150
151 geknald, voordat die geopend wordt voor het publiek. We besluiten het dan ook rustig aan te doen en genieten van een extra kopje koffie. Via de radioverbinding van de réfuge horen we dat de lift binnen een uur gaat draaien en Stéphane is zo vriendelijk om ons achterop de pistebully naar de lift te brengen. De wachttijd bij de lift wordt De wachttijd bij de lift wordt nuttig besteed met praktijklessen in snowsafety zoals een pieper zoektocht met verschillende (merken) lawinepiepers. Zeker na zo’n knallende ochtend besef je weer dat dit soort clinics geen overbodige luxe zijn voor ons flatlanders. Zodra de lift begint te draaien staan we natuurlijk als eersten aan de top. Dit is onze kans en één voor één voorzien we een maagdelijk Gers van onze signatures. Vol adrenaline gaan we op weg naar ons laatste avontuur en een klein uur later stappen we de shop van Serge Cornillat binnen om onze boards om te ruilen voor splitboards. Serge is AlpAdventures’ snowboard gids en runt daarnaast een shop met de juiste spullen voor een geslaagde freeride trip. Als we even later op onze splitboards naar boven lopen horen we regelmatig een diep whoef geluid. Tophe vertelt ons dat dit de kritieke sneeuwlagen zijn de wij met onze stappen op scherp zetten. Ervaren als Christophe is,
ziet hij er geen gevaar in omdat de helling niet steil genoeg is om de sneeuw te laten glijden. We bedenken (opnieuw) hoe belangrijk kennis en ervaring zijn tijdens dit soort activiteiten. Safety clinics, cursussen en opleidingen zijn er niet voor niets en het is goed dat er tegenwoordig zoveel aandacht aan gegeven wordt. Je leert hier de juiste routes te kiezen en mogelijke gevaren in te schatten. Na twee uur bereiken we ons eindpunt net onder de top. We rusten even uit en genieten van het mooie uitzicht. Christophe loopt nog even door en attendeert ons bij terugkomst op een zogenaamde crown; een breeklijn van een afgegaane lawine. “J’ai coupé la pente.” vertelt hij ons, wat betekent dat hij met het snijden van zijn ski’s een kleine lawine opgewekt heeft zodat we niet later op natuurlijke wijze verrast zouden worden. Op dit soort afgelegen plekken komen de pisteurs niet om hellingen op te blazen en zijn we blij dat berggeit Christophe ons voorgaat en rondleidt! Hoewel de helling niet erg steil is glijden onze powderguns heerlijk door de verse sneeuw en komen we moe maar voldaan terug in Flaine waar een welverdiend biertje bij de Flying Dutchman er prima in gaat! Thuisgekomen in het AlpAdventures chalet “la Maison Blanche” heeft Jessica een heerlijke tartiflette bereid. Samen met de gidsen Aga en Tophe en collega avonturier Gijs kijken we terug op een geslaagd en grensverleggend Alpenavontuur in het Franse Grand Massif.
Een splitboard, wat is dat? Als snowboarder lijk je vaak aangewezen op sneeuwschoenen om een onverspoorde helling te bereiken. Jaloers kijken we naar skiërs die lijken te genieten van alleen al de tocht naar boven toe. Maar ook voor snowboarders bestaat er de mogelijkheid om op dezelfde manier de klim te trotseren. Een splitboard is een doorgaans ruim bemeten freerideboard met een naad over de gehele lengte. Met een paar simpele handelingen klik je de twee helften los van elkaar en door het in de lengterichting draaien van de (gewone snowboard)binding heb je opeens twee stijgski’s. Op de onderkant plak je de speciale (stijg)vellen die je, doordat de haartjes één kant op staan, in staat stellen met de ski’s naar boven de lopen. Uit ervaring kunnen we zeggen dat je als snowboarder geneigd bent te vergeten om ski/prik stokken mee te nemen, denk daar dus aan als je een splitboard huurt! Onder aanvoering van een berggids kom je hikend met je splitboard op de mooiste plekken in de backcountry. Daarnaast zul je verrast worden door de rijprestaties op de piste; natuurlijk is het board wat zwaarder en logger maar speling voel je bijvoorbeeld nauwelijks.