ABSOLUUT 9

ABSoluut

architectuur design kunst lifestyle

n°9

herfst-winter 14/15 - € 7

CECI N’EST PAS CLASSIQUE Moderniteit als nieuwe standaard

l i g h t u lt r a m o d e r n

f a l l s

woonproject

i n

m el l e

ho e woo n t u h et l i e f st ?

i

n een woning met veel licht en open ruimtes? met aandacht voor uitgepuurde architectuur en een hoge graad van afwerking? Verbruiksvriendelijk en in het groen? die unieke mix van wooneisen vindt u in light falls, een ultramodern woonproject in melle. u geniet er bovendien van een uitstekende lig-

ging: dichtbij het station, op een boogscheut van gent en vlakbij de belangrijkste invalswegen. de ontwikkelaar is verantwoordelijk voor de verkoop, de uitvoering en de opleveringen – één visie, één aanspreekpunt.

Bel voor meer informatie naar 0495 52 44 05. www.lightfalls.be

Absoluut Vooraf

Nieuwerwets Anton Gonnissen

Velen zullen het met mij oneens zijn, maar klassieke architectuur heeft volgens mij alles te maken met het toepassen van regels, terwijl moderne architectuur over inhoud gaat. De inhoud van de gebouwen is vandaag belangrijker dan de harmonie ervan. De buitenkant is een geabstraheerd gevolg van wat binnenin gebeurt.

Kunst, literatuur en muziek volgen dezelfde evolutie, en dat is geen toeval. Wij zien ons geconfronteerd met uitdagingen die zich nooit voorheen stelden. Logisch dus dat we ook onze creativiteit anders gaan verwerken, meer aangepast aan onze tijd, met minder franjes, nieuwerwets. En aangezien ons ‘modern’ nu al een flinke honderd jaar oud is, is modern het nieuwe klassiek. Weg van de conventionaliteit, outside the box, anders, beter.

De uitdagingen van vandaag vinden geen verklaring noch een oplossing in het verleden. We moeten vrijwel alles opnieuw uitvinden en bewust kritisch zijn over de gevestigde waarden. Politiek: hoef ik daar nog iets over uit te leggen? Economisch: niet consuminderen staat gelijk aan collectieve zelfmoord. Sociaal: herverdeling is geen scheldwoord meer, maar het begin van een oplossing. De klassieke modellen werken niet meer en zijn hun aura van veilige haven verloren. De nieuwe oplossingen verkrijgen nu die morele standaard en nemen de positie in van ‘het nieuwe klassiek’. Let it be.

Anton Gonnissen is architect en leidt het Gentse ABS Bouwteam. Hij is gepassioneerd door ‘ruimtelijke en geestelijke ordening’, zoals hij het zelf omschrijft. In 2010 lanceerde ABS Bouwteam het lifestylemagazine ABSoluut. Dit is de negende uitgave.

1. ‘House for Trees’, Vo Trong Nghia Architects, © Hiroyuki Oki. 2. Volkswagen XL Sport. 3. © Frederik Vercruysse.

3

N°negen

06

Absoluut nieuws

6 Hoogfeest 150 jaar Matterhorn 11 Shortlist Wat is er nieuw?

14 De cultuuragenda Niet te missen dit najaar

24 Architecture Awards Bekroonde architectuurontwerpen

110 Mens en machine

Design uit de autowereld 114 Boeken

Drie nieuwe publicaties

35

Absoluut SPECIAL

© Diane Hendrikx

© Agashiyan – Sanjay Puri Architects

© VG Bild-Kunst Bonn, foto: Rheinisches Bildarchiv

herfst - winter 14/15

46

Absoluut PORTRET

56 Het nieuwe klassiek

Resoluut modern geënt op gisteren

46 Mens sana

Portret van zes overtuigde buitensporters

85 Shopping

Alles voor een handgeschreven brief

68 Chaussée de Flandre Stilte en natuur tussen Gent en Deinze

89 Eigen kweek

Lekkers van eigen bodem 92 Dagen zonder vlees

Ethisch en gezond tafelen 94 Dood doet leven?

De opmars van de natuurbegraafplaatsen

36

Absoluut ARCHITECTUUR

© Diego Franssens

© Frederik Vercruysse

Absoluut Inhoud

44

79

Absoluut OPINIE

98

Absoluut uit

36 Kunst en geschiedenis

Hof de Gros in Brugge

44 Eeuwige controverse

Column Peter De Backer

98 Portugal Onze favoriete adressen

78 Clair-obscur

Rijhuis met villa gevoel

54 Speedy Gonzales is een gek!

Column Gerrit Op de Beeck

106 Clochard de luxe

Het reisdagboek van Pierre Darge

76 Classic is classy

Column Laurence Dujardyn 90 Wir haben es (nicht) gewusst

Column Anton Gonnissen

Coverbeeld Beeld uit de reportage ‘Kunst en geschiedenis’ op p. 36. Foto: Frederik Vercruysse.

U wenst onze redactie of commerciële dienst te bereiken? Op p. 114 vindt u alle contactgegevens terug.

Absoluut Extreem

Absoluut Extreem

Hoogfeest In 2015 zal het precies 150 jaar geleden zijn dat de top van de Zwisterse Matterhorn voor het eerst met touwen werd bereikt. Een heroïsche klim die door honderden Zermattberggidsen op spectaculaire wijze nog eens werd overgedaan.

Op 14 juli 1865 bereikte de Brit Edward Whymper als eerste alpinist samen met zijn rope team de top van de Matterhorn op 4 478 meter hoogte. Met de klim ging Whymper tot ver over zijn grenzen. Het merendeel van het team dat de top bereikte, overleefde de afdaling namelijk niet. Ook de Zwisterse fotograaf Robert Bösch – zelf een enthousiast klimmer – is van geen kleintje vervaard.

Duizelingwekkend steile hellingen en winderige bergtoppen vormen het decor voor zijn large scale photography waarvoor hij honderden bergbeklimmers urenlang in de meest uitdagende en hachelijke posities weet vast te houden voor dat ene perfecte beeld. Het resultaat zijn fascinerende en ontzagwekkende foto’s waarop je maar moelijk uitgekeken raakt. Het was de Zwitserse mountaineering specialist Mammut die een beroep deed op Bösch. Ze vroegen hem om naar aanleiding van de 150ste verjaardag van de beklimming een treffend beeld te maken voor hun campagnes tijdens het komende feestjaar. Honderden Zermatt-berggidsen traden hiervoor in de voetsporen van het team van Edward Whymper en vormden een rode lichtketting op de Hörnli-kam van de berg. Robert Bösch: ‘De Matterhorn is door zijn unieke vorm een van de meest gefotografeerde bergen ter wereld. Je kunt er bijna geen slechte foto van maken. Pardoxaal genoeg lag daarin nu net de uitdaging. Het bleek extra moeilijk om een beeld te maken dat niet alleen mooi, maar ook adembenemend is.’ mammut.ch - robertboesch.ch - zermatt.ch 7

Absoluut Extreem

Duizelingwekkend steile hellingen en winderige bergtoppen vormen het decor voor de large scale photography van Robert Bรถsch

8

Absoluut Extreem

9

Absoluut Selectie Verstraeten

Lochristi

Echt rijplezier

VErstraEtEn. uw bmw i VErdELEr Voor oost-VLaandErEn. Milieu-informatie (KB 19/03/04): www.bmw.be

0-2,1 L/100 KM • 0-49 G/KM CO2

Ontdek het nieuwste huis van plezier op de Kortrijksesteenweg

Verstraeten nv Antwerpsesteenweg 81 9080 Lochristi Tel. 09 345 06 88 info@verstraeten.net.bmw.be www.verstraeten.bmw.be

MINI GENT STORE BY VERSTRAETEN

Kortrijksesteenweg 1228 - 9051 Sint-Denijs-Westrem Tel.: 09 335 27 00 - www.gentstore.mini.be

Absoluut Selectie

de shortlist #1

Tafel ‘Alex 01’ met koningsblauw stalen frame van Dimitri Vercaemst en Stefan Vanhee (aka Walter) werd voor het eerst gepresenteerd tijdens Interieur Kortrijk. Het tafelblad van massief eikenhout is in Hongaarse punt gelegd, voor de planken is er keuze tussen naturel en gebeitst; funkywalter.be.

© Lacombe

© agentorange.be

Een olielamp anno 2014, design van nieuw Belgisch talent, streelzachte knitwear en een exclusieve kamerhulp

Philippe Nigro ontwierp in 2013 de collectie ‘Les Nécessaires d’Hermès’, acht luxueus uitgevoerde basisstukken voor het huis, waaronder deze ‘Groom Fixe’, een kleren- en accessoirehouder met spiegel van notenhout en leer; hermes.com.

© Loek Blonk

© Griet Hendrickx

De volledige knitwear-collectie LN Beanies & LN Andes is nog tot eind december te koop in de pop-upshop van ontwerpster Ellen Kegels. Haar sjaals, mutsen en truien van alpacawol worden onder meer door jonge vrouwen in Peru met de hand gebreid. Adres: Volkstraat 66 in Antwerpen; lnbeanies.com.

Industrieel ontwerper Alex de Witte koppelde zijn voorkeur voor lichte, vergankelijke objecten aan de monumentale stijl van Studio Job. Het resultaat? ‘The Standing Bubble’, een lichtobject van met de mond geblazen glas en gegoten brons in een ongewone interpratie van de archtetypische olielamp; chambernyc.com.

11

‘Als je een beetje beter wilt zijn, wees dan competitief.

Als je exponentieel beter wilt zijn: wees dan coöperatief.’

William Shakespeare

© Diego Franssens

ABS Bouwteam, de Gentse totaalondernemer gespecialiseerd in luxevilla’s, heeft het projectontwikkelingsbedrijf ABS Gold opgericht. Architect Anton Gonnissen, oprichter van ABS Bouwteam, werkte daarvoor samen met Johan Vandendriessche als co-investeerder. Vandendriessche verwierf faam in de retailwereld als de gewezen master-franchisenemer van Inditex-merken zoals Massimo Dutti en Uterqüe. Naast Gonnissen en Vandendriessche bestaat de top van ABS Gold nog uit Henri Baetens (ex-Cushman & Wakefield) en Morgane Denies (ex-Chateau Residenties).

ABS Gold wil zich in hoofdzaak toeleggen op de ontwikkeling van projecten om die te begeleiden tot voorbij het vergunningsparcours. ‘Wij zullen vooral opportunity driven te werk gaan. Onze voorkeur gaat naar retail, exclusief vastgoed en gemengde projecten op toplocaties in de centra van de grote steden in Vlaanderen en Brussel.

Maar als wij morgen een goede kans ruiken aan de kust of in het buitenland, dan zullen wij die niet laten liggen. In feite hebben wij geen beperkingen in onze activiteiten.’

GOLD

Project Development

Rijvisschestraat 124, 9052 Zwijnaarde - T +32 9 248 10 00 - info@absgold.be

Absoluut Selectie

de shortlist #2 Het perfecte licht, de Sergio Herman-look en een moment van narcisme

© G-Star Raw

De propeller van het historische Hishou-vliegtuig; traditionele houten gebouwen uit Kyoto; de typische schermen van washipapier en bamboe …

Deze prachtige staande lamp ‘Kyoto’ is helemaal geïnspireerd op eeuwenoude Japanse tradities en vormt een knap staaltje oosters vakmanschap; stellarworks.com.

© Ari Espay

U wilt uw significant other dit najaar een etentje in The Jane aanbieden? Helaas, u bent eraan voor de moeite, want alle tafeltjes zijn al wekenlang uitverkocht. Plan B? De collectie denimschorten ‘RAW Utility’ die G-Star speciaal ontwierp voor het volledige team van The Jane en die nu ook online verkrijgbaar zijn; g-star.com.

Het (thuis)kantoor is de plek waar grote beslissingen genomen worden. Een moment van bezinning en zelfreflectie. Dat laatste werd door de Amerikaanse kunstenaar en designer Sebastian Errazuriz in zijn meubelsculptuur ‘Narcissus Desk’ heel letterlijk genomen. Hij knapte een Franse bureautje van circa 1880 volledig op met hout, brons en spiegelglas; meetsebastian.com.

13

Absoluut Cultuur

Eyefood De Absoluut-favorieten uit de tentoonstellingsagenda van het najaar

‘Untitled’, Mark Rothko, acryl op papier aangebracht op hardboard, 1968.

^

Mark Rothko

Maar weinig schilders leverden zulk intens werk als Mark Rothko (1903-1970), een kunstenaar van Jood-Russische afkomst.

Met niet meer dan enkele kleurvakken wist hij universele gevoelens als angst, extase, tragiek en euforie treffend te verbeelden.

‘Mark Rothko. Uit de collectie van de National Gallery of Art, Washington’, tot en met 1 maart 2015, Gemeentemuseum Den Haag; gemeentemuseum.nl.

14

Absoluut Cultuur

‘The Bread’, Michaël Borremans, 2012, Video van 4 min, 46 x 38 cm, Courtesy: Zeno X Gallery, Antwerpen.

‘Trophy’, Wim Delvoye, 1999, Opgezette herten, 183 x 89 x 106 cm, Courtesy: studio Wim Delvoye, België.

