9
(Türkiye) biyologlar derneğine izinsiz üye olamıyordum. Susturulan biz öğretim üyeleri gibi görünse de, susturulan ve geleceği karartılan Türkiye’nin geleceğiydi. Bütün bunların sonunda öğretim üyeleri bir ölüm suskunluğuna büründü; hala da devam ediyor. İzninizle o gün YÖK’ün ikinci adamı olarak bilinen, Hacettepeli, benim de dostum olan Prof. Dr. Gürol Ataman ile aramızda geçen ilginç bir konuşmayı iletmek isterim. Biz Hacettepeli 15-20 öğretim üyesi ve üniversite yönetiminin kilit noktalarında bulunan idari kadrodan bazı kişiler bir iki ayda bir araya toplanır bir şeyler yer içerdik ve dostça konuşmalar yapardık. YÖK’ün öğretim üyelerine tam çullandığı günlerde yaptığımız bir toplantıda, Prof. Dr. Gürol Ataman bana, hocalar hiç sesiniz çıkmıyor; neden? diye sorunca: Bak Gürol Kardeşim ben sana bir Denizli Horozu fıkrası anlatayım, anlayan anlar dedim. Denizli horozunun gak-guku Denizli’de jeotermal araştırmalar için kamp kuran Maden Tetkik Araştırma Kurumu elemanları, sabahları bir Denizli horozunun kampın yüksek bir yerine tüneyip, erken saatlerde yüksek sesle ötmesinden dolayı rahatsız olmuşlar ve sonunda sabırları tükenerek, başını koparmak için horozun peşine düşmüşler. Horozu kovalarken, horoz önde, kamp mensupları arkada, mahalle arasına dalmışlar. Bu kovalamaca sırasında bir evin önünden geçerken, evin önünde oturmakta olan yaşlı bir dede (diyelim ki Doğramacı): – Evlatlar, niye bu zavallı horozu ürkütüyorsunuz? – Dede, sabahın köründe ötmeye başlayarak, kampı ayağa kaldırıyor; onun başını koparacağız. – Evlatlar, hayvana yazıktır; bırakın ben onun sesini hiç kimsenin farkına varmayacağı şekilde keserim.