh.

Το Athensburgh είναι μια οικονομικά ανεξάρτητη πόλη-κτίριο, η οποία καταλαμβάνει την περιοχή του Αττικού λεκανοπεδίου και τις περιοχές γύρω από αυτήν. Είναι η μεγαλύτερη σε εφαρμογή και μέγεθος κατασκευή, καθώς ήταν ένα από τα πρώτα Burgh που ανοικοδομήθηκαν. Τα Burghs είναι ένα δίκτυο από πόλεις -φρούρια, γνωστά πλέον για την ασφάλεια, την μηδενική ανεργία και την οικονομική ευμάρεια που προσφέρουν στους κατοίκους τους. Η οικονομική κρίση αποτέλεσε ορόσημο για αυτήν την εφαρμογή, καθώς όμιλοι πολυεθνικών άδραξαν την ευκαιρία για κατασκευαστικές επενδύσεις σε κτισμένο και άχτιστο έδαφος. Με αυτόν τον τρόπο η Αθήνα γκρεμίστηκε γεννώντας νέα γη για την ανέγερση της πόλης του Athensburgh.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Konstantinos has actively developed both the architectural practice and research aspects of his career. He is a member of an interdisciplinary research group that has participated in workshops at Transmediale (Capture All-2015), as well as at International conferences such as Athens Digital Arts Festival (2015), Hybrid Cities III Conference (Data to the People) and 2nd ASFA BBQ 2016 | Performing Utopia Festival. In parallel, he is an active member of an architectural design development team active in the region of Cyclades and a master’s student of architecture at Politecnico di Milano.

Ο Κωνσταντίνος Βενής έχει αναπτύξει ενεργά τόσο την αρχιτεκτονική πρακτική όσο και τις ερευνητικές πτυχές της καριέρας του. Είναι μέλος μίας διεπιστημονικής ερευνητικής ομάδας που έχει συμμετάσχει σε εργαστήρια στο Transmediale (Capture All-2015), καθώς και σε διεθνή συνέδρια όπως το Athens Digital Arts Festival (2015), το Hybrid Cities III Conference (Data to the People) και το 2nd ASFA BBQ 2016 | Performing Utopia Festival. Παράλληλα, είναι ενεργό μέλος μίας ομάδας ανάπτυξης αρχιτεκτονικού σχεδιασμού που δραστηριοποιείται στην περιοχή των Κυκλάδων και ολοκληρώνει τις μεταπτυχιακές σπουδές του στο τμήμα της Αρχιτεκτονικής στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου.

Ioannis Pitsikalis is a graduate student of the Athens School of Fine Arts. He has participated in numerous exhibitions and workshops that combine the conventional with the unconventional. His work is structured through sculpture and video installations that also consist of video game development and drawing. He is currently a master’s student of game design in the school of NFTS.

157

Ο Ιωάννης Πιτσικάλης είναι απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις και εργαστήρια που συνδυάζουν το συμβατικό με το αντισυμβατικό. Ασχολείται με γλυπτική και βίντεο εγκαταστάσεις που περιλαμβάνουν επίσης video games και ζωγραφική. Αυτή τη στιγμή ολοκληρώνει το μεταπτυχιακό του στο game design στο πανεπιστήμιο NFTS.


05/08

>

VIDEO ART

158

> PAOLO BENETAZZO (UK) > ELECTRONIC SUPERHIGHWAY 2016 05:24 MIN COLOUR SOUND

158


159

The Whitechapel Gallery in London presents this major exhibition bringing together over 100 works to show the impact of computer and Internet technologies on artists from 1966 to 2016. Arranged in reverse chronological order, Electronic Superhighway begins with works made at the arrival of the new millennium and ends with Experiments in Art and Technology (E.A.T), an iconic, artistic moment that took place in 1966. Key moments in the history of art and the Internet emerge as the exhibition travels back in time. This video was created and produced by ARTtouchesART displaying the work of the artists mentioned above and the music of Chemical Brothers. It is intended to be a celebration of the video art scene from 1966 to 2016.

BIO Paolo Benetazzo (born July 16, 1976) is an Italian film director, screenwriter, producer, editor, actor and visual artist. In 2007 after travelling around Europe and living in Dublin for a few years, Benetazzo started working on his feature film directorial debut. Discouraged by the Italian film industry, he moved to London in 2011. The following year he founded the film production company ARTtouchesART Films. Between 2007 and 2012 he wrote, produced, photographed and directed his independent film Study. He also starred in the lead role and composed the soundtrack. Distinguished by a profound cinematic individualism, the film was made on an extremely low budget and was entirely shot by Benetazzo without any film crew. Study has been screened and awarded at international film festivals worldwide, including the California Film Awards, Los Angeles Movie Awards, Indie Fest, Portobello Film Festival, Accolade Competition, SoCal Film Festival, Columbia Gorge International Film Festival, Cyprus International Film Festival. The film has since developed a cult following, due to underground popularity.

159

Η Whitechapel Gallery στο Λονδίνο παρουσιάζει αυτή τη σημαίνουσα έκθεση που συγκεντρώνει πάνω από 100 έργα, για να δείξει τον αντίκτυπο που είχε ο υπολογιστής και η τεχνολογία στους καλλιτέχνες, από το 1966 μέχρι το 2016. Ταξινομημένο με αντίστροφη χρονολογική σειρά, το έργο Electronic Superhighway ξεκινά με έργα που δημιουργήθηκαν στην αρχή της καινούργιας χιλιετίας και τελειώνει με το Experiments in Art and Technology (E.A.T), μία εμβληματική, καλλιτεχνική στιγμή του 1996. Σημαντικές στιγμές στην ιστορία της τέχνης και του διαδικτύου αναδύονται καθώς η έκθεση ταξιδεύει πίσω στο χρόνο. Αυτό το βίντεο δημιουργήθηκε από την εταιρεία ARTtouchesART παρουσιάζοντας τη δουλειά των καλλιτεχνών που αναφέρονται παραπάνω και τη μουσική του συγκροτήματος Chemical Brothers. Πρόκειται για μία γιορτή της καλλιτεχνικής σκηνής βίντεο από το 1966 μέχρι το 2016.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Paolo Benetazzo, γεννημένος στις 16 Ιουλίου του 1976, είναι Ιταλός σκηνοθέτης, σεναριογράφος, επιμελητής, ηθοποιός και visual artist. Το 2007, αφού ταξίδεψε στην Ευρώπη και έζησε στο Δουβλίνο για κάποια χρόνια, ξεκίνησε την πρώτη του ταινία. Απογοητευμένος από την Ιταλική κινηματογραφική βιομηχανία, μετακόμισε στο Λονδίνο το 2011. Τον επόμενο χρόνο ίδρυσε τη δική του εταιρεία παραγωγής ταινιών ARTtouchesART Films. Μεταξύ του 2007 και του 2012 έγραψε, έκανε την παραγωγή, φωτογράφησε και σκηνοθέτησε την ανεξάρτητη ταινία με τίτλο Study. Ο ίδιος είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο και συνέθεσε τη μουσική της ταινίας. Διακεκριμένη από ένα βαθύ κινηματογραφικό ατομικισμό, η ταινία δημιουργήθηκε με ένα εξαιρετικά μικρό προϋπολογισμό και τα πλάνα τραβήχτηκαν εξ ολοκλήρου από τον Benetazzo, χωρίς κινηματογραφικό συνεργείο. Η ταινία έχει προβληθεί και βραβευτεί σε πολλά διεθνή φεστιβάλ παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων των California Film Awards, Los Angeles Movie Awards, Indie Fest, Portobello Film Festival, Accolade Competition, SoCal Film Festival, Columbia Gorge International Film Festival, Cyprus International Film Festival. Έκτοτε η ταινία έχει γίνει cult λόγω της υπόγειας δημοτικότητας της.


05/09

>

VIDEO ART

160

> SHIN GYU KANG (KR) > DREAM 2016 03:20 MIN COLOUR SOUND 160


161

161

A gloomy day. Dirty downtown. The illusion of a company employee..

Μία μουντή μέρα. Βρώμικη πόλη. Η ψευδαίσθηση ενός υπαλλήλου εταιρείας.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Kang Shin Gyu, born 1991 in South of Korea, is a college student majoring in film at Seoul Institute of the Arts-major Film Directed.

Ο Kang Shin Gyu, γεννημένος το 1991 στη Νότια Κορέα, είναι φοιτητής στο Κολέγιο Τεχνών της Σεούλ με ειδίκευση στον κινηματογράφο και τη σκηνοθεσία.


05/10

>

VIDEO ART

>

ANDRÉ OLIVEIRA (BR)

162

> HEART 2017 04:19 MIN COLOUR SOUND 162


163

163

Climate change affects all living beings. But what needs to change is the human heart.

Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει όλα τα έμβια όντα. Αλλά αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι η ψυχή του ανθρώπου.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

André Oliveira is a Brazilian screenwriter and director of films, music videos, TV programs and the owner of Buique Filmes. He studied script for Film and TV in UK, at the National Film and Television School – NFTS.

Ο André Oliveira είναι Βραζιλιάνος σεναριογράφος και παραγωγός ταινιών, μουσικών βίντεο, τηλεοπτικών προγραμμάτων και ιδιοκτήτης της εταιρείας Buique Filmes. Σπούδασε σενάριο για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση στην Αγγλία, στο Πανεπιστήμιο National Film and Television School – NFTS.


05/11

>

VIDEO ART

164

> KEATON FOX (US) > PROOFS 2015 02:33 MIN COLOUR SOUND 164


165

165

The artwork is a visual exploration of human perception.

Το έργο είναι μία οπτική εξερεύνηση της ανθρώπινης αντίληψης.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Keaton Fox is a multidisciplinary artist who uses art and technology to reflect the digital disarray of the modern world. Fueled by child-like fascination and frustrations, Fox combines the natural with the virtual to create visual experiments that playfully explore the varied realities of our time. She has exhibited nationally, internationally, physically, and digitally.

Η Keaton Fox είναι μία διεπιστημονική καλλιτέχνης, η οποία χρησιμοποιεί την τέχνη και την τεχνολογία για να αναπαραστήσει την ψηφιακή αναστάτωση του σύγχρονου κόσμου. Εμπνευσμένη από την παιδική φαντασία και την αγανάκτηση, η Fox συνδυάζει το φυσικό με το εικονικό για να δημιουργήσει οπτικά πειράματα τα οποία εξερευνούν με παιχνιδιάρικο τρόπο τις ποικίλες πραγματικότητες της εποχής μας. Έχει εκθέσει τα έργα της σε εθνικό, διεθνές, φυσικό και ψηφιακό επίπεδο.


05/12

>

VIDEO ART

166

> DUSTIN MORROW (US) > TREETOPS 2017 03:08 MIN COLOUR SOUND

166


167

Treetops is a film about the space between the natural world and the technology we use to capture it and reproduce it. It addresses the frustrations and limitations of trying to create sound and imagery that are more than the digital, processed representations of what we shoot and record.

BIO Dustin Morrow is an Emmy-winning filmmaker, author, programmer and professor. He teaches courses in digital film production and film studies at Portland State University. Prof. Morrowʼs films have won numerous awards and have been screened in more than 30 countries around the world. He has written about film and pop culture for a host of publications and his photographs have been featured in both solo and group exhibitions. Before re-entering academia, Morrow was an editor and director of short-form projects and series television in Los Angeles for MTV and the Discovery Channel. He worked with filmmakers like Spike Jonze, Michael Apted, Steven Soderbergh and (as directors) Kathy Bates and Denzel Washington. He continues to operate his own independent production company, Little Swan Pictures, for which recent projects have taken him as far away as the Aleutian Sea.

167

Το έργο Treetops είναι μία ταινία για την απόσταση ανάμεσα στο φυσικό κόσμο και την τεχνολογία που χρησιμοποιούμε για να τον κατανοήσουμε και να τον αναπαραγάγουμε. Ασχολείται με την απογοήτευση και τους περιορισμούς της προσπάθειας να δημιουργήσουμε ήχους και εικόνες, που να είναι κάτι πέρα από τις ψηφιακές και επεξεργασμένες αναπαραστάσεις από ότι κινηματογραφούμε και ηχογραφούμε.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Dustin Morrow είναι παραγωγός ταινιών με βραβείο Emmy, συγγραφέας, προγραμματιστής και καθηγητής. Διδάσκει παραγωγή ψηφιακών ταινιών και κινηματογράφο στο πανεπιστήμιο του Πόρτλαντ. Οι ταινίες του έχουν κερδίσει αμέτρητα βραβεία και έχουν προβληθεί σε περισσότερες από 30 χώρες ανά τον κόσμο. Έχει γράψει για τον κινηματογράφο και την ποπ κουλτούρα σε πολλές εκδόσεις και οι φωτογραφίες του έχουν συμπεριληφθεί σε προσωπικές και ομαδικές εκθέσεις. Πριν γίνει καθηγητής, ο Morrow ήταν επιμελητής και σκηνοθέτης μικρών πρότζεκτ και τηλεοπτικών σειρών στο Λος Άντζελες για το MTV και το Discovery Channel. Συνεργάστηκε με σκηνοθέτες όπως οι Spike Jonze, Michael Apted, Steven Sodenbergh και οι (με την ιδιότητα του σκηνοθέτη) Kathy Bates και Denzel Washington. Έχει ακόμη τη δική του εταιρεία παραγωγής, Little Swan Pictures, με την οποία έχει καταφέρει να φτάσει μέχρι την Αλεούτια Θάλασσα.


05/13

>

VIDEO ART

>

IVA DURKÁČOVÁ (SK)

>

THE OVERVIEW EFFECT 2017

168

08:35 MIN COLOUR SOUND 168


169

J. D. Salinger wrote once: one of the few things left in the world, aside from the world itself, that saddens me every day is an awareness that… Looking down on Earth, the phenomenon called the Overview Effect shifts astronauts’ perspective, causes intense dissatisfaction with the state of the world and urge to do something about it. Being constantly informed about everything that’s happening in the world make people worry either about things they can’t change or nothing but their own wellbeing. Only 50 grams, the estimated weight of the internet, of the information and thoughts, is enough to cause one’s helplessness.

BIO Iva Durkáčová, graduating the Photography and New Media programme (MA) in the The Academy of Fine Art and Design (Bratislava, Slovakia), has participated in several international workshops and events, exhibited regularly in solo and group shows in Slovakia and abroad also as a member of the art collective dsk. co-founded in 2012. Her recent practice is characterised by the intermedia overlap and work with the found footage mainly from TV and film production. However, as she moved on from still to moving image once, her upcoming diploma project is based on original film and video material.

169

Ο Τζ. Ντ. Σάλιντζερ κάποτε έγραψε: ένα από τα ελάχιστα πράγματα που έχουν απομείνει στον κόσμο, πέρα από τον κόσμο τον ίδιο, που με θλίβει κάθε μέρα είναι μια επίγνωση ότι… Βλέποντας την Γη από ψηλά, το αποκαλούμενο φαινόμενο the Overview Effect (το σύμπτωμα της ανασκόπησης), αλλάζει την αντίληψη των αστροναυτών και προκαλεί έντονη δυσαρέσκεια με την υπάρχουσα κατάσταση του κόσμου ωθώντας τους να κάνουν κάτι για αυτό. Με το να λαμβάνουν συνέχεια πληροφορίες σχετικά με τα πάντα που συμβαίνουν στον κόσμο, οι άνθρωποι ανησυχούν είτε για πράγματα που δεν μπορούν να αλλάξουν είτε για τίποτα άλλο παρά μόνο τους ίδιους. Μόνο 50 γραμμάρια, το εκτιμώμενο βάρος του διαδικτύου, της πληροφορίας και της σκέψης, είναι αρκετά για να προκαλέσουν την απελπισία.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Iva Durkáčová είναι τελειόφοιτη στο πρόγραμμα Φωτογραφία και Ψηφιακά Μέσα (ΜΑ) στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Μπρατισλάβα (Σλοβακία). Έχει λάβει μέρος σε διεθνή εργαστήρια και δρώμενα, έχει εκθέσει δουλειά της σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Σλοβακία και στο εξωτερικό. Επίσης, είναι μέλος της καλλιτεχνικής κολλεκτίβας dsk. που συνιδρύθηκε το 2012. Η πρόσφατη τεχνική της χαρακτηρίζεται από αλληλοεπικάλυψη διαφόρων μέσων και επεξεργασία προϋπάρχοντος υλικού που βρίσκει από την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Πάντως, από τότε που μετέβη από την φωτογραφία στην κινούμενη εικόνα, η προσεχής διπλωματική της εργασία βασίζεται σε γνήσιο κινηματογραφικό υλικό και βίντεο.


05/14

>

VIDEO ART

> >

SAMANTHA HARVEY (GB) THE MOMENT WE ARE BLIND 2016

170

07:39 MIN COLOUR SOUND 170


171

What are we really doing in this world, apart from repeating over and over the same actions and movements? Are we not really shells interfacing with each other as a front for something much deeper, more exciting? The Moment We Are Blind is getting ready for this, ready to melt together and let go, as the atoms that we really are, are totally connected with everyone and everything in this world. Building up tension for something you can sense lingering around you, almost on the tip of your tongue, but just out of reach.

BIO Samantha Harvey is a video artist recently graduated from MA Photography at Central Saint Martins, currently based in London. She uses video art with a ‘pop’ aesthetic as a bridge to combine open source software and data to create works that are culturally relevant and thought provoking. She combines moving image, sound and photography that can be used across ever shifting platforms in our digital and physical worlds. Aiming to create new dialogues between the artist and the viewer that are available through this technological era, Harvey recognises the shift in tools that are needed for our accelerated informational driven climate.

171

Τι κάνουμε πραγματικά σε αυτόν τον κόσμο, εκτός από το να επαναλαμβάνουμε συνεχώς τις ίδιες ενέργειες και κινήσεις; Δεν είμαστε στη πραγματικότητα κελύφη που ερχόμαστε σε επαφή ως μία πρόσοψη για κάτι πολύ πιο βαθύ, πιο συναρπαστικό; Το έργο The Moment We Are Blind ετοιμάζεται για αυτό, έτοιμο να λιώσει και να αποδεσμευτεί, καθώς τα άτομα που πραγματικά είμαστε είναι συνδεδεμένα με όλους και όλα σε αυτόν τον κόσμο. Δημιουργεί την ένταση για κάτι που ήδη μπορείτε να αισθανθείτε να πλανιέται γύρω σας, σχεδόν στην άκρη της γλώσσας σας, αλλά δεν μπορείτε να φτάσετε.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Samantha Harvey είναι video artist με έδρα το Λονδίνο, η οποία πρόσφατα αποφοίτησε από τη σχολή ΜΑ Photography του Central Saint Martins. Χρησιμοποιεί video art με μία pop αισθητική, για να συνδυάσει λογισμικό ανοιχτού κώδικα και δεδομένα ώστε να δημιουργήσει έργα με πολυπολιτισμικό χαρακτήρα που προκαλούν την σκέψη. Συνδυάζει τις κινούμενες εικόνες, ήχο και φωτογραφία, εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διαρκώς μεταβαλλόμενες πλατφόρμες στον ψηφιακό και φυσικό μας κόσμο. Με σκοπό να δημιουργήσει νέους διαλόγους μεταξύ του καλλιτέχνη και του θεατή, που είναι διαθέσιμοι μέσα από αυτή την τεχνολογική περίοδο, η Harvey αναγνωρίζει τις αλλαγές στα εργαλεία που χρειαζόμαστε για μια επιταχυνόμενη εποχή πληροφόρησης.


05/15

>

VIDEO ART

>

LEILA JARMAN & MIKE LEISZ (US/US)

>

DEF SOUND I NEED YOU 2 KNOW 2016

172

03:08 MIN COLOUR SOUND 172


173

I Need U 2 Know is an experimental music video for Los Angeles based art rapper Def Sound made by multimedia artists Leila Jarman and Mike Leisz.

Το έργο I Need U 2 Know είναι ένα πειραματικό μουσικό βίντεο βασισμένο στον ράπερ Def Sound, από τους καλλιτέχνες οπτικών πολυμέσων Leila Jarman και Mike Leisz.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Leila Jarman is an award-winning filmmaker, producer, multimedia visual artist and women’s rights activist. Born in Rio de Janeiro, Brazil, her works have been shown at hundreds of film festivals worldwide, in galleries, and museums including the TATE Britain, Ars Electronica and LACMA and have been featured on media outlets such as VICE, AFROPUNK, MTV, VH1, The Creator’s Project and more.

Η Leila Jarman είναι μία βραβευμένη σκηνοθέτης, παραγωγός, καλλιτέχνης οπτικών πολυμέσων και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών. Γεννημένη στο Ρίο ντε Τζανέιρο, τα έργα της έχουν βρεθεί σε εκατοντάδες φεστιβάλ κινηματογράφου παγκοσμίως, σε γκαλερί και μουσεία, συμπεριλαμβανομένων των TATE Britain, Ars Electronica και LACMA και έχουν δημοσιευτεί σε πολλά μέσα μαζικής ενημέρωσης, όπως τα VICE, AFROPUNK, MTV, VH1, The Creator’s Project και άλλα.

Mike Leisz is a multimedia digital artist and programmer from Los Angeles, Ca.

173

Ο Mike Leisz είναι καλλιτέχνης ψηφιακών πολυμέσων και προγραμματιστής από το Λος Άντζελες της Καλιφόρνια.


05/16

>

VIDEO ART

174

> AGNES MOMIRSKI (NL/SI) > VALA 2017 10:17 MIN COLOUR SOUND

174


175

VALA, two-channel video, is inspired by the flood of digital assistants and self-help apps and renders screen-based intertwining of instructional and sensual female voices. Current technological society is producing increasingly more online chat -bots, gynoids, fembots and assistants (such as Siri, Google Now, Cortana), defining them with feminine, sensual features. The video aims to show the contrasting experience of intertwining of these technological and sensual features, as well as how femininity and gender become screen-based surface effects. Vala’s hybrid poetic voice tagging glitches, clicks, and shifts of consciousness, during the wandering and scrolling online, aims to reveal a reality where contradictions can coexist. The sound is made in collaboration with sound artist Jesse Perlstein.

BIO Agnes Momirski is an interdisciplinary artist, with MA in Sculpture from Royal College of Art (London, 2014), and BA in Fine arts from Willem de Kooning Academie (Rotterdam, 2012). Her work is concerned with the relationship between the body, technology and the self, and with interpersonal interaction within virtual and physical spaces. She employs lens- and screen- based media, installation, and performance. She received the Award for young talent by Mondriaan fonds (Netherlands, 2016), Squeeze award (Trieste, 2016). In 2017 she was nominated for the Tesla award by Mota Museum in Ljubljana.

175

Το έργο Vala, ένα βίντεο δυο καναλιών, είναι εμπνευσμένο από τον κατακλυσμό των ψηφιακών βοηθημάτων και εφαρμογών αυτοβοήθειας, και παρουσιάζει στην οθόνη ένα μείγμα από καθοδηγητικές και αισθησιακές γυναικείες φωνές. Η σημερινή κοινωνία της τεχνολογίας παράγει ολοένα και περισσότερα διαδικτυακά προγράμματα για συνομιλίες (chat-bots), γυναικοειδή (gynoids, fembots) και βοηθούς (όπως Siri, Google Now, Cortana), τα οποία προκαθορίζονται με γυναικεία, αισθησιακά χαρακτηριστικά. Το βίντεο έχει ως στόχο να δείξει τις αντιθέσεις της εμπειρίας του μείγματος αυτών των τεχνολογικών και ταυτόχρονα αισθησιακών χαρακτηριστικών, καθώς και το πώς η θηλυκότητα και το φύλο γίνονται εφέ στην επιφάνεια της οθόνης. Τα σφάλματα στην υβριδική, ποιητική φωνή, τα κλικ και οι μετατοπίσεις της συνείδησης κατά τη διάρκεια της online περιπλάνησης, στοχεύουν στην ανάδειξη μιας πραγματικότητας όπου οι αντιθέσεις μπορούν να συνυπάρξουν. Ο ήχος έχει δημιουργηθεί σε συνεργασία με τον καλλιτέχνη Jesse Perlstein.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ H Agnes Momirski είναι διεπιστημονική καλλιτέχνις, με MΑ στην Γλυπτική από το Royal College of Arts, Λονδίνο 2014, και BA στις Καλές Τέχνες από το Willem de Kooning Academie, Ρότερνταμ, 2012. Η δουλειά της ασχολείται με τη σχέση του σώματος, της τεχνολογίας και του εαυτού, καθώς και με τη διαπροσωπική αλληλεπίδραση μέσα σε εικονικούς και πραγματικούς χώρους. Χρησιμοποιεί μέσα με βάση τον φακό και την οθόνη, εγκαταστάσεις και performance. Έλαβε το Βραβείο για νέο ταλέντο από το Mondriaan fonds, Ολλανδία 2016, το βραβείο Squeeze, Τρίστε, 2016. Το 2017 ήταν υποψήφια για το βραβείο Tesla από το Mota Museum στην Λιουμπλιάνα.


05/17

>

VIDEO ART

> >

WU SIUO-MING (TW) EPHEMERA NO.1, NO.2 AND NO.3 2017

176

03:31 MIN COLOUR SOUND 176


177

Ephemera is a quasi-biological audio-visual that is operated by a real time program. Use sound recorded in the local as sample, calculating a kind of natural model by the algorithm, and controlling the quasi-biological’s body, calling, and the dynamic of moving back and forth. Based on an environmental element, to re-analogy the natural form through the computer program. In the opposite way to think about the relationship between civilization and nature. The origin of life may be regarded as some kind of the most cutting-edge technology, and technological progress may only try to approach some kind of original nature.

BIO Wu Siou Ming is a Kaohsiung-based media artist. His multi -disciplinary works in sound, digital video, installation and electronic music have been widely presented across Taiwan. Ming’s site-specific projects explore phenomenology and human perception along with social issues facing urban spaces in his hometown: economic injustice, youth protest and unsustainable environmental practices. His installations and performances have won him numerous awards from prestigious organizations. And his artworks have been presented in U.S, U.K, Europe and Asia.

177

Το έργο Ephemera είναι ένα οιονεί βιολογικό οπτικοακουστικό κομμάτι, το οποίο λειτουργεί από ένα πρόγραμμα πραγματικού χρόνου. Χρησιμοποιώντας τον ήχο που καταγράφεται τοπικά ως δείγμα, υπολογίζεται ένα είδος φυσικού μοντέλου από τον αλγόριθμο και ελέγχεται το οιονεί βιολογικό σώμα, ανακαλώντας την δυναμική της κίνησης του προς τα εμπρός και του προς τα πίσω. Βασισμένο σε ένα περιβαλλοντικό στοιχείο, για να επανεξεταστεί η αναλογία της φυσικής φόρμας μέσα από το πρόγραμμα υπολογιστή. Με τρόπο σκέψης αντίθετο σε ό,τι αφορά την σχέση πολιτισμού και φύσης. Η προέλευση της ζωής μπορεί να θεωρηθεί ως ένα είδος πρωτοποριακής τεχνολογίας και η τεχνολογική πρόοδος μπορεί απλώς να προσπαθήσει να προσεγγίσει ένα είδος πρωτότυπης φύσης.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Wu Siuo-Ming είναι καλλιτέχνης ψηφιακών μέσων με έδρα την Πόλη του Καοσιούνγκ. Τα διεπιστημονικά του έργα με ήχο, ψηφιακό βίντεο, εγκαταστάσεις και ηλεκτρονική μουσική έχουν παρουσιαστεί ευρέως σε όλη την Ταϊβάν. Οι site-specific δράσεις του διερευνούν την φαινομενολογία και την ανθρώπινη αντίληψη μαζί με κοινωνικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι αστικοί τόποι της περιοχής του: οικονομικές αδικίες, νεανικές διαμαρτυρίες και μη βιώσιμες περιβαλλοντικές πρακτικές. Οι εγκαταστάσεις και οι performances του έχουν κερδίσει πολλαπλά βραβεία από επιφανείς οργανισμούς. Τα έργα του έχουν παρουσιαστεί στις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ευρώπη και Ασία.


05/18

>

VIDEO ART

>

KENJI KOJIMA (JP)

>

TECHNO SYNESTHESIA: THE SOUND OF ARCHWAY 2016

178

03:00 MIN COLOUR SOUND 178


179

The project “Techno Synesthesia” researches music in a visual level with computer technology. The computer algorithm takes out the top three differences in shade, lights on the timeline of grid video images and converts RGB values to musical notes. At the beginning of the 20th century, painter Kandinsky and composer Scriabin explored the common visual and auditory information with the art of different expressions. Techno Synesthesia is an experimental Bart that was inherited by the predecessors of the 20th century and considers the fusion and compatibility of multiple sensory organs by computer technology as a new evolution of the 21st century.

BIO Kenji Kojima has been experimenting with the relationships between perception and cognition, technology, music and visual art since the early 90’s. Born in Japan, he moved to New York in 1980. He painted egg tempera paintings until a personal computer was improved rapidly during the 80’s, so he switched his artwork to digital. His early digital works were archived in the New Museum - Rhizome, New York. He developed the algorithm RGB Music that converted digital color values to musical notes. Techno Synesthesia project has exhibited in New York and media art festivals worldwide, including Europe, Brazil, and online at ACM SIGGRAPH.

179

Το πρότζεκτ Techno Synesthesia ερευνά τη μουσική σε οπτικό επίπεδο μέσω της τεχνολογίας των υπολογιστών. Ο αλγόριθμος του υπολογιστή ξεχωρίζει τις τρεις κορυφαίες διαφορές σε απόχρωση και φωτισμό στη χρονολογική σειρά του πλέγματος των εικόνων του βίντεο και μετατρέπει τις τιμές RGB σε μουσικές νότες. Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο ζωγράφος Kandinsky και ο συνθέτης Scriabin διερεύνησαν τις κοινές παραμέτρους οπτικής και ακουστικής πληροφορίας στην τέχνη με διαφορετικές εκφράσεις. Το Techno Synesthesia είναι ένα πειραματικό μουσικό έργο που κληρονομήθηκε από τους προπάτορες του 20ου αιώνα και θεωρεί τη σύντηξη και τη συμβατότητα πολλών αισθητήριων οργάνων προερχόμενη από την τεχνολογία των υπολογιστών ως τη νέα εξέλιξη του 21ου αιώνα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Kenji Kojima πειραματίζεται με τις σχέσεις ανάμεσα στην αντίληψη και τη νόηση, την τεχνολογία, τη μουσική και την οπτική τέχνη από τις αρχές της δεκαετίας του 90. Γεννημένος στην Ιαπωνία, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη το 1980. Ζωγράφιζε με τέμπερα μέχρι που ο προσωπικός υπολογιστής είχε ραγδαία εξέλιξη κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 80, οπότε μετέτρεψε τη τέχνη του σε ψηφιακή. Τα πρώτα του ψηφιακά έργα βρίσκονται στο New Museum – Rhizome, της Νέας Υόρκης. Ανέπτυξε τον αλγόριθμο RGB Music που μετέτρεψε τις ψηφιακές χρωματικές τιμές σε μουσικές νότες. Το πρότζεκτ Techno Synesthesia έχει εκτεθεί στη Νέα Υόρκη και σε πολλά φεστιβάλ ψηφιακών τεχνών ανά τον κόσμο: στην Ευρώπη, τη Βραζιλία και διαδικτυακά στο ACM SIGGRAPH.


05/19

>

VIDEO ART

180

> KAKIA KONSTANTINAKI (GR) > US 2017 04:37 MIN COLOUR SOUND

180


181

Us explores the idea of the singularity in relation to the collective consciousness notion. It revolves around Marshall McLuhan’s idea that both machines as ‘human tools’ and human knowledge are an extension of the mind. As human species, we already share some collective knowledge. One can claim that when using smartphones (machines), we make use of other people’s brain, the inventors of those machines. This inevitably creates a form of collective knowledge and consequents in a form of collective consciousness. In this post-human condition, what happens when our tools, knowledge and brains merge into one extended mind, one distributed intelligence? that everyone shares and have access to. Will this new context form a different, more crystallised level of collective consciousness?

BIO Kakia grew up in Pireus and studied architecture in Chania. She, now, lives and works in London where she completed an MA in Communication Design in Central Saint Martins. She is a 3D artist and an art director by trade, working within the culture and music industry. In her artistic discipline, Kakia uses 3D to insert futuristic and absurd architectural forms into urban among other landscapes with the intention to subvert existing realities. Some of her distinguished projects include: the Daydreaming Project, where she explores the process of making in the digital realm, as well as the Hyper-Opera, that examines feminine narratives in relation to performance and the internet. The latest was exhibited in London Design Festival and featured in Vice Creators among various publications.

181

Το έργο Us διερευνά την ιδέα του τεχνολογικού singularity σε σχέση με την έννοια της συλλογικής συνειδητότητας. Το θέμα που πραγματεύεται στηρίζεται στην ιδέα του Marshall McLuhan ότι τα εργαλεία του ανθρώπου, οι μηχανές και η ανθρώπινη γνώση όπως έχουν εξελιχθεί μέσα στην ανθρώπινη ιστορία, αποτελούν προέκταση του ανθρώπινου μυαλού. Όντας άνθρωποι μοιραζόμαστε ένα κομμάτι συλλογικής γνώσης. Για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι όταν ένας άνθρωπος χρησιμοποιεί ένα smartphone, επί της ουσίας χρησιμοποιεί το μυαλό άλλων ανθρώπων, εκείνων που εφηύραν το smartphone. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται μια συλλογική γνώση και συνεπώς ενός είδους συλλογική συνείδηση. Τι συμβαίνει λοιπόν όταν σε αυτή την post-human συνθήκη εργαλεία, μηχανές, γνώση και νοημοσύνη ενώνονται και δημιουργούν ένα extended mind, ένα κοινό νοητικό σύνολο το οποίο όλοι μοιράζονται και στο οποίο όλοι έχουν πρόσβαση; Θα μπορέσει η νέα αυτή συνθήκη να διαμορφώσει μια διαφορετική και πιο ισχυρή προσέγγιση συλλογικής συνειδητότητας;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Κάκια Κωνσταντινάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά και σπούδασε αρχιτεκτονική στα Χανιά. Ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της πάνω στο Communication Design στο Central Saint Martins στο Λονδίνο, όπου και ζει τα τελευταία χρόνια. Εργάζεται κυρίως ως 3D artist και art-director στο χώρο του πολιτισμού και της μουσικής. Στην καλλιτεχνική της πρακτική χρησιμοποιεί το 3D ώστε να εισάγει φουτουριστικές και απίθανες αρχιτεκτονικές και μη μορφές, σε αστικά και άλλα τοπία, ανατρέποντας έτσι τις υπάρχουσες πραγματικότητες. Κάποια από τα πιο χαρακτηριστικά της έργα ειναι το Daydreaming Project, όπου εξετάζει τη διαδικασία της δημιουργίας στην ψηφιακή πραγματικότητα, και η Hyper-Opera όπου διερευνά τη θηλυκή αφήγηση σε σχέση με το performance και το ίντερνετ. Η Hyper-Opera έχει εκτεθεί στο London Design Festival και έχει δημοσιευθεί σε διαφορες εκδόσεις, όπως το Creators του Vice.


05/20

>

VIDEO ART

182

> CARMEN DUSMET CARRASCO & GUILLAUME ROUX (ES/FR) > CURRENT LANGUAGE 2017 17:42 MIN COLOUR SOUND 182


183

Algorithms have become the new means in which information is categorised. Information is accessible to a higher percent of society today, however, as Pierre Levy puts it, we interact with a massive media-library (post-encyclopedia); thanks to the interface, users are not required to comprehend the method in which information is categorised. But is it necessary to understand the method in order to fully achieve full democratisation of information? Would a deeper understanding of this computational process change the way we perceive information? And above all, does the method have to understand us? With Current Language, we engage on a research-based project where Google’s Cloud Vision API becomes the base ground to explore the above questions.

BIO Carmen is a Spanish graphic designer, currently finalising her studies at the Royal Academy of Art, in The Hague, Holland. She previously completed a Bachelor in Psychology, in Madrid. Her interest in human behaviour and how this one is affected by social, political and cultural factors is the main drive of her work. Mainly focused on moving image, she analyses the transformation of the discipline, and its adaptation to other fields through autonomous working processes. She explores the possibilities of design existing in other contexts, and the power it has to trigger new perspectives of conversation. Guillaume is a French graphic designer, graduating from his master at the Institut Supérieur des Beaux Arts de Besançon. He is interested in new digital media, and the impact these have for designers. His work is based on 3D animation and interactive design. He studies how new encryption technologies can open possibilities for designers and their collaborations by involving them into the working process.

183

Οι αλγόριθμοι έχουν γίνει τα νέα μέσα, μέσω των οποίων κατηγοριοποιείται η πληροφορία. Η πληροφορία είναι προσβάσιμη από ένα μεγαλύτερο ποσοστό της κοινωνίας σήμερα, ωστόσο, όπως το θέτει ο Pierre Levy, αλληλεπιδρούμε με μια τεράστια βιβλιοθήκη μέσων (μετα-εγκυκλοπαίδεια)· χάρη στο περιβάλλον, οι χρήστες δεν είναι απαραίτητο να κατανοούν τον τρόπο με τον οποίο κατηγοριοποιείται η πληροφορία. Όμως είναι απαραίτητο να καταλαβαίνουμε τη μέθοδο για να πετύχουμε τον πλήρη εκδημοκρατισμό της πληροφορίας; Θα άλλαζε ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε την πληροφορία, εάν υπήρχε μια βαθύτερη κατανόηση της τεχνολογικής διαδικασίας; Και κυρίως, πρέπει και αυτή η μέθοδος να κατανοήσει εμάς; Με το έργο Current Language δεσμευόμαστε με μια ερευνητική εργασία, στην οποία το Cloud Vision API της Google αποτελεί το βασικό πεδίο για να διερευνήσουμε τα παραπάνω ερωτήματα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Carmen είναι Ισπανίδα γραφίστρια, που βρίσκεται στο τέλος των σπουδών της στο Royal Academy of Art της Χάγης στην Ολλανδία. Έχει ήδη ολοκληρώσει ένα πρώτο πτυχίο στην Ψυχολογία, στην Μαδρίτη. Το ενδιαφέρον της για την ανθρώπινη συμπεριφορά και πώς αυτή επηρεάζεται από κοινωνικούς, πολιτικούς και πολιτισμικούς παράγοντες αποτελεί το κύριο κίνητρο της δουλειάς της. Επικεντρωμένη κυρίως στην κινούμενη εικόνα, η καλλιτέχνις αναλύει τις μεταμορφώσεις του τομέα, και το πώς υιοθετείται από άλλα πεδία μέσω αυτόνομων διαδικασιών. Διερευνά τις δυνατότητες της γραφιστικής που ενυπάρχει σε άλλα πλαίσια, και την δύναμη που έχει να εγείρει νέες προοπτικές συζήτησης. Ο Guillaume είναι Γάλλος γραφίστας, τελειόφοιτος του μεταπτυχιακού του στο Institut Supérieur des Beaux Arts de Besançon. Τον ενδιαφέρουν τα ψηφιακά μέσα, και το πώς αυτά επηρεάζουν τους γραφίστες. Η δουλειά του βασίζεται σε τρισδιάστατα animation και στο διαδραστικό σχεδιασμό. Μελετά πώς οι νέες τεχνολογίες κρυπτογράφησης μπορούν να διευρύνουν τις δυνατότητες για τους σχεδιαστές, μέσω της ανάμειξής τους με τεχνολογικές διαδικασίες.


05/21

>

VIDEO ART

> >

NICOLE RAYBURN (CA) YA - WHY SO NEGATIVE? 2017

184

02:28 MIN COLOUR SOUND

184


185

All AI dialogue is originally excerpted from unscripted exchanges between AI robots and interviewers a glimpse into when robots talk amongst themselves… ‘Ya – why so negative?’ is the first video in the ‘FutureNow’ series in which excerpts from interviews of AI robots are edited together, to imagine a future, situated in the now, in which AI, born out of both the human and the other, converse among themselves. There is an unsettling tension between an awareness that the robots have been programmed to respond in a particular manner, and knowing they have also been instilled with the ability to learn, mimic, and retain from each new experience – as they interact and speak, we are literally watching them evolve.

BIO My artistic practice is a blundering convergence of text, video, and still imagery. Often via appropriation and obsessive repetition, my work addresses ideas around ‘the other’, human/non-human relations, and concepts of boundary and transgression through the lens of history, religion, sci-fi, and popular culture. I hold a Masters of Fine Art from the University of Western Ontario and am currently a faculty instructor at the Yukon School of Visual Arts. I am the founder and producer of Cold Cuts Video Festival, and currently, live and work between Dawson City, Yukon, and more southerly locations.

185

Όλος ο διάλογος τεχνητής νοημοσύνης έχει αντληθεί από μη καταγεγραμμένες στιχομυθίες μεταξύ ρομπότ τεχνητής νοημοσύνης και δημοσιογράφων, ως μια ματιά στο πώς συνομιλούν μεταξύ τους τα ρομπότ. Το έργο ‘Ya – why so negative?’ αποτελεί το πρώτο της σειράς Future Now, όπου αποσπάσματα τέτοιων συνεντεύξεων έχουν επεξεργαστεί και ενωθεί, με στόχο να φανταστούμε ένα μέλλον, τοποθετημένο στο τώρα, όπου η τεχνητή νοημοσύνη -γεννημένη τόσο από τον άνθρωπο όσο και από το άλλο - συνδιαλέγεται. Προκύπτει μια ανησυχητική ένταση που κυμαίνεται μεταξύ της επίγνωσης ότι τα ρομπότ έχουν προγραμματιστεί να ανταποκρίνονται με συγκεκριμένους τρόπους και της επίγνωσης ότι ταυτόχρονα έχουν προγραμματιστεί με την ικανότητα να μαθαίνουν, να μιμούνται και να αντλούν από κάθε νέα εμπειρία. Καθώς τα βλέπουμε να συνομιλούν, παρακολουθούμε ουσιαστικά την εξέλιξή τους.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η καλλιτεχνική μου δράση είναι ένα συνονθύλευμα από γραπτό λόγο, βίντεο, και εικόνες. Συχνά μέσω δανεισμών και εμμονοληπτικής επανάληψης, η δουλειά μου αφορά ιδέες γύρω από το άλλο, τις ανθρώπινες και μη σχέσεις, καθώς και την έννοια του ορίου και της παράβασης, μέσα από τον φακό της ιστορίας, της θρησκείας, επιστημονικής φαντασίας και λαϊκής κουλτούρας. Κάτοχος Master of Fine Arts στο Πανεπιστήμιο του Δυτικού Οντάριο, αυτή την περίοδο διδάσκω στο Yukon School of Visual Arts. Είμαι ιδρύτρια και παραγωγός του Cold Cuts Video Festival. Ζώ και δουλεύω μεταξύ του Ντόσον, του Γιούκον και άλλων περιοχών του νότου.


05/22

>

VIDEO ART

> >

EWAN GOLDER (FR) BINARY LOVE 2017

186

12:49 MIN COLOUR SOUND 186


187

“Every adventure starts with a Wifi connection. But where do we go? Does it matter? Where is our narrative drive? Anywhere to distract us from our planned obsolescence. Binary Love. Algorithm Blues. A convulsive love, burning and whirring like an overheating hard drive, corrupting your senses. If we could only find a connection, to embolden us in the face of this avalanche of digital detritus, to help us hack through the jungle to find ourselves, to find each other, smashing the avatar within an avatar within an avatar, to find you in your purest data form, a glorious algorithm of incomprehensible beauty. Dare to drive with me, let our data streams merge and whatever you do, never log off.”

BIO Ewan was born in the Romney Marsh on the South East Coast of England. Since completing his Bachelor’s degree in Media Production at Lincoln University, he has been working as an independent filmmaker and editor, making award winning short fiction films, as well as experimental films, music videos, documentaries, and video art. Ewan has collaborated with artists, poets and musicians for a variety of projects. His work usually explores themes of identity, isolation and a yearning for connection, usually from the perspective of characters who are odds with society. His short films have been screened at festivals around the world. He has recently finished two years in residency at the postgraduate program at Le Fresnoy – Studio Nationale Des Artes Contemporians, in Northern France.

187

«Κάθε περιπέτεια ξεκινάει με μία σύνδεση στο ίντερνετ. Αλλά προς τα που πηγαίνουμε; Έχει σημασία; Που είναι η αφηγηματική μας ώθηση; Οπουδήποτε για να μας αποσπάσει από την προγραμματισμένη απαξίωση. Δυαδική αγάπη. Αλγοριθμική μελαγχολία. Μία σπασμωδική αγάπη, που καίει και βουίζει όπως ένας υπερθερμασμένος σκληρός δίσκος που αλλοιώνει τις αισθήσεις. Αν μπορούσαμε να βρούμε μία σύνδεση να μας ενθαρρύνει μπροστά σε αυτή τη χιονοστιβάδα ψηφιακών αποβλήτων, να μας βοηθήσει να διεισδύσουμε στη ζούγκλα για να βρούμε τους εαυτούς μας, να βρούμε ο ένας τον άλλο, διαλύοντας το άβαταρ που υπάρχει μέσα στο άβαταρ, να σε βρούμε στην πιο απλή μορφή δεδομένων, ένα λαμπρό αλγόριθμο ασύλληπτης ομορφιάς. Σε προσκαλώ να έρθεις μαζί μου, να αφήσεις τα ρεύματα των δεδομένων να συγχωνευτούν και οτιδήποτε κάνεις, ποτέ μην αποσυνδεθείς.»

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Ewan γεννήθηκε στο Romney Marsh, στη νοτιοανατολική ακτή της Αγγλίας. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Παραγωγή Πολυμέσων στο πανεπιστήμιο Lincoln, εργάζεται ως ανεξάρτητος παραγωγός ταινιών και επιμελητής, δημιουργώντας βραβευμένες ταινίες μικρού μήκους, πειραματικές ταινίες, μουσικά βίντεο, ντοκιμαντέρ και καλλιτεχνικά βίντεο. Έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες, ποιητές και μουσικούς για διαφορετικά πρότζεκτ. Οι μικρού μήκους ταινίες του έχουν προβληθεί σε φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Πρόσφατα ολοκλήρωσε τα δύο χρόνια της ειδικότητάς του στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του πανεπιστημίου Le Fresnoy – Studio Nationale Des Artes Contemporians της Βόρειας Γαλλίας.


05/23

>

VIDEO ART

>

JOËLLE SNAITH & KRIS COOK (GB/ZA)

>

PART 2 - BOT EXISTENTIAL 2017

188

05:50 MIN COLOUR SOUND 188


189

Bot existential is an audiovisual piece by Joëlle Snaith and Kris Cook that explores the possibility of artificial consciousness and machine impressions of the environment. The machine mind cycles franticly through memories and impressions as it learns, trying to understand and make sense of its purpose. These impressions can overload and overwhelm, constructing an understanding of the world and of itself that is both true and false. The soundtrack is written by electronic artist Killawatt.

BIO Joëlle (b. 1982) is a South African audiovisual artist and designer whose work is focused on exploring the connection between sound and form. Her approach is highly experimental, producing an output that is often unexpected and unknown at the start. Using frequencies and minimal structures she tries to capture the emotions that she feels in the moment, creating images and forms that are largely sculpted by sound. She lives and works in London, UK. Kris (b. 1981) is a South African motion graphics artist and 3D designer living and working in Cape Town, SA.

Το έργο Bot existential είναι ένα οπτικοακουστικό κομμάτι των Joëlle Snaith και Kris Cook που διερευνά τις δυνατότητες της τεχνητής συνείδησης και των μηχανικών αποτυπώσεων του περιβάλλοντος. Ο νους της μηχανής περιδιαβαίνει πυρετωδώς ανάμεσα από αναμνήσεις και εντυπώσεις καθώς μαθαίνει, προσπαθώντας να καταλάβει και να αντιληφθεί το νόημα που έχει ο σκοπός του. Οι εντυπώσεις αυτές μπορεί να υπερφορτίσουν και να συγκλονίσουν, δημιουργώντας έτσι μια αντίληψη για τον κόσμο και για την ίδια τη μηχανή, που είναι ταυτόχρονα σωστή και λάθος. Συνθέτης του μουσικού κομματιού είναι ο καλλιτέχνης ηλεκτρονικής μουσικής Killawatt.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Joëlle (γεν.1982) είναι Νοτιοαφρικανή καλλιτέχνις οπτικοακουστικών μέσων και designer. Η δουλειά της επικεντρώνεται στην διερεύνηση της σύνδεσης μεταξύ ήχου και φόρμας. Η προσέγγισή της είναι εξαιρετικά πειραματική, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που συχνά είναι απρόσμενο και άγνωστο στην αρχή. Χρησιμοποιώντας συχνότητες και μινιμαλιστικές δομές επιδιώκει να αιχμαλωτίσει τα συναισθήματα που νιώθει εκείνη τη στιγμή, δημιουργώντας έτσι εικόνες και φόρμες, οι οποίες σμιλεύονται σε μεγάλο βαθμό από τον ήχο. Ζεί και εργάζεται στο Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο. Ο Kris (γεν. 1981) είναι Νοτιοαφρικανός καλλιτέχνης motion graphics και 3D designer. Ζεί και εργάζεται στο Cape Town, Νότια Αφρική.

189


05/24

>

VIDEO ART

190

> JIL GUYON (US) > WW 2017 07:38 MIN COLOUR SOUND 190


191

WW is a psychedelic, sci-fi voyage into the darker recesses of consciousness. With its surrealist use of artifice and doubling, the video combines abstracted imagery with footage of a nameless woman performing a sequence of precisely choreographed gestures within a confined, futuristic space. This juxtaposition between the abstract and symbolic merges with an electronic sound score to create an unsettling investigation of the cataclysmic forces that underlie birth and death.

BIO Jil Guyon is a multi-award winning visual and performing artist based in New York. Her performance-videos have screened at theaters, cinemas, museums, galleries and concert halls around the world, including Lincoln Center’s “Dance on Camera” Festival, “Cinedanse Quebec,” “Fashion Art Toronto,” “Women and Fashion FilmFEST” (Best Experimental Film) at Symphony Space, NYC, “San Francisco Dance Film Festival,” and “NOW New Music Festival” among others. She is a Lumiere prize (Canada) nominee, and a recipient of the IndieFEST, Global Shorts and Accolade Awards for Excellence in experimental film.

191

Το έργο WW είναι ένα ψυχεδελικό ταξίδι επιστημονικής φαντασίας μέσα στις πιο σκοτεινές εσοχές της συνείδησης. Με τη χρήση σουρεαλιστικών τεχνικών και doubling, το βίντεο συνδυάζει αφηρημένες εικόνες με πλάνα μιας ανώνυμης γυναίκας που εκτελεί μια σειρά χορογραφημένων κινήσεων με ακρίβεια μέσα σε έναν περιορισμένο, φουτουριστικό χώρο. Αυτή η αντιπαράθεση μεταξύ του αφηρημένου και συμβολικού, συγχωνεύεται με μια ηλεκτρονική ηχητική σύνθεση, για να δημιουργηθεί μια ανησυχητική ενδοσκόπηση στις κατακλυσμικές δυνάμεις που διέπουν την γέννηση και τον θάνατο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Jil Guyon είναι πολυβραβευμένη visual και performing artist, με έδρα την Νέα Υόρκη. Τα performance-video της έχουν προβληθεί σε θέατρα, σινεμά, μουσεία, γκαλερί και μέγαρα ανά τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Lincoln Center’s “Dance on Camera” Festival, “Cinedanse Quebec,” “Fashion Art Toronto,” “Women and Fashion FilmFEST” (Best Experimental Film) at Symphony Space, NYC, “San Francisco Dance Film Festival,” και “NOW New Music Festival” μεταξύ άλλων. Είναι υποψήφια για το βραβείο Lumiere (Καναδάς), και κάτοχος του βραβείου IndieFEST, Global Shorts and Accolade Awards για διάκριση στον πειραματικό κινηματογράφο.


05/25

>

VIDEO ART

> >

JAKUB ZUSCIN (SK) HIATUS – PRECIPICE 2016

192

04:41 MIN COLOUR SOUND

192


193

Precipice is an abstract visual journey that is dedicated to the theme of birth. We observe a single human being floating through space in various visual representations. I have used simple objects such as pyramids to represent different symbols in various cultures.

BIO Jakub Zuscin is currently attending the Academy of Performing Arts in Bratislava, Slovakia. He specializes in motion design, composition and simulation. His work has been presented in different light festivals in Italy, Russia, Japan, Czech Republic and other places around the world.

193

Το έργο Precipice είναι ένα αφηρημένο οπτικό ταξίδι αφιερωμένο στο θέμα της γέννησης. Στο βίντεο παρατηρούμε μέσα από ποικίλες οπτικές αναπαραστάσεις, έναν άνθρωπο που αιωρείται στο διάστημα. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποίησε απλά αντικείμενα, όπως πυραμίδες, για να αναπαραστήσει σύμβολα από διάφορες κουλτούρες.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Jakub Zuscin παρακολουθεί μαθήματα στην Ακαδημία Παραστατικών Τεχνών της Μπρατισλάβα στη Σλοβακία. Ειδικεύεται στη σύνθεση, την προσομοίωση και το design κίνησης. Τα έργα του έχουν παρουσιαστεί σε διάφορα φεστιβάλ στην Ιταλία, τη Ρωσία, την Ιαπωνία, την Τσεχία και σε άλλα μέρη του κόσμου.


05/26

>

VIDEO ART

>

CARLA CHAN (HK)

>

BLACK MOVES 2016

194

07:40 MIN BLACK&WHITE SOUND 194


195

BLACK MOVES is a video that creates a spatial drama and a virtual landscape that simulates the forming and de-forming of an amorphous black mass, an evocative sensorial unfolding that traverses between the boundaries of the physical and the psychological as experienced inside a dark space. The multi -layered visuals in the video are created with a set of noise -generation algorithm simulating organic formations and patterns found in nature. These noise-like organic visual crystals are my attempts in naturalizing digital imageries via the creation of a virtual landscape.

BIO Carla Chan (b. 1989) is a mix media artist who is based in Berlin and Hong Kong. Much like the never-ending development of new technology, Chan considers media art as a medium with infinite possibilities for artistic expressions. Minimal in style and form, Chan’s works often play with the blurred boundaries between reality and illusion, figure and abstraction. Her recent practice focuses on the ambiguity in nature. Bridging natural transformation and unpredictable computer algorithms, her works are consolidated with a cohesive dynamic between form, means and content.

195

Το έργο Black Moves είναι ένα βίντεο που δημιουργεί ένα χωροταξικό δράμα και ένα εικονικό τοπίο, το οποίο προσομοιάζει τη διαμόρφωση και την παραμόρφωση μίας άμορφης μαύρης μάζας, ένα υποβλητικό αισθητήριο ξετύλιγμα που ταξιδεύει ανάμεσα στα όρια του φυσικού και του ψυχολογικού, όπως αυτά βιώνονται μέσα σε ένα σκοτεινό χώρο. Τα πολυεπίπεδα οπτικά μέσα του βίντεο δημιουργούνται από ένα σύνολο αλγόριθμων που παράγουν ήχους, προσομοιάζοντας έτσι τους οργανικούς σχηματισμούς και τα μοτίβα που υπάρχουν στη φύση. Αυτοί οι οργανικοί οπτικοί κρύσταλλοι που θυμίζουν ήχους είναι η απόπειρα της αφομοίωσης των ψηφιακών εικόνων μέσω της δημιουργίας ενός εικονικού τοπίου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Carla Chan γεννημένη το 1989, είναι μία mix media artist, με έδρα το Βερολίνο και το Χονγκ Κονγκ. Όμοια με την ατέλειωτη εξέλιξη των νέων τεχνολογιών, η Chan θεωρεί την τέχνη ένα μέσο με άπειρες δυνατότητες καλλιτεχνικής έκφρασης. Με μινιμαλιστικό στιλ και μορφή, τα έργα της Chan παίζουν συχνά με τα θολά όρια μεταξύ της πραγματικότητας και της ψευδαίσθησης, της μορφής και του αφηρημένου. Στην πρόσφατη πρακτική της επικεντρώνεται στην ασάφεια της φύσης. Γεφυρώνοντας το φυσικό μετασχηματισμό με τους απρόβλεπτους αλγόριθμους υπολογιστών, τα έργα της εδραιώνονται με μία συνεκτική δυναμική μεταξύ της μορφής, του μέσου και του περιεχομένου.


05/27

>

VIDEO ART

196

> FIELD (UK) > HIDDEN LAYER 2017 02:54 MIN COLOUR SOUND

196


197

With AI systems playing an ever-growing role in our daily decision making, creative studio FIELD highlights a timely and important topic. Harnessing the insight that human and artificial intelligence will soon blend into an ‘augmented self’, FIELD weaves together fashion, live action, and CG for its experimental short film, ‘Hidden Layer’. Hidden Layer imagines how the future of AI will affect our sense of identity and humanness - and what happens when these systems inevitably malfunction. In an artificial neural network, the Hidden Layer is where the main computation is performed, but it has no direct connection with the outside world. The film explores how, to a certain extent, deep learning algorithms are simultaneously autonomous, unpredictable, and inscrutable in their decision-making.

BIO As a creative studio specialized in art and technology, we create powerful new formats of visual communication. Together with selected brands and cultural institutions, we work as artists, designers and consultants across strategy and branding, moving image, and immersive experiences. On the cusp of technological singularity, their visions speculate on the future of the human condition and the invisible synthetic nature in which it exists. FIELD’s pioneering use of new technologies and design methods result in photography, time-based digital sculptures and immersive audiovisual installations. Directed by: Marcus Wendt Written by: Marcus Wendt & Vera-Maria Glahn Starring: Maggie Maurer at IMG Original Soundtrack: Goldenhum & Kuedo DOP: SOS in Belair Camera Operator: Seth Finegold Choreography: Vera-Maria Glahn Styling: Natalie Wilkins Hair & Makeup: Kentaro Kondo at Eighteen Management Art Direction: Olof Storm, Paul Brenner, Arnaud Peron Visual Effects, Design & Animation: Tim Bacon, Julien Bauzin, Paul Brenner, Dan Hoopert, Fernando Magalhaes, Arnaud Peron Producer: Alice Shaughnessy

197

Με τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης να παίζουν έναν όλο και μεγαλύτερο ρόλο στην καθημερινή λήψη αποφάσεων, το δημιουργικό στούντιο FIELD τονίζει ένα επίκαιρο και σημαντικό θέμα. Αξιοποιώντας τη γνώση της ανθρώπινης και τεχνητής νοημοσύνης που σύντομα θα κρυφτεί σε έναν «εικονικό εαυτό», το FIELD χρησιμοποιεί τη μόδα, τη ζωντανή δράση και τη γλώσσα προγραμματισμού στην πειραματική ταινία μικρού μήκους με τίτλο Hidden Layer. Το έργο φαντάζεται πώς το μέλλον της τεχνητής νοημοσύνης θα επηρεάσει την αίσθηση της ταυτότητας και της ανθρωπιάς και τι θα συμβεί όταν, αναπόφευκτα, αυτά τα συστήματα θα σταματήσουν να λειτουργούν. Σε ένα τεχνητό νευρολογικό δίκτυο, το Hidden Layer βρίσκεται εκεί όπου εκτελείται ο κύριος υπολογισμός, χωρίς να έχει άμεση σύνδεση με τον έξω κόσμο. Η ταινία εξερευνά πως, μέχρι ένα συγκεκριμένο όριο, οι αλγόριθμοι βαθιάς μάθησης είναι ταυτόχρονα αυτόνομοι, απρόβλεπτοι και ανεξιχνίαστοι στη λήψη αποφάσεών τους.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ως δημιουργικό στούντιο που ειδικεύεται στην τέχνη και την τεχνολογία, δημιουργούμε νέες ισχυρές μορφές οπτικής επικοινωνίας. Μαζί με επιλεγμένα brands και πολιτιστικά ιδρύματα εργαζόμαστε ως καλλιτέχνες, σχεδιαστές και σύμβουλοι ανάμεσα στη στρατηγική και το branding, την κινούμενη εικόνα και τις εμβυθιστικές εμπειρίες. Στην ακμή της τεχνολογικής μοναδικότητας, τα οράματά τους θέτουν ερωτήματα για το μέλλον του ανθρώπινου παράγοντα και της αόρατης συνθετικής φύσης όπου υφίσταται. Η πρωτοποριακή χρήση των νέων τεχνολογιών και των μεθόδων σχεδιασμού έχει ως αποτέλεσμα τη φωτογραφία, τα ψηφιακά γλυπτά και τις εμβυθιστικές οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις.


05/28

>

VIDEO ART

>

BECKY LYON (UK)

>

MACHINE MEDITATION STUDIES #2 2017

198

03:13 MIN COLOUR SOUND 198


199

Machine Mediation #2, forms part of a series of studies exploring what a ‘meditative’ audio visual experience might look like for future semi-artificial life. In Machine Meditation #2, the ‘alpha’ dream state meets the electric fission of human-generated ECG scans, connecting and disconnecting. The rhythmic ripple of the LCD screen is painterly and peaceful, restorative yet melancholy. Fragments of data disassemble and then collage into machine-mind landscapes - micro-territories unknown and unknowable. Machine Meditation is part of Sympathetic Synthetics a speculative research inquiry looking into silicon futures, conscious codes and artificial life forms.

BIO Becky Lyon is an artist from London exploring potential futures through artefacts, sensory transmissions and moving image. She describes her practice as ‘elastic fictions’ - malleable propositions opening up discussion, debate and interaction around critical issues surrounding a possible post-natural planet. She has exhibited at the TATE Modern Studio Reflex and TEDx Royal Society. She’s had artwork featured in Imperial College London’s, iScience magazine and is one of the Artists in Residence at The Cube. She is Co-Programme Lead for London LASER and The Future Of_ conference. She is studying MA Art and Science at Central Saint Martins, London. Production: Becky Lyon Sound: Manipulated sample: ‘Elementary Wave 11’ by Eroika

199

Το έργο Machine Meditation Studies #2 αποτελεί μέρος μιας σειράς μελετών που διερευνούν το πώς θα έμοιαζε μια «διαλογιστική» οπτικοακουστική εμπειρία στην μελλοντική ημι-τεχνητή ζωή. Στο έργο, η ονειρική φάση «άλφα» συναντά την ηλεκτρική σχάση από ανθρώπινα ηλεκτροκαρδιογραφήματα, που συνδέονται και αποσυνδέονται.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Becky Lyon είναι καλλιτέχνιδα από το Λονδίνο, που εξερευνά πιθανές εκδοχές του μέλλοντος μέσα από αντικείμενα, αισθητηριακούς πομπούς και κινούμενες εικόνες. Περιγράφει την τέχνη της ως ‘ελαστικές μυθοπλασίες’ –εύκαμπτες προτάσεις με σκοπό να ανοίξουν συζητήσεις, διαφωνίες και αλληλεπίδραση σχετικά με κρίσιμα ζητήματα που αφορούν έναν πιθανό μεταφυσικό πλανήτη. Έχει εκθέσει στο TATE Modern Studio Reflex και το TEDx Royal Society. Έργο της έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό iScience του Imperial College στο Λονδίνο και είναι Residence Artist στο The Cube. Είναι επίσης, συνιδιοκτήτρια του London LASER και του συνεδρίου The Future Of_. Κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στο πρόγραμμα Art and Science στο Πανεπιστήμιο Central Saint Martins στο Λονδίνο.


05/29

>

VIDEO ART

200

> SANDRA CRISP (UK) > REMOTE CITY [SKYGARDENS_TOWERS] 2016 06:28 MIN COLOUR SOUND

200


201

The camera pans through elevated levels of a fragmented and futuristic city featuring sky gardens and empty high-rise towers that humans appear to have left behind. Hybrid ‘architectural models are textured with borrowed/ downloaded visuals and smart-phone-camera stills, embedded into their multi-faceted surfaces. Whilst online maps of real-world city locations are used as templates to create 3d structures. The film was originally inspired by a journalism article ‘Ghost Towers’ about many unoccupied high-rise towers in the city.

BIO Sandra Crisp (b. Cheshire, UK) studied MA Fine Art Printmaking Wimbledon School of Art (1993). She has exhibited widely both nationally and internationally and taught in various London -based colleges. Recent exhibitions/ awards include: Forthcoming - June 2018: Altered States, Waterloo Festival, London, UK. 2017: Schauerman Digital Prize (Awarded by Gentic Moo/The London Group) 2017: ‘The London Group Open’ Cello Factory, London, UK. 2017: FILE Video and GIF, Electronic Language International Festival, São Paulo, Brazil. 2016: ‘Visions’ Bow Arts, Nunnery Gallery, London, UK. 2016: Arctic Moving Image and Film Festival, Harstad, Norway. 2016: EMAF European Media Arts Festival, Osnabrück, Germany.

201

Η κάμερα κινείται μέσα από τα υπερυψωμένα επίπεδα μιας κατακερματισμένης και φουτουριστικής πόλης με ουράνιους κήπους και άδειους ουρανοξύστες, τους οποίους φαίνεται πως οι άνθρωποι άφησαν πίσω τους. Τα υβριδικά αρχιτεκτονικά μοντέλα έχουν δημιουργηθεί με δανεισμένες/κατεβασμένες εικόνες και στιγμιότυπα τραβηγμένα από κάμερες smartphone, ενσωματωμένα στις πολυπρόσωπες επιφάνειές τους, ενώ οι online χάρτες πραγματικών τοποθεσιών χρησιμοποιούνται ως δείγμα για να σχεδιαστούν τρισδιάστατες δομές. Αρχική έμπνευση για την ταινία αποτέλεσε το δημοσιογραφικό άρθρο ‘Ghost Towers’, που αναφέρεται σε πολλούς ακατοίκητους ουρανοξύστες στην πόλη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Sandra Crisp (γεννημένη στην Αγγλία) σπούδασε Fine Art Printmaking στο Wimbledon School of Art (1993). Έχει κάνει εκθέσεις τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο και έχει διδάξει σε πολλά κολέγια του Λονδίνου. Πρόσφατες εκθέσεις της και βραβεία περιλαμβάνουν: Forthcoming -Ιούνιος 2018: Altered States, Waterloo Festival, Λονδίνο, Αγγλία. 2017: Schauerman Digital Prize (απονεμήθηκε από την Gentic Moo/The London Group) 2017: ‘The London Group Open’ Cello Factory, Λονδίνο, Αγγλία. 2017: FILE Video and GIF, Electronic Language International Festival, Σάο Πάολο, Βραζιλία. 2016: ‘Visions’ Bow Arts, Nunnery Gallery, Λονδίνο, Αγγλία. 2016: Arctic Moving Image and Film Festival, Harstad, Νορβηγία. 2016: EMAF European Media Arts Festival, Osnabrück, Γερμανία.


05/30

>

VIDEO ART

202

> AUJIK (JP/SE) > SPATIAL BODIES 2016 04:06 MIN COLOUR SOUND 202


203

Spatial Bodies depicts the urban landscape and architectural bodies as an autonomous living and self replicating organism, domesticated and cultivated only by its own nature. A vast concrete vegetation, oscillating between order and chaos. The artwork is influenced by Gunkan architecture, metabolism and the video game Katamari Damacy.

BIO AUJIK is an artistic concept initiated in 2001 by the Swedish artist Stefan Larsson who lives in Kyoto, Japan. Its core themes are artificial intelligence, nature, technology, perception, future speculation, neuroscience and architecture. AUJIK resembles a fictive esoteric cult, whose outlook contains elements from Japanese nature religions, Shinto and Zen Buddhism. Its central idea is that everything, even the most artificial things, have consciousness and a soul. On the audio visual level, AUJIK’s works combine alien organic-mechanical hybrids with electronic music soundscapes. AUJIK been featured and awarded at Prix Ars Electronica, SIGGRAPH, JMAF, Animago and had exhibitions worldwide. Music specially composed by Daisuke Tanabe. Filmed in Osaka, Japan.