‘T.Y.F.F.S.H.’, Kris Martin, 2009, Heteluchtballon en ventilatoren, variabele afmetingen, Courtesy: Sies + Höke, Düsseldorf, © Achim Kukulies, Düsseldorf.

^

Verborgen passies

België staat wereldwijd bekend als een land van fervente kunstverzamelaars. Een selectie van maar liefst 4 000 werken uit achttien West-Vlaamse privécollecties reisde af naar het imposante Tripostal in Rijsel, een tentoonstellingsruimte van 6 000 m2. Een expo die u gewoonweg niet mag missen. ‘Passions secrètes, collections privées flamandes’, tot en met 4 januari 2015, De Tripostal Rijsel; lille3000.eu.

15

Absoluut Cultuur

‘Leopard Lilly’, Richard Lindner, 1966, 177,8 x 152,4 cm, olie op canvas, Museum Ludwig, Keulen, © VG Bild-Kunst Bonn, 2014, Foto: Rheinisches Bildarchiv.

‘Tree Frog’, Robert Rauschenberg, 1964, 244 x 183 cm, zeefdruk, olie op canvas, Museum Ludwig, Keulen, © Robert Rauschenberg Foundation/VG Bild-Kunst, Bonn 2014, Foto: Rheinisches Bildarchiv.

^

Ludwig goes pop

Met een radicale uitdrukking van moderniteit en het exploreren van de nieuwe zeitgeist zette de pop-artbeweging de kunstwereld en het establishment van de jaren zestig op zijn kop. In de expo Ludwig goes pop wordt de impact van die vernieuwende strekking nogmaals geschetst aan de hand van wat een van de belangrijkste pop-artcollecties ter wereld moet zijn.

‘Ludwig goes pop’, tot en met 11 januari 2015, Ludwig Museum Keulen; museum-ludwig.de.

16

Absoluut Cultuur

‘De Slak’ (‘L’Escargot’), Henri Matisse, 1953, gouache op papier, knip- en plaktechniek op papier aangebracht op canvas, 286,4 x 287 cm, Tate, 1962.

^

Henri Matisse

Schaar en papier waren tijdens zijn laatste actieve jaren het favoriete medium van de schilder Henri Matisse (1869-1954). Een honderdtal ‘knipsels’ van de hand van de grootmeester werden voor het eerst sinds 1961 samengebracht in het New-Yorkse MOMA. Ook ‘The Swimming Pool’ uit 1952 zal er na de restauratie in première aan het grote publiek getoond worden.

‘Henri Matisse: The Cut-Outs’, tot en met 8 februari, MOMA New York; moma.org.

17

Absoluut Cultuur

‘Pastille Motor’, Panamarenko, 1991, foto Syb’l S., © Collection M HKA.

^

Panamarenko

Henri Van Herwegen (1940), beter bekend als Panamarenko, werd lange tijd door de kunstscène bestempeld als een ‘rare kwiet’ met magische sculpturen. Toch groeide de beeldhouwer uit tot een icoon van de na-oorlogse Europese avant-garde.

Tien jaar na de overzichtstentoonstelling in Brussel wijdt het Antwerpse M HKA een ‘ontdekkingstocht doorheen het mentaal universum’ aan deze bijzondere kunstenaar die volgens het museum de stad Antwerpen mee op de artistieke kaart heeft gezet.

De museale presentatie is opgebouwd rond zeven thematische clusters met onder meer topstukken als de duikboot ‘Pahama’, de ‘Donderwolk’ en de legendarische ‘Prova Car’. ‘Panamarenko Universum’, tot en met 22 februari, M HKA Antwerpen; muhka.be.

18

Absoluut Cultuur

‘The Final Reconciliation of Marie de’ Medici with her son Louis XIII’, Eugène Delacroix, 1828, Wallraf-Richartz Museum & Foundation Corboud, Keulen, foto: Rheinisches Bildarchiv Köln.

‘Femme se lavant’, Armand Rassenfosse, 1919, ©BAL.

^

Belgische meesters

Het Nationaal Museum voor Schone Kunsten in Litouwen bezit sinds 1932 een van de grootste collecties Belgische kunst uit het begin van de 20ste eeuw buiten onze grenzen. Zelden getoond werk van onder meer Frans Masereel, Marcel Hess en Georges Minne treden nu in dialoog met de permanente collectie van het BAL in Luik. Het Brusselse Bozar haalde het werk van illustere kunstenaars als Cézanne, Kokoschka, Renoir en Picasso naar het thuisland van Peter Paul Rubens en toont hoe groot de invloed en impact van onze Vlaamse grootmeester was op zijn artistieke erfgenamen. ‘Impressions et parallèles’, van 20 november tot en met 30 januari; beauxartsliege.be. ‘Sensatie en sensualiteit, Rubens en zijn erfenis’, tot en met 4 januari; bozar.be.

19

Absoluut Cultuur

‘World Trade Centre’, Hiroshi Sugimoto, 1997, Courtesy of Hiroshi Sugimoto.

^

Fotografische werkelijkheid

Le Corbusier, Frank Lloyd Wright, Minoru Yamasaki, Luis Barragán, Aldo Rossi, Pierre Koenig, Charles en Ray Eames, Daniel Libeskind. Het zijn stuk voor stuk namen die de wereld in de 20ste en 21ste eeuw mee vorm hebben gegeven. Constructing Worlds brengt 18 uitzonderlijke fotografen samen die de manier waarop we naar hun architectuur en de wereld rondom ons kijken ingrijpend hebben veranderd. ‘Constructing Worlds: Photography and Architecture in the Modern Age’, nog tot en met 11 januari 2015, The Barbican Art Gallery Londen; barbican.org.uk.

20

Absoluut Cultuur

© Hedi Slimane

^

Hedi Slimane

Hedi Slimane (1968) gooide als creatief directeur voor (Yves) Saint Laurent met zijn controversiële stijl enkele heilige huisjes tegen de vlakte. Ook in zijn beeldentaal – Slimane was fotograaf voordat hij in de modewereld aan de slag ging – vertoont hij dezelfde anarchistische, zwartgeblakerde trekken. Sonic is een greep uit het 15-jarige muziekarchief van de ontwerper met onder meer portretten van Lou Reed, Keith Richard, Amy Winheouse en Brian Wilson.

‘Hedi Slimane – Sonic’, nog tot en met 11 januari, Fondation Pierre Bergé – Yves Saint Laurent Parijs; fondation-pb-ysl.net.

21

Absoluut Cultuur

‘Sonia Delaunay Composition pour jazz, 2e série, No F 344”’, Parijs, 1952, © Pracusa 2013057, © Courtesy Galerie Zlotowski.

^

Sonia Delaunay

Er zijn altijd honderden redenen om naar Parijs te trekken. Een tentoonstelling zien over het werk van Sonia Delaunay (1885-1975) – de eerste overzichtstentoonstelling sinds 1967 – is er één van. De expo toont de veelzijdigheid van deze getalenteerde artieste die samen met haar man Robert Delaunay aan de grondslag lag van het Orfisme, een kunstbeweging gekenmerkt door het gebruik van levendige kleuren en geometrische vormen. Ook Fernand Léger en Wassily Kandisky behoorden tot die stroming. ‘Sonia Delaunay. Les couleurs de l’abstraction’, nog tot en met 22 februari, Musée d’art Moderne Parijs; www.mam.paris.fr.

22

Absoluut Cultuur

Maquette Guggenheim Abu Dhabi, Frank Gehry, 2006, © Gehry Partners, LLP. Onder: Fondation Louis Vuitton © Iwan Baan, 2014.

^

Frank Gehry

Het zijn drukke tijden voor de Canadees-Amerikaanse toparchitect Frank Gehry (1929). Op 27 oktober opende het door hem getekende Fondation Louis Vuitton in Parijs en gingen in Panama City na vijftien jaar bouwwerken eindelijk de deuren van het Biomuseo open. In het kader van de opening van het ‘zeilschip’ van Gehry in Parijs loopt er in het Centre Pompidou nog tot 26 januari een overzichtstentoonstelling over het werk en leven van Gehry – de eerste in haar soort in Europa – met orginele tekeningen en maquettes. ‘Frank Gehry’, nog tot en met 25 januari, Centre Pompidou Parijs; centrepompidou.fr – fondationlouisvuitton.fr.

23

Absoluut Architectuur

In de prijzen Het jaarlijkse World Architecture Festival is sinds 2008 het evenement waar internationale bouwkunst wordt gewikt, gewogen, gevierd en bekroond.

Een selectie uit de juryrapporten.

© 5468796 Architecture + number TEN architectural group.

‘Art Gallery of Greater Victoria’, Victoria Canada, 5468796 Architecture en Number TEN Architectural Group

De Art Gallery of Greater Victoria – kortweg AGGV – is gehuisvest in een historische mansion en een reeks van modernistische bijgebouwen in een chique wijk in Victoria. Het team van 5468796 Architecture en Number TEN Architectural Group won een wedstrijd waarbij een masterplan en de toekomstige uitbreiding van de galerie centraal stonden. Het winnende ontwerp laat met een choreografie van tuinen en de toevoeging van nieuwe publieke ruimtes het museum opnieuw aansluiting vinden met zijn omgeving; 5468796.ca.

24

© Hiroyuki Oki

Absoluut Architectuur

‘House for Trees’ Ho Chi Minhstad Vietnam, Vo Trong Nghia Architects

‘House for Trees’ wil een hommage brengen aan de tropische wouden die ooit grote delen bedekten van Vietnam, een land dat razendsnel aan het verstedelijken is. Amper 0,25 % van de hoofdstad Ho Chi Minh bestaat vandaag nog uit groen. Het project werd gerealiseerd in het district Tan Binh, een van de dichtst bevolkte wijken van de stad waar vele kleine huizen op elkaar gedrukt lijken te staan. De architecten verweefden dat gegeven met het ontwerp van een woning die de optelsom is van kleine fragmenten; votrongnghia.com.

25

© CHROFI

© Agashiyan – Sanjay Puri Architects

Absoluut Architectuur

‘Lune de Sang Sheds’, Northern NSW Australië, Chrofi

‘Agashiyan’, Ahmedabad India, Sanjay Puri Architects

Dit toekomstige cluster van kantoorgebouwen en handelszaken wordt het hoogste bouwwerk (75 meter) in het zich snel ontwikkelende Ahmedabad, waar tot nu toe alleen laagbouw stond. De architecten dokterden daarom een zo organisch mogelijk ontwerp uit; sanjaypuriarchitects.com.

‘Alex Monroe Studio’ Bermondsey Londen, DSDHA

Juwelenontwerper Alex Monroe zocht uitbreidingsmogelijkheden voor zijn piepkleine winkel in Zuid-Londen en ging in zee met de architecten van DSDHA. Die plaatsen pal bovenop het eeuwenoude Edwardiaanse huisje een drie etages tellende constructie waardoor er ruimte vrijkwam voor een atelier, een vergaderzaal en een dakterras; dsdha.co.uk.

26

© DSDH

‘Lune de Sang’ is een uniek intergenerationeel project waarbij een voormalige melkveehouderij in verschilende fases getransformeerd wordt tot een regenwoudlandschap. Hardhouten boomsoorten kunnen er tussen 50 en 300 jaar groeien voor ze selectief en op duurzame wijze worden gekapt. Architectenbureau Chrofi ontwierp twee werkplaatsen die zijn opgevat als een soort ruïnes in het landschap; chrofi.com.

Absoluut Architectuur

© Fernando Guerra

‘Livraria Cultura’, Sao Paulo Brazilië, studio mk27

Boekenhandel Cultura werd opgevat als een boekenwinkel aangepast aan de 21ste eeuw. Het centrale gedeelte van de winkel bevindt zich op de eerste verdieping, waar een immense open ruimte afgezoomd werd met kamerbrede boekenkasten en een gigantische trap die tegelijk ook dienst doet als ontmoetingsplaats; studiomk27.com.br.

27

het modehuis

xavier de cocklaan 37 - 9831 sint-martens-latem / deurle

www.het-modehuis.com

© a21studio

Absoluut Architectuur

‘The Chapel’, Ho Chi Minhstad Vietnam, a21 Studio

Nog een bekroond project uit Vietnam is ‘The Chapel’, een tijdelijk gemeenschapscentrum in de hoofdstad waar onder meer door de crisis in de vastgoedsector een grote behoefte bestaat aan dergelijke plekken. Bewoners, en dan vooral jongeren, kunnen er de volgende tien jaar terecht voor conferenties, bruiloften en tentoonstellingen of voor een snack en een koffie. Om de kosten te drukken maakten de architecten gebruik van stalen frames en metaalplaat afkomstig van een vorig project van de landeigenaar. De internationale jury bedacht ‘The Chapel’ met de World Building of the Year-award; a21studio.com.vn.

