ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ Άγιος Nικόλαος Κατηφορίζουμε προς τον κάμπο ανάμεσα από τα αμπέλια, τις αμυγδαλιές και τις καρυδιές. Στα 4 χιλιόμετρα μια διασταύρωση: Ευθεία οδηγεί στη Σκοτεινή, δεξιά στα 2 χλμ. ο Άγιος Νικόλαος και ακόμα δεξιότερα στα 3 χλμ. η βόρεια πρόσβαση της Εξοχής. Ο Άγιος Νικόλαος με το Φαρμακά να τον σκιάζει από την Ανατολή, σύνορο προς τη Λυρκεία και την περιοχή του Γυμνού, είναι χτισμένος πάνω στην ψηλόκορμη πλαγιά του (1017 μ. ύψος), μισοκρυμμέvος στο πράσινο με πρόσωπο προς τη Δύση και τον κάμπο της Αλέας. Έχει συγγενικά χαρακτηριστικά με την Αλέα και την Εξοχή, αφού είναι γέννημα της ίδιας φύσης και του ίδιου κλίματος με το βαρύ χειμώνα και ττο δροσερό καλοκαίρι αυτού του τόπου. Εντυπωσιακά είναι τα μισογκρεμισμένα σπίτια στην άκρη του χωριού, που αποτελούν ερείπια σπιτιών που έκαψαν οι Γερμανοί στο πέρασμά τους από την περιοχή και στέκουν ακόμα περήφανα με ακλόνητους και στέρεους τους καλοχτισμένους πέτρινους τοίχους τους, λες και περιμένουν τους ανθρώπους που θα έρθουν να τα ανασκευάσουν, να τ’ αναστήσουν και να χαρούν μαζί τους τη ζωή και τη φύση μέσα στο όμορφο τοπίο. Ελάχιστοι οι σημερινοί μόνιμοι κάτοικοι του χωριού, που απόμειναν εδώ τελευταίοι φρουροί και ασχολούνται με λίγα γιδοπρόβατα, όπως μας λέει η κυρά Δήμητρα Ροτζιώκου, που τη συναντάμε στο δρόμο μας και τη φωτογραφίζουμε καλόκαρδη με το μικρό κοπάδι της. Παλαιότερα οι κάτοικοι του Aγίου Νικολάου, τσοπάνηδες όλοι, έφευγαν το χειμώνα και πήγαιναν στο Πλατάνι, που ήταν το χειμαδιό τους και απέχει 17 χλμ.από την Αλέα και 48 χλμ. από το Άργος, χτισμένο σε υψόμετρο 450 μ. στα βόρεια κράσπεδα του Φαρμακά, το βορειότερο χωριό της Αργολίδας μέσα σε μικρή κοιλάδα, που την ποτίζει ο Ασωπός. Ένα ευχάριστο χωριό με άσπρα σπίτια ανάμεσα σε μεγάλα πουρνάρια και κέδρους ριζωμένο πάνω σε τραχύ ορεινό τόπο.
Σκοτεινή
O τελευταίος σταθμός της Aργολίδας Επανερχόμαστε στη διασταύρωση και ακολουθούμε την επαρχιακή οδό για τη Σκοτεινή . Διασχίζουμε την πεδιάδα της Αλέας προς τη φυσική της έξοδο μέσα από ένα μακρύ πεδινό πέρασμα (αυλώνα) 4 χλμ., όπου διοχετεύονται νερά από τη Στυμφαλία. Στο χωριό της Σκοτεινής αυτός ο «αυλώνας» γίνεται πεδιάδα καλλιεργημένη σ' όλο το μήκος της. Αριστερά μας οι οροσειρές από το Τραχύ ως τον Ολίγυρτο διαχωρίζουν την ' Αρκαδία (Μαντίνεια) και την Κορινθία (Στυμφαλία και Νεμέα) από τηv Αργολίδα και μας συνοδεύουν ως το βουνό Γιδόμαντρα (1046μ. ύψος) -Απέλαυρον των αρχαίων - που χωρίζει τη Σκοτεινή από τη Στυμφαλία. Κορύφωση της ορεινής μας διαδρομής η Σκoτεινή προσφέρει ένα από τα πιο όμορφα τοπία της Αργολίδας σ’ ένα καίριο σημείο - πέρασμα τριών νομών πάνω στη νέα εθvιήη οδό που οδηγεί από τη Νεμέα προς την Αρκαδία. Απέχει από το Άργος 70 χλμ. Χτισμένο σταδιακά σε τρεις τοποθεσίες το χωριό της Σκοτειvής από κατοίκους των πεδινών στέριωσε τελικά σε δυο βουνοπλαγιές μ’ ένα μικρό χείμαρρο ανάμεσά τους. Τα βουνά γύρω με τα τοπικά τους τοπωνύμια: Κοκκινόβραχος, Σβάρνα, Φαρμακάς, Σπίζα, Ζάρα. Στοv Κοκκιvόβραχο λένε πως σκότωσε ο Ηρακλής τις Στυμφαλίδες όρνιθες.
Η Σκοτεινή ήταν πάντοτε, αλλά και σήμερα ένα μεγαλοχώρι. Σήμερα έχει πολλά καινούργια σπίτια, καφενεία, κέντρα διασκέδασης, δημοτικό σχολείο και Γυμνάσιο και αποτελεί έδρα του Δήμου Αλέας. Ένας ορεινός οικισμός με ζωντάνια και σύγχρονους ρυθμούς ζωής, προσαρμοσμένος στην ταχύτητα των νέων δρόμων, που της έφεραντα μηνύματα της εποχής. Σταμάτησε εδώ και χρόνια η αποδημία των κατοίκων της προς τον Καναδά και την Αυστραλία και περίσσεψε η επάνοδος πολλών από τους μετανάστες της. Γυναίκες και άντρες του χωριού δουλεύουν στα κτήματα και στις ελιές του κάμπου και καλλιεργούν όσπρια (τα φασόλια της Σκοτεινής είναι ονομαστά), δημητριακά, ντομάτες και άλλα κηπευτικά. Έχoυν και τα οπωροφόρα δέντρα τους, μηλιές προπάντων και καρυδιές, τα γιδοπρόβατά τους και τ’ αμπέλια με τ’ όμορφο ντόπιο κρασί της Σκοτεινής.
47