Το έργο Spatial Bodies αποτυπώνει το αστικό τοπίο και τα αρχιτεκτονικά σώματα ως ένα αυτόνομο ον και αναπαραγωγικό οργανισμό, εξημερωμένο και καλλιεργημένο από την ίδια του τη φύση. Μια τεράστια και σαφής βλάστηση που αμφιταλαντεύεται μεταξύ της τάξης και του χάους. Το έργο είναι επηρεασμένο από την αρχιτεκτονική του Gunkan, το μεταβολισμό και το video game Katamari Damacy.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Το AUJIK είναι μία καλλιτεχνική ιδέα που ξεκίνησε το 2001 από τον Σουηδό καλλιτέχνη Stefan Larsson, ο οποίος ζει στο Κιότο της Ιαπωνίας. Τα κεντρικά θέματά του είναι η τεχνητή νοημοσύνη, η φύση, η τεχνολογία, η αντίληψη, η μελλοντική εικασία, η νευρολογία και η αρχιτεκτονική. Το AUJIK μοιάζει με μία φανταστική εσωτερική θρησκεία, η οποία συνδυάζει στοιχεία του Σιντοϊσμού και του Βουδισμού. Η κεντρική της ιδέα είναι ότι όλα, ακόμη και τα τεχνητά πράγματα, έχουν συνείδηση και ψυχή. Στο οπτικοακουστικό επίπεδο, τα έργα του AUJIK συνδυάζουν τα ξένα οργανικά-μηχανικά υβρίδια με τα ηλεκτρονικά ηχητικά τοπία. Το AUJIK έχει συμπεριληφθεί και τιμηθεί με βραβεία στα Prix Ars Electronica, SIGGRAPH, JMAF, Animago και έχει κάνει εκθέσεις παγκοσμίως. Τη μουσική έχει συνθέσει ο Daisuke Tanabe. Το βίντεο γυρίστηκε στην Οσάκα της Ιαπωνίας.

203


05/31

>

VIDEO ART

>

CAMILLE PICQUET (FR)

>

SUPER LUNE 2017

204

08:34 MIN COLOUR SOUND 204


205

Super Lune is an application that combines the waves of love to those of the stars. If the love is real, the connection will glitch. To satisfy the obstinate requests of her boyfriend, Iris downloads the app. She connects to John Love, and starts playing the game.

BIO Camille Picquet was born on the 3rd of February 1990 in Mont -de-Marsan in the Landes. After beginning his studies in the field of Civil Engineering, he realized that his real passion is cinema. Thus, he applied to Sorbonne and later got accepted in the Directing department of La Fémis in 2012. There, he directed several short films – among them are Soy Gonzalo and La nuit d’Emile – which have been screened in numerous festivals all over the world.

205

Το έργο Super Lune είναι μία εφαρμογή που συνδυάζει τα κύματα της αγάπης με αυτά των αστερισμών. Αν η αγάπη είναι πραγματική τότε η σύνδεση θα έχει πρόβλημα. Η Iris κατεβάζει την εφαρμογή για να ικανοποιήσει τις άκαμπτες απαιτήσεις του αγοριού της. Συνδέεται με τον John Love και ξεκινάει να παίζει το παιχνίδι.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Camille Picquet γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου του 1990 στο Μον-ντε-Μαρσάν του Λαντ της Γαλλίας. Αφού ξεκίνησε τις σπουδές ως Πολιτικός Μηχανικός, αντιλήφθηκε ότι το πραγματικό του πάθος είναι ο κινηματογράφος. Έτσι, έκανε αίτηση στη Σορβόννη όπου έγινε δεκτός στο τμήμα Σκηνοθεσίας του La Fémis το 2012. Εκεί, σκηνοθέτησε αρκετές ταινίες μικρού μήκους, μεταξύ των οποίων είναι οι Soy Gonzalo και La nuit d’Emile, οι οποίες προβλήθηκαν σε πολλά φεστιβάλ ανά τον κόσμο.


05/32

>

VIDEO ART

> >

ROCO CORBOULD (AR) FIELD OF FACTS 2017

206

03:19 MIN COLOUR SOUND 206


207

Restrictions in film technology at the time prevented its inclusion in such spacecrafts.

BIO Roco Corbould is an art director. He was born in 1990 in Argentine Patagonia. He began his studies in Graphic Design. Once he finished his studies, he made a professional cross towards advertising. He currently works as a prop designer and project manager for different art interventions. In his work, he applies his knowledge in morphology, illustration, 3D modeling and animation. Field of Facts is his first work as a director; it is a short mixed media, where he uses all his resources.

207

Οι περιορισμοί της τεχνολογίας του κινηματογράφου τη δεδομένη στιγμή, εμπόδισαν την ενσωμάτωσή της σε τέτοιου είδους διαστημόπλοια.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Roco Corbould είναι καλλιτεχνικός διευθυντής. Γεννήθηκε το 1990 στην Παταγονία, Αργεντινή. Ξεκίνησε τις σπουδές του στο Graphic Design. Μόλις ολοκλήρωσε τις σπουδές του, άλλαξε επαγγελματική πορεία προς τη διαφήμιση. Σήμερα εργάζεται ως σχεδιαστής και project manager σε διάφορες καλλιτεχνικές παρεμβάσεις. Στα έργα του χρησιμοποιεί τις γνώσεις του στη μορφολογία, την εικονογράφηση, το 3D modeling και animation. Το Field of Facts είναι το πρώτο του έργο ως σκηνοθέτης. Πρόκειται για μία μικρού μήκους ταινία όπου χρησιμοποιεί όλα τα διαθέσιμα εργαλεία του.


05/33

>

VIDEO ART

> >

MIKEY GEORGESON (GB) THE NON-BIFURCATEDMAN 2017

208

05:00 MIN COLOUR SOUND

208


209

The digital image feels energized but reinforces an illusion of separation. As the son of an artist, I am acutely aware of the limits of this patriarchal concept of perspective that shapes our communities. This film opens up a specific everyday occasion that triggered a glimpse of the infinite. According to A. N. Whitehead bifurcated cognition separates science (mind) from nature (body), resulting in a false concept of creative consciousness. The film hurtles back into nature via human artificial extensions and seeks to understand scientific and felt knowledge as part of the same event in which multifarious pretensions and intuitions combine.

BIO Mikey Georgeson (born 1967) is an artist, working in various media. His painting “Dopamine molecule of intuition” was exhibited at the John Moore’s 2010 exhibition of contemporary painting. He is studying for a Doctorate in Fine Art at UEL, where he lectures in Contextual Studies. In 2016 he was invited by Georgian artists to use song and performance to explore boundaries and national identity at the Shakespeare Theatre Gdansk. In the same year he created a song-film with Turkish and UK artists for the Istanbul Design Biennale “Are we Human?” His film “the Deadends” was shown as part of the ICA’s 100 years of Dada.

209

Η ψηφιακή εικόνα μοιάζει ενεργοποιημένη αλλά ενισχύει μία ψευδαίσθηση διαχωρισμού. Όντας γιος καλλιτέχνη, ο δημιουργός γνωρίζει τα όρια αυτής της πατριαρχικής έννοιας της αντίληψης που διαμορφώνει τις κοινωνίες μας. Η ταινία ανοίγει την πόρτα σε μία συγκεκριμένη καθημερινή περίσταση που πυροδότησε μία κλεφτή ματιά στο άπειρο. Σύμφωνα με τον A. N. Whitehead, η διχοτομημένη νόηση διαχωρίζει την επιστήμη (πνεύμα) από τη φύση (σώμα), έχοντας ως αποτέλεσμα μία ψευδή έννοια της δημιουργικής επίγνωσης. Το έργο ορμά πίσω στη φύση μέσω των τεχνητών ανθρώπινων προεκτάσεων και προσπαθεί να κατανοήσει την επιστημονική και αισθητή γνώση ως μέρος του ίδιου γεγονότος, στο οποίο συνδυάζονται πολυποίκιλα ένστικτα και φιλοδοξίες.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Mikey Georgeson (γεννημένος το 1967) είναι ένας καλλιτέχνης που δουλεύει με ποικίλα μέσα. Ο πίνακάς του με τίτλο “Dopamine molecule of intuition” εκτέθηκε στην έκθεση σύγχρονης ζωγραφικής John Moore το 2010. Ολοκληρώνει το Doctorate του στις Καλές Τέχνες στο πανεπιστήμιο UEL, όπου και διδάσκει. Το 2016 προσκλήθηκε από Γεωργιανούς καλλιτέχνες να χρησιμοποιήσει το τραγούδι και τη θεατρική παράσταση για να ανακαλύψει τα όρια και την εθνική ταυτότητα στο θέατρο Shakespeare Theatre Gdansk. Τον ίδιο χρόνο δημιούργησε ένα τραγούδι-ταινία μαζί με Τούρκους και Άγγλους καλλιτέχνες για την Istanbul Design Biennale με τίτλο “Are we Human?”. Η ταινία του “the Deadends” προβλήθηκε ως μέρος των 100 χρόνων από τις ταινίες Dada.


05/34

>

VIDEO ART

210

> AVRA SOTIROPOULOU (GR) > PARASITISM 2017 01:18 MIN COLOUR NO SOUND 210


211

Curiosity.

Περιέργεια.

It all began with this human emotion, which creates and destroys worlds. It gives life, defines “point 0”, and in several instances it sinks you more and more into a “black hole”. Curiosity is like the parasites that are constantly growing but also is spreading, while at the same time, thanks to it, there is science and it’s the one which makes time relative, and gravity curve in space-time. Scientists discover, as they’re also investigating, and we, as spectators, admire their achievements and become, thanks to them, fantastic (web) astronauts and with them we explore this unfamiliar world.

Όλα ξεκίνησαν από αυτό το ανθρώπινο συναίσθημα, αυτή δημιουργεί και καταστρέφει κόσμους. Δίνει ζωή, ορίζει το «σημείο 0» και σε αρκετές περιστάσεις σε βυθίζει όλο και πιο μέσα σε μια «μαύρη τρύπα». Η περιέργεια είναι σαν τα παράσιτα που συνεχώς μεγαλώνουν και εξαπλώνονται. Χάρις αυτήν υπάρχει η επιστήμη και είναι αυτή που κάνει το χρόνο σχετικό, και τη βαρύτητα να καμπυλώνεται στο χωροχρόνο. Οι επιστήμονες ανακαλύπτουν, ερευνούν και εμείς ως θεατές θαυμάζουμε τα επιτεύγματα τους και γινόμαστε χάρις αυτούς φανταστικοί (διαδικτυακοί) αστροναύτες και μαζί τους εξερευνούμε τον άγνωστο αυτό κόσμο.

BIO My name is Avra Sotiropoulou. I was born in 1996 in Athens.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

I am in my fourth year of studying at the School of Fine Arts, Department of Fine Arts and Art Sciences of the University of Ioannina.

Ονομάζομαι Αύρα Σωτηροπούλου. Γεννήθηκα το 1996 στην Αθήνα.

My major is Visual Arts. At tthe moment I am experimenting with various techniques and media, though my basic goal is children’s books and comics’ illustration. Video opens many gates towards artistic creation and has particular interest for discovering my artistic identity. I graduated from the 8th High School of Maroussi, the Lycée Franco-Hellénique Eugène Delacroix of Agia Paraskevi and since I was a student at the Elementary School of Hill, I had decided that I wanted to make art.

211

Είμαι τεταρτοετής φοιτήτρια στην Σχολή Κάλων Τεχνών, Τμήμα Εικαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έχω επιλέξει την εικαστική κατεύθυνση. Αυτό το διάστημα πειραματίζομαι με διάφορες τεχνικές και μέσα μα κύρια ασχολία μου θα ήθελα να είναι οι εικονογραφήσεις παιδικών βιβλίων και τα κόμικς. Παρόλα αυτά το βίντεο ανοίγει πολλές πόρτες προς την καλλιτεχνική δημιουργία και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για ανακάλυψη της καλλιτεχνικής μου ταυτότητας. Αποφοίτησα από το 8ο Λύκειο Αμαρουσίου, το Ελληνογαλλικό Γυμνάσιο Αγίας Παρασκευής Ευγένιος Ντελακρουά και ήδη σαν μαθήτρια στο Δημοτικό της Σχολής Χιλλ είχα αποφασίσει ότι θέλω να ασχοληθώ με την τέχνη.


05/35

>

VIDEO ART

>

MÉLISSA FAIVRE (FR)

>

UNDERNEATH IT ALL 2017

212

04:42 MIN COLOUR SOUND 212


213

Underneath it all is an immersive experience merging our materialistic surroundings with the power and strength of nature. Water is omnipresent and shapes in a continuous flow the landscapes growing inside the space. It reaches a peak of harmony and abstraction where only the color flow is perceivable, like a moving painting where the water current would be a brush. The realism and materiality of the sound textures create a tension with the surrealism of the images and call our senses to move in undefined places.

BIO Mélissa Faivre, born 1989 in France, is an experimental video artist based in Berlin. Her contemplative and mesmerizing work seeks to provoke questions on the nature of perception. Exploring notions of movement, repetition, performance and memory, she creates images that present blended and distorted realities that seek to test the temporal and spatial co-ordinates that are foundational to the perceptive experience.

213

Το έργο Underneath it all είναι μια εμβυθιστική εμπειρία που ενώνει το υλιστικό περιβάλλον με τη δύναμη και την ισχύ της φύσης. Το νερό είναι πανταχού παρόν και διαμορφώνει σε συνεχή ροή τα τοπία που αναπτύσσονται μέσα στο χώρο. Φτάνει στο πικ της αρμονίας και της αφηρημένης τέχνης όπου μόνο η ροή του χρώματος είναι αντιληπτή, όπως ένας κινούμενος πίνακας όπου το ρεύμα νερού θα ήταν το πινέλο. Ο ρεαλισμός και η ουσιαστικότητα των ηχητικών υφών δημιουργούν ένταση με το σουρεαλισμό των εικόνων και προσκαλούν τις αισθήσεις μας σε απροσδιόριστες θέσεις.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Mélissa Faivre, γεννημένη το 1989 στη Γαλλία, είναι καλλιτέχνης πειραματικών βίντεο, με βάση το Βερολίνο. Μέσα από τα στοχαστικά και μαγευτικά της έργα προσπαθεί να εγείρει ερωτήματα για τη φύση της αντίληψης. Εξερευνώντας έννοιες της κίνησης, της επανάληψης, της ερμηνείας και της μνήμης, δημιουργεί εικόνες που παρουσιάζουν αναμεμειγμένες και παραμορφωμένες πραγματικότητες, οι οποίες επιδιώκουν να δοκιμάσουν τις χρονικές και χωρικές συντεταγμένες που είναι θεμελιώδεις για την αντιληπτική εμπειρία.


05/36

>

VIDEO ART

> >

ANA CLARA MOLINARI (BR/IT) FALL OF SUN 2017

214

08:06 MIN COLOUR SOUND 214


215

Fall of Sun is a video-collage that portrays the dialectic expression of contradictory objects. The essence lies on the encounter of organic and inorganic forms as it refers to human and nature condition amongst environmental issues present in our time. It is an experimental piece designed to be a horizontal overview of dreamlike characters, reverie surroundings and crude sounds. The film was created through video and image compositing techniques with the explicit aim to incorporate collage composing. As collages ultimately provide a feeling of unease and loss of naturalness, the composing technique stands as a physical reference to the dialectic expression of the work contents.

BIO Based in Berlin, Ana Clara Molinari is a digital artist currently working on film, mixed media and Video art. She holds a bachelor in Film and devoted herself to contemporary new media projects. Her work focuses in the dialectics between organic and inorganic matter. She deals with art in an experimental, technology -related way.

215

Το έργο είναι ένα βίντεο κολλάζ που αναπαριστά τη διαλεκτική έκφραση αντικρουόμενων πραγμάτων. Η ουσία έγκειται στη συνάντηση οργανικών και ανόργανων μορφών, αφού αναφέρεται στην κατάσταση του ανθρώπου και της φύσης μέσα στα σύγχρονα περιβαλλοντικά ζητήματα. Πρόκειται για ένα πειραματικό έργο που σχεδιάστηκε ως μία προεπισκόπηση ονειρικών χαρακτήρων, ονειροπόλων περιβαλλόντων και ακατέργαστων ήχων. Η ταινία δημιουργήθηκε με τεχνικές σύνθεσης βίντεο και εικόνας, ενσωματώνοντας και τη σύνθεση κολλάζ. Επειδή τα κολλάζ παρέχουν ένα αίσθημα ανησυχίας και απώλειας της φυσικότητας, η τεχνική σύνθεσης αποτελεί τη φυσική αναφορά στη διαλεκτική έκφραση των περιεχομένων του έργου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Με έδρα το Βερολίνο, η Ana Clara Molinari είναι καλλιτέχνης ψηφιακών τεχνών που εργάζεται επί του παρόντος σε ταινίες, με ποικίλα καλλιτεχνικά μέσα και Video art. Έχει αποφοιτήσει από τη σχολή Κινηματογράφου και έχει αφοσιωθεί στα σύγχρονα μέσα. Η δουλειά της επικεντρώνεται στη διαλεκτική μεταξύ οργανικής και ανόργανης ύλης. Ασχολείται πειραματικά και τεχνολογικά με την τέχνη.


05/37

>

VIDEO ART

> >

XIAOWEN ZHU (CN) BRIEF ENCOUNTERS ON THE MILKY WAY 2017

216

05:50 MIN COLOUR SOUND

216


217

Brief Encounters on the Milky Way documents the encounters of an astronaut character walking in East London, who appears to be a test of tolerance and openness towards something unusual, unfamiliar, and unexpected.

BIO Xiaowen Zhu is a Berlin-based artist, filmmaker, and writer. Her work communicates the complex experience of being a diasporic person and explores notions related to migration. She was an artist-in-residence at ZKM | Center for Art and Media, Karlsruhe, Germany and V2_Institute for the Unstable Media, Rotterdam, the Netherlands. She was a film mentor at the British Film Institute, a visiting filmmaker at New York University and Rhode Island School of Design, a visiting professor at Syracuse University and Marymount College. Her work has been widely shown internationally, including Whitechapel Gallery (London, UK), Whitstable Biennale (Whitstable, UK), Central Academy of Fine Arts Museum (Beijing China), Chronus Art Center (Shanghai, China), Art Basel Hongkong, ZKM | Center for Art and Media (Karlsruhe, Germany), and more.

217

Το έργο Brief Encounters on the Milky Way καταγράφει τις συναντήσεις του ήρωα, που είναι ένας αστροναύτης καθώς αυτός περπατά στο Ανατολικό Λονδίνο, κάτι που μοιάζει να είναι ένα τεστ ανεκτικότητας και αποδοχής απέναντι σε κάτι το ασυνήθιστο, ανοίκειο και απρόσμενο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Xiaowen Zhu είναι καλλιτέχνις, σκηνοθέτης και συγγραφέας, με έδρα στο Βερολίνο. Η δουλειά της μεταδίδει την περίπλοκη εμπειρία του να είναι κανείς άνθρωπος της διασποράς και διερευνά έννοιες που σχετίζονται με την μετανάστευση. Ήταν απασχολούμενη καλλιτέχνις στο Κέντρο Τεχνών και Μέσων (ZKM) στην Καρλσρούη, Γερμανία και στο V2_Institute for the Unstable Media στο Ρόττερνταμ, Ολλανδία. Ήταν καθηγήτρια Κινηματογράφου στο British Film Institute, visiting filmmaker στο New York University και στο Rhode Island School of Design, visiting professor στο Syracuse University and Marymount College. Η δουλειά της έχει προβληθεί ευρέως σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Whitechapel Gallery (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο), Whitstable Biennale (Whitstable, Ηνωμένο Βασίλειο), Central Academy of Fine Arts Museum (Πεκίνο, Κίνα), Chronus Art Center (Σανγκάη, Κίνα), Art Basel Hongkong, ZKM | Center for Art and Media (Καρλσρούη, Γερμανία) και άλλα.


05/38

>

VIDEO ART

218

> KAI WELF HOYME (DE) > SKELETON 2016 04:34 MIN COLOUR SOUND 218


219

Skeleton connects, in a poetic way, different utopian ideas. It is a vision of the gap among bodies, architecture, logocentrism and social imagination.

BIO Kai Welf Hoyme was born in 1979 in Moenchengladbach, Germany. He holds a MFA in Audiovisual Media from the Academy of Media Arts Cologne and a M.A. in cultural and social sciences from the RUB. Since 2003, he presented his work in international exhibitions and screenings including, European Media Art festival, Invideo Milano, Images Festival Toronto, Oberhausen Shortfilm Fest., Japan Video Dance Festival Tokyo; File Sao Paulo; Anchorage Museum, Museum Schloss Rheydt; Durban Int. Film Festival, Time is Love 10, ZKM Karlsruhe and Frame Research, National Museum Soares dos Reis Porto. He works and lives in Cologne and Moenchengladbach.

219

Το έργο Skeleton συνδέει, με έναν ποιητικό τρόπο, διαφορετικές ουτοπικές ιδέες. Πρόκειται για ένα όραμα που αφορά το κενό μεταξύ των σωμάτων, της αρχιτεκτονικής, του λογοκεντρισμού και της κοινωνικής φαντασίας.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Kai Welf Hoyme γεννήθηκε το 1979 στη Μενχενγκλάντμπαχ της Γερμανίας. Έχει ολοκληρώσει τις μεταπτυχιακές του σπουδές στα Οπτικοακουστικά Μέσα στην Ακαδημία Οπτικών Τεχνών της Κολωνίας και στον Πολιτισμό και τις Κοινωνικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Ρουρ. Από το 2003, έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε διεθνείς εκθέσεις και προβολές, συμπεριλαμβανομένων των: European Media Art festival, Invideo Milano, Images Festival Toronto, Oberhausen Shortfilm Festival, Japan Video Dance Festival Tokyo, File Sao Paulo, Anchorage Museum, Museum Schloss Rheydt, Durban Int. Film Festival, Time is Love 10, ZKM Karlsruhe και Frame Research, National Museum Soares dos Reis Porto. Ζει και εργάζεται στην Κολωνία και την Μενχενγκλάντμπαχ.


05/39

>

VIDEO ART

>

MARCANTONIO LUNARDI (IT)

>

UNUSUAL JOURNEY 2017

220

03:22 MIN COLOUR SOUND 220


221

Unusual Journey shows an African man swimming in front of a camera connected to a TV that shows the image to a Caucasian man sitting in an armchair. This is the short-circuit represented following the path of political asylum seekers in Europe. In this video the stories of each of them become, in the face of public opinion, a dress from which they can no longer get rid of. Exactly like the thermal blankets that envelop them upon their arrival.

BIO Graduated in documentarist direction, since 2001 Lunardi has dealt with the social and political documentation. His works have been put on display in famous international institutes such as: the National Art Center in Tokyo, the Galeri Nasional Indonesia in Jakarta. Lunardi was also a guest at many festivals of experimental cinema and of video art such as: the Festival Internacional de Cine y Video Experimental in Bilbao, the N Minutes Video Art Festival in Shanghai. Moreover, he has also taken part to many Biennial Exhibition such as: the Bienal del Fin del Mundo in Chile and Argentina.

221

Το έργο παρουσιάζει έναν Αφρικανό άντρα να κολυμπά μπροστά σε μία κάμερα συνδεδεμένη με μία τηλεόραση, η οποία μεταδίδει την εικόνα σε έναν Καυκάσιο άντρα καθισμένο σε μία πολυθρόνα. Αυτό είναι το βραχυκύκλωμα που εκπροσωπείται, ακολουθώντας την πορεία των αιτούντων πολιτικού ασύλου στην Ευρώπη. Σε αυτό το βίντεο οι ιστορίες των πρωταγωνιστών γίνονται, στο πρόσωπο της κοινής γνώμης, ένα ρούχο το οποίο δεν μπορούν πια να ξεφορτωθούν. Ακριβώς όπως οι θερμικές κουβέρτες που τους περιβάλλουν κατά την άφιξή τους.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Έχοντας αποφοιτήσει από την κατεύθυνση της σκηνοθεσίας, ο Lunardi έχει ασχοληθεί από το 2001 με την κοινωνική και πολιτική τεκμηρίωση. Τα έργα του έχουν εκτεθεί σε διάσημα και διεθνή ιδρύματα όπως, το National Art Center στο Τόκιο και η Galeri Nasional Indonesia στη Τζακάρτα. Ο Lunardi ήταν επίσης καλεσμένος σε πολλά φεστιβάλ πειραματικού κινηματογράφου και βίντεο όπως, το Festival Internacional de Cine y Video Experimental στη Μπιλμπάο και το N Minutes Video Art Festival στη Σαγκάη. Επίσης, έχει πάρει μέρος σε πολλές εκθέσεις όπως στη Bienal del Fin del Mundo στη Χιλή και την Αργεντινή.


05/40

>

VIDEO ART

>

CHRISTIN BOLEWSKI (DE)

>

(NO) WE, I, MYSELF AND THEM 2017

222

08:55 MIN COLOUR SOUND

222


223

(No) We, I, Myself and Them? is a digital video scroll – an intercultural remediation, a genre mix and a remake of an ancient Chinese handscroll of a cityscape. The artwork poses questions about the relationship between the individual and society, struggling between tradition and cultural progress, by using contemporary and historical documentary video footage recorded at Tiananmen Square in Beijing.

BIO Christin Bolewski is a digital media artist and filmmaker from Germany. She studied at Academy of Media Arts Cologne, Germany. She exhibits regularly at international media art and film festivals and has taught media art, film and design practice and theory in Universities in Europe and America.

223

Το (No) We, I, Myself and Them είναι ένα ψηφιακό video scroll – μία διαπολιτισμική αποκατάσταση, ένα μείγμα ειδών και ένα ριμέικ ενός αρχαίου κινέζικου πάπυρου από ένα αστικό τοπίο. Το βίντεο θέτει ερωτήματα σχετικά με τη σχέση μεταξύ του ατόμου και της κοινωνίας, που παλεύει ανάμεσα στην παράδοση και την πολιτισμική εξέλιξη, χρησιμοποιώντας σύγχρονα και ιστορικά πλάνα από ντοκιμαντέρ, που γυρίστηκαν στην πλατεία Tiananmen του Πεκίνου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Christin Bolewski είναι καλλιτέχνις ψηφιακών τεχνών και παραγωγός ταινιών που κατάγεται από τη Γερμανία. Σπούδασε στην Ακαδημία Τεχνών της Κολωνίας. Εκθέτει συχνά έργα της σε παγκόσμια καλλιτεχνικά και κινηματογραφικά φεστιβάλ και έχει διδάξει ψηφιακές τέχνες, κινηματογράφο, πρακτική και θεωρία σχεδιασμού σε πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Αμερικής.


05/41

>

VIDEO ART

> >

EMILIANO ZUCCHINI & PAOLO TARSI (IT/IT) CONSTRUCTION DANS L’ESPACE ET LE SILENCE 2016

224

04:35 MIN COLOUR SOUND 224


225

The artwork is a video clip of Paolo Tarsi’s “Construction dans l’espace et le silence” music song, released for Carmps Record. It is a collaboration between Emiliano Zucchini, a visual artist, and Paolo Tarsi, a composer. This work is meant to represent the creation of the space and the silence starting from nothing, from the alpha level, from zero. The white and gray checkerboard background, in computer visual & video graphics, represents the digital void, the starting point of the image, a dimension where the sound and the shape are developed. The destruction of reality and the beginning of virtual reality.

BIO Emiliano Zucchini is a visual artist who lives and works in Rome. He has exhibited in museums and galleries in Italy and abroad. His works are present in these collections: Tate Gallery Archives, London; MART, Rove¬reto, Collezione Palli, Prato; Museo MAAM, Rome; Museo MUSINF, Senigallia; Galleria Civica, Modena; Museo Nori De’Nobili, Treca¬stelli (AN). Paolo Tarsi is a musician composer who lives in Italy. He has recorded several record publications with important and historical record labels. He took part as a performer / composer in performances and installations presented in contemporary galleries and art museums such as the MAXXI, Rome); the MUSMA, Matera; the Visual Arts Center Pescheria (Pesaro).

225

Το έργο είναι ένα βίντεο κλιπ για το τραγούδι του Paolo Tarsi, “Construction dans l’espace et le silence”, που κυκλοφόρησε από τη δισκογραφική εταιρεία Carmps Record. Πρόκειται για μία συνεργασία μεταξύ του Emiliano Zucchini, καλλιτέχνη εικαστικών τεχνών και του Paolo Tarsi, συνθέτη. Το βίντεο αναπαριστά τη δημιουργία του χώρου και της σιωπής ξεκινώντας από το τίποτα, από το επίπεδο άλφα, από το μηδέν. Η λευκή και γκρι σκακιέρα στο φόντο, που δημιουργήθηκε με οπτικά εφέ και γραφικά βίντεο στον υπολογιστή, αντιπροσωπεύει το ψηφιακό κενό, μία διάσταση όπου αναπτύσσονται ο ήχος και η μορφή. Η καταστροφή της πραγματικότητας και η αρχή της εικονικής πραγματικότητας.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Emiliano Zucchini είναι καλλιτέχνης οπτικών μέσων ο οποίος ζει και εργάζεται στη Ρώμη. Έχει εκθέσει έργα του σε μουσεία και γκαλερί της Ιταλίας και του εξωτερικού. Τα έργα του συμπεριλαμβάνονται στις συλλογές: Tate Gallery Archives, Λονδίνο, MART, Ροβερέτο, Collezione Palli, Πράτο, Museo MAAM, Ρώμη, Museo MUSINF, Σενιγκάλια, Galleria Civica, Μόντενα και Museo Nori De’Nobili, Τρεκαστέλι (AN). Ο Paolo Tarsi είναι μουσικοσυνθέτης που ζει στην Ιταλία. Έχει ηχογραφήσει πολλές εκδόσεις με σημαντικές και ιστορικές εταιρείες. Συμμετείχε ως καλλιτέχνης/συνθέτης σε παραστάσεις και καλλιτεχνικές εγκαταστάσεις που παρουσιάστηκαν σε σύγχρονες γκαλερί και μουσεία τέχνης όπως τα MAXXI (Ρώμη), MUSMA (Ματέρα), Visual Arts Center Pescheria (Πεζάρο).


05/42

>

VIDEO ART

226

> ELEANA DIMOPOULOU (GR) > SISYPHUS 2016 01:20 MIN COLOUR SOUND

226


227

The video processes the myth of Sisyphus and identifies it spatially and visually, through the interpretation of Albert Camus for the absurd hero, whom Sisyphus personalizes. A set of visual and spatial tools reveal elements of the myth: perpetual repetition, vanity, physical effort, entrapment, and the influence of time. The man who made mankind equal to the gods, defeating death, now spends this eternity trapped in an endless journey. When one repeats this name, he seems to wheeze out of exhaustion, connecting the word to the hero’s fate. Where are the real bonds; in external or internal forces? When does the absurd hero appear?

BIO Eleana is a freelance makeup artist and designer, born in Athens. After studying Interior Architecture, Decorative Arts and Design, at the Technological Institute of Athens she went on to pursue her love of makeup as a career. She graduated as a Professional Make Up Artist from Nikos Amarantos Hair and Make Up School and decided to further her education in Audiovisual Arts, where she is currently completing her Master’s degree at Ionian University. She has participated in the 8th Athens Videodance Festival with her first endeavor in film directing and editing “SISYPHUS”, which has been presented also at Benaki Museum’s, OUT-OPIAS exposition.

227

Το βίντεο επεξεργάζεται τον μύθο του Σισύφου και τον προσδιορίζει χωρικά και οπτικά, μέσα από την ερμηνεία του Albert Camus για τον παράλογο ήρωα, τον οποίο προσωποποιεί ο Σίσυφος. Με τη χρήση ενός συνόλου εικαστικών και χωρικών εργαλείων, αποκαλύπτονται τα στοιχεία του μύθου, η αέναη επανάληψη, η ματαιότητα, ο σωματικός κόπος, ο εγκλωβισμός καθώς και η επίδραση του χρόνου. Σίσυφος, ο άνδρας που έκανε την ανθρωπότητα ίση με τους θεούς, νικώντας τον θάνατο, περνά την αιωνιότητα εγκλωβισμένος σε μια αέναη πορεία. Επαναλαμβάνοντας συνεχώς το όνομα, μοιάζει να βαρυγκωμά κουρασμένος, συνδέοντας την λέξη με τη μοίρα του ήρωα. Πού βρίσκονται τα πραγματικά δεσμά, σε εξωτερικές ή εσωτερικές δυνάμεις; Πότε εμφανίζεται ο παράλογος ήρωας;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Ελεάνα Δημοπούλου είναι makeup artist και designer, γεννημένη στην Αθήνα. Μετά τις σπουδές της στο τμήμα Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής, Διακόσμησης και Σχεδιασμού Αντικειμένων, στο ΤΕΙ Αθηνών, ακολούθησε την αγάπη της για το μακιγιάζ. Αποφοίτησε ως makeup artist από τη σχολή μακιγιάζ Νίκος Αμαράντος. Στη συνέχεια αποφάσισε να συνεχίσει την εκπαίδευσή της στον τομέα των οπτικοακουστικών τεχνών, όπου αυτή τη στιγμή ολοκληρώνει το μεταπτυχιακό της στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Έχει συμμετάσχει στο 8ο Athens Videodance Festival με την πρώτη προσπάθειά της για σκηνοθεσία και επιμέλεια ταινιών “SISYPHUS”, η οποία παρουσιάστηκε και στην έκθεση OUT-OPIAS του Μουσείου Μπενάκη.


05/43

>

VIDEO ART

> >

STEFANOS KOSMIDIS (GR) THE BLACK CURTAIN 2017

228

03:14 MIN BLACK&WHITE SOUND 228


229

The black curtain is based on a short story by Michael Ende. It’s about a dancer getting ready just before the opening of the performance. She patiently awaits for the black curtain to raise, something which never happens. Scared of being exposed, she never lets go of her opening dancing position. The exposure fear freezes her, and over time, weariness and pain overcome her body and soul. An allegory of all things we would like to say and do but fear of social exposure and disapproval prevents us, keeping us grounded, passive and ultimately, defeated.

BIO Stefanos Kosmidis was born in Athens. He graduated from the National Theatre Drama School in 1996. He has been working as an actor in theatrical and cinema productions since 1994. He is the owner of the film production company “ORKI”. In addition, he has worked as an actor for the cinema with Yannis Xanthopoulos and Alexandros Avranas and as an assistant director with Alexandros Avranas for the documentary about the life of Theodoros Angelopoulos, in the occasion of his last film.

229

Το έργο Μαύρη Κουρτίνα είναι βασισμένο σε ένα διήγημα του Μίκαελ Έντε. Αφορά σε μια χορεύτρια που παίρνει την χορευτική της θέση πίσω από την μαύρη κουρτίνα δευτερόλεπτα πριν την έναρξη της παράστασης. Υπομονετικά περιμένει να ανοίξει η κουρτίνα. Όμως αυτό δεν συμβαίνει. Από τον φόβο της, μην εκτεθεί, δεν χαλαρώνει το σώμα της, παραμένοντας στην ίδια στάση εκκίνησης. Ο φόβος της έκθεσης την παγώνει. Ο πόνος και η εξάντληση καταλαμβάνουν ψυχή και σώμα. Μια αλληγορία για όλα όσα θέλουμε να πράξουμε και να πούμε αλλά σταματάμε μπροστά στον φόβο της κοινωνικής έκθεσης και απόρριψης, γεγονός που μας κρατάει παθητικούς και ολοκληρωτικά ηττημένους.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Στέφανος Κοσμίδης γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι απόφοιτος της σχολής του Εθνικού θεάτρου. Εργάζεται ως ηθοποιός και σκηνοθέτης από το 1994. Ένα από τα μέλη της εταιρίας παραγωγής ΟΡΚΗ. Έχει συνεργαστεί με τον Γιάννη Ξανθόπουλο και τον Αλέξανδρο Αβρανά και υπήρξε βοηθός του στα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ για την ζωή του Θεόδωρου Αγγελόπουλου.


05/44

>

VIDEO ART

>

ANNA ESTELLES (ES)

>

HUMAN GEOGRAPHY 2016

230

02:34 MIN BLACK&WHITE SOUND 230


231

231

Trips take you to unknown landscapes where geography evokes other images. Aesthetics can be between the beautiful and the deformed and sometimes you do not know if there is a limit. Is there a limit or not?

Τα ταξίδια μπορούν να σε μεταφέρουν σε άγνωστα τοπία όπου η γεωγραφία γεννά άλλες εικόνες. Η αισθητική μπορεί να κινηθεί ανάμεσα στο όμορφο και το παραμορφωμένο και, μερικές φορές, δεν ξέρεις αν υπάρχει κάποιο όριο. Υπάρχει ή όχι;

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Anna Estelles is a director, actress, movement researcher and visual artist. She is also the founder & director of Akar Studio & Akar Dance Theatre. She has worked in films, TV and theater as choreographer and art director. Five years ago, she moved to Indonesia to study Traditional Dance and she decided to establish her company in Java. She got involved in traditional art & culture, looking for new movement languages and other inspiration sources. Nowadays, she is focused in collaborating with different artist and disciplines, getting deep in her own style as scene director, visual artist, video artist and movement researcher.

Η Anna Estelles είναι σκηνοθέτης, ηθοποιός, movement researcher και visual artist. Είναι ιδρύτρια και διευθύντρια του Akar Studio & Akar Dance Theatre, ενώ έχει εργαστεί στον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το θέατρο ως χορογράφος και σκηνοθέτης. Πέντε χρόνια πριν, μετακόμισε στην Ινδονησία για να σπουδάσει Traditional Dance και αποφάσισε να ιδρύσει τη δική της εταιρεία στη Java. Ασχολήθηκε με την παραδοσιακή τέχνη και κουλτούρα, ψάχνοντας νέες γλώσσες κίνησης και άλλες πηγές έμπνευσης. Σήμερα, επικεντρώνεται στη συνεργασία με άλλους καλλιτέχνες και τομείς, εμβαθύνοντας ακόμη περισσότερο με το προσωπικό της στυλ ως σκηνοθέτης, visual artist, video artist και movement researcher.


05/45

>

VIDEO ART

232

> LEFKOTHEA-VASILIKI ANDREOU (GR/GB) > FOR YOUR EYES ONLY: GENESIS 2017 02:33 MIN COLOUR SOUND 232


233

Technology is all-dominant. But… Could Artificial Intelligence efficiently replicate neurobiology? Can computer algorithms adequately describe a pluripotent stem cell? And even so, how about art? Could art capture an era’s zeitgeist or the blinding passage from chaos to order and existence? FYEO:G drills down to the basics. To the point where mathematics are forced to restrict endless probabilities and infinite statistical chances to the old-plus-new dance of biological patterns and motifs. The most powerful coding of information passage ever, before your eyes:DNA. You can see it but can you comprehend what it says? (Can you read between the lines?)

BIO Dr. Lefkothea-Vasiliki Andreou is a neuroscientist, currently working as a teaching fellow in EAP/ESP & Biology at the Department of Biological Applications & Technology and at the School of Fine Arts at the University of Ioannina (UoI), Greece. Her PhD is in Auditory Neuroscience (UCL, UK) and involved psychophysics and brain imaging (MEG). She holds a BSc in Biochemistry and an MSc in Biotechnology. She also has a BA in English Language and Literature. Her publications are in peer-reviewed journals and book chapters and include an array of subjects such as neuroscience, molecular biology, human-computer interaction, history and education.

233

Η τεχνολογία είναι κυρίαρχη. Αλλά… Μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να αναπαράγει αποτελεσματικά τη νευροβιολογία; Μπορούν οι αλγόριθμοι υπολογιστών να περιγράψουν επαρκώς ένα πολυδύναμο βλαστοκύτταρο; Και η τέχνη; Θα μπορούσε η τέχνη να αποτυπώσει το zeitgeist της εποχής ή το εκτυφλωτικό πέρασμα από το χάος στην τάξη και την ύπαρξη; Το FYEO:G ασχολείται με τα θεμελιώδη. Εκεί που τα μαθηματικά αναγκάζονται να περιορίσουν τις άπειρες στατιστικές πιθανότητες στον παλιό-συν-νέο χορό των βιολογικών μοτίβων. Η πιο ισχυρή κωδικοποίηση μεταβίβασης πληροφοριών, μπροστά στα μάτια σας: το DNA. Μπορείτε να το δείτε, αλλά μπορείτε να καταλάβετε τι λέει; (Μπορείτε να διαβάσετε ανάμεσα στις γραμμές;)

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Δρ. Λευκοθέα-Βασιλική Ανδρέου είναι νευροεπιστήμονας και διδάσκει (EAP/ESP & Βιολογία) στο Τμήμα Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών και στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (UoI). Το διδακτορικό της είναι στην Ακουστική Νευροεπιστήμη (UCL, UK) και αφορά μεθόδους ψυχοφυσικής και απεικόνισης του εγκεφάλου (MEG). Έχει πτυχίο στη Βιοχημεία και κατέχει μεταπτυχιακό στη Βιοτεχνολογία. Έχει επίσης πτυχίο Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας. Οι δημοσιεύσεις της είναι σε επιστημονικά περιοδικά και κεφάλαια βιβλίων και περιλαμβάνουν μια σειρά αντικειμένων όπως η νευροεπιστήμη, η μοριακή βιολογία, η αλληλεπίδραση ανθρώπου-υπολογιστή, η ιστορία και η εκπαίδευση.


05/46

>

VIDEO ART

>

RODRIGO FAUSTINI (BR)

>

BOY TRANSCODED FROM PHOSPHENE 2017

234

02:06 MIN COLOUR SOUND 234


235

Trapped in phosphene, raw documentary footage reveals its digital self, receding into its abstract infancy, a memory-image unspooled from its dependency on referents, affected by its own internal life. A computer sees without eyes, an algorithm imagines.

BIO Rodrigo Faustini is a visual artist and researcher (at University of São Paulo) working with video art, footage and materialities of analog and digital media. His work has already been exhibited at Bienal de la Imagen, Proyector Videoart Festival, File Videoart, Festival d’Animation d’Annecy, Ars International Festival and Images Festival.

235

Παγιδευμένο στο φωσφένιο, το ακατέργαστο υλικό του ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει τον ψηφιακό του εαυτό, υποχωρώντας προς τη βρεφική του κατάσταση, μία εικόνα-μνήμη που ξετυλίγεται από την εξάρτησή της στο αναφερόμενο, επηρεασμένη από την ίδια της την εσωτερική ζωή. Ένας υπολογιστής βλέπει χωρίς μάτια, ένας αλγόριθμος φαντάζεται.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Rodrigo Faustini είναι visual artist και ερευνητής (στο πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο) που ασχολείται με video art, πλάνα και υλικότητα από αναλογικά και ψηφιακά μέσα. Η δουλειά του έχει ήδη βρεθεί σε εκθέσεις όπως, Bienal de la Imagen, Proyector Videoart Festival, File Videoart, Festival d’Animation d’Annecy, Ars International Festival και Images Festival.


05/47

>

VIDEO ART

> >

BEN SKEA (GB) FUTURE EXIT STRATEGY 2017

236

08:00 MIN COLOUR SOUND 236


237

Future Exit Strategy is an episodic video sequence that uses moving image, sound and software to speculate on the future of human intelligence - specifically how a Type III civilization might create an algorithmic blueprint for the transference of intelligent life from one universe to another. A group of people walk along a forest path - the reality of their journey rapidly synthesizes into a series of ‘polymorphic glyphs’. Sensory information is converted via a series of phase transitions over the surface of a virtual sculpture – a futuristic device that eventually launches encapsulated data into a microscopic wormhole. Future Exit Strategy is an optimistic and speculative play with the real world – a world we currently cannot escape.

BIO Ben Skea is an artist and filmmaker living and working in Glasgow, UK. His art practice often reflects on contemporary anxieties of the body in flux, the fragmented self and the fluidity of realities. He primarily works with the computer to investigate the tension between memory, matter and materials of reproduction. Recent projects have focused on the intersection between the human condition and the digital. Selected exhibitions and screenings include: Second Nature, Glasgow International, UK (2018); one -and-the-same, Radiophrenia, CCA, Glasgow, UK (2017); Technonatural, Gossamer Fog, London, UK (2016).

237

Το έργo Future Exit Strategy είναι ένα βίντεο αποτελούμενο από επεισόδια που χρησιμοποιεί κινούμενες εικόνες, ήχο και λογισμικό με σκοπό να κάνει εικασίες για το μέλλον της ανθρώπινης νοημοσύνης – συγκεκριμένα πώς ο πολιτισμός Type III μπορεί να δημιουργήσει ένα αλγοριθμικό σχέδιο για τη μετάδοση της νοημοσύνης από το ένα σύμπαν στο άλλο. Μία ομάδα ανθρώπων περπατούν σε ένα μονοπάτι στο δάσος – η πραγματικότητα του ταξιδιού τους σύντομα συντίθεται σε μία σειρά από «πολυμορφικά σύμβολα». Οι αισθητηριακές πληροφορίες μετατρέπονται μέσω μίας σειράς μεταβάσεων πάνω σε μία επιφάνεια ενός εικονικού γλυπτού – μία φουτουριστική συσκευή που τελικά εκτοξεύει τα δεδομένα μίας κάψουλας σε μία μικροσκοπική σκουληκότρυπα. Το Future Exit Strategy είναι ένα αισιόδοξο και υποθετικό παιχνίδι της πραγματικότητας – ενός κόσμου από τον οποίο δεν μπορούμε, προς το παρόν, να δραπετεύσουμε.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Ben Skea είναι καλλιτέχνης και σκηνοθέτης που ζει και εργάζεται στη Γλασκώβη του Ηνωμένου Βασιλείου. Τα έργα του συχνά αντικατοπτρίζουν τις σύγχρονες ανησυχίες του σώματος που βρίσκεται σε κατάσταση αλλαγής, τον κατακερματισμένο εαυτό και τη ρευστότητα της πραγματικότητας. Κύριο εργαλείο του είναι ο υπολογιστής και εξερευνά την ένταση ανάμεσα στη μνήμη, την ουσία και τα υλικά της αναπαραγωγής. Πρόσφατα πρότζεκτ του έχουν επικεντρωθεί στη διασταύρωση μεταξύ της ανθρώπινης και ψηφιακής κατάστασης. Επιλεγμένες εκθέσεις και προβολές περιλαμβάνουν: Second Nature, Glasgow International, Ηνωμένο Βασίλειο (2018), one-and-the-same, Radiophrenia, CCA, Γλασκώβη, Ηνωμένο Βασίλειο (2017), Technonatural, Gossamer Fog, Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο (2016).


05/48

>

VIDEO ART

238

> CHANTAL VAN RIJT (NL) > DOTA 2016 01:45 MIN COLOUR SOUND

238


239

DOTA shows us the continuous dance of a robot arm. She was made to be functional and to do repetitive chores. In an attempt to express emotion and show elegance, she dances.

BIO Chantal van Rijt (1984, NL) is searching for the impossible within the world of facts. Through science, we create new worlds with different sets of rules. Our existential desires make us push the boundaries further, making things that previously only existed in the imagination, possible. Van Rijt collaborates with laboratories, incorporating scientific objects within her work. She also creates objects inspired by scientific research. Her practice includes photography, videos, sculptures, and installations. She received her MFA from the School of Arts in Ghent and was awarded the Mathilde Horlait-Dapsens prize. She took part in several exhibitions, most recently at the International Film Festival Rotterdam.

239

Το DOTA μας δείχνει τον συνεχή χορό ενός ρομποτικού χεριού, το οποίο δημιουργήθηκε για να είναι λειτουργικό και να εκτελεί επαναλαμβανόμενες δουλειές. Χορεύει, σε μία προσπάθεια να εκφράσει συναισθήματα και να δείξει κομψό.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Chantal van Rijt, γεννημένη το 1984 στην Ολλανδία, αναζητά το αδύνατο μέσα σε ένα κόσμο δεδομένων. Μέσα από την επιστήμη δημιουργούμε νέους κόσμους με διαφορετικούς κανόνες. Οι υπαρξιακές μας επιθυμίες μας κάνουν να επεκτείνουμε τα όρια, κάνοντας δυνατόν αυτό που μέχρι τώρα μπορούσαμε μόνο να φανταστούμε. Η Van Rijt συνεργάζεται με εργαστήρια, ενσωματώνοντας τα επιστημονικά αντικείμενα μέσα στα έργα της. Επίσης δημιουργεί αντικείμενα εμπνευσμένα από επιστημονικές έρευνες. Η δουλειά της περιλαμβάνει φωτογραφία, βίντεο, γλυπτά και καλλιτεχνικές εγκαταστάσεις. Ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στη σχολή School of Arts της Γάνδης και τιμήθηκε με το βραβείο Mathilde Horlait-Dapsens. Συμμετείχε σε πολλές εκθέσεις και πρόσφατα στο International Film Festival του Ρότερνταμ.


05/49

>

VIDEO ART

>

TZU-HUAN LIN (TW)

>

A SURVIVAL GUIDE TO ICEBREAKER 2017

240

11:57 MIN COLOUR SOUND 240


241

According to science, the dinosaur extinction was due to the tremendous change of temperature. We, humans, are the survivors of the catastrophe, but there’s more crisis in our life. Socializing is one of those events. You will need to find human with similar temperature as you to talk to. To adjust your temperature, you will need to drink beer or dance, because beer cools you down and dance heats you up. The key to survive in this game is through the science theories. The video talks through the social events and how the energy of Art is transferred to the human body.

BIO Lin creates narrative videos with installations. The installation includes either painting or sculpture. His work adapts to connect different events in a way to depict the nature of art. Sometimes it’s poetic narrative work; sometimes he explores it through science, theory and life experiences with a pseudo-documentary. He uses research method as a stepping stone to study the subject. After he digests the theory, he interprets the idea with multiple threads together and shapes the core idea gradually. He always comes up with a related installation to enhance the feeling of the audience about his philosophy.

241

Σύμφωνα με την επιστήμη, η εξαφάνιση των δεινοσαύρων προκλήθηκε από την τεράστια αλλαγή της θερμοκρασίας. Εμείς οι άνθρωποι επιβιώσαμε από την καταστροφή, υπάρχει όμως περαιτέρω κρίση στη ζωή μας. Η κοινωνικοποίηση είναι ένα από αυτά τα γεγονότα. Πρέπει να βρεις κάποιον άνθρωπο με παρόμοια θερμοκρασία με τη δική σου για να μιλήσετε. Για να ρυθμίσεις τη θερμοκρασία σου, θα πρέπει να πιείς μπύρα ή να χορέψεις, διότι η μπύρα χαμηλώνει τη θερμοκρασία ενώ ο χορός την ανεβάζει. Το κλειδί για να επιβιώσεις σε αυτό το παιχνίδι είναι μέσα από τις επιστημονικές θεωρίες. Το βίντεο αναφέρεται στα κοινωνικά γεγονότα και στο πως η ενέργεια της Τέχνης μεταφέρεται στο ανθρώπινο σώμα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Lin δημιουργεί αφηγηματικά βίντεο με εγκαταστάσεις: ζωγραφική ή γλυπτική. Η δουλειά του προσαρμόζεται ανάλογα για να συνδέεται με διαφορετικά γεγονότα με τέτοιο τρόπο ώστε να αναπαριστά τη φύση της τέχνης. Μερικές φορές πρόκειται για ποιητικό αφηγητικό έργο· άλλες φορές το εξερευνά μέσα από την επιστήμη, τη θεωρία και τις εμπειρίες ζωής με ένα ψευδο-ντοκιμαντέρ. Χρησιμοποιεί την ερευνητική μέθοδο ως ένα πρώτο βήμα για τη μελέτη του θέματος. Αφού κατανοήσει τη θεωρία, ερμηνεύει την ιδέα χρησιμοποιώντας πολλά νήματα μέχρι να διαμορφώσει σταδιακά τη βασική ιδέα. Πάντα εφευρίσκει κάποια σχετική εγκατάσταση για να ενισχύσει το αίσθημα του θεατή σχετικά με τη φιλοσοφία του.


05/50

>

VIDEO ART

242

> MARIA FERNANDA BERTERO (EC) > TECHNOLAPSE 2017 06:21 MIN COLOUR SOUND 242


243

“Man programmed technology unconscious that in the future, technology was going to program man, forming an infinite Ouroboros between them both”. Technolapse is a video art about technolust and its reinterpretation, questioning our ways of doing, since they are molded by technology. The performer, interacts multi-sensorially with a typewriter (mechanic archetype) and with an external manipulation in a game of control, appetite and faith. The reinterpretation is materialized in the form of body extensions. “Heal the mechanization with the same machine, speak with an inner device in its programmed language, and touch the spectator with the same keys”.

BIO Fernanda Bertero was born in Quito (1992), a city of contrasts, full of concrete but surrounded by natural paradises. When she was fifteen years old, she won a national drawing award. Two years later, she moved to Italy, achieved a B.A. in Visual Arts at Bologna’s Academy of Fine Arts and exhibited her work in more than three collective exhibitions and in a personal one, titled “Artificial Nature” (biosurrealism, painting and sculpture). Upon graduating, she moved to Barcelona, where she achieved a Masters degree in Design and Art direction. Her research grows between the contrasts of man and his naturally artificial identity and is materialized between those same contrasts, from painting to video art, generating customized techniques for each project. Her interest is to capture the mechanisms and forms with which technology transforms us, so that these processes become more conscious to facilitate their reinterpretation. Today she is a multidisciplinary artist at her hometown, where she is working between visual arts, design and her electronical musical project (Biotrash). She is also a finalist for Premio Brasil, an important contemporary award at Ecuador.

243

«Ο άνθρωπος προγραμμάτισε την τεχνολογία χωρίς να έχει συνειδητοποιήσει ότι στο μέλλον η τεχνολογία θα προγραμμάτιζε εκείνον, δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο μεταξύ τους.» Το έργο Technolapse είναι ένα έργο video art για την τεχνολογία και την ερμηνεία, που αμφισβητεί τους τρόπους που πράττουμε, αφού οι πράξεις μας διαμορφώνονται από την τεχνολογία. Ο ερμηνευτής αλληλεπιδρά, με πολλούς αισθητήριους τρόπους, με μία γραφομηχανή (μηχανικό αρχέτυπο) και με μία εξωτερική χειραγώγηση σε ένα παιχνίδι ελέγχου, όρεξης και πίστης. Η επανερμηνεία υλοποιείται με τη μορφή σωματικών εκτάσεων. «Επουλώστε τη μηχανή με το ίδιο μηχάνημα, συνομιλήστε με την εσωτερική συσκευή στην προγραμματισμένη της γλώσσα και αγγίξτε το θεατή με τα ίδια πλήκτρα.»

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Fernanda Bertero γεννήθηκε στο Κίτο (1992), μία πόλη γεμάτη αντιθέσεις, με πολύ τσιμέντο αλλά και πολλούς φυσικούς παραδείσους. Όταν ήταν δεκαπέντε χρονών, κέρδισε το εθνικό βραβείο ζωγραφικής. Δύο χρόνια μετά, μετακόμισε στην Ιταλία, σπούδασε Εικαστικές Τέχνες στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Μπολόνια και παρουσίασε τη δουλειά της σε τρεις ομαδικές εκθέσεις και σε μία ατομική με τίτλο “Artificial Nature” (βιοσουρεαλισμός, ζωγραφική και γλυπτική). Μετά την αποφοίτησή της μετακόμισε στη Βαρκελώνη όπου ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στο σχέδιο. Η έρευνά της κινείται και υλοποιείται μεταξύ των αντιθέσεων του ανθρώπου και της τεχνητής του ταυτότητας, από την ζωγραφική μέχρι τα καλλιτεχνικά βίντεο, δημιουργώντας εξατομικευμένες τεχνικές για κάθε πρότζεκτ. Ενδιαφέρεται να αιχμαλωτίσει τους μηχανισμούς και τις μορφές με τις οποίες μας μεταμορφώνει η τεχνολογία, έτσι ώστε αυτές οι διαδικασίες να γίνουν πιο συνειδητές για να διευκολύνουν την επανερμηνεία τους. Σήμερα είναι μία διεπιστημονική καλλιτέχνις στην πατρίδα της, όπου ασχολείται με τις εικαστικές τέχνες, το σχέδιο και το ηλεκτρονικό μουσικό της έργο (Biotrash). Τέλος, είναι φιναλίστ για το βραβείο Premio Brasil, ένα σημαντικό βραβείο στο Εκουαδόρ.


05/51

>

VIDEO ART

244

> SHIGETOSHI FURUTANI (JP) > GALASSIE 2017 05:00 MIN COLOUR SOUND

244


245

The video entitled “Galassie”, is a coined word meaning an unseen monster in the galaxy like Nessie in Loch Ness. The artwork is a video essay that explains the possibility of human life in the future. The video consists of found footages that everyone is able to access on the internet.

Ο τίτλος του έργου “Galassie” είναι μία επινοημένη λέξη που σημαίνει «ένα αθέατο τέρας στο γαλαξία» όπως η Nessie του Loch Ness. Το βίντεο εξηγεί την πιθανότητα της ανθρώπινης ζωής στο μέλλον και αποτελείται από πλάνα που ο καθένας θα μπορούσε να βρει στο διαδίκτυο.

This work is inspired by a research done by Miguel Nicolelis in 2013 that showed brain connection between two primates using a computer technology. The research has a huge potential for dramatic change of the way we communicate. The video describes the world after the development of technology.

Η έμπνευση προέρχεται από την έρευνα του Miguel Nicolelis (2013), η οποία έδειξε την εγκεφαλική σύνδεση μεταξύ δύο πρωτευόντων, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία ενός υπολογιστή. Η έρευνα δίνει μία τεράστια προοπτική στη δραματική αλλαγή του τρόπου με τον οποίο επικοινωνούμε, ενώ το βίντεο περιγράφει τον κόσμο μετά την ανάπτυξη της τεχνολογίας.

BIO Shigetoshi Furutani (born Mie, Japan, 1980) holds a BA in Design and a MA in Environmental Design from Tokyo University of the Arts and is currently completing his MA in Printmaking at the Royal College of Art in London. Furutani is the winner of the Best Category Prize and of the Second Place Prize for the East West Art Award in London (2016). His recent solo exhibitions include ‘var i = phenomena; var x = future; for (i < x) {i++} ‘, Daiwa Anglo -Japanese Foundation, London (2017). His work was presented at the ‘Athens Digital Art Festival’ (2016), ‘RETHink Art Digital Festival’ (2016).

245

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Shigetoshi Furutani (γεννημένος στην Ιαπωνία το 1980) τελείωσε τις προπτυχιακές του σπουδές στο τμήμα Σχεδιασμού και τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο τμήμα Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού στο University of the Arts του Τόκυο και αυτή τη στιγμή ολοκληρώνει το δεύτερο μεταπτυχιακό του στο τμήμα Χαρακτικής στο Royal College of Art του Λονδίνου. Ο Furutani είναι νικητής των βραβείων Best Category Prize και Second Place Prize for the East West Art Award στο Λονδίνο (2016). Οι τελευταίες του ατομικές εκθέσεις περιλαμβάνουν τις ‘var i = phenomena; var x = future; for (i < x) {i++} ‘, Daiwa Anglo-Japanese Foundation, Λονδίνο (2017). Η δουλειά του παρουσιάστηκε στο Athens Digital Art Festival (2016) και στο RETHink Art Digital Festival’ (2016).


05/52

>

VIDEO ART

>

GYUNG JIN SHIN (KR)

>

GRAY HIVE 2013

246

04:36 MIN COLOUR SOUND 246


247

Has our happiness been extended alongside increased life expectancy? When talking about the future, we are inclined to think of fancy technologies, however, the realistic future we face might actually be that of elderly loneliness. Age-related degeneration causes the elderly to form different worlds of living as implied by the term “forced leisure.” I create an imaginary space by grafting the ecology of bees on to the actual living condition of the elderly living alone. In the performance video, the old woman takes daily rationed wax coins, and repeats the act of wallpapering to gradually thicken the wall.

BIO Gyung Jin Shin was born in Seoul, Korea in 1983. She received a MFA from Columbia University in 2010 and a BFA from Seoul National University. Her work has been exhibited in the US, Europe, and Korea at venues including Fisher Landau Center for Arts, New York; Doosan Gallery, New York; Wallach Gallery, New York; Chelsea Art Museum, New York; A.I.R Gallery, New York; Night Gallery, Los Angeles; VIDEOFORMES, France; International streaming festival, Netherlands/Italy; Ilmin Museum of Art, Seoul and Seoul Museum of Arts, Seoul. She lives and works in Hong Kong and Seoul.

247

Έχει αυξηθεί και η ευτυχία μας μαζί με το προσδόκιμο ζωής; Όταν μιλάμε για το μέλλον, έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε φανταχτερές τεχνολογίες, όμως το ρεαλιστικό μέλλον που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μπορεί στην πραγματικότητα να είναι αυτό της μοναξιάς των ηλικιωμένων. Ο εκφυλισμός που σχετίζεται με την ηλικία ωθεί τους ηλικιωμένους να δημιουργούν διαφορετικούς κόσμους ζωής, όπως προτάσσει και ο όρος ‘αναγκαστική ανάπαυση’. Η καλλιτέχνις δημιουργεί έναν φανταστικό χώρο μπολιάζοντας το οικοσύστημα των μελισσών στις πραγματικές συνθήκες της ζωής των ηλικιωμένων που ζούνε μόνοι τους. Στη video performance, η μεγάλη γυναίκα παίρνει καθημερινά μια χορηγούμενη ποσότητα κέρινων νομισμάτων και με επαναλαμβανόμενη κίνηση, φτιάχνει μια ταπετσαρία που σταδιακά κάνει τον τοίχο πιο παχύ.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Gyung Jin Shin γεννήθηκε στην Σεούλ το 1983. Έλαβε MFA (Master of Fine Arts) από το Πανεπιστήμιο της Columbia και BFA (Bachelor of Fine Arts) από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σεούλ. Έργα της έχουν εκτεθεί στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και στην Κορέα, σε χώρους όπως το Fisher Landau Center for Arts, New York; Doosan Gallery, New York; Wallach Gallery, New York; Chelsea Art Museum, New York; A.I.R Gallery, New York; Night Gallery, Los Angeles; VIDEOFORMES, France; International streaming festival, Netherlands/Italy; Ilmin Museum of Art, Seoul and Seoul Museum of Arts, Seoul. Ζει και εργάζεται στο Χονγκ Κονγκ και στη Σεούλ.


05/53

>

VIDEO ART

248

> ADÉLA KUDLOVÁ (CZ) > HOME 2017 02:37 MIN COLOUR SOUND 248


249

Home is a film about intimate space, a space that is not defined by the material features occupying the space, quite the opposite, layers of meanings that we, beings that occupy the space, add on top of the features. Clean and in its form perfect 3D models signify just their uniformity and presence, the viewer is being pulled inside an intimate space by a series of short narrative stories, where the situations add an additional layer of intimacy of a personal attitude towards those objects and space. Home is not a collection of items, but a narrator’s story collection and their personal mythology that has been transferred to the objects and thereby they gained an ability to tell stories too.

BIO Adéla Kudlová (1987) is an experimental filmmaker based in Prague. Her art explores the relationship between the natural and virtual environments inhabited by man. The ADAF previously screened her film Biotop (2015).

Το έργο Home είναι μια ταινία για τον οικείο χώρο, έναν χώρο που δεν καθορίζεται από τα υλικά χαρακτηριστικά που τον καταλαμβάνουν, αντιθέτως, καθορίζεται από τα πολλαπλά νοήματα που αποδίδουμε εμείς, ως υπάρξεις που καταλαμβάνουν τον χώρο, προσδίδοντας την κορυφή των χαρακτηριστικών. Με καθαρότητα και άρτια φόρμα, τρισδιάστατα μοντέλα σηματοδοτούν απλώς την ομοιομορφία και παρουσία τους. Ο θεατής απορροφάται μέσα σε έναν ευχάριστο χώρο, καθώς παρακολουθεί μια σειρά από μικρές αφηγηματικές ιστορίες, όπου οι καταστάσεις προσδίδουν μια επιπλέον αίσθηση ζεστασιάς, αυτήν της προσωπικής στάσης απέναντι σε αυτά τα αντικείμενα και τον χώρο. Το έργο Home δεν είναι μια συλλογή από αντικείμενα, αλλά μια συλλογή από ιστορίες του αφηγητή και από την προσωπική μυθολογία των αντικειμένων, η οποία τους μεταφέρθηκε και έτσι απέκτησαν την ικανότητα να λένε και αυτά ιστορίες.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Adéla Kudlová (1987) είναι πειραματική κινηματογραφίστρια με έδρα στην Πράγα. Η τέχνη της διερευνά την σχέση μεταξύ του φυσικού και εικονικού περιβάλλοντος που κατοικείται από τον άνθρωπο. Το Φεστιβάλ έχει προβάλει παλαιότερα την ταινία της Biotop (2015).

249


05/54

>

VIDEO ART

>

KIKA NICOLELA (BR/BE)

>

ELLE ET LA POULE 2017

250

05:00 MIN COLOUR SOUND 250


251

She has a story to tell, with the chicken as witness. Using black humor, a sharp monologue and displaced feminine stereotypes, THE CHICKEN AND HER dives deeply into the difficult issues such as sexual abuse and violence against women. This film is part of DOLLHOUSE, a multi-disciplinary collaboration project between Manon fait de la Danse (Canada), Bye Bye Princesse (Canada) and Kika Nicolela (Brazil/Belgium).

BIO Kika Nicolela has completed a Master of Fine Arts at the Zurich University of the Arts. She has participated of over 100 exhibitions worldwide, including the Kunst Film Biennale (Germany), Bienal of the Moving Image (Argentina) and Bienal de Video y Artes Mediales (Chile). Her videos have been screened and awarded in festivals of more than 30 countries. As a curator, Kika Nicolela has developed programs for several art spaces and festivals, such as the National Gallery (Iceland), Loop Barcelona (Spain) and Wikitopia (Hong Kong). She was in residence at the GCC (South Korea), Objectifs (Singapore), Rote Fabrik (Switzerland) and LIFT (Canada), among others.

251

Εκείνη έχει μία ιστορία να αφηγηθεί, με ένα κοτόπουλο ως μάρτυρα. Χρησιμοποιώντας μαύρο χιούμορ, έναν αιχμηρό μονόλογο και στερεότυπα, το έργο The Chicken and Her πραγματεύεται σε βάθος ζητήματα δύσκολα όπως η σεξουαλική κακοποίηση και η βία εις βάρος των γυναικών. Το έργο αποτελεί μέρος του DOLLHOUSE, ενός πολυμεσικού συνεργατικού project μεταξύ των Manon fait de la Danse (Καναδάς), Bye Bye Princesse (Καναδάς) και Kika Nicolela (Βραζιλία/Βέλγιο).

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Kika Nicolela ζει και εργάζεται στις Βρυξέλλες. Έχει ολοκληρώσει τις σπουδές της στο τμήμα Καλών Τεχνών του πανεπιστημίου της Ζυρίχης και έχει πάρει μέρος σε περισσότερες από 100 εκθέσεις παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων των: Kunst Film Biennale (Γερμανία), Bienal of the Moving Image (Αργεντινή) και Bienal de Video y Artes Mediales (Χιλή). Τα βίντεό της έχουν προβληθεί και τιμηθεί με βραβεία σε φεστιβάλ περισσότερων από 30 χωρών. Ως επιμελήτρια, η Kika Nicolela έχει δημιουργήσει προγράμματα για αρκετούς καλλιτεχνικούς χώρους και φεστιβάλ, όπως τα National Gallery (Ισλανδία), Loop Barcelona (Ισπανία) και Wikitopia (Χονγκ Κονγκ). Υπήρξε καλλιτέχνης, μεταξύ άλλων, στο GCC (Νότια Κορέα), στο Objectifs (Σιγκαπούρη), στο Rote Fabrik (Ελβετία) και στο LIFT (Καναδάς).


05/55

>

VIDEO ART

> >

LISI PRADA (ES) IMAGE EMPRESS OF THE WORLD 2017

252

05:00 MIN COLOUR SOUND

252


253

As neoliberalism progresses, capturing thought, sensibility and habits, the liquid multiplicity of screens replaces the common experiences by control and self-absorption; cinemas are emptied while the most intimate of us are in a mystified locus in which each one, more and more alone, designs his own image -world- looking at himself in the mirror of his device-appendage. Thus, the desiring subject is supplanted by an object of use that tries to shine but disappears quickly in the boundless cosmos of the networks as a shooting star of artifice. A choreography of selfie: the black hole of ego.

BIO Lisi Prada is a Spanish video maker interested in the balance between conceptual and sensory, between ethics and aesthetics; she uses linguistic polyvalence as a resource for simultaneous multiple layers of meaning. She has received some awards in genres like Video Essay [First prize at FIVAC, Cuba, 2017], Poetry Film [ZEBRA, Berlin, 2012], Video Art [MADATAC, Madrid, 2011] and Abstract Art in Motion [Punto y Raya, Madrid, 2011]. Moreover, she has had three solo shows in Spanish galleries and she has participated in group exhibitions, screenings and festivals in numerous countries [over forty].

253

Καθώς ο νεοφιλελευθερισμός εξελίσσεται, συλλαμβάνοντας τη σκέψη, την ευαισθησία και τις συνήθειες, η υγρή πολλαπλότητα της οθόνης αντικαθιστά τις κοινές εμπειρίες με τον έλεγχο και την αυτό-απορρόφηση· οι κινηματογράφοι είναι άδειοι ενώ οι πιο φιλικοί από εμάς βρισκόμαστε σε μία μυστηριώδη θέση στην οποία κάθε ένας, όλο και περισσότερο μόνος του, σχεδιάζει τη δική του εικόνα – τον κόσμο του – κοιτάζοντας τον εαυτό του στον καθρέφτη της συσκευής του. Έτσι, το επιθυμητό υποκείμενο παραγκωνίζεται από ένα αντικείμενο χρήσης που προσπαθεί να λάμψει, αλλά γρήγορα εξαφανίζεται στον απεριόριστο κόσμο των δικτύων σαν ένα διάττον αστέρι του τεχνάσματος. Μία χορογραφία αυτοπορτρέτου: η μαύρη τρύπα του εγώ.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Lisi Prada είναι Ισπανίδα παραγωγός βίντεο που ενδιαφέρεται για την ισορροπία μεταξύ του νοητού και του αισθητού, της ηθικής και της αισθητικής· χρησιμοποιεί τη γλωσσική πολυ-λειτουργικότητα ως πηγή για ταυτόχρονα πολλαπλά επίπεδα νοήματος. Έχει λάβει βραβεία σε είδη όπως Video Essay [Πρώτο Βραβείο στο FIVAC, Κούβα, 2017], Ποιητική Ταινία [ZEBRA, Βερολίνο, 2012], Video art [MADATAC, Μαδρίτη, 2011] και Αφαιρετική Τέχνη σε Κίνηση [Punto y Raya, Μαδρίτη, 2011]. Επιπλέον, έχει κάνει τρεις ατομικές εκθέσεις σε Ισπανικές γκαλερί και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις, προβολές και φεστιβάλ σε πάνω από 40 χώρες.


05/56

>

VIDEO ART

> >

CHRIS PAUL DANIELS & SAM MEECH (UK/UK) ONE SQUARE MILE 2016

254

07:25 MIN COLOUR SOUND 254


255

A short instructional video containing some easy steps for how to rightly read an area. Chris Paul Daniels and Sam Meech employ absurdist methodologies to explore environments, architecture and communities within one square mile of Media City UK – Northern England’s broadcasting beacon from which narratives are edited and distributed. The film celebrates the area whilst critiquing the notion of cultural surveillance and of drawing conclusions from an arbitrary space.

BIO Sam Meech is an artist and videos’ smith working with people, projectors and machine knitting. His work includes large scale knitted data visualizations, public realm animations, community cinema installations and projection design for theatre. He has worked internationally with a range of organizations including the National Film-board of Canada, FACT, Open Data Institute and the Royal Opera House. Chris Paul Daniels is an Artist and Filmmaker based in Manchester. His work is characterized by experimental documentation of communal perspectives and memories regarding geographical location. Recent projects include Unravel at Whitney Museum of American Art and commissions include HOME, British Council, Manchester Camerata, ICA and Grundy Art Gallery.

255

Το έργο είναι ένα μικρό βίντεο με οδηγίες που δείχνει μερικά εύκολα βήματα για το πως να μελετήσετε σωστά μία περιοχή. Οι Chris Paul Daniels και Sam Meech χρησιμοποιούν παράλογες μεθοδολογίες για να εξερευνήσουν το περιβάλλον, την αρχιτεκτονική και τις κοινωνίες μέσα σε ένα τετραγωνικό μίλι της Media City του Λονδίνου – ο ίδιος κάνει την επιμέλεια και τη μετάδοση των αφηγήσεων στο ραδιοφωνικό σταθμό της Βόρειας Αγγλίας. Η ταινία τιμά την περιοχή ενώ παράλληλα επικρίνει την έννοια της καλλιτεχνικής παρακολούθησης και της εξαγωγής συμπερασμάτων από αυθαίρετο χώρο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Sam Meech είναι καλλιτέχνης και ειδικός στα βίντεο, ο οποίος δουλεύει με ανθρώπους, προτζέκτορες και μηχανές πλεξίματος. Τα έργα του περιλαμβάνουν μεγάλης κλίμακας οπτικοποιήσεις πλεκτών δεδομένων, απεικονίσεις κινουμένων σχεδίων σε δημόσιους χώρους, κινηματογραφικές εγκαταστάσεις και σχεδιασμό προβολών για το θέατρο. Έχει συνεργαστεί με μία μεγάλη γκάμα οργανισμών παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων των National Film-board του Καναδά, FACT, Open Data Institute και Royal Opera House. Ο Chris Paul Daniels είναι καλλιτέχνης και παραγωγός ταινιών με έδρα το Μάντσεστερ. Το έργο του χαρακτηρίζεται από πειραματική τεκμηρίωση κοινών προοπτικών και αναμνήσεων σχετικά με τη γεωγραφική θέση. Πρόσφατα πρότζεκτ του περιλαμβάνουν το Unravel at Whitney Museum of American Art. Υπήρξε μέλος στους οργανισμούς HOME, British Council, Manchester Camerata, ICA και Grundy Art Gallery.


05/57

>

VIDEO ART

>

GUILLAUME MARTIAL (FR)

>

THE MODULOR 2014

256

01:00 MIN COLOUR SOUND 256


257

Take a gymnasium, three gym modules (blue, red and yellow), a human figure (Guillaume Martial himself) and you’ll get THE MODULOR. The Modulor is an architectural unit measurement invented by Le Corbusier in 1945. According to the architect, it would allow maximum comfort in the relationship between man and his living space… In a physical play with space, Guillaume Martial revisits this notion and questions its meaning and our relationship with architecture. Resulting in a new way of reading: absurd, surreal and comical…

BIO Guillaume Martial is a French artist, video maker and photographer born in 1985 in Normandy. After ten years of intensive figure skating, he studied film and animated image. In the burlesque cinema tradition, his work raises the question of the place of the man in the space with quite a playing and dérision. In 2015, he was the prize-winner of the prestigious HSBC award for photography. His work is regularly exhibited in galleries, festivals and international institutions. He pursues his personal researches during artist residencies, accepts private and public commissions and teaches with several publics. Guillaume Martial is represented in France and Swiss by the gallery Esther Woerdehoff.

257

Πάρε ένα γυμναστήριο, τρία μοντέλα γυμναστικής (μπλε, κόκκινο και κίτρινο), μία ανθρώπινη φιγούρα (ο ίδιος ο Guillaume Martial) και θα έχεις το έργο THE MODULOR. Το modulor είναι μία αρχιτεκτονική μονάδα μέτρησης που εφευρέθηκε από τον Le Corbusier το 1945. Σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα, η μονάδα αυτή θα μπορούσε να παρέχει τη μέγιστη άνεση στη σχέση μεταξύ του ανθρώπου και του χώρου στον οποίο ζει … Σε ένα σωματικό παιχνίδι με το χώρο, ο Guillaume Martial επανεξετάζει αυτή την έννοια και θέτει ερωτήματα για τη σημασία της και για τη σχέση μας με την αρχιτεκτονική. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα νέο τρόπο ανάγνωσης: παράλογο, σουρεαλιστικό και κωμικό…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Guillaume Martial είναι Γάλλος καλλιτέχνης, δημιουργός βίντεο και φωτογράφος, γεννημένος το 1985 στη Νορμανδία. Μετά από δέκα χρόνια εντατικού καλλιτεχνικού πατινάζ, σπούδασε κινηματογράφο και κινούμενη εικόνα. Στην εποχή της παράδοσης του μπουρλέσκ κινηματογράφου, τα έργα του θέτουν ερωτήματα για τη θέση του ανθρώπου στο χώρο με αρκετό παιχνίδι και αγάπη. Το 2015 τιμήθηκε με το βραβείο φωτογραφίας του HSBC. Τα έργα του εκτίθενται συχνά σε γκαλερί, φεστιβάλ και διεθνείς οργανισμούς. Ικανοποιεί τις προσωπικές του αναζητήσεις κατά τη διάρκεια καλλιτεχνικών ειδικοτήτων, συμμετέχει σε ιδιωτικές και δημόσιες επιτροπές και διδάσκει σε πολλά κοινά. Ο Guillaume Martial εκπροσωπείται στη Γαλλία και την Ελβετία από τη γκαλερί Esther Woerdehoff.


05/58

>

VIDEO ART

> >

DIANA GALIMZYANOVA (RU) ANDROIDS DREAMING OF NONEXISTENCE 2017

258

06:04 MIN COLOUR SOUND 258


259

259

The artwork is a reflection on the eternal craving for the identity that was lost in the post-human society, a search for the essence of life in the alienated world.

Το έργο είναι μία αντανάκλαση στην αιώνια επιθυμία για την ταυτότητα που χάθηκε στην μετα-ανθρώπινη κοινωνία, μία αναζήτηση για την ουσία της ζωής σε ένα ξένο κόσμο.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Diana Galimzyanova is a filmmaker and video artist based in Moscow, Russia. Her award-winning short films were accepted in more than sixty festivals in fifteen countries and her art pieces have been a part of group exhibitions in multiple countries. Her latest short script “A Fangirl” is a finalist in several competitions. Her award-winning debut feature film, the first ever female-directed Russian film noir with reverse chronology, The Lightest Darkness is now on the festival circuit.

Η Diana Galimzyanova είναι παραγωγός κινηματογραφικών ταινιών και βίντεο με έδρα τη Μόσχα της Ρωσίας. Οι βραβευμένες της μικρού μήκους ταινίες έγιναν δεκτές σε περισσότερα από εξήντα φεστιβάλ σε δεκαπέντε χώρες και τα έργα της έχουν πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις σε πολλές χώρες. Το τελευταίο της σενάριο με τίτλο “A Fangirl” είναι φιναλίστ σε πολλούς διαγωνισμούς. Η βραβευμένη ταινία με την οποία έκανε το ντεμπούτο της – είναι το πρώτο Ρωσικό θρίλερ από γυναίκα παραγωγό με αντίστροφη χρονολογία – το The Lightest Darkness βρίσκεται σε περιοδεία.


05/59

>

VIDEO ART

260

> LII CHONG (SG) > CONTROL 2017 08:23 MIN COLOUR SOUND

260


261

261

What begins as a spatially abstract, weightless situation transforms into a mediation of geography, culture, and history. Filmed transcontinentally between Singapore and The Netherlands, ‘Control’ emphasises the idiosyncratic texture of a common, fragmented consciousness.

Αυτό που ξεκινά ως μια χωροταξικά αφηρημένη, αβαρής κατάσταση, μεταμορφώνεται σε ένα διαλογισμό γεωγραφίας, πολιτισμού και ιστορίας. Κινηματογραφημένο σε ηπείρους μεταξύ Σιγκαπούρης και Ολλανδίας, το έργο Control δίνει έμφαση στην ιδιόμορφη υφή μιας κοινής, αποσπασματικής συνείδησης.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Chong Lii is a Singaporean artist currently based in Amsterdam. He works across a variety of mediums, including film/video, installation, and experimental graphic design. His practice is largely concerned with the elasticity of fiction, texture, and the permeability of the self. Chong’s films and installations have appeared internationally in the Stedeljik Museum, VIVO Media Arts Centre (Vancouver), Singapore Arts Museum, SSBA Salon Culturele Deeltjesversneller van de Stadsschouwburg, VAV Film Festival, Singapore Short Film Awards, and New People Cinema (San Francisco). He is one half of the art/design team for Mynah Magazine, an independent publication based in Singapore.

Ο Lii Chong είναι καλλιτέχνης από την Σιγκαπούρη, που αυτή τη περίοδο εδρεύει στο Άμστερνταμ. Δουλεύει με μεγάλη γκάμα μέσων, που συμπεριλαμβάνουν ταινίες/βίντεο, εγκαταστάσεις, και πειραματικό graphic design. Η δράση του ασχολείται κυρίως με την ελαστικότητα της φαντασίας, της υφής, και της διαπερατότητας του εαυτού. Οι ταινίες και οι εγκαταστάσεις του Chong έχουν παρουσιαστεί παγκοσμίως στα Stedeljik Museum, VIVO Media Arts Centre (Vancouver), Singapore Arts Museum, SSBA Salon Culturele Deeltjesversneller van de Stadsschouwburg, VAV Film Festival, Singapore Short Film Awards, and New People Cinema (San Francisco). Είναι το ήμισυ της ομάδας art/design για το περιοδικό Mynah Magazine, μια ανεξάρτητη έκδοση με έδρα την Σιγκαπούρη.


SECTION 0 6 >A


ADAF 2018

*⁄

IM TION


06/001 > ANIMATION

>

264

JAKUB SKORUPA (PL)

> FRANK O’HARA MAYAKOVSKY 2017 00:57 MIN, COLOUR, SOUND 264


265

Animated illustration to a fragment of a Frank O’Hara’s poem.

BIO Jakub Skorupa works as a motion designer. In other words, he turns static images into animations. Every time he does it, his main goal remains simple: to tell the story. Since 2017, he works full time at The Mill, London.

265

Μια animated απεικόνιση ενός αποσπάσματος του ποιήματος του Frank O’Hara.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ O Jakub Skorupa εργάζεται ως motion designer. Με άλλα λόγια μετατρέπει στατικές εικόνες σε animations. Κάθε φορά που το κάνει αυτό, ο στόχος του είναι απλός: να αφηγηθεί μια ιστορία. Από το 2017, εργάζεται με πλήρη απασχόληση στο The Mill, London.


06/002 > ANIMATION

> >

266

ALITA SERRA (UK) CHAOS (A FISH TALE) 2016 02:40 MIN, COLOUR, SOUND

266


267

When something shakes you up badly, all your ideas, feelings, perceptions… all the certainties you once stood for become suddenly mixed in a tide of randomness. This is an animation about chaos and sad times. It is a collection of images, feelings, memories and dreams that I’ve drawn in a notebook through a dark period of my life. They came to life in this animation as a cathartic way to try to find sanity.

BIO Alita Serra is a visual designer and animator based in London. She just finished an MA in animation at the University of the Arts London so she’s hoping to combine her design skills with new animation techniques.

267

Όταν κάτι σε διαταράσσει άσχημα, όλες σου τις ιδέες, τα συναισθήματα, τις αντιλήψεις σου…τότε όλα αυτά για τα οποία ήσουν τόσο σίγουρος ξαφνικά αναμειγνύονται σε ένα συνονθύλευμα τυχαιότητας. Αυτό είναι ένα animation για το χάος και τις άσχημες στιγμές. Είναι μια συλλογή, εικόνων, συναισθημάτων, αναμνήσεων και ονείρων τα οποία σχεδίασα σε ένα σημειωματάριο κατά τη διάρκεια μιας σκοτεινής περιόδου της ζωής μου. Πήραν ζωή μέσα από αυτό το animation σαν μια προσπάθεια κάθαρσης προκειμένου να προσπαθήσω να ξαναβρώ την ψυχική μου ηρεμία.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Alita Serra είναι visual designer και animator με έδρα το Λονδίνο. Μόλις τελείωσε το μεταπτυχιακό της στο animation στο University of the Arts London και ελπίζει να συνδυάσει τις ικανότητές της στο σχέδιο με καινούριες τεχνικές animation.


06/003 > ANIMATION

268

> FAUSTO MONTANARI (IT) > WEIRD 2017 02:02 MIN, COLOUR, SOUND 268


269

“Weird” is a short animated film about the diversity.

Το Weird είναι ένα σύντομο animated film για την διαφορετικότητα.

It is the shout out of a girl who is used to being judged as weird and different. In this monologue she expresses her suffering and her dream to delete the concept of being weird. She thinks that in the end weirdness is only a point of view and that we are all the same. But sometimes during her speech she falls in the trap and indicates something as weird, because again weirdness depends on each ones perspective.

Είναι μια κραυγή για ένα κορίτσι, το οποίο είναι συνηθισμένο να κρίνεται ως περίεργο και διαφορετικό. Εκφράζει στον μονόλογο της, την ανοχή της και το όνειρο της να διαγραφεί η αντίληψη να λογίζεται κάποιος ως περίεργος. Νομίζει ότι, στην τελική, το να είναι κάποιος περίεργος είναι πάρα μόνο μια οπτική και ότι όλοι είμαστε το ίδιο. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του λόγου της, κάνει η ίδια το λάθος να αναφερθεί σε κάτι ως Περίεργο, γιατί και πάλι αυτή η Περιέργεια εξαρτάται από τον καθένα και την προσωπική του οπτική.

BIO He is an advertising film director for brands and magazines and an illustrator since when he was 6 years old. He applies his experience in motion graphics and animation to give life to his ideas and concepts. He has participated as an artist in solo and group exhibitions receiving various awards and distinctions.

269

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Σκηνοθέτης σε διαφημιστικές και illustrator εδώ και 6 χρόνια για διάφορες εταιρείες και περιοδικά. Χρησιμοποιεί την εμπειρία του στα motion graphics και στο animation προκειμένου να ενσαρκώσει τις ιδέες του. Έχει συμμετάσχει ως σόλο καλλιτέχνης και ως μέλος ομάδων σε διάφορες εκθέσεις και έχει λάβει διάφορα βραβεία και επαίνους.


06/004 > ANIMATION

> >

270

AFRODITI BITZOUNI (GR) LOVE IS FEAR 2017 01:24 MIN, COLOUR, SOUND

270


271

“Love is fear (H αγάπη είναι ο φόβος) is a short animated film based on the poem, that was crafted by Manolis Anagnostakis and was included in the collection Seasons 3 (Εποχές 3). This short animated piece aspires to express the struggle to retain ones sensitivity disregarding the cruelty within the society and to emphasize the diachronic character of the poem through a contemporary prism. The visual part is composed of a sequence of illustrations inspired by key-words of the poem and crafted with textures from books and paper. Words are translated into characters and abstract environments floating into the blank. The various materials are connected through motion events, that reflect and follow the poem’s rhythm. The soundtrack has been composed using recordings of natural sounds that was later processed by digital equipment. Through this method we attempt to provide a backbone for the vintage recording of the poet, in order to amplify the textural motion of the video. The main objective of this animated piece is to combine the existed material (written and spoken language) with alternative and contemporary mediums (animation and sound) and invite the audience to preserve and experience the poem by using multiple senses.”

BIO Afroditi Bitzouni (born 1986 in Athens, Greece) studied Product and System Engineering at the University of Aegean. She, also, pursued postgraduate studies in Animation at the Glasgow School of Art. She has participated to Tehran International Animation Festival, Athens and Epidaurus Festival, LPM (Live Performers Meeting), Thessaloniki Documentary Festival, Athens Video Art Festival, Platforma Video International Film Festival, Animasyros International Animation Festival, and some of her animated films were presented in British Council’s “Living Together Congress”.

271

“Love is fear (H αγάπη είναι ο φόβος) είναι ένα σύντομο animated φιλμ το οποίο είναι βασισμένο στο ποίημα του Μανώλη Αναγνωστάκη και συμπεριλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή του Εποχές 3. Αυτό το σύντομο animated κομμάτι φιλοδοξεί να εκφράσει την δυσκολία κάποιου να κρατήσει την ευαισθησία του αγνοώντας την σκληρότητα που υπάρχει στην κοινωνία και να τονίσει τον διαχρονικό χαρακτήρα αυτού του ποιήματος μέσα από ένα σύγχρονο πρίσμα. Η σύνθεση του visual (οπτικού) κομματιού του φιλμ έχει δημιουργηθεί από μία αλληλουχία εικονογραφήσεων οι οποίες είναι εμπνευσμένες από λέξεις κλειδιά του ποιήματος και έχει χειροτεχνηθεί από υφές βιβλίων και χαρτιών. Οι λέξεις μεταφράζονται σε χαρακτήρες και αφηρημένα τοπία που αιωρούνται στο κενό. Τα διαφορετικά αυτά υλικά συνδέονται μέσα από κινούμενα γεγονότα τα οποία αντικατοπτρίζουν και ακολουθούν το ρυθμό του ποιήματος. Η σύνθεση της μουσικής επένδυσης του φιλμ, έχει γίνει με τη χρήση ηχογράφησης φυσικών ήχων οι οποίοι επεξεργάστηκαν ψηφιακά. Μέσω αυτής της μεθόδου επιχειρούμε να δώσουμε ένα κορμό για την αυθεντική ηχογράφηση του ποιητή, έτσι ώστε να ενισχύσουμε την υφή της κίνησης στο βίντεο. Ο κύριος σκοπός αυτού του animated κομματιού είναι να συνδυάσουμε το υπάρχον υλικό (γραπτή και προφορική γλώσσα) με εναλλακτικά και σύγχρονα μέσα (animation και ήχο), προκειμένου να προσκαλέσουμε το κοινό να διατηρήσει και βιώσει το ποίημα χρησιμοποιώντας πολλαπλές αισθήσεις.”

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Αφροδίτη Μπιτζούνη (γεννημένη το 1986 στην Αθήνα) σπούδασε στο Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Έπειτα απέκτησε το μεταπτυχιακό της δίπλωμα από το Glasgow School of Art στο Animation. Συμμετείχε μεταξύ άλλων στο στο Tehran International Animation Festival, Athens and Epidaurus Festival, LPM (Live Performers Meeting), Thessaloniki Documentary Festival, Athens Video Art Festival, Platforma Video International Film Festival, Animasyros International Animation Festival και μερικά από τα animated φιλμ της παρουσιάστηκαν στο British Council’s “Living Together Congress”.


06/005 > ANIMATION

> >

272

SASHA SVIRSKY (RU) 9 WAYS TO DRAW A PERSON 2016 06:29 MIN, COLOUR, SOUND 272


273

273

Nine short and unexpected stories that tell us, how a person can be depicted.

Εννέα σύντομες και απρόσμενες ιστορίες μας αποκαλύπτουν πως θα μπορούσε να παρουσιαστεί ένας άνθρωπος.

By mixing abstraction, collage, drawing animation the author invites us into a spontaneous and unsystematic research of potential of the animation and leads us into the world of irrepressible imagination.

Με τον συνδυασμό αφαιρετικότητας, collage, drawing animation, ο συγγραφέας μας προσκαλεί σε μια αυθόρμητη και μη- συστηματική έρευνα των δυνατοτήτων του animation και μας οδηγεί στον κόσμο της ανεξέλεγκτης φαντασίας.

Composer: Alexey Prosvirnin; Performer: Charles Maynes

Συνθέτης: Alexey Prosvirnin; Performer: Charles Maynes

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Sasha Svirsky was born 9 July, 1980 in Sovetskoe Runo village Stavropol area. He graduated from Grekov Art College in Rostov -on-Don, Russia with a painters diploma. Self-taught animator who since 2008 began work as an independent animation film director as well. During this time he has created more than 15 animation shorts. He develops his own artistic language by mixing media and continues to make graphics artworks, painting and collages. In his animation he uses a method of improvisation and challenges stereotypes. Currently he lives in Moscow.

Ο Sasha Svirsky γεννήθηκε στις 9 Ιουλίου το 1980 στο Sovetskoe Runo, χωριό στην ευρύτερη περιφέρεια του Stavropol. Αποφοίτησε από το Grekov Art College στο Rostov-on-Don, στη Ρωσία με πτυχίο στη ζωγραφική. Αυτοδίδακτος στο animation το 2008 ξεκίνησε να δουλεύει και ως ανεξάρτητος animation σκηνοθέτης. Στη διάρκεια αυτών των χρόνων έχει δημιουργήσει πάνω απο 15 σύντομα animation. Δημιουργεί την δική του καλλιτεχνική γλώσσα με το να συνδυάζει μέσα και συνεχίζοντας να κάνει graphics artworks, πίνακες και collages. Στο animation του χρησιμοποιεί μια μέθοδο αυτοσχεδιασμού και αμφισβητεί τα στερεότυπα. Αυτό το διάστημα ζει στη Μόσχα.


06/006 > ANIMATION

>

274

ETIENNE KOMPIS FELA BELLOTTO (SW)

> HYPERTRAIN 2017 03:35 MIN, COLOUR, SOUND 274


275

275

On a train trip through spatial and temporal dimensions the traveler suddenly comes across himself. #cat

Σε ένα ταξίδι με το τραίνο μέσα από χωροχρονικές διαστάσεις, ο ταξιδιώτης έρχεται ξαφνικά αντιμέτωπος με τον εαυτό του. #cat

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Fela Bellotto (1989) studied Animation at the University of Lucerne of applied Sciences and Arts in Switzerland. Hypertrain (2016) is her graduation film.

Η Fela Bellotto (1989) σπούδασε Animation στο University of Lucerne of applied Sciences and Arts στην Ελβετία. Το Hypertrain (2016) είναι η πτυχιακή της εργασία.

Etienne Kompis (1993) studied Animation at the University of Lucerne of applied Sciences and Arts in Switzerland. Hypertrain (2016) is his graduation film.

Ο Etienne Kompis (1993) σπούδασε Animation στο University of Lucerne of applied Sciences and Arts στην Ελβετία. Το Hypertrain (2016) είναι είναι η πτυχιακή του εργασία.


06/007 > ANIMATION

276

> MARIO RADEV CHIARA SGATTI (UK) > [O] 2017 06:34 MIN, COLOUR, SOUND

276


277

[O] is a film that imitates nature in its manner of operation. The animation depicts cycles in a world entirely based on sound frequency and vibration.

BIO Mario Radev is a visual artist /sequntialist/ based in London. For the past four years he has been working as animator, illustrator and director. Some of his work experiences are with studio ANTURAGE, Public Programmes, Tate and directing a commissioned project for the Russian painter Nikas Safronov. His work is inspired by mysticism, animism, shamanism and rituals. Through drawing, painting and animated films, Mario is creating complex worlds that are communicating his personal view, and also offering a freedom of interpretation, which encourages the viewer to ask himself questions, and provide his own answers. Chiara is an animator based in the London.She has a BA in animation from the LCC, and she is attending the MA in experimental animation course at the RCA. During the last 5 years, she has been working as an animator and illustrator, in Italy and the UK.

277

Το [O] είναι μια ταινία η οποία μιμείται τη φύση ως προς τον τρόπο που λειτουργεί. Το animation αυτό απεικονίζει κύκλους σε ένα κόσμο ο οποίος βασίζεται αποκλειστικά σε ηχητικές συχνότητες και δονήσεις.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Mario Radev είναι ένας visual artist και σκηνοθέτης με έδρα το Λονδίνο. Εργάζεται ως director, animator, illustrator και visual performer. Μέσα από το σχέδιο, την ζωγραφική και τα animated films, ο Mario δημιουργεί πολύπλοκους κόσμους που αποδίδουν την προσωπική του άποψη και ταυτόχρονα προσφέρει μια ελευθερία ως προς την ερμηνεία, πράγμα το οποίο προτρέπει τον θεατή να θέσει ο ίδιος στον εαυτό του ερωτήσεις και να δώσει τις δικές του απαντήσεις. Η Chiara είναι animator με έδρα το Λονδίνο. Κατέχει BA στο animation από το LCC, και εκπονεί το μεταπτυχιακό της στο experimental animation στο RCA. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 5 χρόνων, έχει εργαστεί ως animator και εικονογράφος στην Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.


06/008 > ANIMATION

> >

278

CHRISTINA LYKOKA (GR) DEATH OF THE BLACKBIRD 2017 06:26 MIN, COLOUR, SOUND 278


279

279

Death of the Blackbird is based on the book by Grigoris Theocharis is a life enumeration – a self-probe of an unnamed person’s life looking through moments in time irrespective of time itself.

Το «Death Of The Blackbird» είναι βασισμένο στο βιβλίο του Γρηγόρη Θεοχάρη και είναι μια ζωντανή απαρίθμηση, μια προσωπική διερεύνηση ενός ανώνυμου ατόμου μέσα από χρονικές στιγμές ανεξάρτητες από τον ίδιο τον χρόνο.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Christina Lykoka started experimentation using visual means of expression a few years ago, with her first attempt being a video art contribution consisting mainly of hand drawings for a friend’s musical composition. This served as an initial push to further pursue her interest involving additional methods and techniques, discovering motion using rotoscoping / 3d Animation, photography as a reference point, videography as is or its dynamic when manipulated with editing/compositing and lastly but not least, exploring sound design as it pertains to mood and memory. In addition having worked as an interior architect/designer, she had the opportunity to be part of a team in an art installation project held at the Triennale Di Milano international exhibition, touching upon the concept of sustainability.

Η Χριστίνα Λυκόκα ξεκίνησε τον πειραματισμό με τα ψηφιακά μέσα πριν από λίγα χρόνια, με πρώτη απόπειρα την συνεισφορά της σε ένα video art που περιλάμβανε κυρίως ζωγραφιές για τη μουσική σύνθεση ενός φίλου. Αυτό αποτέλεσε την εναρκτήρια ώθηση για να ακολουθήσει το ενδιαφέρον της συμπεριλαμβάνοντας επιπλέον μεθόδους και τεχνικές, ανακαλύπτοντας την κίνηση μέσα από το rotoscoping / 3d Animation και τη φωτογραφία ως σημείο αναφοράς, την βιντεοσκόπηση αυτή καθαυτή ή τη δυναμική της αφού τροποποιηθεί μέσω του μοντάζ και της σύνθεσης και τέλος, τη διερεύνηση του sound design όπως άπτεται της διάθεσης και της μνήμης. Επιπρόσθετα, έχοντας εργαστεί ως αρχιτεκτόνισσα/ διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει σε μια ομαδική εικαστική εεγκατάσταση που έλαβε χώρα στην διεθνή έκθεση Triennale Di Milano, που διαπραγματευόταν την έννοια της βιωσιμότητας.


06/009 > ANIMATION

280

> ELISE SIMARD (CA) > BEAUTIFUL LIKE ELSEWHERE 2017 04:46 MIN, COLOUR, SOUND

280


281

“In a quiet retirement home a few residents watch a late night film and a nurse enjoys a cigarette. Welcome to the end of time and the land of dreams.” “Beautiful Like Elsewhere” unfolds in a home for elderly women, and looks at the end of the world from another dimension. I wanted to shine a spectacular light on a female centric universe, and play with graphic conventions to create cinematic tensions. It is as much about light, color, texture as it is about sound, “Beautiful Like Elsewhere” evokes a mysterious dreamscape of shimmering tableaux that seem to exist just on the edge of consciousness. I am attracted by cinematic experiences that do not draw on conventional narratives to achieve storytelling - I am interested in experiential cinema.

BIO Elise Simard is an animation director who also specializes in handmade special effects. She has contributed visual signatures for documentary features and animated shorts, and enjoys collaborations with amazing filmmakers and artists. In 2012 she directed My Little Underground at the National film Board of Canada, where she often takes part in exciting projects and research. Her filmography includes the tiny musical Breakfast (2013), produced while in residency at the Aberystwyth Art Center in Wales, Opening Hours (2015), an occult fantasy centered around the Jarry park in Montreal, and Beautiful Like Elsewhere, a short animated science fiction that explores the end of the world through a different lens. For the past 10 years Elise has been expanding her body of work through experimental and exploratory filmmaking. She is currently pursuing a master’s degree in 3D and Immersive design in Montreal.

281

“Σε έναν ήσυχο οίκο ευγηρίας, αργά, μερικοί απο τους κατοίκους παρακολουθούν μια ταινία και μια νοσοκόμα απολαμβάνει το τσιγάρο της. Καλωσήρθατε στο τέλος του χρόνου και στη γη των ονείρων.” Το “Beautiful Like Elsewhere” διαδραματίζεται σε έναν οίκο ευγηρίας για ηλικιωμένες γυναίκες, και εξετάζει το τέλος του κόσμου απο μια άλλη διάσταση. Σκοπός μου ήταν να ρίξω ένα θεαματικό φως σε ένα σύμπαν γεμάτο γυναίκες, και να παίξω με γραφικές συμβάσεις προκειμένου να δημιουργήσω κινηματογραφικές εντάσεις. Είναι όλα αναφορικά τόσο με το φως, το χρώμα, τις υφές όσο και με τον ήχο, το “Beautiful Like Elsewhere”, προκαλεί ένα μυστηριώδες ονειρόκοσμο απο γυαλιστερά tableaux που φαίνεται να υπάρχουν ακριβώς στην άκρη της συνείδησης. Βρίσκω μεγάλο ενδιαφέρον στις κινηματογραφικές εμπειρίες που δεν αντλούν έμπνευση απο τις συμβατικές μεθόδους αφήγησης προκειμένου να πουν μια ιστορία- Ενδιαφέρομαι για το βιωματικό σινεμά.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Elise Simard είναι μια σκηνοθέτης animation που ειδικεύεται στα χειροποίητα ειδικά εφέ. Έχει συμβάλλει με visual signatures για documentary features και animated shorts, ακόμα απολαμβάνει να συνεργάζεται με καταπληκτικούς κινηματογραφιστές και καλλιτέχνες. Το 2012 σκηνοθέτησε το My Little Underground για το National film Board of Canada, όπου συμμετέχει συχνά σε ενδιαφέροντα προγράμματα και έρευνες. Στην φιλμογραφία της περιλαμβάνονται το μικρό μιούζικαλ Breakfast (2013), στο οποίο έκανε την παραγωγή όσο ήταν σε residency στο Aberystwyth Art Center στην Ουαλία, το Opening Hours (2015), μια αποκρυφιστική ταινία φαντασίας η οποία λαμβάνει μέρος στο Jarry park στο Μόντρεαλ, και το Beautiful Like Elsewhere, ένα σύντομο animated φιλμ επιστημονικής φαντασίας που πραγματεύεται το τέλος του κόσμου μέσα απο μια διαφορετική ματιά. Τα τελευταία 10 χρόνια, η Elise επεκτείνει την δουλειά της μέσα απο την πειραματική και ερευνητική κινηματογράφηση. Προς το παρόν σπουδάζει για να αποκτήσει master’s degree στο 3D and Immersive design στο Μόντρεαλ.


06/010 > ANIMATION

282

> SHUNSAKU HAYASHI (JP) > INTERSTITIAL 2017 06:43 MIN, COLOUR, SOUND 282


283

“This film is about the individuality in the serial solidarity of the individual; how to be single? In the continuous identity of atoms, what can divide it from the plurality? 
What can divide it from the continuous time?

“Το φιλμ αυτό πραγματεύεται την ατομικότητα στη συνεχόμενη μοναξιά του ατόμου·πώς να είναι κάποιος μόνος; Στη συνεχόμενη ταυτότητα των ατόμων, τι μπορεί να τα διασπάσει από το πλήθος; Τι μπορεί να τα διασπάσει από τον συνεχόμενο χρόνο;

Painting could be considered within the realm of animation in the broad sense of the word “animate”. The director investigates animation as painting and contemporary art as animation from this perspective. It is stop-motion painted animation on 10.8m by 1m (35.4ft by 3.3ft) wide paper canvas. Focusing on the different temporalities between painting and the moving image, he creates paintings in which time has a linear progression, and creates animation with those materials. The movement of time in the moving image is substituted in the painting by the physical movement of viewers body, and at the same time, all the time within the moving image is stored within a single space in the painting.

Η ζωγραφική θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα κομμάτι του animation με την ευρεία έννοια του “animate”. Ο σκηνοθέτης πραγματεύεται από τη δική του οπτική το animation ως ζωγραφική και την σύγχρονη τέχνη ως animation. Είναι ένα stop-motion animation το οποίο είναι ζωγραφισμένο σε ένα φαρδύ χάρτινο καμβά διαστάσεων 10.8m επί 1m (35.4ft by 3.3ft). Εστιάζοντας στις διαφορετικές χρονικότητες μεταξύ της ζωγραφικής και της κινούμενης εικόνας, δημιουργεί πίνακες στους οποίους ο χρόνος έχει μια γραμμική εξέλιξη και χρησιμοποιεί αυτά τα εργαλεία για την δημιουργία animation. Η κίνηση του χρόνου στην κινούμενη εικόνα αντικαθίσταται από την φυσική κίνηση του σώματος των θεατών και ταυτόχρονα όλος αυτός ο χρόνος στην κινούμενη εικόνα αποθηκεύεται μέσα σε ένα μοναδικό σημείο στον πίνακα.

BIO Shunsaku Hayashi (b.1992) is a Japanese artist. He studied Fine Art at Goldsmiths University of London as a trainee under the Japan Cultural Ministry Abroad Research Fellowship for up and coming artists from 2012 to 2015. His recent film won the Chris Frayne Award for Best Animated Film at 55th ANN ARBOR FILM FESTIVAL, and Golden Horseman for Animated Film at 28th FILMFEST DRESDEN.

283

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ O Shunsaku Hayashi (γεννημένος το 1992) είναι ένας Ιάπωνας καλλιτέχνης. Σπούδασε Fine Art στο Goldsmiths University of London ως εκπαιδευόμενος υπό το Japan Cultural Ministry Abroad Research Fellowship για ανερχόμενους καλλιτέχνες από το 2012 έως το 2015. Το τελευταίο του φιλμ κέρδισε το Chris Frayne Award for Best Animated Film στο 55th ANN ARBOR FILM FESTIVAL, και το Golden Horseman for Animated Film στο 28th FILMFEST DRESDEN.


06/011 > ANIMATION

>

FRÉDÉRIC HAINAUT (BE)

>

THE WALKER 2017

284

11:18 MIN, COLOUR, SOUND 284


285

The Walker works in a poultry farm. Disgusted by his work, he gives it up and join the Indignados movement, diluting his anger in theirs.

BIO Frederic Hainaut has been leading the animation workshop at Camera-etc since 2013. He is also speaker in charge of the course of Cartoon film in the Arts College St-Luc in Liège. Before that, he worked on the asbl Revers (realisation of animated short films, organization of exhibitions, of concerts, realization of books…). He studied cartoon film at the Visual Arts school La Cambre in Brussels. He directed several shorts including THE WALKER selected at Clermont Ferrand IFF 2018.

285

O Walker εργάζεται σε μια επιχείρηση εκτροφής πουλερικών. Αηδιασμένος από τη δουλειά του, την παρατάει και αποφασίζει να συμμετάσχει στο κίνημα Indignados, αμβλύνοντας έτσι τον θυμό του στον δικό τους.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Frederic Hainaut είναι ο διευθύνων του εργαστηρίου animation Camera-etc από το 2013. Είναι επίσης ομιλητής υπεύθυνος στο μάθημα Cartoon film in the Arts College St-Luc στη Λιέγη. Πριν από αυτό, εργαζόταν στην Revers (πραγματοποίηση animated short films, διοργάνωση εκθέσεων, συναυλιών, έκδοση βιβλίων…). Σπούδασε cartoon film στο Visual Arts school La Cambre στις Βρυξέλλες. Διήυθυνε διάφορες ταινίες μικρού μήκους, συμπεριλαμβανομένου και του WALKER που επιλέχθηκε να παρουσιαστεί στο Clermont Ferrand IFF 2018.


06/012 > ANIMATION

286

> IVELINA IVANOVA (BG) > MICRODISTRICT 2017 04:00 MIN, COLOUR, SOUND 286


287

Snaps of everyday human interactions assembled in a rhythmic montage that explores the relationship between men, architecture and nature in the context of Bulgarian post-socialist residential neighbourhoods.

BIO Ivelina grew up in Sofia where she first started developing her interest in art, starting with drawing, painting and illustrating until she moved to London in 2014 to study animation. After graduating from the University of Westminster, she moves back to Sofia. Coming from a mixed family and living in several countries at once has influenced Ivelina’s films, which are often inspired by urban spaces and their sociological and psychological impact. Her works are mixed-media, combining a variety of techniques including stop motion, digital collage and watercolour rotoscoping. Her aim for artistic development is to build up on the skill of melting the border between digital and analogue aesthetics to achieve alternative modes of representation.

287

Στιγμιότυπα από καθημερινές ανθρώπινες σχέσεις που συναρμολογούνται από ένα ρυθμικό μοντάζ που εξερευνά τη σχέση μεταξύ των ανθρώπων, της αρχιτεκτονικής και της φύσης στα πλαίσια της Βουλγάρικης μετα-σοσιαλιστικής αστικής γειτονιάς.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Ivelina μεγάλωσε στη Σόφια όπου πρωτοξεκίνησε να αναπτύσσει το ενδιαφέρον της πάνω στην τέχνη, με αφετηρία το σχέδιο, την ζωγραφική καθώς και την εικονογράφηση μέχρι που μετακόμισε στο Λονδίνο το 2014 για να σπουδάσει animation. Μετά την αποφοίτησή της από το University of Westminster, επέστρεψε στη Σόφια. Το γεγονός ότι προέρχεται από μια πολυπολιτισμική οικογένεια η οποία ταξίδευε συνεχώς σε διάφορες χώρες επηρέασε τις ταινίες της Ivelina, που συχνά φαίνεται να εμπνέονται από αστικά τοπία και τις κοινωνιολογικές και ψυχολογικές τους επιπτώσεις. Τα έργα της είναι μικτής τεχνικής, συνδυάζει πληθώρα τεχνικών συμπεριλαμβανομένων και του stop motion, ψηφιακού κολλάζ και rotoscoping με νερομπογιές. Στόχος της για την καλλιτεχνική της εξέλιξη είναι να αναπτύξει την τεχνική του συνδιασμού μεταξύ ψηφιακής και αναλογικής αισθητικής για να επιτύχει εναλλακτικούς τρόπους αναπαράστασης.


06/013 > ANIMATION

> >

288

SAMUEL PATTHEY (CN) TRAVELOGUE TEL AVIV 2017 06:00 MIN, COLOUR, SOUND

288


289

A young art student from Switzerland arrives for six months in Tel Aviv.

Ένας νέος καλλιτέχνης από την Ελβετία φτάνει στο Tel Aviv για έξι μήνες.

Through drawing he will learn to analyse, understand and free himself to this contrasted environnement.

Μέσα από την ζωγραφική θα μάθει να αναλύει, να καταλαβαίνει και να ελευθερώνει τον εαυτό του από αυτό το αντιθετικό περιβάλλον.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Born in Berlin 1993 as a son of an architect and a painter. In 1995 his parents went back to Lausanne Switzerland where both come from. After five years the family moved to Zürich.

Γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1993, γιος ενός αρχιτέκτονα και ενός ζωγράφου. Το 1995 επέστρεψαν στη Λωζάνη, Ελβετία απ’ όπου προέρχονταν. Μετά από πέντε χρόνια η οικογένεια μετακόμισε στη Ζυρίχη. Μετά τη Ζυρίχη μετακόμισαν στο Φράιμπουργκ όπου συνέχισε την εκμάθηση των γερμανικών.

After Zürich they moved to Fribourg where he continued studying in German. He did his high school in German and French with a specialisation in Art. He came out of high school with a prize for high distinction in arts. He was sure by then that he wanted to study art. He did the preparation class in Luzern at HSLU Design und Art were he discovered Animation. This first experience showed him the brightness of this fascinating tool. In 2014 he started his Bachelor in 2d Animation. He, then left in the fifth semester from Switzerland to go to Tel Aviv for an exchange semester in illustration. This experience was the most interesting time in his life. His Bachelor movie Travelogue Tel Aviv shows his view and his development in this unique place. Travelogue Tel Aviv won the alumni prize of the HSLU Art and Design.

289

Τελείωσε το σχολείο στα γερμανικά και τα γαλλικά με κατεύθυνση τις Τέχνες. Με την αποφοίτηση του απέσπασε βραβείο για την καλύτερη βαθμολογία στις Τέχνες. Ήταν βέβαιο πλέον ότι θα σπούδαζε ένα αντικείμενο σχετικό με τις τέχνες. Έκανε το προπαρασκευαστικό έτος στη Λουκέρνη στο HSLU Design und Art όπου ανακάλυψε το Animation. Αυτή η πρώτη εμπειρία του έδειξε την λαμπρότητα αυτού του εντυπωσιακού εργαλείου. Το 2014 ξεκίνησε το πτυχίο του στο 2d Animation. Στο πέμπτο εξάμηνο έφυγε από την Ελβετία για να πάει στο Tel Aviv για ένα εξάμηνο ανταλλαγής όπου και παρακολούθησε illustration. Αυτή η εμπειρία ήταν η πιο ενδιαφέρουσα στη ζωή του. Η ταινία για την πτυχιακή του, Travelogue Tel Aviv, απεικονίζει την οπτική του και την εξέλιξή του σε αυτό το μοναδικό μέρος. Η ταινία Travelogue Tel Aviv, κέρδισε το βραβείο αποφοίτων του HSLU Art and Design.


06/014 > ANIMATION

>

290

MAURICIO BARTOK (BR)

> FINITO 2016 04:36 MIN, COLOUR, SOUND 290


291

Time passes for all and at every choice a renounce is made.

Ο χρόνος περνάει για όλους και με κάθε ευκαιρία μια απάρνηση.

Working in a factory 1 robot decides that life isn’t enough and it’s time to have some fun. For which he would sacrifice everything.

Ένα ρομπότ που δουλεύει σε εργοστάσιο αποφασίζει ότι η ζωή του δεν είναι αρκετά ικανοποιητική και ότι ήρθε επιτέλους η ώρα να διασκεδάσει. Διασκέδαση για την οποία θα θυσίαζε τα πάντα.

BIO As a teenager while playing videogames in Brazil Mauricio was always impressed by the cinematics, he used to play boring games just to see their cool animations. Some years later he attended the Design college and started working as a trainee in a small video company where he discovered that he could do something near to the video games he used to play. Later he was involved with character animation and moved to Canada to study character animation. By that time he already had 1 short film made ( Ants ) in Vancouver. He also did Fun Factory and 2 years later back in Brasil he finished Perfeito. However he kept studying a lot and made the short film Luz, sombra e medo and started Finito. He currently lives in New Zealand, working for advertisement and films as a 3D artist and an animator.

291

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Από την εφηβική του ακόμα ηλικία ο Mauricio, εντυπωσιαζόταν από τον κινηματογραφικό χαρακτήρα των γραφικών στα βιντεοπαιχνίδια που έπαιζε, ακόμη έπαιζε βαρετά παιχνίδια μόνο και μόνο για να δει τα υπέροχα animations τους. Αργότερα σπούδασε σε Design college και όταν έκανε την πρακτική του σε μια μικρή εταιρεία παραγωγής βίντεο ανακάλυψε ότι μπορούσε να φτιάξει κάτι παρεμφερές με τα βιντεοπαιχνίδια που έπαιζε μικρότερος. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με το character animation και μετακόμισε στον Καναδά για να σπουδάσει πάνω στο αντικείμενο. Έως τότε είχε ήδη δημιουργήσει την πρώτη του ταινία ( Ants ) στο Βανκούβερ. Επίσης έφτιαξε το Fun Factory και 2 χρόνια αργότερα ολοκλήρωσε το Perfeito στη Βραζιλία. Παρόλα αυτά συνέχισε να εξασκείται πολύ και δημιούργησε τη δεύτερη ταινία του Luz,sombra e medo και ξεκίνησε το Finito. Πλέον ζει στη Νέα Ζηλανδία, εργάζεται για διαφημιστικές εταιρείες και ταινίες ως 3D artist και animator.


06/015 > ANIMATION

292

> FLORIAN BRAUCH, MATTHIEU PUJOL, KIM TAILHADES, YOHAN THIREAU, ROMAIN THIRION (FR) > HYBRIDS 2017 06:18 MIN, COLOUR, SOUND 292


293

293

When marine wildlife has to adapt to the pollution surrounding it, the rules of survival change…

Όταν η υδρόβια πανίδα πρέπει να προσαρμοστεί στην μόλυνση που την περικλύει οι κανόνες της επιβίωσης αλλάζουν…

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

This is a student film made by Florian Brauch, Matthieu Pujol, Kim Tailhades, Yohan Thireau and Romain Thirion at MOPA (Supinfocom Arles).

Αυτή είναι μια ταινία μικρού μήκους που δημιουργήθηκε από τους Florian Brauch, Matthieu Pujol, Kim Tailhades, Yohan Thireau και Romain Thirion φοιτητές της σχολής animation της MOPA (Supinfocom Arles).


06/016 > ANIMATION

294

> CHEN LIBMAN (IL) > ARTHROPODS 2017 03:48 MIN, COLOUR, SOUND

294


295

A collection of 18 short stories about meetings between humans and insects.

Μια συλλογή από 18 μικρές ιστορίες για τις συναντήσεις ανθρώπων και εντόμων.

The movie describes an escalation from everyday situations that involve insects to a strange reality of living in harmony with them.

Η ταινία περιγράφει μια κλιμάκωση καθημερινών καταστάσεων που περιλαμβάνουν έντομα σε μια περίεργη πραγματικότητα στην οποία ζούμε αρμονικά με αυτά.

The movie ends with a museum scene. Many people are gathering around a piece of art looking very curious and interested. Then, a tiny harmless spider descending from the ceiling scares everyone away in spite of the fact they are all observing a piece of art that features insects. Insects are an integral and influential part of our culture as illustrated by their infiltration to our language, arts, history, philosophy, and religion. However, as human society has become progressively more urbanized, insects have become progressively more estranged.

BIO Chen Libman was born and raised in Israel. She is a graduate from The NB Haifa school of Design in the visual communication department. Working as freelance animator, illustrator and designer.

295

Η ταινία τελειώνει με μια σκηνή σε μουσείο. Πολλοί άνθρωποι μαζεύονται γύρω από ένα έργο τέχνης και δείχνουν ιδιαίτερη περιέργεια και ενδιαφέρον. Τότε, μια μικρή άκακη αράχνη κατεβαίνει από το ταβάνι και τρομάζει τους πάντες παρά το γεγονός ότι όλοι παρατηρούσαν ένα έργο τέχνης που περιείχε έντομα. Τα έντομα είναι είναι ένα αναπόσπαστο και σημαντικό κομμάτι της κουλτούρας μας όπως απεικονίζεται από την διείσδυση τους στην γλώσσα, την τέχνη, την ιστορία, τη φιλοσοφία και την πίστη. Όμως καθώς η ανθρώπινη κοινωνία έχει γίνει προοδευτικά πιο αστική τα έντομα έχουν γίνει σταδιακά πιο αποξενωμένα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Chen Libman γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ισραήλ. Είναι απόφοιτος της σχολής The NB Haifa School of Design στο τμήμα Visual Communication. Εργάζεται ως αυτοαπασχολούμενη animator, illustrator και designer.


06/017 > ANIMATION

>

296

PANOS KOUTIVAS (GR)

> RADIOPHONE 2017 08:28 MIN, BLACK & WHITE, SOUND 296


297

“Radiophone” is an animated short film, which tells the story of an adult man and how he was found in a awkward situation. The reason could be the radiophone, his mind or something even stranger. The story based in the live broadcast of Orson Welles with the play “War of the Worlds” on October of 1938.

BIO Panos Koutivas was born in Greece, in the city of Kalamata at 1990. He studied at the Ionian University in the Arts, Audio and Visual Department in Corfu and he focused on 3D modeling ,animation and photography. The movie Radiophone is his first attempt to make a 3D animation movie and it was produced as his graduation movie.

297

Το “Radiophone” είναι ένα animation μικρού μήκους που διηγείται την ιστορία ενός ενήλικου άνδρα και πως βρέθηκε σε μια δύσκολη κατάσταση. Αιτία θα μπορούσε να είναι το ραδιόφωνο, το μυαλό του ή κάτι ακόμα πιο περίεργο. Η ιστορία βασίζεται σε μια ζωντανή μετάδοση του Orson Welles με το έργο του “War of the Worlds” τον Οκτώβρη του 1938.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Πάνος Κουτίβας γεννήθηκε στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στην Καλαμάτα το 1990. Σπούδασε στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, στο τμήμα Ήχου και Εικόνας στην Κέρκυρα. Εκεί επικεντρώθηκε στο 3D modeling ,το animation και τη φωτογραφία. Η ταινία “Radiophone” είναι η πρώτη του απόπειρα να φτιάξει μια τρισδιάστατη ταινία και είναι επίσης, η πτυχιακή του εργασία.


06/018 > ANIMATION

> >

298

NICOLÁS PETELSKI (ES/ET) A TABLE GAME 2017 03:53 MIN, COLOUR, SOUND 298


299

Patience is a gift.

Η υπομονή είναι αρετή.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Born in Buenos Aires, Argentina, Nicolás Petelski has recently graduated from the Polytechnic University of Valencia with a BA in Fine Arts.

Γεννημένος στο Μπουένος Άιρες, Αργεντινή, ο Nicolás Petelski αποφοίτησε πρόσφατα από το Polytechnic University of Valencia με πτυχίο της Καλών Τεχνών.

Obsessed with cinema and TV as a kid, he started shooting his first short films at a young age, learning about filmmaking, editing and storytelling in a self-taught way. Years later, his passion for 90’s cartoon series got him into animation, having made several short films during his student years, some of them being selected in festivals like Fest Anča, SICAF, and Turku Animated Film Festival among others.

Kολλημένος με τον κινηματογράφο και την τηλεόραση ως παιδί, άρχισε να γυρνάει τις πρώτες του ταινίες μικρού μήκους σε πολύ νεαρή ηλικία, μαθαίνοντας για τη σκηνοθεσία, το μοντάζ και την αφήγηση μόνος του. Αργότερα, το πάθος του για τα κινούμενα σχέδια του ’90 τον οδήγησαν στο animation, έχοντας φτιάξει αρκετές ταινίες μικρού μήκους κατά την διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων, κάποια από αυτά επιλέγονται να προβληθούν σε φεστιβάλ όπως το Fest Anča, SICAF, και το Turku Animated Film Festival μεταξύ άλλων.

His latest short film, A Table Game, was partially produced during an Erasmus exchange program in the Estonian Academy of Arts, being supervised by the internationally known animator, Priit Pärn, and inspired by the absurdity that characterizes Estonian animation. At present, he’s exploring new mediums and concepts to expand the borders of his artistic language.

Η τελευταία του ταινία μικρού μήκους, A Table Game, παρήχθη σε μεγάλο ποσοστό κατά τη διάρκεια του προγράμματος ανταλλαγής Erasmus στην Estonian Academy of Arts, υπό την επιτήρηση του διεθνώς αναγνωρισμένου Priit Pärn και υπό την επίδραση του παραλογισμού που χαρακτηρίζει το Εσθονικό animation. Αυτό το διάστημα, ανακαλύπτει νέα μέσα και έννοιες για να διευρύνει τα όρια της καλλιτεχνικής του γλώσσας.

299


06/019 > ANIMATION

300

> KATHRIN STEINBACHER (AT) > FREEDOM 2017 03:00 MIN, COLOUR, SOUND

300


301

Striving for a professional skiing career means you are going to be subjected to great pressure. The main character, is struggling to find his place in the world after giving up his career as a potential professional skier. This animated documentary explores how high expectations can lead to frustration and anxiety.

BIO An Austrian illustrator,animator currently based in London. Kingston graduate currently studying animation at RCA.

301

Ο αγώνας για μια επαγγελματική καριέρα σκιέρ σημαίνει ότι θα υποστείς πολλή πίεση. Ο κεντρικός μας χαρακτήρας δυσκολεύεται να βρει τη θέση του σε αυτόν τον κόσμο αφού παράτησε την καριέρα του ως πιθανός επαγγελματίας σκιέρ. Αυτό το animation ντοκιμαντέρ εξερευνά πως οι υψηλές προσδοκίες μπορούν να οδηγήσουν σε απογοήτευση και άγχος.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Κατάγεται από την Αυστρία και είναι εικονογράφος, animator με έδρα το Λονδίνο. Απόφοιτος του Kingston university και φοιτήτρια στο τμήμα animation του RCA.


06/020 > ANIMATION

302

> PAOLA TEJERA (ES) > INVISIBLE 2017 06:25 MIN, COLOUR, SOUND 302


303

Eva lives a normal life until the technologic company Network puts on a sale the new product “B-Blue”, an augmented reality glasses that threatens to end all human contact and interaction as we know it. From this moment, Eva has to deal with advertising harassment and the feeling of being completely ignored by everyone around her.

BIO Graduated in Fine Arts by the Polytechnic University of Valencia. Master of 3D Animation of the UPV. Modeling and stop motion animation in the music video Bailarás en el Infierno of Conflictivos Production. 2D animator clean up, color and edition of the short film Vida Mía from the studio El Escalón de Julieta. Texture artist 2D and 3D in the feature film project Cuca. Storyboard and design for the Insurrection group’s Freedom video clip. Storyboard and technical script in the short film Patchwork. Direction, production, script, concept art, storyboard, art direction, breakdown, animation, clean up, color and lighting in the short film Invisible.

303

Η Eva ζει μια φυσιολογική ζωή μέχρι την στιγμή που η τεχνολογική εταιρεία Network βγάζει σε προσφορά το νέο της προϊόν το “B-Blue”, ένα ζευγάρι γυαλιά επαυξημένης πραγματικότητας που απειλούν να τερματίσουν κάθε ανθρώπινη επαφή και αλληλεπίδραση όπως την γνωρίζουμε. Από αυτη την στιγμή η Eva καλείται να έρθει αντιμέτωπη με την διαφημιστική παρενόχληση και από την αίσθηση της απόλυτης αδιαφορίας από όλους όσοι είναι γύρω της.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Paola Tejera σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών του Polytechnic University of Valencia και στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακό στο 3D Animation επίσης στο UPV. Ανέλαβε το modeling και το stop motion animation στο βιντεοκλίπ “Bailarás en el Infierno” της Conflictivos Production. Επίσης έκανε clean up, χρώμα και διορθώσεις ως 2D animator στην ταινία μικρού μήκους Vida Mía του στούντιο El Escalón de Julieta. Texture artist 2D και 3D στην ταινία μεγάλου μήκους Cuca. Storyboard και design για το βιντεοκλίπ Freedom του Insurrection group. Επιπλέον, Storyboard & technical script στην ταινία μικρού μήκους Patchwork. Σκηνοθεσία, παραγωγή, σενάριο, concept art, storyboard, art direction, breakdown, animation, clean up, χρώμα και φωτισμό στην ταινία μικρού μήκους Invisible.


06/021 > ANIMATION

> >

304

RICARDO LIVRAMENTO, JOÃO MONTEIRO, LUÍS VITAL (PT) THE VOYAGE 2017 03:41 MIN, COLOUR, SOUND

304


305

An introspective Voyage into the troubled life of a young adult with moments from his childhood to the present.

BIO João Monteiro, Luís Vital και Ricardo Livramento are graduates of the Design e Animação Multimédia (DAM) Instituto Politécnico de Portalegre and with their animation The Voyage which was created during their class “Animation” received a distinction at Animação 2017.

305

Ένα ταξίδι ενδοσκόπησης μέσα στην προβληματική ζωή ενός νεαρού εφήβου με στιγμές από την παιδική του ηλικία μέχρι και τώρα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Οι João Monteiro, Luís Vital και Ricardo Livramento είναι απόφοιτοι του τμήματος Σχεδιασμού και Πολυμέσων (DAM) του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου Portalegre οι οποίοι με το έργο The Voyage που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του μαθήματος «Animation» διακρίθηκαν με το Εθνικό Βραβείο Animação 2017.


06/022 > ANIMATION

>

306

ARAM SARKISIAN (RU)

> WINSTON 2017 06:00 MIN, COLOUR, SOUND 306


307

A man is driven mad by his obsession and paranoia…

BIO Aram Sarkisian (Rostov-On-Don, RUSSIA, 1994). He grew up in Armenia until he was 12 years old. Then he moved to the United States with his family and now he resides in Glendale (California).

307

Ένας άνδρας οδηγείται στην τρέλα από την εμμονή και την πάρανοιά του…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Aram Sarkisian (Rostov-On-Don, RUSSIA, 1994). Μεγάλωσε στην Αρμενία μέχρι την ηλικία των 12. Στη συνέχεια μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες με την οικογένειά του και τώρα ζει στο Glendale (Καλιφόρνια).


06/023 > ANIMATION

> >

308

SOMNATH PAL (IN) DEATH OF A FATHER 2017 10:15 MIN, COLOUR, SOUND 308


309

When Babu’s father passes away, he is caught in a web of age -old rituals and social formalities. As he looks for opportunities to cope with the loss of his father, death ends up being just another mundane routine for Babu.

BIO Somnath Pal graduated with a degree in animation from IDC, IIT Bombay. He later served as an Assistant Director on Amar Chitra Katha’s theatrical animation feature “Sons of Ram”, and as a Production Designer on the multi award winning feature film”Court”. “Death of a Father” marksa his debut as an animation filmmaker.

309

Όταν ο πατέρας του Babu πεθαίνει, βρίσκεται μπλεγμένος σε έναν ιστό από εθιμοτυπικά τελετουργικά και κοινωνικές τυπικότητες. Καθώς προσπαθεί να βρει ευκαιρίες να διαχειριστεί τον χαμό του πατέρα του, ο θάνατος καταλήγει να είναι άλλη μια κοινότυπη ρουτίνα για τον Babu.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Somnath Pal σπούδασε animation στο IDC, IIT Bombay. Αργότερα εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στην θεατρική ταινία animation του Amar Chitra Katha με τίτλο “Sons of Ram” και στη συνέχεια ως σχεδιαστής παραγωγής για την πολυβραβευμένη ταινία “Court”. Το “Death of a Father” είναι το ντεμπούτο του ως σκηνοθέτης animation.


06/024 > ANIMATION

> >

310

LETO MEADE (UK/GR) WATER MOVES 2017 01:32 MIN, COLOUR, SOUND

310


311

An autobiographical film about my relationship with the sea.

Μια αυτοβιογραφική ταινία για τη σχέση μου με τη θάλασσα.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Born in England and grew up in a little island in Greece, Kos. Studied there most of his life till leaving to university in England to study animation.

Γεννημένος στην Αγγλία αλλά μεγάλωσε σε ένα μικρό νησί στην Ελλάδα, την Κω. Σπούδασε εκεί για ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του μέχρι να φύγει για σπουδές στο animation σε πανεπιστήμιο της Αγγλίας.

Growing up in Kos surrounded by the sea, it grew on him something that was always there and you only notice you need till you lose it. This and his loving for jumping in the waves since he was a kid was the inspiration for this film.

Το γεγονός ότι μεγάλωσε στη Κω περιτριγυρισμένος από τη θάλασσα, βοήθησε να αναπτυχθεί μέσα του κάτι που βρισκόταν πάντα εκεί αλλά σε λήθαργο, κάτι που αντιλαμβάνεσαι μόνο όταν το χάσεις. Αυτό και η αγάπη του για να πηδάει στα κύματα από τότε που ήταν παιδί αποτέλεσαν την έμπνευση για αυτήν την ταινία.

311


06/025 > ANIMATION

>

JACINTHE FOLON (BE)

>

FREE WHEELS 2017

312

03:36 MIN, COLOUR, SOUND 312


313

313

Beware, bicycles are back in town!

Προσοχή, τα ποδήλατα επέστρεψαν στην πόλη!

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Jacinthe Folon graduated in French and romance languages and literatures in 2012. The next year, she started animation studies in ENSAV La Cambre, Brussels.

Η Jacinthe Folon σπούδασε French and romance languages and literatures το 2012. Τον επόμενο χρόνο ξεκίνησε τις σπουδές της στο animation στην ENSAV La Cambre, στις Βρυξέλλες.


06/026 > ANIMATION

314

> DIEGO PORRAL SOLDEVILLA (ES) > A DAY IN THE PARK 2017 02:55 MIN, COLOUR, SOUND 314


315

315

A monologue by a grandfather who explains to his grandkid how things used to be… or maybe how they are now.

Ο μονόλογος ενός παππού που εξηγεί στον εγγονό του πως ήταν τα πράγματα… ή μάλλον πως είναι τώρα.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Diego Porral (Madrid, SPAIN, 1992) was an animation student at ESNE (Design, Innovation and Technology University School from Madrid) until the animation school Les Gobellins (Paris, France) invited him to join the school. Currently, he is continuing his formation as animator there. “A day in the park” is his third short film as director, and it’s nominated for the Goya Awards 2018 (Spain) to the best animation short film.

Ο Diego Porral (Μαδρίτη, Ισπανία, 1992) ήταν φοιτητής στην ESNE (Design, Innovation and Technology University School στην Mαδρίτη) ώσπου η σχολή animation Les Gobellins (Παρίσι, Γαλλία) τον κάλεσε να γραφτεί εκεί. Αυτό το διάστημα, συνεχίζει την διάπλαση του ως animator. Το “A day in the park” είναι η τρίτη ταινία μικρού μήκους που έχει σκηνοθετήσει και είναι προτεινόμενο στα Goya Awards 2018 (Ισπανία) για το βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους.


06/027 > ANIMATION

> >

316

GEDIMINAS Å IAULYS (LT) RUNNING LIGHTS 2017 11:20 MIN, COLOUR, SOUND

316


317

This is a story about the eternal miracle of life and death. The unfortunate death of a wild hare turns into a remarkable experience for children who find his body and bury it in a sand box. Now buried, the hare’s life fades away and dozens of magical creatures that lived inside him leave his body in search for a new home. The hare’s life ends by merging with nature, but is reborn in the plants and animals around it. This fairy-tale encourages us to think about what death is.

BIO Gediminas Šiaulys (Vilnius, LITHUANIA, 1979) is an animation director, visual artist and a co-founder of a studio PetPunk. The artist’s primary areas of interest lie in animation, tactile crafts and various experiments within these fields. G. Šiaulys with PetPunk are the first Lithuanians to win the “Young Guns” prize by the Art Directors Club (NY). Gediminas’ works gained recognition by world’s leading art & design magazines. This is his first film as a director.

317

Αυτή είναι μια ιστορία για το αιώνιο θαύμα της ζωής και του θανάτου. Ο ατυχής θάνατος ενός άγριου λαγού μετατρέπεται σε μια απίστευτη εμπειρία για τα παιδιά που βρίσκουν το σώμα του και το θάβουν σε ένα αμμοκιβώτιο. Θαμμένος πλέον, η ζωή του λαγού χάνεται και δωδεκάδες μαγικά πλάσματα που ζούσαν μέσα του αφήνουν το σώμα του σε αναζήτηση ενός νέου σπιτιού. Η ζωή του λαγού τελειώνει με την συγχώνευση με τη φύση, αλλά αναγεννάται μέσα στα φυτά και τα ζώα γύρω του. Αυτό το παραμύθι μας παροτρύνει να σκεφτούμε τι είναι ο θάνατος.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ O Gediminas Šiaulys (Βίλνιους, Λιθουανία, 1979) είναι σκηνοθέτης animation, visual artist και συνιδρυτής του στούντιο PetPunk. Στα κύρια ενδιαφέροντα του καλλιτέχνη συγκαταλέγονται το animation, οι απτές κατασκευές/χειροτεχνίες και διάφοροι πειραματισμοί σε αυτά τα πεδία. Ο G. Šiaulys με το PetPunk είναι οι πρώτοι Λιθουανοί που αποσπούν το βραβείο “Young Guns” από την Art Directors Club (NY). Τα έργα του Gediminas αναγνωρίστηκαν από τα πιο φημισμένα και πρωτοπόρα περιοδικά τέχνης και design. Αυτή είναι πρώτη ταινία που σκηνοθετεί.