29

Absoluut Architectuur

© Olivier Ottevaere en John Lin

‘The Pinch’, Shuanghe Yunnan China, Olivier Ottevaere en John Lin

Op het World Architecture Festival mocht ook een Belg een prijs in ontvangst nemen. Olivier Ottevaere kreeg in Singapore samen met John Lin een onderscheiding voor het project ‘The Pinch’, een bibliotheek en gemeenschapscentrum in het rurale dorpje Shuanghe dat in september 2012 getroffen werd door een zware aardbeving. Het project - gesponsord door de universiteit van Hong Kong - maakt deel uit van een door de overheid gesteunde reconstructie van het dorp dat grotendeels bij de natuurramp verwoest werd. In tegenstelling tot de huizen die in beton en baksteen worden heropgebouwd, verkoos het architectenduo te werken met traditionele materialen en technieken. Voor de constructie, opgevat als een Knowledge Exchange Project, werd een beroep gedaan op een lokale houtzagerij; rufwork.org.

De volgende editie van het World Architecture Festival vindt plaats van 4 tot 6 november 2015 in het Suntec Convention & Exhibition Centre Singapore; worldarchitecturefestival.com.

30

Absoluut Architectuur

bulthaup van damme team

De Solitairen kunnen vrijelijk over de ruimte worden verdeeld, los of in combinatie met andere bulthaup productlijnen en de gebruiker kan ze naar eigen inzicht rangschikken. De Solitairen zijn van alle kanten benaderbaar en dat maakt ze optimaal geschikt om samen te koken. Alle functionele elementen zijn snel binnen handbereik. De Solitairen zijn zo ingericht dat er meerdere mensen tegelijkertijd aan kunnen werken; alles draait om communicatie en samen dingen ondernemen. www.milan2014.bulthaup.com www.bulthaupgent.be 31

Absoluut Promotie

De juwelen van Marco Bicego

Gouden poëzie Een van de meest geprezen Italiaanse juwelenlabels - met 900 dealers in 52 landen - is Marco Bicego. Fidauro in Sint-Martens-Latem behoort tot de twaalf geselecteerde dealers in Europa die als eersten de nieuwe juweellijn ‘Lunaria’ mogen presenteren, zes maanden voor de officiële lancering.

In 2000 richtte Marco Bicego zijn eigen juwelenmerk op dat zijn naam draagt. ‘Mijn vader startte in 1958 zijn bedrijf in Vicenzo. Hij gaf zijn passie voor juwelen aan mij door. Ik herinner me nog dat ik als kind op de productievloer vol bewondering de gouden juwelen wou aanraken. Ik leerde alles van mijn vader. Die jaren achter de werkbank waren heel belangrijk en vormden de basis voor mijn latere carrière.

Maar ik zag een andere toekomst voor het bedrijf. Ik vond het belangrijk om de weg van branding in te slaan. Ik wou het label Marco Bicego wereldwijd op de kaart zetten en alle waarden waar het merk voor staat naar buiten brengen. Er gingen heel wat discussies aan vooraf, maar begin 2000, bij de start van het nieuwe millennium, hakte ik de knoop door. Het was de beste beslissing die ik maar kon nemen in mijn leven. Dit avontuur gaf me de kans om de wereld rond te reizen en heel veel mensen te ontmoeten. Toen ik startte, sprak ik zelfs geen Engels. Het heeft ook mijn denkwijze als designer totaal veranderd.’

Organisch goud Kenmerkend voor de ontwerpen van Mar-

co Bicego zijn de organische vormen. Niet alleen de vorm is onregelmatig, ook het oppervlak van de juwelen vertoont een oneffen, geborstelde textuur die de glanzende, gepolijste delen nog beter tot hun recht laat komen. De onregelmatige textuur

is het resultaat van de zogenaamde bulino-graveertechniek, een knap staaltje ambachtelijke knowhow die volledig met de hand gebeurt. De vakman kerft behendig met een vlijmscherpe graveur in het bikkelharde oppervlak; zijn vingers zijn daarbij beschermd door leren kapjes. De juwelen zijn ook bijna altijd uitgevoerd in 18 karaats geel goud, want dat is zowat het DNA van het bedrijf en maakt deel uit van de familiecultuur.

Judaspenning Inspiratie vindt Marco Bicego overal: in de na-

tuur, in kleurschakeringen die zich in het water reflecteren, in een eenvoudig object. ‘Het hoofd is als een mand waar je van alles in steekt. Ik zie iets en raak geïnspireerd. Ik hou van alles dat flexibel is.’ De nieuwe juwelenlijn ‘Lunaria’ is gebaseerd op de blaadjes van een plant, de judaspenning. De bladvormige gouden elementen die een matte textuur en glanzend gepolijste randen hebben, combineert hij met aquamarijn of diamanten. ‘De ontwerpen van Marco zijn stijlvol, tijdloos en discreet’, vinden Katrien en Ephrem van Fidauro. ‘Het zijn geen m’as-tu-vu-juwelen; je kunt ze dragen bij elke gelegenheid. We werken al twaalf jaar samen en we zijn intussen zowat meegegroeid met de collectie. Marco’s visie was meteen duidelijk. Hij kiest bewust voor een langetermijncollectie, niet voor vluchtige luxe. Elke juwelenlijn loopt door zodat klanten ook later hun ensemble kunnen vervolledigen. Bovendien is de dienst na verkoop buitengewoon.’

FAMILIEWAARDEN De keuze voor Fidauro was voor Marco Bi-

cego vanzelfsprekend: ‘Katrien, Ephrem en ik zitten op dezelfde golflengte. We zijn echte family-mensen. Bovendien houden we van juwelen met een hoge ambachtelijke waarde en een sterke uitstraling. En dankzij onze onberispelijke service maken we van onze klanten ambassadeurs van onze producten. Beter kun je je niet wensen.’

Absoluut Promotie

De nieuwe juwelenlijn ‘Lunaria’ is gebaseerd op een plant, de judaspenning.

ARMBAND UIT DE COLLECTIE ‘JAIPUR’.

De collecties van Marco Bicego zijn verkrijgbaar bij Fidauro, Maenhoutstraat 31B, Sint-Martens-Latem, 09 282 23 00, fidauro.be.

Beauty and the Best.

De nieuwe S-Klasse CoupĂŠ.

9,4 - 11,9 L/100 KM • 219 - 279 G CO2/KM Milieu-informatie KB 19/3/2004: www.mercedes-benz.be - Geef voorrang aan veiligheid.

HET NIEUWE KLASSIEK Alles komt terug. In tijden van Facebook, Instagram en e-mail grijpen we opnieuw naar pen en papier om onze creatiefste ideeĂŤn en diepste gedachtes aan toe te vertrouwen. In tijden van 3D-printers die alle mogelijke objecten op maat spuiten, waarderen we opnieuw de authentieke stukken die met liefde werden gemaakt door de vakman. En in tijden van futuristische, architectonische hoogstandjes vallen we nog altijd voor de statige look van een klassiek herenhuis. De traditionals zetten de toon vandaag, al voegen we er wel een hedendaagse, 21ste-eeuwse twist aan toe. Maak kennis met het nieuwe klassiek.

Absoluut Binnenkijken

Absoluut Architectuur

Kunst en geschiedenis Hof de Gros, een Brugs stadspaleis met roots die teruggaan tot in de vijftiende eeuw, kreeg een hedendaagse update -die de rijke geschiedenis van het gebouw ten volle eert. Vandaag biedt het magnifieke complex onderdak aan zeven appartementen en het kantoor van de eigenaar, een zakenman én verwoed kunstverzamelaar.

‘Het verleden is nog tastbaar aanwezig in Hof de Gros. De renovatie, onder leiding van architect Tom Wylein, heeft de ziel van het gebouw niet aangetast. Het allereerste Hof de Gros werd in de vijftiende eeuw opgetrokken door Jean De Gros. Hij was afkomstig uit Bourgondië, maar kwam samen met het gevolg van Filips de Goede naar Vlaanderen, waar hij werkte als secretaris; eerst van Flips de Goede, later van Karel de Stoute. Van het oorspronkelijk gebouw blijft maar weinig over. Alleen de kelders en de twee wapenschilden boven de deur, dat van Karel de Stoute en dat van de familie de Gros.

Het huidige gebouw dateert van 1764.

Vroeger woonde in het hele complex maar één familie. Vandaag is het woonhuis opgedeeld in zeven appartementen. In

het koetshuis heb ik mijn zakenkantoor ondergebracht. Ook de kelders zijn gerenoveerd. We gebruiken de ruimtes met prachtige gewelven om recepties of concerten in te organiseren. Een tijdje geleden hebben we hier La Traviata laten opvoeren voor tachtig man. De kelders lenen zich perfect voor zo’n intiem concert.

Het kantoor en het koetshuis lieten we inrichten door Axel Vervoordt. We hebben al vaker samengewerkt met de antiquair-kunstmecenas, en dat waren altijd positieve ervaringen.

Axel is een wereldburger, heel artistiek ook. Wat hij doet, gaat veel verder dan gewoon huizen inrichten. Ik zie het meer als een levenswijsheid die hij aanbiedt. Hij geeft een extra dimensie aan je interieurs, bezielt ze.

37

Absoluut Architectuur

‘Dit stadspaleis staat op de monumentenlijst.

Dat maakte de renovatie er niet eenvoudiger op.

Omdat het gebouw beschermd is, mag je zelfs geen nagel in de muur kloppen’

De kamers zijn indrukwekkend hoog. Toch stralen ze gezelligheid uit dankzij de brede houten planken. De discussies verlopen hier heel anders dan in een kil, formeel kantoor. In het eerste deel, dat meer lijkt op een woonkamer, ontvangen we de klanten waar we zaken mee willen doen in een huiselijke sfeer. In deze ruimte bevindt zich een haard die op gas werkt, al zou je zweren dat het om een echte open haard gaat.

Het middelste deel gebruiken we als vergaderplek. Daar staat dan ook een grote houten tafel. In de laatste kamer ontvangen we alleen internationale klanten. Van hieruit heb je een mooi uitzicht op de Sint-Jakobskerk van Brugge. Buitenlanders zijn gek op Brugge. Ze houden van het historische karakter en de vele Reien, waardoor de stad wat doet denken aan Venetië.

38

Dit stadspaleis staat op de monumentenlijst. Dat maakte de renovatie er niet eenvoudiger op. In het bureau vooraan bijvoorbeeld bevinden zich wandhoge boekenkasten. Ze werden volledig in de stijl van het huis gemaakt. We hebben een heel systeem moeten uitdokteren om de kast stabiel te maken: omdat het gebouw beschermd is, mag je zelfs geen nagel in de muur kloppen.

De kasten zelf staan vol met kunstboeken. Hedendaagse kunst is een echte passie van mij. We zijn verwoede verzamelaars en gaan naar kunstbeurzen en musea over de hele wereld. We willen ook hier moderne kunst integreren. Zo is het de bedoeling dat er in de grote inkomhal een luchter komt van Jan Fabre. De luchter zal, net als het plafond in het Koninklijk Paleis, gemaakt zijn van 40 000 groene kevers.’ Wylein en partners, wab.be

Absoluut Architectuur

39

Absoluut Architectuur

40

‘Zakelijke discussies verlopen hier heel anders dan in een kil, formeel kantoor’

De kamers zijn indrukwekkend hoog. Toch stralen ze warmte en gezelligheid uit dankzij de brede, houten planken. De wandhoge boekenkasten zijn op maat gemaakt, volledig in de stijl van het huis.

41

42

De kelders met prachtige gewelven zijn perfect geschikt om recepties of intieme concerten in te organiseren

43

Absoluut Column

Eeuwige controverse Een revolutionaire brok muziek die een eeuw geleden zo controversieel was dat voor- en tegenstanders ervoor op de vuist gingen, biedt een hip jazztrio vandaag de kans om helemaal aanvaard te worden door de scherpste critici, stelt jazzkenner Peter De Backer.

W

at waren we er graag bij geweest, die 29ste mei 1913 in het Parijse Théatre des Champs-Elysées. Daar vond die avond de première van Le Sacre du Printemps plaats, een compositie van Igor Stravinsky, bij een ballet op choreografie van Vaslav Nijinsky. Van bij het begin is er rumoer en protest in de zaal. Door de muziek, met die heel bijzondere instrumentatie en die nadrukkelijke ritmiek.

Door het ballet, met dansers die als boeren zijn verkleed en met de voeten stampen.Veel toehoorders uiten hun afkeuring met luid gejoel en gooien van alles en nog wat naar het podium. Anderen applaudisseren luid bij elke spectaculaire passage. Er vallen zelfs klappen en er komen politieagenten aan te pas om een veertigtal mensen uit de zaal te zetten.

Als een van de enthousiaste toehoorders, Maurice Ravel, zijn buurvrouw tot stilte aanmaant, wordt hij voor ‘vuile jood’ uitgescholden (ook al is hij niet eens joods). Dat dirigent Pierre Monteux na het concert het theatergebouw door een wc-raam moet uitvluchten, is wellicht een fabeltje. Maar dat zo’n stadslegende de ronde doet, illustreert wel de controverse die de avond veroorzaakt.

Intussen zijn we 101 jaar later en geldt de Sacre als een van topwerken van de vorige eeuw. De invloed van Stravinsky reikt tot ver buiten de klassieke muziek.

Een originele geest als Frank Zappa putte er hoorbaar veel inspiratie uit. En veel jazzmuzikanten steken hun bewon-

44

dering voor de componist niet weg.

Zeker The Bad Plus niet, een jazztrio dat deze zomer een cd uitbracht met een bewerking van The Rite of Spring.

