Süleyman'ın Cinleri
ve perdelediler seni “SEN”’den!.. Hakîkatinin AN’daki seslenişi, “Muhammed” ismi ile işaret edileni ve “Kur’ãn’ı” da 1400 yıl önce diye şartlandın. Kendi evreninde, kendi zihninin içinde seyir hâlindesin, her an!.. Başroldesin, her şey SEN’in için, SEN’a ulaşabilmen için işâret!.. Kur’ãn kıssaları (= masal veya tarih değil; denk gelen anlatımlar) SEN’in ve SEN’de dizilmiş hâl dilinin sembolleştirilerek dünyaN’da anlatılması ve SEN’liğine işâret vermesidir. Fakat şu noktayı da kaçırma ki, Kıssa derekesinde anlatılan olaylar bir bütün olarak semboliktir. Yarısını sembolik, diğer yarısını da olduğu gibi alma. Sual: Bir yazınızda Hz Süleyman kıssasına değinmiştiniz. Fakat orada geleceğin ALLAH katında olduğunu, gelecekten haberdar olduğuna inanılan cinlerin bile Hz Süleyman ’ın öldüğünü ancak bir kurdun asasını kemirerek, asası kırılınca anladığını ve gelecekle ilgili haberlerin cinlerin bilgisi dışında olduğunu ve bu bilgilerin ALLAH katında olduğuna dair bir konu var Kuranda. Aklımda olduğu kadarıyla yazmaya çalıştım. Yani bu anlatılan kıssada nasıl cinlerin bir topluluk değil de, insanın saklı alt kişilikleri olduğunu söyleyebiliyorsunuz? Süleyman (?), O’nun ölümü (?), (yere) yıkılışı (?), değnek (?), ağaç kurdu diye çevrilen Dabbet’ul Arz (?), cinler, cinlerin gaybı (?) bilmemesi (geleceği değil) mükemmel olarak tasvir edilmiş sembolik anlatımlardır. (?) olarak işaretlenen her kelimenin zihin/ruh/hâl dilinde bir karşılığı vardır. Aktarım sembolik olmak zorundadır, çünkü Mânâ,