06/028 > ANIMATION

>

JANICE CHUN (US)

>

CRUSHED IN SPACE 2017

318

05:52 MIN, COLOUR, SOUND 318


319

319

The Asteroid Belt An unrequited romance They are coworkers.

Η Κύρια Ζώνη των Αστεροειδών Ένας έρωτας δίχως ανταπόκριση Είναι συνεργάτες.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Janice developed an animated passion for nature while growing up in the sunny bubble of Irvine, CA. Inspired by everything from hiking, nature, the cosmos, and her staggering obsession with Calvin and Hobbes, Janice’s work explores the relatable humor and tragedy of everyday life and love. In addition to escorting banana peels into the garbage can during a stint as a movie theater custodian, Janice has also had a host of rewarding professional experiences through studio and freelance animation work. You’ll usually find her playing volleyball, spinning discs for the radio station at Brown University, destroying 8-bit villains with her merciless joystick, or strumming peacefully away at her guitar.

Η Janice ανέπτυξε ένα ζωηρό πάθος για τη φύση μεγαλώνοντας στην ηλιόλουστη φούσκα του Irvine, CA. Αντλώντας έμπνευση από τα πάντα ξεκινώντας από την ορειβασία, τη φύση, τον κόσμο και την εκπληκτική της εμμονή με τους Calvin & Hobbes, το έργο της Janice εξερευνά το χιούμορ που όλοι συμμεριζόμαστε και την τραγωδία της καθημερινής ζωής και του έρωτα. Πέρα από το να συνοδεύει μπανανόφλουδες στον κάδο απορριμάτων κατά τη διάρκεια της θητείας της ως επιστάτρια σε θέατρο, η Janice έχει επίσης πληθώρα επικερδών επαγγελματικών εμπειριών μέσα από τη δουλειά της σε στούντιο αλλά και ως freelance animator. Συνήθως θα τη βρείτε να παίζει βόλευ, να παίζει μουσική στον ραδιοφωνικό σταθμό του Brown University, να κατατροπώνει 8-bit κακοποιούς με την αδίστακτη κονσόλα της ή να γρατζουνάει αρμονικά την κιθάρα της.


06/029 > ANIMATION

> >

320

DIMITRIS SIMOU (GR/UK) MAYBE IT’S ME 2017 06:08 MIN, COLOUR, SOUND

320


321

An animator tries to recreate his childhood memories.

BIO Born and raised in Athens, Greece. He started as a live-action director and directed two short films before deciding to go to London to study and work as an animator. His animated film “Camera Obscure” (2013) was shortlisted for a British Animation Award and his graduation film “SCHEMATA:” (2014) was screened in several film festivals around the world. “Maybe it’s me” (2017) is his most personal film to date.

321

Ένας animator προσπαθεί να αναπαραστήσει τις παιδικές του αναμνήσεις.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, Ελλάδα. Ξεκίνησε ως live -action σκηνοθέτης και διηύθυνε δύο ταινίες μικρού μήκους προτού αποφασίσει να πάει στο Λονδίνο για να σπουδάσει και να εργαστεί ως animator. Η ταινία animation του “Camera Obscure” (2013) ήταν στη λίστα των επικρατέστερων για το British Animation Award και η πτυχιακή του με τίτλο “SCHEMATA:” (2014) προβλήθηκε σε διάφορα φεστιβάλ ταινιών στον κόσμο. Το “Maybe it’s me” (2017) είναι η πιο προσωπική του ταινία έως σήμερα.


06/030 > ANIMATION

322

> MARCO JEMOLO (IT) > FRAMED 2017 07:00 MIN, COLOUR, SOUND 322


323

FRAMED is a noir animated short-film, which explores the sensitive subject of alienation in society.

Το “Framed” είναι μια noir ταινία animation μικρού μήκους, η οποία διερευνά το ευαίσθητο ζήτημα της αποξένωσης στην κοινωνία μας.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Marco graduated in History of Cinema at Università La Sapienza, writing a final essay focused on parallel worlds in animated movies and attended a three months filmmaking workshop at the New York Film Academy in 2007. Since 2006, he has been working in films, theatre and TV as a Director and Assistant Director.

Ο Marco σπούδασε ιστορία του κινηματογράφου στο Università La Sapienza, με την τελευταία του εργασία να επικεντρώνεται στους παράλληλους κόσμους στις ταινίες animation και παρακολούθησε ένα τρίμηνο εργαστήριο στην New York Film Academy το 2007. Από το 2006, εργάζεται σε ταινίες, θέατρο και τηλεόραση ως σκηνοθέτης και βοηθός σκηνοθέτη.

In 2013 Marco moved to London, where he lives and runs his video production company. His documentary “Le città di Roma” has been awarded with the Jury Prize at the ArtDoc Festival 2014 and has been screened at the MAXXI (Museo delle Arti del XXI secolo). “Framed” is Marco’s first work of narrative fiction.

Το 2013 ο Marco μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου ζει και διευθύνει την δική του εταιρεία παραγωγής video. Το ντοκιμαντέρ του “Le città di Roma” απέσπασε το βραβείο κριτών στο ArtDoc Festival του 2014 και έχει προβληθεί στο MAXXI (Museo delle Arti del XXI secolo). Το “Framed” είναι το πρώτο έργο αφηγηματικής μυθοπλασίας του Marco.

323


06/031 > ANIMATION

324

> LALITA BRUNNER (CH) > IMMERSION 2016 03:17 MIN, COLOUR, SOUND

324


325

325

Tommy’s sweaty trip to the indoor swimming pools. As he struggles he produces a pool filled with his anxiety. - A story told by Split Screens.

Το γεμάτο ιδρώτα ταξίδι του Tommy στις πισίνες εσωτερικού χώρου. Καθώς παλεύει, παράγει μια πισίνα ολόκληρη γεμάτη με το άγχος του. – Μια ιστορία μέσα από πολλαπλές οθόνες.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

She is a 2D Artist and Animator who lives and works in Lucerne, Switzerland. She earned her BA degree in 2D Animation from Lucerne University of Applied Sciences and Arts in 2016. With edgy designs and unusual aesthetics she tries to express slice of life stories with a surreal touch.

Είναι μια 2D Artist και Animator η οποία ζει και εργάζεται στη Λουκέρνη, Ελβετία. Απέκτησε το πτυχίο της στο 2D Animation από το Lucerne University of Applied Sciences and Arts το 2016. Με εκκεντρικά σχέδια και ασυνήθιστη αισθητική προσπαθεί να εκφράσει στιγμές από την καθημερινότητα με μια σουρεαλιστική πινελιά.


06/032 > ANIMATION

>

326

ENGE XUE (SG)

> CUBED 2017 03:55 MIN, COLOUR, SOUND 326


327

A man with a Rubik’s cube for a head tries to connect with others. He fails at some point, and tries again.

BIO Xue En Ge is a freelance animator (and part-time philosopher). She was born in China but moved to Singapore when she was nine. Enge discovered the magic of animation while studying in Nanyang Technological University’s School of Art Design and Media. Like most artists, she does freelance work so she can fill her stomach, and also treat herself to a drink or two. When she is not illustrating or animating, she likes to ponder about life and how the world works. Enge finds comfort in old books, playing with small animals, and (occasionally) alcohol.

327

Ένας άντρας με κύβο του Ρούμπικ για κεφάλι προσπαθεί να επικοινωνήσει με τους άλλους. Κάποια στιγμή αποτυγχάνει και ξαναπροσπαθεί.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ H Xue En Ge είναι αυτοαπασχολούμενη animator (και φιλόσοφος μερικής απασχόλησης). Γεννήθηκε στην Κίνα αλλά μετακόμισε στη Σιγκαπούρη όταν ήταν 9. Η Enge ανακάλυψε την μαγεία του animation όταν σπούδαζε στο Nanyang Technological University School of Art Design and Media. Όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες, εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας για να γεμίσει το στομάχι της και να κεράσει τον εαυτό της κι ένα δυό ποτά. Όταν δεν ασχολείται με την εικονογράφηση ή το animation της αρέσει να στοχάζεται για τη ζωή και πως λειτουργεί ο κόσμος. Η Enge βρίσκει παρηγοριά σε παλιά βιβλία, στο παιχνίδι με μικρά ζωάκια και (περιστασιακά) στο αλκοόλ.


06/033 > ANIMATION

> >

328

TSE-CHANG CHAI (TW) LOST CONTROL 2017 05:54 MIN, COLOUR, SOUND 328


329

A man enters his cozy room and immediately feels dissatisfied with the way everything is placed. So he rearranges his things and cleans his room repeatedly. Although he’s done cleaning, something from within is pressuring him to clean up again. He can’t control himself anymore so he enters into disorder and is engulfed by it. He floats inside a bubble and drifts with the wave motion of his emotion. Can he really protect himself and not be affected by the disorder? The story is based on the condition of one of the author’s friends, after long observation. He approaches the relationship between obsessive-compulsive disorder and order from another point of view. The author discovered that his friend would only show this behavior in his room, so the story starts from there. The disorder manifests and invisible sounds and interferences drive hime to a crazy state. The protagonist will use the ruler and the line to regulate his behavior. Not only the location of the object, but also a tilt angle are important factors. It helps him correct the borders, and also gives him a sense of security. Most people think that obsessive-compulsive disorder is a symbol of order, but the author does not think so. When the patient is more tangled for the order of objects it is more difficult for him to control his own emotions and behavior. Finally, he will be out of the standard of nature. When the character and items gradually lose the order, they enter a more chaotic space. Then they are wrapped in bubbles. The story shows that the choice between order and disorder, can only be chosen by the patient himself and there is a fine line between order and disorder.

BIO Chai, Tse-Chang graduated from the Institute of Animation and Film Art at Tainan National University of the Arts.Last year, he made an animation (Sun City) and had a great reception, one of the best distinctions was being selected at the Melbourne International Animation Festival. He wrote a story of social realism, drawing on labor issues, mental illness and so on, hoping to use these animations to communicate these topics through different angles to a wider audience.

Ένας άνθρωπος μπαίνει στο άνετο δωμάτιο του κι αμέσως νιώθει δυσαρεστημένος για το πώς είναι οργανωμένα τα πράγματά του. Έτσι αποφασίζει να τα μετακινήσει και καθαρίζει το δωμάτιο του επανειλημμένα. Παρά το γεγονός ότι τελειώνει με το καθάρισμα, η εσωτερική πίεση που νιώθει τον αναγκάζει να ξανα-καθαρίσει. Σταδιακά, παύει να ελέγχει την συμπεριφορά του και καταλήγει σε μια κατάσταση αταξίας και εμβυθίζεται σε αυτήν. Στην φούσκα στην οποία βρίσκεται, επιπλέει και παρασύρεται σε μορφή κυματισμού από το συναίσθημα του. Εν τέλει, μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του και να μην παρασυρθεί από την πάθηση; Αυτή η ιστορία είναι μια διασκευή, εμπνευσμένη από την πάθηση του φίλου του, την οποία έχει παρακολουθήσει για μεγάλο διάστημα. Εξετάζει την σχέση μεταξύ ψυχαναγκαστικής συμπεριφοράς και τάξης μέσα από μια διαφορετική οπτική γωνία. Ο συγγραφέας ανακαλύπτει ότι ο φίλος του αναπαράγει ψυχαναγκαστικές πράξεις μόνο στο δωμάτιο του, έτσι η ιστορία ξεκινάει από εκεί. Θα καταδείξει μια επαναλαμβανόμενη και ατελείωτη ψυχαναγκαστική συμπεριφορά όπου αόρατοι ήχοι και παρεμβάσεις θα τον οδηγήσουν σε μια κατάσταση τρέλας. Ο πρωταγωνιστής θα χρησιμοποιήσει γραμμές και χάρακες προκειμένου να ελέγξει την συμπεριφορά του. Έτσι, όχι μόνο η τοποθεσία του αντικειμένου αλλά και η γωνία κλίσης του, είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες. Τον βοηθούν να διακρίνει τα σωστά όρια και να αποκτήσει ένα αίσθημα ασφάλειας. Για τους περισσότερους ανθρώπους η ψυχαναγκαστική συμπεριφορά είναι ένα σύμβολο της τάξης, ωστόσο ο συγγραφέας διαφωνεί. Όταν ο ασθενής είναι εμμονικός με την σειρά των αντικειμένων, είναι δύσκολο για αυτόν να ελέγξει τα συναισθήματα του και την συμπεριφορά του. Τέλος, θα παρεκκλίνει από την φυσική σειρά. Όταν ο χαρακτήρας και τα αντικείμενα σταδιακά χάνουν την θέση τους, μπαίνουν σε μια χαοτική κατάσταση. Τότε απλά τυλίγονται σε προστατευτικές φούσκες. Η ιστορία υποδεικνύει ότι η επιλογή μεταξύ τάξης και αταξίας, είναι μια επιλογή που μόνο ο ασθενής μπορεί να κάνει. Τελικά, η γραμμή μεταξύ τάξης και αταξίας είναι πολύ λεπτή.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Chai, Tse-Chang είναι διπλωματούχος του Institute of Animation and Film Art από το Tainan National University of the Arts. Πέρσι, δημιούργησε ένα animation (Sun City) και του απένειμαν πολύ καλούς βαθμούς , για την ακρίβεια απέσπασε διάκριση από το Melbourne International Animation Festival. Η ιστορία αναφέρεται στον κοινωνικό ρεαλισμό, αντλώντας πληροφορίες από τα εργατικά ζητήματα, τις ψυχικές ασθένειες και ούτω καθεξής, με την ελπίδα να χρησιμοποιήσει αυτά τα animations προκειμένου να επικοινωνήσει αυτά τα ζητήματα από διαφορετικές οπτικές γωνίες για όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.

329


06/034 > ANIMATION

330

> GREGORY GIANNAKOPOULOS (GR)

> RE.MURDERED 2016 03:10 MIN, BLACK & WHITE, SOUND 330


331

331

A constant loop of murders based on real movie scenes. A case study about violence in cinema.

Ένας συνεχής κύκλος δολοφονιών που βασίζεται σε σκηνές από αληθινές ταινίες. Μια μελέτη για τη βία στον κινηματογράφο.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Graduated from TEI of Athens as a Graphic Designer in June 2016. He has two movies in his biography one of them being his graduate project called Re.Murdered. Apart from that, he has also dived in many other design branches like web design, editorial design and Illustration.

Αποφοίτησε από το ΤΕΙ Αθηνών ως γραφίστας τον Ιούνιο του 2016. Έχει ήδη δυο ταινίες στο βιογραφικό του μια εκ των οποίων η πτυχιακή του εργασία με τίτλο Re.Murdered. Πέραν αυτού, ασχολήθηκε και με άλλες πτυχές του design όπως web design, editorial design και εικονογράφηση.


06/035 > ANIMATION

332

> JULIE CATY (FR) > EDEN 2017 05:28 MIN, COLOUR, SOUND 332


333

E and A are bored to death in the Garden of Eden. One night, they run off in God’s cabriolet. Early in the morning, God notices their absence. Furious, he summons Dinosaur, his henchman, and sends him to get the fugitives.

Η Ε και ο Α πλήττουν στον κήπο της Εδέμ. Μία νύχτα, το σκάνε με το καμπριολέ του Θεού. Νωρίς το πρωί, ο Θεός αντιλαμβάνεται την απουσία τους. Εξαγριωμένος, επικαλείται τον Δεινόσαυρο, το πρωτοπαλίκαρο του και τον στέλνει να βρει τους φυγάδες.

E and A eventually reach the city, ready to live big! But Dinosaur is after them and soon finds them in a restaurant having a mountain of burgers. Then, slowly, he pulls a gun out of his pocket and shoots.

Η Ε και ο Α κάποια στιγμή φτάνουν στην πόλη, έτοιμοι να ζήσουν το όνειρο! Αλλά ο Δεινόσαυρος πολύ σύντομα τους εντοπίζει σε ένα εστιατόριο να τρώνε ένα βουνό από μπέργκερ. Τότε, σιγά σιγά, βγάζει ένα όπλο από την τσέπη του και πυροβολεί.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Julie Caty is a French designer, illustrator and animation director. After her graduation from the Ecole Natiοnale Supérieure des Arts Décoratifs in 2006, she joined the Babel Caucasus project and worked with Mylène Sauloy (documentary filmmaker and great reporter) until 2008. In 2009 she moves into the Creuse and creates an associative silkscreen workshop which hosts several projects of independent art-book publishing and develops animations around the practice of silkscreen.

Η Julie Caty είναι Γαλλίδα σχεδιάστρια, εικονογράφος και σκηνοθέτης animation. Μετά την αποφοίτησή της από την Ecole Natiοnale Supérieure des Arts Décoratifs το 2006, συμμετείχε στο Babel Caucasus project και συνεργάστηκε με την Mylène Sauloy (σκηνοθέτιδα ντοκιμαντέρ και σπουδαία δημοσιογράφος) έως το 2008. Το 2009 μετακόμισε στην Creuse και έκτοτε διεξάγει ένα προσεταιριστικό εργαστήριο μεταξοτυπίας το οποίο φιλοξενεί και εκδίδει διάφορα ανεξάρτητα art-book πρότζεκτ και κάνει animation μέσα από την τεχνική της μεταξοτυπίας.

In collaboration with local structures (cultural associations, radios, recycling centers, and Regional Natural Park among others), she invents plastic projects and actions to educate people about graphic arts, printed images, books and environmental issues. In parallel, she designs posters for documentaries, album covers and music clips. Eden is her first animated film.

333

Σε συνεργασία με τοπικές δομές (όπως πολιτιστικούς συλλόγους, ραδιόφωνα, κέντρα ανακύκλωσης και το Τοπικό πάρκο μέσα σε άλλα), εφευρίσκει πρότζεκτ με πρώτη ύλη το πλαστικό και διοργανώνει δράσεις για να επιμορφώσει τον κόσμο πάνω στις γραφικές τέχνες, τις εκτυπωμένες εικόνες, τα βιβλία και περιβαλλοντικά θέματα. Παράλληλα, σχεδιάζει αφίσες για ντοκιμαντέρ, εξώφυλλα άλμπουμ και μουσικά βιντεοκλιπ. Το Eden είναι η πρώτη της ταινία animation.


06/036 > ANIMATION

334

> BRITT RAES (BE) > CATHERINE 2016 11:51 MIN, COLOUR, SOUND

334


335

Catherine loves pets! But most of all, she loves her cat.

Η Catherine λατρεύει τα κατοικίδια! Περισσότερο από όλα όμως αγαπάει τη γάτα της.

As she grows up, she cannot connect with other people. Her cat is her life, and little by little she grows up to be a crazy old cat lady… Will she ever find friendship, or love?

BIO Britt loves to draw and tell stories. Working in animation makes her happy every day! She likes chocolate, indie music, Totoro and riding her bike. If she is reincarnated, she hopes to come back as a cat named Fluffy.

335

Όσο μεγαλώνει δυσκολεύεται να αναπτύξει σχέσεις με άλλους ανθρώπους. Η γάτα της είναι όλη της η ζωή και σιγά σιγά μεγαλώνει και γίνεται μια τρελή γιαγιά, τυπική κυρία με γάτες… Άραγε θα βρει ποτέ την φιλία ή τον έρωτα?

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Britt λατρεύει να ζωγραφίζει και να λέει ιστορίες. Η εργασία της στο animation την γεμίζει ευτυχία κάθε μέρα! Της αρέσει η σοκολάτα, η indie μουσική, ο Τότορο και να κάνει ποδήλατο. Στην επόμενη μετενσάρκωσή της, ελπίζει να γυρίσει σαν γάτα που θα ονομάζεται Φλάφι.


06/037 > ANIMATION

336

> THOMAS VANZ (FR) > NOVAE 2016 03:09 MIN, COLOUR, SOUND 336


337

Novae is a movie about an astronomical event that occurs during the last evolutionary stages of a massive star’s life, whose dramatic and catastrophic death is marked by one final titanic explosion called supernova. By only using an aquarium, ink and water, this film is also an attempt to represent the giant with the small without any computed generated imagery. As a tribute to Kubrick or Nolan’s filmography, Novae is a cosmic poem that want to introduce the viewer to the nebulae’s infinite beauty.

BIO Born in 1991, Thomas Vanz is a French director who started making films in 2014, telling tales of the Cosmos’s History by producing only practical FX with inks, pigments and many others chemical reactions.

Η ταινία “Novae” αναφέρεται σε ένα αστρονομικό γεγονός που παρατηρείται κατά τη διάρκεια του τελευταίου σταδίου της εξέλιξης ενός γιγάντιου αστέρα, του οποίου ο δραματικός και καταστροφικός θάνατος σηματοδοτείται από μια τελευταία τιτάνια έκρηξη που ονομάζεται σουπερνόβα. Με μόνα υλικά ένα ενυδρείο, μελάνι και νερό, αυτή η ταινία αποτελεί επίσης μια απόπειρα απεικόνισης ενός τεράστιου φαινομένου με κάτι όσο το δυνατόν μικρότερο και χωρίς τη χρήση εικόνων επεξεργασμένων σε υπολογιστή. Είναι ένας φόρος τιμής στον Κιούμπρικ ή την φιλμογραφία του Νόλαν, το “Novae” είναι ένα κοσμικό ποίημα που επιθυμεί να γνωστοποιήσει στον θεατή την αέναη ομορφιά ενός νεφελώματος.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

At first he tried to illustrate a Supernova, blending art and science with his first short «Novae» in 2016, the film was awarded by the quantum festival the first prize.

Γεννημένος το 1991, ο Thomas Vanz είναι Γάλλος σκηνοθέτης ο οποίος ξεκίνησε να φτιάχνει ταινίες το 2014 και να διηγείται «παραμύθια» για την ιστορία του κόσμου με τη δημιουργία μόνο πρακτικών εφέ με τη χρήση μελανιών, χρωστικών ουσιών και διάφορων άλλων χημικών αντιδράσεων.

In 2017, his second film «Intra» goes further by telling the infernal journey of a fall into a black hole, with a real visualization of what a spinning black hole could look like and an aesthetic vision of the white hole theory.

Αρχικά προσπάθησε να απεικονίσει έναν υπερκαινοφανή αστέρα, συνδυάζοντας την τέχνη με την επιστήμη στην πρώτη του ταινία μικρού μήκους «Novae» το 2016, η οποία και απέσπασε το πρώτο βραβείο από το κβαντικό φεστιβάλ. Το 2017, η δεύτερη ταινία του, «Intra» πάει ένα βήμα παραπέρα εξιστορώντας το κολασμένο ταξίδι της πτώσης μέσα σε μια μαύρη τρύπα με μια πραγματική απεικόνιση της πιθανής ομοίωσης μιας μαύρης τρύπας και μια αισθητική προσέγγιση της θεωρίας της άσπρης τρύπας.

337


06/038 > ANIMATION

>

JOSHUA TUTHILL (US)

>

BLACK DOG 2017

338

15:00 MIN, COLOUR, SOUND 338


339

Utilizing archival footage and stop motion animation, Black Dog is set during the US and USSR space race of the 1960’s amidst a time of heated social and political tension. Two brothers must deal with the sudden loss of their parents. As one falls into the darkness of a troubled marriage, the other must find an escape from the evil that is devouring his family.

BIO Joshua’s work has focused on existential sub-conscious narratives, with an emphasis on human kind’s interaction with the world around him/her. His recent work has been exhibited both nationally and internationally, including Academy Award qualifying festivals such as the 11th Anim’est International Animation Film Festival, Bucharest, Romania, the 9th International Animated Film Festival Poland Animator, Poznan, Poland, The Innsbruck Nature Film Festival, Innsbruck, Austria, The 10th Flatpack Film Festival, Birmingham, UK, the 11th Athens ANIMFEST, Athens, Greece to name a few.

339

Χρησιμοποιώντας αρχειοθετημένο υλικό και stop motion animation, το Black Dog τοποθετείται χρονικά στη διαστημική αναμέτρηση μεταξύ Αμερικής και ΕΣΣΔ το 1960 σε μια εποχή τεταμένης κοινωνικής και πολιτικής έντασης. Δύο αδέρφια πρέπει να έρθουν αντιμέτωποι με τον ξαφνικό θάνατο των γονιών τους. Καθώς ο ένας βυθίζεται στο σκοτάδι ενός προβληματικού γάμου, ο άλλος πρέπει να βρει έναν τρόπο διαφυγής από το κακό που καταβροχθίζει την οικογένεια του.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Το έργο του Joshua επικεντρώνεται σε υπαρξιακές υποσυνείδητες διηγήσεις, με έμφαση στην αλληλεπίδραση της ανθρωπότητας με τον γύρω κόσμο. Το πρόσφατο έργο του έχει παρουσιαστεί τόσο σε όλη την χώρα, όσο και διεθνώς, συμπεριλαμβανόμενων φεστιβάλ που πληρούν τις προυποθέσεις για Academy Award όπως το 11ο Anim’est International Animation Film Festival, Βουκουρέστι, Ρουμανία, το 9th International Animated Film Festival Poland Animator, Πόζναν, Πολωνία, το Innsbruck Nature Film Festival, Innsbruck, Aυστρία, το 10ο Flatpack Film Festival, Birmingham, Ηνωμένο Βασίλειο, το 11ο Athens ANIMFEST, Αθήνα, Ελλάδα.


06/039 > ANIMATION

> >

340

MARCELL ANDRISTYÁK (HU) IN CORP 2017 07:49 MIN, COLOUR, SOUND 340


341

The subject of IN Corp. is the modification of the human body and mind. It is addressing this subject through promotional movies for fictional organ and body accessories approaching the utopian human condition of transhumanism in a quasi-scientific manner. The advertised products aim to (re)establish a physiological, individual and inter-personal harmony by reinterpreting our lost abilities.

BIO Marcell Andristyak is an MA graduate at the Moholy-Nagy University of Art. Previously he acquired a BA media design degree at the Budapest Metropolitan University and shortly afterwards he returned there as a teacher. At present, he works as a director and as a VFX artist.

341

Κεντρικός άξονας του IN Corp. είναι η τροποποίηση του ανθρώπινου μυαλού και σώματος. Απευθύνεται σε αυτό το ζήτημα μέσα από διαφημιστικές ταινίες για πλασματικά όργανα και αξεσουάρ για το σώμα πλησιάζοντας την ουτοπική ανθρώπινη κατάσταση του διανθρωπισμού με μια οιονεί επιστημονική προσέγγιση. Τα διαφημιζόμενα προϊόντα αποσκοπούν στην επανεγκαθίδρυση μιας φυσιλογικής, ατομικής και διαπροσωπικής αρμονίας με την επανερμηνεία των χαμένων μας ιδιοτήτων.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Marcell Andristyak είναι μεταπτυχιακός φοιτητής στο Moholy-Nagy University of Art. Πριν από αυτό αποφοίτησε ως media design από το Budapest Metropolitan University και σε σύντομο χρονικό διάστημα επέστρεψε εκεί ως καθηγητής. Αυτό το διάστημα εργάζεται ως σκηνοθέτης και VFX artist.


06/040 > ANIMATION

342

> HAIDI MARBURGER, NINA HOFFMANN, RAMON ARANGO (CH) > PROXY 2017 05:35 MIN, COLOUR, SOUND

342


343

A grieving mother uses left behind data to create a replica of her dead son. Her longing wish to have him back seems fulfilled, but soon the child must realize the limits of his artificial existence.

BIO Haidi Marburger studied at Kantonsschule Glarus and holds a BA in Film Studies & Media Science by the University of Zurich (UZH) and a BA in Animation by the Lucerne University of Applied Sciences and Arts (HSLU). She has worked in Film Pre- & Postproduction at Panimage in Zurich and also studied at Lucerne Master Academy of Animation (LuMAA). Nina Hoffmann studied at Kantonsschule Glarus and Gestalterischer Vorkurs Luzern/Lucerne University of Applied Sciences and Arts (HSLU) and holds a BA in Animation from the Lucerne University of Applied Sciences and Arts (HSLU). Ramon Arango studied at Kantonsschule MNG Rämibühl and abgebrochenes Studium Materialwissenschaften / ETH Zürich and holds a BA in Animation from the Lucerne University of Applied Sciences and Arts (HSLU).

343

Μια μητέρα σε πένθος χρησιμοποιεί δεδομένα που της εχουν μείνει για να δημιουργήσει ένα αντίγραφο του νεκρού γιού της. Η επιθυμία της να τον επαναφέρει στη ζωή φαίνεται να πραγματοποιήθηκε, αλλά σύντομα το παιδί θα πρέπει να αντιληφθεί τα όρια της τεχνητής ύπαρξής του.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Haidi Marburger σπούδασε στο Kantonsschule Glarus και σπούδασε Film Studies & Media Science στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης (UZH) και Animation στο Lucerne University of Applied Sciences and Arts (HSLU). Εργάστηκε στον τομέα του Film Pre& Postproduction στην Panimage στη Ζυρίχη και σπούδασε και στο Lucerne Master Academy of Animation (LuMAA). Η Nina Hoffmann σπούδασε στο Kantonsschule Glarus και στο Gestalterischer Vorkurs Luzern/Lucerne University of Applied Sciences and Arts (HSLU) και έχει πτυχίο στο Animation από το Lucerne University of Applied Sciences and Arts (HSLU). Ο Ramon Arango σπούδασε στο Kantonsschule MNG Rämibühl and abgebrochenes Studium Materialwissenschaften / ETH Zürich και κατέχει πτυχίο στο Animation από το Lucerne University of Applied Sciences and Arts (HSLU).


06/041 > ANIMATION

>

SVEN WINDSZUS (DE)

>

PURE WHITE 2017

344

03:00 MIN, COLOUR, SOUND 344


345

The protagonist is an anatomy model. She awakes in a seemingly perfect world. The fact that she must live as a “damaged” being in such an ideal environment amplifies her pain. She converses with her creator in an attempt to find answers. She becomes increasingly frustrated by her existence as she seeks to become part of this perfect world. She is at the mercy of her chaotic feelings; despair mixes with awe, self-pity with resignation. She considers the removal of her heart to be a last resort. In surrendering herself, she sacrifices everything living within her and becomes one with this supposedly perfect world.

BIO Sven Windszus was born in 1974, studied graphic design in Hildesheim and founded his motion design studio 2005 in Berlin. Since that time he is working on a great numbers of animation and graphic design projects for advertising clients and the television industry. For his work he has received various national and international prizes. In addition to his professional activity as an art director and creative director, Sven is focused on various art projects and experimental animations.

345

Η πρωταγωνίστρια αυτής της ιστορίας είναι ένα μοντέλο ανατομίας. Ξυπνάει σε έναν φαινομενικά τέλειο κόσμο. Το γεγονός ότι πρέπει να ζήσει σαν ένα “κατεστραμμένο” πλάσμα σε ένα τέτοιο ειδυλλιακό περιβάλλον, ενισχύει τον πόνο της. Συνομιλεί με τον δημιουργό της σε μια προσπάθεια να βρει απαντήσεις. Ωστόσο η απογοήτευση αναφορικά με την ύπαρξή της αυξάνεται καθώς προσπαθεί να ενσωματωθεί σε αυτόν τον τέλειο κόσμο. Είναι στο έλεος των χαοτικών της συναισθημάτων, η απελπισία αναμιγνύεται με το δέος, η αυτολύπηση της αναμιγνύεται με την παραίτηση. Θεωρεί ότι η αφαίρεση της καρδιάς της είναι η μόνη λύση. Ενώ παραδίδεται, θυσιάζει κάθε τι ζωντανό μέσα της και γίνεται ένα με αυτόν τον υποτιθέμενο τέλειο κόσμο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Sven Windszus γεννήθηκε το 1974, και σπούδασε graphic design στο Hildesheim, ίδρυσε το motion design studio τουτο 2005 στο Βερολίνο. Έκτοτε έχει δουλέψει πάνω σε ένα μεγάλο αριθμό animation και graphic design projects για πελάτες στον τομέα της διαφήμισης και την βιομηχανία της τηλεόρασης. Για αυτή του την δουλειά έχει παραλάβει αρκετά τοπικά και διεθνή βραβεία. Πέρα από την επαγγελματική του δραστηριότητα ως art director και creative director, ο Sven έχει επικεντρωθεί σε διάφορα καλλιτεχνικά προγράμματα και experimental animations.


06/042 > ANIMATION

346

> GIANNIS VELLIOS (GR) > REALITY? 2017 01:39 MIN, COLOUR, SOUND 346


347

The work captures the decay of the time, due to the influence technology has in our lives. Our daily routine is fully dependent, making us helpless without it. In the video, the disability of the leading face is allegorical and therefore a screen takes the places of his head. The central message is an expression of Picasso, which is reproduced through the voices of famous people interconnected with technology. The cabled baby of the second scene is inspired by Aldo Haxley’s book “The Wonderful New World”. The video ends with a piece from the monologue of the movie “Big Dictator” starring Charlie Chaplin.”

BIO Giannis Vellios is an Animator and Visual Designer, based in Athens, Greece. He holds a BA in Graphic Design from Vakalo, School of Arts and a second BA in Animation from Vellios, School or Arts, Athens Greece.

347

“Το έργο αποτυπώνει την σήψη της εποχής, λόγω της επιρροής που ασκείται από την τεχνολογία στη ζωή μας. Η καθημερινότητα μας είναι πλήρως εξαρτημένη, με αποτέλεσμα να μας καθιστά ανήμπορους χωρίς αυτήν. Στο βίντεο η αναπηρία του κεντρικού προσώπου είναι αλληγορική και η οθόνη είναι το κεφάλι του. Το κεντρικό μήνυμα είναι έκφραση του Πικάσο, η οποία αναπαράγεται μέσα από τις φωνές διάσημων ανθρώπων, συνυφασμένων με τον κλάδο της τεχνολογίας. Το καλωδιωμένο μωρό της δεύτερης σκηνής, είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο «Ο θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος» του Άλντους Χάξλεϋ. Το βίντεο τελειώνει με κομμάτι από τον μονόλογο της ταινίας «Ο Μεγάλος Δικτάτωρ» όπου πρωταγωνιστεί ο Τσάρλι Τσάπλιν.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Βέλλιος είναι Animator και Visual Designer, με έδρα του την Αθήνα. Είναι πτυχιούχος Graphic Design από την Vakalo, School of Arts με δεύτερο πτυχίο στο Animation σπό την Vellios, School or Arts στην Αθήνα.


06/043 > ANIMATION

> >

348

MARIOS TSAOUSIS (GR) TIME AND SPACE 2015 02:51 MIN, COLOUR, SOUND

348


349

This video was created to display the paradox of human perception of art. An idea, which is the starting point for a creation is similar to a singularity in the creation of a universe with infinite possibilities. This idea is affected ,shaped and realized, in a half finished but functional creation waiting to be improved. Even if its creator thinks of its completion, it continues to be affected by its viewer’s, the current society’s and its era’s perception of art.

BIO Tsaousis Marios currently studies at the AudioVisual Arts Department of the Ionian University. His main field of study is the area of creation of 2D and 3D graphics, game developing and photography. He likes experimenting with video editing and abstract graphics creation. On his spare time, he likes to compose music and develop websites.

Το παρόν βίντεο δημιουργήθηκε για να προβάλλει το παράδοξο της ανθρώπινης σκέψης στην τέχνη. Έτσι η ιδέα, που είναι ο πρωταρχικός παράγοντας για την παραγωγή ενός έργου παραλληλίζεται με το σημείο μηδέν στη δημιουργία ενός σύμπαντος με άπειρες δυνατότητες. Βεβαίως, η ιδέα αυτή επηρεάζεται, σχηματίζεται και καταλήγει σε ένα ημιτελές, αλλά λειτουργικό, δημιούργημα που επηρεάζεται από εξωτερικές δυνάμεις και συνεχίζει να επεκτείνεται στο άπειρο, περιμένοντας να βελτιωθεί. Ακόμα και αν ο δημιουργός πιστεύει ότι το έργο έχει ολοκληρωθεί, εκείνο συνεχίζει να αποτελεί μια μεταβλητή που επηρεάζεται από το θεατή, την κοινωνία, την εποχή αλλά και τη θέση της τέχνης στα προηγούμενα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Μάριος Τσαούσης είναι επί πτυχίω σπουδαστής του Τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Ασχολείται κυρίως με τον τομέα των γραφικών και συγκεκριμένα τη δημιουργία δισδιάστατων και τρισδιάτων γραφικών, την ανάπτυξη ηλεκτρονικών παιχνιδιών και τη φωτογραφία. Του αρέσει να πειραματίζεται με το μοντάζ και τη δημιουργία αφηρημένων γραφικών. Στον ελεύθερό του χρόνο, ασχολείται με τη σύνθεση μουσικής και τη δημιουργία ιστοσελίδων.

349


06/044 > ANIMATION

350

> MAXIME GENTAL, ZOÉ PELEGRIN-BOMEL, EDWIN LEEDS, PULKITA MATHUR, JONATHAN VALETTE, CATHERINE LARDÉ (FR) > GP-TO 2017 07:29 MIN, COLOUR, SOUND 350


351

Everyday, a gigantic tube pours out an astronomic quantity of garbage in a huge bowl shaped dump yard. A creature, GP-to by name, made up of these very wastes, takes in a young boy, whose arm in harshly severed, and helps him. The child, traumatized, after waking up, finally seems to have found his place in this world with his new protector.

BIO Maxime Gental, Zoé Pelegrin-Bomel, Edwin Leeds, Pulkita Mathur, Jonathan Valette and Catherine Lardé have graduated from Supinfocom Rubika school (Valenciennes, France) with a Master in digital direction. In 2017, they co-directed the short film “GP-to”.

351

Καθημερινά ένας γιγαντιαίος σωλήνας αδειάζει μια αστρονομική ποσότητα απορριμάτων σε ένα τεράστιο σκουπιδότοπο σε σχήμα μπoλ. Ένα πλάσμα, ονόματι GP-to που είναι φτιαγμένο εξολοκλήρου από αυτά τα άχρηστα υλικά, παίρνει υπό την προστασία του έναν νεαρό αγόρι του οποίου το χέρι έχει τραυματιστεί σοβαρά και τον βοηθάει. Το παιδί, τραυματισμένο, αφού ξυπνήσει φαίνεται επιτέλους να έχει βρει τη θέση του σε αυτό τον κόσμο με τον νέο του προστάτη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Oι Maxime Gental, Zoé Pelegrin-Bomel, Edwin Leeds, Pulkita Mathur, Jonathan Valette και Catherine Lardé αποφοίτησαν από τη σχολή Supinfocom Rubika (Valenciennes, France) με Master στην digital direction. Το 2017, σκηνοθέτησαν μαζί την ταινία μικρού μήκους “GP-to”.


06/045 > ANIMATION

>

352

SIMON GRABOWSKI (DE)

> ROBOTERRA 2016 05:15 MIN, COLOUR, SOUND 352


353

Life from the perspective of a robot who suddenly sees his mirror image and becomes self-aware.

Η ζωή από την οπτική γωνία ενός ρομπότ που βλέπει ξαφνικά τον αντικατοπτρισμό του και αποκτά αυτεπίγνωση.

With this newfound poise he modifies his world.

Με αυτό το νέο ύφος αρχίζει να τροποποιεί τον κόσμο γύρω του.

Computers are fast, thoughts are slow - the biggest problem with progress is that the alleged disadvantages can become extinct.

Οι υπολογιστές είναι γρήγοροι, οι σκέψεις είναι αργές - το μεγαλύτερο πρόβλημα με τη πρόοδο είναι ότι τα υποτιθέμενα μειονεκτήματα μπορεί να εξαφανιστούν.

ROBOTERRA represents an order of society, which has been maintained and automated through the commitment of 5 different robot types. Unlimited data flows and user interface landscapes are as much part of her as the restoration of metropolis and ever higher rising skyscrapers. But every order relives a turnaround if even artificial intelligent “feel” forced to violate the rules.

BIO A self-employed digital artist since 2011. He studied Design, Medien, Kommunikation at “Fachhochschule Dortmund” and MEDION AG, Marketing Department in Germany, Essen.

353

Η ROBOTERRA αντιπροσωπεύει μια τάξη στην κοινωνία, η οποία έχει διατηρηθεί και αυτοματοποιηθεί μέσα από την αφοσίωση 5 διαφορετικών τύπων ρομπότ. Κομμάτια της είναι τόσο η ροή απεριόριστων δεδομένων όσο και η διεπιφάνεια χρήστη καθώς και η αποκατάσταση της μητρόπολης και οι ακόμα υψηλότεροι ουρανοξύστες.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Αυτοαπασχολούμενος ψηφιακός καλλιτέχνης από το 2011. Σπούδασε Design, Medien, Kommunikation στο “Fachhochschule Dortmund” και MEDION AG, Marketing Department στο Έσσεν της Γερμανίας.


06/046 > ANIMATION

354

> MARION PETEGNIEF (FR) > PROPHET 2017 03:03 MIN, COLOUR, SOUND

354


355

In an enigmatic arena, a prophet brings his “message”, triggering a rush that will annihilate him and his world.

BIO After studying at Supinfocom Valenciennes where she directed “Chernokids”, selected and awarded in many international festivals, Marion, in parallel with her 3d graphic designer career, directed an animated sequence for the documentary of Louis Meunier “Prisoners of the Himalayas “. She worked for a few months in Beirut in 2013 to collaborate with the collective Waraq, and created with Joan Baz the vijing for concerts of Hello Psychaleppo, a Syrian musician. Now Living in Paris, she regularly collaborate with the French/Tunisian collective Arabastazy to create vjing for their shows.

355

Σε μια αινιγματική αρένα, ένας προφήτης φέρνει ένα “μήνυμα”, το οποίο θα προκαλέσει ένα πάθος που θα καταστρέψει τον ίδιο και τον κόσμο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Αφού σπούδασε στο Supinfocom στη Βαλανσιέν όπου και σκηνοθέτησε το “Chernokids”, το οποίο επιλέχθηκε και βραβεύτηκε σε πολλά διεθνή φεστιβάλ, η Marion, παράλληλα με την καριέρα της στο 3D graphic design, σκηνοθέτησε μια animated συνέχεια του ντοκιμαντέρ “Prisoners of the Himalayas “ του Louis Meunier. Εργάστηκε για μερικούς μήνες το 2013 στην Beirut για να συνεργαστεί με την Waraq Art Collective, και δημιούργησε μαζί με τον Joan Baz, ένα Σύριο μουσικό, το vijing για τις συναυλίες του Hello Psychaleppo. Τώρα που διαμένει στο Παρίσι, συνεργάζεται συχνά με την Γαλλο /Τυνησιακή κολεκτίβα Arabastazy, για την δημιουργία vjing στις παραστάσεις τους.


06/047 > ANIMATION

356

> MARTIN NABELEK (CZ) > OFF 2016 03:34 MIN, COLOUR, SOUND 356


357

357

Story takes place on unknown planet, where an astronaut appears in the beam of strong light from the skies. He is then abandoned on the ground, left in the rain, the light beam disappears. Next morning, he starts to move and regain consciousness. What will happen next?

Η ιστορία διαδραματίζεται σε έναν άγνωστο πλανήτη όπου ο αστροναύτης εμφανίζεται μέσα από μια δυνατή δέσμη φωτός από τους ουρανούς. Αφήνεται τότε στο έδαφος, στην βροχή και η δέσμη φωτός εξαφανίζεται. Το επόμενο πρωί αρχίζει να κινείται και να ανακτά τις αισθήσεις του. Τι θα συμβεί στη συνέχεια?

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Martin Nabelek is a digital designer from Slovakia, based in Czech Republic. He is mostly interested in fields of 3D CGI, motion graphics and sound design.

Ο Martin Nabelek είναι digital designer από τη Σλοβακία, με έδρα την Τσεχία. Ενδιαφέρεται κυρίως για τους τομείς των 3D CGI, motion graphics και sound design.


06/048 > ANIMATION

358

> THOMAS VANZ (FR) > INTRA 2017 03:52 MIN, COLOUR, SOUND

358


359

“We don’t know yet what is inside a black hole, we know it is a singularity, a point where every rules of physics collapse. One of the possibilities is called “The White Hole Theory”, a sort of exit from the black hole, a point where everything is born, including space and time. Some compare it to the Big Bang. INTRA tells the visual story of this theory, a journey from the black to the white hole, a cosmic tale of death and birth… As a tribute to Nolan’s Interstellar, this second short after NOVAE goes deeper into our conception of cosmos, interpreting the unknown to propose a vision of the most extreme celestial object of our Universe…”

BIO Born in 1991, Thomas Vanz is a French director who started making films in 2014, telling tales of the Cosmos’s History by producing only practical FX with inks, pigments and many others chemical reactions.

«Δεν γνωρίζουμε ακόμα τι βρίσκεται μέσα σε μια μαύρη τρύπα, γνωρίζουμε ότι είναι μια μοναδικότητα, ένα σημείο στο οποίο κάθε κανόνας της φυσικής καταρρέει. Μια από τις πιθανότητες ονομάζεται «Η θεωρία της άσπρης τρύπας», ένας τρόπος εξόδου από την μαύρη τρύπα, ένα σημείο στο οποίο τα πάντα γεννιούνται, συμπεριλαμβανομένου του διαστήματος και του χρόνου. Κάποιοι το παρομοιάζουν με την Μεγάλη Έκρηξη. Το INTRA αφηγείται την οπτική ιστορία αυτής της θεωρίας, ένα ταξίδι από την μαύρη στην άσπρη τρύπα, μια συμπαντική ιστορία θανάτου και γέννησης… Σαν φόρος τιμής στο Interstellar του Nolan, αυτή η δεύτερη ταινία μικρού μήκους μετά το NOVAE διεισδύει βαθύτερα στην αντίληψη μας για τον κόσμο, ερμηνεύοντας το άγνωστο για να προτείνει μια εικόνα για το πιο ισχυρό ουράνιο σώμα στο σύμπαν μας…»

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

He tried first to illustrate a Supernova, blending art and science with his first short «Novae» in 2016, the film was awarded by the quantum festival the first prize.

Γεννημένος το 1991, ο Thomas Vanz είναι Γάλλος σκηνοθέτης ο οποίος ξεκίνησε να φτιάχνει ταινίες το 2014 και να διηγείται «παραμύθια» για την ιστορία του κόσμου με τη δημιουργία μόνο πρακτικών εφέ με τη χρήση μελανιών, χρωστικών ουσιών και διάφορων άλλων χημικών αντιδράσεων.

In 2017, his second film «Intra» goes further by telling the infernal journey of a fall into a black hole, with a real visualization of what a spinning black hole could look like and an aesthetic vision of the white hole theory.

Αρχικά προσπάθησε να απεικονίσει έναν υπερκαινοφανή αστέρα, συνδιάζοντας την τέχνη με την επιστήμη στην πρώτη του ταινία μικρού μήκους «Novae» το 2016, η οποία και απέσπασε το πρώτο βραβείο από το κβαντικό φεστιβάλ. Το 2017, η δεύτερη ταινία του, «Intra» πάει ένα βήμα παραπέρα εξιστορώντας το κολασμένο ταξίδι της πτώσης μέσα σε μια μαύρη τρύπα με μια πραγματική απεικόνιση της πιθανής ομοίωσης μιας μαύρης τρύπας και μια αισθητική προσέγγιση της θεωρίας της άσπρης τρύπας.

359


06/049 > ANIMATION

>

MAX HATTLER (DE/HK)

>

DIVISIONAL ARTICULATIONS 2017

360

04:33 MIN, COLOUR, SOUND 360


361

Repetition and distortion drive this audiovisual collaboration between composer Lux Prima and visual artist Max Hattler, where fuzzy analogue music and geometric digital animation collide in an electronic feedback loop, and spawn arrays of divisional articulations in time and space.

BIO Max Hattler is an artist interested in the space between abstraction and figuration in the moving image, where storytelling is freed from the constraints of traditional narrative. He works across the fields of experimental animation, video installation and audiovisual performance. Max has presented his work in exhibitions and festivals around the world. He holds a Doctorate in Fine Art from the University of East London and an MA in Animation from the Royal College of Art. He is an Assistant Professor at the School of Creative Media, City University of Hong Kong.

361

Η επανάληψη και η παραμόρφωση κυριαρχούν σε αυτή την συνεργασία μεταξύ του συνθέτη Lux Prima και του visual artist Max Hattler, όπου η fuzzy αναλογική μουσική και το γεωμετρικό digital animation συγκρούονται σε ένα ηλεκτρονικό feedback loop, και αναπαράγουν μια σειρά από διαχωριστικές αρθρώσεις στον χρόνο και τον χώρο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Max Hattler είναι ένας καλλιτέχνης ο οποίος ενδιαφέρεται για το κενό μεταξύ αφαιρετικότητας και απεικόνισης στην κινούμενη εικόνα, όπου η αφήγηση της ιστορίας απελευθερώνεται από τις παραδοσιακές νόρμες της διαλεκτικής. Δουλεύει ανάμεσα στα πεδία του experimental animation, video installation και της audiovisual performance. Ο Max έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε εκθέσεις και φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο. Κατέχει Διδακτορικό τίτλο στο Fine Art απο το University of East London και MA in Animation από το Royal College of Art. Είναι αναπληρωτής καθηγητής στο School of Creative Media, City University στο Χονγκ Κονγκ.


06/050 > ANIMATION

362

> MØLLER TOKE BLICHER (DK) > LINES 2016 00:33 MIN, BLACK & WHITE, SOUND 362


363

It started out as a small test, but it ended up as a little animation for personal use.

Η ταινία αυτή ξεκίνησε σαν ένα μικρό πείραμα και κατέληξε ένα μικρό animation για προσωπική χρήση.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Toke Blicher Møller is a Danish motion designer and director who has a MA in visual communication, and over a decade of experience in motion design and direction. He has a diverse visual style and a strong focus on details and craftsmanship.

Ο Toke Blicher Møller είναι ένας Δανός motion designer και σκηνοθέτης ο οποίος έχει ένα μεταπτυχιακό στην visual communication, και πάνω από μία δεκαετία εμπειρία στο motion design και στην σκηνοθεσία. Έχει ένα ποικιλόμορφο visual style και μια ισχυρή προσήλωση στη λεπτομέρεια και την δεξιοτεχνεία.

Sound Design: Jeppe Karkov

363


06/051 > ANIMATION

364

> SPIRLI ALESSIO (IT) > INDETERMINATION137 2017 05:23 MIN, BLACK & WHITE, SOUND

364


365

INDETERMINATION137 was born of the superformular algorithm by Johan Gielis. Gielis suggested that the formula can be used to describe many complex shapes and curves that are found in nature.

Το INDETERMINATION137 γεννήθηκε από τον υπερφυσικό αλγόριθμο του Johan Gielis. Ο Gielis πρότεινε ότι η φόρμουλα αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί προκειμένου να εξηγήσουμε πολύπλοκα σχήματα και καμπύλες που απαντώνται στη φύση.

The sound peaks modify some of the superformula parameters, the sound determines fast instantaneous 3d shapes, small flashes referring to an imaginary world of skeletons, horn of aries, skulls, bones.

Οι ηχητικοί τόνοι μορφοποιούν κάποιες παραμέτρους της φόρμουλας, ο ήχος καθορίζει γρήγορα στιγμιαία 3D σχήματα, μικρές λάμψεις που αναφέρονται σε έναν φανταστικό κόσμο από σκελετούς, κέρατα κριών, κρανία, κόκαλα.

The algorithm through the formula reproduces different shapes that we can see in nature, the audio synthesis (FFT) generates shapes which will always be altered by creating an undetermined flow of 3D structures, rendered in real time across MAX MSP JITTER.

Ο αλγόριθμος μέσω της φόρμουλας αναπαράγει διαφορετικά σχήματα που μπορούμε να δούμε στη φύση, η σύνθεση του ήχου (FFT) δημιουργεί σχήματα που πάντα θα αλλάζουν με το να δημιουργείται μια ακαθόριστη ροή 3D κατασκευών, τα οποία αποδίδονται σε πραγματικό χρόνο μέσω του MAX MSP JITTER.

I have met the concept of singularity as a pure suggestion, associating it with other free suggestions on quantum principles of indetermination of form, abstraction, keeping in mind and in the heart the style of experimental cinema film.”k.137 (aka Alessio Spirli) creates networks between computers, believes in the Fast Fourier Transform, convert any signals, periodic and impulsive, from the time domain and frequency, dividing it into a series of harmonic functions applied to the video and the generation of 3d animations in real time.

Έχω ασχοληθεί με την ιδέα του singularity σαν πρόταση, την οποία συσχέτισα με άλλες προτάσεις από το πεδίο των κβαντικών αρχών αναφορικά με τις ακαθόριστες μορφές και την αφαίρεση, έχοντας στο νου και στην καρδιά μου το ύφος του πειραματικού cinema film. Ο k.137 (aka Alessio Spirli), δημιουργεί δίκτυα μεταξύ υπολογιστών, πιστεύει στο Fast Fourier Transform, μετατρέπει οποιοδήποτε σήμα, περιοδικό και αυθόρμητο, από το πεδίο του χρόνου και της συχνότητας, το χωρίζει σε μια σειρά αρμονικών λειτουργιών που εφαρμόζονται στο βίντεο και στην παραγωγή 3D animations σε πραγματικό χρόνο.

BIO Alessio Spirli Born in Rome (Italy) 30/09/1979. Graduated on scenography at the Academy of Fine Arts in Rome with a Master in Interaction Design at the University of Tor Vergata Rome, computer engineering department, participated as an author of experimental animation, in many festival: video mapping, video art, experimental cinema. Currently Alessio Spirli works for Motus Theatre Company in Rimini, Italy as a Videoartist, Lighting designer and Stage manager.

365

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Alessio Spirli γεννήθηκε στη Ρώμη (Ιταλία) στις 30/09/1979. Αποφοίτησε ως σκηνογράφος από το Academy of Fine Arts στη Ρώμη και κατέχει μεταπτυχιακό στο Interaction Design από το University of Tor Vergata Rome, στο computer engineering department, ακόμα συμμετείχε ως συγγραφέας experimental animation, σε πολλά φεστιβάλ: video mapping, video art, experimental cinema. Ο Alessio Spirli τώρα δουλεύει για το Motus Theatre Company στο Ρίμινι, Ιταλία σαν Videoartist, Lighting designer και Stage manager.


06/052 > ANIMATION

>

BARON LANTEIGNE (CA)

>

M/MOIRE 2017

366

04:04 MIN, COLOUR, SOUND 366


367

m / m o i r e depicts a surrealistic future in which hardware data storage is a symbolic vestige. An explorer of the digital jungle encounters a human-made totem left behind to document technologies of the past. As the totem unfolds, it opens a portal to a corrupted simulacrum of the human body. m / m o i r e is a piece about our collective effort to archive the human legacy and shape everything around us to our image. As virtual realms are designed after the concrete world that we know, we are forcing our legacy into something we barely know. Databending is used at different steps in the creative process to shape a generic 3d model into a virtual avatar. Just like the marks and scars on our body document our past, the controlled glitch breaks the rigid digital body into a unique vessel of data.

BIO Baron Lanteigne’s post-glitch approach exploits the limits and defects of consumer technology to reveal the pixel matrix that supports his creations. Using this screen-based connection between his virtual worlds, Baron Lanteigne exposes the fluid nature of identity and perception in the post-internet era. This creative process unfolds through online collaborations with artists on different platforms. (The Wrong Biennale, Vimeo Staff Pick, Spamm Power). This virtual presence is complemented by screenings in various events such as SAT Fest (CA), Art Souterrain (CA), Dutch Design Week (NL), Real-Fake Touring Exhibition (US), CuVo Video Art Festival (ES), CPH:DOX (DK) and many more.

367

Το m / m o i r e απεικονίζει ένα σουρεαλιστικό μέλλον στο οποίο η αποθήκευση των hardware data είναι απλά ένα συμβολικό ίχνος. Ένας εξερευνητής της ψηφιακής ζούγκλας έρχεται αντιμέτωπος με ένα τοτέμ, φτιαγμένο από ανθρώπους, το οποίο έχει παραμείνει προκειμένου να καταγράφει τεχνολογίες του παρελθόντος. Καθώς το τοτέμ ξεδιπλώνεται, ανοίγει μια πύλη σε ένα διεφθαρμένο ομοίωμα του ανθρώπινου σώματος. Το m / m o i r e, είναι ένα έργο αναφορικά με την συλλογική προσπάθεια να αποτυπώσουμε την ανθρώπινη κληρονομιά και να διαμορφώσουμε τα πάντα γύρω μας σύμφωνα με αυτήν την εικόνα. Καθώς η εικονική σφαίρα έχει σχεδιαστεί σύμφωνα με τον απτό κόσμο που γνωρίζουμε, επιβάλλουμε την κληρονομιά μας σε κάτι που γνωρίζουμε ελάχιστα. Το Databending χρησιμοποιείται σε πολλά βήματα κατά τη διάρκεια της δημιουργικής διαδικασίας έτσι ώστε να διαμορφώσει ένα γενικό 3D model σε ένα ψηφιακό avatar. Όπως ακριβώς τα σημάδια και οι ουλές στο σώμα μας καταγράφουν το παρελθόν μας, έτσι μια ελεγχόμενη βλάβη σπάει το άκαμπτο ψηφιακό σώμα σε ένα μοναδικό δοχείο δεδομένων.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Baron Lanteigne δημιουργεί ψηφιακά περιβάλλοντα. Η post-glitch τεχνική που χρησιμοποιεί, επιθέτει πολλαπλές πραγματικότητες που απεικονίζουν τη σχέση μεταξύ ανθρώπων και μηχανών. Η πρακτική του αυτή, προκαλεί τα όρια της τεχνολογίας προς κατανάλωση, ως ένα μέσο προκειμένου να καταγράψει την πρόοδο της και την σχέση μας με αυτή. Μέσω αυτής της screen-based προσέγγισης, οι ψηφιακές δημιουργίες του Baron Lanteigne, αποκαλύπτουν την ρευστή φύση της ταυτότητας στην post-internet εποχή. Πέρα από την τοπική του δράση στο Κεμπέκ, η online παρουσία του (Real -Fake, The Wrong Biennale, Vimeo Staff Pick, Spamm Power, Felt Zine, Creators) ολοκληρώνεται μέσα από προβολές σε χώρες όπως οι: Γαλλία, Ισπανία, Αγγλία, Ηνωμένες Πολιτείες, Κροατία, Ουκρανία, Ιταλία, Λιθουανία και Καναδάς.


06/053 > ANIMATION

368

> SIMON CHRISTOPH KRENN (AT) > PARASITIC ENDEAVOURS 2017 01:40 MIN, COLOUR, SOUND 368


369

369

Computationally simulated transformations and mutations of the human body.

Μεταμορφώσεις και μεταλλάξεις μέσα από υπολογιστικές προσομοιώσεις του ανθρώπινου σώματος.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Simon Christoph Krenn was born in Feldkirch (AT) in 1986. He studied Biology and Architecture at the University of Innsbruck and is currently enrolled in the Bachelor’s degree programme ‘Timebased and Interactive Media’ at the University of Arts and Industrial Design in Linz. His artworks are focusing on the intersection between experimental video, sound and hybrid media. Selected exhibitions/screenings: Ars Electronica Festival 2016 / Radical Atoms (Linz, AT), ArtFutura Festival 2017 (London, UK / Madrid, ES), AMRO 2016 / Art Meets Radical Openess Festival (Linz, AT), Time Out.05 / Ars Electronica Center (Linz, AT).

Ο Simon Christoph Krenn γεννήθηκε στο Feldkirch (AT) το 1986. Σπούδασε Βιολογία και Αρχιτεκτονική στο University of Innsbruck και παρακολουθεί το προπτυχιακό πρόγραμμα ‘Timebased and Interactive Media’ στο University of Arts and Industrial Design στο Λινζ. Τα έργα του εστιάζουν στο σημείο όπου τέμνονται τα πεδία του experimental video (πειραματικού βίντεο), του ήχου και των hybrid media (υβριδικών μέσων). Έχει παρουσιάσει την δουλειά του σε επιλεγμένες εκθέσεις/προβολές όπως: Ars Electronica Festival 2016 / Radical Atoms (Linz, AT), ArtFutura Festival 2017 (London, UK / Madrid, ES), AMRO 2016 / Art Meets Radical Openess Festival (Linz, AT), Time Out.05 / Ars Electronica Center (Linz, AT).


06/054 > ANIMATION

> >

370

MICHAEL TZETZIAS (GR) HOTEL OVERLOOK 2017 04:34 MIN, COLOUR, SOUND

370


371

Six people, resided in the rooms of this fantasy hotel, have been deformed from their original human state. As they are transformed into something “grotesque¨ and immured into their own pathogenicity, they are trying to adjust to their current form. The influences of Hieronymus Bosch, Edward Hopper and Doug Aitken are those which frame the condition of the works, while references in movies and paintings co-exist with the beastly protagonists. The title is based on the Overlook Hotel, Stanley Kubrick’s “The Shining” shooting location.

BIO On July 2017 he graduated from the Department of Plastic Arts and Art Sciences of the Fine Arts school of the University of Ioannina after studying there for 5 years. His main interest is Visual Art and his medium Digital Sculpting. Since last September he resides and works in Madrid, Spain on VFX for movies while obtaining his Μaster in 3D Character Art.

371

Έξι άνθρωποι, διαμένοντας στα δωμάτια αυτού του φανταστικού ξενοδοχείου, έχουν παραμορφωθεί από την αρχική τους ανθρώπινη κατάσταση. Μεταμορφωμένοι σε κάτι “γκροτέσκο”, βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην ίδια τους την παθογένεια και προσπαθούν να προσαρμοστούν στην τωρινή τους μορφή. Οι επιρροές των Hieronymus Bosch, Edward Hopper και Doug Aitken είναι αυτές που πλαισιώνουν τις καταστάσεις των έργων, καθώς οι αναφορές σε ταινίες και πίνακες συνυπάρχουν με τους τερατώδεις πρωταγωνιστές. Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από το Overlook Hotel, στο οποίο ο Stanley Kubrik γύρισε το “The Shining”.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Τον Ιούλιο του 2017 αποφοίτησε από το τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης της σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, μετά από 5ετή φοίτηση. Ασχολείται με την Visual Art και κύριο μέσο του είναι το Digital Sculpting. Από το Σεπτέμβρη του ίδιου έτους, διαμένει και εργάζεται στην Μαδρίτη πάνω στα VFX κινηματογραφικών ταινιών, κάνοντας παράλληλα Μaster στο 3D Character Art.


06/055 > ANIMATION

372

> ADRIÁN REGNIER (MX) > G. 2017 07:00 MIN, COLOUR, SOUND 372


373

G. illustrates a phantasmagoria of images and words, of never -ending cycles -the ebbing tides of change and consequence -:Taking a thinker and turning into a fighter, taking a fighter into a ghost.

To G. απεικονίζει μια φαντασμαγορία εικόνων και λέξεων, ατελείωτων κύκλων - τις αέναες μεταπτώσεις των αλλαγών και των συνεπειών-: Πάρε έναν στοχαστή και μετέτρεψε τον σε μαχητή, πάρε έναν μαχητή και μετέτρεψε τον σε φάντασμα.

G. shows that all living things must abide the most basic of the natural laws: the principle of diminishing returns. When ghosts can’t be turned into nothing -our efforts stop offering us options - and there won’t come a second second chance, the beast that derives sustenance from all that strives for sustenance, returns.

Το G. δείχνει πώς όλα τα ζωντανά πράγματα πρέπει να υπακούν στους βασικότερους φυσικούς νόμους: την αρχή της φθίνουσας απόδοσης. Όταν τα φαντάσματα δεν μπορούν πλέον να μετατραπούν στο τίποτα- τότε όλες μας οι προσπάθειες σταματούν να μας προσφέρουν επιλογές- και δεν μπορεί να υπάρξει μια δεύτερη- δεύτερη ευκαιρία, το τέρας απο το οποίο πηγάζει η τροφή για όλους αυτούς που ψάχνουν για τροφή, επιστρέφει.

BIO Adrián Regnier (Mexico, 1989) is a Visual Artist by the National School of Sculpture, Painting and Engraving, “La Esmeralda”. He has been awarded several national and international grants, and his work has been selected, screened and awarded in more than 70 festivals, biennials, shows and video art, film, animation and contemporary art competitive programs. Adrián blends multimedia techniques with a modern thermoeconomical optic for the production of experimental video and animation works. Through a constantly expanding, always-intertwined corpus, he remains ever critical on humanity’s sociotechnological capabilities to escalate into a nuclear arms race of cosmic proportions.

373

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Adrián Regnier (Mexico, 1989) είναι ένας Visual Artist από το National School of Sculpture, Painting and Engraving, “La Esmeralda”. Έχει κερδίσει αρκετές τοπικές και διεθνείς υποτροφίες, η δουλειά του έχει επιλεχθεί, παρουσιαστεί και βραβευτεί σε περισσότερα από 70 φεστιβάλ, biennials, shows και video art, film, animation και διαγωνιστικά προγράμματα σύγχρονης τέχνης. Ο Adrián συνδυάζει multimedia τεχνικές με μια μοντέρνα “thermoeconomical”οπτική για την παραγωγή πειραματικών βίντεο και έργων animation. Μέσα από ένα συνεχώς επεκτεινόμενο και αλληλένδετο σώμα, παραμένει κριτικός απέναντι στις κοινωνιολογικές/ εθνικές ικανότητες της ανθρωπότητας να κλιμακωθούν σε έναν αγώνα πυρηνικών όπλων τεραστίων διαστάσεων.


06/056 > ANIMATION

> >

374

BENJAMIN ROSENTHAL (US) IMPENETRABLE AS NIGHT 2016 08:04 MIN, COLOUR, SOUND

374


375

“Impenetrable as Night” takes inspiration from the landscape of northern Iceland as virtual site for a demented tactical and techno -spiritual training camp. Covert mountain-like structures in the fjord reveal themselves to be hybrids of bunker and landscape, and metaphors for “the closet.” Animated figures perform actions that blur the line between worship, ritual violence and queer eroticism. The iconic icelandic “hot tubs” become potential sites for some sort of sinister training activity, violent or erotic ritual. The virtuality of the space is revealed consciously via the inclusion (and revelation) of the 3D wireframe, the visible glitch, the use of real-time rendering of individual frames screen-recorded from Maya, and puncturing and layering of spaces that don’t conform to conventions of believable 3D space.

BIO Benjamin Rosenthal holds an MFA in Art Studio from the University of California, Davis and a BFA in Art (Electronic Time -Based Media) from Carnegie Mellon University. His work has been exhibited internationally in such venues/festivals as the Stuttgarter Filmwinter (Stuttgart, Germany), High Concept Labs at Mana Contemporary (Chicago, IL), ESPACIO ENTER: Festival International Creatividad, Innovacíon y Cultural Digital (Tenerife, Canary Islands), FILE Electronic Language International Festival (São Paulo, Brazil), Vanity Projects (New York, NY), Locomoción Festival de Animacion (Mexico City, Mexico), and online via the Istanbul Contemporary Art Museum (Is.CaM), among others. He is currently one of the 2016-2017 artists-in-residence at the Charlotte Street Foundation in Kansas City. Pulling from a variety of fields in the humanities and sciences, he questions the authenticity of our physical experience in an age where the boundaries between reality and the virtual become indistinguishable. Rosenthal is Assistant Professor of Expanded Media, in the Department of Visual Art at the University of Kansas where he teaches Video Art, Performance Art, and interdisciplinary practices.

