Günümüzün önde gelen evrimcilerinden biri olan, jeoloji ve paleoantropoloji profesörü Stephen Jay Gould ise do¤al seleksiyonun evrimlefltirici gücü olamayaca¤›n› flöyle ifade eder: E¤er evrimin her biri do¤al seleksiyon taraf›ndan desteklenen uzun bir ara aflamalar dizisi içinde ilerlemesi gerekiyorsa, nas›l yoktan böyle ayr›nt›l› bir fley elde ediyorsunuz? Bir kanad›n %2'si ile uçamazs›n›z. Baflka bir ifadeyle, sadece (flu an onlar› gözlemleyemedi¤imiz için) çok daha ayr›nt›l› formlarda kullan›labilen yap›lar›n bu bafllang›ç aflamalar›n› do¤al seleksiyon nas›l aç›klayabiliyor? Bu aflamada bir nokta di¤erlerinden önde geliyor: bafllang›ç evrelerinin ç›kmaz›. Mivart bu problemi en önemli problem olarak saptad› ve bu bugün hala devam ediyor.14
Peki böyle bir sistemin oluflumu neo-Darwinizm'in iddia etti¤i gibi, "mutasyonlar" ile aç›klanabilir mi? Acaba peflpefle oluflan mutasyonlar sonucunda böylesine mükemmel bir sistem meydana gelmifl olabilir mi? Bilindi¤i gibi mutasyonlar, canl›lar›n genetik flifrelerinde, çeflitli d›fl etkenler sonucu meydana gelen bozulma ve tahribatlard›r. Mutasyonlar›n tamam› canl›n›n DNA's›nda programl› olan genetik bilgiye zarar verir ve hiçbir yeni genetik bilgi eklemezler. Dolay›s›yla, mutasyonlar›n hiçbir gelifltirici ve evrimlefltirici özellikleri yoktur. Bu gerçek de günümüzde pek çok evrimci taraf›ndan istenmeden de olsa dile getirilmektedir. Bu evrimcilerden biri olan, California Üniversitesi'nden genetikçi John Endler flöyle bir itirafta bulunur: Mutasyonlarla ilgili çok fazla fley biliyor olsak da, evrim gibi o da hala bir "kara kutu" görünümündedir. Evrimde yeni biyolojik fonksiyonlar›n oluflmas›na pek rastlanmaz ve bunlar›n kökeni de zaten bilinmemektedir.15
Ünlü evrimci Frans›z biyolog Pierre P. Grassé ise mutasyonlar›n say›s›n›n da sonucu de¤ifltirmeyece¤ini flöyle itiraf eder: "Ne kadar çok say›da olursa olsunlar, mutasyonlar herhangi bir çeflit evrim üretemezler."16
Aç›kça görülüyor ki, küçücük hücrelerin sahip olduklar› ola¤anüstü özelliklerin, sergiledikleri ak›l almaz baflar›lar›n tesadüflerle, mutasyonlarla, evrimci safsatalarla aç›klanmas› gerek bilime gerekse ak›l ve mant›¤a bütünüyle ayk›r›d›r. Bugün insan zekas›n›n ulaflt›¤› en son nokta dahi, hücrelerde sergilenen ak›l karfl›s›nda çok sönük kalmaktad›r.
106
HARUN YAHYA