Het trio heeft met Stravinsky gemeen dat het aanvankelijk heel controversieel was. Pianist Ethan Iverson, bassist Reid Anderson en drummer Dave King maakten naam door hedendaagse hits een jazzpakje aan te meten. U dacht dat Abba’s Knowing me Knowing you een eenvoudig popdeuntje was? Luister dan maar eens naar de versie van The Bad Plus. Het gebroken ritme, de dwarse akkoorden en het stevige drumwerk maken van de Zweedse suikerspin een bijna avant-gardistisch werkstuk. Mét ironische toets, weliswaar.

Smells Like Teen Spirit (Nirvana) en Heart of Glass (Blondie) waren de blikvangers op These are the Vistas, de plaat

waarmee The Bad Plus in 2002 definitief doorbrak. Intussen nam het trio ook nog nummers van David Bowie, Black Sabbath en Neil Young onder handen. Sommige zurige jazzcritici vonden het maar niks dat hun favoriete genre zo werd ‘ontheiligd’, maar intussen is die aanpak gemeengoed. Vandaag waagt zelfs een mainstreampianist als Brad Mehldau zich aan covers van popen rocknummers.

Omdat het op de duur wel een gimmick dreigde te worden, gooide The Bad Plus enkele jaren geleden het roer om. Geen covers meer, alleen nog eigen werk. Tot vorig jaar. Toen het trio zich nog eens waagde aan een cover, maar dan wel een heel stevige: The Rite of Spring. En alweer zorgde de band voor een verrassing. Want de meesters van de deconstructie, die zo graag een meezinger binnenstebuiten keren om er iets helemaal nieuws van te maken, bleken zich vrij strikt aan de originele partituur te hebben gehouden. Veel critici keken raar op. Die rare snuiters van The Bad Plus konden dus ook een klassiek stuk spelen. De cd kreeg uitbundige besprekingen, in de jazzpers en daarbuiten. Een eeuw na de rellen in Parijs heeft de Sacre het voor elkaar gekregen dat een controversieel jazztrio nu zelfs door zijn scherpste criticasters in de armen wordt gesloten.

Peter De Backer is eindredacteur bij De Standaard, co-auteur van het boek ‘Toots 90’ en medewerker van het blad Jazzmozaïek.

MILIEUVRIENDELIJK RELAXEN MET EEN DOUCHEKOP MET LEDVERLICHTING OP WATERKRACHT!

de Dynamo shower De dynamo shower van Crissna is ontwikkeld vanuit een briljant idee: het stromend water gebruiken om elektriciteit op te wekken en hierdoor, via ingebouwde led-verlichhng, een relaxerende douche-ervaring te creëren.

Verkrijgbaar in mat wit, mat zwart of chroom en is makkelijk mak installeerbaar als gewone douchekop.

Industrielaan 1 - 9900 Eeklo T 09 376 98 98 - F 09 376 98 80 info@valcke.be - www.valcke.be 2000 m² badkamershowroom | verwarming | wellness | vennlaae

Absoluut Portret

Mens sanA ‘Lopen, dat doet iets met je’, beweert Yves Kerwyn, sales manager voor businesspartners van Microsoft. Al is het niet evident om intensief trainen te combineren met een veeleisende job. Een portret van zes overtuigde buitensporters.

‘Wanneer ik loop, bekijk ik de zaken vanuit een ander perspectief en vind ik een oplossing die ik niet aan mijn bureau zou hebben gevonden’ Yves Kerwyn (43), sales manager voor businesspartners van Microsoft

‘Ik heb altijd al gelopen. De eerste marathon doe je voor je veertig wordt, zo klinkt toch het cliché? Ik denk dat ik tien keer aan de twintig kilometer van Parijs heb deelgenomen, ook tien keer aan de twintig kilometer van Brussel.

Elk jaar deed ik mee aan elke loopwedstrijd in Gent, Brugge, Antwerpen. Op een bepaald moment wil je meer, en ik droomde van een marathon. Het liefst in Londen of New York. Een plan had ik niet. Maar toen werd het ineens in mijn schoot geworpen. Een vriend van een vriend kon niet meedoen aan de marathon van New York en ze vroegen me hem te vervangen. Ik moest meteen beslissen. Dat deed ik ook: zonder lang na te denken stemde ik toe.

Drie maanden later vond de loopwedstrijd plaats. Ik ben heel intensief beginnen te trainen. Maar ik sport al lang genoeg om te weten dat je geen domme dingen moet doen. Ze zeggen vaak dat een marathon geen 42 kilometer is, maar slechts 7 kilometer. En dat klopt. Om een marathon te trainen, loop je geen marathon. Je gaat nooit verder dan 35 kilometer. Anders ben je al uitgeput voor je begint.’

‘De combinatie met het werk is niet evident. Niet alleen voor mij; iedereen heeft steeds minder tijd. Ik heb het geluk dat mijn werkgever mij complete vrijheid geeft. Mijn loopschoenen heb ik altijd bij me, en er is een douche op kantoor. Soms neem ik een pauze om te lopen. Na het sporten heb ik nog meer energie, waardoor ik nog harder werk. Het is een kwestie van creatief te zijn. Je neemt de tijd wanneer die er is of je maakt tijd. Ik zou het niet meer kunnen missen, want - zoals veel mensen zullen bevestigen - lopen doet iets met je. Je kijkt anders naar de dingen, je hebt veel meer energie en tijdens het trainen overkomt het me regelmatig dat ik over problemen op het werk nadenk. Plots bekijk ik die vanuit een ander perspectief en vind ik een oplossing die ik niet aan mijn bureau zou hebben gevonden. Als ik een dag niet sport, voel ik me schuldig of slecht.’

‘Voor alle duidelijkheid, ik ben geen intensieve sporter. Het komt er gewoon op neer dat ik dagelijks beweeg. Niet dat ik elke keer hard train, maar ik ga wel regelmatig lopen, fietsen, zwemmen ... Een half uur sporten is vaak voldoende. Door alle dagen wat beweging in te lassen heb je een basisconditie die je heel snel kunt opvoeren als je een prestatie moet neerzetten. Eigenlijk moet je daar niet veel voor doen. Ik heb nooit zware trainingsschema’s gevolgd of echt op mijn voeding gelet. Ik heb veel over voor de sport, maar ik wil er niets voor laten.’

46

Absoluut Portret

47

Absoluut Portret

‘gezonder eten en leven was voor mij de grootste uitdaging. Door te lopen is me dat gelukt’ Evelyn Moreels (35), decorateur

48

Absoluut Portret

‘Nooit meer lopen, daar zou ik het vandaag lastig mee hebben. Die mentaliteitsverandering was belangrijk voor mij’ Stefaan Vallaeys (50), CEO Wilink (het vroegere BFO)

Evelyn ‘Ik ben beginnen te trainen op 15 juli, aan het begin van de zomervakantie. Daarvoor was ik geen grote sporter. Af en toe eens vijf kilometer lopen, maar ik ging zeker geen uitdagingen aan. Tot mijn man, Stefaan, een ticket voor de marathon in New York cadeau kreeg van een vriend. Ik wou graag meegaan naar New York. En als ik dan toch meeging, dan kon ik evengoed ook een rugnummer aanvragen.’

Stefaan ‘Ook ik was totaal niet met sport bezig. Van mijn twaalfde tot een jaar geleden heb ik, door omstandigheden, nooit aan sport gedaan.

Mijn vriend vond dat ik gezonder moest gaan leven en wat aan sport moest doen. Hij heeft mij gemotiveerd. Zo ben ik samen met Evelyn beginnen te lopen.’

Evelyn ‘Deelnemen aan een marathon is vrij zwaar. Eigenlijk heb ik het toch wat onderschat. De laatste weken voor de wedstrijd ben je verplicht een drietal keren per week te trainen. Je moet ongeveer 50 kilometer per week lopen. Dat is behoorlijk intensief. Als je in het weekend een duurloop doet, ben je al gauw een halve dag kwijt. De combinatie met werk en gezin is niet evident. Aan de andere kant voel ik me nu een stuk fitter, en op de duur heeft je lichaam die beweging nodig.’

Stefaan ‘Als je pas op 49ste begint te sporten, moet je fysiek van heel ver komen. Ik heb mijn levensstijl wat moeten aanpassen, want ik was een bourgondiër.’

Evelyn ‘Voor mij was dat ook de grootste overwinning. We leefden vrij ongezond. We hebben een heel druk sociaal leven, eten onregelmatig en gaan veel op restaurant. Ik was bovendien een rookster. Puur gezonder eten en leven was voor mij de grootste uitdaging. Door te lopen is me dat gelukt. Ik heb ook een nieuwe vorm van ontspanning gevonden en een manier om dingen te kunnen ventileren.’

Stefaan ‘Ik denk vooral dat je er een dimensie bijkrijgt in het leven.

Vandaar dat ik - hoe het resultaat van de marathon in New York ook zal uitvallen - toch wil blijven sporten. Nooit meer lopen, daar zou ik het vandaag lastig mee hebben. Die mentaliteitsverandering was belangrijk voor mij. Het moeilijkste vind ik de combinatie met mijn werk. Het fysieke aspect krijg je met wat discipline wel onder controle. Intensief trainen en tegelijk de eindverantwoordelijkheid in een onderneming hebben ligt veel moeilijker.’

Evelyn ‘We proberen zoveel mogelijk samen te lopen omdat we elkaar tijdens de week weinig zien. Het is ook een goede oefening om te praten tijdens het lopen. Als je kunt praten, dan weet je dat je het juiste tempo aanhoudt. Wanneer je over je hartslag gaat, lukt spreken niet meer en ga je te snel. Als we in het weekend vier uur lopen, dan kunnen we elkaar op die tijd heel wat vertellen. Het is heel leuk en positief om samen te kunnen trainen.’

49

Absoluut Portret

Vanessa ‘Ik ben beginnen te lopen omdat het gemakkelijk te combineren is met mijn werk. Het tijdstip kan ik vrij kiezen en het is ook iets dat je ‘s avonds laat kunt doen, of ’s morgens vroeg. In het weekend zet ik vaak mijn wekker. Voor mijn gezin wakker wordt, heb ik al getraind.’

Jonas ‘Ik loop omdat ik me graag fysiek goed voel en omdat ik denk dat het mij mentaal vooruit helpt. Sporten geeft je meer weerstand tegen stress en nadien kun je efficiënter werken. Ik kom niet speciaal uit mijn bed om te lopen. Ik weet wel dat je op die manier fris aan de dag begint, maar mij lukt het niet. En onder de middag verlies je al snel anderhalf uur, wat niet altijd mogelijk is. Ik loop daarom vooral ’s avonds en overdag in het weekend.’

Vanessa ‘Ik heb het lopen nodig. Wanneer ik terug thuiskom, ben ik een andere persoon. Het is ook vaak de enige manier om klaarheid te zien in bepaalde problemen.

Als ik over iets pieker, ga ik lopen - alleen - om mijn gedachten te ordenen. Vaak kom ik dan op ideeën.’

Jonas ‘Het mentale luik is inderdaad heel belangrijk. Het is het moment dat je alle zaken op een rijtje zet en de chaos en je hoofd wordt opnieuw helder.’

Vanessa ‘Of ik de ambitie heb om ooit een marathon te lopen? Voor mij is dat geen doel op zich, maar verder willen gaan zit wel in mijn DNA. Op kantoor hebben we onder mijn impuls een groepje opgezet waarmee we naar een aantal wedstrijden toeleven. Wat ik graag zou voorstellen op kantoor, is meedoen aan de twintig kilometer van Parijs in groepsverband om zo als team je grenzen te verleggen.’

‘Sporten geeft je meer weerstand tegen stress en nadien kun je efficiënter werken’ Jonas Soenens (31), associate partner bij Schelstraete Delacourt Associates

50

‘Voor mijn gezin wakker wordt, heb ik al getraind’ Vanessa Delacourt (42), partner bij Schelstraete Delacourt Associates

Jonas ‘Bij ons op kantoor hebben we iemand die allerlei sportevents organiseert, en dan vooral loopwedstrijden.

Daar doe ik vaak aan mee. Een marathon zit er voorlopig niet in voor mij. Ik heb er wel al aan gedacht, maar de problemen met mijn rug houden me tegen. Eerlijk gezegd denk ik niet dat lopen heel gezond is. Er zijn andere sporten die je kunt beoefenen om een gelijkaardig fysiek niveau te bereiken. Ik sport bij voorkeur buiten, want we zitten al zoveel binnen. Ik woon dicht bij het centrum van Gent en je hebt hier wel leuke pistes. Als je langs de Visserij en Portus Ganda loopt, doe je een toer van zeven kilometer. Heb ik tijd, dan volg ik die route twee keer.’

Vanessa ‘Ik loop om mijn conditie op peil te houden drie keer in de week. Op dat vlak sluit ik geen enkel compromis. Mijn streefdoel is minstens 35 kilometer per week af te leggen. Sport beoefenen doe ik net als Jonas het liefst buiten. Dat het regent, maakt niet zoveel uit voor mij, want zo kan ik alle ballast van mij laten afstromen.

Ook mijn kinderen doen aan sport. Dat vind ik belangrijk. Het is een van de waarden die ik in mijn opvoeding wil meegeven. Een gezonde geest in een gezond lichaam, daar geloof ik in.’