375

Το “Impenetrable as Night” είναι εμπνευσμένο από το τοπίο της Βόρειας Ισλανδίας σαν ένα εικονικό τοπίο για ένα παρανοϊκό και techno-spiritual στρατόπεδο εκπαίδευσης. Συγκαλυμμένες κατασκευές, σαν βουνά, στα φιόρδ αποκαλύπτονται να είναι υβρίδια καταφυγίου και τοπίου, και μια μεταφορική έννοια της “the closet”. Ζωντανές φιγούρες επιδίδονται σε πράξεις οι οποίες θολώνουν τα όρια μεταξύ λατρείας, λατρευτικής βίας και περίεργου ερωτισμού. Τα εικονικά ισλανδικά “hot tubs” γίνονται πιθανά μέρη για κάποιου είδους απειλητική εκπαίδευση, βίαιη ή ερωτική τελετουργία. Η εικονικότητα αυτού του μέρους αποκαλύπτεται συνειδητά μέσω της ένταξης (και αποκάλυψης) του 3D wireframe, του ορατού σφάλματος, της χρήσης απόδοσης μεμονωμένων πλάνων σε πραγματικό χρόνο, που είναι screen-recorded από το Maya, όπου τρυπούν και τοποθετούν καινούριες στρώσεις χώρου που δεν συμμορφώνονται με τους κανόνες του πιστευτού 3D space.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Benjamin Rosenthal είναι κάτοχος MFA διπλώματος στο Art Studio από το University of California, Davis και BFA στο Art (Electronic Time-Based Media) από το Carnegie Mellon University. Έχει εκθέσει το έργο του σε παγκόσμιο επίπεδο, σε χώρους όπως, το Stuttgarter Filmwinter (Stuttgart, Germany), High Concept Labs at Mana Contemporary (Chicago, IL), ESPACIO ENTER: Festival International Creatividad, Innovacíon y Cultural Digital (Tenerife, Canary Islands), FILE Electronic Language International Festival (São Paulo, Brazil), Vanity Projects (New York, NY), Locomoción Festival de Animacion (Mexico City, Mexico), και online μέσω του Istanbul Contemporary Art Museum (Is.CaM), μεταξύ άλλων. Είναι ένας από τους artists-in-residence για το 2016-2017 στο Charlotte Street Foundation στο Κάνσας. Αντλώντας έμπνευση από διάφορα πεδία στον τομέα των ανθρωπιστικών επιστημών και της επιστήμης, αμφισβητεί την αυθεντικότητα των φυσικών μας εμπειριών σε μια εποχή όπου τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και εικονικής πραγματικότητας έχουν γίνει αδιάκριτα. Ο Rosenthal είναι αναπληρωτής καθηγητής στα Expanded Media, στο τμήμα Visual Art του University of Kansas όπου και διδάσκει Video Art, Performance Art, και interdisciplinary practices.


06/057 > ANIMATION

> >

376

GRAYCODE, JIIIIIN (KR) +3×10^8M/S, BEYOND THE LIGHT VELOCITY 2017 07:43 MIN, COLOUR, SOUND 376


377

There is a question that constantly repeats itself over history. “Who are we, when and how time started?” Even today we are aware that studies and experiments are still a long way from finding answers to these endless questions. Cosmos and humanity’s curiosity about the universe inspired “+3×10^8m/s, beyond the light velocity”. Over the horizon, where our starry skies are shining, the universe is expanding gradually. The ever expanding universe, this moment in time and space is presented through this soundscape. The sound becomes the universe itself. We soon encounter the vast cosmos filled with sound. Would you be flowing into that cosmos? It leads us to a non-altered space which occurs beyond time and space. “+3×10^8m/s, beyond the light velocity” was realised with the support of Asia Culture Center • Asia Culture Institute.

BIO As a duo of computer music composers, GRAYCODE and jiiiiin work in the field of sound/new media. Their interests include various media and mainly the form of sound, video, installation and sculpture which can also be seen in their individual work. They have been quite successful as an audio-visual art group called ‘GRAYCODE, jiiiiin’. There is a significant direction in their work, understanding our cosmos through sound. In their work, sound is a medium which contains the concept of space and time that concurrently prompt us to recognize the present and understand the cosmic world.

377

Υπάρχει μια ερώτηση που διαρκώς επαναλαμβάνεται στην ιστορία. “Ποιοι είμαστε, πότε και πώς ξεκίνησε ο χρόνος;” Ακόμα και σήμερα, οι έρευνες και τα πειράματα απέχουν πολύ από το να βρουν απαντήσεις για αυτές τις ατέρμονες ερωτήσεις. Ο κόσμος και η περιέργεια της ανθρωπότητας για το σύμπαν ενέπνευσαν το “+3×10^8m/s, beyond the light velocity”. Το σύμπαν εξακολουθεί να διαστέλλεται σταδιακά, πέρα από τον ορίζοντα, εκεί όπου οι έναστροι ουρανοί φεγγοβολούν. Μέσα από αυτό το ηχοτοπίο παρουσιάζεται αυτή η στιγμή στον χώρο και τον χρόνο σε ένα σύμπαν που διαρκώς διαστέλλεται. Έτσι, ο ήχος και το σύμπαν ενοποιούνται. Σύντομα o ήχος κατακλύζει αυτόν τον απέραντο κόσμο. Θα επέπλεες σε έναν τέτοιο κόσμο; Μας οδηγεί σε έναν χώρο που δεν μεταβάλλεται και υπάρχει πέρα από τις έννοιες του χώρου και του χρόνου. Το έργο “+3×10^8m/s, beyond the light velocity” πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Asia Culture Center • Asia Culture Institute.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Οι GRAYCODE και jiiiiin είναι ένα δίδυμο που συνθέτει υπολογιστική μουσική και εργάζεται στον τομέα του ήχου και των νέων μέσων. Τα ενδιαφέροντά τους εκτείνονται σε διάφορα μέσα αν και στο ατομικό τους έργο συναντώνται κυρίως ο ήχος, το βίντεο, οι εγκαταστάσεις και η γλυπτική. Μεγάλη είναι η επιτυχία τους και ως audio-visual καλλιτεχνική ομάδα ‘GRAYCODE, jiiiiin’. Μέσα από το καλλιτεχνικό τους έργο αποσκοπούν στο να ερμηνεύσουν τον κόσμο μας μέσα από τον ήχο, οποίος στο έργο τους είναι ένα μέσο που περικλείει την έννοια του χώρου και του χρόνου και ταυτόχρονα μας παροτρύνει να αντιληφθούμε το παρόν και να αντιληφθούμε τον κόσμο.


06/058 > ANIMATION

> >

378

HAYASHI SHUNSAKU (JP) DOWN ESCALATION 2018 07:23 MIN, COLOUR, SOUND

378


379

Falling down, it feels ecdysone is filling up your body. Delving into the deeper layers of itself, the flesh is melted down in the shell until the form is no longer.

BIO Shunsaku Hayashi (b.1992) is a Japanese artist. He studied Fine Art at Goldsmiths University of London as a trainee under the Japan Cultural Ministry Abroad Research Fellowship for up and coming artists from 2012 to 2015. His recent film won the Chris Frayne Award for Best Animated Film at 55th ANN ARBOR FILM FESTIVAL, and Golden Horseman for Animated Film at 28th FILMFEST DRESDEN.

379

Το να πέφτεις σου δίνει την αίσθηση ότι γεμίζει το σώμα σου με εκδυσόνη (μια στεροειδή ορμόνη). Μέσω της εμβύθισης στα ενδότερα στρώματα του είναι, η σάρκα λιώνει στο περίβλημα της μέχρις ότου να εξαφανιστεί η μορφή της ολότελα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Shunsaku Hayashi (γεννημένος το 1992) είναι ένας Ιάπωνας καλλιτέχνης. Σπούδασε Fine Art στο Goldsmiths University στο Λονδίνο ως υπότροφος του Japan Cultural Ministry Abroad Research Fellowship για ανερχόμενους καλλιτέχνες απο 2012 to 2015. Το τελευταίο του φιλμ κέρδισε το Chris Frayne Award στην κατηγορία Best Animated Film at 55th ANN ARBOR FILM FESTIVAL, και Golden Horseman for Animated Film στο 28th FILMFEST DRESDEN.


06/059 > ANIMATION

>

380

MARIA FERREIRA (US)

> VIA 2017 06:04 MIN, COLOUR, SOUND 380


381

Roads, Rivers, Cities. Arteries, Veins, Neurons. This film features imagery obtained through Google Street View from seemingly infinite one point perspective roads from all around the world and digitally manipulated satellite photographs found through Google Earth and the United States Geological Survey Database.

BIO Venezuelan born and Portuguese native, Maria Ferreira is an interdisciplinary artist practising across a range of media including digital video, photography, and installation. She earneda BFA from the Rhode Island School of Design as a double major in Film /Animation/Video and Graphic Design. She is currently working as a graphic designer in New York City and is continuing her work with Chemical Crystallography at Bart Khar’s research group in NYU’s Department of Chemistry. Using technology as a lens, Ferreira searches the vast wilderness of her material world for spaces imperceptible to the human mind. Her work magnifies the peculiar visual patterns found across microscopic and macroscopic landscapes and exposes their synchronous rhythms. Through her experiments with color, form, motion, sound, and the tactility of light, she aims to construct new ways to see and interpret the world by deliberately blurring the line between the physical and the abstract. Ferreira’s process combines extensive research with the meticulous collection and construction of imagery sourced from publicly available databases and other unique scientific visualization techniques.

381

Δρόμοι, Ποτάμια, Πόλεις. Αρτηρίες, Φλέβες, Νευρώνες. Αυτή η ταινία παρουσιάζει εικόνες οι οποίες έχουν αποκτηθεί μέσα από το Google Street View από φαινομενικά άπειρους δρόμους μοναδικής οπτικής απ’ όλο τον κόσμο καθώς επίσης και φωτογραφίες από δορυφόρους οι οποίες έχουν επεξεργαστεί ψηφιακά και έχουν αποκτηθεί από το Google Earth και από το United States Geological Survey Database.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Γεννημένη στη Βενεζουέλα και με πορτογαλική καταγωγή, η Maria Ferreira είναι μία διεπιστημονική καλλιτέχνης η οποία ασχολείται με διαφορετικά πεδία όπως το digital video,την φωτογραφία και τα Installation. Απέκτησε το BFA της από το Rhode Island School of Design με σπουδές σε δύο πεδία, το Film/Animation/Video και το Graphic Design. Προς το παρόν δουλεύει ως graphic designer στη Νέα Υόρκη και παράλληλα συνεχίζει την έρευνα της στη Χημική Κρυσταλλογραφία ως μέλος του Chemical Bart Khar’s research group στο NYU’s Department of Chemistry. Χρησιμοποιώντας την τεχνολογία ως φακό, η Ferreira αναζητά στην αχανή ερημιά του υλικού της κόσμου για χώρους αδιόρατους στο ανθρώπινο μυαλό. Η δουλειά της μεγενθύνει τα παράξενα οπτικά μοτίβα τα οποία εντοπίζονται σε μικροσκοπικά και μακροσκοπικά τοπία και αποκαλύπτουν τους σύγχρονους τους ρυθμούς. Μέσα από τους πειραματισμούς της με τα χρώματα, τις φόρμες, την κίνηση, και την απτικότητα του φωτός, επιχειρεί να κατασκευάσει νέους τρόπους για να δει και να ερμηνεύσει τον κόσμο θολώνοτας σκοπίμως τα όρια μεταξύ του φυσικού και του αφηρημένου. Η μέθοδος της Ferreira συνδυάζει την εκτενή έρευνα με την σχολαστική συλλογή και κατασκευή εικόνων οι οποίες προέρχονται από δημόσια αρχεία και άλλες μοναδικές επιστημονικές τεχνικές απεικόνισης.


06/060 > ANIMATION

> >

382

PETER ZHAOYU ZHOU (US) LAST DANCE 2017 02:45 MIN, COLOUR, SOUND 382


383

Last Dance is a contemporary, experimental, motion visualization film of the ancient Chinese romance, Farewell My Concubine, in the traditional performing arts style of Peking Opera.

BIO An innovative cg generalist/designer with a high level of technical proficiency that can be combined with his aesthetic sensibility to create appealing story-based content in various mediums.

383

To Last Dance - είναι ένα σύγχρονο, πειραματικό, motion visualization φιλμ του αρχαίου Κινεζικού μυθιστορήματος, Farewell My Concubine, βασισμένο στην παραδοσιακή τέχνη παραστατικών τεχνών της Peking Opera.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Zhaoyu Zhou είναι ένας πρωτοποριακός cg generalist /designer, ο οποίος έχει ένα υψηλό επίπεδο τεχνολογικής εκπαίδευσης το οποίο συνδυάζει με την αισθητική του, προκειμένου να δημιουργήσει ελκυστικό περιεχόμενο, το οποίο βασίζεται σε ιστορίες, σε διάφορα μέσα.


06/061 > ANIMATION

> >

384

GUGGER MICHAEL (CH) THE PERFORMER 2017 04:47 MIN, BLACK & WHITE, SOUND

384


385

THE PERFORMER explores the curiosity of the human spirit through a powerful dance performance and point-cloud animations. Created using DepthKit, a software that records and visualizes 3D depth data captured on an Xbox Kinect v1. Featuring former Nederland Dans Theater Dancer, Jon Ole Olstad. This piece meshes multiple artistic disciplines with interactive technology. The concept was inspired by the music.

BIO Michael Gugger has spent the last 6 years working in the Film and TV Industry in NYC, where he practiced various production and art disciplines. Now he is based in Berlin where his focus is on directing short form content. Music by Live Footage | Topu Lyo - electric cello Mike Thies - drums + keys Directed by Michael Gugger Choreography by Amy Gardner Performance by Jon Ole Olstad Story Development by Varvara Kanellakopoulos Assistant Brandan Gosse Bird Animation Flo DepthKit developed by James George and Alexander Porter. Composed in DepthKit and After Effects. Other animations created using Red Giant Trapcode in After Effects.

385

Το THE PERFORMER, εξετάζει την περιέργεια του ανθρώπινου πνεύματος μέσα από μία δυναμική χορευτική παράσταση και point-cloud animations. Δημιουργήθηκε με τη χρήση DepthKit, ένα λογισμικό το οποίο καταγράφει και οπτικοποιεί 3D depth data τα οποία έχουν καταγραφεί από ένα Xbox Kinect v1. Συμμετέχει ο Jon Ole Olstad, πρώην χορευτής του Nederland Dans Theater. Αυτό το κομμάτι αναμιγνύει πολλούς καλλιτεχνικούς κλάδους με διαδραστική τεχνολογία. Η σύλληψη αυτής της ιδέας ήταν επηρεασμένη από τη μουσική.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Michael Gugger πέρασε τα τελευταία 6 χρόνια δουλεύοντας στο Film and TV Industry στη Νέα Υόρκη, όπου και έχει ασχοληθεί με διάφορες παραγωγές και καλλιτεχνικά πεδία. Τώρα μένει στο Βερολίνο όπου και ασχολείται κυρίως με την σκηνοθεσία short form content (ταινιών σύντομων περιεχομένων).


06/062 > ANIMATION

386

> CAMILLE CANONNE, LAURA BOUILLET, MICHAEL HOFT, CATHERINE LE QUANG, PAULINE RAFFIN, MARTIN VILLERT (FR) > TEMPTATION 2017 04:57 MIN, COLOUR, SOUND 386


387

A glutton bear tries hard to steal a picnic basket located in a scout camp. Sadly for him, this camp is ruled by an ex-military scout leader who is obsessed with labelling things. The bear doesn’t realize he is going to embark on a frantic high-speed chase…

BIO Camille Canonne, Laura Bouillet, Michael Hoft, Catherine Le Quang, Pauline Raffin and Martin Villert have graduated from Supinfocom Rubika school (Valenciennes, France) with a Master in digital director. In 2017, they co-directed the short film “Temptation”.

387

Μια λαίμαργη αρκούδα προσπαθεί να κλέψει ένα καλάθι πικ νικ που βρίσκεται σε μια κατασκήνωση προσκόπων. Δυστυχώς για αυτήν, αυτή η κατασκήνωση διευθύνεται από μια πρώην στρατιωτικό αρχηγό προσκοπίνα που έχει εμμονή να κολλάει ετικέτες στα πάντα. Η αρκούδα δεν έχει καταλάβει ακόμα ότι πρόκειται να συμμετέχει σε ένα ξέφρενο κυνήγι υψηλών ταχυτήτων…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Οι Camille Canonne, Laura Bouillet, Michael Hoft, Catherine Le Quang, Pauline Raffin και Martin Villert αποφοίτησαν από τη Supinfocom Rubika (Βαλενσιέν, Γαλλία) με μεταπτυχιακό στο digital direction. Το 2017, σκηνοθέτησαν από κοινού το animation μικρού μήκους “Temptation”.


06/063 > ANIMATION

>

VERONIKA ZACHAROVÁ (CZ)

>

ZOO STORY 2015

388

04:10 MIN, COLOUR, SOUND 388


389

Short story about a curious girl, who is in the zoo with her mom. What plan will a friendly girl devise, when she meets a lonely gorilla and her mom is busy with business calls?

BIO Veronika Zacharová is a graphic designer, animator and novice director. She studied graphic design at the Brno Faculty of Fine Arts, from which she departed for animated films at Tomas Bata University in Zlín. Apart from cartoon animation she is also engaged in extracurricular illustration and graphic design, which she seeks to combine in her work.

389

Ταινία μικρού μήκους για ένα περίεργο κορίτσι, που είναι στον ζωολογικό κήπο με την μητέρα της. Τι σχέδιο θα σκαρφιστεί άραγε το μικρό κορίτσι όταν γνωρίσει έναν μοναχικό γορίλα και η μητέρα της είναι απασχολημένη με τηλεφωνήματα από την δουλειά;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Veronika Zacharová είναι γραφίστρια, animator και νέα σκηνοθέτιδα. Σπούδασε γραφιστική στο Brno Faculty of Fine Arts, από το οποίο αποχώρησε για χάρη των ταινιών κινουμένων σχεδίων στο Tomas Bata University στο Ζλιν. Πέρα από τα cartoon animation ασχολείται επίσης με την εικονογράφηση και τη γραφιστική, στοιχεία που επιθυμεί να εντάξει στο έργο της.


06/064 > ANIMATION

390

> ESTEBAN HENRIQUEZ GALEANO (ES) > ORION 2017 05:52 MIN, COLOUR, SOUND

390


391

It doesn’t look well for them. In a strange and dangerous universe, a boy named Orion and his dog Houston are in deep trouble; The evil pirate “Jack the Scottish” chases them! On the horizon, on top of a dark and steep mountain lays their goal; a mysterious and precious object. What they do not know is that this object holds within the greatest secret…

BIO Professional Graphic Designer. First he started to work in the field of websites and mobile apps design but gradually he got interested in the Motion Graphics, Animation and video games design area. After having worked as a video game director at «Spes Technology studio» and as a digital composition and vectorial illustration teacher at «LSI university» in Barranquilla, Colombia he moved to Valencia, Spain to get a Master’s degree in Directing of 3D animation.

391

Τα πράγματα φαίνονται δύσκολα. Σε ένα ξένο και επικίνδυνο σύμπαν, ένα αγόρι που λέγεται Ωρίων και ο σκύλος του ο Χιούστον βρίσκονται σε μπελάδες. Ο κακός πειρατής “Τζακ ο Σκωτσέζος” τους κυνηγάει! Πέρα στον ορίζοντα, στην κορυφή ενός σκοτεινού και απότομου βουνού βρίσκεται ο στόχος τους, ένα μυστηριώδες και πολύτιμο αντικείμενο. Αυτό που δεν γνωρίζουν είναι ότι το αντικείμενο κρύβει μέσα του ένα πολύτιμο μυστικό…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Επαγγελματίας γραφίστας ο οποίος πρώτα ξεκίνησε να εργάζεται στον χώρο των ιστοσελίδων και τον σχεδιασμό εφαρμογών για κινητά αλλά σταδιακά άρχισε να δείχνει ενδιαφέρον για τα Motion Graphics, το Animation και τον τομέα του σχεδιασμού βιντεοπαιχνιδιών. Έχοντας εργαστεί σαν διευθυντής βιντεοπαιχνιδιών στο «Spes Technology studio» και σαν καθηγητής ψηφιακής σύνθεσης και vectorial illustration στο «LSI university» στην Μπαρρανκίγια, Κολομβία μετακόμισε στη Βαλένσια, Ισπανία για να κάνει μεταπτυχιακό στο Directing 3D animation.


06/065 > ANIMATION

> >

392

PAULINE GREGOIRE, LUCIE BONZOM, BENOIT PARIAS, THEO PIERREL (FR) SAVANAH SWIFT 2017 03:16 MIN, COLOUR, SOUND 392


393

393

In the wild savanah of Africa, a strong cheetah is chasing a gazelle. In spite of unexpected twists, will the Cheetah catch up with Gazelle?

Στην άγρια σαβάνα της Αφρικής, ένας δυνατός γατόπαρδος κυνηγάει μια γαζέλα. Παρά τις απροσδόκητες αλλαγές, θα προφτάσει ο γατόπαρδος την γαζέλα;

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

This is a student project made by : Pauline Gregoire, Lucie Bonzom, Benoit Parias and Theo Pierrel at ECV Bordeaux.

Αυτή είναι μια φοιτητική εργασία των : Pauline Gregoire, Lucie Bonzom, Benoit Parias και Theo Pierrel στην ECV Bordeaux.


06/066 > ANIMATION

> >

394

KATALIN EGELY (AR) LAND WITHOUT EVIL 2017 03:50 MIN, COLOUR, SOUND

394


395

Throughout history people have always been searching for a perfect place. This shortfilm, based on Guaraní mythology (Tierra sin mal), offers another point of view on paradise: what if the real paradise is inside us and lies in the harmony and unity of everything alive?

BIO She graduated in 2013 from the Moholy-Nagy University of Art and Design in Budapest, Hungary. Her studies focused on animation, but lately her interests include documentary filmmaking. She find the spontaneity and teamwork involved with creating documentaries exciting. She also enjoys changing the “speaking” role to the “listening” role. In her opinion animated documentary films are especially interesting because with animation it is possible to express the more subjective parts of a narrative.

395

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας οι άνθρωποι έψαχναν πάντα το τέλειο μέρος. Αυτή η ταινία μικρού μήκους είναι βασισμένη στη μυθολογία των Guaraní (Tierra sin mal), δίνοντας μία άλλη οπτική γωνία του παραδείσου: τι γίνεται αν ο πραγματικός παράδεισος βρίσκεται μέσα μας και βασίζεται στην αρμονία και την ενότητα όλων των ζωντανών πραγμάτων;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Αποφοίτησε το 2013 από το Πανεπιστήμιο Τέχνης και Σχεδίου, Moholy-Nagy στη Βουδαπέστη, Ουγγαρία. Οι σπουδές της είχαν επίκεντρο τα κινούμενα σχέδια αλλά πρόσφατα προστέθηκε στα ενδιαφέροντα της το ντοκιμαντέρ. Βρίσκει την αυθορμητικότητα και την ομαδική δουλειά που περιλαμβάνει η δημιουργία ντοκιμαντέρ, συναρπαστική. Επιπλέον απολαμβάνει την μετατόπιση του ρόλου του ομιλητή σε αυτόν του ακροατή. Ακόμα βρίσκει ότι τα ντοκιμαντέρ κινουμένων σχεδίων είναι ενδιαφέροντα διότι με τη χρήση των κινουμένων σχεδίων είναι πιθανότερη η έκφραση πιο υποκειμενικών κομματιών της διήγησης.


06/067 > ANIMATION

>

396

NORA MARIE BACK (DE)

> FLO 2017 01:47 MIN, COLOUR, SOUND 396


397

Short story about a flea, who has to learn how to handle the food that is given to him, when he’s suddenly not alone anymore.

Μια μικρή ιστορία για έναν ψύλλο που πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται το φαγητό που του δίνεται όταν παύει πλέον να είναι μόνος του.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Nora Marie Back was born in 1991 in Luxembourg, where she visited a school of fine arts, finished her 13th year and added a 14th and 15th in 2D animation.

Η Nora Marie Back γεννήθηκε το 1991 στο Λουξεμβούργο όπου φοίτησε σε σχολή καλών τεχνών, ολοκλήρωσε το 13ο έτος σπουδών της και προσέθεσε ένα 14ο και ένα 15ο έτος με ειδίκευση στο 2D animation.

She is living in Stuttgart since 2013 and studies film & media at the Filmakademie Baden- Württemberg, also in animation. Because of her studies in fine art, she prefers 2D animation and also does illustration and concept art, especially for subjects like fantasy, middle ages/ historical and anthropomorphic animals.

397

Ζει στη Στουτγάρδη από το 2013 και σπουδάζει film & media στην Filmakademie Baden- Württemberg, καθώς και animation. Εξαιτίας των σπουδών της στις καλές τέχνες, προτιμάει το 2D animation και ασχολείται και με την εικονογράφηση και την concept art, επικεντρωμένη σε θέματα όπως το φανταστικό, ο μεσαίωνας καθώς και ιστορικά και ανθρωπόμορφα ζώα.


06/068 > ANIMATION

398

> MATHILDE DEBRAY, JEREMY GURDAL, MATTHIEU BARBIER, CAMILLE MARISSAL (FR) > FLARING 2017 03:56 MIN, COLOUR, SOUND 398


399

In a folded paper world, a boy whose heart bursts into fire any time his emotions are too strong lives apart from the others. One day, as he is busy playing with a paper plane on the top of a hill, he meets a young pretty girl. Overcoming his emotions, he makes friend with her before developing love feelings for her. Sadly, the fear of burning her because of his heart consumed by passion causes him to run away in the forest. He then prefers to risk death by tearing out his heart. But the girl who had followed him in his race suddenly appears behind him and puts back the heart into the boy’s chest, showing him she accepts him as he is.

BIO Final group project from ECV Lille from the animation department made by the students Mathilde Debray, Camille Marissal, Jérémy Gurdal and Matthieu Barbier.

399

Σε έναν χάρτινο διπλωμένο κόσμο, ένα αγόρι του οποίου η καρδιά τυλίγεται σε φλόγες όποτε τα αισθήματα του γίνονται πολύ έντονα ζει χώρια από τους άλλους. Μια μέρα καθώς είναι απασχολημένος παίζοντας με ένα χάρτινο αεροπλάνο στην κορυφή ενός λόφου γνωρίζει ένα όμορφο κορίτσι. Παραγκωνίζοντας τα συναισθήματά του, την κάνει φίλη λίγο πριν αναπτύξει ερωτικά συναισθήματα για αυτήν. Δυστυχώς, ο φόβος ότι μπορεί να την κάψει εξαιτίας της καρδιάς του που τυλίγεται στο πάθος τον τρέπει σε φυγή. Τότε επιλέγει να ρισκάρει να πεθάνει τραβώντας έξω την καρδιά του. Το κορίτσι όμως τον ακολούθησε και ξαφνικά εμφανίζεται δίπλα του και ξαναβάζει την καρδιά του στη θέση της δείχνοντας του ότι τον αποδέχεται όπως είναι.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Πτυχιακή εργασία των σπουδαστών της ECV στη Λιλ του τμήματος animation Mathilde Debray, Camille Marissal, Jérémy Gurdal και Matthieu Barbier.


06/069 > ANIMATION

> >

400

FABIO TELES (BR) LOW BATTERY 2017 01:00 MIN, COLOUR, SOUND

400


401

401

A robot looking for a battery charge.

Ένα ρομπότ ψάχνει να βρει έναν χώρο να φορτιστεί.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Fabio Teles is a 3D artist, always looking for improve the skills and challenging himself.

O Fabio Teles είναι 3D καλλιτέχνης ο οποίος πάντα αναζητάει να βελτιώσει τις δεξιότητες του και να τις ακονίσει.


06/070 > ANIMATION

>

FRANK PENG LIU (US)

>

BLUE LIKE THE OCEAN 2017

402

04:17 MIN, COLOUR, SOUND 402


403

403

The story of a sister taking her brother to see the ocean that he always dreamt of.

Η ιστορία ενός κοριτσιού που πάει τον αδερφό της να δει τον ωκεανό που πάντα ονειρευόταν.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Frank Peng Liu is a student currently majoring in Character Animation at the California Institute of the Arts. Frank’s passion for animation and storytelling started while making little picture books when he was as kid. His goal was to tell meaningful stories and bring happiness.

Ο Frank Peng Liu είναι φοιτητής του τμήματος Character Animation στο California Institute of the Arts. Το πάθος του Frank για το κινούμενο σχέδιο και την διήγηση ιστοριών ξεκίνησε από την παιδική του ηλικία που έφτιαχνε μικρά βιβλία με ζωγραφιές. Στόχος του ήταν να διηγείται ιστορίες με νόημα και να φέρνει την ευτυχία.


06/071 > ANIMATION

> >

404

DEEPAK CHANDRAMOHAN, SASANK DHULIPUDI, CHARLOTTE BRUN (IN) THE ARTIST AND THE KID 2017 03:25 MIN, COLOUR, SOUND 404


405

A frustrated artist looking for inspiration in the mountainous valley of India is unknowingly led into a journey by a mysterious kid.

BIO This is a student film made by Sasank Dhulipudi, Deepak Chandramohan, Charlotte Brun at Dsk Supinfocom Rubika, Pune.

405

Ένας απογοητευμένος καλλιτέχνης ψάχνοντας για έμπνευση στην ορεινή κοιλάδα της Ινδίας. οδηγείται ακούσια σε ένα ταξίδι από ένα μυστηριώδες παιδί.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Το έργο δημιουργήθηκε από τους Sasank Dhulipudi, Deepak Chandramohan, Charlotte Brun που είναι φοιτητές στο Dsk Supinfocom Rubika, Pune.


06/072 > ANIMATION

406

> EDDY HOHF, FYNN GROSSE-BLEY, PATRIK KNITTEL (DE/HU) > NEIGHBOURWOOD 2016 04:00 MIN, COLOUR, SOUND

406


407

An ambitious owl physicist is determined to follow in the footsteps of his renowned scientific ancestors by solving a tough equation.

Μια φιλόδοξη κουκουβάγια φυσικός είναι αποφασισμένη να ακολουθήσει τα βήματα των καταξιωμένων επιστημόνων προγόνων της με το να λύσει μια δύσκολη εξίσωση.

But the owl’s endeavor gets disrupted when a woodpecker moves into the neighborhood…

Αλλά αυτό της το εγχείρημα διακόπτεται όταν ένας τρυποκάρυδος μετακομίζει στη γειτονιά…

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Fynn Grosse-Bley was born in Hannover in 1993. After graduating from school, he was an intern at ExDream game studios, where he primarily worked in the field of 3D character modeling.

Ο Fynn Grosse-Bley γεννήθηκε στο Αννόβερο το 1993. Αφού αποφοίτησε από τη σχολή, έκανε την πρακτική του στα ExDream game studios, όπου κυρίως καταπιάστηκε με 3D character modeling.

Born in Hamburg in 1988, Eddy Hohf spent time in Canada and worked as a freelancer in an online media agency. He finished his bachelor degree in media design at the Fachhochschule Munster in 2014. Patrik Knittel was born in Hungary in 1992. He graduated in Budapest and worked as a freelance concept artist and character animator. Since October 2014, they study Animation at the Filmakademie Baden-Wurttemberg in Germany.

407

Γεννημένος στο Αμβούργο το 1988, ο Eddy Hohf πέρασε αρκετό χρόνο στον Καναδά και εργάστηκε ως freelancer σε μια online media agency. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο media design στο Fachhochschule Munster το 2014. Ο Patrik Knittel γεννήθηκε στην Ουγγαρία το 1992. Αποφοίτησε από τη Βουδαπέστη και εργάστηκε ως freelance concept artist και character animator. Από τον Οκτώβριο του 2014, σπουδάζουν Animation στην Filmakademie Baden-Wurttemberg της Γερμανίας.


06/073 > ANIMATION

408

> NATCHAPAT AND NATTHAWAT JAMTAKSA (TH) > MEMORIAL 2017 05:01 MIN, COLOUR, SOUND 408


409

409

After the war comes to an end in the country, a teenage girl takes a train back to her childhood town, where she had lived during the war. Then the yearning brings back her memories of her father.

Μετά το τέλος του πολέμου στη χώρα μια νεαρή κοπέλα παίρνει το τρένο για την πόλη που πέρασε την παιδική της ηλικία, στην οποία ζούσε όταν ξέσπασε ο πόλεμος. Στη συνέχεια η λησμονιά φέρνει πίσω αναμνήσεις από τον πατέρα της.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Natchapat Drive Jamtaksa and Natthawat Dos Jamtaksa are directors, art students, comic artists. Born as twins in April 17th, 1995. They began their career as comic artists while studying in high school, known formerly as DosDrive. After sophomore year in Rangsit University, they started branching out into 3D animation for a new challenge.

Οι Natchapat Drive Jamtaksa και Natthawat Dos Jamtaksa είναι σκηνοθέτες, φοιτητές καλών τεχνών και δημιουργοί κόμικ. Γεννήθηκαν ως δίδυμα στις 17 Απριλίου του 1995. Ξεκίνησαν την καριέρα τους ως δημιουργοί κόμικ στο γυμνάσιο, γνωστοί τότε ως DosDrive. Στη συνέχεια, μετά την αποφοίτηση τους από το Rangsit University, ξεκίνησαν να ασχολούνται και με το 3D animation ως μια νέα πρόκληση.


06/074 > ANIMATION

>

410

FRANK PENG LIU (US)

> BROCCOLI 2016 01:41 MIN, COLOUR, SOUND 410


411

411

A playful moment between a mom and her son, where the little boy refuses to eat his broccoli.

Μια παιχνιδιάρικη στιγμή μεταξύ μητέρας και γιου όπου το μικρό αγοράκι αρνείται να φάει μπρόκολο.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Frank Peng Liu is a student currently majoring in Character Animation at the California Institute of the Arts. Frank’s passion of animation and storytelling started while making little picture books when he was as kid. He’s goal was to tell meaningful stories and bring happiness.

Ο Frank Peng Liu είναι φοιτητής του τμήματος Character Animation στο California Institute of the Arts. Το πάθος του Frank για το κινούμενο σχέδιο και την διήγηση ιστοριών ξεκίνησε από την παιδική του ηλικία που έφτιαχνε μικρά βιβλία με ζωγραφιές. Στόχος του ήταν να διηγείται ιστορίες με νόημα και να φέρνει την ευτυχία.


06/075 > ANIMATION

412

> GAUTHIER AMMEUX, VALENTINE BAILLON, BENJAMIN CHAUMENY, ALEXANDRE DUMEZ, LEA FINUCCI, MARINA ROGER (FR) > VOYAGERS 2017 07:33 MIN, COLOUR, SOUND 412


413

A tiger, escaping his hunter, ends up in a space station occupied by an astronaut and his goldfish…

BIO This project is a student film made by : Gauthier Ammeux, Valentine Baillon, Benjamin Chaumény, Alexandre Dumez, Léa Finucci and Marina Roger at the École MoPA.

413

Μία τίγρης, στην προσπάθεια της να ξεφύγει από τον κυνηγό της, καταλήγει σε ένα διαστημικό σταθμό όπου βρίσκεται ένας αστροναύτης με το χρυσόψαρο του…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Αυτή η ταινία είναι φοιτητική εργασία των : Gauthier Ammeux, Valentine Baillon, Benjamin Chaumény, Alexandre Dumez, Léa Finucci και Marina Roger στην École MoPA.


06/076 > ANIMATION

> >

414

PASQUALE D’AMICO (IT) TRUE LOVE 2017 02:43 MIN, COLOUR, SOUND

414


415

Love! The feeling at the heart of human life, it has been sung about and played for thousands of years, always in vogue and never out of fashion. We all know about love stories between human beings, aliens, animals and robots, but… Have you ever heard about a love story between two hot-air balloons? “True Love” is a tribute to love and family in any possible form and kind. It’s been crafted humbly and simply by the hands of a father and his daughter and the heart and ears of a fine musician, with love.

BIO Pasquale D’Amico, digital artist from extreme South Italy. Craftsman, Dreamer, Time Traveller. He animates stuff to create the wonder in your eyes. In love with physics, music and astronomy. Created and directed by Pasquale D’Amico Music by Al-Maranca “The moment you know” Audio Mastering by Antonio Castiello Camera assistant: Antonio Castiello Special thanks to Luca Spennato and to my daughter Gea

415

Αγάπη! Το συναίσθημα που βρίσκεται στην καρδιά της ανθρώπινης ζωής,έχει τραγουδηθεί και παιχτεί για χιλιάδες χρόνια, πάντα στη μόδα και ποτέ ξεπερασμένο. Όλοι ξέρουμε για ιστορίες αγάπης ανάμεσα σε ανθρώπους, εξωγήινους, ζώα και ρομπότ, αλλά… Έχετε ακούσει ποτέ για μία ιστορία αγάπης ανάμεσα σε δύο αερόστατα? “Η αληθινή αγάπη”, αποτίει φόρο τιμής στην αγάπη και την οικογένεια κάθε πιθανής μορφής και είδους. Έχει δημιουργηθεί απλά και ταπεινά από τα χέρια ενός πατέρα και της κόρης του και την καρδιά και τα αυτιά ενός καλού μουσικού, με αγάπη.

BIO Ο Pasquale D’Amico είναι ένας καλλιτέχνης ψηφιακών τεχνών με καταγωγή από το εξαιρετικά νότιο κομμάτι της Ιταλίας. Τεχνίτης, Ονειροπόλος, Ταξιδευτής του χρόνου. Ζωντανεύει πράγματα για να δημιουργήσει θαύματα μπροστά στα μάτια σας. Ερωτευμένος με τη φυσική, την μουσική και την αστρονομία.


06/077 > ANIMATION

416

> FILIP DIVIAK (CZ) > AWAKER 2017 09:32 MIN, COLOUR, SOUND 416


417

Short animated story set in a cold nordic country happening in the beginning of the 19th century. The story is about the stereotypical life of old man who is working as an awaker, man waking up people. His life is still the same, until the day he gets an old shiny bell.

BIO He is an animator and novice director. He found his passion for animation while studying at the Secondary School of Scenic Art where he focused mainly on 3D animation.

417

Ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους που ξετυλίγεται σε μια σκανδιναβική χώρα στις αρχές του 19ου αιώνα. Η ιστορία αφορά την στερεότυπη ζωή ενός ηλικιωμένου άντρα που εργάζεται ως αφυπνιστής, ο άνθρωπος δηλαδή που τους ξυπνάει όλους. Η ζωή του είναι μια ρουτίνα μέχρι την ημέρα που πιάνει στα χέρια του ένα παλιό γυαλιστερό κουδουνάκι.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Είναι ένας animator και αρχάριος σκηνοθέτης. Ανακάλυψε το πάθος του για το animation καθώς σπούδαζε στο Secondary School of Scenic Art όπου είχε επικεντρωθεί στο 3D animation.


06/078 > ANIMATION

>

418

SARA LITZENBERGER (US)

> UNDISCOVERED 2017 02:49 MIN, COLOUR, SOUND 418


419

“Undiscovered” follows Sasquatch on his quest for a good photo of himself. His attempts to jump into a photo before scaring away the hikers who are taking them are thwarted by the usual suspects -- food in his teeth, closed eyes, mussed-up hair, an out-of-focus shot -- resulting in deleted photos every time.

BIO Sara Litzenberger is an animator and illustrator who grew up just west of Chicago, Illinois. She earned her B.F.A. in Animation in 2017 from the Savannah College of Art and Design. There, she became a bit of a 2D generalist, reveling in every part of the pipeline. She’s worked on over 10 student films with her friends and classmates; “Undiscovered” is the first she’s directed and produced.

419

Το “Undiscovered” ακολουθεί τον Μεγαλοπόδαρο στην αναζήτηση μιας ωραίας φωτογραφίας του. Οι απόπειρές του να πηδήξει σε μια φωτογραφία πριν τρομάξει τους ορειβάτες που τραβούν τις φωτογραφίες εμποδίζονται από τους συνήθεις υπόπτους -- φαγητό στα δόντια του, κλειστά μάτια, ανακατεμένα μαλλιά, θολές φωτογραφίες -- που οδηγούν στη διαγραφή των φωτογραφιών κάθε φορά.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Sara Litzenberger είναι animator και εικονογράφος που μεγάλωσε στο δυτικό Σικάγο, Ιλινόι. Αποφοίτησε με πτυχίο στο Animation το 2017 από το Savannah College of Art and Design. Εκεί, πειραματίστηκε ως 2D generalist, με εξαιρετικές επιδόσεις σε κάθε φάση της διαδικασίας. Έχει εργαστεί σε πάνω από 10 φοιτητικές ταινίες μαζί με φίλους και συμφοιτητές της, το “Undiscovered” είναι το πρώτο animation το οποίο διηύθυνε και παρήγαγε η ίδια.


06/079 > ANIMATION

420

> MARCO TULIO VLADIMIR MOLINA MORALES (GT) > THEODORO 2017 01:50 MIN, COLOUR, SOUND 420


421

A little pawn is too eager to be the hero of the story.

BIO He’s a hard working dedicated student who loves to make beautiful animations that capture the eye of the audience. He loves to tell stories that mean something, getting his inspiration from everyday moments.

421

Ένα μικρό πιόνι δείχνει υπερβολικό ζήλο να γίνει ο ήρωας της ιστορίας.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Είναι ένας σκληρά εργαζόμενος φοιτητής που αγαπάει να φτιάχνει όμορφα animations που τραβούν το μάτι του κοινού. Του αρέσει να διηγείται ιστορίες που σημαίνουν κάτι και αντλεί την έμπνευσή του από καθημερινές στιγμές.


06/080 > ANIMATION

>

422

ABIGAIL LAMB (UK)

> DISSONANCE 2017 06:25 MIN, COLOUR, SOUND 422


423

423

Space is a vast and empty expanse, yet its absence of sound is seldom thought about. For one spaceman this absence deprives him of a memory he’s beginning to forget.

Το διάστημα είναι απέραντο και αχανές σε έκταση, παρόλα αυτά σπάνια εστιάζουμε στην απουσία ήχου. Για έναν διαστημάνθρωπο αυτή η απουσία στερεί μια ανάμνηση την οποία αρχίζει ήδη να ξεχνάει.

Dissonance is a thoughtful short film about holding onto the things that make people strong when they find themselves in tough times.

Το Dissonance είναι μια ταινία μικρού μήκους που αναφέρεται στη συνήθεια των ανθρώπων να κρατιούνται από τα πράγματα που τους κάνουν δυνατούς όταν βρίσκονται σε δύσκολη θέση.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Abigail Lamb is a Scottish animator and filmmaker. Having completed her BA(Hons) in Animation at Edinburgh College of Art, she has had her work featured in a number of programmes, including the Edinburgh International Film Festival, as well as the independent arts festival, Hidden Door. Her current work is focused on the way animation can contribute to documentary.

Η Abigail Lamb είναι Σκωτσέζα animator και δημιουργός ταινιών. Αφού αποφοίτησε από το τμήμα Animation του Edinburgh College of Art, παρουσίασε έργα της σε πολλά φεστιβάλ συμπεριλαμβανομένου του Edinburgh International Film Festival καθώς και το ανεξάρτητο φεστιβάλ τέχνης Hidden Door. Η τωρινή της δουλειά επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο το κινούμενο σχέδιο μπορεί να προσφέρει στα ντοκιμαντέρ.


06/081 > ANIMATION

424

> TRISTAN WEIS (DE) > IMPACT 2017 04:21 MIN, COLOUR, SOUND

424


425

425

On his lonely mission to search the universe for life forms, an alien scientist ultimately learns that life is not only hard to find, but also extremely fragile.

Στη διάρκεια της μοναχικής του αναζήτησης για μορφές ζωής στο σύμπαν, ένας εξωγήινος επιστήμονας μαθαίνει στο τέλος ότι η ζωή είναι όχι μόνο δυσεύρετη αλλά και ιδιαίτερα ευαίσθητη.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Born in Heidelberg, Tristan Weis studied Media Art & Design at Bauhaus-University Weimar, where he produced and directed his first 3D-animated shorts and finished his Bachelor’s degree. He recently finished his Master’s thesis - also at Bauhaus - and is currently working as a freelance animator and 3D generalist.

Γεννημένος στη Χαϊδελβέργη, ο Tristan Weis σπούδασε Media Art & Design στο Bauhaus Πανεπιστήμιο της Βαϊμάρης όπου παρήγαγε και διηύθυνε τα πρώτα του animation μικρού μήκους και ολοκλήρωσε την πτυχιακή του. Πρόσφατα ολοκλήρωσε και τη διπλωματική εργασία για το μεταπτυχιακό του, επίσης στο Bauhaus και πλέον εργάζεται ως freelance animator και 3D generalist.


06/082 > ANIMATION

426

> JORDI CORTADA BALLESTER (ES) > THE IDEA 2017 04:01 MIN, COLOUR, SOUND 426


427

Tom is an ambitious boy who struggles to get a good idea for his animated script, but sometimes he’s too picky and he ends deliring in his fantasy world. Will he be able to put his feet on the ground?

BIO Born in Barcelona, Spain. He studied Illustration and Animation in EASD Pau Gargallo. He’s a big fan of Anime and cartoon series which pushed him to follow the steps of animation’s magic.

427

Ο Τομ είναι ένα φιλόδοξο αγόρι που δυσκολεύεται να βρει μια καλή ιδέα για το σενάριο animation του, αλλά καμιά φορά είναι τόσο επιλεκτικός που καταλήγει να παρασύρεται στον φανταστικό του κόσμο. Θα καταφέρει, άραγε, να επιστρέψει στην πραγματικότητα;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Γεννημένος στην Βαρκελώνη, στην Ισπανία. Σπούδασε εικονογράφηση και Αnimation στην EASD Pau Gargallo. Είναι μεγάλος θαυμαστής των anime και των σειρών κινουμένων σχεδίων τα οποία τoν ώθησαν να ακολουθήσει τα χνάρια της μαγείας του animation.


06/083 > ANIMATION

>

428

JEFFREY MEACHAM, MICHAEL ROOTARE (US)

> ILLUMINOSITY 2017 04:00 MIN, COLOUR, SOUND 428


429

A focused and dedicated light bulb tester discovers he is the last remaining worker at his now abandoned factory. After finding his bulbs piled up in a warehouse, he searches for a purpose for his lights, and a way to restore the factory to its former glory.

BIO He is a graduate of the School of Visual Arts and currently resides in NJ. He’s hoping to become a rigger or a 3D generalist in the commercial animation industry.

429

Ένας συγκεντρωμένος και αφοσιωμένος δοκιμαστής ηλεκτρικών λαμπτήρων ανακαλύπτει ότι είναι ο τελευταίος εργάτης που παρέμεινε στο πλέον εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο. Αφότου ανακάλυψε ότι οι λάμπες του απλά στοιβάζονται σε μια αποθήκη, ψάχνει ένα σκοπό για τις λάμπες του και έναν τρόπο να επαναφέρει το εργοστάσιό του στην πρωτύτερη αίγλη του.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Είναι απόφοιτος της School of Visual Arts και τώρα ζει στο Νιου Τζέρσεϋ. Ελπίζει να γίνει rigger ή 3D generalist στον διαφημιστικό τομέα του animation.


06/084 > ANIMATION

> >

430

VICTOR HUGO, IVÁN ORTIZ HERNÁNDEZ (GT) BROKEN TIES 2016 01:50 MIN, COLOUR, SOUND

430


431

431

A little creature comes out of his egg, only to find out he’s alone. He gets scared by a hawk, but in the end, he finds what he was looking for.

Ένα μικρό πλάσμα βγαίνει από το αυγό του, μόνο και μόνο για να ανακαλύψει ότι είναι ολομόναχο. Το τρομάζει ένα γεράκι αλλά στο τέλος, βρίσκει αυτό που αναζητάει.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Iván is a student of 3D animation in Esarte Digital of Universidad InterNaciones of Guatemala, this is his first short film. He has worked in 3D modeling before he started to study in the University. Quiet and calm, yet a great storyteller, he hopes to create meaningful stories that touch the emotions of the audience.

Ο Iván είναι φοιτητής του τμήματος 3D animation στην Esarte Digital of Universidad InterNaciones της Γουατεμάλας, αυτή είναι η πρώτη του ταινία μικρού μήκους. Έχει εργαστεί στο 3D modeling πριν ξεκινήσει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο. Ήρεμος και ήσυχος, παρόλα αυτά εξαιρετικός παραμυθάς, ελπίζει να δημιουργήσει ιστορίες με νόημα που θα αγγίζουν τα συναισθήματα του κοινού.


06/085 > ANIMATION

432

> SVETLANA ANDRIANOVA (RU) > TWO TRAMS 2016 10:10 MIN, COLOUR, SOUND 432


433

Klick and Tram, two city trams every morning leave their camp.

BIO Svetlana Andrianova (Moscow, Russia, 1975) studied at Children’s School of Art and at the Moscow Academic Art Lyceum at Institute of Surikov (painting department). She also took courses for animators at Pilot studio at A.M.Tatarsky, workshops of computer graphics and animation at All-Russian State Institute of Cinematography (VGIK) and attended SHAR school-studio of master F.S.Khitruk, A.Yu.Khrzhanovsky, A.M. Dyomin, A.L.Maksimov. She has directed several animated short films.

433

Ο Κλικ και ο Τραμ, είναι δύο τραμ της πόλης που κάθε πρωί ξεκινούν τη μέρα αφήνοντας τον σταθμό.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Svetlana Andrianova (Μόσχα, Ρωσία, 1975) σπούδασε στο Children’s School of Art και στο Moscow Academic Art Lyceum του Institute of Surikov (στο τμήμα της ζωγραφικής). Παρακολούθησε επίσης μαθήματα για animators στα Pilot studio στην A.M.Tatarsky, εργαστήρια στα computer graphics και animation στο All-Russian State Institute of Cinematography (VGIK) και φοίτησε και στο SHAR school-studio of master F.S.Khitruk, A.Yu.Khrzhanovsky, A.M.Dyomin, A.L.Maksimov. Έχει διευθύνει πολλές ταινίες κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους.


06/086 > ANIMATION

>

434

MICHELE BOLDONI (IT)

> SUSHIDO 2017 01:40 MIN, COLOUR, SOUND 434


435

Here’s SUSHIDO. The way to get what one looks for. Through meditation, concentration and fixing of a targeted goal. And using one Katana! A project made by a team of friends who in life aspire to be professionals in the 3D industry and in reality they have fun creating shorts of animation to make sense of their own creativity.

Παρουσιάζουμε το SUSHIDO. Ο τρόπος να αποκτήσει κανείς αυτό που αναζητά. Μέσα από τον διαλογισμό, τη συγκέντρωση και τη διόρθωση του στόχου που έχεις θέσει και φυσικά χρησιμοποιώντας ένα κατάνα! Ένα project φτιαγμένο από μια ομάδα φίλων που νομίζουν πως είναι επαγγελματίες στην 3D βιομηχανία ενώ στην πραγματικότητα διασκεδάζουν δημιουργώντας animation μικρού μήκους για να αιτιολογήσουν την ίδια τους τη δημιουργικότητα.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Michele Boldoni, Character Rigger.

Michele Boldoni, Character Rigger.

Was born in 1982 and lives in Rome. He’s been through several jobs, and experiences, that have led him to find what has become his biggest passion.

Γεννήθηκε το 1982 και ζει στη Ρώμη. Πέρασε από διάφορους εργασιακούς χώρους και εμπειρίες που τον οδήγησαν να βρει αυτό που έγινε το πάθος του.

He gives life to the 3D characters protagonists of shorts, series and animated films even though he has always wanted to become a basketball champion.

Δίνει ζωή σε τρισδιάστατους χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν σε ταινίες μικρού μήκους, σειρές καθώς και ταινίες κινουμένων σχεδίων παρόλο που πάντα ονειρευόταν να γίνει επαγγελματίας μπασκετμπολίστας.

“My son, one day, asked me: -What does a Rigger do? -Simple, he works with toys made by the Modelers to create the game of the Animators. And that’s my life.”

435

“Ο γιος μου με ρώτησε μια μέρα, : -Τι κάνει ένας Rigger? -Είναι, απλό, δουλεύει με τα παιχνίδια των Modelers για να δημιουργήσει το παιχνίδι των Animators. Και αυτή είναι η ζωή μου.”


06/087 > ANIMATION

436

> AVID LIONGOREN (PH) > MOMO 2016 04:14 MIN, COLOUR, SOUND 436


437

A little girl searches all over the city for her lost dog, Momo.

BIO Mr. Avid has no one to write a fancy bio for him & is rather shy about praising himself. He’d rather you check out his personal art & his studio’s commercial work. In 2016 his small team of animators completed the feature film “Saving Sally”, after 12 years of hard work. The film has garnered various awards in festivals all around the world.

437

Ένα μικρό κορίτσι αναζητά το χαμένο της σκυλί, τον Μόμο, παντού στην πόλη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο κύριος Avid δεν έχει κανέναν να του γράψει ένα φανταχτερό βιογραφικό και είναι ιδιαίτερα ντροπαλός για να επαινέσει τον εαυτό του. Θα προτιμούσε να τσεκάρατε την προσωπική του δουλειά καθώς και την διαφημιστική δουλειά του στο στούντιο. Το 2016 η μικρή του ομάδα από animators ολοκλήρωσε την ταινία “Saving Sally”, μετά από 12 χρόνια σκληρής δουλειάς. Η ταινία έχει αποσπάσει διάφορα βραβεία σε φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο.


06/088 > ANIMATION

>

438

MARYAM FARAHZADI (US)

> BLUE 2016 04:00 MIN, COLOUR, SOUND 438


439

Blue is a short film about the struggle of being different.

BIO Born in 1990 in Tehran, Iran. MFA candidate of Animation at Rochester Institute of Technology.

439

Το Blue είναι μια ταινία μικρού μήκους αναφορικά με τον αγώνα του να είσαι διαφορετικός.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Γεννημένη το 1990, στο Ιράν (Τεχεράνη). Υποψήφια για MFA Animation στο Rochester Institute of Technology.


06/089 > ANIMATION

440

> PARASTOO CARDGAR (IR) > ICKY 2017 05:55 MIN, COLOUR, SOUND

440


441

In the world of people with Rubik’s cube head, there is a kid who is different from the others…

BIO An Iranian girl who loves to get lost in a world of stories, so she makes short animation.

441

Στον κόσμο που όλοι οι άνθρωποι έχουν ένα κύβο του Rubik για κεφάλι, υπάρχει ένα παιδί που είναι διαφορετικό απ’ όλους τους άλλους…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ένα Ιρακινό κορίτσι που λατρεύει να χάνεται στον κόσμο των ιστοριών για αυτό και δημιουργεί ταινίες animation μικρούς μήκους.


06/090 > ANIMATION

442

> BASTIAAN SCHRAVENDEEL (NL) > SCRAMBLED 2017 06:38 MIN, COLOUR, SOUND 442


443

443

When 19-year old Esra misses her train and kills time playing a fast-paced, flashy game on her smartphone, a vintage Rubik’s Cube challenges her attention…

Όταν η 19χρονη Έζρα χάνει το τραίνο και αποφασίζει να σκοτώσει τον χρόνο της παίζοντας ένα παιχνίδι ταχύτητας στο κινητό της, ένας κύβος του Ρούμπικ δοκιμάζει την προσοχή της…

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Bastiaan Schravendeel (Alphen aan den Rijn, Netherlands, 1985) is an animation film director and co-founder of studio Polder Animation in Utrecht, the Netherlands. After graduating from the HKU (2010) the goal at Polder Animation has been to create animated films with a unique visual style and content.

Ο Bastiaan Schravendeel (Alphen aan den Rijn, Ολλανδία, 1985) είναι ένας σκηνοθέτης animation και συνιδρυτής του στούντιο Polder Animation στην Oυτρέχτη, Ολλανδία. Μετά την αποφοίτηση του από το HKU (2010) στόχος του στην Polder Animation είναι να δημιουργήσει ταινίες με ένα μοναδικό visual στιλ και περιεχόμενο.


06/091 > ANIMATION

444

> THIBAUT WAMBRE (FR) > RODEOR 2017 01:54 MIN, COLOUR, SOUND

444


445

445

Heavy noises are being heard in the distance, echoing in the dark and dusty saloon where we are standing. The sound seems to be coming closer and closer then stops, leading to a tall cowboy appearing in the doorway. Over his head is hanging a streamer claiming that «Nobody ever beats Rodeor». This will lead to a nutty duel between our two protagonists.

Ακούγονται ισχυροί ήχοι από μακριά, αντηχούν στο σκοτεινό και σκονισμένο σαλούν στο οποίο στεκόμαστε. Ο ήχος φαίνεται να πλησιάζει όλο και περισσότερο και ξαφνικά σταματάει, οδηγώντας μας σε έναν ψηλό καουμπόη που εμφανίζεται στην πόρτα. Πάνω από το κεφάλι του κρέμεται μια επιγραφή που ισχυρίζεται ότι «Κανείς ποτέ δεν μπορεί να νικήσει τον Rodeor». Αυτό θα οδηγήσει σε μια θεότρελη μονομαχία μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών μας.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Thibaut Wambre, fifth year student at Supinfocom Rubika in Valenciennes (France), for a 5 years CGI filmmaking degree.

Ο Thibaut Wambre, είναι πεμπτοετής φοιτητής στη Supinfocom Rubika στη Βαλανσιέν (Γαλλία), για ένα πενταετές πρόγραμμα στο CGI filmmaking.


06/092 > ANIMATION

>

VERONIKA ZACHAROVA (CZ)

>

THE HOUSE 2016

446

05:26 MIN, COLOUR SOUND 446


447

Short animated movie from a world that is similar to ours, and yet a little bit different. Everything begins, when the family leaves their tiny house in the suburbs. He however, can’t just let it go. Embarks on a journey to find his family back. The only trace is a bright red business card that leads him through the city to the district of particularly strange, electrical houses. Is this the place where he finds his owners?

BIO Veronika Zacharová is a graphic designer, animator and novice director. She studied graphic design at the Brno Faculty of Fine Arts, from which she departed for animated films at Tomas Bata University in Zlín. Apart from cartoon animation she is also engaged in extracurricular illustration and graphic design, which she seeks to combine in her work.

447

Ταινία μικρού μήκους από έναν κόσμο που είναι παρόμοιος με τον δικό μας και παρόλα αυτά διαφορετικός. Όλα ξεκινούν όταν η οικογένεια του αφήνει το μικρό της σπιτάκι στα προάστια. Αυτό όμως δεν μπορεί να τα παρατήσει έτσι απλά. Έτσι ξεκινάει το ταξίδι της αναζήτησης της οικογένειας του. Το μόνο του στοιχείο είναι μια φωτεινή κόκκινη επαγγελματική κάρτα που τον οδηγεί μέσα στην πόλη, στην γειτονιά των ιδιαίτερα περίεργων, ηλεκτρικών σπιτιών. Είναι αυτό το μέρος στο οποίο θα βρει τους ιδιοκτήτες του;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Veronika Zacharová είναι γραφίστρια, animator και νέα σκηνοθέτης. Σπούδασε γραφιστική στο Brno Faculty of Fine Arts, από το οποίο αποχώρησε για χάρη των ταινιών κινουμένων σχεδίων στο Tomas Bata University του Ζλιν. Πέρα από cartoon animation ασχολείται επίσης με την εικονογράφηση και τη γραφιστική, στοιχεία που επιθυμεί να εντάξει στο έργο της.


06/093 > ANIMATION

448

> VIKTOR SVOBODA (CZ) > NATURALS 2015 01:39 MIN, COLOUR, SOUND

448


449

449

Since the dawn of time there was no problem when you had the urge to pee in the forest. You just needed to pick a tree. But times are changing…

Από την αρχή του χρόνου δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα όταν έπρεπε να πας προς νερού σου στο δάσος. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να διαλέξεις ένα δέντρο. Αλλά οι καιροί αλλάζουν…

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Born in 1989 in Prague (Czech Republic). He finished his bachelor studies in animation in 2014 at the Tomas Bata University in Zlín (Czech Republic). He continues to study animation on TBU and currently works on another short film with robots. He draws comics for the children’s magazine Bublifuk and does illustrations. Grew up watching cartoons and loves comics.

Γεννημένος το 1989 στην Πράγα (Τσεχία). Ολοκλήρωσε το πτυχίο του στο animation το 2014 στο Tomas Bata University στο Ζλιν (Τσεχία). Συνεχίζει να σπουδάζει animation στο TBU και αυτήν την περίοδο εργάζεται σε μια άλλη ταινία μικρού μήκους με ρομπότ. Ζωγραφίζει κόμικ σε ένα περιοδικό για παιδιά, το Bublifuk και κάνει εικονογραφήσεις. Μεγάλωσε βλέποντας παιδικά και αγαπάει τα κόμιξ.


06/094 > ANIMATION

> >

450

OCÉANE BERNARD (FR) THE RAINMAKER 2017 02:07 MIN, COLOUR, SOUND 450


451

In a tropical forest where drought is gradually felt, a tree gives life to a protective man so that he brings water back to earth.

BIO Rain maker is her final project at ECV. Currently Océane works at Cartoon Saloon in Ireland.

451

Σε ένα τροπικό δάσος όπου η ξηρασία είναι σταδιακά αισθητή, ένα δέντρο δίνει ζωή σε έναν άντρα προστάτη έτσι ώστε αυτός να φέρει πίσω το νερό στην γη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Το Rain maker είναι η πτυχιακή της εργασία στην ECV. Αυτό το διάστημα η Océane εργάζεται στο Cartoon Saloon στην Ιρλανδία.


06/095 > ANIMATION

> >

452

ESTEBAN POLITO, SANTIAGO URIARTE (UY) WILLIE AND THE FOXTROT 01 2017 02:06 MIN, COLOUR, SOUND 452


453

453

Willie the astronaut is returning home in his spaceship, when an inconvenience with a turbine makes him to go out into the open space to repair it… but the problems are only about to begin.

O αστροναύτης Γουίλι επιστρέφει σπίτι με το διαστημόπλοιο του, όταν μια ατυχία με μία τουρμπίνα τον αναγκάζει να βγει έξω στο διάστημα για να την επιδιορθώσει … αλλά τα προβλήματα έχουν μόλις ξεκινήσει.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Esteban Polito and Santiago Uriarte are young animators and filmmakers from Montevideo, Uruguay. “Willie and the Foxtrot 01” is their Opera Prima and because of this success they have decided to found their own studio: Norman Animation Studio.

Οι Esteban Polito και Santiago Uriarte είναι νέοι animators και σκηνοθέτες από το Μοντεβιδέο, της Ουρουγουάης. Το “Willie and the Foxtrot 01” είναι το πρώτο τους animation και λόγω της επιτυχίας του αποφάσισαν να δημιουργήσουν το δικό τους στούντιο, το Norman Animation Studio.


06/096 > ANIMATION

> >

454

NICOLA GASTALDI (IT/UK) GASTALOOPS (IISO-OUT) 2016 04:14 MIN, COLOUR, SOUND

454


455

Gastaloops are a personal project, a marathon that consists of creating 100 animations in 100 days, with three main colors (white, red and black). A blend of surreal and inventive GIFs that perfectly convey the atypical universe of a Londoner. The track Out worked seamlessly with the juxtaposition of the gifs, with no additional edit.

BIO A 38 year old, Italian in London, in love with design and deeply scared of perfection and its friend procrastination. Trying to push his personal boundaries, progressing through repetition in the endless journey of trying to make something better. He is actually just a motion graphics designer and a father.

Το Gastaloops είναι ένα προσωπικό έργο, ένας μαραθώνιος ο οποίος αποτελείται από την δημιουργία 100 animations μέσα σε 100 ημέρες, με τη χρήση τριών κύριων χρωμάτων (άσπρο, κόκκινο και μαύρο). Ένα μείγμα από σουρεαλιστικά και εφευρετικά GIFs που αποτυπώνουν τέλεια το άτυπο σύμπαν ενός Λονδρέζου. Το κομμάτι, Out, ταίριαξε απόλυτα με την αντίθεση των gifs, χωρίς να χρειαστεί επιπλέον επεξεργασία.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ένας Ιταλός, 38 χρονών που μένει στο Λονδίνο, ερωτευμένος με το σχέδιο και και βαθιά τρομαγμένος από την τελειότητα και την φίλη της την αναβλητικότητα. Προσπαθεί να ξεπεράσει τα προσωπικά του όρια και να εξελιχθεί μέσω της επανάληψης, στο αέναο ταξίδι της προσπάθειας να κάνει κάτι καλύτερο. Είναι για την ακρίβεια ένας απλός motion graphics designer και πατέρας.

455


06/097 > ANIMATION

> >

456

NICOLA GASTALDI (IT/UK) OUT OF THE LOOP (FEEL SOMETHING) 2017 03:04 MIN, COLOUR, SOUND 456


457

Everyday, for 100 days, we created one looping animation filled with some 80’s nostalgia, colorful childhood memories whose borders fade between movies, videogames, toys, tv commercials and tv series, tactile sensations or just distant echoes of a (not so) distant past. But exactly as our brain works, we quickly found out that what remained in our brains, what struck our imagination is something unique and peculiar, not directly connected with what actually happened, what we actually experienced. Can you see all of them?

BIO A 38 year old, Italian in London, in love with design and deeply scared of perfection and its friend procrastination. Trying to push his personal boundaries, progressing through repetition in the endless journey of trying to make something better. He is actually just a motion graphics designer and a father.

Κάθε μέρα, για 100 ημέρες, δημιουργήσαμε ένα επαναλαμβανόμενο animation γεμάτο με μια 80’s νοσταλγία, πολύχρωμες παιδικές αναμνήσεις με δυσδιάκριτα όρια μεταξύ ταινιών, videogames, παιχνιδιών, διαφημιστικών σποτ και σειρών, απτές αισθήσεις ή απλά μακρινούς απόηχους ενός (όχι και τόσο) μακρινού παρελθόντος. Αλλά καθώς δουλεύουν οι εγκέφαλοι μας, γρήγορα ανακαλύπτουμε πως αυτό που μένει στον εγκέφαλο μας, αυτό που ξύπνησε την φαντασία μας είναι κάτι μοναδικό και περίεργο, όχι άμεσα συνδεδεμένο με αυτό που πραγματικά συνέβη, αυτό που πραγματικά βιώσαμε. Μπορείς να τα δεις όλα αυτά;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ένας Ιταλός, 38 χρονών που μένει στο Λονδίνο, ερωτευμένος με το σχέδιο και βαθιά τρομαγμένος από την τελειότητα και την φίλη της την αναβλητικότητα. Προσπαθεί να ξεπεράσει τα προσωπικά του όρια και να εξελιχθεί μέσω της επανάληψης, στο αέναο ταξίδι της προσπάθειας να κάνει κάτι καλύτερο. Είναι για την ακρίβεια ένας απλός motion graphics designer και πατέρας.

457


06/098 > ANIMATION

458

> MAIA ESQUERRE, OIHANA HAUET, CHARLOTTE MOYEN, GABRIEL RAMAIN, FLORENT TAILHADES (FR) > OVERFLOW 2017 03:03 MIN, COLOUR, SOUND

458


459

459

A young girl is faced with her demons during a birthday party for her best friend.

Ένα νεαρό κορίτσι αντιμετωπίζει τους δαίμονές της κατά τη διάρκεια ενός πάρτι γενεθλίων για την κολλητή της.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

This is a student film made by Maia Esquerre, Oihana Hauet, Charlotte Moyen, Gabriel Ramain and Florent Tailhades at ECV BORDEAUX.

Αυτή είναι μια φοιτητική ταινία των Maia Esquerre, Oihana Hauet, Charlotte Moyen, Gabriel Ramain και Florent Tailhades της ECV BORDEAUX.


06/099 > ANIMATION

>

460

HERMES MANGIALARDO (IT)

> MULTIVERSE 2016 05:41 MIN, COLOUR, SOUND 460


461

We have a universe of experiences inside us, but it is nothing without anyone to share it with us…

Έχουμε ένα ολόκληρο σύμπαν εμπειριών μέσα μας, αλλά είναι ασήμαντο δίχως κάποιον να το μοιραστούμε…

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Cartoonist, videomaker, Visual performer and 3D mapper, Hermes Mangialardo creates about everything that evolves around digital animation since 2003. His short films have been screened (and awarded) in the most imposing festivals around the world, obtaining nominations and a series of prestigious awards. In 2008 he created the web-series URBAN JUNGLE for MTV. In 2009 he began his visual performer activity and 3D mapping, realizing architectural mapping around Europe.

