τα Ελενικά
μία στήλη για τα Ελενικά
Η ευτυχία είναι…. άγχος ; της Ελένης Μπάρκα
Ξ
ύπνησα ένα πρωί και συνειδητοποίησα ότι δε μου λείπει τίποτα… Σφύζω από υγεία, τα επαγγελματικά μου είναι καλύτερα από ποτέ και τα προσωπικά μου πάνε τέλεια… Χρειάζομαι λίγο χρόνο, για να συνειδητοποιήσω ότι δεν εξακολουθώ να κοιμάμαι, ότι δεν πρόκειται για όνειρο, ότι αυτό που μου συμβαίνει είναι η πραγματικότητα. Την αμέσως επόμενη στιγμή, ωστόσο, νιώθω αυτά τα πολύ ενοχλητικά «τσιμπηματάκια» άγχους και αρχίζω να αναρωτιέμαι τι θα συμβεί, αν ποτέ σπάσει ένας απ’ τους κρίκους στην αλυσίδα της τόσης ευτυχίας μου… Αρχικά, σκέφτηκα πως πρόκειται για ακόμα μια ανώριμη και σίγουρα ανασφαλή αντίδραση από μέρους μου. Συζητώντας το όμως αργότερα κατάλαβα πως τελικά υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο. Άρχισα, λοιπόν, να σκέφτομαι, γιατί ακόμα κι όταν όλα πάνε τέλεια, οι σκέψεις και η ανασφάλεια δεν παύουν να υπάρχουν. Ακόμα κι αν η ζωή σου θυμίζει εκείνες τις ωραίες ζωγραφιές που φτιάχνουν τα παιδάκια στο νηπιαγωγείο με τα πολύχρωμα σπιτάκια, με τα δεντράκια και με έναν τεράστιο, φωτεινό ήλιο να καλύπτει όλο σχεδόν το πάνω μέρος του χαρτιού, εσύ θες να πάρεις τον γκρι σου μαρκαδόρο και να φτιάξεις ένα συννεφάκι στην πάνω δεξιά γωνία.
Γιατί λοιπόν, να νιώθεις έτσι; Τι φταίει; Σκέφτεσαι ίσως ότι δε σου αξίζει όλο αυτό, ότι είναι κάτι παραπάνω από σένα… Τι το τόσο εξαιρετικό έχεις κάνει στη ζωή σου και έχει γίνει τόσο ονειρική; Μπορεί βέβαια, να είναι θέμα κάρματος. Προφανώς έχεις φερθεί πολύ σωστά στη ζωή σου, σ’ αυτήν ή στην προηγούμενη (λίγη σημασία έχει ), και τώρα ήρθε η ώρα να ανταμειφθείς γι’ αυτό… Μπορεί ο Θεός απλά να σε συμπαθεί πολύ και να στα προσφέρει όλα απλόχερα… Ή μπορεί και να είσαι κάποιο είδος πειράματος γι’ αυτόν σε μια εργασία με θέμα : «Πόση ευτυχία μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος;» Ή απ’ την άλλη μπορεί όλο αυτό το ιδανικά πλασμένο σκηνικό να είναι απλά ένα διάλειμμα, προτού να γυρίσεις ξανά στην κατάσταση εκείνη που πάντα κάτι θα σου λείπει. Οπότε, καλά θα κάνεις να μην καλομάθεις τώρα και μετά αδυνατείς να προσαρμοστείς στην πρότερη, περισσότερο οικεία για ×
52