Absoluut Portret

51

Absoluut Portret

52

Absoluut Portret

‘Lopen doe je ’s morgens voor de zon opkomt. In de regen, en zelfs als het stenen uit de grond vriest.

Het overstijgt elk fysiek ongemak’ Anton Gonnissen (54), managing director ABS Bouwteam

‘In 2009, ik was net terug van mijn derde en laatste Dakar-rally in Zuid-Amerika, vroeg iemand me of ik de week nadien zin had om mee te doen aan de marathon van Rome. “Waarom niet?”, dacht ik. Ik liep toen al twee keer in de week. Als ik mijn training wat zou opbouwen, zou het mij wel lukken. Ik heb afgezien als een paard, maar ik kreeg er ook een ongelooflijke kick van. Kort nadien ontving ik een uitnodiging voor de marathon in New York omdat er plots een plaats was vrijgekomen. Meedoen aan die loopwedstrijd was een fantastische ervaring. Sedertdien ben ik helemaal verkocht. Later heb ik nog enkele stadsmarathons gelopen. Een marathon lopen betekent wel dat je je vier maanden engageert. Je hebt zestien weken nodig om je training op te bouwen. Elke week moet je minstens drie keer trainen, en de afstand wordt opgevoerd tot 35 kilometer. Daarna bouw je heel snel af. De laatste week doe je niets meer zodat je lichaam tot rust kan komen.’

‘Na de stadsmarathons ontdekte ik de avontuurlijke marathons. Zo liep ik er één op de Noordpool - de Polar Circle Marathon van oktober 2011 - één op de Chinese muur - The Great Wall Marathon in mei 2012 - en één in een wildpark in Zuid-Afrika - The Big Five Marathon in juni 2012. Ze brachten mij de liefde voor het lopen in de natuur bij. De laatste twee jaar doe ik veel aan trail running. Je loopt over bergen en klimt over rotsen. Ondertussen ben je omringd door grootse landschappen, en de ijle lucht doet je naar adem happen. Elke honderd meter in de hoogte is even intens als één kilometer in afstand.

Lopen is het natuurlijkste dat je kunt doen met het meest verwaarloosde onderdeel van je leven: je lichaam. Eigenlijk is niet lopen bijna misdadig. Wist je dat we genetisch gezien lopende jagers zijn? We liepen achter het wild aan.’

‘Hoe ik deze sport combineer met mijn werk? Lopen doe je ’s morgens voor de zon opkomt. In de regen, en zelfs als het stenen uit de grond vriest. Het overstijgt elk fysiek ongemak. De geest bedriegt ons, want hij wil ons lichaam overbeschermen. Maar als je die reflex eenmaal overwint, overstijg je je eigen beperkingen en word je beloond met een euforisch gevoel. Door de verhoogde hartslag gaan alle aders open en begint het bloed veel beter te stromen. Ook je geest opent zich helemaal, je bent veel wakkerder. Sinds ik train, ben ik gestopt met roken en heb ik tien kilo verloren zonder inspanning. Maar lopen is zoveel meer dan zomaar bewegen. Het is een individuele sport die je met jezelf confronteert. Het is alsof je de hele tijd in de spiegel kijkt. Je voelt je beperkingen en je weet meteen wat je de vorige dag verkeerd hebt gedaan. Tijdens het lopen komt er geheid een oplossing voor de problemen die door je hoofd malen.

Je wordt zachter en je relativeert meer. En vooral, lopen is voor heel veel mensen geen welvaartssport of modegril. Of dat zou het toch niet mogen zijn.’

53

Absoluut Column

Speedy Gonzales is een gek!

Reizen is een soort fastfood geworden, vindt reisjournalist Gerrit Op de Beeck.

Maar het kan ook anders. Een pleidooi voor slow travel.

V

olgens velen was ik ziek.

De diagnose luidde dat ik leed aan dromomanie, de sterke zucht tot zwerven of - vrij vertaald - de niet te onderdrukken drang om op reis te gaan. Het is een erkende ziekte in dit nieuwe millennium, en ik was blij te kunnen stellen dat ook ik besmet was met het virus. Dromomanie is een sluipend gif, en het wordt erger met de jaren. Een terminale patiënt wil uiteindelijk een reis rond de wereld maken.

Omdat zo’n onderneming vandaag minder voeten in de aarde heeft dan toen Phileas Fogg in 1872 op weg ging, gaf ik al viermaal toe aan de drang. Ik was dan ook heel ziek. Mijn voorlopige orgelpunt was de around-the-worldtrip in amper twee stops. Het ultieme onderweg-zijn. Vliegen om te vliegen.

Bewijzen dat er geen afstanden meer zijn. De wereld is een dorp. Officieel.

Vier wereldreizen. Dat is een slordige 160 000 km, zowat 180 uren vliegen.

Ik had plots één spontane conclusie: de wereld is te klein. Of anders gesteld, ik heb altijd gedacht dat onze aardbol groter was. Dat is ook het punt waarop de ziekte een hoogtepunt bereikt. Zeer gevaarlijk! En dus greep ik in. Sedertdien ga ik vaak anders op reis. Niet omdat ik het reizen beu ben - integendeel, wie reist, leeft dubbel - maar omdat het de laatste tijd iets té veel van het goede is geweest. De ziel reist met de snelheid van een paard, zegt een levenswijsheid.

Wel, mijn ziel wil het anders.

54

De oplossing heet slow travel. Tien jaar geleden reed ik per trein dwars door Australië. Traag, op het ritme van de kangoeroe. Heerlijke dagen in trance met de spoorcadans als hartslag. Een trein vol schitterende figuren, geschikt voor lange gesprekken, veel sfeer en prachtige landschappen. Ik hou ook van lange autoritten. Door pampas en rockies op de Alaska Highway bijvoorbeeld. Stoppen voor een koffie, benzine en een plas. Of de cirkeltour in Canada. Vierduizend kilometer alsof je in een viewmaster zit.

Zalig … Een glas wijn drinken aan een vuurtje in the middle of nowhere, met de jeep stoppen wanneer de zon ondergaat, uren op een terrasje naar een waterval kijken of een ochtendwandeling maken op een verlaten Pacific-strand met alleen de zee en de wind.

Waarom wil de hedendaagse toerist overal zo haastig naartoe? Treinen kunnen niet snel genoeg rijden, vliegtuigen

met een half uur vertraging worden als een schokkend probleem gemeld op de commerciële televisie. Autoritten naar het zonnige Zuiden ontaarden in nachtelijke non-stopkamikazeprojecten. Er heerst onrust alom. Wat is er gebeurd met het zogenaamde hippe onthaasten?

Waarom kan de trip zelf niet langer als een essentieel onderdeel van de bestemming gezien worden? Ik denk dat reizen te vaak fastfood geworden is. We willen steeds meer, steeds sneller; het liefst zes tochten per jaar. Maar ze worden afgehaspeld aan een waanzinnig tempo. Ik steek de hand in eigen boezem, beken dat ik zelf te dikwijls tegen deze stelling gezondigd heb. Té jachtig. En voor je het beseft, tekent het je, en verleer je de kunst van het echte reizen.

Ik beraad me dan ook momenteel over de aankoop van een motorhome. Doel: Scandinavië ontdekken. En de Faroër.

Weer naar IJsland ook. Ja, we gaan naar het Noorden, met het huis op de rug.

Slow travel als tegengewicht voor het professionele, snelle reizen. Laat de rust en stilte me maar als een boemerang in het gezicht slaan. Leve het shockeffect!

Want slow is het nieuwe klassiek.

Gerrit Op de Beeck begon zijn loopbaan als persfotograaf bij De Morgen.

Vandaag doorkruist hij als freelance journalist-fotograaf meer dan 150 dagen per jaar alle continenten en reist hij van Patagonië over Spitsbergen tot Polynesië.

she

he 째

21

22째

She likes it hot...

WARMTEPOMPEN KLIMATISATIE www.petitemadeleine.be

VENTILATIE SANITAIR

opm. adv_ABS_hecotec_ok.indd 1

Meersbloem-Leupegem 50 9700 OUDENAARDE Tel. 055 61 62 63 www.hecotec.be info@hecotec.be

28/04/14 17:00

Absoluut Portfolio

Š Diane Hendrikx

Het nieuwe klassiek

56

Absoluut Portfolio

Journalist Thijs Demeulemeester over ‘Belgique Excentrique’ (met foto’s van Diane Hendrikx), uit in november bij Luster; lusterweb.com.

© The Darwin Sect

© Diane Hendrikx

© Diane Hendrikx

Less is bore ‘Met Belgique Excentrique wilden we geen klassiek interieurboek maken. Het toont zestien maximalistische woningen waar de architectuur bedolven zit onder een laagje barok. De bewoners willen liever een anoniem meubel met allure dan een clichématig vintagestuk zonder smoel.

Elk huis is een XL cabinet de curiosités, waar overdaad niet schaadt. Smaak, wansmaak of waarde zijn onbelangrijk: een lelijke rommelmarktvondst kan op een piëdestal, een duur kunstwerk op de grond.’

Perfecte natuur ‘Darwin Sect’ kan omschreven worden als intelligente decoratie, een esthetische vorm van wetenschappelijke eigenheid, een beeldvorming van de insectenwereld, een verborgen schatkamer, een uitnodiging tot een exotische wereldreis, een diepe verslaving aan de natuur, toevallige ontmoetingen, de mensheid en de levende fauna, mineralen en vooral de liefde …’

Florence Samain en Dave Monfort lichten hun nieuwe concept ‘Darwin Sect’ toe, online te koop op darwinsect.com.

57

© Filip Dujardin

Absoluut Portfolio

Slim gevonden ‘Het project waar ik tot nog toe het fierst op ben, is de meergezinswoning in de Gentse Puinstraat die ik voor en met 360 Architecten realiseerde. De specifieke stedenbouwkundige context heeft zich kunnen vertalen in een even specifiek antwoord. Het was een moedige keuze van de opdrachtgever om tegen elke marktlogica in niet de maximale bewoonbare vierkante meter te realiseren. Met een uitbreiding konden we een actieve zijgevel creëren waar je normaal een wachtgevel verwacht.’

De jonge architect Jasper Stevens op de praatstoel van architectuurwebsite architectura.be – felt.work (voorheen jasperstevens.be).

58

Absoluut Portfolio

koning

water

vrouw

vuur

koe

bos

Makkie ‘Chineasy is de eerste stap voor elke westerling die de Chinese taal en leefwereld beter wil begrijpen. Het is educatief, sociaal, cultureel en inspirerend, en het verbindt een eeuwenoude cultuur aan een strakke, moderne vormgeving. Voor mij is het ook een kunstproject. Ik groeide op in een artistieke familie. Het is een creatieve uitdraai van mijn leven dat zich afspeelt tussen het Westen en het Oosten.’ De Taiwanese onderneemster ShaoLan ontwikkelde samen met graficus Noma Bar het leersysteem Chineasy, waarbij Chinese woorden visueel worden gelinkt aan een illustratie. Na het boek, uitgegeven door Thames & Hudson, staan ook een applicatie en e-book in de steigers; chineasy.org.

59

© CJ Hendry

Absoluut Portfolio

Engelengeduld ‘Mijn fascinatie voor grote witte achtergronden en extreem uitgewerkte objecten gaat allicht terug naar de tijd toen ik nog architectuur studeerde. Ik was helemaal weg van grote technische plannen vol rasters en lijnen, en ik ontdekte toen ook de zwarte “UniPin”-pen (haarfijne tekenstiften die waterproof en UV-resistent zijn, nvdr). Ik had weinig talent voor de computer en dus werkte ik al mijn ontwerpen uit met de hand en maakte gedetailleerde renders van gebouwen. Maar omdat dat niet in de smaak viel van de lesgevers en ze er op bleven aandringen tekenprogramma’s te gebruiken, ben ik uit de opleiding gestapt.’

Lifestyleblog The Cool Hunter ontdekte afgelopen lente de XL fashion pentekeningen van CJ Hendry, opgebouwd uit eindeloze kleine ‘kribbels’. Eén enkele tekening kan tot 200 uur in beslag nemen; thecoolhunter.net - instagram.com/cj_hendry.

60

© Nicolas Schimp

Absoluut Portfolio

Galerie aan huis ‘Als kunsthistorica en art consultant voor Christie’s is antiek en kunst altijd een passie geweest. Brocantes en kunstmarkten afdwalen is een van mijn lievelingsbezigheden. Omdat ons huis altijd vol kwam te staan met allerlei trouvailles, besloten mijn man en ik zo’n tien jaar geleden onze deuren tweemaal per jaar open te stellen voor een privéverkoop.

Tijdens een verlengd weekend presenteren we dan een eclectische mix van alles wat we zelf mooi vinden - van antieke en vintage meubels, lampen, keramiek en glaswerk tot unieke objecten, fotografie en kunst.’

Anne-Sophie De Stoop vertelt over de ‘Winter Viewings’ van Authentic Antiques. Volgende editie: van donderdag 5 december tot en met maandag 8 december, telkens van 11 tot 18 uur. Hunsberg 105, Merchtem; tel. 0475 58 54 10 - authentic.antiques@telenet.be.

