ไม่กี่คน และถึงแม้วันใดวันหนึ่งผมจะไม่มีเพื่อนเลยสักคน ผมก็อยู่ได้ แต่อยูไ่ ด้เพราะอะไรเหรอ อืมม์... ไม่รสู้ ิ ผมว่าคนเราต้องอยูเ่ พือ่ ทำ ความดี ผมว่าทุกอย่างทุกคนต้องมีเหตุผลให้อยู่บนโลกนี้ คนที่อยู่ นานก็เพราะกรรมดียงั รักษาเราอยู่ แต่คนทีช่ วี ติ สัน้ เพราะเคยฆ่าสัตว์ ตัดชีวิตมาก่อน นี่ผมดูทางธรรมนะ ผมว่าชีวิตคนเรามันก็สั้นนะ เงินทำอะไรไม่ได้หรอก ทุกวันนี้คนเราไม่ได้อยู่กันได้ด้วยเงิน แต่อยู่ กันได้เพราะจิตใจ โอเค... ไม่มีเงินเลยก็ไม่ดี แต่มีเงินมากไปก็ไม่ดี อีก คลุ้มคลั่ง เครียดอีก ใครจะมาเอาเงินกูไปวะ ที่คุณกลับมาได้คราวนี้ เห็นชัดๆ เลยคือแชมป์ประเทศไทยปีที่แล้ว และแชมป์เอเชียที่จีน คุณคิดว่าคุณกลับมาได้เพราะอะไร กลับมาได้เพราะอะไรเหรอ... อันนี้เป็นคำตอบที่ผมก็ไม่รู้ บอก ตรงๆ ว่าตอนก่อนจะไปแข่งที่จีน ผมเพิ่งได้ไม้คิวอันใหม่มา ซึ่งก็ยัง ไม่คุ้น แล้วผมไม่ได้ไปซ้อมเลย เพราะผมบวชอยู่สองเดือนครึ่ง สึกออกมาสองสามอาทิตย์กไ็ ม่ได้ซอ้ มมาก แล้วผมก็ไปจีนเลย เท่ากับ ซ้อมแค่อาทิตย์เดียว ซึง่ ตามตำราแล้วซ้อมแค่อาทิตย์เดียวหรือหยุด ไปสามเดือนแบบผมนี่นะ คุณไม่มีสิทธิ์รอดอยู่แล้ว แมตช์แรกไป ถึงผมแพ้จีน 4-0 เลย แต่ไปจบที่ได้แชมป์นี่ผมก็ยังงงๆ อยู่เลย เพื่อนๆ ทุกคนถามว่า มึงทำได้ไงวะ ผมก็ยังงง เพราะเขารู้กันหมด ว่าผมไม่ได้ซอ้ ม แข่งแบบนีต้ อ้ งใช้เวลาเตรียมตัวอย่างน้อยก็เป็นเดือน นะกว่าจะรื้อฟื้น แต่ผมก็ไปแข่งตามสภาพ หรืออาจจะเพราะว่าไม่กดดัน ผมว่าน่าจะเป็นแบบนัน้ เพราะผมแทงแบบสบายใจ จะแพ้หรือ ชนะก็ไม่เป็นไร เพราะผมไม่ได้วาดความหวังว่าจะต้องกลับไปแข่ง ทีอ่ งั กฤษแล้วด้วย ผมไม่มอี ะไรทีต่ อ้ งพิสจู น์ตวั เองแล้ว เด็กรุน่ ใหม่ๆ ต่างหากที่ต้องพิสูจน์ตัวเอง ที่ผมแข่งในแชมป์เอเชีย เพราะคนอื่น
