Principle

เราต้องการที่จะ “ผลักดันมัน” เพื่อที่จะไปสู่จุดหมายได้ การฝึกตนเองเป็นสิ่งจำเป็นต้องมีเพื่อที่จะทำ ตามสิ่งที่เราดีไซน์ไว้ เรย์เชื่อว่านิสัยการทำงานที่ดีเป็นสิ่งที่ต้องประเมิน หนังสือมากมายก็บอกไว้เช่น นั้น อย่างไรก็ตามมันจำเป็นที่จะต้องรู้ว่าในแต่ละวันเราจะต้องทำอะไรและฝึกฝนเพื่อที่จะทำมันใหได้ คนที่มีนิสัยการทำงานที่ดี จะมีลิสสิ่งที่ต้องทำ และจัดลำดับความสำคัญได้อย่างมีเหตุผล พวกเขาทำ มันเสร็จด้วยตนเอง ตรงกันข้ามคนที่มีนิสัยที่แย่ในการทำงานมักจะสุ่มเลือกปฎิบัติสิ่งที่เข้ามาหาพวก เขาหรือไม่สามารถพาตัวเองไปทำในสิ่งที่ตัวเองมีหน้าที่ต้องทำให้เสร็จได้ มีเครื่องมือมากมายที่ สามารถช่วยเราได้ (แอพพลิเคชั่น ทูดู) เราต้องรู้ว่า ไม่ว่าจะเราหรือใครก็ตาม ต้องทำตามแผน ดังนั้นเราควรจัดตั้งตัววัดผล เราควรจะให้คน อื่นทำหน้าที่นี้มากกว่าเพราะเขาจะไม่ลำเอียง ถ้าเราไม่สามารถทำตามแผนได้ เราต้องวินิจฉัยว่าทำไม และแก้ไขมัน คนที่ผ่านสเต็ปนี้ได้ดีสามารถจัดการกับแผนการได้อย่างน่าเชื่อถือ พวกเขาโน้มน้าวตัวเองให้ฝึกฝน ตนเองอย่างสม่ำเสมอ และสามารถคุมสถาณการณ์ได้ค่อนข้างดีกว่า ในการรับมือกับปริมาณการ ทำงานจำนวนมากในแต่ละวัน พวกเขาคุ้นเคยกับผลลัพธ์ พวกเขารักที่จะผลักดันตัวเองให้เข้าสู่เส้นชัย ถ้าหากพวกเขาเห็นว่าการใช้ชีวิตประจำวันของเขาเริ่มดึงเขาออกจากแผน พวกเขาจะวินิจฉัยมันและ ดีไซน์วิธีที่จะสามารถปฎิบัติตามแผนไปพร้อมๆกับชีวิตประจำวันได้ เช่นเดียวกับสเต็ปอื่นๆ ถ้าเราไม่สามารถทำได้ดีในสเต็ปนี้ ขอความช่วยเหลือซะ มีคนที่ทำสำเร็จมาก มายในสเต็ปนี้ แต่คนที่พลาดเพราะเขาไม่ถนัดที่จะปฎิบัติก็มี ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังประสบความสำเร็จ เพราะว่าเขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับคนที่ทำสเต็ปนี้ได้ดี เราผลักดันตัวเองได้ดีแค่ไหน? เรามั่นใจแค่ไหนในความสามารถในการผลักดันของเราว่ามันแม่นยำ? ถ้ามั่นใจ ทำไมเราถึงมั่นใจ? ความสัมพันธ์ระหว่างสเต็ปเหล่านี้ ดีไซน์และลงมือทำ ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่าการไปถึงเป้าหมายได้สำเร็จ เป้าหมายนั้นแยกจาก จุดประสงค์ของการดีไซน์และลงมือทำ ดังนั้นเราจะต้องไม่ลืมว่ามันเกี่ยวข้องกันอย่างไร บ่อยครั้งที่คน ส่วนมากนั้นรู้สึกดีเกี่ยวกับสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ และหลงลืมเป้าหมายที่พวกเขาดีไซน์ไว้ว่าจะต้องทำให้ สำเร็จ ผลลัพธ์คือพวกเขาพลาดที่จะทำให้เป้าหมายนั้นสำเร็จ แต่มันดูไม่สมเหตุผลเลย เพราะจุด ประสงค์ที่ลงมือทำก็เพื่อที่จะทำให้เป้าหมายสำเร็จไม่ใช่หรือ? ยกตัวอย่างเช่น เป้าหมายของเราคือ ต้องการที่จะสร้างบ้าน และการหาเงินเป็นวิธีที่จะทำให้เราไปถึงเป้าหมายได้ แต่ในขณะที่เราหาเงินนั้น เรากลับกลายเป็นรู้สึกดีกับการหาเงินจนทำให้ลืมเป้าหมายของเราคือการสร้างบ้าน เราเพลิดเพลินกับ การขายของ เอาเงินที่ได้มาไปซื้อของมาขายต่อเรื่อยๆ ดังนั้นเป้าหมายคือการสร้างบ้านก็จะไม่ สามารถทำให้สำเร็จได้ มันจะดีกว่านี้ถ้าเราเชื่อต่อระหว่างกระบวนการทำงานกับเป้าหมายไว้บนเส้น ทางเดียวกัน เช่นเราอยากเป็นเทรดเดอร์ เราต้องการเงินจำนวนมากเพื่อเทรด และวิธีที่จะได้เงินมาก็ คือการเทรดไปเรื่อยๆซึ่งมันก็อยู่บนเส้นทางเดียวกับเป้าหมาย มันก็จะยากที่จะทำให้เราโดนดึงออก จากเป้าหมายได้