Ailelerden Evde ilk tanışan ben oldum Ankara Gönüllü Takımı aileleriyle, gönüllü anneleri oldum. İlk başta bütün aileler tereddütle yaklaştılar. İşte acaba nasıl bir şey diye. Okul müdürümüz söyledi, dedi ki Ankara Gönüllü Takımı öğrencileri öğrencilerimizle birebir kardeşlik yapıp ders verecekler. Oyun oynayacaklar yani bir ağabeylik ablalık yapacaklar. Önce bir çekimser davrandık. Ama sonra
Mesela Çeşme İ.Ö.O, mezarlığın kenarında küçük bir okul. Orta öğretimi olmayan bir okul. Hatta öğretmenlerin bile gelmekte güçlük çektikleri bir okul. Çünkü yol sorunumuz var. Çocukların oyun oynayacakları parkları bile yok. Ama bu sene çok güzel şeyler oldu. Çocuklarımız folklor öğreniyorlar,müzik dersi alıyorlar. Yeni Mahalle destekli yüzme dersi alıyorlar. Okul müdürümüzün çok güzel çalışmaları oldu, öğretmenlerimizin ve gönüllü velilerimizin. Öğrencilerimizin çok başarılı olduğunu gördük bizler gördük yani. Önceden bizim okulumuza değer vermiyorlardı. Hiç bir okul kabul etmiyordu. İşte Çeşme'nin çocuklarını okutmayız diyorlardı. Ama şimdi herkes bizim çocuklarımıza gıptayla bakıyor. Ya! bu Çeşme'den mi çıktı bu çocuklar diyeceklerine inanıyorum. Eve gelen iki tane kızım oldu benim de, Esma ve Fatmanur. Diğer ailelere de ablalar ağabeyler geldi. Herkes çok seviyor onları. Çok memnunuz, Ankara Gönüllü Takımı'na çok teşekkür ediyorum. Yeni Mahalle Belediyesi başkanımıza çok teşekkür ediyorum. Okul müdürümüze, öğretmenlerimize ve gerçekten arkamızda olan gönüllü velilerimize çok teşekkür ediyorum.
korktuğumuz gibi olmadığını, çok değerli insanlar olduklarını anladık. Çocuklarımızı çok geliştirdiler. Çocuklar şu an, ODTÜ'yü merak ediyor. Oraya gitmeyi düşünen çocuklarımız var.
İnşallah Türkiye genelinde yayılır bu çalışma ve bütün çocuklar faydalanır. Ben çok memnunum bir anne olarak bir aile olarak ben çok memnunun bu projeden. . Banu T.
33