ตกรอบไปแล้วแต่ผมยังอยู่ เลยคิดว่าต้องแข่งเพือ่ ประเทศชาติเท่านั้น เอง หรือทุกวันนี้ผมก็ว่าผมแทงตามสภาพ ก็ยังซ้อม ยังมีวินัยกับ ตัวเองในระดับหนึ่ง แต่ไม่ได้มากเท่าเดิม ซ้อมเสร็จ บางทีก็ไปวิ่ง ไปตีแบดฯ ไม่ได้ทุ่มกับสนุกเกอร์อย่างเดียว ถ้าเล่นสนุกฯ อย่าง เดียวคงจำเจ กลับมาคราวนี้ ไม่ค่อยเห็นออกสื่อเลยนะคะ เพือ่ นก็ดา่ ทุกคน ถามว่าทำไมไม่โฆษณาตัวเองอีกครัง้ เราเงียบ ไปนานแล้ว เพราะไม่วา่ จะกีร่ ายการติดต่อมา ผมก็ไม่ไป ทัง้ ทีก่ ร็ จู้ กั กันทัง้ นัน้ ใครๆ ก็บอกว่าทำไมไม่คว้าโอกาส ทำไมไม่ออกสือ่ จะได้ กลับมาดัง แล้วทำไม เพราะนีแ่ หละคือสิง่ ทีผ่ มต้องการจริงๆ มันคือความเงียบไง ผม เห็นดาราบางคนต้องออกสื่อโปรโมตตลอด แต่ผมไม่คิดว่าผมเป็น ดาราไง บางคนก็ออกสือ่ เยอะไป ไม่รนู้ ะ เมืองไทยก็อยูด่ ว้ ยดารานะ ผมก็เข้าใจ (หัวเราะ) คือคนอื่นเขาคิดว่าผมหยิ่งกัน แต่จริงๆ แล้ว ผมแค่อยากอยู่เงียบๆ นักสนุกเกอร์ที่สามารถยืนระยะยาวๆ ได้ ขึ้นอยู่กับอะไร ผมว่าต้องมีความหิวกระหายในชัยชนะ มีความอดทน และความ ตั้งใจจริงที่จะเอาดี ไม่ว่าจะเล่นกีฬาอะไร ขอให้ใจรักจริงๆ เถอะ แล้วมันจะดีเอง บางคนเล่นกีฬาเพราะพ่อแม่ดันเข้ามา แต่ผมนี่ พ่อแม่ไม่ได้ดันเข้ามาเลย มีแต่พ่อแม่จะดันออกไปด้วย (หัวเราะ) เออ ใช่ จะดันออกไปตลอด แต่กฬี ากับเด็กสมัยนี้ บาง คนมันเล่นตามแฟชั่นไง พอภราดรมาทีก็เฮกันที ต๋องมาทีก็เฮไปที ผมว่าถ้าเราเล่นกีฬาไม่ใช่ตามแฟชั่น แต่เล่นเพราะใจรักจริงๆ มัน ก็เอาดีได้ แล้วถ้าจะยืนระยะได้ มันต้องอดทนมากๆ อย่าลืมว่าคน
ที่จะอยู่ top หรือ over the top ต้องสันโดษมากๆ คือ lonely เลย ล่ะ แล้วถามหน่อยว่าอยู่กันได้ไหม? เด็กรุ่นหลังๆ ไปอยู่เมืองนอก เล่นกีฬากันได้ไหม ส่วนหนึ่งก็เพราะโฮมซิกกันเหลือเกิน คือคนที่จะประสบความสำเร็จในสายตาคุณต้อง deal กับความ lonely ให้ ได้เหรอ ใช่ ผมเห็นทุกคนแหละทีป่ ระสบความสำเร็จ มีแต่อยูค่ นเดียวตลอด ซ้อมก็ซ้อมคนเดียว กินข้าวคนเดียว นอนคนเดียว วันๆ แทบไม่ได้ คุยกับใคร แล้วมันจะไม่บ้าเอาเหรอ ก็มันต้องเป็นอย่างนั้น ผมเห็นชีวิตหลายคนมันก็เป็นแบบนั้น พวกแชมป์สนุกเกอร์ทผ่ี มรูจ้ กั เขาไม่ใช่คนมีเพือ่ นนะ เจอกันมีทกั ทาย คุยกันบ้าง แต่คุยกันไม่นานมาก คือมันเหมือนกลัวจะรู้เขารู้เรา ผมยอมรับเลยว่า ถ้าจะอยู่ให้ได้นานๆ ต้องสันโดษจริงๆ แต่มันก็ แลกมากับความสำเร็จไง ได้อย่างก็ต้องเสียอย่าง ไม่มีใครได้ทุก อย่าง นักสนุกเกอร์ทกุ วันนีท้ ไ่ี ม่ประสบความสำเร็จเพราะอะไร เพราะ เขาไม่รักความสันโดษ รักที่จะสนุกกันอยู่ ไปไหนก็ไปกันเป็นกลุ่ม แต่ผมอยู่คนเดียวได้ เดี๋ยวนี้เด็กที่เก่งๆ กันขึ้นมาอยู่คนเดียวได้ ไหมล่ะ ลองให้ไปอยูอ่ งั กฤษสักปีสิ เมือ่ ก่อนผมอยูป่ ลี ะ 10 เดือนนะ สมัยก่อนไม่มอี นิ เทอร์เน็ต ไม่มโี ทรศัพท์มอื ถือ มีแต่จดหมาย ตอนนี้ก็ถือว่าต้องกลับมาแข่งสนุกเกอร์อีกครั้ง ตกลงคิดว่าชะตา ชีวิตของคุณกำหนดมาอย่างไรเนี่ย ก็นไ่ี ง เมือ่ วานยังคุยกับพีส่ าว กับแม่ อยูเ่ ลยว่า ทำไมชีวติ ผมต้อง กลับไปอังกฤษอีกแล้ว จริงๆ ชีวติ ผมถ้ากำหนดได้ ผมสามารถแทง แพ้ในแชมป์เอเชียได้นะ แต่ไม่รเู้ หมือนกันว่ามีอะไรทีท่ ำให้ผมต้องชนะ คือถ้ากำหนดได้ จะแทงแพ้เลย วันทีผ่ มเข้าชิง ผมยังถามตัวเองเลยว่า ตกลงมึงจะไปอังกฤษอีก เหรอ ไอ้ตอ๋ ง ผมต้องนัง่ คิดคนเดียวว่าตกลงจะเอายังไงกันดี อีกใจก็ อยากจะสูเ้ พือ่ ประเทศชาติ ถ้าคนไทยได้ มันก็เป็นหน้าเป็นตา ผมก็ ต้องคิดเรือ่ งพวกนีน้ ะ แต่คนอืน่ ไม่รหู้ รอกว่าผมคิดอะไร คนคิดว่าผม ใฝ่ฝนั อยากกลับไปอังกฤษ แต่เปล่าเลย แต่ถามว่าอยากได้แชมป์เพือ่ คนไทยไหม อยากได้ครับ เหมือนวันนัน้ มันมีสองคนในตัวผมตีกนั อยู่ คือเท่ากับว่าวินาทีที่คุณชนะ ชีวิตคุณเปลี่ยนอีกแล้ว ใช่ รูเ้ ลย กูตอ้ งกลับไปอีกแล้ว ไปอยู่ my second home อีกแล้ว ก็เลยคิดว่า เอาละ ถ้าวิถีชีวิตผมโดนกำหนดมาอย่างนี้ ผมก็จะสู้ แต่ผมเคยไปดูหมอมานะ เขาบอกว่า ชีวติ ผมจะต้องกลับไปอยูอ่ งั กฤษ จนอายุ 51 ผมยังถามอีกนะว่า แล้วผมจะได้จบั เงินเป็นร้อยล้านอีก ไหม เขาบอกว่า ได้ตอนอายุ 45 เขาพูดด้วยว่าผมจะกลับมาพีกอีกครัง้ ผมยังคิดเลยว่าจะไหวเหรอ เพราะนักสนุกเกอร์อายุ 45 นีม่ นั ไม่ไหว นะ มันไม่มใี นประวัตศิ าสตร์เลยนะทีอ่ ายุมากขนาดนัน้ แล้วจะกลับ มาอีก แต่เขาก็ดูคนอื่นแม่นมาเยอะแล้ว ผมก็อยากให้เขาแม่นนะ ค่ะ อันนั้นรู้ (หัวเราะ) ผมยังบอกเขาเลยว่า ถ้าผมกลับมารวยร้อยล้านได้อกี