61

© Arnaud Collette

Absoluut Portfolio

Robuuste schoonheid ‘Materiaal en vakmanschap zijn onze passie. Elke creatie wordt gerealiseerd door regionale ambachtsmannen met een jarenlange expertise. Door hun unieke savoir-faire te ondersteunen, willen we ons als producent engageren voor de lokale en Belgische tewerkstelling. We werken uitsluitend met materialen van Ardense bodem en door een verkorte productie- en distributieketen trachten we de CO2-impact zo beperkt mogelijk te houden.’

Manufacture des Ardennes is een nieuw label van 100 % Ardense meubels en accessoires; manufacturedesardennes.be.

62

© Restaurant Patrick Devos - © Jan Verlinde

Absoluut Portfolio

Toveren met verf ‘Voor mijn muurschilderingen verdiep ik me in de geschiedenis van het pand en de stijl waarin het gebouwd is. Bij restauraties heb je vaak een dossier waarin zulke gegevens zijn vastgelegd. Ook richt ik mij op het vertrek waarin mijn schildering zal komen. Hoe zijn de proporties van de kamer? Welk kleurenpalet is er gebruikt? Hoe valt het licht binnen? Pas als ik in boeken decors uit dezelfde periode heb bestudeerd, begin ik met tekenen.’ Angèle Boddaert praat over haar werk als trompe-l’oeuil-artieste in het magazine More Than Classic (juni-juli 2012); angeleboddaert.be.

63

Absoluut Portfolio

© Bauke van der Laan

‘Desks of Briefcases’ van Maarten de Ceulenaer voor galerie Nilufar, gereproduceerd door Ralph Baggaley.

Ambachtelijke drukker Jozias Boone aan het werk in zijn atelier.

Old School is gespecialiseerd in verouderingstechnieken en muurschilderingen. Op foto: muur in secco-techniek.

64

The A-list ‘De drijfveer van de HIB-ers is niet: “Ik wil HET maken”, maar wel: “Ik wil IETS maken”. Dat maakt hen atypisch en fascinerend. Hun stielkennis is hun trots. Daarbij zijn ze voortdurend op zoek naar manieren om hun vaak eeuwenoude skills te vernieuwen.

Ambachten 2.0. zou je het kunnen noemen. Wij noemen het Handmade In Belgium. In het Engels, inderdaad.

Omdat sommige van deze HIB-ers vaak tot ver buiten onze landsgrenzen bekend zijn … of zullen worden. Om hun passie, hun expertise en hun ontegensprekelijke authenticiteit.’ Unizo en de beste Belgische ambachtslui creëerden samen het authenticiteitslabel Handmade in Belgium; handmadeinbelgium.com.

© Els Thyssen

Absoluut Portfolio

Serene eenvoud ‘Met de hand gevormd keramiek spreekt een totaal andere taal dan de koude en technische perfectie van het massaproduct. Voor mij is het produceren van gebruikskeramiek een manier om deel uit te maken van het tafelgebeuren, thuis of in restaurants. Voor mooie combinaties zorgen is daarbij mijn sterkte. Ik werk met zachte pasteltinten en eenvoudige vormen.

Het is daarna aan mijn klanten, de gebruiker om te ontdekken waarvoor je het gebruikt en hoe je alles onderling combineert.’

Het Gentse atelier van Cathérine Clarysse is iedere zaterdag open van 11 tot 18 uur of op afspraak; catherineclarysse.be.

65

© Jean-Paul Lespagnard. Te koop bij Please Do Not Enter, LA

Absoluut Portfolio

‘Head of an old man’, Jacob Smits. ‘Cow at the farmhouse early evening’, Studio Job + Jakob Smits, © Loek Blonk. Te koop Bij Chamber, New York

Belgium’s best ‘Nicolas Libert and Emmanuel Renoird zijn geen onbekenden in de wereld van de kunstcuratie. Samenwerkingen met artiesten en designers maakten deel uit van hun dagelijkse leven in Europa. Elk object dat ze nu in hartje Los Angeles in hun nieuwe concept store tentoonstellen, vertelt dan ook een uniek verhaal dat ze dolgraag met u willen delen. Please Do Not Enter is de belofte van een bestemming die de verwachtingen van de hedendaagse luxeconsument overstijgt.’ Belgische creatie neemt een steeds prominentere plek in in de nieuwe Amerikaanse luxe concept stores. Zowel modeontwerpers Walter Van Beirendonck, Jean-Paul Knott als Jean-Paul Lespagnard, kunstenaars Nick Ervinck, Koen Vanmechelen en Studio Job en luxelabel Delvaux werden opgenomen in de selectie van Please Do Not Enter (pleasedonotenter.com) en het New Yorkse Chamber (chambernyc.com).

66

© Silvia Rivoltella

Absoluut Portfolio

Give us more ‘We interpreteren herinneringen en creëren dromen.’ Het Milanese Dimore Studio heeft weinig woorden nodig voor hun verbluffend mooi werk. Met een prachtig kleurenpalet en creaties die balanceren tussen architectuur, design, kunst en mode zijn hun opendeurdagen tijdens de Milanese Design Week een van de favoriete events geworden van journalisten en professionals; dimorestudio.eu.

67

Kortrijksesteenweg van Sint-Denijs-Westrem naar Deinze

ChaussĂŠe de Flandre In het verstedelijkte Vlaanderen zijn de plekken waar volledige rust heerst op de spreekwoordelijke hand te tellen. Absoluut trok op pad langs de Kortrijksesteenweg van Sint-Denijs-Westrem naar Deinze, op zoek naar stilte en weidse natuur.

Absoluut Portret

Het aanvankelijk landelijke traject tussen Gent en Deinze veranderde drastisch door de komst van bewoning en nijverheid.

In de 20ste eeuw vestigden er zich verscheidene bars en danscafĂŠs, kantoorgebouwen en winkelruimtes van interieur- en autozaken. De weg werd meermaals verbreed, en de kasseien en de bomen langs de weg zijn ondertussen verdwenen; wikipedia.org.

De River Ranch van Kristof en Charlotte De Muynck ligt in het hart van de Leiestreek, in de achtertuin van het kasteel van Ooidonk ter hoogte van Astene-sas. Paarden grazen er aan de oevers van de Oude Leie in een authentiek landschap dat in 2002 natuurgebied werd. De weiden worden dan ook natuurvriendelijk beheerd; riverranch.be.

69

Het Kasteel van Ooidonk is een uniek voorbeeld van de Spaans-Vlaamse architectuur uit de Renaissance. Het kasteel werd in 1595 herbouwd en geldt als een van de mooiste kastelen in België. 150 jaar na hun grootvader bewonen de zesde graaf en gravin t’Kint de Roodenbeke en hun drie kinderen het monument. Dit historische erfgoed vormt de dagelijkse leefomgeving van het gezin; ooidonk.be.

Petrens & Co is een gespecialiseerde kwekerij ontstaan uit de passie voor orchideeën van Graaf Joseph de Hemptinne. In 1887 bouwde hij zijn eerste serre in de Schoonzichtstraat in Sint-Denijs-Westrem. De unieke collectie bevat meer dan 1 000 soorten; orchideeen-petrens.be.

De Hospicebossen beslaan zo’n 52,7 hectare en bevinden zich in het noorden van de gemeente Nazareth. De Langedreef - hier op foto - snijdt het bos doormidden.

Het bos bestaat onder meer uit Europese en Japanse lorken, Corsicaanse dennen, douglassparren en populieren; nazareth.be.

70

Absoluut Portret

71

Absoluut Portret

Absoluut Portret

In de jaren negentig werd Hooglatem geregeld geteisterd door overstromingen. Om het water onder controle te houden, is de woonwijk ingepolderd en werd aan de westzijde een overstromingsgebied aangelegd. De Westerplas dient niet enkel als bufferbekken tegen mogelijke wateroverlast, maar is ook een prachtig natuurgebied geworden. Natuurpent Gent noteerde er sinds 2006 niet minder dan 171 verschillende vogelsoorten; natuurpuntgent.be.

Absoluut Portret

74

Absoluut Portret

De River Ranch in Astene (zie ook p. 69) heeft een lange traditie in de klassieke dressuur.

De nadruk ligt er op pensiongelegenheid voor eigenaarspaarden; riverranch.be.

Twee landschappen aan de Leie in Astene.

Van de bron in Noord-Frankrijk tot de samenvloeiing met de Schelde in het centrum van Gent baant de Leie zich over een afstand van ongeveer 200 kilometer een weg door een afwisselend landschap; toerisme-leiestreek.be.

75

Absoluut Column

Classic is classy Klassiek is synoniem geworden voor elegant en verfijnd op een ingehouden manier, vindt curator Laurence Dujardyn. Al is de grens tussen classic en ouderwets soms flinterdun.

T

h e New Classic, zo heet het recent uitgebrachte debuutalbum van Iggy Azalea.

Iggy who?, hoor ik u denken – of althans de pre-generatie Y’ers onder u. Iggy is een Australische, blanke rapster met een veelbesproken derrière. Bovendien is ze even populair als The Beatles. Of toch als je er de Hot 100 op naslaat, zeg maar de Ultratop van de Amerikaanse muziekindustrie, waar ze op nummer 1 en 2 staat. The Beatles waren de enigen die het haar voordeden met I Want to Hold Your Hand en She Loves You, intussen ‘klassieke’ songs die in 1964 de top 2 zes weken bezet hielden. Bovendien is Iggy nog maar de vierde vrouwelijke solorapper die de top van de Hot 100 kon inpalmen. Rappende vrouwen zijn nochtans geen recent fenomeen. Herinnert u zich nog Salt ‘N Pepa? In 1985 waren zij de eerste exclusief vrouwelijke rapgroep. De rapsters zetten in die tijd hiphop op zijn kop. In de plaats van seksistische lyrics en videoclips boden ze hun mening over seksualiteit en mannen. Hun bekendste hit Let’s Talk About Sex, een aanklacht tegen de censuur van de Amerikaanse media, is intussen ook een nineties-klassieker.

Vandaag, zo’n dertig jaar later, is er Iggy, de blanke rapster met de voluptueuze heupen. Met The New Classic wou ze een plaat maken ‘waarbij je je altijd zult herinneren waar je was toen je die voor het eerst hoorde’. Of ze in haar opzet slaagde, daar zijn niet alle critici het over eens, maar zeker is dat het nummer Fan76

cy een effectieve dancebeat en heel wat female empowerment bezit. Over welke kwaliteiten moeten ‘klassieke’ platen nu beschikken, of bij uitbreiding dito meubels, kunstwerken, films, kledingstukken, gebouwen? Moeten ze tijdloos zijn of juist een product van hun tijd? Op de eerste plaats vernieuwend of juist verder bouwend op een traditie?

Klassiek is intussen synoniem geworden voor elegant en verfijnd op een ingehouden manier. Zo lijkt classic op classy, en wordt het dus een kwaliteitsmerk. Al is de grens met ouderwets flinterdun.

De implicatie is in elk geval: you can’t go wrong with classic, of het nu gaat om een fris wit hemd, een stoel van Eames, spaghetti bolognese, een schilderij van Edward Hopper, Chanel n° 5, een film van Martin Scorsese, Audrey Hepburn, een villa van Frank Lloyd Wright of een Alfa Romeo uit de jaren zestig.

Veel merken dromen ervan om tot deze groep te behoren en de mythische status van classic brand te mogen verwerven. Een van die merken is ontegen-

sprekelijk Heinz, ’s werelds favoriete tomatenketchup. Een ander succesverhaal is het schoenenmerk Converse dat sinds 1921 de iconische Chuck Taylor All Star fabriceert. De sportschoenen, oorspronkelijk bedoeld voor de elitebasketbalteams, werden al snel gedragen door atleten tijdens de Olympische Spelen en voor het Amerikaanse leger tijdens WO II, om daarna opgepikt te worden door een heleboel subculturen.

Kurt Cobain droeg ze, Michael J. Fox in Back to the Future, en zelfs MarieAntoinette in de gelijknamige film uit 2006 van Sofia Coppola. De sneakers groeiden uit tot een mode-icoon; tegelijk zitten ze aan de voeten van een heel breed publiek dat bestaat uit zowel mannen als vrouwen, zowel prille tieners als vlotte vijftigers. Tegenwoordig kan het zelfs onder een kostuum (Elijah Wood of Justine Timberlake) of een bruidsjurk (mijn eigenste zusje). Of hoe een classic ook classy kan worden.

Laurence Dujardyn is freelance curator en directrice bij galerie Albert Baronian in Brussel. Ze programmeert er de projectruimte met tentoonstellingen van jonge en meer gevestigde kunstenaars uit binnen- en buitenland. Samen met Mathias Wille richtte ze ‘Bunk Club’ op, een onafhankelijk kunstinitiatief om opkomende kunstenaars te promoten in Brussel en daarbuiten. Onder het label FAN OF brengt ze edities uit aan democratische prijzen. Meer info: bunkclub.be.

Absoluut Architectuur

78

Absoluut Architectuur

Rijhuis met villagevoel

Clair-obscur Zo donker en gesloten het halfopen rijhuis van Veerle er aan de buitenkant uitziet, zo licht en open is het binnenin. ‘De mensen die hier op bezoek komen, zijn telkens weer verbaasd over het gevoel van ruimte dat hier heerst.’

