Η προσφορά βοήθειας στον συνάνθρωπο, ιδιαίτερα στον ανήμπορο, στον πονεμένο, στον κινδυνεύοντα είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα ευθύνη και έπειτα ηθική υποχρέωση κάθε ανθρώπου, όπως ηθική υποχρέωση είναι ο σεβασμός στους γονείς, ο σεβασμός στην προσωπική αξιοπρέπεια και τιμή κάθε ανθρώπου.
Κριτήριο του πολιτισμού, ανθρώπων, κοινωνιών και λαών, δεν είναι τόσο το ποσό των γνώσεων και το επίπεδο της τεχνικής τους αναπτύξεως, όσο ο ηθικός τους χαρακτήρας και η ετοιμότητα για πράξεις γενναίες και ευεργετικές για τον συνάνθρωπο και για την ανθρωπότητα.
Η φιλανθρωπία, μια παρεξηγημένη έννοια από τους νεόκοπους καπιταλιστές, που έχει φθαρεί με την πάροδο του χρόνου ως ετυμολογική σημασία, είναι η έμπρακτη εκδήλωση της αγάπης, με ανιδιοτέλεια, που χάρις σε αυτήν πολλοί συνάνθρωποί μας, αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της ζωής και την επόμενη ημέρα με κουράγιο και αισιοδοξία.
