Anlamlı olan neyse göz onu görür. Kulak onu duyar. Algıda seçicilik onu ayırır. Her yerde onu arar ve bulur. O sunulduğunda hayır diyemez kişi. O verildiğinde her şeye evet diyebilir. O elinden alınacak olursa dünyaya meydan okuyabilir. Paraysa para, güçse güç. Anlamını maddede bulan kişi onun akıbetini paylaşır. Ölür, erir, kaybolur, gider.
Hayatının anlamını, dünyalık herhangi bir maddede bulan kişi bütün düşünce ve duygularını bu yöne çevirir. O varsa iyi, sevinçli, mutludur. Onun yokluğu onu üzer, kızdırır. Paralı olmayı ister. Altındaki arabanın iyi olması için çabalar. Başka bir şeyi gözü görmez. Önemli değildir bir yetimin gülmesi, bir vakit namazın kaçması. Diğer her şey için bahanesi vardır fakat o anlam yüklediği şey için asla. Bir şekilde onu elde eder.
Allah, kelime olarak kişinin en çok sevdiği demektir. Kişi dünyada en çok parayı severse, bütün hayatını onu kazanmak, onu çoğaltmak için yaşarsa, bu durumda para Allah’ın yerine geçmiş olur. İçinde para olmayan hayat anlamsız ve değersiz algılanır.
KANIT|ANLAM| 20