79

TYPE WONING: halfopen bebouwing. REALISATIE: ABS Bouwteam. ARCHITECT: Tom Lierman. INTERIEUR: Tom Lierman. BOUWJAAR: 2013. OPLEVE-

Oorspronkelijk droomde Veerle van een losstaande woning. Uiteindelijk is het een halfopen bebouwing geworden. Door de ingenieuze indeling van architect Tom Lierman heb je in dit huis toch hetzelfde ruimtegevoel als in een alleenstaande villa.

De favoriete plek van de bewoners is het overdekte terras, waar je ook bij regen en felle zon buiten kunt eten.

80

RING: december 2013. MATERIALEN BINNEN: parket van Willton en natuursteen. open haard: Bosmans haarden. sanitair: Valcke. verwarming:

‘In het begin was ik niet zo gewonnen voor het idee van een frontgevel zonder ramen, maar dankzij de glazen gevel achteraan valt er voldoende daglicht binnen’

‘O

ok al droomde ik van een alleenstaande, strakke woning voor mij en mijn twee zonen, toch is het een halfopen bebouwing geworden. In een losstaand huis kun je de ruimtes meer naar je hand zetten, vond ik. Maar door de ingenieuze indeling van architect Tom Lierman heb je hier hetzelfde gevoel als in een open bebouwing. Ook de lichtinval is even royaal.

Aanvankelijk was ik niet zo gewonnen voor het idee van een frontgevel zonder ramen op de eerste verdieping. Tom wist me echer te overtuigen. Dankzij de glazen gevel achteraan en de ramen vanuit het dak valt er genoeg daglicht binnen. Op de benedenverdieping aan de straatkant werden houten latjes voor het raamgedeelte geplaatst. Een mooi strak alternatief voor gordijnen.

Een van de vragen die de architect me in het begin stelde, is of de garage zich in de woning zelf moest bevinden. Na even voor- en nadelen te hebben afgewogen, beslisten we om de garage achteraan, los van de woning, te bouwen. Zo konden we de hele breedte van de bebouwbare oppervlakte benutten. Hierdoor heeft het huis nu onder meer een ruime hal met groot toilet en twee handige bergruimtes. In het woongedeelte naast de open keuken was er nog plaats voor twee tv-hoeken.

Door het tv- en haardmeubel door te trekken tot in de aanpalende polyvalente ruimte, ontstond één mooie wand.

Bovendien behoud je op die manier het gevoel samen te zitten, terwijl iedereen toch naar zijn of haar favoriete pro-

gramma kan kijken. Die indeling is ook handig wanneer mijn zonen games willen spelen.

Oorspronkelijk wou ik een verdieping minder om te besparen op het budget. Maar we moesten even hoog bouwen als het aanpalende huis. Intussen ben ik heel blij met die extra verdieping. Nu hebben mijn zonen een plek waar ze hun vrienden kunnen ontvangen, en beschik ik over mijn eigen hobbyhoekje. De bijkomende opbergruimte kan ik goed gebruiken.

De kamers heb ik vrij minimalistisch ingericht, met alle spullen opgeborgen in kasten. Ik hou van strak en clean.

Dat is heel praktisch. Poetsen gaat snel, er staat weinig in de weg. In de eetkamer koos ik voor een massieve houten vloer, om toch een warme sfeer te kunnen scheppen. De trap naar de bovenverdieping is gemaakt van dezelfde houtsoort, net als de vloer in de gang en open bureauruimte op de eerste verdieping. De meeste materialen komen trouwens vaak terug in het huis, dat geeft rust. We hebben ook de kleuren beperkt gehouden, met wit als centrale tint.

Een van mijn favoriete plekken is het overdekte terras.

Het is er aangenaam vertoeven. Op een grijze dag houdt de regen ons niet binnen. En zelfs als de zon fel schijnt, kunnen we hier zitten, want er is geen direct zonlicht. Door de overkapping verliezen we binnen wel wat aan lichtinval.

Maar dat heeft de architect gecompenseerd door een vide te maken die tot bovenaan doorloopt. Mensen die hier binnenkomen, zijn vaak aangenaam verrast door het grote gevoel van ruimte en het vele licht. Dat waren dan ook mijn voornaamste wensen bij het bouwen van dit huis.’

81

Hecotec. MATERIALEN BUITEN: baksteen in combinatie met padoeklatjes en witte gevelbepleistering. TUINAANLEG: Tom Schoeters.

Dankzij de vide valt in het hele huis veel daglicht binnen. De haardwand van de tv-hoek loopt door tot in de polyvalente ruimte ernaast. Op die manier heb je in de afgescheiden kamers toch het gevoel samen te zitten. Op de zolderverdieping kunnen Veerles zonen hun vrienden ontvangen. Veerle zelf heeft er haar hobbykamer ondergebracht en wat extra opbergmogelijkheden.

82

Absoluut Architectuur

83

Good times with good friends makes good coffee ...

Kaffe me Krem Mobile coffeebar. We sell delicious homemade ice, coffee & Irish coffee.

Would you like us to be present at your private parties or business events?

Please contact us via our Facebookpage or via 0472 97 25 69.

kaffemekrem. Check our page for more updates & events!

Absoluut Shopping

‘Een liefdesbrief is beter dan het lief’ J.J. Slauerhoff

© Peter J.Morgan

1

2

© Dimitri Rybaltchenko

© François Simon

© VicenteSahuc

3

5

4

6

7

1. ‘Writer’s Shed’, een uit hout opgetrokken schrijversatelier in een Londense achtertuin; wsdarchitecture.com. 2. Met de hand gemaakte leren aktetas, ontworpen door het interne designteam van Bentley; bentleycollection.com. 3. Het ontwerp ‘Katakana’ van het Britse Dare Studio is verkrijgbaar in walnoot of eik en kreeg een leren werkblad mee; darestudio.co.uk. 4 & 6. Pen ‘Nautilus’, een ontwerp van Marc Newson voor het luxelabel Hermès, werd gemaakt van aluminium en roestvrij staal en is beschikbaar als ballpoint of als vulpen. Ter gelegenheid van de lancering werd aan collega’s en vrienden gevraagd om ‘Nautilus’ te testen in een logboek. Op foto: het schrift van illustratoren Serge Bloch en Dimitri Rybaltchenko; hermes.com. 5. Inktpot van met de hand geslepen kristal in facetvorm; louisvuitton.com. 7. Het ideale potlood voor schrijf- en tekenwerk bezit een immer scherpe punt. Graf Von Faber-Castell integreerde daarom in het platinum dopje van zijn ‘Perfect Pencil’ een handige slijper. ‘Deskset Nr. 1’ bestaat uit één ‘Perfect Pencil’ van Amerikaans cederhout, vier navullingen en evenveel gommen; graf-von-faber-castell.com.

85

© Fifty Three

Absoluut Shopping

2

4

© Marcel Veelo

3

© VicenteSahuc

© Mauro Pezzotta

1

5

1. Wordt de status van de eeuwenoude Moleskine bij schrijvers en tekenaars bedreigd? Met de gratis applicatie ‘Paper’ kunnen aantekeningen en schetsen eenvoudig en snel op iPad gevisualiseerd worden. ‘Pencil’ (te koop op amazon.com), een digitale pen speciaal voor Paper ontworpen, bezit de flexibiliteit en naturel van een klassiek tekenpotlood; fiftythree.com. 2. ‘Iroshizuku’ is een Japanse collectie van 19 diepe inktkleuren, aangeboden in een met de mond geblazen flacon; pilotpen.be. 3. Deze gepersonaliseerde handpers van het Italiaanse Pineider laat toe om met één handdruk luxueus ogend reliëfdruk te creëren op brieven en enveloppen. Geleverd in een prachtige doos van zwart lakwerk en mahoniehout; pineider.com. 4. Prentkaarten van zijde.

A5-formaat; france.hermes.com. 5. Brusselaar Marc Thomasset staat aan het hoofd van het design- en communicatiebureau TM en is daarnaast ook de bedenker van de immens populaire ‘Inspiration Pad’. Hij nam het klassieke blauw en rood gelijnde schoolschriftje als uitgangspunt voor een übercoole herinterpretatie op 48 pagina’s. Gedrukt op papier uit duurzaam bosbeheer; te koop via online shop tmsprl.com.

86

87

King George is a mad creative agency, specialized in PRESS RELATIONS INTERIOR DESIGN COPYWRITING CREATIVE EVENTS GRAPHIC & WEB DESIGN BRAND STRATEGY

WWW.KINGGEORGE.BE

© Bart Van der Moeren

Absoluut Culinair

2

Eigen kweek 1

3

4

W

ijn associëren we met landen als Frankrijk, Italië en Zuid-Afrika, saffraan wordt gekweekt in Iran en beloega-kaviaar is een Russische specialiteit. Maar wist u dat ook België zijn mannetje staat wanneer het op de productie van godendranken en felbegeerde delicatessen aankomt? Zo haalde de Belgische producent JoosenLuyckx onlangs de actualiteit met een nieuw soort kaviaar. ‘Platinum’ - zo heet de lekkernij - zijn steureitjes van topkwaliteit die maar zeven jaar in plaats van tien jaar nodig hebben om te rijpen. Getest en goedgekeurd door een panel van sterrenchefs.

Het Turnhoutse bedrijf lanceerde in 2001 zijn eerste kaviaar afkomstig van gekweekte steuren. De Royal Belgian Caviar (foto 4) staat ondertussen bekend als een van de meest gewaardeerde kaviaarsoorten wereldwijd. Bovendien verloopt de productie ervan op volledig duurzame wijze. Een extra troef als u het ons vraagt; royalbelgiancaviar.be. Ook Jürgen Van de Walle en Nadja De Craecker geloven in het potentieel van een Belgische productie. In hun wijngaard op de glooiende heuvels van Gontrode bij Melle verbouwt het koppel sinds vorige lente de druivenrassen solaris, johanniter en souvignier gris. Het grafische bureau Chilli uit Gent bedacht een discrete en tijdloze huisstijl (foto 1) die van het Oost-Vlaamse wijngoed de komende jaren een referentie onder de Belgische kwaliteitswijnen moet maken; wijngoed-rhode.be.

Linda Van den Bulck en Marc Leloup (foto 2) kochten in 2010 een oude Kempense hoeve met aansluitend een terrein van één hectare waar ze naast het beheer van een grote moestuin en B&B ook sinds 2012 hun eigen Belgische Saffraanboederij uitbaten. De productie verloopt uitsluitend op organische wijze.

Naast pure saffraan maken Linda en Marc met de kostbare stampers van de saffraankrokus ook azijn, mosterd, aperitiefwijn, zeezout en ‘saffrocaat’ (foto 3): een met de hand bereide advocaat van 20° op basis van saffraan en bio-eitjes; belgischesaffraan.be.

89

Absoluut Column

Wir haben es (nicht) gewusst We verwonderen ons erover dat de geallieerde wereld tijdens WO II niets ondernam tegen de holocaust. Maar doen wij het wel beter, vraagt projectontwikkelaar Anton Gonnissen zich af.

V

andaag bomen antropologen en bloggers over de hele wereld eindeloos door over de vraag waarom de geallieerde wereld in de jaren veertig van vorige eeuw niets deed om miljoenen mensen te redden van de gaskamers. In de documentaire van William Karel, Contre L’Oubli, vertelt Jerzy Tabeau dat hij na zijn ontsnapping uit Auschwitz al in 1943 een zeventig pagina’s tellend rapport afleverde in Londen met cijfers over de realiteit van het vernietigingskamp. Maar de autoriteiten geloofden hem niet. In 1965 vond de biograaf van Churchill het rapport in diens nalatenschap met de vermelding: ‘Without interest’. Het punt is dat een gericht bombardement op de spoorlijnen naar Auschwitz de deportaties had kunnen stoppen. Zo’n aanval werd echter nooit uitgevoerd. Er werden zelfs geen plannen voor gemaakt.

Doen we het vandaag dan zoveel beter? Neem nu het klimaat. De vraag luidt niet langer óf de CO2-toename in onze dampkring het evenwicht in ons ecosysteem zal doen kantelen (lees: alle soorten levende wezens op aarde zal vernietigen), maar wanneer.

En nog altijd blijkt volgens het Internationaal Energie Agentschap dat in 2010 de subsidies voor fossiele energie wereldwijd 308 miljard euro bedroegen, tegenover 49 miljard euro voor hernieuwbare energie. Wij betalen dus belasting om de laatste euro’s uit steenkool en olie te laten persen, tegen alle logica in. Stephen Emmott is hoofdonderzoeker bij Microsoft,

90

hoogleraar aan de University of Oxford en Londen, en Distinguished Fellow van het wetenschappelijk genootschap NESTA. Hij stuurt een laboratorium in Cambridge aan dat onderzoek doet naar de wezenlijke problemen met onze aarde op moleculair-biologisch, klimatologisch, biogeochemisch, ecologisch, neurowetenschappelijk ... gebied. In zijn synthese Tien Miljard toont Emmott ons falen aan. Het falen als individu, het falen van de zakenwereld en het falen van onze politici. Onze intelligentie en inventiviteit heeft een resem van activiteiten in gang gezet die ieder mondiaal probleem veroorzaken.