Cartoonist, videomaker, Visual performer και 3D mapper ο Hermes Mangialardo δημιουργεί οτιδήποτε σχετίζεται με digital animation από το 2003. Οι ταινίες μικρού μήκους του έχουν παρουσιαστεί (και βραβευτεί) σε κάποια από τα πιο φημισμένα φεστιβάλ στον κόσμο και έχει αποσπάσει διακρίσεις και μια σειρά από βραβεία υψηλού κύρους. Το 2008 δημιούργησε μια διαδικτυακή σειρά, την URBAN JUNGLE για το MTV. Το 2009 ξεκίνησε τη δράση του ως visual performer και 3D mapper, πραγματοποιώντας architectural mapping στην Ευρώπη.

In 2015 he wrote and animated his short film ONE DAY IN JULY, which was awarded in 25 international festivals.

461

Το 2015 δημιούργησε την ταινία μικρού μήκους ONE DAY IN JULY, η οποία βραβεύτηκε σε 25 διεθνή φεστιβάλ.


06/100 > ANIMATION

462

> KREON KRIONAS, CHRISTOS BOURANTAS (GR) > AURELIA 2015 15:35 MIN, COLOUR, SOUND 462


463

A young girl drifts through the dark, empty city on a lonely journey. Fragments of her past unfold the story of an unusual phenomenon to which her life is bound: a worldwide jellyfish outbreak.

BIO Christos Bourantas was born and raised in Arta, Greece. He has a degree in Architecture from the NTU Athens and has received awards for his work as an architect, whilst always retaining a pure passion for storytelling. Over the years, he has developed interests across various creative fields (comics, illustration, animation, short stories, music / sound design). In recent years he has been working as a 3D designer, visual artist and filmmaker. “Aurelia” (2015) is his first animated short film. He is based in Athens. Kreon Krionas was born in Kavala, Greece. He is a self-taught animator/designer with a creative background in short graphic stories, software programming and synth music. His passion for art and digital technologies has led him through various jobs, including graphic design, digital printing and computer support. In the recent years he has been experimenting with animation techniques that combine rotoscoping, CGI and traditional animation. “Aurelia” is his first short film. He lives in Athens.

463

Ένα νεαρό κορίτσι περιπλανιέται στη σκοτεινή, άδεια πόλη σε ένα μοναχικό ταξίδι. Κομμάτια από το παρελθόν της ξεδιπλώνουν την ιστορία ενός ασυνήθιστου φαινομένου στο οποίο η ζωή της είναι δεμένη: μια παγκόσμια έξαρση μεδουσών.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Χρήστος Μπουραντάς (1983) γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Άρτα. Έχει σπουδάσει Αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ και στο παρελθόν έχει διακριθεί ως αρχιτέκτονας και visual artist. Έχει ασχοληθεί με τις εκδόσεις (κόμικς, εικονογραφήσεις), καθώς και το sound design. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται στα ψηφιακά μέσα ως 3d designer, animator και σκηνοθέτης. H “Aurelia” είναι η πρώτη μικρού μήκους ταινία του. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Ο Κρέων Κρυωνάς γεννήθηκε στην Καβάλα. Είναι αυτοδίδακτος animator/designer, με δημιουργικό υπόβαθρο τις μικρές ιστορίες κόμικς, τον προγραμματισμό και την ηλεκτρονική μουσική. Το πάθος του για την τέχνη και τις ψηφιακές τεχνολογίες τον έχει οδηγήσει σε πολλές δουλειές, όπως γραφιστική, ψηφιακές εκτυπώσεις και τεχνική υποστήριξη υπολογιστών. Τα τελευταία χρόνια πειραματίζεται με τεχνικές animation που συνδιάζουν rotoscoping, CGI και παραδοσιακό animation. H “Aurelia” είναι η πρώτη μικρού μήκους ταινία του. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.


06/101 > ANIMATION

> >

464

MACIEK STĘPNIEWSKI (PL) THE CATARACT 2017 04:25 MIN, COLOUR, SOUND

464


465

Time after time, a lone wanderer returns to a palace long forgotten, to earn and to retrieve what he will always earn and retrieve - a disappointment.

BIO The Cataract is my MA diploma, produced during summer 2017. It’s ok if you don’t understand it. Neither do I, or its hero.

465

Με το πέρασμα του χρόνου, ένας μοναχικός περιηγητής επιστρέφει σε ένα παλάτι ξεχασμένο για πολύ καιρό για να κερδίσει και να επαναφέρει αυτό που πάντα θα κερδίζει και θα επαναφέρει, μια απογοήτευση.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Το Cataract είναι η διπλωματική μου εργασία που παρήχθη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού το 2017. Δεν πειράζει αν δεν το καταλαβαίνετε. Ούτε εγώ μπορώ, ούτε ο πρωταγωνιστής του.


06/102 > ANIMATION

> >

466

MANON SAILLY, CHARLOTTE SARFATI, CHRISTINE JAUDOIN, LARA COCHETEL, RAPHAËL HUOT, FANNY TEISSON (FR) TWIN ISLANDS 2017 07:19 MIN, COLOUR, SOUND 466


467

467

Twin Island East and Twin Island West are two twin islands governed by two kings, where the inhabitants follow the cult of symmetry. Therefore, everything goes two by two. But one day, the queen of Twin Island West gives birth to an only child, to her husband’s utter dismay…

Το Δίδυμο Ανατολικό νησί και το Δίδυμο Δυτικό νησί κυβερνώνται από δυο βασιλιάδες, όπου οι κάτοικοι ακολουθούν τη συμμετρία με μεγάλη λατρεία. Για αυτό τον λόγο, όλα πάνε εις διπλούν. Αλλά μια μέρα, η βασίλισσα του Δίδυμου Δυτικού νησιού γεννάει ένα μοναχοπαίδι προς μεγάλη απογοήτευση του συζύγου της…

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Manon Sailly, Charlotte Sarfati, Christine Jaudoin, Lara Cochetel, Raphaël Huot and Fanny Teisson have graduated from Supinfocom Rubika school (Valenciennes, France) with a Master in digital direction. In 2017, they co-directed the short film “Twin Islands”.

Οι Manon Sailly, Charlotte Sarfati, Christine Jaudoin, Lara Cochetel, Raphaël Huot και Fanny Teisson αποφοίτησαν από την Supinfocom Rubika (Βαλανσιέν, Γαλλία) με μεταπτυχιακό στο digital direction. Το 2017, σκηνοθέτησαν από κοινού το animation μικρού μήκους “Twin Islands”.


06/103 > ANIMATION

> >

468

IOAKEIMIDOU AGGELIKI (GR) FOREST RED 2016 10:11 MIN, COLOUR, SOUND

468


469

A young girl has to face the godly beings of the forest in order to rescue her only brother.

BIO A student at the Ionian University of Image and Sound. She attended for the time period of August-September the Drawing Module at The Animation Workshop in Viborg, Denmark in 2016.

Ένα μικρό κορίτσι έρχεται αντιμέτωπο με τις θεϊκές οντότητες του δάσους και του κόσμου της, για να μπορέσει να σώσει τον αδερφό της.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Φοιτήτρια στη σχολή Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Παρακολούθησε την περίοδο Αύγουστο-Σεπτέμβρη του 2016 το σεμινάριο σχεδίου Drawing Module της σχολής The Animation Workshop στο Βίμποργκ της Δανίας.

She participated in Art Athens 2016. Πήρε μέρος στην Αrt Αθήνα 2016. She participated in a student group exhibition for design with other nine students at Corfu Gallery in 2016, titled Incredible Possibilities.

469

Πήρε μέρος σε φοιτητική συλλογική έκθεση για σχέδιο ανάμεσα σε άλλους εννιά φοιτητές, στην Corfu Gallery το 2016, με τίτλο Απίθανες Πιθανότητες.


06/104 > ANIMATION

>

TAMÁS REBÁK (HU)

>

HIDE NOR HAIR 2017

470

02:08 MIN, COLOUR, SOUND 470


471

A young couple and a tiger are going on an adventure in a wondrous jungle. It all seems idyllic, but the girl has a feeling that their love could not be complete while the tiger is around. She is getting more and more afraid of it and she thinks that the beast does not like her either. In the end they all go to sleep together. As the sun rises, one of them disappears and a strange thing happens… An animated short film based on a real dream.

BIO Tamás Rebák is a young animator (born in 1991), currently a Master’s Student in Animation at the Budapest Metropolitan University, he holds Bachelor degrees both in Psychology and The Film Theory and Film Historyfrom Eötvös Loránd University. He is a proud catowner, too.

471

Ένα νεαρό ζευγάρι κι ένας τίγρης πηγαίνουν για μια περιπέτεια σε μια φανταστική ζούγκλα. Όλα φαίνονται ειδυλλιακά, μόνο που το κορίτσι έχει την εντύπωση ότι ο έρωτας τους δεν μπορεί να ολοκληρωθεί όσο ο τίγρης τους τριγυρίζει. Τον φοβάται όλο και περισσότερο και νομίζει ότι ούτε το ίδιο το θηρίο τη συμπαθεί. Τελικά πέφτουν για ύπνο όλοι μαζί. Όσο ο ήλιος ανατέλλει, ένας από αυτούς εξαφανίζεται και κάτι περίεργο συμβαίνει… Ένα μικρού μήκους animation βασισμένο σε ένα αληθινό όνειρο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Tamás Rebák είναι ένα νεαρός animator (γεννημένος το 1991), ο οποίος κάνει μεταπτυχιακό στο Animation στο Budapest Metropolitan University, κατέχει πτυχίο στην Ψυχολογία καθώς και στην Θεωρία και Ιστορία του Κινηματογράφου από το Eötvös Loránd University. Επιπρόσθετα, είναι ένας περήφανος κάτοχος γάτας.


06/105 > ANIMATION

> >

472

MANON GOYON, REBECCA ESSLER, BAPTISTE DEVANT (FR) 32 ANODONTIA STREET 2017 04:08 MIN, COLOUR, SOUND 472


473

After several attacks take place in her neighborhood, Jeanine, an ordinary grandma, decides to investigate by herself; but what really happens there?

Αφού γίνουν πολλές επιθέσεις στη γειτονιά της, η Jeanine, μια συνηθισμένη γιαγιά, αποφασίζει να ερευνήσει μόνη της το συμβάν, αλλά τι είναι αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα;

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

32 Rue Anodontia is a short film created and directed by Baptiste Devant, Manon Goyon and Rebecca Essler, throughout their fifth and last year of studying animation at ECV Bordeaux, France.

Το 32 Rue Anodontia είναι μια ταινία μικρού μήκους που δημιουργήθηκε από τους Baptiste Devant, Manon Goyon και Rebecca Essler, κατά τη διάρκεια του 5ου έτους που είναι και το έτος αποφοίτησής τους από τη σχολή animation της ECV Bordeaux, στη Γαλλία.

Music and sound design by Léa Joassin.

Μουσική και sound design από τη Léa Joassin.

473


06/106 > ANIMATION

>

FERNANDO POMARES (ES)

>

MORNING COWBOY 2017

474

15:06 MIN, BLACK & WHITE, SOUND 474


475

Morning Cowboy is the story of Jose, a regular guy with a regular job. But today he decides that he will dress as a cowboy. Jose will take us into a sensitive story that makes us wonder: are we living the life that we want to live?

BIO Fernando Pomares is a Catalan filmmaker who combines his projects between life action and animation movies. His first feature film, Death in La Alcarria (La Muerte en La Alcarria), was released in April 2015 at the prestigious Visions Du Réel festival, and has been selected at different festivals around the world. He is currently directing the second season of the 3D animation series Talking Tom and Friends, produced by Arx Anima. He is the creator of the animation series for children Anna Filoute, which is currently being developed in France, produced by Les Armateurs and Folimage. He does also teach Film Analysis, History of the Cinema and Direction for the Master’s Degree in Animation at the University Centre of Design of Barcelona (BAU).

475

Το Morning Cowboy, είναι η ιστορία του Jose, ενός κανονικού ανθρώπου με μία κανονική δουλειά. Σήμερα όμως αποφασίζει να ντυθεί σαν καουμπόης. Ο Jose θα μας ταξιδέψει σε μια ευαίσθητη ιστορία που θα μας κάνει να αναρωτηθούμε: ζούμε τη ζωή που θέλουμε να ζήσουμε;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Fernando Pomares είναι ένα Καταλανός κινηματογραφιστής που συνδυάζει τα έργα του μεταξύ ζωής και ταινιών animation. Η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, Death in La Alcarria (La Muerte en La Alcarria), παρουσιάστηκε τον Απρίλιο του 2015 στο περίβλεπτο Visions Du Réel festival, και έχει επιλεχθεί σε διαφορετικά φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο. Αυτή τη στιγμή σκηνοθετεί την δεύτερη σεζόν της 3D animation σειράς, Talking Tom and Friends, με παραγωγό την Arx Anima. Είναι ακόμα ο δημιουργός της animation παιδικής σειράς, Anna Filoute, που δημιουργείται τώρα στη Γαλλία, με παραγωγό την Les Armateurs and Folimage. Ακόμα διδάσκει Film Analysis, History of the Cinema and Direction για το Master’s Degree στο Animation στο University Centre of Design of Barcelona (BAU).


06/107 > ANIMATION

476

> ANNA MANTZARIS (UK) > ENOUGH 2017 02:19 MIN, COLOUR, SOUND

476


477

477

Moments of lost self-control.

Στιγμές που χάνουμε τον αυτοέλεγχό μας.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Anna Mantzaris is a Director and Animator from Sweden. Her previous short film But Milk is Important, co directed with Eirik Gronmo Bjornsen, won over 20 international awards including Ottawa’s Walt Disney Award, and has been screened at 100+ festivals.

Η Anna Mantzaris είναι σκηνοθέτης και animator από τη Σουηδία. Η προηγούμενη ταινία μικρού μήκους της But Milk is Important που σκηνοθέτησε από κοινού με τον Eirik Gronmo Bjornsen απέσπασε πάνω από 20 διεθνή βραβεία συμπεριλαμβανομένου του Ottawa’s Walt Disney Award και έχει παρουσιαστεί σε εκατοντάδες φεστιβάλ.

After working on different commercials and feature films, she is now in second year developing her graduation film at The Royal College of Art.

Αφού εργάστηκε σε διάφορες διαφημίσεις και ταινίες, βρίσκεται πλέον στο δεύτερο έτος αναπτύσσοντας την διπλωματική της ταινία στο The Royal College of Art.


SECTION 0 7 >SPECIAL SC


ADAF 2018

*⁄

EENINGS


07/01

>

SPECIAL SCREENINGS

> >

THE PHOTOPHORE (IT) TECH BREAK

480

45:00 MIN 480


481

One day there will be a Tech Break. A breaking point in the life and society as we know today. A breaking point with the current technology.

Μία μέρα θα υπάρξει ένα Tech Break. Ένα οριακό σημείο στη ζωή και την κοινωνία όπως γνωρίζουμε σήμερα. Ένα οριακό σημείο στη σύγχρονη τεχνολογία.

The Tech Break is a singularity in the evolution process of humankind. It’s the point in which something different and unexpected happens and changes the order of things. Will a superior artificial intelligence, that surpasses the man, be created? Will this intelligence be autonomous and developing without the man? Will we create a new organism that can control the universe?

Το Tech Break αποτελεί μία μοναδικότητα στη διαδικασία εξέλιξης του ανθρώπινου είδους. Είναι το σημείο όπου συμβαίνει κάτι διαφορετικό και απροσδόκητο και αλλάζει τη σειρά των πραγμάτων.

Or, will the Tech Break be the moment when the Universe rejects the human technology, bringing us back to a new Stone Age? Will it be a moment of sudden and unmanageable development or the breaking point with an unsustainable way to be human?

Ή μήπως το Tech Break είναι η στιγμή που το σύμπαν απορρίπτει την ανθρώπινη τεχνολογία και μας φέρνει πίσω σε μία νέα Παλαιολιθική Εποχή;

Would we need to take a break after the Tech Break?

Θα είναι μία στιγμή ξαφνικής και ανεξέλεγκτης ανάπτυξης ή το οριακό σημείο του μη βιώσιμου τρόπου του να είσαι άνθρωπος; Θα χρειαστεί να κάνουμε ένα διάλειμμα μετά το Tech Break;

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

The PhotoPhore is a platform about contemporary art, photography and architecture. It curates high-quality contents, dedicating its attention to projects characterized by great visual impact and distinctive concepts. The PhotoPhore strongly believes in art and culture sharing and it’s always open to start a dialogue and build partnerships with art festivals, galleries and contests.

Το PhotoPhore είναι μία πλατφόρμα για τη σύγχρονη τέχνη, τη φωτογραφία και την αρχιτεκτονική. Επιμελείται περιεχόμενα υψηλής ποιότητας, αφιερώνοντας την προσοχή της σε project που χαρακτηρίζονται από πολύ καλό οπτικό περιεχόμενο και ιδιαίτερες ιδέες. Το PhotoPhore προβάλλει την τέχνη και την κουλτούρα και είναι πάντα ανοιχτό στο διάλογο και στις συνεργασίες με φεστιβάλ τέχνης, γκαλερί και διαγωνισμούς.

Our mission is to design, create, manage and communicate art exhibitions, screenings and cultural events.

481

Μπορεί να δημιουργηθεί μία ανώτερη τεχνητή νοημοσύνη, που θα ξεπερνά τον άνθρωπο; Μπορεί αυτή η νοημοσύνη να είναι αυτόνομη και να αναπτυχθεί χωρίς τον άνθρωπο; Μπορεί να δημιουργήσουμε έναν νέο οργανισμό που θα ελέγχει το σύμπαν;

Σκοπός μας είναι να σχεδιάσουμε, να δημιουργήσουμε, να διευθύνουμε και να προωθήσουμε εκθέσεις τέχνης, προβολές και πολιτιστικά δρώμενα.


07/02

>

SPECIAL SCREENINGS

>

STÉPHANE DEGOUTIN & GWENOLA WAGON (FR/FR)

>

CYBORGS IN THE MIST 2011

482

48:00 MIN 482


483

The film “Cyborgs in the Mist” presents the LOPH research lab and its utopian proposals that struggle against the planned obsolescence of mankind. The lab aims at experimenting scenarios for the survival of mankind when the domination of man upon the planet will end. It is located in the villa Coignet, in Saint-Denis, the first house in the world entirely made out of concrete.

BIO Artists and researchers, Stéphane Degoutin and Gwenola Wagon have initiated the LOPH research Lab (Against the Planned Obsolescence of Mankind). Their research subjects include mankind after man, architecture after pleasure, war and dance, sexual pleasure and non places… They have created a number of video, installations, books and films, such as Hypnorama, Sex Park, Vincennes Zoo Research Lab, the Terrorism Museum, Psychoanalysis of the International Airport, Cyborgs in the Mist, Dance Party in Iraq, What are You?, etc.

483

Η ταινία Cyborgs in the Mist παρουσιάζει το εργαστήριο LOPH και τις ουτοπικές του προτάσεις που μάχονται ενάντια στην προγραμματισμένη απαρχαίωση του ανθρώπινου είδους. Το εργαστήριο στοχεύει σε πειραματικά σενάρια που αφορούν την επιβίωση του ανθρώπινου είδους όταν o άνθρωπος δεν θα έχει πια την εξουσία στον πλανήτη. Η ταινία έχει γυριστεί στη βίλα Coignet, στο Saint-Denis, το πρώτο σπίτι στον κόσμο που χτίστηκε αποκλειστικά με τσιμέντο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Οι καλλιτέχνες και ερευνητές Stéphane Degoutin και Gwenola Wagon δημιούργησαν το ερευνητικό εργαστήριο LOPH (Ενάντια στην Προγραμματισμένη Απαρχαίωση του Ανθρώπινου Είδους). Τα θέματά τους περιλαμβάνουν: το ανθρώπινο είδος μετά τον άνθρωπο, η αρχιτεκτονική μετά την ευχαρίστηση, πόλεμος και χορός, σεξουαλική ευχαρίστηση και μη τόποι… Έχουν δημιουργήσει βίντεο, εγκαταστάσεις, βιβλία και ταινίες, όπως τα Hypnorama, Sex Park, Vincennes Zoo Research Lab, the Terrorism Museum, Psychoanalysis of the International Airport, Cyborgs in the Mist, Dance Party in Iraq, What are You?, κ.ά.


07/03

>

SPECIAL SCREENINGS

484

> ROBERT TWOMEY & MICHAEL MCCREA (US/US) > ROVER 2015-18 31:39 MIN

484


485

Rover is a mechatronic imaging device inserted into quotidian space, transforming the sights and sounds of everyday life through its peculiar modes of machine perception. Using computational light field photography and machine listening, it creates a kind of cinema following the logic of dreams: suspended but mobile, familiar yet infinitely variable in detail. Rover draws on diverse traditions of robotic exploration, landscape and still life depiction and audio field recording to create a hybrid between photography and cinema. Rover won the Best Art Paper award at SIGGRAPH 2017 and was previously installed in a shipping container resembling a camera obscure.

BIO Robert Twomey is an artist and engineer using emerging technologies to study sites of intimate life. He received his BS from Yale, his MFA from UC San Diego and his PhD from the University of Washington. He is an Assistant Professor of Digital Media at Youngstown State University. Michael McCrea performs multiple roles in art production and arts-driven research. He received his BFA from the University of Washington which was focused on spatial audio and mechatronic art. He is a Research Scientist at UW using spatial and hyper-directional sound as an investigative medium and developing new tools for composition and performance.

485

Το έργο Rover είναι μία μηχανή απεικόνισης (mechatronic) που έχει εισαχθεί μέσα στο χώρο και μετατρέπει τις θεάσεις και τους ήχους της καθημερινότητας μέσα από τους ιδιόμορφους τρόπους αντίληψής της. Χρησιμοποιώντας μία υπολογιστική φωτογραφική μηχανή και τη μηχανική ακρόαση, δημιουργεί ένα είδος κινηματογράφου που ακολουθεί τη λογική των ονείρων: ανεσταλμένα αλλά κινητικά, οικεία αλλά απείρως μεταβλητά στις λεπτομέρειες. Το έργο αποτυπώνει τις ποικίλες παραδόσεις της ρομποτικής, του τοπίου, της στατικής απεικόνισης και της ηχογράφησης για να δημιουργήσει ένα υβρίδιο μεταξύ φωτογραφίας και κινηματογράφου. Το έργο κέρδισε το βραβείο Best Art Paper στο SIGGRAPH 2017 και προηγουμένως ήταν εγκατεστημένο σε ένα κοντέινερ πλοίου που έμοιαζε με camera obscura.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Robert Twomey είναι καλλιτέχνης και μηχανικός που χρησιμοποιεί τις αναπτυσσόμενες τεχνολογίες για να μελετήσει πλευρές της προσωπικής ζωής. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Yale, στο UC του San Diego και στο University of Washington. Είναι Επίκουρος Καθηγητής στο τμήμα Digital Media του πανεπιστημίου Youngstown State University. Ο Michael McCrea ασχολείται με την καλλιτεχνική παραγωγή και την καλλιτεχνική έρευνα. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο University of Washington με ειδίκευση στα spatial audio και mechatronic art. Είναι ερευνητής στο UW, χρησιμοποιεί τον χωροταξικό και υπέρ-κατευθυντήριο ήχο ως ερευνητικό μέσο και αναπτύσσει νέα εργαλεία για σύνθεση και ερμηνεία.


07/04

>

SPECIAL SCREENINGS

>

EXQUISITE CORPSE VIDEO PROJECT VOLUME 5

>

CRISIS & UTOPIA 2016

486

53:00 MIN 486


487

The Exquisite Corpse Video Project (ECVP) is a video collaboration among artists from all over the world, inspired by the Surrealist creation method, the “Exquisite Corpse”. Using the semi-blind method of the surrealists’ game, ECVP participants create video art in response to the final ten seconds of the previous member’s work; the videos are then threaded together into an instigating final “corpse”. The ECVP was initiated in 2008 by the Brazilian artist and independent curator Kika Nicolela and it has had 5 volumes released, while a 6th volume is being produced in 2018. The video presented at ADAF is the volume 5 of the ECVP, entitled Crisis & Utopia. This was the thematic frame of this volume, approached by the collaborating artists in various ways. The video was produced during the year of 2016, a year that presented many political and social challenges and distress in different parts of the globe; echoes of that can be felt throughout the work.

PARTICIPATING ARTISTS Alexandra Gelis (CO/CA), Alysse Stepanian (US), Anders Weberg (SE), Anthony Siarkiewicz (US/DE), Clemence Demesme (FR), Dellani Lima (BR), Fernando Velazquez (BR), Gabriel Soucheyre (FR), Gérard Chauvin (FR), Guillermina Buzio (AR/CA), John Sanborn (US), Jorge Lozano (CO/CA), Kai Lossgott (ZA), Kika Nicolela (BR /BE), Kim Dotty Hachmann (DE), Krefer (BR), Laura Colmenares Guerra (CO/BE), Lucas Bambozzi (BR), Natalia de Mello (PT/BE), Nia Pushkarova (BG), Niclas Hallberg (SE), Nung-Hsin Hu (TW), Per E Riksson (SE), Pila Rusjan (SI), Renata Padovan (BR), Sigrid Coggins (FR), Simone Stoll (DE), Sojin Chun (CA), Stina Pehrsdotter (SE), Ulf Kristiansen (NO), Ulysses Castellanos (SV/CA), Wai Kit Lam (HK)

BIO Kika Nicolela lives and works in Brussels. She has completed a Master of Fine Arts at the Zurich University of the Arts. She has participated in over 100 exhibitions worldwide, including the Kunst Film Biennale (Germany), Bienal of the Moving Image (Argentina) and Bienal de Video y Artes Mediales (Chile). Her videos have been screened and awarded in festivals of more than 30 countries. As a curator, Kika Nicolela has developed programs for several art spaces and festivals, such as the National Gallery (Iceland), Loop Barcelona (Spain) and Wikitopia (Hong Kong). She was an artist -in-residence at the GCC (South Korea), Objectifs (Singapore), Rote Fabrik (Switzerland) and LIFT (Canada), among others.

487

Το Exquisite Corpse Video Project (ECVP) είναι ένα βίντεο που δημιουργήθηκε με την συνεργασία καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο και είναι εμπνευσμένο από τη σουρεαλιστική μέθοδο δημιουργίας “Exquisite Corpse”. Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο semi-blind του παιχνιδιού των σουρεαλιστών, οι συμμετέχοντες του ECVP δημιουργούν βίντεο, απαντώντας στα τελευταία δέκα δευτερόλεπτα της δουλειάς των προηγούμενων μελών. Τα βίντεο έπειτα ενώνονται σε ένα τελικό “σώμα”. Το project ξεκίνησε το 2008 από τη Βραζιλιάνα καλλιτέχνη και επιμελήτρια Kika Nicolela και έχει κυκλοφορήσει πέντε μέρη, ενώ το έκτο βρίσκεται φέτος στη διαδικασία παραγωγής. Το βίντεο που προβάλλεται στο ADAF είναι το 5ο μέρος του ECVP, με τίτλο Crisis & Utopia (Κρίση και Ουτοπία). Αυτό ήταν το θεματικό πλαίσιο αυτού του μέρους, το οποίο οι καλλιτέχνες προσέγγισαν με ποικίλους τρόπους. Το βίντεο δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια του 2016, ένα έτος με πολλές πολιτικές και κοινωνικές προκλήσεις και αναστάτωση σε πολλά μέρη του πλανήτη, την ηχώ των οποίων ο θεατής μπορεί να αισθανθεί μέσα από το βίντεο.

ΣΥΜΜΕΤΈΧΟΥΝ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΈΧΝΕΣ Alexandra Gelis (CO/CA), Alysse Stepanian (US), Anders Weberg (SE), Anthony Siarkiewicz (US/DE), Clemence Demesme (FR), Dellani Lima (BR), Fernando Velazquez (BR), Gabriel Soucheyre (FR), Gérard Chauvin (FR), Guillermina Buzio (AR/CA), John Sanborn (US), Jorge Lozano (CO/CA), Kai Lossgott (ZA), Kika Nicolela (BR/BE), Kim Dotty Hachmann (DE), Krefer (BR), Laura Colmenares Guerra (CO /BE), Lucas Bambozzi (BR), Natalia de Mello (PT/BE), Nia Pushkarova (BG), Niclas Hallberg (SE), Nung-Hsin Hu (TW), Per E Riksson (SE), Pila Rusjan (SI), Renata Padovan (BR), Sigrid Coggins (FR), Simone Stoll (DE), Sojin Chun (CA), Stina Pehrsdotter (SE), Ulf Kristiansen (NO), Ulysses Castellanos (SV/CA), Wai Kit Lam (HK)

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Kika Nicolela ζει και εργάζεται στις Βρυξέλλες. Έχει ολοκληρώσει τις σπουδές της στο τμήμα Καλών Τεχνών του πανεπιστημίου Τέχνης της Ζυρίχης και έχει πάρει μέρος σε περισσότερες από 100 εκθέσεις παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων των: Kunst Film Biennale (Γερμανία), Bienal of the Moving Image (Αργεντινή) και Bienal de Video y Artes Mediales (Χιλή). Τα βίντεό της έχουν προβληθεί και τιμηθεί με βραβεία σε φεστιβάλ σε περισσότερες από 30 χώρες. Ως επιμελήτρια, η Kika Nicolela έχει δημιουργήσει προγράμματα για αρκετούς καλλιτεχνικούς χώρους και φεστιβάλ, όπως τα National Gallery (Ισλανδία), Loop Barcelona (Ισπανία) και Wikitopia (Χονγκ Κονγκ). Υπήρξε artist-in-residence, μεταξύ άλλων, στο GCC (Νότια Κορέα), στο Objectifs (Σιγκαπούρη), στο Rote Fabrik (Ελβετία) και στο LIFT (Καναδάς).


07/05

>

SPECIAL SCREENINGS

488

> LAWRENCE LEK (DE) > SINOFUTURISM (1839-2046 AD) 2016 60:00 MIN

488


489

“Sinofuturism is an invisible movement. A spectre already embedded into a trillion industrial products, a billion individuals, and a million veiled narratives. It is a movement, not based on individuals, but on multiple overlapping flows. Flows of populations, of products, and of processes. Because Sinofuturism has arisen without conscious intention or authorship, it is often mistaken for contemporary China. But it is not. It is a science fiction that already exists.” Sinofuturism is a video essay combining elements of science fiction, documentary melodrama, social realism, and conspiracy theory. By embracing seven key stereotypes of Chinese society (Computing, Copying, Gaming, Studying, Addiction, Labour and Gambling), it shows how China’s technological development can be seen as a form of Artificial Intelligence.

BIO Lawrence Lek (b. 1982, b. Frankfurt am Main) is an artist based in London who creates site-specific virtual worlds and speculative films using gaming software, 3D animation, installation and performance. Recent exhibitions include: ‘Hyperpavilion’, Venice Biennale (2017); ‘The New Normal’, UCCA, Beijing (2017); Glasgow International, Tramway, Glasgow (2016); SeMA Biennale Mediacity Seoul 2016, Seoul Museum of Art, Seoul (2016); ‘Missed Connections’, Julia Stoschek Collection, Duesseldorf (2016); ‘Secret Surface’, KW Institute for Contemporary Art, Berlin (2016). Lek received the 2017 Jerwood/FVU Award, the 2015 Dazed Emerging Artist Award, and the 2015 Tenderflix/Tenderpixel Artist Video Award.

489

“Το έργο Sinofuturism είναι ένα αόρατο κίνημα. Μία σκιά ενσωματωμένη ήδη σε τρισεκατομμύρια βιομηχανικά προϊόντα, σε δισεκατομμύρια ανθρώπους και σε εκατομμύρια συγκεκαλυμμένες αφηγήσεις. Είναι ένα κίνημα, που δεν βασίζεται στα άτομα, αλλά σε πολλαπλές αλληλοεπικαλυπτόμενες ροές. Ροές ανθρώπων, προϊόντων και διαδικασιών. Επειδή το κίνημα Sinofuturism εκπηγάζει ανυπαίτια και δίχως συγκεκριμένο δημιουργό, συχνά πολλοί το μπερδεύουν, εσφαλμένα, με τη σύγχρονη Κίνα - αλλά δεν είναι. Πρόκειται για μία επιστημονική φαντασία που ήδη υπάρχει.” Το έργο Sinofuturism είναι ένα βίντεο δοκίμιο που συνδυάζει στοιχεία επιστημονικής φαντασίας, ντοκιμαντέρ, μελοδράματος, κοινωνικού ρεαλισμού και θεωρίες συνωμοσίας. Αγκαλιάζοντας επτά βασικά στερεότυπα της Κινεζικής κοινωνίας (Πληροφορική, Αντιγραφή, Παιχνίδι, Σπουδές, Εθισμός, Εργασία και Τυχερά παιχνίδια) δείχνει πώς η τεχνολογική εξέλιξη της Κίνας μπορεί να θεωρηθεί ως μία μορφή Τεχνητής Νοημοσύνης.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Lawrence Lek (γεννημένος στη Φρανκφούρτη το 1982) είναι ένας καλλιτέχνης με έδρα το Λονδίνο, ο οποίος δημιουργεί site -specific εικονικούς κόσμους και ταινίες που βασίζονται στη φαντασία του, χρησιμοποιώντας λογισμικό gaming, τρισδιάστατo animation, εγκαταστάσεις και performance. Οι πρόσφατες εκθέσεις του περιλαμβάνουν τις: ‘Hyperpavilion’, Biennale Βενετίας (2017), ‘The New Normal’, UCCA, Πεκίνο (2017); Glasgow International, Tramway, Γλασκόβη (2016); SeMA Biennale Mediacity Σεούλ 2016, Seoul Museum of Art, Σεούλ (2016); ‘Missed Connections’, Julia Stoschek Collection, Ντίσελντορφ (2016); ‘Secret Surface’, KW Institute for Contemporary Art, Βερολίνο (2016). Ο Lek έλαβε το 2017 το βραβείο Jerwood/FVU Award και το 2015 τα βραβεία Dazed Emerging Artist Award και Tenderflix/Tenderpixel Artist Video Award.


07/06

>

SPECIAL SCREENINGS

490

> S[EDITION]

>

POST-HUMAN FUTURES 45:00 MIN 490


491

Sedition is the world’s leading online platform for artists to display and sell their art in digital format for connected screens and devices. Sedition offers everyone an easy, enjoyable and social way to experience art-collecting at affordable prices. The company was founded by Harry Blain, the owner of Blain|Southern in London. The mission of Sedition is to change the art world by introducing a marketplace for collecting and trading art in the digital age.

POST-HUMAN FUTURES Post-Human Futures is a curated programme of short video works presented by Sedition, the leading online platform for the distribution of digital limited editions by renowned contemporary and digital artists. The programme features 13 artists from Sedition who explore concepts of artificial intelligence, quantum theory, generative visuals, digital landscapes and virtual environments through their works. Post-Human Futures explores the possibilities within our universe with technology and science beyond our human capacities, in a world where humans play a reduced role in determining the future as decisions become deferred to machines and artificial life. New futures and realities begin to emerge beyond the human imagination that are abstract and uncanny versions of our technological and natural worlds. Artists featured in the programme include: Ryoichi Kurokawa, Joëlle, Matteo Zamagni, Yoshi Sodeoka, Eva Papamargariti, Maxim Zhestkov, Frederik De Wilde, Nicolas Sassoon and Rick Silva, LIA, Andreas Nicolas Fischer, Markos R. Kay, and Eric Schockmel.

CURATED BY ASHLEY LEE WONG Ashley Lee Wong is a curator and researcher based in London and Hong Kong. She has worked as Head of Programmes of Sedition and currently pursuing a PhD at the School of Creative Media at the City University of Hong Kong. She is also the Co -founder of the digital studio, MetaObjects, that facilitates digital production with artists and the cultural sector.

491

Το Sedition είναι η κορυφαία διαδικτυακή πλατφόρμα στον κόσμο, μέσα από την οποία οι καλλιτέχνες προβάλλουν και πουλάνε τα έργα τους σε ψηφιακή μορφή. Η πλατφόρμα προσφέρει σε όλους έναν εύκολο, ευχάριστο και κοινωνικό τρόπο συλλογής έργων τέχνης σε προσιτές τιμές. Η εταιρεία ιδρύθηκε από τον Harry Blain, ιδιοκτήτη του Blain|Southern στο Λονδίνο. Σκοπός του Sedition είναι να αλλάξει τον καλλιτεχνικό κόσμο εισάγοντας μία αγορά για τη συλλογή και το εμπόριο της τέχνης στην ψηφιακή εποχή.

POST-HUMAN FUTURES Το Post-Human Futures είναι ένα πρόγραμμα με βίντεο που παρουσιάζεται από το Sedition, την κύρια διαδικτυακή πλατφόρμα για τη διανομή περιορισμένων ψηφιακών εκδόσεων από καταξιωμένους σύγχρονους καλλιτέχνες ψηφιακών τεχνών. Το πρόγραμμα παρουσιάζει 13 καλλιτέχνες από το Sedition, οι οποίοι μέσα από τις δουλειές τους εξερευνούν τις ιδέες της τεχνητής νοημοσύνης, της κβαντικής θεωρίας, των αναπαραγωγικών οπτικών, των ψηφιακών τόπων και των εικονικών περιβαλλόντων. Το Post-Human Futures διερευνά τις πιθανότητες του σύμπαντος με την τεχνολογία και την επιστήμη, πέρα από την ανθρώπινη ικανότητα, σε ένα κόσμο όπου οι άνθρωποι έχουν μειωμένο ρόλο στον προσδιορισμό του μέλλοντος αφού οι αποφάσεις λαμβάνονται από τις μηχανές και την τεχνητή ζωή. Μέσα από τα έργα ξεπροβάλλουν νέες μελλοντικές πραγματικότητες, έξω από την ανθρώπινη φαντασία, αφηρημένες και αλλόκοτες εκδοχές του τεχνολογικού και φυσικού μας κόσμου. Οι καλλιτέχνες που συμπεριλαμβάνονται στο πρόγραμμα είναι οι: Ryoichi Kurokawa, Joëlle, Matteo Zamagni, Yoshi Sodeoka, Eva Papamargariti, Maxim Zhestkov, Frederik De Wilde, Nicolas Sassoon and Rick Silva, LIA, Andreas Nicolas Fischer, Markos R. Kay και Eric Schockmel.

CURATED BY ASHLEY LEE WONG Η Ashley Lee Wong είναι επιμελήτρια και ερευνήτρια με έδρα το Λονδίνο και το Χονγκ Κονγκ. Έχει εργαστεί ως Επικεφαλής Προγράμματος στο Sedition και αυτή τη στιγμή ολοκληρώνει το διδακτορικό της στη σχολή School of Creative Media στο δημοτικό πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ. Είναι επίσης συν-ιδρύτρια του ψηφιακού studio, MetaObjects, το οποίο διευκολύνει την ψηφιακή παραγωγή ανάμεσα στους καλλιτέχνες και στον πολιτιστικό τομέα.


07/06

>

SPECIAL SCREENINGS

> >

ANDREW THOMAS (US) FLESH NEST 2018

492

09:24 MIN

492


493

493

Flesh Nest by Andrew Thomas Huang is a nine-part sci-fi video series illustrating a post-apocalyptic digital multiverse, presented here as a single-channel video. In Flesh Nest, Huang conceives of the digital afterlife as a depiction of the internet as a weird and mythical landscape. Like a Hieronymus Bosch painting, the work features a multiplicity of characters and edifices that build up and crumble down in a hellish scrolling tapestry. Taking over a year to complete, the work was created in collaboration with motion capture technology company Noitom, choreographer Nina McNeely and fashion designer Ashley Eva Brock.

Το έργο Flesh Nest από τον Andrew Thomas Huang είναι μια επιστημονική σειρά εννέα βίντεο που απεικονίζει ένα μετα -αποκαλυπτικό ψηφιακό πολυδιάστημα, που παρουσιάζεται εδώ ως ένα single-channel βίντεο. Στο Flesh Nest, ο Huang αντιλαμβάνεται την ψηφιακή μετά θάνατον ζωή σαν μία απεικόνιση του διαδικτύου ως περίεργο και μυθικό τοπίο. Όπως και οι πίνακες του Hieronymus Bosch, το έργο διαθέτει μια πληθώρα χαρακτήρων και οικοδομημάτων που χτίζονται και καταρρέουν σε μια δελεαστική κυλινδρική πολυπλοκότητα. Το έργο που χρειάστηκε πάνω από ένα χρόνο για να ολοκληρωθεί δημιουργήθηκε σε συνεργασία με την εταιρεία Motion Noitom, τη χορογράφο Nina McNeely και την σχεδιάστρια μόδας Ashley Eva Brock.


07/06

>

SPECIAL SCREENINGS

494

> ANDREAS NICOLAS FISCHER (DE) > COMPUTER VISIONS II 2016 04:09 MIN 494


495

495

Andreas Nicolas Fischer’s Computer Visions II is a video work featuring a computer-generated voice staged as a kind of psychotherapeutic session. In the work, Fischer brings together surreal 3D animated images as a dreamscape drawing from mythology and an AI voice that asks questions about life and anxiety in a future world where people live over 125 years. Immersed in a virtual reality, the voice is uncanny in its imitation of human tone, language and inflection. It presents a time in the future when our interactions and realities are dictated by machines that aid us in our daily lives.

Το έργο Computer Visions II του Andreas Nicolas Fischer είναι ένα βίντεο, στο οποίο προβάλλεται μια φωνή παραγόμενη από υπολογιστή ως ένα είδος ψυχοθεραπευτικής συνεδρίας. Στο έργο, ο Fischer φέρνει σε επαφή τις σουρεαλιστικές 3D animated εικόνες ως ένα ονειρικό σχέδιο από τη μυθολογία, με μια φωνή τεχνητής νοημοσύνης που θέτει ερωτήματα σχετικά με τη ζωή και το άγχος σε έναν μελλοντικό κόσμο όπου οι άνθρωποι ζουν πάνω από 125 χρόνια. Βυθισμένη σε μια εικονική πραγματικότητα, η φωνή μιμείται εκπληκτικά αυτή του ανθρώπου, τη γλώσσα και τη διακύμανση του τόνου. Μιλάει για κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν οι αλληλεπιδράσεις και η πραγματικότητά μας θα υπαγορεύονται από μηχανές που μας βοηθούν στην καθημερινή μας ζωή.


07/06

>

SPECIAL SCREENINGS

>

EVA PAPAMARGARITI (GR/UK)

496

> PROSOMIOSIS 2016 03:10 MIN 496


497

497

Eva Papamargariti’s video work Prosomiosis comprises of 3D rendered animated scenes. Prosomiosis is the Greek word for simulation; the term refers to the simulation of reality and its phenomena. In creating the work, Papamargariti attempts to create a fictitious digital environment inspired by geometries and patterns that can be found in the natural world. These natural geometries and forms are re-constructed and represented as fragments of a virtual ecosystem that could be extracted from the world of dreams and imagination.

Το βίντεο της Εύας Παπαμαργαρίτη, Prosomiosis, αποτελείται από τρισδιάστατες κινούμενες σκηνές. Prosomiosis, λέξη με ρίζα την ελληνική γλώσσα, σημαίνει προσομοίωση. Ο όρος αναφέρεται στην προσομοίωση της πραγματικότητας και των φαινομένων της. Μέσα από το έργο, η Παπαμαργαρίτη προσπαθεί να δημιουργήσει ένα πλασματικό ψηφιακό περιβάλλον εμπνευσμένο από γεωμετρίες και μοτίβα που μπορούν να βρεθούν στον φυσικό κόσμο. Αυτές οι φυσικές γεωμετρίες και μορφές ανακατασκευάζονται και αντιπροσωπεύονται ως θραύσματα ενός εικονικού οικοσυστήματος που θα μπορούσε να εξαχθεί από τον κόσμο των ονείρων και της φαντασίας.


07/06

>

SPECIAL SCREENINGS

> >

MARKOS R. KAY (UK) QUANTUM FLUCTUATIONS 2016

498

04:09 MIN

498


499

499

Created as a series of virtual experiments, Quantum Fluctuations shows the complexity and transient nature of the quantum world, which is impossible to observe directly. In Quantum Fluctuations, particle simulations are used as the brush and paint to create abstract moving paintings that visualise the events that happen during a proton collision. These visualisations were created with input from scientists working on the Large Hadron Collider at the CERN, Geneva. By using computer simulations as an artistic tool, this conceptual reimagining of quantum theory aims to challenge our ideas of how scientific observation and knowledge are formed.

Δημιουργημένο ως μια σειρά από εικονικά πειράματα, το έργο Quantum Fluctuations δείχνει την πολυπλοκότητα και την παροδική φύση του κβαντικού κόσμου, που είναι αδύνατο να παρατηρηθεί άμεσα. Στο έργο, οι προσομοιώσεις σωματιδίων χρησιμοποιούνται ως πινέλο και χρώμα για να δημιουργηθούν αφαιρετικοί κινούμενοι πίνακες που απεικονίζουν τα γεγονότα που συμβαίνουν κατά τη σύγκρουση πρωτονίων. Αυτές οι απεικονίσεις δημιουργήθηκαν με τη βοήθεια επιστημόνων που εργάζονται στο Large Hadron Collider του CERN της Γενεύης. Χρησιμοποιώντας τις προσομοιώσεις ηλεκτρονικών υπολογιστών ως καλλιτεχνικό εργαλείο, αυτή η εννοιολογική επανεξέταση της κβαντικής θεωρίας στοχεύει να αμφισβητήσει τις ιδέες μας για το πώς διαμορφώνονται η επιστημονική παρατήρηση και η γνώση.


07/06

>

SPECIAL SCREENINGS

500

> RYOICHI KUROKAWA (JP/DE) > UNFOLD.ALT 2016 04:00 MIN 500


501

501

unfold.alt by Ryoichi Kurokawa is a single-channel version of unfold, a work originally developed as an audiovisual installation. unfold renders observations of the star in various wavelengths in the Galaxy such as the Vela, and the simulation data like gravitational collapse. Supernova are translated into human scale audible/visible/tangible phenomena. The work creates an immersive audiovisual synesthetic experience. The scientific truth is temporally/spatially compressed into a cosmic phenomenon as a perceptible 3D audiovisual composition. Simulation and observation data from stellar formations are translated into audiovisual phenomena and create a different time design.

Το έργο unfold.alt από τον Ryoichi Kurokawa είναι μια single -channel εκδοχή του unfold, ένα έργο που αρχικά αναπτύχθηκε ως οπτικοακουστική εγκατάσταση. Το έργο παρουσιάζει τις παρατηρήσεις των αστεριών σε διάφορα μήκη κύματος στον γαλαξία, όπως το Vela, και τα δεδομένα προσομοίωσης όπως η κατάρρευση της βαρύτητας. Οι supernovae (υπερκαινοφανείς αστέρες) μεταφράζονται σε ακουστικά/ορατά/απτά φαινόμενα ανθρώπινης κλίμακας. Το έργο δημιουργεί μια εντυπωσιακή οπτικοακουστική συναισθηματική εμπειρία. Η επιστημονική αλήθεια συμπιέζεται χρονικά/χωρικά σε ένα κοσμικό φαινόμενο ως μια αισθητή οπτικοακουστική σύνθεση 3D. Τα δεδομένα προσομοίωσης και παρατήρησης από αστρικούς σχηματισμούς μεταφράζονται σε οπτικοακουστικά φαινόμενα και δημιουργούν ένα διαφορετικό χρονικό σχεδιασμό.


07/06

>

SPECIAL SCREENINGS

>

FREDERIK DE WILDE (BE)

502

> SON01R 2015 07:46 MIN 502


503

503

SoN01R by Frederik De Wilde is a work created in collaboration with Frederik Vanhoutte. The work is an artistic visualisation and sonification of quantum fluctuations. Using real-time data from the Australian National University, Department of Quantum Science led by Dr. Thomas Seymul, the artists tap into a physical quantum source that can generate true random numbers. SoN01R shows that it is possible to generate something out of (almost) nothing in the quantum vacuum to create an impressive audiovisual work.

Το SoN01R του Frederik De Wilde είναι ένα έργο που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τον Frederik Vanhoutte. Το έργο είναι μια καλλιτεχνική οπτική και ηχητική απεικόνιση των κβαντικών διακυμάνσεων. Χρησιμοποιώντας δεδομένα πραγματικού χρόνου από το Αυστραλιανό Εθνικό Πανεπιστήμιο, του Τμήματος Κβαντικής Επιστήμης, υπό την καθοδήγηση του Dr. Thomas Seymul, οι καλλιτέχνες συνδέονται με μια φυσική κβαντική πηγή που μπορεί να παράγει αληθινούς τυχαίους αριθμούς. Το SoN01R δείχνει ότι είναι δυνατό να δημιουργηθεί κάτι από το (σχεδόν) τίποτα στο κβαντικό κενό για τη σύνθεση ενός εντυπωσιακού οπτικοακουστικού έργου.


07/06

>

SPECIAL SCREENINGS

> >

YOSHI SODEOKA (US) OF SOIL 2017

504

06:15 MIN

504


505

505

Yoshi Sodeoka’s video work Of Soil explores the relationship between patterns in nature and infinity. In his practice, Sodeoka has repeatedly examined the point at which the complexity of nature fends off and suggests infinity and chaos. The piece is composed of photographic fragments and geometric elements arranged into complex patterns resulting in a trance-like, kaleidoscopic play of shadow and light. Using digital effects software, Sodeoka produced Of Soil by manipulating still and moving images with various combinations of filters to imitate natural optics. The soundtrack was created by Sodeoka’s long-time collaborator, MYMK.

Το έργο Of Soil του Sodeoka εξερευνά τη σχέση μεταξύ των μοτίβων της φύσης και του απείρου. Στη δουλειά του, ο Sodeoka έχει εξετάσει επανειλημμένα το σημείο όπου η πολυπλοκότητα της φύσης αποτρέπεται και συνιστά το άπειρο και το χάος. Το έργο αποτελείται από φωτογραφικά αποσπάσματα και γεωμετρικά στοιχεία, ταξινομημένα σε περίπλοκα μοτίβα που έχουν ως αποτέλεσμα ένα υπνωτισμένο, καλειδοσκοπικό παιχνίδι σκιάς και φωτός. Χρησιμοποιώντας λογισμικό ψηφιακών εφέ, ο Sodeoka παρήγαγε το έργο χειριζόμενος τις στατικές και κινούμενες εικόνες με πολλούς συνδυασμούς φίλτρων για να μιμηθεί τη φυσική οπτική. Το soundtrack δημιουργήθηκε από το μακροχρόνιο συνεργάτη του Sodeoka, τον MYMK.


07/06

>

SPECIAL SCREENINGS

506

> LIA (AT)

> FURTHER 2016 05:49 MIN 506


507

507

For the animated video work Further, LIA has created an environment of blackness through which abstract forms interact. The algorithmically generated image constantly surges forward, producing endless new configurations of shapes. The energy and complexity of the interacting forms lead the viewer’s imagination in diverse directions – a Joan Miró painting and a microbe can exist at the same time, in the same digital space. This multiplicity of possibilities begins with two simple structures – a circle and a curved line. LIA’s computer-generated images interact with a soundtrack by Damian Stewart.

Για το βίντεο Further, η LIA δημιούργησε ένα σκοτεινό περιβάλλον μέσω του οποίου αλληλεπιδρούν οι αφηρημένες μορφές. Η αλγοριθμικά δημιουργημένη εικόνα σέρνεται συνεχώς προς τα εμπρός, δημιουργώντας ατελείωτες νέες μορφές σχημάτων. Η ενέργεια και η πολυπλοκότητα των μορφών αλληλεπίδρασης οδηγούν τη φαντασία του θεατή σε διάφορες κατευθύνσεις – ένας πίνακας Joan Miró και ένα μικρόβιο μπορούν να συνυπάρξουν την ίδια στιγμή στον ίδιο ψηφιακό χώρο. Αυτή η πολλαπλότητα δυνατοτήτων αρχίζει με δύο απλές δομές - έναν κύκλο και μια καμπύλη γραμμή. Οι εικόνες της LIA αλληλεπιδρούν με τη σειρά τους με ένα soundtrack από τον Damian Stewart.


07/06

>

SPECIAL SCREENINGS

>

ERIC SCHOCKMEL (LU/UK)

>

THE FEATHERED SERPENT 2013

508

00:47 MIN 508


509

509

Eric Schockmel’s The Feathered Serpent is a 3D animation from the What If You Created Artificial Life And It Started Worshipping You series. The works seek to address the technological singularity as an effect of artificial intelligence, as discussed by historian Henry Adams. Delivering art as science fiction, Schockmel’s work demonstrates that there is an elemental energy that furnishes all life. Schockmel’s video game aesthetic envisions a future in which technology becomes sophisticated enough to allow the birth of automated organisms that evolve sentience and subsequently start to worship their creators.

Το έργο The Feathered Serpent του Eric Schockmel είναι ένα 3D animation από τη σειρά What If You Created Artificial Life And It Started Worshipping You. Τα έργα επιδιώκουν να αντιμετωπίσουν την τεχνολογική μοναδικότητα ως αποτέλεσμα της τεχνητής νοημοσύνης, όπως συζητήθηκε από τον ιστορικό Henry Adams. Παραδίδοντας την τέχνη ως επιστημονική φαντασία, το έργο του Schockmel αποδεικνύει ότι υπάρχει μια στοιχειακή ενέργεια που εφοδιάζει ολόκληρη τη ζωή. Η αισθητική του video game του Schockmel οραματίζεται ένα μέλλον στο οποίο η τεχνολογία γίνεται αρκετά εξελιγμένη ώστε να επιτρέπει τη γέννηση αυτοματοποιημένων οργανισμών που εξελίσσουν οι ίδιοι τη αισθητικότητα τους και στη συνέχεια αρχίζουν να λατρεύουν τους δημιουργούς τους.


07/06

>

SPECIAL SCREENINGS

510

> MAXIM ZHESTKOV (RU) > ELEMENTS 2017 02:06 MIN 510


511

511

Elements is an experimental video work by Maxim Zhestkov, which explores nature, physics, art and love through digitally animated particles or ‘elements’. More than two billion particles, governed by tensions and forces influenced by those occurring in nature were used to replicate the motion of collective behaviour. As well as patterns of motion, the particles tell stories and evince emotional responses. The work demonstrates that there is a relationship between the tiny and individual, and the enormous and multiple. The ideas the work explores bring together emotions, behaviours, thought processes, relationships, life, planets and the universe.

Το έργο Elements είναι ένα πειραματικό βίντεο από τον Maxim Zhestkov, το οποίο διερευνά τη φύση, τη φυσική, την τέχνη και την αγάπη μέσω ψηφιακά κινουμένων σωματιδίων ή «στοιχείων». Πάνω από δύο δισεκατομμύρια σωματίδια, τα οποία διέπονται από εντάσεις και δυνάμεις που επηρεάζονται από εκείνα που απαντώνται στη φύση, χρησιμοποιήθηκαν για να αναπαραγάγουν την κίνηση της συλλογικής συμπεριφοράς. Όπως τα πρότυπα κίνησης, τα σωματίδια λένε ιστορίες και μαρτυρούν συναισθηματικές απαντήσεις. Το έργο δείχνει ότι υπάρχει μια σχέση μεταξύ του μικροσκοπικού και του ατόμου, του τεράστιου και πολλαπλού. Οι ιδέες που διερευνά συγκεντρώνουν συναισθήματα, συμπεριφορές, διαδικασίες σκέψης, σχέσεις, ζωή, πλανήτες και το σύμπαν.


07/06

>

SPECIAL SCREENINGS

512

> NICOLAS SASSOON & RICK SILVA (US/CA/FR) > SIGNALS 4 2017 05:57 MIN

512


513

513

Signals is a collaborative project by Nicolas Sassoon and Rick Silva. Sassoon and Silva share an on-going interest in the depiction and alteration of natural forms through computer technology. The project focuses primarily on immersive audiovisual renderings of seascape environments and draws from scientific oceanic surveys, virtual reality and natural phenomena to generate video works, prints, sculptures and installations that reflect on environmental inquiries, concepts of monumentality and alteration. Signals 4 is the fourth work of the series presented as a 3D animation of an oceanic landscape.

Το έργο Signals είναι ένα project συνεργασίας του Nicolas Sassoon και του Rick Silva. Οι Sassoon και Silva μοιράζονται ένα συνεχές ενδιαφέρον για την απεικόνιση και την αλλαγή των φυσικών μορφών μέσω της τεχνολογίας των υπολογιστών. Το έργο επικεντρώνεται πρωτίστως στις εμβυθιστικές οπτικοακουστικές απεικονίσεις θαλάσσιων περιοχών και αντλεί από τις επιστημονικές ωκεάνιες έρευνες, την εικονική πραγματικότητα και τα φυσικά φαινόμενα για τη δημιουργία βίντεο, εκτυπώσεων, γλυπτών και εγκαταστάσεων που αντικατοπτρίζουν περιβαλλοντικές έρευνες, μνημειώδεις έννοιες και αλλοιώσεις. Το Signals 4 είναι το τέταρτο έργο της σειράς που παρουσιάζεται ως 3D animation ενός ωκεάνιου τοπίου.


07/06

>

SPECIAL SCREENINGS

> >

MATTEO ZAMAGNI (UK) TERMS & CONDITIONS APPLY 2016

514

02:42 MIN 514


515

515

Terms & Conditions Apply by Matteo Zamagni is a video work derived from the interactive real-time installation of the same name. The concept for Terms & Conditions Apply is a metaphor for the ‘Anthropocene’, a new era whereby the human species triggers a permanent shift in the ecosystem, the natural world and its evolutionary processes. This project was born from a need to call to attention to the burden of the humans onto Nature. The disconnect of our species from the natural world marks the beginning of a destructive process that in turn has consequences for our existence.

Το έργο Terms & Conditions Apply του Matteo Zamagni είναι ένα βίντεο το οποίο απέρρευσε από την διαδραστική εγκατάσταση πραγματικού χρόνου με το ίδιο όνομα. Η ιδέα για το Terms & Conditions Apply είναι μία μεταφορά του όρου ‘Anthropocene’, μία νέα εποχή όπου το ανθρώπινο είδος πυροδοτεί μία μόνιμη αλλαγή στο οικοσύστημα, στο φυσικό κόσμο και τις εξελικτικές του διαδικασίες. Αυτό το πρότζεκτ γεννήθηκε από την ανάγκη να επιστήσουμε την προσοχή στο βάρος όπου αποτελούν οι άνθρωποι για τη Φύση. Η αποσύνδεση του είδους μας από τον φυσικό κόσμο σηματοδοτεί την έναρξη μίας καταστρεπτικής ακολουθίας, η όποια με τη σειρά της έχει επιπτώσεις για την ύπαρξή μας.


07/06

>

SPECIAL SCREENINGS

516

> JOËLLE (ZA/UK) > TURMOIL 2017 03:07 MIN

516


517

517

Turmoil is an audiovisual work by Joëlle with a soundtrack by the electronic artist Killawatt. The work explores the themes of fragility and desolation. In Turmoil a thick, vast, rolling digitally rendered landform moves powerfully and consistently, yet seems likely at any moment to combust, flatten and disperse to nothing. The accompanying soundtrack emphasises the fragile and unsettling equilibrium between order and chaos created by the visuals. Image and sound come together to produce a work which sits at the junction of different renderings of the real, referencing both the ocean wave and the algorithm.

Το Turmoil είναι ένα οπτικοακουστικό έργο της Joëlle με ένα soundtrack από τον καλλιτέχνη ηλεκτρονικής μουσικής, Killawatt. Το έργο διερευνά τα θέματα της ευθραυστότητας και της ερήμωσης. Στο έργο ένα παχύ, τεράστιο, ψηφιακά διαμορφωμένο σκηνικό κινείται έντονα και σταθερά, αλλά φαίνεται πιθανό να καεί ανά πάσα στιγμή, να εξομαλυνθεί και να διασπαστεί στο τίποτα. Το συνοδευτικό soundtrack τονίζει την εύθραυστη και ανησυχητική ισορροπία μεταξύ τάξης και χάους που δημιουργούνται από τα visuals. Η εικόνα και ο ήχος έρχονται μαζί για να παραγάγουν ένα έργο το οποίο βρίσκεται στη διασταύρωση των διαφορετικών απεικονίσεων του πραγματικού, αναφέροντας τόσο το ωκεάνιο κύμα όσο και τον αλγόριθμο.


SECTION 0 8 >AV PER


ADAF 2018

*⁄

ORMANCES


>

AV PERFORMANCES

> >

PANDELIS DIAMANTIDES (NL/CY) GO BACK TO HIDING IN THE SHADOWS 2017

520

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

08/01

520


521

A digital granary of processed instrumental and electronic sounds, field recordings, rock formations, plants, animals and swarms unfolds a narrative of becoming. The prime material of the work consists of deconstructed human voices, physical instruments and field recordings dissolved in an imagery of photographs, videos and processed visual material collected around the Troodos mountain range on the island of Cyprus.

BIO Pandelis Diamantides |1978| is a sound and visual artist working between The Netherlands and Cyprus.In his music productions and audiovisual performances, he uses custom digital technology to create complex binary landscapes, where detailed sound compositions and electronic rhythms are enhanced by multifaceted visuals providing a true immersive experience. He performs solo under the pseudonym Microseq. Through a series of collaborations with, among others, creative technologist Emmanuel Flores Elias, choreographer Lia Haraki and installation artists Matthias Oostrik he has composed and performed work for contemporary dance, theater and interactive audiovisual installations.

521

Μια ψηφιακή αποθήκη από επεξεργασμένους ηλεκτρονικούς και οργανικούς ήχους, ηχογραφήσεις τοπίου, φόρμες από πέτρες, φυτά, ζώα και σμήνη ξεδιπλώνουν μια αφήγηση πραγμάτωσης. Το κυρίως υλικό του έργου αποτελείται από αποδομημένες φωνές ανθρώπων, φυσικά όργανα και ηχογραφήσεις τοπίου τα οποία διαλύονται μέσα σε μια σκηνογραφία εικόνων, βίντεο και επεξεργασμένου οπτικού υλικού το οποίο έχει συλλεχθεί στην περιοχή γύρω από το βουνό Τρόοδος στο νησί της Κύπρου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Παντελής Διαμαντίδης |1978| είναι ένας καλλιτέχνης ήχου και εικόνας ο οποίος δουλεύει μεταξύ Ολλανδίας και Κύπρου. Στις μουσικές του παραγωγές και οπτικοακουστικές περφόρμανς χρησιμοποιεί αυτοσχέδια ψηφιακή τεχνολογία για να δημιουργήσει δυαδικά τοπία στα οποία οι λεπτομερείς ηχητικές συνθέσεις και οι ηλεκτρονικοί ρυθμοί ενισχύονται από τα πολύπλευρα οπτικά εφέ τα οποία προσφέρουν μια εμβυθιστική εμπειρία. Ερμηνεύει μόνος με το ψευδώνυμο Microseq. Μέσω μιας σειράς συνεργασιών, ανάμεσα σε άλλους, με τον δημιουργικό τεχνολόγο Emmanuel Flores Elias, την χορογράφο Lia Haraki και τον καλλιτέχνη εγκαταστάσεων Matthias Oostrik έχει συνθέσει και ερμηνεύσει κομμάτια για παραστάσεις σύγχρονου χορού, θέατρο και διαδραστικές οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις.


>

AV PERFORMANCES

522

> FUSE* (IT)

PHOTO CREDIT > ENRICO MARIA BERTANI

08/02

> DÖKK 2017 522


523

Dökk (‘darkness’ in Icelandic) is the new live-media performance by fuse* and the natural evolution of Ljós (‘light’). Dökk is about a journey throughout a sequence of digital landscapes where the perception of space and time is altered. Dökk’s scenography is designed for delivering a sense of deep interdependence between the protagonist and the world surrounding her. In order to represent this concept, a system has been created which processes real-time data from biometric and movement sensors as well as data coming from social networks. These data, together with the performer’s biometric data, make the performance different every time it is staged.

BIO fuse* is a studio and a production company that operates in the field of digital arts and design with the aim of exploring the expressive potential offered by the creative use of code and digital technologies. Ever since the outset, the studio’s research has focused primarily on creating profound audience engagement, searching for new languages that may heighten the emotional impact of the narrative. Adopting a modus operandi which valorises pure experimentation and an empirical approach to the creative process, the goal is to push back the limits and seek out new interplay between light, space, sound and movement.

523

Dökk (Σκοτάδι στα Ισλανδικά) είναι μια περφόρμανς νέων μέσων από την ομάδα fuse* και η φυσική εξέλιξη της παράστασης Ljós (φως). Το Dökk αφορά σε ένα ταξίδι μέσα σε μια σειρά ψηφιακών τοπίων, όπου η αντίληψη του χώρου και του χρόνου αλλοιώνονται. Η σκηνογραφία του Dökk είναι σχεδιασμένη για να αποδώσει την αίσθηση της βαθιάς αλληλεξάρτησης ανάμεσα στην πρωταγωνίστρια και στον χώρο που την περιβάλλει. Για να αποδοθεί αυτή η ιδέα, δημιουργήθηκε ένα σύστημα επεξεργασίας δεδομένων σε πραγματικό χρόνο από βιολογικές μετρήσεις και σένσορες κίνησης όπως επίσης και δεδομένα που προέρχονται από κοινωνικά δίκτυα. Αυτά τα δεδομένα, μαζί με τα βιομετρικά δεδομένα της περφόρμερ, καθιστούν την παράσταση διαφορετική σε κάθε παρουσίαση της.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Οι fuse* είναι ένα στούντιο και εταιρία παραγωγής που δραστηριοποιείται μέσα στο πεδίο των ψηφιακών τεχνών και του design με σκοπό την εξερεύνηση της εκφραστικής προοπτικής που προσφέρεται μέσα από την χρήση του κώδικα και της ψηφιακής τεχνολογίας. Από την αρχή του, η έρευνα του στούντιο επικεντρώθηκε πρωτίστως στην δημιουργία βαθιάς εμπλοκής του κοινού, ψάχνοντας για νέες γλώσσες οι οποίες μπορούν να εξυψώσουν την συναισθηματική αποτύπωση της ροής. Υιοθετώντας έναν τρόπο λειτουργίας που αξιώνει τον αγνό πειραματισμό και την εμπειρική προσέγγιση στην δημιουργική διαδικασία ο στόχος ήταν να δοκιμαστούν τα όρια και να βρεθεί μια νέα αλληλεπίδραση μεταξύ του φωτός, του χώρου, του ήχου και της κίνησης.


>

AV PERFORMANCES

524

> ALEXIS LANGEVIN-TÉTRAULT (CA) > INTERFÉRENCES

PHOTO CREDIT > TRUNG DUNG NGUYEN

08/03

524


525

Interférences (String Network) is an audiovisual performance that explores the possibilities of embodiment of an electroacoustic work in real time through gestural interaction with a unique audiovisual device. On stage, an audioreactive play of light unfolds gradually: Alexis Langevin-Tétrault (CA) builds a network of strings with which he interacts to create a sound universe between the industrial noise, electronica and acousmatic music. Through the staging of corporality and the dialectical relationship between the human and the machine, Interférences (String Network) presents an allegory of the globalized and interconnected modern world in which the individual seeks to derive meaning from his experience and attempts to preserve its freedom of action.

BIO As a composer and stage artist, Alexis Langevin-Tétrault has contributed to a variety of experimental music projects under the guises of QUADr, Falaises, DATANOISE, BetaFeed, Alexeï Kawolski and Recepteurz, while also scoring short films and composing stage play music. His work is characterized by physical performance, scenographic work, the thorough use of digital audio technologies, exploration of sound timbre and conceptual reflection. His work has been presented internationally in numerous festivals and venues. His work was rewarded by Foundation Destellos in 2014 and 2015, by SOCAN Foundation in 2015, and also by Exhibitronic festival, International Electroacoustic Music Week (SIME) and fondation Musiques & Recherches in 2016.