จะกลับมาให้หมอดูคนนี้สักสองล้าน เชื่อคำว่าคนล้มอย่าข้ามไหม เชือ่ ครับ แล้วผมคนหนึง่ ละทีจ่ ะไม่ทำแน่ๆ ถ้าผมเห็นคนไหนล้ม ผมจะไม่ข้าม คนเราล้มมันก็ต้องลุกได้ แต่ก็ต้องสู้ด้วยตัวเอง การ สู้ด้วยตัวเองมันเป็นความภาคภูมิใจอย่างหนึ่ง แต่ถ้ามันเหลือบ่า กว่าแรง เราอาจจะขอความช่วยเหลือคนอื่นได้ แต่สุดท้าย เราก็ ต้องสู้ด้วยตัวเอง ที่สำคัญที่สุดคือ เวลาผมล้ม ผมถือว่าผมล้มใน หน้าทีก่ ารงาน ไม่ได้ลม้ ในเรือ่ งของชีวติ แล้วเรือ่ งอืน่ ๆ เช่นครอบครัว หรือสุขภาพผมก็ยงั ดีอยู่ ผมล้มแค่เรือ่ งเดียวคือหน้าทีก่ ารงาน แล้ว นั่นมันก็เป็นสิ่งสมมติทั้งนั้น มันสร้างเรามาได้ มันก็ทำให้เราลงได้ เพราะฉะนัน้ อย่าไปยึดติดอะไรมากนัก มองให้มนั ธรรมดา นีแ่ หละ ชีวิตมันเป็นอย่างนี้เอง ทุกอย่างมันไม่เที่ยง เมื่อก่อนเคยแทงกี่ลูก ก็ลง แต่เดี๋ยวนี้ไม่ลง อ้าว ก็อายุมึงมากแล้วนี่ ก็เป็นธรรมดา จะ ไปออกคิวเหมือนเดิมได้ไง ถ้าทำได้ แล้วเด็กรุน่ ใหม่มนั จะไปรุง่ ได้ไง ถ้ามึงยังอยู่ตลอดเวลาอย่างนี้ จริงๆ นักสนุกเกอร์อายุมากมันมีข้อดีไหม เช่น สุขุม มันอยูท่ ค่ี นไง บางคนอายุมากก็พดู มาก (หัวเราะ) ขีบ้ น่ แต่ผม ไม่ขบ้ี น่ ไง ผมแทงลูกไม่ลง ผมก็ยอมรับ อ๋อ ไม่เป็นไร ไม่ใช่ไปนัง่ บ่น นั่งแช่งคู่ต่อสู้ มันมีคนแบบนี้นะ ผมยังเคยเป็นเลย ขอให้มันแทง ไม่ลงๆ พอคิดแบบนั้นแล้วมันเครียดนะ แต่มันเป็นความคิดของ เด็กๆ ไง ทุกวันนี้ผมเปลี่ยนความคิดได้เพราะธรรมะ ไม่อย่างนั้นอาจหลงไปได้ เพราะเท่าที่ดูคุณก็เจอมรสุมเยอะนะ ยิ่งเจอมรสุมเยอะผมยิ่งชอบ ยิ่งใครโจมตี ก็แสดงว่าเขาสนใจ เราอยู่ แต่ถ้าวันใดเขาไม่ลงข่าวให้เราสิ อันนั้นน่ากลัวกว่า เพราะ นั่นแหละคือวันที่เราถูกลืม แต่ผมก็มองแค่ว่า สุดท้ายมันก็เป็น ข่าว จะดีจะร้ายยังไงมันก็เป็นข่าว เท็จหรือจริงก็ไม่รู้ ไม่รู้สึกแย่เหรอที่สื่อลงข่าวว่าเรามือตก ไม่รู้สึก เพราะผมถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา แล้วผมก็รู้ดีว่าผมแพ้ ได้ยังไง เพราะบางทีเด็กรุ่นใหม่เขาก็เล่นดีจริงๆ แล้วอีกอย่างเวลา