525

H περφόρμανς Interférences (String Network) είναι μια οπτικοακουστική παράσταση η οποία εξερευνά τις πιθανότητες της ενσωμάτωσης μιας ηλεκτροακουστικής σύνθεσης σε πραγματικό-χρόνο μέσα από διαδραστικότητα χειρονομιών πάνω σε μια μοναδική οπτικοακουστική συσκευή. Στην σκηνή, μια ηχοευαίσθητη παράσταση φωτός ξεδιπλώνεται σταδιακά καθώς ο Alexis Langevin-Tétrault χτίζει ένα δίκτυο χορδών με το οποίο διαδρά για να δημιουργήσει ένα ηχητικό σύμπαν ανάμεσα στον ήχο της industrial noise της electronica και της ακουστικής μουσικής. Μέσα από την σκηνοθεσία της σωματικότητας και την διαλεκτική σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και την μηχανή το Interférences (String Network) παρουσιάζει την αλληγορία του παγκοσμίου και αλληλένδετου μοντέρνου κόσμου στον οποίο το άτομο αναζητά συνεχώς να εξαγάγει νόημα από την εμπειρία και την προσπάθεια διατήρησης της ελευθερίας των πράξεων.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Σαν συνθέτης και καλλιτέχνης σκηνής ο Alexis Langevin -Tétrault έχει συνεισφέρει σε μια πληθώρα πειραματικών μουσικών πρότζεκτ κάτω από την περιβολή των QUADr, Falaises, DATANOISE, BetaFeed, Alexeï Kawolski και Recepteurz, ενόσω γράφει μουσική για ταινίες μικρού μήκους και συνθέτει μουσική για το θέατρο. Η δουλειά του χαρακτηρίζεται από την φυσική παράσταση, την σκηνογραφική δουλειά, την εκτενή χρήση των ψηφιακών ηχητικών τεχνολογιών, την εξερεύνηση των ηχοχρώματων, και τον εννοιολογικό στοχασμό. Έχει βραβευτεί από το Foundation Destellos το 2014 και 2015, από το SOCAN Foundation το 2015, όπως και από το Exhibitronic festival, International Electroacoustic Music Week (SIME) και fondation Musiques & Recherches το 2016.


>

AV PERFORMANCES

526

PHOTO CREDIT > AMCB-HAKANAI-©ROMAINETIENNE0-5123EMBLEME-PROJET

08/04

> ANDRIEN M & CLAIRE B (FR) > HAKANAÏ 2013 526


527

Hakanaï is a solo choreographic performance that unfolds through a series of images in motion. In Japanese Hakanaï denotes that which is temporary and fragile, evanescent and transient, and in this case something set between dreams and reality. While widely associated with nature, the term is now often used to elicit an intangible aspect of the human condition and its precariousness. It encompasses two elements: that concerning the human being as well as that related to dreams. This symbolic relationship is the foundation of the dance composition in which a dancer gives life to a space somewhere between the borders of imagination and reality, through her interactions with the images she encounters. The images are on-stage animations that move in physical patterns according to the rhythm of the live sounds that they follow. The performance’s outcome is the revelation of a digital installation to its audience.

BIO Since he was discovered at Jeunes Talents Cirque in 2004 with his Convergence 1.0 project, multidisciplinary artist, computer scientist and juggler Adrien Mondot creates stage performances based on responsive interactions between digital art forms, juggling, dance and music. In June 2009, he received the Grand Jury Prize for Cinématique at the Dance and New Technologies international competition of the Bains Numériques Festival (Enghien-les-Bains). In 2010, he meets visual artist, graphic designer and scenographer Claire Bardainne. Graduate from the Estienne and Paris Arts Déco schools, her approach focuses on the imaginary realms conveyed by pictures and graphics, especially in their space-constructive capacity. She works at the BW Studio she co-founds in 2004, and with the research teams in sociology of the imaginary of the Ceaq (Sorbonne, Paris). After joining forces on a shared creative vision in 2011, they restructure their company as Adrien M & Claire B. Transcending the spatial boundaries of stage and the time limits of performance is pivotal to this transformation.

527

Το Hakanaï είναι μια solo χορογραφική περφόρμανς, η οποία ξεδιπλώνεται μέσα από μια σειρά κινούμενων εικόνων. Στα Ιαπωνικά, η λέξη Hakanaï αναφέρεται στο προσωρινό και εύθραυστο, το φευγαλέο και παροδικό και, στην προκειμένη περίπτωση, αυτό που βρίσκεται μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Ενώ είναι ένας όρος ευρέως συσχετισμένος με τη φύση, συχνά χρησιμοποιείται για να εκφράσει την άυλη πτυχή της ανθρώπινης κατάστασης και της αβεβαιότητας της. Περιλαμβάνει δύο στοιχεία: αυτά που αφορούν την ανθρώπινη ύπαρξη και αυτά τα οποία σχετίζονται με τα όνειρα. Η συμβολική σχέση ανάμεσα στα δύο αποτελεί το θεμέλιο της σύνθεσης του χορού, κατά τον οποίο η χορεύτρια δίνει ζωή στον χώρο που βρίσκεται- κάπου ανάμεσα στα όρια της φαντασίας και της πραγματικότητας - μέσα από τις διαδράσεις της με τις εικόνες που συναντά. Οι εικόνες επί της σκηνής είναι animations που κινούνται σε φυσικά μοτίβα, σύμφωνα με τον ρυθμό της ζωντανής μουσικής που τα συνοδεύει. Το αποτέλεσμα της περφόρμανς είναι η αποκάλυψη μιας ψηφιακής εγκατάστασης στο κοινό.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Από τότε που ανακαλύφθηκε από το Jeunes Talents Cirque το 2004 με το πρότζεκτ του Convergence 1.0, ο διεπιστημονικός καλλιτέχνης, επιστήμονας computer και ταχυδακτυλουργός Adrien Mondot δημιουργεί σκηνικές περφόρμανς βασισμένες σε ευαίσθητες διαδράσεις ανάμεσα σε φόρμες ψηφιακής τέχνης, ζογκλερικά, χορό και μουσική. Τον Ιούνιο του 2009, κέρδισε το Grand Jury Prize for Cinématique στον διεθνή διαγωνισμό χορού και Νέων Τεχνολογιών του Bains Numériques Festival (Enghien -les-Bains). Το 2010, συνάντησε την visual artist, γραφίστρια, και σεναριογράφο Claire Bardainne. απόφοιτη των τμημάτων Estienne και Paris Arts Déco. Η προσέγγιση της έχει να κάνει με την ονειρική σφαίρα όπως αυτή μεταφέρεται από τις εικόνες και τα γραφικά, και ειδικότερα στην χωρικά κατασκευασμένη δυνατότητα τους. Δουλεύει στο BW Studio το οποίο έχει συν- ιδρύσει από το 2004με την ερευνητική της ομάδα, η οποία ασχολείται με την κοινωνιολογία της εικόνας από το Ceaq (Sorbonne, Paris). Μετά από την ένωση των δυνάμεων τους για το δημιουργικό τους όραμα το 2011, οι δύο καλλιτέχνες αποδόμησαν την επιχείρηση τους και την ονόμασαν Adrien M & Claire B. H υπέρβαση των χωρικών εμποδίων της σκηνής και τα χρονικά περιθώρια της περφόρμανς αποτελούν τον κεντρικό άξονα αυτής της μεταμόρφωσης.


>

AV PERFORMANCES

>

TADEJ DROLJC (SLO)

>

CAPILLARIES CAPILLARIES 2017

528

PHOTO CREDIT > SAMARAS CONSTANTINOS

08/05

528


529

Capillaries Capillaries is an audiovisual composition based on a non-hierarchical and bi-directional relationship between sound and image in real-time. The piece does not represent a visualisation of music or sonification of an image but rather a tangle of audiovisual interactions. The work explores the idea of an audio-visual-time object where shape, time and sound interact with one another. The main focus of the piece are the structures that emerge from the force field that pulls such object towards two opposite extremes - tidy precomposed order or generative chaos. The situation reflects the id-ego-superego model which represents the conceptual background.

BIO TADEJ DROLJC (b. 1981) is a Slovenian interdisciplinary artist and creative coder who works in the field of electronic music, computer-generated audiovisual composition and intermedia art. His recent work is focusing at the non-hierarchical approach to real-time audiovisual composition. For his recent work Tadej was awarded the Lumen Prize Student Award, Dennis Smalley scholarship in electroacoustic music and he won the Most Promising Video Artist prize at Madatac. Tadej performed and exhibited his works at the festivals or galleries around the globe such as L.E.V., Ars Electronica, Brighton Digital Festival, Galerija Kapelica, Madatac, Electric Spring or Spektrum among others.

529

H περφόρμανς Capillaries Capillaries είναι μια οπτικοακουστική σύνθεση βασισμένη πάνω σε μια μη- ιεραρχική και αμφι-κατευθυντική σχέση ανάμεσα σε ήχο και εικόνα σε πραγματικό χρόνο. Το κομμάτι δεν εκπροσωπεί την οπτικοποίηση της μουσικής ή την μετατροπή μιας εικόνας σε ήχο αλλά μια μίξη οπτικοακουστικών αλληλεπιδράσεων. Εξερευνά την ιδέα του οπτικοακουστικού χρόνου όπου το σχήμα, ο χρόνος και ο ήχος διαδρούν μεταξύ τους. Το κυρίως ενδιαφέρον της παράστασης είναι οι δομές οι οποίες προβάλλουν από το πεδίο ισχύος το οποίο τραβά αυτά τα αντικείμενα προς δυο διαφορετικές άκρες - την τακτοποιημένη προ- συντεθειμένη τάξη ή το τυχαίο χάος. Η κατάσταση προβληματίζει το τρίπτυχο μοντέλο ταυτότητα - εγώ - υπερεγώ το οποίο εκπροσωπεί το εννοιολογικό φόντο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Τadej Droljc (γεν. 1981) είναι ένας Σλοβένος καλλιτέχνης και συγγραφέας δημιουργικού κώδικα ο οποίος δουλεύει σε πολλούς τομείς, όπως η ηλεκτρονική μουσική, οι οπτικοακουστικές συνθέσεις που παράγονται από υπολογιστή και η δια-μεσική τέχνη. Η πρόσφατη δουλειά του επικεντρώνεται στην μη ιεραρχική προσέγγιση στην οπτικοακουστική σύνθεση σε πραγματικό χρόνο. Για αυτή του την δουλειά ο Tadej έχει βραβευτεί με Lumen Prize Student Award, υποτροφία Dennis Smalley για ηλεκτροακουστική μουσική και έχει κερδίσει το Most Promising Video Artist στο Madatac festival. Ο Tadej έχει ερμηνεύσει και εκθέσει την δουλειά του σε φεστιβάλ και γκαλερί σε όλο τον κόσμο όπως στο L.E.V., Ars Electronica, Brighton Digital Festival, Galerija Kapelica, Madatac, Electric Spring και Spektrum ανάμεσα σε άλλα.


>

AV PERFORMANCES

> >

DMITRY GELFAND, EVELINA DOMNITCH (RU,BY) FORCE FIELD 2016

530

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

08/06

530


531

Since the 1970s and 80s acoustic levitation techniques have primarily been applied by NASA and ESA to trap and navigate otherwise uncontrollable samples in microgravity. However, in the last two decades the same methods have also been used as a powerful means of containerless manipulation on Earth. In Force Field, acoustically levitated water droplets resonate, vaporise and reassemble into spheroids, toroids and oscillating polygons while spinning nearly devoid of shear. The performance simultaneously taps into the 3-dimensionality of sound, the elusive physicality of water, as well as the rotational dynamics of celestial and subatomic bodies.

BIO Dmitry Gelfand (b.1974, St. Petersburg, Russia) and Evelina Domnitch (b. 1972, Minsk, Belarus) create sensory immersion environments that merge physics, chemistry and computer science with uncanny philosophical practices. Current findings, particularly concerning wave phenomena, are employed by the artists to investigate questions of perception and perpetuity. The duo has collaborated with numerous scientific research facilities, including LIGO (Laser Interferometer Gravitational Wave Observatory), the Atom Institute (TU Vienna), and the European Space Agency. They are recipients of the Japan Media Arts Excellence Prize (2007), and five Ars Electronica Honorary Mentions (2017, 2013, 2011, 2009 and 2007).

531

Από τις δεκαετίες του 70 και 80 οι τεχνικές της ακουστικής μετεώρησης έχουν χρησιμοποιηθεί από την NASA και την ESA για να παγιδεύσουν και να χειραγωγήσουν δείγματα τα οποία με άλλο τρόπο δεν μπορούσαν να ελεγχθούν σε καταστάσεις μικρο -βαρύτητας. Ωστόσο τις τελευταίες δύο δεκαετίες οι ίδιες μέθοδοι έχουν χρησιμοποιηθεί σαν ισχυρά μέσα για την χωρίς χωρικό περιορισμό χειραγώγηση δειγμάτων και πάνω στην γη. Στο Force Field, σταγόνες νερού που αιωρούνται ακουστικά, πάλλονται, εξατμίζονται, και επανασχηματίζονται σε σφαιροειδή, δακτυλιοειδή και ταλαντευόμενα πολύγωνα ενώ περιστρέφονται χωρίς να μπορούν να διαφύγουν. Η περφόρμανς, αξιοποιεί ταυτόχρονα την τρισδιάστατη φύση του ήχου, την θαυμαστά ευέλικτη φυσιολογία του νερού, όπως επίσης την δυναμική της περιστροφικής κίνησης ουράνιων και υποατομικών σωμάτων.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Dmitry Gelfand ( γεν.1974 στην Αγ. Πετρούπολη, Ρωσία) και η Evelina Domnitch (γεν.1972 στο Μινσκ, Λευκορωσία) δημιουργούν αισθητικά εμβυθιστικά περιβάλλοντα τα οποία συνενώνουν την φυσική, την χημεία και τα computer science με μυστηριώδεις φιλοσοφικές πρακτικές. Πρόσφατα αποτελέσματα, που αφορούν φαινόμενα κυματικής, χρησιμοποιούνται από τους καλλιτέχνες για να εξερευνήσουν ερωτήματα αντίληψης και αιωνιότητας. Οι δύο τους έχουν συνεργαστεί με αναρίθμητα ερευνητικά κέντρα, όπως το LIGO (Laser Interferometer Gravitational Wave Observatory), το Atom Institute (TU Vienna) αλλά και την ΕSA -European Space Agency.Εχουν βραβευτεί με το Japan Media Arts Excellence Prize (2007), και πέντε μνείες στην Ars Electronica(2017, 2013, 2011, 2009 και 2007).


>

AV PERFORMANCES

> >

STELIOS MANOUSAKIS (GR/NL) ABOUT HERTZIAN FIELD #2 2016

532

PHOTO CREDIT > ONUK

08/07

532


533

In 1886, Heinrich Hertz created an apparatus that could sense and generate electromagnetic waves, thus expanding the strata of known physical reality. Today, the Earth’s atmosphere has an electromagnetic double: a layer of radio waves that keeps our world running, engulfing us in turbulent streams of energy. Beyond merely distributing our data, the Infosphere has a side effect: it transmits information about physical space and our bodies within it. Our data networks are public radars, lending a radio ear to anyone listening. Hertzian Field #2 is an augmented reality immersive sound and movement solo performance, revealing the invisible flows of wireless communication and their interaction with the human body. It uses a new sensing technique developed by the artist, inspired by obscure surveillance research and radio astronomy. The system creates sound by analyzing the interference of the body in the electromagnetic fields of WiFi networks…

BIO Stelios Manousakis is a Netherlands-based artist from Chania, and the founding co-director and curator of the intermedial Modern Body Festival in The Hague. His work explores relationships between time, space, body, system, and sound; it is particularly concerned with the invisible and the ephemeral, and with shaping sensation, perception and experience in time. His practice lies in the convergence zones of art, philosophy, science, and engineering; it extends from performances, to environments and interactive installations, to compositions, fixed media pieces, and film music, and often merges algorithmic finesse with the expressiveness of improvisation or the immediacy of audience participation. Stelios’ work has been shown across Europe, the Americas, and the Middle East in festivals, performance venues, centers, museums, galleries, and underground spaces, such as ZKM, dOCUMENTA, IDFA, Seattle Art Museum, Rewire Festival, AudioArt Festival, ICMC, NIME, Orgelpark, IEM Graz, Museum of Contemporary Art Vigo, Contemporanea New Music Festival.

533

Το 1886 ο Heinrich Hertz δημιούργησε έναν εξοπλισμό ο οποίος μπορούσε να αντιληφθεί και να παραγάγει ηλεκτρομαγνητικά κύματα, συνεπώς και να διευρύνει την πορεία της ως τότε γνωστής φυσικής πραγματικότητας. Σήμερα η ατμόσφαιρα της γης καλύπτεται από ένα ηλεκτρομαγνητικό δίδυμο: ένα στρώμα ραδιοκυμάτων το οποίο διατηρεί τον κόσμο μας ζωντανό, καταβροχθίζοντας μας μέσα στην επιθετική ροή ενέργειας του. Πέρα από την μερική παρενόχληση των δεδομένων, η Infosphere (σφαίρα της πληροφορίας) έχει μια ακόμα ιδιότητα: μεταδίδει πληροφορία για τον φυσικό χώρο και τα σώματά μας μέσα σε αυτόν. Τα δίκτυα των δεδομένων μας αποτελούν δημόσια ραντάρ, χαρίζοντας ένα ραδιο-αυτί για όποιον θέλει να ακούσει. Το Hertzian Field #2 είναι μια εμβυθιστική, επαυξημένη ηχητική και χορογραφική σόλο περφόρμανς, η οποία αποκαλύπτει τις αόρατες ροές της ασύρματης επικοινωνίας και την διάδρασή τους με το ανθρώπινο σώμα. Χρησιμοποιεί μια νέα τεχνική αισθητήρων η οποία έχει αναπτυχθεί από τον καλλιτέχνη, εμπνευσμένη από ερεύνα πάνω στην δυσδιάκριτη παρακολούθηση και την ράδιο αστρονομία. Το σύστημα δημιουργεί ήχο αναλύοντας την παρεμβολή του σώματος μέσα στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία των δικτύων wifi.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Στέλιος Μανουσάκης είναι ένας καλλιτέχνης που εδρεύει στην Ολλανδία με καταγωγή από τα Χανιά, καθώς και συν-διευθύνων, ιδρυτικό μέλος και επιμελητής του intermedial Modern Body Festival της Χάγης. Η δουλειά του εξερευνά τις σχέσεις ανάμεσα στον χρόνο, τον χώρο, το σώμα, τα συστήματα, και τον ήχο ενώ καταπιάνεται με την προβληματική της αόρατης και εφήμερης, διαμορφωτικής, αντίληψης της εμπειρίας του χρόνου. Η πρακτική του προκύπτει από την σύγκλιση των σφαιρών της τέχνης, της φιλοσοφίας, της επιστήμης, της μηχανικής και εκτείνεται από περφόρμανς σε περιβάλλοντα και διαδραστικές εγκαταστάσεις, συνθέσεις, κομμάτια fixed media, μουσική ταινιών, και συχνά συνδέει την αλγοριθμική φινέτσα με την εκφραστικότητα του αυτοσχεδιασμού ή την αμεσότητα της συμμετοχής του κοινού. Η δουλειά του Στέλιου έχει εκτεθεί σε όλη την Ευρώπη, την Αμερική και την Μέση Ανατολή σε φεστιβάλ, χώρους για περφόρμανς, κέντρα, μουσεία, γκαλερί καθώς και σε underground χώρους οπών τα ZKM, dOCUMENTA, IDFA, Seattle Art Museum, Rewire Festival, AudioArt Festival, ICMC, NIME, Orgelpark, IEM Graz, Museum of Contemporary Art Vigo, Contemporanea New Music Festival.


>

AV PERFORMANCES

>

PELL ENSEMBLE (UK)

>

UPLOAD / UNPLUG 2017

534

PHOTO CREDIT > DAPHNE MEE

08/08

534


535

Do you use a mobile phone or computer every day? How much personal data do you give away each day to navigate your digital life? Could you unplug, even if you wanted to? Digital dance company Pell Ensemble invites you into the world of EPOQ: A live gaming experience where your choices become data, uploaded to shape a new human being. On entering the space you will meet David, ready to be brought to life by your data. From the safety of your seat and through a custom built app on a mobile device, your every tap, swipe and swirl will inform who David becomes. Through your input David experiences the joy, fear and complexity of being human. But at what cost - will your data be put to good use? And what happens to it once the experience is over? Upload or unplug – it’s your choice.

BIO

Χρησιμοποιείς κινητό τηλέφωνο ή υπολογιστή σε καθημερινή βάση; Πόση προσωπική πληροφορία απελευθερώνεις καθημερινά για να οδηγήσεις την ζωή σου; Θα μπορούσες να αποσυνδεθείς ακόμη και αν το ήθελες; Η ομάδα ψηφιακού χορού Pell Ensemble σε προσκαλεί στον κόσμο του EPOQ: μιας live εμπειρίας παιχνιδιού όπου οι επιλογές σου, γίνονται data, και κάνουν upload για να σχηματίσουν ένα νέο ανθρώπινο ον. Μπαίνοντας στον χώρο θα γνωρίσεις τον David, ο οποίος είναι έτοιμος να έρθει στη ζωή από τα data σου. Από την ασφάλεια της θέσης σου και μέσα από ένα custom made application στο κινητό σου, κάθε σου χτύπημα, swipe και swirl θα ενημερώνουν τον David ποιος πρέπει να γίνει. Μέσα από την συνεισφορά σου ο David θα βιώσει την χαρά, τον φόβο και την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης. Αλλά με τι κόστος; Θα μπουν τα δεδομένα σου σε καλή χρήση; Και τι θα συμβεί σε αυτά όταν η εμπειρία αυτή θα έχει τελειώσει; Κανε Upload ή κανε unplug. Η επιλογή είναι δική σου.

Pell Ensemble creates contemporary dance for theatres, galleries and outdoor spaces. Led by choreographer, Rebecca Evans working collaboratively with her artistic team, the ensemble makes whole -hearted work for audiences who want to think and feel. Pell Ensemble work un-picks identity and its role in the group versus individual dynamic. Exquisite and full-bodied the ensemble seeks new ways, through unusual settings and technology, to connect the audience to themselves and the world around them now. Pell Ensemble has been exploring how human stories and technology are meeting and swiftly evolving.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ H ομάδα Pell Ensemble δημιουργεί παραστάσεις σύγχρονου χορού για θέατρα, γκαλερί και εξωτερικούς χώρους. Με εμπνευστή την χορογράφο Rebecca Evans και σε συνεργασία με την καλλιτεχνική της ομάδα, το καλλιτεχνικό σύνολο φτιάχνει ολόψυχα παραστάσεις για κοινό το οποίο επιθυμεί να σκεφτεί και να νιώσει. Η δουλειά των Pell Ensemble ξε-διαλέγει την ταυτότητα και τον ρόλο της στην ομάδα ενάντια στην δύναμη της ανεξαρτησίας Με εξαιρετικούς τρόπους και με όλο του το είναι το καλλιτεχνικό σύνολο ψάχνει για νέους τρόπους μέσα από ασυνήθιστες τοποθεσίες και χρήση τεχνολογίας ώστε να ενώσει το κοινό με τον εαυτό του αλλά και με τον κόσμο γύρω του στο τώρα. Οι Pell Ensemble εξερευνούν πως οι ανθρώπινες ιστορίες και η τεχνολογία συναντιούνται και αναπτύσσονται με ταχείς ρυθμούς.

535


>

AV PERFORMANCES

536

PHOTO CREDIT > LÉA ABAZ

08/09

> CLAUDIA ROBLES-ANGEL (CO) > MINDSCAPE 2017 536


537

MINDSCAPE is an interactive performance, in which the artist interacts with a light structure made by electroluminescent wires (EL) and sound using an EEG (Electroencephalogram) interface, which measures her brain waves in order to create the audiovisual environment.

Στο MINDSCAPE, η ερμηνεύτρια αλληλεπιδρά με μια κατασκευή από φως με καλώδια ηλεκτροφωτισμού (EL) και από ήχο μέσω ηλεκτροεγκεφαλογραφικού σήματος (EEG). Η κατασκευή μετρά τα κύματα του εγκεφάλου της, τα οποία δημιουργούν και ελέγχουν το φως και το ηχητικό περιβάλλον.

The EL cables glare when applied to an alternating current (AC). Hence, once the AC has been activated, the data of the performer’s brain waves from the EEG interface is utilised in order to turn on/ off different cables and in different tempos. The sound of the work consists of a surround soundscape which changes depending on the information coming from the EEG.

Τα EL καλώδια φωτίζονται όταν συνδέονται σε εναλλασσόμενο ρεύμα (AC). Μόλις το AC έχει τα δεδομένα από τα εγκεφαλικά κύματα της ερμηνεύτριας ελέγχει την ενεργοποίηση των καλωδίων σε διαφορετικούς ρυθμούς. Το ηχητικό τμήμα αποτελείται από surround ήχο, ο οποίος αλλάζει ανάλογα με τις πληροφορίες που προέρχονται από το EEG.

BIO

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Claudia Robles-Angel is an interdisciplinary artist born in Bogotá-Colombia, currently living in Cologne-Germany and active worldwide. Her work and research cover different aspects of visual and sound art, which extend from audiovisual fixed-media compositions to performances and installations interacting with bio-data via the usage of interfaces such as, for example, the EEG (electroencephalogram, measuring brain waves activity).

Η Claudia Robles-Angel είναι μία διεπιστημονική καλλιτέχνις που γεννήθηκε στην Μποκοτά της Κολομβίας και ζει σήμερα στην Κολωνία της Γερμανίας και δραστηριοποιείται παγκοσμίως. Η δουλειά και η έρευνά της καλύπτουν διάφορες πτυχές της οπτικής και της ηχητικής τέχνης, οι οποίες εκτείνονται από τις οπτικοακουστικές συνθέσεις σταθερών μέσων έως τις επιδόσεις και τις εγκαταστάσεις που αλληλεπιδρούν με τα βιολογικά δεδομένα μέσω της χρήσης διεπαφών όπως, για παράδειγμα, το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα.

Her work is constantly featured in not only media and sound-based festivals/conferences but also in group and solo exhibitions around the globe, for example, the ZKM Karlsruhe, the Enter3 Prague, Harvestworks New York, SIGGRAPH Asia Yokohama, Re-New Festival Copenhagen, NIME2011 Oslo.

537

Η δουλειά της παρουσιάζεται συνεχώς όχι μόνο σε φεστιβάλ / συνέδρια πολυμέσων, αλλά και σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις ανά τον κόσμο, όπως για παράδειγμα: ZKM Karlsruhe, Enter3 Prague, Harvestworks New York, SIGGRAPH Asia Yokohama, Κοπεγχάγη, NIME2011 Όσλο.


>

AV PERFORMANCES

538

> NONOTAK (JP/FR) > SHIRO 2016

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

08/10

538


539

‘Shiro’ is an onstage configuration that delineates and contributes to the volume of space, in which geometric lines and figures will be projected, distorting the profiles of both creators. Some of the projections are so dense they disappear from view; others so light that they appear to pop out. Following the success of ‘Late Speculation’, it uses similar mapping techniques and material with 2 large frames in an X format, 4 high power projects plus sound and visual modulated on the fly so no two performances are the same.

BIO NONOTAK Studio is the collaborative project of illustrator Noemi Schipfer and architect/musician Takami Nakamoto.They work with light/sound installations and performance pieces to create ethereal, immersive and dreamlike environments which are built to envelope the viewer. The pieces capitalize on Takami Nakamoto’s approach to space & sound and Noemi Schipfer’s skill with kinetic visual and complex, geometric illustrations.

539

‘Shiro’ σημαίνει λευκό στα Ιαπωνικά. Πρόκειται για μια εμβυθιστική περφόρμανς που μέσω παραμετροποίησης, καταλύει τα όρια του χώρου και του χρόνου. Κατά την διάρκεια της παράστασης, οι καλλιτέχνες περιβάλλονται από γεωμετρικά σχήματα φωτός και χάνονται μέσα σε πυκνές προβολές. Κάποιες από τις προβολές είναι τόσο πυκνές που τους εξαφανίζουν από το πεδίο όρασης ενώ άλλες τόσο φωτεινές που τους κάνουν να λάμπουν και να ξεχωρίζουν. Συνεχίζοντας τη λογική του επιτυχημένου έργου ‘Late Speculation’, χρησιμοποιούν τεχνικές mapping και τέσσερις δυνατούς προτζέκτορες που μαζί με τον ήχο και το οπτικό περιεχόμενο μορφοποιούνται σε πραγματικό χρόνο ώστε να προσφέρουν κάθε φορά μια μοναδική παράσταση.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Το Studio NONOTAK είναι ένα συνεργατικό πρότζεκτ της illustrator Noemi Schipfer και του αρχιτέκτονα και μουσικού Takami Nakamoto. Δουλεύουν δημιουργώντας εγκαταστάσεις φωτός/ήχου και περφόρμανς που χρησιμοποιούν αιθέρια, εμβυθιστικά περιβάλλοντα που θυμίζουν όνειρο και περιβάλλουν τον θεατή. Τα έργα τους βασίζονται στην προσέγγιση του Takami Nakamoto για τον χώρο και τον ήχο, καθώς και στις δεξιότητες της Noemi Schipfer σε κινητικές και οπτικά σύνθετες γεωμετρικές εικονογραφήσεις.


>

AV PERFORMANCES

> >

KOSTAS TSOCLIS (GR) ΤSOCLIS, ΕΜΕΊΣ 2018

540

PHOTO CREDIT > SAMARAS CONSTANTINOS

08/11

540


541

In the sea of life and work, many persons swim and drown. And We stay on the surface, as living specimens of this struggle for survival, loosing slowly our initial form and taking the general form of man. Sans gender, sans age, sans homeland. Within the framework of my “Live Painting” which began in 1985, with “The Scorched Fish” and continued with a series of similar works up to the complex huge tragedies, to finally end up in “Ten Vision Points” in the summer of 2017 in Paphos, now I suggest myself as a screen on which some people (among many others) will be symbolically portrayed, contributed to the creation of this man, this work, called Kostas Tsoclis. And this, not so much to attribute justice (which I would have liked it), but to create another work of art and to push “Live Painting” to its ultimate boundaries. With this work, I do not claim that I propose a new vocabulary, but, with already known words, I write another poem, the beauty and diachronicity of which, I can not predict.

Σίγουρα, μέσα στο πέλαγος της ζωής και του έργου μας κολυμπάνε και πνίγονται πολλά πρόσωπα. Και παραμένουμε Εμείς στην επιφάνεια, σαν δείγματα ζωντανά αυτής της ομαδικής προσπάθειας σωτηρίας, χάνοντας όμως, σιγά σιγά την αρχική μας μορφή και παίρνοντας τη γενική μορφή του ανθρώπου. Χωρίς φύλο, χωρίς ηλικία, χωρίς πατρίδα. Μέσα στα πλαίσια της “Ζωντανής μου Ζωγραφικής” που άρχισε το 1985 με το “Καμακωμένο Ψάρι” και συνεχίστηκε με μια σειρά ανάλογων έργων μέχρι τις πολυσύνθετες τεράστιες τραγωδίες, για να καταλήξει τελικώς στα “Δέκα σημεία όρασης” το καλοκαίρι του 2017 στην Πάφο, τώρα προτείνω τον εαυτό μου σαν ecran πάνω στο οποίο θα προβάλλονται συμβολικά κάποια πρόσωπα που (μεταξύ άλλων πολλών), συνέβαλλαν στο να δημιουργηθεί αυτός ο άνθρωπος, αυτό το έργο, που λέγεται Κώστας Τσόκλης. Και αυτό, όχι τόσο για να αποδοθεί δικαιοσύνη (που και αυτό θα το επιθυμούσα), αλλά για να δημιουργηθεί ένα ακόμα έργο τέχνης και να σπρώξω τη “Ζωντανή Ζωγραφική” ως τα έσχατα όρια της. Με αυτό το έργο, δεν διατείνομαι ότι προτείνω ένα καινούργιο λεξιλόγιο, αλλά ότι με λέξεις γνωστές, γράφω ένα ακόμη ποίημα, την ομορφιά και τη διαχρονικότητα του οποίου, δεν μπορώ να προβλέψω.

541


SECTION 0 9 >1 L T OF T


ADAF 2018

*⁄

D MAPPING URNAMENT E WO LD


>

1ST LED MAPPING TOURNAMENT

544

PHOTO CREDIT > LÉA ABAZ

09/01

> VIDEO MAPPING MEXICO COMMUNITY (MX) > 1ST LED MAPPING TOURNAMENT 2018 544


545

This is the FIRST LED Mapping Tournament in the world and its coproduced by Video Mapping Mexico Community – LPM – GarageCube and MadMapper. Its an International call for VJ’s, mapping artists and Live Performers worldwide. The LED Mapping Tournament consists of several sections that will be presented during the 14th Athens Digital Arts Festival 2018 Singularity Now. The main object of exhibition is a large scale intelligent Led Installation designed specially for VJ’s and video/pixel mappers. This installation will be based on the LED’s by GarageCube Technology and mapped with MadMapper 3. On this installation, VJ’s and video/pixel mapper contestants can experiment creating their own performances, that will be open to Athens Digital Arts Festival audience every afternoon. Additionally a four day workshop for beginners, will be going on for anyone who would like to get to know how to become a mapper, and participate at the tournament. Always wanted to be a LED Mapper and perform live sessions??? This is your opportunity. Free inscription, the winner will travel all expenses paid to the next LED Mapping Tournament in Mexico 2018. Open call: https://goo.gl/forms/vXGel9xDyH0pvqxC2. For the 1st LED Mapping Tournament, winner was VJ Vigas, Leandro Mendes (BR)

BIO Video Mapping Mexico Community ιs a fast growing community of digital artist from Mexico that aims to be present all places digital arts is taken seriously and providing a platform that open the way for exchange and demonstration of skills between artist from all over the world. The community is non profitable and targets toward the recognition, professionalisation and promotion of Mexican talents on an international level. In collaboration with LPM they have initiated the annual VJ Mapping Tournament and Live Mapping Contest that takes place on both parties events and prizes the winner with exchange travels to participate on the next tournament. For this event Video Mapping Mexico Community LPM, το Garagecube, και το MadMapper look into the creation of the first tournament in its field worldwide, creating a large scale installation where VJ’s can show Live their techniques and artistic skills. The winner will travel in Mexico for the next LED Mapping Tournament.

545

Αυτο είναι το πρώτο LED Mapping Tournament στον κόσμο και αποτελεί μια συμπαραγωγή των Video Mapping Mexico Community – LPM – GarageCube και MadMapper. Είναι ένα διεθνές κάλεσμα για VJ’s, mapping artists και Live Performers απο όλο τον κόσμο. Το LED Mapping Tournament αποτελείται από κάποιους τομείς όπου θα παρουσιαστούν κατά την διάρκεια του 14ου Athens Digital Arts Festival 2018 Singularity Now. Το βασικό αντικείμενο έκθεσης ειναι μια μεγάλου εύρους έξυπνη εγκατάσταση, σχεδιασμένη ειδικά για VJ’s και για video/pixel mappers. Αυτή η εγκατάσταση έχει φτιαχτεί από LED της GarageCube Technology και έχει γίνει mapping με το πρόγραμμα MadMapper 3. Πάνω σε αυτήν την εγκατάσταση, VJ και video/pixel mapper διαγωνιζόμενοι μπορούν να πειραματιστούν δημιουργώντας τις δικές τους performances, οι οποίες θα είναι ανοιχτές για το κοινό του Athens Digital Arts Festival κάθε απόγευμα. Επιπροσθέτως, ένα τετραήμερο εργαστήριο για αρχαρίους θα λάβει χώρα για οποιον θέλει να μάθει πώς να γίνει mapper και να συμμετάσχει στο τουρνουά. Αν πάντα ήθελες να γίνεις ένας LED Mapper και να παίζεις live, αυτή είναι η ευκαιρία σου! Δωρεάν εγγραφή, και ο νικητής θα κερδίσει τα έξοδα για να λάβει μέρος στο επόμενο τουρνουά το 2018 στο Μεξικό. Κάλεσμα συμμετοχής: https://goo.gl/forms/vXGel9xDyH0pvqxC2. Για το 1ο LED Mapping Tournament, νικητής ήταν ο VJ Vigas, Leandro Mendes (BR).

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Οι Video Mapping Mexico Community είναι μια γρήγορα αναπτυσσόμενη κοινότητα digital artists στο Μεξικό, με σκοπό την παρουσία σε σημαντικά γεγονότα γύρω από τις ψηφιακές τέχνες και την παροχή μιας επαγγελματικής πλατφόρμας η οποία ανοίγει οδούς με την ανταλλαγή και επίδειξη δεξιοτήτων ανάμεσα σε καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο. Η κοινότητα αυτή είναι μη κερδοσκοπική και στοχεύει στην αναγνώριση, κατάρτιση και προώθηση ταλέντων από το Μεξικό σε διεθνές επίπεδο. Σε συνεργασία με το LPM ξεκίνησαν το ετήσιο VJ Mapping Tournament και Live Mapping Contest που λαμβάνει χώρα στις διοργανώσεις και των δύο εταίρων και βραβεύει τους πρωταθλητές με ταξίδια ανταλλαγής και συμμετοχής στον επόμενο διαγωνισμό. Στόχος του Video Mapping Mexico Community για αυτή την διοργάνωση μαζί με το LPM, το Garagecube, και το MadMapper είναι η δημιουργία του πρώτου τουρνουά στο είδος του στον κόσμο. Γεννώντας μια μεγάλης κλίμακας εγκατάστασης όπου VJ’s να μπορούν να δείξουν (LIVE) τις τεχνικές και καλλιτεχνικές του δεξιότητες. Ο νικητής θα κερδίσει ένα ταξίδι στο Μεξικό στο επόμενο LED Mapping Tournament.


SECTION 1 0 OF T


ADAF 2018

*⁄

>FESTIVALS E WO LD


10/01

>

FESTIVALS OF THE WORLD

548

> INTERNATIONAL IMAGE FESTIVAL (CO)

>

MEDIAART MONOGRAPHIC SHOW: SPECIAL SELECTION 548


549

Since 1997, the Department of Visual Design in Manizales, Colombia, has been holding the International Image Festival, a gathering of digital culture that in its 16 editions has established an international network of institutions, researchers and artists that exchange experiences and knowledge every year; in this way it has positioned itself as an event of international relevance and academic reference in design, art, science and technology. The Festival addresses cutting-edge themes that integrate diverse disciplines, distributed knowledge and social and environmental issues that invite critical reflection of the media and communications in contemporary times. In its latest versions, the Festival has been linked to widely relevant international events, such as the Contemporary Art Festival Sesc_Videobrasil, Balance Unbalance International Conference and ISEA, the International Symposium of Electronic Arts.

SCREENING PROGRAMME MediaArt Monographic Show: Special Selection With 14 editions held, the MediaArt Monographic Show brings together the work of artists and creators in the fields of video, animation, video installations, interactive productions, net art and transmedia creation. Throughout its trajectory, it has promoted the production and exhibition of telematic and collaborative developments among networks of designers, artists, engineers, communicators and interdisciplinary groups, through works produced on videographic, electronic or digital media. This selection includes the works that have been granted recognition in the different editions of the Show, consolidating a representative sample of the ideals of the curatorship.

CURATOR OF THE PROGRAMME

549

Από το 1997, το τμήμα Visual Design στην Manizales της Κολομβίας διοργανώνει το International Image Festival, μια συνάντηση του κόσμου της ψηφιακής κουλτούρας η οποία στις 16 διοργανώσεις της έχει καθιερώσει ένα διεθνές δίκτυο ιδρυμάτων, ερευνητών και καλλιτεχνών οι οποίοι ανταλλάσσουν γνώσεις και εμπειρίες σε ετήσια βάση. Με αυτόν τον τρόπο το φεστιβάλ έχει εδραιωθεί ως event διεθνούς φήμης ενώ ακαδημαϊκά είναι σημείο αναφοράς για το design, την τέχνη, την επιστήμη και την τεχνολογία. Το φεστιβάλ εστιάζει σε θεματικές αιχμής που ενσωματώνουν διαφορετικούς κλάδους, προσφέρουν γνώση καθώς και θίγουν κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα τα οποία προκαλούν την κριτική σκέψη για τα μέσα και την επικοινωνία της σύγχρονης εποχής. Στις πιο πρόσφατες διοργανώσεις του, το φεστιβάλ συνδέθηκε με ευρέως γνωστά διεθνή γεγονότα όπως το Contemporary Art Festival Sesc_Videobrasil, τα διεθνή συνέδρια Balance Unbalance και ISEA, και το International Symposium of Electronic Arts.

ΠΡΌΓΡΑΜΜΆ ΠΡΟΒΟΛΏΝ MediaArt Monographic Show: Special Selection Έχοντας ήδη 14 εκδόσεις, το MediaArt Monographic Show φέρνει σε επαφή την δουλειά καλλιτεχνών και δημιουργών από τον κόσμο του βίντεο, animation, video installations, διαδραστικών παραγωγών, net art και της δημιουργίας transmedia. Από την πορεία του έχει προωθήσει την παραγωγή και έκθεση της τηλεματικής και συνεργατικής ανάπτυξης ανάμεσα σε δίκτυα designers, καλλιτεχνών, μηχανικών, επικοινωνιολόγων και διεπιστημονικών ομάδων, μέσα από δουλειές που παράχθηκαν σε βιντεογραφικά, ηλεκτρονικά και ψηφιακά μέσα. Η συλλογή περιλαμβάνει έργα τα οποία κέρδισαν αναγνώριση σε διαφορετικές εκδόσεις του Show, κατοχυρώνοντας ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα ιδεών και επιμέλειας.

Felipe César Londoño

ΕΠΙΜΕΛΗΤΉΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΆΜΜΑΤΟΣ

Director of the International Image Festival and rector of the University of Caldas. Full professor, researcher, and curator of the MediaArt Monographic Show. Co-founder of the Visual Design Program and former director of the Master and Doctorate in Design and Creation. He has been Dean of the Faculty of Arts and Humanities, and director of the DICOVI research group: Design and Visual Cognition in Virtual Environments. He has published several books, including: “Landscapes and new territories” and “Interfaces of virtual communities”.

Felipe César Londoño Διευθυντής του International Image Festival και πρύτανης του πανεπιστημίου της Caldas. Καθηγητής, ερευνητής και επιμελητής του MediaArt Monographic Show. Συν ιδρυτής του προγράμματος Visual Design και πρώην υπεύθυνος του Μεταπτυχιακού και Διδακτορικού για Design και δημιουργία. Έχει υπάρξει κοσμήτορας στο τμήμα τεχνών και ανθρωπιστικών επιστήμων και διευθυντής του ερευνητικού γκρουπ DICOVI : Design and Visual Cognition in Virtual Environments. Έχει εκδώσει πολλά βιβλία του, ανάμεσά τους το “Landscapes and new territories” και “Interfaces of virtual communities”.


CHRISTIN BOLEWSKI

550

MOUNTAIN-WATER-PAINTING 2009 | 06:14 MIN The Chinese hand scroll is often referred to as first motion picture. Proceeding from Chinese thought and aesthetics the traditional concept of landscape painting ‘Shan-Shui-Hua’ (mountain -water-painting) is recreated as modern video art. The concept of multi-perspective and the endless scroll are explored through digital filmmaking, video compositing and virtual camera, depths and particle systems. Challenging the Western preoccupation with narrative and distinct meaning the work contains no complex narration and attempts to be a meditative open artwork. Chinese landscapes usually include small human figures that blend harmoniously into the vast world around them. Man and nature interact and complement each other to reach a state of balance and harmony. Ο κινέζικος πάπυρος αναφέρεται συχνά ως η πρώτη ταινία. Προχωρώντας με βάση την κινέζικη σκέψη και αισθητική η παραδοσιακή αντίληψη του τοπίου ‘Shan-Shui-Hua’ (βουνό -νερό -ζωγραφική) επαναδημιουργείται σαν μοντέρνο video art. Η αντίληψη των πολυεπίπεδου και ατελείωτου scroll εξερευνάται από την ψηφιακή σκηνοθεσία, την σύνθεση του βίντεο και της ψηφιακής κάμερας, του βάθους και του συστήματος των σωματιδίων. Αμφισβητώντας την δυτική προκατάληψη μέσω της αφήγησης και του ξεκάθαρου μηνύματος το έργο περιλαμβάνει αφηγήσεις που δεν είναι σύνθετες αλλά και απόπειρες να γίνει ένα ανοικτό και στοχαστικό έργο. Τα κινέζικα τοπία συνήθως περιλαμβάνουν μικροσκοπικούς ανθρώπους οι οποίοι ενσωματώνονται αρμονικά στον καθηλωτικό κόσμο που υπάρχει γύρω τους. Ο άνθρωπος και η φύση αλληλεπιδρούν και συμπληρώνονται για να επιτύχουν μια κατάσταση ισορροπίας και αρμονίας.

JUAN DIEGO ESCOBAR ALZATE (CO/US)

LIVE LIFE DEAREST 2013 | 35:53 MIN Live Life Dearest is a film that introduces a new way of understanding cinema. The concept of a film “made by you and for you” is introduced. The director in an exhaustive task of re-editing, restoration and collection of home videos of different people of the world now enjoys a large number of producers, as each person who donates their video is automatically associated with the film as a product and now they are 1,000 inside of those who stand out Tim van den Hoff director of some of the clips of the artist Lana del Rey, Harley Grady one of the pioneers of astrophotography worldwide and Saray Pavón one of the most relevant Spanish poets of the moment. The film explores themes such as nostalgia, loss, love and loneliness through a poetic discourse that serves to remember, forgive and redeem through video and memories, as this film seeks to be therapeutic. Το Live Life Dearest είναι μια ταινία η οποία μας συστήνει σε έναν νέο τρόπο κατανόησης του σινεμά. Είναι μια εισαγωγή στην ιδέα μιας ταινίας “φτιαγμένη από εσένα για εσένα”. Ο σκηνοθέτης μέσα από μια εξουθενωτική εργασία επανα-μοντάρισματος, ανάκτησης και συλλογής βίντεο-ταινιών διαφόρων ανθρώπων από όλο τον κόσμο, απολαμβάνοντας έναν μεγάλο αριθμό παραγωγών, καθώς ο κάθε άνθρωπος που δωρίζει βίντεο, αυτομάτως σχετίζεται με την ταινία ως προϊόν και τώρα περίπου υπάρχουν 1000 άνθρωποι στην ταινία. Αυτοί που ξεχωρίζουν είναι οι Tim van den Hoff

550


551

σκηνοθέτης κάποιων βίντεο κλίπ της Lana del Rey, ο Harley Grady ένας από τους πρωτοπόρους αστροφωτογράφους στον κόσμο και ο Saray Pavón ένας απο τους πιο σπουδαίους Ισπανους ποιητές της εποχής μας. Η ταινία εξερευνά τις θεματικές της νοσταλγίας, της απώλειας, της αγάπης και της μοναξιάς μέσα από έναν ποιητικό διάλογο ο οποίος εξυπηρετεί την μνήμη, την συγχώρεση, και την λύτρωση μέσα από βίντεο και αναμνήσεις προσπαθώντας να αποκτήσει θεραπευτικό χαρακτήρα.

VÍCTOR OROZCO RAMÍREZ (MX/DE)

REALITY 2.0 2012 | 10:58 MIN It was autumn when I arrived in Germany. In these exotic lands, I thought I could distance myself a little from Mexico, but I was wrong. The drug dealers managed to brutally bring me back. An animated documentary about the violence related to the war against drug trafficking in Mexico. Ήταν φθινόπωρο όταν έφτασα στην Γερμανία. Σε αυτά τα εξωτικά μέρη, νόμιζα ότι μπορούσα να απομακρύνω τον εαυτό μου λίγο από το Μεξικό, αλλά έκανα λάθος. Οι έμποροι ναρκωτικών κατάφεραν να με πάνε βίαια πίσω. Ένα animated ντοκιμαντέρ για την βία σε σχέση με τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών στο Μεξικό.

RITA CASDIA (IT)

STANGLIRO 2014 | 04:10 MIN Video Stangliro comes from the observation of the film Metropolis by F. Lang. The images of Lang made me reflect on the representations of the masses are characterized by an emphasis impetuous and mono-directional which is opposed to impotence of the person who does not adhere to this force. In Stangliro, the conflict between the “collective body” and the independence of the individual character remains unresolved because neither of the two positions prevails, accentuating the defeat in which both are predestined: the collective body does not generate any creative force and individual character arrives to get an emancipation which manifests itself through the conquest of his incomprehensible language. Το βίντεο Stangliro προέρχεται απο το φίλμ Metropolis του F. Lang. Οι εικόνες του Lang με ώθησαν να αναλογιστώ ότι η αναπαράσταση των ανθρωπίνων μαζών χαρακτηρίζεται από μία άκριτη έμφαση μιας κατεύθυνσης, πράγμα που αντιτίθεται στην ανικανότητα του ανθρώπου ο οποίος δεν εμμένει στην δύναμή του. Στο Stangliro η διαφορά ανάμεσα στο “συλλογικό σώμα” και την ανεξαρτησία του ατόμου σε κάθε μεμονωμένο χαρακτήρα παραμένει άλυτη διότι καμία από τις δύο καταστάσεις δεν κερδίζει, τονίζοντας την ήττα στην οποία και οι δύο είναι καταδικασμένες: το συλλογικό σώμα δεν γεννά καθόλου δημιουργική δύναμη ενώ ο μεμονωμένος χαρακτήρας φτάνει σε μια χειραφέτηση η οποία εκδηλώνεται από την κατάκτηση της δικής του αδιανόητης γλώσσας.

551


MARIE-FRANCE GIRAUDON & EMMANUEL AVENEL (CA)

552

COME HERE TO SEE IF YOU ARE 2014 | 14:21 MIN This work questions our relationship to reality. It confronts two types of experiences that we have today, a virtual journey through artificial landscapes and a trip in real landscapes. The project examines the current coexistence of these two possibilities, to understand how they affect or determine our relationship to nature. Αυτό το έργο αμφισβητεί την σχέση μας με την πραγματικότητα. Αντιμετωπίζει δύο τύπους εμπειριών που έχουμε σήμερα, ένα εικονικό ταξίδι μέσα από τα τεχνητά τοπία και ένα ταξίδι μέσα σε πραγματικά τοπία. Το έργο εξετάζει την σύγχρονη συνύπαρξη αυτών των δυο πιθανοτήτων, για να καταλάβουμε πως μας επηρεάζει και πώς ορίζει την σχέση μας με την φύση.

MARCANTONIO LUNARDI (IT)

370 NEW WORLD 2015 | 05:08 MIN 370 New World is a work on the new solitude created by the economic and social crisis which crossed the whole Europe in the last ten years. The human isolation which is displayed to the spectator is, by now, part of the everyday life of many people. The author thus introduces his creative work as a kind of mirror in which the spectator may recognise some details of his or her own life. Despite the video focuses on the new media, Lunardi does not want to make any accusation. The work, in fact, is placed beyond the commonplace debate which stigmatizes technology and the social networks. Το 370 New World είναι ένα έργο που πραγματεύεται την νέα μοναξιά η οποία δημιουργείται από την οικονομική και κοινωνική κρίση, η οποία πλήττει όλη την Ευρώπη τα τελευταία δέκα χρόνια. Η απομόνωση των ανθρώπων η οποία εμφανίζεται στον θεατή είναι ως τώρα κομμάτι της καθημερινότητας πολλών ανθρώπων. Ο καλλιτέχνης λοιπόν συστήνει την δημιουργική δουλειά σαν ένα είδος καθρέπτη στο οποίο ο θεατής αναγνωρίζει κάποιες λεπτομέρειες της ζωής του. Παρ ότι το βίντεο συγκεντρώνεται στα νέα μέσα, ο Lunardi δεν θέλει να κατηγορήσει κανέναν. Η δουλειά στην πραγματικότητα τοποθετείται υπεράνω των διαξιφισμών του κοινού τόπου οι οποίες στιγματίζουν την τεχνολογία και τα κοινωνικά δίκτυα.

552


553

CARLOS MARULANDA (CO)

MI HORIZONTE 2015 | 05:51 MIN Through the personal experiences of inhabiting a city seen from the intimate of memories, the union of two perspectives of the silhouette of a city is presented, one from the countryside and one from the city, that speak of geographically opposed places united one experience of visual textures and sound environments. “Mi Horizonte” is a plastic exploration of memory and time. Μέσα από τις προσωπικές εμπειρίες της εποίκησης μιας πόλης ιδωμένη μέσα από προσωπικές εμπειρίες και την συνένωση προβάλλεται η σιλουέτα ενός οικισμού, ενός από την επαρχία και ενός από την πόλη, οι οποίες μιλούν για δύο γεωγραφικά αντίθετα σημεία ενωμένα σε μια εμπειρία οπτικών υφών και ηχητικών τοπίων Το “Mi Horizonte” είναι μια πλαστική εξερεύνηση της μνήμης και του χρόνου.

SLAWOMIR MILEWSKI (PL)

STILL CAN’T SHOW U THE FACE 2014 | 05:20 MIN Film freely relates to Gille Deleuze’s saying: we are our (own) geniality. Η ταινία ελεύθερα συνδέεται με το ρητό του Gille Deleuze’s: είμαστε η δική μας ζεστασιά.

RICARDO MUÑOZ IZQUIERDO (CO)

LAS MOSCAS TAMBIÉN DUERMEN 2015 I 07:26 MIN In the video “Las moscas también duermen” clumsy conversations, strangely unstable situations, recreated spaces and realities can be found. Some aesthetic codes such as horror, the sinister, the ironic which here are perceived with a grace of sinister, infantile, precarious and psychedelic tune. The flies also sleep talks about the perversion of the look and imagination, the body is presented by means of a strong animal essence, which underlines human behaviors and drives linked to primitive behavior, wild and instinctive. Σε αυτό το βίντεο, μπορεί κάποιος να παρατηρήσει απρόσεχτες συζητήσεις, περίεργες ασταθείς καταστάσεις, να ανασυνθέτουν χώρους και πραγματικότητες. Κάποιοι αισθητικοί κώδικες όπως ο τρόμος, η μοχθηρότητα, η ειρωνεία οι οποίες γίνονται αντιληπτές χάρη ενός μοχθηρού, παιδικού, ασταθή και ψυχεδελικού ρυθμού. Το Las moscas también duermen κουβεντιάζει την διαστροφή και την όψη της φαντασίας, το σώμα παρουσιάζεται με δυνατά ζωώδη μέσα τα οποία υπογραμμίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά και τις παρορμήσεις που συνδέονται με την αρχέγονη συμπεριφορά, την άγρια φύση και το ένστικτο.

553


10/02

>

FESTIVALS OF THE WORLD

>

OSMOSIS AUDIOVISUAL MEDIA FESTIVAL (TW)

554

> ENDSCAPES 554


555

Osmosis Audiovisual Media Festival is an independent and non-profit festival which presents video art, experimental film, audio-visual and media art through exhibitions, screenings, live performances, workshops and events in Taiwan. Osmosis festival has already invited many international artists, curators and collaborated with different international art festivals and biennales. The term “Osmosis” comes from Greek “Osmos”, which means an impulse that is similar to stimulation, promotion, and compulsion. The festival’s vision is looking at the impact of digital culture and new media development as well as positioning responses to contemporary conversion reactions.

Το οπτικοακουστικό Φεστιβάλ Osmosis είναι ένα ανεξάρτητο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα φεστιβάλ το οποίο παρουσιάζει video art, πειραματικό φίλμ, οπτικό-ακουστική και media τέχνη μέσα από εκθέσεις, προβολές και ζωντανές περφόρμανς, εργαστήρια και events στην Ταϊβάν. Το Osmosis έχει ήδη καλέσει πολλούς διεθνείς καλλιτέχνες και επιμελητές και έχει συνεργαστεί με διαφορά διεθνή φεστιβάλ και μπιενάλε. Ο όρος Ώσμωσις προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη “ωσμός” που σημαίνει μία ορμή όμοια με διέργεση, προώθηση, και παρόρμηση. Το όραμα του φεστιβάλ είναι η επήρεια της ψηφιακής κουλτούρας και νέων μέσων ανάπτυξης και η απόδοση απαντήσεων σε αντιδράσεις σύγχρονων συνομιλιών.

ENDSCAPES

ENDSCAPES

Singularity represents the critical point. When we are approaching this critical point, it will bring a great impact on human world until it becomes the consensus of human beings. But when it finally comes, it may still be surprising and unimaginable. It is like the physical properties of the black hole generated when the physical gravity approaches infinity and it is no longer within the range that the normal model can predict. How to feel the existing singularity? No matter what perspective we take, what used to be familiar is becoming strangeness between peril and hope, between regression and progress. Art that exposes us to forms of life and ways of experiencing is foreign to us. Singularity evokes unknown future that is lying in wait on the horizon. Different viewpoints motion toward unique trajectories that are leading to the critical point - Endscapes.

To Singularity εκπροσωπεί το κρίσιμο σημείο. Όταν πλησιάσουμε σε αυτό το κρίσιμο σημείο, θα φέρει πολύ μεγάλο αντίκτυπο πάνω στον κόσμο μέχρις ότου γίνει γενική αντίληψη του ανθρώπινου είδους. Αλλά όταν τελικά έρθει, μπορεί και πάλι να είναι έκπληξη και κάτι που δεν μπορούμε να φανταστούμε. Μοιάζει σαν οι φυσικές ιδιότητες μια μαύρης τρύπας να γεννήθηκαν την στιγμή που η βαρύτητα πλησιάζει το άπειρο και σταματά να είναι μέσα στην εμβέλεια του κανονικού μοντέλου που μπορούμε να προβλέψουμε. Πώς νιώθουμε το υπάρχον Singularity? Ανεξαρτήτως της προοπτικής που διαλέγουμε, αυτό το οποίο μας ήταν γνώριμο γίνεται κάτι παράδοξο ανάμεσα στην απειλή και την ελπίδα. Ανάμεσα στον αναχρονισμό και την πρόοδο. Η τέχνη η οποία μας εκθέτει σε φόρμες ζωής, και βιωματικούς τρόπους στέκει ξένη προς εμάς. Το Singularity ξυπνά το άγνωστο μέλλον το οποίο μετά περιμένει στον ορίζοντα.

CURATED BY ART SHELTER & CINEMA

Διαφορετικές οπτικές γωνίες προς μοναδικές τροχιές μας οδηγούν σε αυτό το κρίσιμο σημείο στα Endscapes.

A.S.C. is a contemporary media platform especially aims at emerging artists and new generation. The A.S.C. challenges experimentation, creativity, and exchange with visitors.

ART SHELTER & CINEMA (ASC) Επιμελημένο από την ομάδα Art Shelter & Cinema (ASC).

The A.S.C. encourages radical art and culture via communications, exhibitions, and events to break through the social and political predicament as well as makes alternative visions and bold imagination.

Η Ομάδα ASC αποτελεί μία σύγχρονη πλατφόρμα μέσων η οποία στοχεύει συγκεκριμένα στην προώθηση των ανερχόμενων καλλιτεχνών και της νέας γενιάς. Η ASC προκαλεί στα: πειραματισμό, δημιουργικότητα, και ανταλλαγή με τους επισκέπτες. Η ASC υπεραμύνεται της ριζοσπαστικής τέχνης και πολιτισμού διαμέσω των επικοινωνιών, των εκθέσεων,και δρώμενων ώστε να αποτελέσει γροθιά στο κοινωνικό και πολιτικό μόρφωμα, καθώς επίσης δημιουργεί εναλλακτικά οράματα και πρωτοποριακή φαντασία.

555


CHIH-MING FAN (TW)

556

IN THE FOG THE ABANDONED CITY 2016 | 07:34 MIN The Abandoned City, the artist creates a virtual and imaginary post-war like scene through a game engine system, which presents an abandoned territory after warfare, seen as an urban island forgotten by people. It appears quite barren, uninhabited and isolated. Στο “The Abandoned City”, ο καλλιτέχνης δημιουργεί ένα εικονικό και φαντασιακό μεταπολεμικό σκηνικό μέσα από ένα παιχνίδι μηχανικού συστήματος, το οποίο παρουσιάζει μία εγκαταλελειμμένη περιοχή μετά από το πέρας το πολέμου, ιδωμένο σαν ένα αστικό νησί ξεχασμένο από τους ανθρώπους. Φαίνεται αρκετά στείρο, ακατοίκητο και απομονωμένο.

SHU ISAKA (JP)

HABITABLE ZONE 2015 | 07:20 MIN The footage taken by CCTV was first agency that perceived an unusuality in an island. Some imaging devices are still showing images of the unusual incidents in the island. The investigators are headed for the island to make sure what it is. But they don’t know whether they would have speciality for these incidents. In this footage, a real time rendering movie as CCTV is attached on a linear sequence as story movie. It seems like the story is showing that investigators are approaching to their destination that the CCTV footage indicates, but they can never reach to the place. Yλικό μαγνητοσκοπημένο από κάμερα CCTV αποτέλεσε το πρώτο σώμα που αντιλήφθηκε ασυνήθιστη ενέργεια σε ενα νησί. Κάποιες συσκευές απεικόνισης ακόμα δείχνουν εικόνες των ασυνήθιστων περιστατικών που έλαβαν χώρα στο νησί. Οι ερευνητές οδηγούνται προς το νησί για να διερευνήσουν τί συμβαίνει. Ωστόσο δεν γνωρίζουν, εάν είναι εξειδικευμένοι για τα εν λόγω περιστατικά. Στο παρόν μαγνητοσκοπημένο υλικό, μία (πραγματικού χρόνου) real time ταινία, όπως το CCTV, είναι επικολλημένο ως γραμμική διεργασία σαν ταινία μυθοπλαστική. Φαίνεται ότι η ιστορία δείχνει ότι οι ερευνητές πλησιάζουν στον στόχο που το CCTV υλικό υποδεικνύει, αλλά δεν μπορούν ποτέ να φτάσουν στο σημείο.

556


557

DAVID ROGRIGUEZ GIMENO (SP)

DEVOLOP / MOVEMENT NO1 2011 | 03:00 MIN Walking looking trying to build an image of a singular place (Antartica) that has more to do with us than with what we try to understand. Περπατώντας και κοιτώντας στην προσπάθεια να δημιουργήσουν ένα μοναδικό σημείο (Ανταρκτική), το οποίο έχει να κάνει περισσότερο με εμάς τους ίδιους παρά με αυτό που προσπαθούμε να αντιληφθούμε.

JUDE ANOGWIH (NG/US)

VIVA ILLUSION? 2016 | 12:52 MIN This is a story on water - a shimmering, flowing driver – that has fundamental impact on humanity. It conveyed explorers and invading slave masters as well as merchants, colonial and missionary governments on its soft and yielding belly. In its fluid transboundary space, it harbors a verse state of secrets and realities as it flows, connects and reflects rippling dynamics of our being. Its path charts age long patterns of imprints nurturing and withering civiliza tions. It never forgets its past paths. Like mater and matrix, it brings healing and the crooked. Displaced populace looks further towards its luring veil envisioning signals of succor and new stories of life. Viva Illusion? is a part of an ongoing body of work that reflects on persisting frequencies of furtive journeys on global water spaces. Αποτελεί μία ιστορία μέσα στο νερό- ένας απαστράπτων οδηγός που επιπλέει, ο οποίος έχει θεμελιώδη αντίκτυπο στην ανθρωπότητα. Εγκόλπωνε κυρίους δούλων, καθώς επίσης και εμπόρους, αποικιστικές και ιεραποστολικές κυβερνήσεις μέσα στην μαλακή και γενεσιουργό κοιλιά του. Μέσα στον υγρό διασυνοριακό χώρο του, υποθάλπει ένα αντίστροφο καθεστώς μυστικών και πραγματικοτήτων ενόσω επιπλέει, συνδέει και αντικατοπτρίζει τις συνεχώς εξαπλούμενες δυναμικές της υπόστασης μας. Το μονοπάτι του χαρτογραφεί παλαιά μοτίβα αποτυπωμάτων- τρέφοντας και αποδομώντας πολιτισμούς. Ποτέ δεν ξεχνά τα παλιά του μονοπάτια. Όπως η ύλη και η μήτρα φέρει ίαση και στρέβλωση. Μετακινούμενος πληθυσμός κοιτά περαιτέρω και μπροστά στο δελεαστικό πέπλο του, οραματίζοντας σημάδια αρωγής και νέες ιστορίες ζωής. To “Viva Illusion” αποτελεί μέρος ενός ζωντανού έργου το οποίο αντικατοπτρίζει συχνότητες, που εμμένουν, κλεφτών ταξιδιών στα διεθνή ύδατα.

557


URICH LAU WAI-YUEN (SG)

558

ANIME ARMAGEDDON 2.0 2013 | 01:12 MIN Images of typical tourist postcards of the Singapore city skyline are scanned as a video diptych with one in a dusk/dawn equivocal moment, the other being destroyed by cartoonish bombings and fires superimposed from Japanese anime. The video work illustrates paradoxical notions between fact and fantasy, anxiety and tranquility, and the cycle of creation, destruction to re-creation of a new state of existence. Εικόνες μιας τυπικής τουριστικής κάρτ ποστάλ από την Σιγκαπούρη, με τον ορίζοντα της πόλης να σκανάρεται σαν βίντεο δίπτυχο με μια διφορούμενη στιγμή λυκαυγούς/λυκόφωτος, το άλλο κατεστραμμένο από βομβαρδισμούς σαν σε καρτούν και φωτιές υπερτεθειμένες από Ιαπωνικά άνιμε. Το βίντεο παρουσιάζει παράδοξες έννοιες ανάμεσα στην πραγματικότητα και την φαντασία, το άγχος και την ηρεμία και τον κύκλο δημιουργίας καταστροφής επαναδημιουργίας μιας νέας κατάστασης ύπαρξης.

WEN-HSIN TENG NOMAD PLANET (TW)

THE UNDISCOVERED CITY 2016 | 08:05 MIN When, in the future, technology replaces all labor, does technology then also replace mankind? For decades now, the relationship between man and machine has been a point of exploration in art and philosophy. The drone seen flying here is like a mechanical bird, flying endlessly through the architectural jungle of the city, searching expectantly for its other half. Όταν, στο μέλλον η τεχνολογία αντικαθιστά όλη την εργασία, αντικαθιστά και τον άνθρωπο? Για δεκαετίες τώρα η σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και την μηχανή αποτελεί σημείο εξερεύνησης στην τέχνη και την φιλοσοφία. Το drone το οποίο φαίνεται να πέτα εδώ είναι σαν μηχανικό πουλί, το οποίο πετά αδιάκοπα μέσα από την αρχιτεκτονημένη ζούγκλα της πόλης ψάχνοντας με αγωνία το άλλο του μισό.

558


559

IURY LECH (SP)

WUXIÀN 2018 | 04:00 MIN Wuxiàn, that in Chinese means unlimited or infinitely, is a immersive sensory exploration of the universal micro and macro waves, by means of dense audiovisual texture treatments, that brings alive an hypnotic and abstract way to conceive digital experimentalism. Wuxiàn, το οποίο στα κινέζικα σημαίνει ατελείωτο ή άπειρο είναι μια εμβυθιστική αισθητηριακή εξερεύνηση των γνωστών μίκρο και μάκρο κυμάτων, με την έννοια των πυκνών οπτικοακουστικών υφών οι οποίες φέρνουν στην ζωή τον υπνωτικό και αφαιρετικό τρόπο αντίληψης του ψηφιακού πειραματισμού.

WEI-MING HO (TW)

SELF-DESTRUCTION FOR ETERNITY 2011 | 06:26 MIN The video is made from game engine which record and remix the images to re-comprehend singularity from technology development, science evolution, human relationships. Το βίντεο έχει φτιαχτεί από μια παιχνιδομηχανή η οποία καταγράφει και συνθέτει τις εικόνες για να κατανοήσει εκ νέου το singularity από την σκοπιά της τεχνολογικής ανάπτυξης, επιστημονικής προόδου και των ανθρώπινων σχέσεων.

559


10/03

>

FESTIVALS OF THE WORLD

>

THE W:OW ART FILM & VIDEO FESTIVAL (DE)

>

SINGULARITY WOW

560

560


561

As a part of THE W:OW PROJECT and dedicated to the audio -visual medium, THE W:OW ART FILM AND VIDEO FESTIVAL is dealing thematically with the Present and Future of planet Earth under the influence of the human species. WE ARE ONE WORLD is not just another artistic topic, it is the complex reality and at the same time an Utopia that matters. The „world“ is not just planet Earth as an all encompassing whole, but also the „world“ in terms of the environment or place the individual is living in: family, circle of friends, society, city, region, country or continent, or other sortlike unities marking the individual and collective identity, their relation between each other, and the responsibility of the individual for each other and the Whole. Initiated by artvideoKOELN & The New Museum of Networked Art – directed by Wilfried Agricola de Cologne – The W:OW Art Film & Video Festival is representing such a sample world on a small scale, in which artists, curators and worldwide networking partners and, not to forget, the audience are acting in mutual respect, demonstrating the diversity of artistic and curatorial concepts. According to its concept, the W:OW Project and its festival - incorporating different levels on a local and global scale – are manifesting at many venues all over the world - in 2017 in different constellations in India (Kolkata & Kochi Muziris Biennial Kerala), Ecuador, Brazil, Greece, Cyprus, Venezuela, Ethiopia, Ukraine.

SINGULARITY WOW Living in the mass society of our time, is generating both at the same time – feeling safe and, at the same time lost in the anonymity of the mass and the need for breaking out of the anonymity, being particular, singular, differently than the others, forming on one hand secret societies of like minded and – generating on the other hand the phenomenon of self -relatedness and permanent self-profiling causing consequently the loss of one’s own connectivity to nature and society. The videos by Yao Cong, Francesca Leoni, Bill Domonkos, S/n, and Francesca Lolli reflect such contemporary phenomenons celebrating singularity each one in its own way by using an individual language of the physical performance.

CURATED BY AGRICOLA DE COLOGNE Agricola de Cologne is the director and curator of artvideo KOELN international, founded in 2005 – running the Cologne OFF International Festival Network. The latest festival format is representing – The W:OW Art Film & Video Festival founded in 2017. 561

Ως μέρος του THE W:OW PROJECT και αφιερωμένο στα οπτικοακουστικά μέσα, το W:OW ART FILM AND VIDEO FESTIVAL απασχολείται θεματικά με το παρόν και το μέλλον της Γης υπό την επιρροή των ανθρώπινων ειδών. Το WE ARE ONE WORLD δεν είναι απλώς ένα ακόμη καλλιτεχνικό θέμα, πρόκειται για μία περίπλοκη πραγματικότητα και ταυτόχρονα για μία Ουτοπία που παίζει σημαντικό ρόλο. Ο κόσμος δεν είναι μόνο η Γη ως κάτι που περιλαμβάνει τα πάντα – αλλά και το περιβάλλον ή ο χώρος όπου ζει κάποιος: η οικογένεια, ο φιλικός κύκλος, η κοινωνία, η πόλη, η περιοχή, η χώρα, η ήπειρος ή παρόμοιες ενότητες που σημαδεύουν το άτομο και τη συνολική του ταυτότητα, τη σχέση του με τους άλλους και την υποχρέωσή του προς τον καθένα ξεχωριστά και το σύνολο. Το W:OW Art Film & Video Festival δημιουργήθηκε από τους artvideoKOELN & The New Museum of Networked Art, σκηνοθετήθηκε από τον Wilfried Agricola de Cologne και αντιπροσωπεύει ένα δείγμα από τον κόσμο σε μικρή κλίμακα, στον οποίο καλλιτέχνες, curators, το παγκόσμιο δίκτυο συνεργατών, και ας μην ξεχνάμε το κοινό, φέρονται με αμοιβαίο σεβασμό δείχνοντας έτσι τη ποικιλία των καλλιτεχνικών και επιμελητικών συγκειμένων. Ανάλογα με τo concept, το φεστιβάλ W:OW Project ενσωματώνει διαφορετικά επίπεδα τοπικής και παγκόσμιας κλίμακας και ταξιδεύει σε πολλά μέρη του κόσμου. Το 2017 παρουσιάστηκε στην Ινδία (Kolkata & Kochi Muziris Biennial Kerala), στο Εκουαδόρ, στη Βραζιλία, στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στη Βενεζουέλα, στην Αιθιοπία και στην Ουκρανία.

SINGULARITY WOW Η σύγχρονη ζωή στις μαζικές κοινωνίες, δημιουργεί, ταυτόχρονα, το αίσθημα της ασφάλειας και το αίσθημα του να νιώθεις χαμένος στην ανωνυμία του κόσμου, την ανάγκη να βγεις από αυτή την ανωνυμία, να νιώσεις ιδιαίτερος, μοναδικός και διαφορετικός από τους άλλους, κάτι που αφενός δημιουργεί μυστικές κοινωνίες της ίδιας ιδεολογίας και αφετέρου το φαινόμενο της αυτό-συσχέτισης και του μόνιμου αυτό-προφίλ, προκαλώντας εν συνεχεία την απώλεια της επαφής του ατόμου με τη φύση και την κοινωνία. Τα βίντεο των καλλιτεχνών Yao Cong, Francesca Leoni, Bill Domonkos, S/n, και Francesca Lolli αντικατοπτρίζουν τέτοια σύγχρονα φαινόμενα και τιμούν τη μοναδικότητα του καθενός, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα του σώματος.

CURATED BY AGRICOLA DE COLOGNE Ο Agricola de Cologne είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής και επιμελητής του προγράμματος artvideoKOELN international, το οποίο ιδρύθηκε το 2005 και διαχειρίζεται το δίκτυο CologneOFF International Festival Network. Το τελευταίο φεστιβάλ παρουσιάζει το The W:OW Art Film & Video Festival που ιδρύθηκε το 2017.


YAO CONG (CH)

562

B²EAU²T²Y 2014 | 15:30 MIN The matter between civilization and nature has become a portrayal of human desires, and the continuous understanding and representation of nature has become a way of human civilization expansion. Human beings transform nature in the nature landscape, human beings explore the potential of desire from human nature, human beings move in contradiction, and proceed the so-called forward. Civilization has long indulged in the pleasure of camouflage. Being admired or merely accepted is a polarizing desire when gender identities are adopted or imposed. Nature become the symbol of truth and Utopia. Combining image language with Contemporary Dance Theater in an unprecedented form of dance video, I have blurred the line between real space and surreal space by advancing bidirectional narration through the wearing and removal of makeup. Straightforwardly unmask the cruelty of the subject in an infinite cycle using symbolization to deconstruct existing rights, orders, systems and values. Το ζήτημα μεταξύ του πολιτισμού και της φύσης απεικονίζει τις ανθρώπινες επιθυμίες, ενώ η συνεχής κατανόηση και αναπαράσταση της φύσης αποτελεί ένα τρόπο επέκτασης του ανθρώπινου πολιτισμού. Οι άνθρωποι μετατρέπουν τη φύση στο φυσικό τοπίο, οι άνθρωποι εξερευνούν τη δυναμική της επιθυμίας της ανθρώπινης φύσης, οι άνθρωποι προχωρούν αντιφατικά και κινούνται προς αυτό που ονομάζουμε μπροστά. Ο πολιτισμός επιδίδεται εδώ και καιρό στην απόλαυση του καμουφλάζ. Ο θαυμασμός ή έστω απλώς η αποδοχή είναι μία επιθυμία που προκαλεί πόλωση όταν η ταυτότητα του φύλου υιοθετείται ή επιβάλλεται. Η φύση γίνεται το σύμβολο της αλήθειας και της Ουτοπίας. Συνδυάζοντας τη γλώσσα της εικόνας με το σύγχρονο θεατρικό χορό σε ένα πρωτόγνωρο είδος χορευτικού βίντεο, ο καλλιτέχνης έχει θολώσει τη γραμμή του ορίου μεταξύ του πραγματικού και του σουρεαλιστικού χώρου εξελίσσοντας την αμφίδρομη αφήγηση μέσα από την ύπαρξη και την αφαίρεση του μακιγιάζ. Απλά αποκαλύπτεται η σκληρότητα του υποκειμένου σε έναν ατέλειωτο κύκλο χρησιμοποιώντας το συμβολισμό για την αποδόμηση των υπαρχόντων δικαιωμάτων, των εντολών, των συστημάτων και των αξιών.

FRANCESCA LEONI (IT)

EGO – CRAZIA (CHAPTER 1) 2016 | 08:20 MIN The dynamics and search of power inside oneself and inside society. What pushes someone in the search of personal and social power and how it transforms human beings. Το έργο παρουσιάζει τη δυναμική και την αναζήτηση της ισχύος μέσα στον εαυτό μας και μέσα στη κοινωνία. Τι είναι αυτό που ωθεί κάποιον στην αναζήτηση της προσωπικής και της κοινωνικής δύναμης και πώς αυτό αλλάζει τους ανθρώπους;

562


563

BILL DOMONKOS (US)

IL CUSTODE/THE CUSTODIAN 2013 | 03:19 MIN A short film by Bill Domonkos that combines archive film footage and 3D animation. Inspired by the androerotic art of Tom of Finland and set to the music of Puccini’s “E lucevan le stelle” from the opera Tosca. Το έργο Il Custode/The Custodian είναι μία μικρού μήκους ταινία από τον Bill Domonkos η οποία συνδυάζει πλάνα από αρχειοθετημένο υλικό με το 3D animation. Εμπνέεται από την ερωτική τέχνη του Tom of Finland, η οποία εστιάζει στον άνδρα, και εναρμονίζεται με τη μουσική του Puccini, “E lucevan le stelle”, από την όπερα Tosca.

S/N (JENNIDA CHASE & HASSAN PITTS) (US)

THE FAWN 2017 | 08:15 MIN The Fawn is a collaborative, intergenerational storytelling project for the 21st century. This social media born, expanded cinema work unites art and life through the reinvention and the magical realism of a child’s imagination, who is constantly stuck at her parent’s work, and she moves to another level with Snapchat. The Fawn is a no budget work that utilizes free mobile applications to explore character and contemporary issues in ecology through the whimsical perspective of childhood. Το βίντεο Fawn είναι ένα συλλογικό, μεταξύ των γενεών αφηγηματικό project για τον 21ο αιώνα. Με την εφεύρεση του συγκεκριμένου κοινωνικού δικτύου εξελίχθηκε ο κινηματογράφος, ο οποίος ενώνει πλέον την τέχνη και τη ζωή, μέσω του επαναπροσδιορισμού και του μαγικού ρεαλισμού της φαντασίας ενός παιδιού, που είναι διαρκώς κολλημένο στη δουλειά των γονιών του και πηγαίνει σε ένα άλλο επίπεδο με το Snapchat. Το Fawn είναι μία δουλειά χωρίς προϋπολογισμό, η οποία χρησιμοποιεί δωρεάν εφαρμογές κινητών για να εξερευνήσει το χαρακτήρα και τα σύγχρονα θέματα της οικολογίας μέσα από την ευφάνταστη οπτική της παιδικής ηλικίας.

FRANCESCA LOLLI (IT)

THE DYING LILIUM 2016 | 03:27 MIN The video performance is the transposition of men sacking Mother Nature. Το βίντεο απεικονίζει την αντιμετάθεση των ανθρώπων που λεηλατούν τη Μητέρα Φύση.

563


10/04

>

FESTIVALS OF THE WORLD

>

THE WORLD FESTIVAL OF ANIMATED FILM ANIMAFEST ZAGREB (HR)

564

> BEST OF ANIMAFEST ZAGREB 2017 564


565

The World Festival of Animated Film – Animafest Zagreb, established in 1972, is the second oldest film festival in the world completely dedicated to animation. Animafest Zagreb always has been, alongside festivals in Annecy, Ottawa and Hiroshima, a part of the obligatory circuit in the animation community’s calendar. Animafest’s Grand Prix winners directly qualify for the Academy Award and the European Animation Award.

Το World Festival of Animated Film – Animafest Zagreb ιδρύθηκε το 1972 και είναι το δεύτερο παλαιότερο παγκόσμιο φεστιβάλ αφιερωμένο στο animation. Το Animafest Zagreb πάντα ήταν μαζί με φεστιβάλ όπως τα Annecy, Ottawa και Hiroshima, ένα γεγονός που δεν χάνεται στα ημερολόγα της κοινότητας του animation.

BEST OF ANIMAFEST ZAGREB

Οι νικητές του Animafest’s Grand Prix αυτόματα προκρίνονται στα Academy Award και τα European Animation Award. Με βάση το γεγονός ότι είναι μία από τις κορυφαίες διεθνείς εκδηλώσεις animation και το μόνο φεστιβάλ τέτοιου κύρους στην Κροατία, το Animafest Zagreb λειτουργεί σαν μια γέφυρα ανάμεσα στη σκηνή του animation και το τοπικό κοινό (πάνω από το 80 τοις εκατό των επιλεχθέντων αποτελούν πρεμιέρες), αλλά ταυτόχρονα την αναδημιουργεί ενεργά, ανεβάζοντας διαρκώς το επίπεδο της οπτικοακουστικής κουλτούρας στην κοινωνία. Έτσι, το φεστιβάλ του Zagreb παρουσιάζει τα καλύτερα και πιο πρόσφατα έργα που συναγωνίζονται για βραβεία υψηλού κύρους καθώς και τις νεότερες τάσεις στο είδος. Μέσα από την διασκέδαση, την κοινωνικοποίηση και τη μάθηση, το Animafest ενώνει πολίτες όλων των γενεών και ευσεβείς καλεσμένους από διάφορα μέρη του κόσμου σε μια μεγάλη και πολύχρωμη εορτή αποτίοντας φόρο τιμής στην τέχνη του animation.

The award winners of the short animations category in Animafest Zagreb 2017.

BEST OF ANIMAFEST ZAGREB

As one of the leading international animation events and the only Croatian film festival with such a status, Animafest Zagreb serves as a bridge between the animation scene and the local audience (more than 80 percent of the selection consists of premieres), but also actively creates it, continually raising the level of audiovisual culture in the society. The Zagreb festival therefore presents the best and latest works competing for prestigious awards and the most relevant and interesting trends. Through entertainment, socialisation and learning, Animafest connects citizens of all generations and respected guests from different parts of the world at a large and colorful festivity paying tribute to animation art.

Οι βραβευμένες ταινίες animation στην κατηγορία μικρού μήκους του Animafest Zagreb 2017.

565


GRAND PRIX: ŠPELA ČADEŽ (SI/HR)

566

NIGHTHAWK 2016 | 08:50 MIN A badger is lying motionless on a local road. A police patrol approaches the body in the dark. They soon realise that the animal is not dead; the badger is dead drunk! When the police attempt to drag the creature off the road, he wakes up and things take a strange turn. Ένας κάστορας βρίσκεται ακινητοποιημένος σε μια τοπική οδό. Ένα περιπολικό προσεγγίζει το σώμα μέσα στο σκοτάδι. Σύντομα συνειδητοποιούν ότι το ζώο δεν είναι νεκρό, στην πραγματικότητα ο κάστορας είναι μεθυσμένος! Όταν η αστυνομία επιχειρεί να απομακρύνει το ζώο από τον δρόμο, αυτό ξυπνάει και τα πράγματα παίρνουν καινούρια τροπή.

AUDIENCE AWARD: EVA CVIJANOVIĆ (CA/HR)

HEDGEHOG’S HOME 2017 | 10:00 MIN A hedgehog lives in a luscious forest. All the other animals admire but also envy him. However, Hedgehog’s resilient loyalty to his home irritates four insatiable beasts who set out to attack Hedgehog’s home. A thrilling prickly showdown follows. Based on Branko Ćopić’s classic poem, Hedgehog’s Homeis a heart-warming universal tale for all the generations reminding us that, indeed, there is no place like home. Ένας σκατζόχοιρος ζει σε ένα εύφορο δάσος. Όλα τα άλλα ζώα τον θαυμάζουν αλλά και τον φθονούν. Παρόλα αυτά, η αμετάκλητη αφοσίωση του σκατζόχοιρου για το σπίτι εκνευρίζει τέσσερα ανικανοποίητα θηρία που αποφασίζουν να κάνουν επίθεση στο σπίτι του. Τότε ακολουθεί μια αγωνιώδης και γεμάτη αγκάθια αναμέτρηση. Βασισμένο στο κλασικό ποίημα του Branko Ćopić, το Hedgehog’s Home είναι μια αξιολάτρευτη ιστορία που στόχο έχει να υπενθυμίσει σε όλες τις γενιές ότι, όντως, δεν υπάρχει άλλο μέρος σαν το σπίτι.

BEST CROATIAN FILM: CHINTIS LUNDGREN (EE/HR/CA)

MANIVALD 2017 | 12:57 MIN Manivald is a fox in his early 30s. He is still living at home with his mother. One day a young hot wolf called Toomas comes to fix the washing machine. A love triangle develops between the three of them. Things get out of hand and Manivald realizes that it is time to move out. Ο Manivald είναι μια αλεπού στα τριάντα της. Μένει ακόμα στο σπίτι της μαμάς του. Μια ημέρα ένα ωραίος νεαρός λύκος, ο Toomas έρχεται να φτιάξει το πλυντήριο. Τότε προκύπτει ένα ερωτικό τρίγωνο μεταξύ αυτών. Η κατάσταση βγαίνει εκτός ελέγχου και τότε ο Manivald συνειδητοποιεί ότι ήρθε η ώρα να μετακομίσει.

566


567

BEST STUDENT FILM: RENATA GĄSIOROWSKA (PL)

PUSSY 2016 | 08:22 MIN A young girl spends an evening alone at home. She decides to have a sweet solo pleasure session, but not everything goes according to plan. Μία νεαρή κοπέλα περνάει το απόγευμα μόνη της. Αποφασίζει να περάσει μια σόλο απολαυστική “συνεδρία”, αλλά τα πράγματα δεν πάνε όπως τα έχει σχεδιάσει.

BEST FILM FOR CHILDREN: CHRISTINA SUSANNA NERLAND (UK)

LEAVE A PRINT 2016 | 05:14 MIN After a long winter, a family of arctic foxes shakes off their winter coats only to discover that the paws of their old leader have gone transparent. As time progresses, the transparency keeps spreading and the old fox starts to become isolated from the rest of the pack. When winter comes around, he has become fully transparent except for the paw prints he leaves in the snow. He decides to leave the pack in the middle of the night, but his family follows him, hoping to catch one last glimpse of him before he is gone. Μετά από ένα βαρύ χειμώνα, μια οικογένεια αρκτικών αλεπούδων αποχωρίζεται τα χειμωνιάτικα δέρματα της και προς έκπληξη όλων ανακαλύπτουν ότι οι πατούσες του παλιού αρχηγού τους έχουν γίνει αόρατες. Καθώς ο χρόνος περνάει, η ηλικιωμένη αλεπού εξαφανίζεται σταδιακά και αρχίζει να απομωνόνεται από την υπόλοιπη αγέλη. Όταν ο χειμώνας ξανάρχεται, έχει πλέον γίνει εντελώς αόρατος με μόνη εξαίρεση το αποτύπωμα που οι πατούσες του αφήνουν στο χιόνι. Αποφασίζει τότε να εγκαταλείψει την αγέλη στη μέση της νύχτας, αλλά η οικογένειά του τον ακολουθεί ελπίζοντας ότι θα καταφέρουν να τον δουν για μια τελευταία φορά πριν εξαφανιστεί.

567


SECTION 1 1 >W


ADAF 2018

*⁄

RKSHOPS


>

WORKSHOPS

570

PHOTO CREDIT > SAMARAS CONSTNATINOS

11/01

> KLARA RAVAT (ES) > SNIFFING THE EXTRATERRESTRIAL 570


571

Sniffing the extraterrestrial is an experimental scent workshop involving the creation of different fragrances based on the potential speculation of the existing aromas in extraterrestrial places and the creatures that inhabit those worlds. Grey, Arcturian, Sirians and Nordic aliens, little green men and Flatwood monsters and reptilians. How do all these extraterrestrial creatures smell like?

BIO Klara Ravat is an olfactory artist an experimental filmmaker based in Berlin. After studying qualitative trend research in Barcelona Klara moved to The Netherlands where she graduated with a Bachelor of Arts (ArtScience at The Royal Academy of Arts). Atthe same time she studied Psychology at the Open University of Catalonia. Klara is the co-founder and the current organizer of the Smell Lab, a community project that focuses on the investigation and practice of the art and science of the sense of smell. In 2017 she teamed up with the Institute for Art and Olfaction, and together they co-produce the Experimental Scent Summit and in 2016-17 she was an artist in residency at Mediamatic, Amsterdam.

571

To εργαστήριο Sniffing the extraterrestrial είναι ένα πειραματικό οσφρητικό εργαστήριο που συμπεριλαμβάνει την δημιουργία διαφορών οσμών βασισμένο στην πιθανή υπόθεση ύπαρξης μυρωδιάς σε εξωγήινα μέρη και σε πλάσματα που κατοικούν εκεί. Γκρίζοι, Αρκτούριοι, Σείριοι, και Βόρειοι εξωγήινοι, μικροί πράσινοι άνθρωποι, τέρατα και reptilians. Πως μπορεί να μυρίζουν όλα αυτά τα εξωγήινα πλάσματα?

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Klara Ravat είναι μια οσφρητική καλλιτέχνις και πειραματική φιλμογράφος με έδρα το Βερολίνο. Μετα τις σπουδές της σε ποιοτική έρευνα γύρω από τα trend στην Βαρκελώνη, η Klara μετακόμισε στην Ολλανδία από όπου και αποφοίτησε με Bachelor of Arts (ArtScience at The Royal Academy of Arts). Την ίδια περίοδο σπούδασε ψυχολογία στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο της Καταλονίας. Η Klara είναι συν ιδρύτρια και οργανωτής στο Smell Lab, μια κοινότητα η οποία επικεντρώνεται στην έρευνα και την πρακτική της τέχνης και των επιστημών της οσμής. Το 2017 μπήκε στην ομάδα του Ινστιτούτου τεχνών και όσφρησης και μαζί συν-δημιούργησε το Experimental Scent Summit. Στο διάστημα 2016-17 ήταν resident artist στο Mediamatic, στο Amsterdam.


11/02

>

WORKSHOPS

572

> MARTIAL GEOFFRE -ROULAND (FR) > MACHINE LEARNING & CREATIVE CODING

572


573

Machine learning is a field of study applied to artificial intelligence and programmation, opening an infinity of new possibilities in creative projects.

Το Machine learning είναι ένα πεδίο έρευνας το οποίο εφαρμόζεται στην τεχνητή νοημοσύνη και τον προγραμματισμό, ανοίγοντας άπειρες νέες πιθανότητες για δημιουργικά πρότζεκτ.

This meeting will serve to do a brief explanation of different concepts around these techniques, a review of artistic and creative projects using this approach, and also explore some different opensource tools designed for creative projects.

Αυτό το εργαστήριο θα προσφέρει μια σύντομη επεξήγηση διαφορετικών θεματικών γύρω από αυτές τις πρακτικές, μια σύνοψη καλλιτεχνικών και δημιουργικών πρότζεκτ τα οποία χρησιμοποιούν αυτή την προσέγγιση, και εξερευνούν κάποια διαφορετικά εργαλεία opensource ειδικά σχεδιασμένα για δημιουργικά πρότζεκτ.

BIO Martial Geoffre-Rouland is an interactive French designer, resident in Lyon, founder of the interactive design studio screen-club. A graduate of Elisava Barcelona, Graduate School of Design and Engineering, his work focuses on digital art and new technologies. Jack of all trades, his projects are the fruit of collaborations with artists, independent studios, graphic designers, companies, in fields as diverse as the web, digital installations or scenography. Since 2009, he has been conducting workshops and conferences internationally on technical and theoretical subjects, helping participants to develop the potential of digital and code language around various practices, visual, sound or data visualization. This workshop is suggested by Mirage Festival, in the framework of our collaboration for our special category Festivals Of The World.

573

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Martial Geoffre-Rouland είναι ένας Γάλλος σχεδιαστής διαδραστικών έργων και κάτοικος της Λυών, ιδρυτής του interactive design studio screen-club. Απόφοιτος του Elisava Barcelona, τμήμα Design και Engineering, η δουλειά του επικεντρώνεται στην ψηφιακή τέχνη και τις νέες τεχνολογίες. Τα πρότζεκτ του είναι ο καρπός της συνεργασίας του με καλλιτέχνες, ανεξάρτητα στούντιο, γραφίστες, εταιρίες, σε πεδία τόσο ποικίλα όσο το διαδίκτυο, ψηφιακές εγκαταστάσεις ή και σκηνογραφία. Από το 2009, πραγματοποιεί workshops και συνέδρια σε διεθνές επίπεδο για τεχνικά και θεωρητικά ζητήματα, βοηθώντας τους συμμετέχοντες να αναπτύξουν την προοπτική τους για ψηφιακή γλώσσα και κώδικα για εφαρμογή σε διάφορες πρακτικές όπως, οπτικά, ήχος και data visualization. Αυτό το εργαστήριο προτάθηκε από το Mirage Festival, στo πλαίσιo της συνεργασίας μας για την κατηγορία Festivals Of The World.


11/03

>

WORKSHOPS

574

> CÉSAR ESCUDERO ANDALUZ (ES/AT)

>

WHAT’S UP PHYSICAL NETBOTS, THEORY AND PRACTICE WORKSHOP 574


575

Theoretically, this workshop addressed to those who have concerns about critical Interfaces, new media cultural politics and non-conformism towards the Internet data management, especially tracking Web site location and Web site analysis, design homogenization and GUI standards. Practically, it focuses on basic circuit development, welding and the ensemble of BEAM robotics – which stands for Biology, Electronics, Aesthetics, and Mechanics. These physical NETBots work by taking the human body capacitance as input, through conductive material, and interacts with another graphical interface on capacitive surfaces like touch-screens.

BIO César Escudero Andaluz is an artist and researcher focused on Human-Computer Interaction, interface criticism, digital culture and its social and political effects. His work spans image -making, sculpture, videogame, installation, networked culture, IoT, robotics, media archaeology. Since 2011 he is researching at the Kunstuniversität Linz in Interface Culture LAB. His artworks have been shown in international electronic-art events, museums, galleries and conferences including ARS ELECTRONICA CENTER (AT) /ZKM (DE) ISMAR2015 (JP) / WRO2015 (PL) / TRANSNUMERIQUES (FR) / HANGAR. ORG (ES) / KIKK (BE) / ROME MEDIA ART FESTIVAL (IT)/ ADAF (GR).

575

Θεωρητικά, αυτό το εργαστήριο απευθύνεται σε όσους έχουν ανησυχίες σχετικά με τις κρίσιμες διεπαφές, την πολιτιστική πολιτική των νέων μέσων και τη μη συμμόρφωση προς τη διαχείριση των δεδομένων στο Διαδίκτυο, ιδίως την παρακολούθηση της τοποθεσίας στο Web και της ανάλυσης ιστότοπων, την ομογενοποίηση σχεδιασμού και τα πρότυπα GUI. Πρακτικά, επικεντρώνεται στην ανάπτυξη βασικών κυκλωμάτων, τη συγκόλληση και το σύνολο της ρομποτικής BEAM – ακρωνύμιο προερχόμενο από τις λέξεις Βιολογία, Ηλεκτρονική, Αισθητική και Μηχανική. Αυτά τα φυσικά NETBots λειτουργούν λαμβάνοντας την χωρητικότητα του ανθρώπινου σώματος ως είσοδο, μέσω αγώγιμου υλικού, και αλληλεπιδρούν με μια άλλη γραφική διεπαφή σε χωρητικές επιφάνειες όπως οθόνες αφής.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο César Escudero Andaluz είναι καλλιτέχνης και ερευνητής που επικεντρώνεται στην αλληλεπίδραση ανθρώπου -ηλεκτρονικού υπολογιστή, στην κριτική σχετικά με τη Διεπαφή, στον ψηφιακό πολιτισμό και στα κοινωνικά και πολιτικά του αποτελέσματα. Η δουλειά του περιλαμβάνει τη δημιουργία εικόνων, τη γλυπτική, το videogame, την εγκατάσταση, την πολιτιστική δικτύωση, τη διαδικτυακή ροή, τη ρομποτική, την αρχαιολογία των μέσων ενημέρωσης. Από το 2011, εργάζεται ως ερευνητής στο Kunstuniversität Linz στο Interface Culture LAB. Τα έργα του έχουν παρουσιαστεί σε διεθνείς εκθέσεις ηλεκτρονικής τέχνης, μουσεία, γκαλερί και συνέδρια, όπως: ARS ELECTRONICA CENTER (AT), ZKM (DE) ISMAR2015 (JP), WRO2015 (PL), TRANSNUMERIQUES (FR), HANGAR. ORG (ES), KIKK (BE), ROME MEDIA ART FESTIVAL (IT), ADAF (GR).


>

WORKSHOPS

576

> CÉSAR ESCUDERO ANDALUZ & MARTIN NADAL (ES/AT) > BITCOIN OF THINGS (BOT) THEORY AND PRACTICE WORKSHOP

PHOTO CREDIT > SAMARAS CONSTNATINOS

11/04

576


577

This is a Workshop addressed to those who have concerns with Media Art, Digital culture, Critical Economy, Electronics and Internet of Things (IoT). Theoretically, it introduces concepts, examples, art-works and books in order to understand Bitcoin and Blockchain world. Practically proposes to work with a basic electronic circuit, welding and microcontrollers building a playful bitcoin miner. The objective is to transform daily life objects (E.g. Maracas, hammers or salt shakers) into Bitcoin miners able to connect to the blockchain, calculating a hash to trying to get a reward of 12.5 Bitcoins.

BIO César Escudero Andaluz is an artist and researcher focused on Human-Computer Interaction, interface criticism, digital culture and its social and political effects. His work spans image-making, sculpture, videogame, installation, networked culture, IoT, robotics, media archaeology. Since 2011 he is researching at the Kunstuniversität Linz in Interface Culture LAB. His artworks have been shown in international electronic -art events, museums, galleries and conferences including ARS ELECTRONICA CENTER (AT), ZKM (DE), ISMAR2015 (JP), WRO2015 (PL), TRANSNUMERIQUES (FR), HANGAR. ORG (ES), KIKK (BE), ROME MEDIA ART FESTIAL (IT), ADAF (GR). Martin Nadal (BSc) is an artist/developer based in Linz and studying the Interface Cultures program at KunstUni. In the past years he has collaborated in a variety of projects and taught some workshops related to art and technology. He is also interested in illustration and cinematography. And lately is developing few works about bitcoin and cryptocurrencies. His works have been shown at Medialab Prado (ES), Ars Electronica(AT), AMRO Festival (AT) y Settimana della scienza (AT), ZKM(DE), ADAF(GR)

577

Αυτό είναι ένα εργαστήριο το οποίο απευθύνεται σε αυτούς που έχουν ανησυχία πάνω στην ψηφιακή τέχνη, κουλτούρα αλλά και την κριτική οικονομία, την ηλεκτρονική και το Internet of Things (IoT). Θεωρητικά, συστήνει ιδέες και παραδείγματα, έργα τέχνης και βιβλία ώστε να καταλάβουμε τον κόσμο των Βitcoin και Blockchain. Πρακτικά προτείνει δουλειά με βασικά ηλεκτρονικά κυκλώματα, συγκολλήσεις και microcontrollers τα οποία χτίζουν ένα παιχνιδιάρικο bitcoin miner. Το ζητούμενο είναι η μεταμόρφωση των αντικειμένων της καθημερινότητας (π.χ. μαράκες, σφυριά, αλατιέρες) σε Bitcoin miners ικανά να συνδεθούν στο blockchain, να υπολογίσουν έναν κατακερματισμό προσπαθώντας να κερδίσουν ένα βραβείο της τάξεως των 12.5 Bitcoins.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο César Escudero Andaluz είναι ένας καλλιτέχνης και ερευνητής ο οποίος ασχολείται με την διάδραση του Ανθρώπου με τους υπολογιστές, την κριτική για τα interface, την ψηφιακή κουλτούρα και τις κοινωνικές και πολιτικές της επιδράσεις. Η δουλειά του εκτείνεται από την δημιουργία εικόνων, στα γλυπτά, στα βιντεοπαιχνίδια στις εγκαταστάσεις στην δικτυακή κουλτούρα, IoT, ρομποτική, ψηφιακή αρχαιολογία. Από το 2011 είναι ερευνητής στο Kunstuniversität Linz στο Interface Culture LAB. Τα έργα του έχουν εκτεθεί σε διεθνή event ηλεκτρονικής τέχνης, μουσεία, γκαλερί και συνεδρία ανάμεσα σε άλλα ARS ELECTRONICA CENTER (AT), ZKM (DE), ISMAR2015 (JP), WRO2015 (PL), TRANSNUMERIQUES (FR), HANGAR. ORG (ES), KIKK (BE), ROME MEDIA ART FESTIVAL (IT), ADAF (GR). Ο Martin Nadal (BSc) είναι ένας καλλιτέχνης/ developer με έδρα το Linz ο οποίος σπουδάζει στο πρόγραμμα Interface Cultures του KunstUni. Στα προηγούμενα χρόνια έχει συνεργαστεί με μια πληθώρα από πρότζεκτ και έχει διδάξει κάποια εργαστήρια σχετικά με τις τέχνες και την Τεχνολογία. Επίσης ενδιαφέρεται για το illustration και την κινηματογραφία. Πρόσφατα αναπτύσσει κάποια έργα σχετικά με το bitcoin και τα cryptocurrencies. Η δουλειά του έχει εκτεθεί στα Medialab Prado (ES), Ars Electronica(AT), AMRO Festival (AT) y Settimana della scienza (AT), ZKM (DE), ADAF (GR).


>

WORKSHOPS

578

> MARTIAL GEOFFRE -ROULAND (FR)

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

11/05

>

AUGMENTED REALITY & OPENFRAMEWORKS 578


579

This workshop will explore different technical and creative possibilities around augmented reality, using openframeworks – an open source C++ for creative coding. After a brief summary of artistic projects and an introduction to the framework, multiples micro - projects will be realized during this day, including computer vision and image manipulation (openCV), pattern & images recognition (ARKit), and a first introduction to machine learning tools for real time captation. Personal laptop needed for each participant ( Mac OS X is preferred ). Βasic knowledge in programming is handy, but not mandatory.

BIO Martial Geoffre-Rouland is an interactive French designer, resident in Lyon, founder of the interactive design studio screen-club. A graduate of Elisava Barcelona, Graduate School of Design and Engineering, his work focuses on digital art and new technologies. Jack of all trades, his projects are the fruit of collaborations with artists, independent studios, graphic designers, companies, in fields as diverse as the web, digital installations or scenography. Since 2009, he has been conducting workshops and conferences internationally on technical and theoretical subjects, helping participants to develop the potential of digital and code language around various practices, visual, sound or data visualization. This workshop is suggested by Mirage Festival, in the framework of our collaboration for our special category Festivals Of The World.

Αυτό το εργαστήριο εξερευνά τις διαφορετικές τεχνικές και τις δημιουργικές πιθανότητες γύρω από την επαυξημένη πραγματικότητα με την χρήση του openframework- ενός οpen source C++ για δημιουργικό κώδικα. Μετά από μια σύντομη περιγραφή των καλλιτεχνικών πρότζεκτ και μια εισαγωγή στο framework, πολλαπλά μίκρο πρότζεκτ θα πραγματοποιηθούν στην διάρκεια της ημέρας, συμπεριλαμβανομένων των computer vision και διαχείριση εικόνας (openCV), αναγνώριση μοτίβων και εικόνων (ARKit), και μια πρώτη εισαγωγή στα εργαλεία machine learning για απαθανάτιση σε πραγματικό χρόνο. Οι συμμετέχοντας θα πρέπει να φέρουν τα δικά τους laptop. Το λογισμικό Mac OS X είναι το προτιμότερο. Το εργαστήριο δεν απαιτεί πρότερη γνώση προγραμματισμού.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Martial Geoffre-Rouland είναι ένας Γάλλος σχεδιαστής διαδραστικών έργων και κάτοικος της Λυών, ιδρυτής του interactive design studio screen-club. Απόφοιτος του Elisava Barcelona, τμήμα Design και Engineering, η δουλειά του επικεντρώνεται στην ψηφιακή τέχνη και τις νέες τεχνολογίες. Παιδί για όλες τις δουλειές, τα πρότζεκτ του είναι ο καρπός της συνεργασίας του με καλλιτέχνες, ανεξάρτητα στούντιο, γραφίστες, εταιρίες, σε πεδία τόσο ποικίλα όσο το διαδίκτυο, ψηφιακές εγκαταστάσεις ή και σκηνογραφία. Από το 2009, πραγματοποιεί workshops και συνέδρια σε διεθνές επίπεδο για τεχνικά και θεωρητικά ζητήματα, βοηθώντας τους συμμετέχοντες να αναπτύξουν την προοπτική τους για ψηφιακή γλώσσα και κωδικα για εφαρμογή σε διάφορες πρακτικές όπως, οπτικά, ήχος και data visualization. Αυτό το εργαστήριο προτάθηκε από το Mirage Festival, στo πλαίσιo της συνεργασίας μας για την κατηγορία Festivals Of The World.

579


11/06

>

WORKSHOPS

> >

JUSTYNA DOMINIAK, ANGELIKA DZIURAWIEC NATIONAL ETHNOGRAPHIC MUSEUM IN WARSAW (PL) GUESS WHO?

580

580


581

In 21st century we treat social media as our private portfolio. Facebook, Instagram and Twitter profiles are autopresentation and promotion tools. For many web users they are also way to earn money. Have you ever wondered what your social media style says about you? Is there a difference between real life and internet creation? Let’s do the test and find out! Step 1: We will create a person’s characteristic using her or his social media content. Step 2: We will share our results with the rest of a group. Step 3: We will compare our observations with reality: let’s meet our heroes!

BIO The State Ethnographic Museum showcases and highlights all that’s best about Poland’s cultural heritage. There are costumes, handicrafts, furniture, Polish inventions, art, photographs; most of it is beautifully presented in what is a superb building. The museum is one of the city’s most active, putting on all sorts of temporary exhibitions plus they organise hands-on events and workshops.

581

Tον εικοστό πρώτο αιώνα αντιμετωπίζουμε τα κοινωνικά δίκτυα σαν το προσωπικό μας πορτοφόλιο. Τα Facebook, Instagram και Twitter προφίλ είναι εργαλεία αυτόματης παρουσίασης και προώθησης. Για πολλούς χρήστες του ιστού είναι, επίσης, τρόπος για να βγάλουν χρήματα. Έχετε ποτέ αναρωτηθεί τι λέει για εσάς το στυλ του προφίλ σας στα κοινωνικά δίκτυα; Υπάρχει μήπως κάποια διαφορά ανάμεσα στην κανονική ζωή και την διαδικτυακή δημιουργία; Ας κάνουμε το τεστ και ας μάθουμε. Bήμα 1: Θα δημιουργήσουμε τα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου χρησιμοποιώντας το περιεχόμενο των social media του. Βημα 2: Θα μοιραστούμε τα αποτελέσματα μας με το υπόλοιπο γκρουπ. Βημα 3: Θα συγκρίνουμε τις παρατηρήσεις μας με την πραγματικότητα, ας γνωρίσουμε τους ήρωές μας!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Το Εθνογραφικό μουσείο της Βαρσοβίας αναδεικνύει και υπογραμμίζει τα καλύτερα κομμάτια της Πολωνικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Φιλοξενεί κοστούμια, χειροτεχνήματα, έπιπλα, Πολωνικες εφευρέσεις, τέχνη, φωτογραφίες,πολύ όμορφα παρουσιασμένα μέσα στο εκπληκτικής αρχιτεκτονικής κτίριο τους. Το μουσείο είναι ένα από τα πιο ενεργά στην πόλη, διοργανώνοντας πολλών ειδών περιοδικές εκθέσεις, event αλλα και εργαστήρια.


>

WORKSHOPS

582

> MATTHIAS PITSCHER (DE) > SOCIAL MEDIA MEDITATION

PHOTO CREDIT > DAPHNE MEE

11/07

582


583

Do you feel stressed or anxious online? All your friends achieve so much more than you? You have to few or too many followers? Then start following Social Media Meditation. A spiritual practice that combines century old techniques with new technologies. Together we will focus our attention on our virtual selves and find enlightenment in the networks that surround us. Participants need to bring their own devices (smartphone, tablet or small laptop) and a pair of headphones.

BIO Matthias Pitscher works as an artist, meditation teacher and entrepreneur. His works deal with the constant changes we face in our transition to a technologically connected society. Analytical yet humorous, he demonstrates how digital media transforms our perception of reality. Through play and interaction the visitor often becomes the center of the artwork itself. His interactive installations, performances and audiovisual pieces were shown at transmediale16, ACUD Berlin, the Wrong Biennale, Catalyst Arts Belfast, Duży Pokój Warsaw and the Museum of Modern Art Odessa.

583

Αισθάνεστε στρεσαρισμένοι ή νευρικοί όταν είστε online; Ολοι σας οι φίλοι τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα από εσάς; Εχετε πολύ λίγους ή πάρα πολλούς followers; Τοτε ξεκινήστε να ακολουθείτε το Social Media Meditation. Μια πνευματική πρακτική η οποία συνδυάζει τεχνικές που μετρούν παραπάνω από έναν αιώνα ζωής, με τις νέες τεχνολογίες. Μαζί θα επικεντρωθούμε στους ψηφιακούς μας εαυτούς και θα βρούμε φώτιση στα δίκτυα τα οποία μας περιβάλλουν. Οι συμμετάσχοντες πρέπει να φέρουν την δική τους συσκευή (smartphone, tablet ή μικρό laptop) και ένα ζευγάρι ακουστικά.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Matthias Pitscher εργάζεται σαν καλλιτέχνης, καθηγητής διαλογισμού και επιχειρηματίας. Η δουλειά του καταπιάνεται με τις συνεχείς αλλαγές που αντιμετωπίζουμε στην μετατροπή της ζωής μας σε μια συνδεδεμένη κοινωνία. Αναλυτικά αλλά με χιούμορ, επιδεικνύει το πώς τα ψηφιακά μέσα αλλάζουν την αντίληψή μας για την πραγματικότητα. Μέσα από το παιχνίδι και την διάδραση ο θεατής συχνά γίνεται το κέντρο του ίδιου του έργου τέχνης. Οι διαδραστικές του εγκαταστάσεις και περφόρμανς καθώς και τα οπτικοακουστικά του κομμάτια έχουν εκτεθεί στην transmediale 16, ACUD Berlin, the Wrong Biennale, Catalyst Arts Belfast, Duży Pokój Warsaw και το Museum of Modern Art Odessa.


>

WORKSHOPS

>

DRIES DEPOORTER (BE)

>

AI CONVERSATIONS

584

PHOTO CREDIT > ALONA VIBE

11/08

584


585

Workshop that uses artificial intelligence to reproduce a conversation of someone that you love or loved based on a chat data. The workshop is for people interested in artificial intelligence but don’t have any experience with programming at all. People have to provide a huge amount of chat data of a person that they really love or don’t love anymore. This can be Facebook Messenger data or iMessage data. They can just bring their phone or we use Facebook to get the data. After people provide their data we learn how to reproduce this conversation by a computer between the 2 people based on real data. The sentences are most of the time a bit funny but you can recognize yourself in the conversation. Assembling, sharing and experimenting with private data found on the internet, digital artist Dries Depoorter tackles in thought-provoking and playful issues like social identity, big data sharing, encryption and (the lack of) protection of our online privacy.

BIO His latest project is named: Die With Me, the chatroom app you can only use when your phone is about to die. Depoorter studied electronics for six years before making the switch to media arts at the KASK School of Arts Ghent, where he graduated in 2015. Dries worked 2 years for an advertising agency. His interactive media installations have been presented worldwide. Depoorter exhibited internationally at the Barbican, Mutek Festival, Bozar, IDFA Doclab, Mundaneum. FOMU, Ars Electronica, Athens Digital Art Festival, Art Soutterain, MU, and he did talks worldwide: TEDx Brussels, SXSW Austin, KIKK-festival, STRP festival, Mutek Montreal, Internet Week Denmark, Future Flux Festival, GetXoPhoto,Night By Us

Αυτό το εργαστήριο χρησιμοποιεί την τεχνητή νοημοσύνη για να αναπαραγάγει έναν διάλογο με κάποιον που αγαπάτε ή έχετε αγαπήσει με βάση τα δεδομένα των chat σας. Το εργαστήριο είναι για ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την τεχνητή νοημοσύνη αλλά δεν έχουν καθόλου εμπειρία πάνω σε θέματα προγραμματισμού. Οι συμμετέχοντες πρέπει να παρέχουν ένα μεγάλο αριθμό από δεδομένα chat με ένα πρόσωπο το οποίο αγαπούν πάρα πολύ ή δεν αγαπούν πια. Αυτά μπορούν να είναι είτε δεδομένα από το Facebook Messenger είτε από iMessage. Μπορούν απλά να προσκομίσουν τα τηλέφωνά τους ή να συνδεθούν μέσω του Facebook για να προσκομίσουν τα δεδομένα τους. Μετά την προσκόμιση των δεδομένων, οι συμμετέχοντες θα μάθουν πως μπορεί ένας υπολογιστής να αναπαράγει τα δεδομένα τους φτιάχνοντας έναν διάλογο ανάμεσα σε δυο πρόσωπα βασισμένο σε αληθινά δεδομένα. Οι προτάσεις είναι τις περισσότερες φορές κάπως αστείες αλλά πάντα κάποιος μπορεί να αναγνωρίσει τον εαυτό του μέσα σε αυτές. Συναρμολογώντας, μοιράζοντας και κάνοντας πειραματισμούς με προσωπικά δεδομένα που μπορεί να βρει στο διαδίκτυο ο καλλιτέχνης ψηφιακών τεχνών Dries Depoorter αντιμετωπίζει με έναν παιχνιδιάρικο τρόπο, που εγείρει την σκέψη, θεματικές όπως η ψηφιακή ταυτότητα, η ελευθερία πρόσβασης των big data, η κρυπτογράφηση και η έλλειψη προστασίας της διαδικτυακής μας ιδιωτικότητας.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Το πιο πρόσφατο πρότζεκτ του ονομάζεται Die With Me και είναι ένα chatroom app το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί μονό όταν το κινητό σας είναι έτοιμο να “πεθάνει” (σβήσει από μπαταρία). Ο Depoorter σπούδασε ηλεκτρονική για έξι χρόνια προτού κάνει αλλαγή καριέρας στις ψηφιακές τέχνες στο KASK School of Arts της Γάνδης από όπου και αποφοίτησε το 2015. Ο Dries δούλεψε για δύο χρόνια σε μια διαφημιστική εταιρία. Τα έργα και οι εγκαταστάσεις του έχουν παρουσιαστεί διεθνώς στα: Barbican, Mutek Festival, Bozar, IDFA Doclab, Mundaneum. FOMU, Ars Electronica, Athens Digital Art Festival, Art Soutterain, MU, ενώ έχει κάνει ομιλίες παγκοσμίως στα: TEDx Brussels, SXSW Austin, KIKK-festival, STRP festival, Mutek Montreal, Internet Week Denmark, Future Flux Festival, GetXoPhoto,Night By Us.

585


>

WORKSHOPS

>

WHAT’S UP 3D PRINTING

586

PHOTO CREDIT > LÉA ABAZ

11/09

586


587

587

Future printers that can offer you three dimensional objects instead of a piece of paper are now a reality. Come to this workshop and learn how these printers work and what are their restrictions, as well as, the materials that it uses to create objects instead of two dimensional images.Through this workshops you will learn how to print in three dimensions whats up thunder. After the workshop, this thunder will become yours to turn into a keychain or anything else you want. Let your imagination free.

Οι εκτυπωτές του μέλλοντος που θα σου δίνουν τρισδιάστατα αντικείμενα αντί για μια απλή σελίδα χαρτί είναι πλέον πραγματικότητα. Έλα κι εσύ σε ένα workshop που θα μάθεις από κοντά τη λειτουργία και τους περιορισμούς ενός τέτοιου εκτυπωτή, καθώς και τα υλικά που χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει αντικείμενα αντί για δισδιάστατες εικόνες. Μέσα από αυτό το workshop θα μάθεις πώς εκτυπώνεται τρισδιάστατα ο κεραυνός του What’s up. Μόλις ολοκληρωθεί το εργαστήριο ο κεραυνός αυτός θα γίνει δικός σου για να τον μετατρέψεις σε μπρελόκ ή ό,τι άλλο αξεσουάρ σκεφτείς. Άσε τη φαντασία σου ελεύθερη.


>

WORKSHOPS

>

WHAT’S UP VR GRAFFITI

588

PHOTO CREDIT > STEVIE WONDER

11/10

588


589

589

Learn how to draw in a virtual reality environment. There you can colour the surroundings with no fear as walls, are inexhaustible. WHAT’S UP offers you the possibility to experience virtual reality and learn how to use tools and techniques by to talented street artists creating your own WHAT’S UP thunder.

Μάθε πώς να ζωγραφίζεις σε ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας. Εκεί μπορείς να «λερώσεις» το χώρο ελεύθερα, καθώς οι τοίχοι σε ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας είναι ανεξάντλητοι. Το WHAT’S UP σου δίνει τη δυνατότητα να ζήσεις από κοντά την εμπειρία της εικονικής πραγματικότητας και να μάθεις τα εργαλεία και τις τεχνικές δίπλα σε έμπειρους εισηγητές καθώς και το πώς να ζωγραφίζεις (μαζί με ταλαντούχους καλλιτέχνες της street art σκηνής) σε ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας δημιουργώντας τον δικό σου κεραυνό του WHAT’S UP.


SECTION 1 2


ADAF 2018

>TA

*⁄

KS


12/01

>

TALKS

> >

ΜΟΟN RIBAS (ES) SEISMIC PERCUSSION & EARTHBEAT TALK

592

592


593

Seismic percussion is a drum solo performance where the rhythm of the piece is dictated by the rhythm of the tectonic plates. It’s a piece that transposes the seismic activity that occurs in our planet into sound, into a musical composition that allows the audience to connect with the heartbeat of the planet, earthquakes. This piece can be performed in two ways. One is based on real time earthquakes so whenever there’s an earthquake as small as 1 in the Richter scale during the performance, Moon will play the drum according to the intensity of the earthquake taking place at that moment. So, if there are no earthquakes there will be no sound. The piece can also be performed by playing the earthquakes that have already happened in a specific place. Moon creates a score based on all the earthquakes that have taken place on a specific area (Mexico, Alaska, Greece,…) for a specific period of time (50 or 100 years), all the data collected is then transformed into a composition that is played in 10min. The act is accompanied with a projection that keeps showing the years Moon is playing on the drums. Seismic percussion is a performance where Earth becomes the composer of the piece. Earthbeat talk goes into detail about the projects of Moon Ribas, her philosophy as a cyborg artist and the process that drove her to cofound the Cyborg Foundation. Ribas has a sensory extension on her arm that allows her to feel earthquakes through small vibrations, she applies this new sense to her artistic work. Her talk is about the union between our species and technology, the extension of the human senses through cybernetics, using the internet as a sense and cyborg art. The talk will also explore how becoming a cyborg will enhance our relationship with animals, nature and space.

BIO

593

Moon Ribas is a Catalan avant-garde artist and cyborg activist best known for developing the Seismic Sense, an online seismic sensor implanted in her feet that allows her to perceive earthquakes taking place anywhere in the planet through vibrations in real time. In order to share her experience, she then translates her seismic sense on stage. Ribas transposes the earthquakes into either sound, in her piece Seismic Percussion; or dance, in Waiting For Earthquakes. In these performances the Earth is the composer and the choreographer; and Ribas, the interpreter. Ribas’ seismic sense also allows her to feel moonquakes, the seismic activity on the Moon. Ribas believes that by extending our senses to perceive outside the planet, we can all become senstronauts. Adding this new sense allows her to be physically on Earth while her feet feel the Moon, so in a way, she is on Earth and space at the same time. Since 2007 Moon has been experimenting with the union between technology and her body to explore the boundaries of perception and to experience movement in a deeper way. Some of her previous research includes transdental communication, 360º perception and the Speedborg. In 2010 she co-founded the Cyborg Foundation, an international organisation that aims to help people become cyborgs, defend cyborg rights and promote cyborg art. Ribas also co-founded the Transpecies Society in 2017, an association that gives voice to non-human identities, defends the freedom of self-design and offers the creation of new senses and new organs in community.

Το Seismic percussion είναι ένα σόλο για κύμβαλο όπου ο ρυθμός του κομματιού ορίζεται από τον ρυθμό των τεκτονικών πλακών. Mετατρέπει την σεισμική δραστηριότητα του πλανήτη μας σε ήχο, σε μια μουσική σύνθεση που επιτρέπει στο κοινό να συνδέεται με τον ρυθμό της καρδιάς του πλανήτη, τους σεισμούς. Υπάρχουν δύο εκδοχές παρουσίασης. Η μια βασίζεται σε σεισμούς σε πραγματικό χρόνο, για κάθε σεισμική δόνηση ακόμα και 1 Ρίχτερ, η Moon χτυπάει το τύμπανο στην ένταση του σεισμού. Δίχως σεισμική δραστηριότητα δεν θα υπάρξει ήχος. Εναλλακτικά, παρουσιάζεται παίζοντας τους ρυθμούς των σεισμών που έχουν ήδη συμβεί σε ένα μέρος. Η Moon δημιουργεί μια παρτιτούρα βασισμένη σε όλες τις σεισμικές δονήσεις των τελευταίων χρόνων στην συγκεκριμένη περιοχή (Μεξικό, Αλάσκα, Ελλάδα, κ.λ.π.) για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο (από 50-100 χρόνια). Τα δεδομένα που συλλέγονται από αυτούς τους σεισμούς μετατρέπονται σε μια σύνθεση η οποία παρουσιάζεται για περίπου 10 λεπτά. Η παράσταση συμπληρώνεται με μια προβολή που ορίζει σε πραγματικό χρόνο τις χρονιές που παίζει live η καλλιτέχνης. Στο έργο Seismic percussion, η γη γίνεται συνθέτης. H ομιλία Earthbeat αναλύει λεπτομερώς τις δράσεις και τα έργα της Moon Ribas, την φιλοσοφίας της ως καλλιτέχνη cyborg, και τις διεργασίες που την οδήγησαν στην συν-ίδρυση του Cyborg Foundation. Η ομιλία της αφορά την συνένωση του ανθρώπινου είδους με την τεχνολογία, την προέκταση των ανθρώπινων αισθήσεων μέσα από τα cybernetics, χρησιμοποιώντας το ίντερνετ σαν αίσθηση αλλά και τέχνη cyborg. Η ομιλία εξερευνά επίσης το πώς ενισχύονται οι σχέσεις σου με τα ζώα, την φύση και τον χώρο όταν γίνεσαι cyborg.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ H Moon Ribas είναι μια Καταλανή καλλιτέχνης avant-garde και cyborg ακτιβίστρια γνωστή για την ανάπτυξη της “Σεισμικής Αίσθησης” η οποία είναι εμφυτευμένη χειρουργικά στα πόδια και τον αγκώνα της και της επιτρέπει να αντιλαμβάνεται τη σεισμική δραστηριότητα οπουδήποτε στον πλανήτη σε πραγματικό χρόνο. Για να μοιραστεί την εμπειρία της, μετατρέπει τις δονήσεις των σεισμών σε ήχο στο Seismic Percussion ή σε χορό στο in Waiting For Earthquakes όπου η γη είναι συνθέτης και χορογράφος και η Ribas, δέκτης και διαμεσολαβητής με το κοινό. Η “Σεισμική Αίσθηση” της επιτρέπει, επίσης, να αισθάνεται τους σεισμούς στην Σελήνη. Πιστεύει ότι επεκτείνοντας τις αισθήσεις μας για να αντιληφθούμε τον εξωτερικό κόσμο, μπορούμε όλοι να γίνουμε αστροναύτες των αισθήσεων. Αυτή η νέα αίσθηση της επιτρέπει να παρευρίσκεται φυσικά στην γη ενώ ταυτόχρονα τα πόδια της να αισθάνονται στο φεγγάρι. Από το 2007 πειραματίζεται με την ένωση της τεχνολογίας με το σώμα της για να εξερευνήσει τα όρια της ανθρώπινης αντίληψης και να βιώσει την κίνηση με έναν βαθύ τρόπο. Η πρότερη έρευνά της συμπεριλαμβάνει θεματικές όπως η ενδο-επικοινωνία μέσω των δοντιών, η αντίληψη 360º και το Speedborg. Το 2010 συν-ίδρυσε το Cyborg Foundation, τον διεθνή οργανισμό που στοχεύει να βοηθήσει τον κόσμο να γίνει cyborg, να υπερασπιστεί τα δικαιώματα και να προαγάγει την τέχνη των cyborgs. Το 2017 συν-ίδρυσε το Transpecies Society, μια οργάνωση που στοχεύει να δώσει φωνή στις μη-ανθρώπινες ταυτότητες, να υπερασπιστεί την ελευθερία της αυτό-σχεδίασης και να προσφέρει την δημιουργία νέων αισθήσεων και νέων οργάνων για την κοινωνία.


>

TALKS

594

PHOTO CREDIT > COURTESY OF THE ARTIST

12/02

> EVELINA DOMNITCH & DMITRY GELFAND (BY/RU) EFSTRATIOS THEODOSIOU (GR) MODERATOR: KOSMAS GAZEAS (GR) > FLUID BODIES: FROM THE CELESTIAL TO THE SUBATOMIC 594


595

The installations and performances of Evelina Domnitch and Dmitry Gelfand explore exotic fluid phenomena. Pushing the very thresholds of observability, their artworks raise questions as to what can and cannot be ultimately perceived – and comprehended about physical reality. Gelfand will discuss the duo’s 20-year artistic practice, culminating in a recent collaboration with the 2017 Nobel Prize winner, LIGO (Laser Interferometer Gravitational Wave Observatory). In his recent research, Theodosiou has tried to find a relation between the astronomical eras and the symbols in the art of the ancient Greco-Roman period. He proposes, in his scientific published papers, that Moschophoros and Kriophoros statues correspond to the astronomical eras of Taurus and Aries and that exists a “secret” relationship between science and ancient art. Also, it is obvious that Modern Astrophysics theoretically accepts the existence of a super sensory universal space. A fact that even the artists, as Salvator Dali, have realized. The paintings of Dali show and certify the relationship of Astrophysics and modern art.

BIO Dmitry Gelfand (b.1974, St. Petersburg, Russia) and Evelina Domnitch (b. 1972, Minsk, Belarus) create sensory immersion environments that merge physics, chemistry and computer science with uncanny philosophical practices. Current findings, particularly concerning wave phenomena, are employed by the artists to investigate questions of perception and perpetuity. The duo has collaborated with numerous scientific research facilities, including LIGO (Laser Interferometer Gravitational Wave Observatory), the Atom Institute (TU Vienna), and the European Space Agency. They are recipients of the Japan Media Arts Excellence Prize (2007), and five Ars Electronica Honorary Mentions (2017, 2013, 2011, 2009 and 2007). Dr. Efstratios Th. Theodossiou, president of the Hellenic Physicists Society, is an astronomer and a Member of the Emeritus Professors Union of the University of Athens. He is a member of the International Astronomical Union (IAU), the Hellenic Union of Physicists etc. He has published a lot of papers in international scientific journals. He has exhibited a rich writing work with more than thirty books in Physics, Astronomy and History and Philosophy of Science. In association with the Professor E. Danezis, he has been creator, presenter and scientific supervisor of two scientific television series.

595

Οι εγκαταστάσεις και οι περφόρμανς των Evelina Domnitch και Dmitry Gelfand εξερευνούν τα εξωτικά και ρευστά φαινόμενα. Ξεπερνώντας κάθε όριο παρατήρησης, οι δουλειές τους εγείρουν ερωτηματικά σχετικά με το αν και κατά πόσο μπορούμε να αντιληφθούμε πλήρως και να κατανοήσουμε σε σχέση με την φυσική πραγματικότητα. Ο Dmitry Gelfand θα μιλήσει για τα 20 χρόνια καλλιτεχνικής εμπειρίας του ντουέτου, η οποία οδήγησε στην πρόσφατη συνεργασία με το ερευνητικό κέντρο LIGO (Laser Interferometer Gravitational Wave Observatory) που κέρδισε και το βραβείο νόμπελ το 2017. Στην πρόσφατη έρευνά του, ο Θεοδοσίου έχει προσπαθήσει να βρει μια σχέση μεταξύ των αστρονομικών εποχών και των συμβόλων στην τέχνη της αρχαίας ελληνορωμαϊκής περιόδου. Προτείνει, στις επιστημονικές εργασίες του σε διεθνή περιοδικά, ότι τα αγάλματα του Μοσχοφόρου και του Κριοφόρου αντιστοιχούν στις αστρονομικές εποχές του Ταύρου και του Κριού και ότι υπάρχει μια «μυστική» σχέση μεταξύ επιστήμης και αρχαίας τέχνης. Επίσης, είναι προφανές ότι η σύγχρονη Αστροφυσική θεωρητικά αποδέχεται την ύπαρξη ενός υπεραισθητού συμπαντικού χώρου. Ένα γεγονός που ακόμα και οι καλλιτέχνες, όπως ο Salvator Dali, έχουν συνειδητοποιήσει. Οι πίνακες του Νταλί δείχνουν και πιστοποιούν τη σχέση της Αστροφυσικής και της σύγχρονης τέχνης.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Dmitry Gelfand ( γεν.1974 στην Αγ. Πετρούπολη, Ρωσία) και η Evelina Domnitch (γεν.1972 στο Μινσκ, Λευκορωσία) δημιουργούν αισθητικά εμβυθιστικά περιβάλλοντα, τα οποία συνενώνουν τη φυσική, τη χημεία και τα computer science με μυστηριώδεις φιλοσοφικές πρακτικές. Πρόσφατα αποτελέσματα που αφορούν φαινόμενα κυματικής χρησιμοποιούνται από τους καλλιτέχνες για να εξερευνήσουν ερωτήματα αντίληψης και αιωνιότητας. Οι δύο τους έχουν συνεργαστεί με αναρίθμητα ερευνητικά κέντρα, όπως το LIGO (Laser Interferometer Gravitational Wave Observatory), το Atom Institute (TU Vienna) αλλά και την ΕSA -European Space Agency.Εχουν βραβευτεί με το Japan Media Arts Excellence Prize (2007), και πέντε μνείες στην Ars Electronica(2017, 2013, 2011, 2009 και 2007). O αστροφυσικός Στράτος Θεοδοσίου είναι πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, μέλος του Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης (I.A.U.). Έχει δημοσιεύσει πρωτότυπες ερευνητικές εργασίες σε Διεθνή περιοδικά και Πρακτικά Συνεδρίων. Αφιερωμένος και στην εκλαΐκευση της Αστρονομίας έχει συγγράψει 30 βιβλία σχετικά με την Αστροφυσική και την Ιστορία και τη Φιλοσοφία των Επιστημών. Για το συγγραφικό του έργο έχει βραβευθεί. Τέλος, έχει παρουσιάσει σε συνεργασία με τον επίκουρο καθηγητή Αστροφυσικής Μάνο Δανέζη, τις τηλεοπτικές εκπομπές «Το Σύμπαν που αγάπησα» (110 επεισόδια) και «Έτσι βλέπω τον κόσμο» (16 επεισόδια) με αντίστοιχη επιστημονική θεματολογία.


12/03

>

TALKS

>

FELIPE CUCKER (UY) HECTOR RODRIGUEZ (LPA)

596

> APPROXIMATION THEORY ΤALK 596


597

Approximation Theory is an art-research project in visual mathematics and data aesthetics. It consists of a series of prints and videos that visualize the mathematical idea of approximation. This talk summarizes the various artistic experiments that led to this project and its mathematical context. We will emphasize that mathematical approximation theory provides an innovative way of thinking about abstraction in visual art.

BIO Felipe Cucker (Montevideo, Uruguay) is Chair Professor of Mathematics at the City University of Hong Kong. His research covers a variety of subjects, including semi-algebraic geometry, computer algebra, complexity, emergence in decentralized systems, and the relations between art and mathematics, on which he published one book (“Manifold Mirrors”, Cambridge University Press, 2013). Hector Rodriguez (Las Palmas, Canary Islands), an Associate Professor at City University of Hong Kong, is an experimental software artist whose work investigates the specific possibilities of information technologies to reconfigure our experience of moving images and our relation to film history. His work integrates video art with mathematics and computer science, exploring the tension between digital abstraction and cinematic representation.

597

To Approximation Theory είναι ένα ερευνητικό πρόγραμμα τέχνης για την οπτικοποίηση των μαθηματικών αλλά και την αισθητική των δεδομένων. Αποτελείται από μια σειρά εκτυπώσεων και βίντεο τα οποία οπτικοποιούν την μαθηματική θεωρία της προσέγγισης. Αυτή η ομιλία συνοψίζει τα διαφορετικά καλλιτεχνικά πειράματα τα οποία οδήγησαν σε αυτό το πρότζεκτ αλλά και το μαθηματικό του περιεχόμενο. Η ομιλία θα δώσει έμφαση στην προσφορά της μαθηματικής θεωρίας της προσέγγισης ως προς την πρωτοπορία στην σκέψη αλλά και την αφαίρεση στις οπτικές τέχνες.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Felipe Cucker (Moντεβιδέο, Ουρουγουάη) ειναι καθηγητής και κάτοχος έδρας μάθηματικών στο City University του Χονγκ Κονγκ. Η έρευνά του καλύπτει ένα φάσμα από θέματα συμπεριλαμβανομένης της ημι-αλγεβρικής γεωμετρίας, της άλγεβρας υπολογιστών, της θεωρίας της πολυπλοκότητας, της ανάδυσης σε αποκεντρωμένα συστήματα και της σχέσης των μαθηματικών με τη τέχνη, πανω στα οποία δημοσιοποίησε το βιβλίο του (“Manifold Mirrors” Cambridge University Press, 2013). Ο Hector Rodriguez ( Λας Πάλμας, Κανάριες Nήσοι) βοηθός καθηγητή στο City Univeristy του Χονγκ Κονγκ, είναι ένας καλλιτέχνης που ασχολείται με το πειραματικό λογισμικό και η δουλειά του εξετάζει τις συγκεκριμένες πιθανότητες της τεχνολογίας των πληροφοριών προκειμένου να επαναπροσδιορίσει την εμπειρία μας για την κινούμενη εικόνα και την σχέση της με την ιστορία του φιλμ. Η δουλειά του ενσωματώνει την video art με τα μαθηματικά και την επιστήμη των υπολογιστών εξερευνώντας την ένταση ανάμεσα στην ψηφιακή αφαίρεση και την κινηματογραφική αναπαράσταση.


>

TALKS

> >

YIANNIS KRANIDIOTIS (GR) CULTURAL HERITAGE AND CONTEMPORARY ART

598

PHOTO CREDIT > APOSTOLOS ZYGOURIS

12/04

598


599

With reference to the interactive sculpture by Yiannis Kranidiotis Touch Me and its connection to the Cycladic figurines, the way in which the cultural heritage affects, feeds and also inspires contemporary artistic practice will be presented. Is it possible to use modern technology to transform tradition? Can we overcome the link with our heritage and how difficult is it to avoid bad taste and maintain the contemporary aesthetics?

BIO Yiannis Kranidiotis is new media artist whose work explores the relationship between science and art using mainly light and sound to create spaces and experiences where both coexist and interact. He is interested in physical phenomena like the harmonic oscillation, the natural repeatability and the wave movement and also in exploring and transforming scientific data, like the new exoplanet discoveries or the solar wind properties. Many of his works include motion and interaction where others includes data processing and sonification methods. This requires a cross-disciplinary work with sound, visual arts, coding, electronics and physics. He has a BS in Physics from University of Partas and M.Sc. in Optics from Essex University. He lives and works in Athens.

599

Με σημείο αναφοράς το διαδραστικό γλυπτό του Γιάννη Κρανιδιώτη Touch Me και την σύνδεσή του με τα κυκλαδικά ειδώλια, θα παρουσιαστεί ο τρόπος με τον οποίο η πολιτιστική κληρονομιά επηρεάζει, τροφοδοτεί αλλά και συγχρόνως εμπνέει την σύγχ