Als de bevolking doorgroeit naar 10 miljard, komen die problemen in een stroomversnelling. Met als gevolg een wereldwijde crisis zonder weerga.

Ik ken de reflex van onze ouders maar al te goed. ‘Het zal wel niet zo’n vaart

lopen’ of ‘Het zal mijn tijd nog wel meegaan’. Alleen de tweede bewering is, hoe afschuwelijk ook, correct. Pas in 2050 zullen we vermoedelijk met tien miljard zijn. Zij zullen dus de gevolgen van hun laksheid nooit ondergaan. Wij en ons nageslacht wel.

Of we al dan niet een gematigd sociaalliberale federale regering krijgen, of de meerwaarde op aandelen al dan niet zal worden belast, is dus niet het probleem.

Dat zijn maar minuscule nulliteiten vergeleken met de enige problematiek die ons zou moeten bezighouden: het behoud van het ecosysteem en het omkeren van de snel groeiende schaarste van water, voedsel en land. Nochtans, als ik er met mijn vrienden over praat, hoor ik alleen ongeloof, relativering en gegrinnik. Ze beschouwen mij als een communist. Wir haben es nicht gewusst zal echter nooit meer kunnen worden aangevoerd ter verdediging van onze generatie. En wanneer de jongeren op het moment van de mondiale oplawaai met ongeloof zullen terugkijken naar onze obstinate weigering om (op tijd) iets constructiefs te ondernemen, zullen ze ons vervloeken. Ons tijdperk zal in de geschiedenisboeken komen als het era van de schande. De eeuw van flagrant collectief egoïsme. En we zijn er zelf de regisseurs van.

Anton Gonnissen, architect en projectontwikkelaar, leidt het Gentse ABS Bouwteam. In 2010 lanceerde ABS Bouwteam het lifestylemagazine ABSoluut. Meer info: absbouwteam.be.

Absoluut Society

HEILIGE HUISJES

Dagen zonder vlees Toen zeven jaar geleden de financiële crisis uitbrak, deden – toeval of niet – de betaalbare, maar o zo lekkere varkenswangetjes hun intrede in de gastronomie. De zachte delicatesse, tot dan verguisd als vleesafval, won niet alleen het hart van amateur- en professionele koks, maar ook dat van de huishoudportemonnees. Maar tijden veranderen snel. Waar de retrogolf ons toen nog naar de kookpotten van grootmoeder deed verlangen, is de crisistip in 2014: schrap vlees en vis van het menu.

© Frederik Vercruysse

2

3

4

Ook topkoks zetten zich in voor de groenterevolutie. Zo schrapte Alain Ducasse na de heropening van het Plaza Athénée (foto 3 en 4) alle vleesgerechten van het menu en bedenkt Yotam Ottlenghi (foto 2) elke week recepten voor zijn rubriek De nieuwe vegetariër in The Guardian. Dichter bij ons: Gault&Millau verkoos Graanmarkt 13 (foto 1) tot Beste Groenterestaurant 2015.

92

© Pierre Monetta

© Pierre Monetta

1

Absoluut Society

Vlees heeft een slechte reputatie. Vegetarisme mag dan ontsproten zijn aan dierenliefde, vandaag kiest een steeds groter wordende groep mensen ervoor om minder of geen vlees of vis te eten uit gezondheidsoverwegingen of omwille van het milieu. Vlees en vis zijn duur en niet duurzaam. De druk van de vleesindustrie op het milieu is groter dan die van de auto’s, en voor de productie van veevoeder staat Brazilië toe dat grote delen van het Amazonewoud worden ontbost. Dat maakt dat die sappige braadkip of malse dunne lende al snel wordt geserveerd op een bedje van knagend schuldgevoel.

Dat meer en meer mensen nadenken over wat ze nuttigen, blijkt uit een onderzoek dat iVox in 2013 voerde in opdracht van EVA vzw. Eén op tien Vlamingen eet minstens een paar keer per week vegetarisch, en één Vlaming op vier kiest minstens eens per maand voor een vleesloze dag, zo wees de studie uit. Nog interessanter is dat niet alleen vlees, maar alle dierlijke producten steeds vaker worden vermeden. Een analyse van Google Trends toont aan dat ook veganisme al een paar jaar sterk in opmars is.

Vleesloos eten werd lang gezien als een saai tekort op het bord waar de drievuldigheid van groenten, aardappelen en vlees decennialang heerste.

Of als iets voor alternatieve hippies wiens keukenprestaties vooral naar teveel komijnzaad smaakten. Sinds topkoks als Yotam Ottolenghi, Alain Ducasse en Alain Passard zich inzetten voor de groenterevolutie, is er een kentering merkbaar. Ducasse, wiens drie restaurants elk drie sterren tellen, wijzigde na de heropening van het Parijse Plaza Athénée het menu drastisch door vlees te schrappen. ‘We moeten op een ethischer en evenwichtiger manier consumeren’, verklaarde hij. Nog een voorbeeld: Plenty en het recente Plenty More van de Brits-Israëlische topkok Yotam Ottolenghi prijken in de toptien van de kookboeken. Ze bevatten recepten die Ottolenghi tussen 2006 en 2011 bedacht en verzamelde voor zijn wekelijkse rubriek De nieuwe vegetariër in de Britse krant The Guardian. De column was een laaiend succes. Groenten verheffen van bijgerecht tot volwaardig gerecht bleek doeltreffender om mensen aan de plantaardige voeding te krijgen dan eender welke vorm van vegetarisch activisme. Het creëerde gelijk een nieuwe mensensoort: de flexitariër.

Voor een westerling is het een hele stap om bewust het vlees voorgoed, of toch enkele dagen per week, van het menu te schrappen. Het voedsel van de toekomst zal een nog grotere mentale spagaat vragen. In meer dan tachtig procent van de landen worden insecten gegeten. De westerse landen horen daar niet bij – als we de occasionele vlieg die tijdens een fietstocht je keelgat insukkelt niet meetellen. Iets wat krioelt, kan hoogstens vis- of vogelvoer zijn, of een teken van gebrekkige keukenhygiëne. Nochtans is het geen geheim: krekels, wormen, larven en maden bieden mogelijk een oplossing voor de wereldwijde voedselcrisis. De praktijk is zo oud als de mensheid zelf.

Keverlarven opgelegd op meel en wijn bleken een delicatesse bij de Romeinen, de larven van cicaden vormden een lekkernij die zelfs Aristoteles niet onberoerd lieten. Er bestaat zelfs een geleerd woord voor, entomofagie.

Hoewel het culinaire taboe nog heel sterk leeft, kunnen Vlaamse insectivoren sinds kort wel hun buffalowormburger kopen in de supermarkt. In Gent ging het eerste Belgische insecteneethuis open, en ook studentenrestaurants serveren proteïnerijke hapjes op basis van de kleine beestjes. Ze schijnen trouwens naar nootjes te smaken, en een beetje spekachtig. Blijft de vraag of ze ooit zullen aanslaan als vast ingrediënt in onze dagelijkse kost. ‘Larfjes op de wijze van de bomma’. Jeroen Meus, een prachtige taak is weggelegd voor u.

‘Vleesloos eten werd lang gezien als een saai tekort op het bord waar de drievuldigheid van groenten, aardappelen en vlees decennialang heerste.’

93

Absoluut Society

HEILIGE HUISJES

Dood doet leven?

Linksboven en onder: in Chercq kregen de kalkovens een bestemming als herinneringsplaats. Je kunt er manshoge gedenkpalen neerzetten. Rechtsboven: boomschijf ter herdenking in begraafplaats Heidepol in Nederland.

94

© Caroline Léger

© Caroline Léger

© Karine Abeels

© Fondation Les passeurs de mémoire

U wilt begraven worden middenin een bloemenwei, onder de wortels van een stevige eik of aan een kabbelend beekje? Op natuurbegraafplaatsen kan het. In het buitenland dan toch.

In België zijn de mogelijkheden voorlopig nog beperkt.

Absoluut Society

Een gedenkbos in Sint-Niklaas. Een urnenbos

in Wilrijk en Berendrecht, en in 2015 ook één in Oekene bij Roeselare. Een gedenkbos bij Doornik. Voorlopig zijn dat de natuurbegraafplaatsen in België. Nochtans is de interesse groot voor dit soort alternatieve begraafplaatsen.

Karine Abeels, projectmanager bij Inverde, het Vlaamse forum voor groenexpertise, onderzoekt het thema uitgebreid om binnenkort concrete aanbevelingen te kunnen doen aan Vlaams Minister van Omgeving, Natuur en Landbouw Joke Schauvliege. ‘Het omvormingsbeheer in de openbare ruimte is voor Vlaamse steden en gemeenten, vooral op begraafplaatsen, zeer actueel’, schreef ze onlangs in het vakblad Groen Contact. ‘Dat komt door het verbod op het gebruik van pesticiden op openbare domeinen dat vanaf 1 januari 2015 ingaat. Door het toenemende plaatsgebrek op begraafplaatsen gaan Vlaamse steden en gemeenten ook actief op zoek naar weldoordachte oplossingen. Begraafplaatsen worden zo steeds meer beschouwd als potentieel toekomstige openbare groene ruimten.’

En dus komen ook natuurbegraafplaatsen in de kijker, plekken waar stoffelijke overschotten in de natuur opgaan. ‘Uitgangspunten voor een natuurbegraafplaats zijn het gebruik van uitsluitend milieuvriendelijke en biologisch afbreekbare materialen. Voor kist of urne bijvoorbeeld, maar ook voor de voorwerpen op het graf ’, legt Karine Abeels uit.

‘In plaats van een grafsteen kun je alleen natuurlijke voorwerpen achterlaten, zoals een boomschijf of takken. Het aanbrengen van - inheemse - beplanting is soms ook mogelijk.

Daarnaast is het kenmerkend voor een natuurbegraafplaats dat de afzonderlijke graven niet herkenbaar zijn, maar opgaan in het grote geheel.’

In Groot-Brittannië vind je de meeste voorbeelden, maar ook in Nederland, Duitsland, Zwitserland en Scandinavië bestaan er alternatieve en natuurlijke begraafplaatsen. In België vormt de wet een hinderpaal. Zo zijn kerkhoven altijd in handen van de gemeenten. Bovendien moeten die begraafplaatsen een diversiteit aanbieden. ‘Iedere begraafplaats en ieder intergemeentelijk crematorium moet over een urnenveld, een strooiweide en een columbarium beschikken’, staat te lezen in het Vlaamse decreet op de begraafplaatsen en lijkbezorging van januari 2004. Een Vlaamse gemeente kan dus niet zomaar gelijk welk stukje gemeentepark tot natuurbegraafplaats omvormen. Laat staan dat een particulier een stuk natuur kan opkopen en omvormen tot begraafplaats. Bestaande private begraafplaatsen mogen volgens het decreet die functie blijven voortzetten.‘Hier in Schoonselhof in Antwerpen hebben we een urnenbos liggen met oude beuken’, zegt Hendrik De Bouvere, diensthoofd bij de Antwerpse begraafplaatsen.

Het urnenbos mag je, net als een strooiweide, niet betreden.

Alleen aan de rand van het bos mogen bezoekers wandelen of een bloemstuk neerleggen. ‘Sinds 2011 begraven we in het Schoonselhof biologisch afbreekbare urnen. Ondertussen liggen hier honderden mensen begraven. De interesse is groot,

ook van andere Vlaamse gemeenten die hier komen kijken.

Natuurbegraafplaatsen zitten duidelijk in de lift. In Nederland zijn er prachtige voorbeelden te vinden. Het wordt tijd dat het Vlaamse decreet wordt aangepast zodat ook hier meer mogelijk is op dat vlak.’

In Chercq bij Doornik werkt de Stichting FaMaWiWi al sinds 1997 aan een herinneringsplaats bovenop de door de natuur overgenomen antieke industriële kalkovens. ‘Het was al een betekenisvolle plek vol herinneringen’, legt architect en drijvende kracht Quentin Wilbaux uit. ‘We willen dat er ook vandaag herinneringen aan worden toegevoegd. Meer en meer mensen laten zich cremeren. De vormen van de traditionele begraafplaats zijn dus achterhaald. Het is niet meer nodig om diepe putten, grafkelders en tombes te creëren. Hier kun je je as laten uitstrooien in het bos. Daarna mag je een passe-mémoire plaatsen, een pilaar op mensenmaat die je dan kunt personaliseren. Op dit moment werd een tiental mensen hier uitgestrooid. En zo’n tachtig mensen zijn passeurs de mémoire: ze mogen levenslang op de site komen en kunnen alvast een zuil oprichten. Dit project wint aan aantrekkingskracht omdat het een alternatief is voor klassieke begrafenissen. Deze plek is poëtisch, niet griezelig en morbide.’

Terwijl in ons land enkele experts zich op hun eentje met het thema bezighouden, vormt het concept in Nederland een commercieel interessante piste. Joyce Sengers is een Nederlandse landschapsarchitecte die al meewerkte aan verschillende natuurbegraafplaatsen; een vijftal in Nederland en evenveel in het Verenigd Koninkrijk. Binnenkort opent ze in Hilvarenbeek in Nederland zélf een nieuwe natuurbegraafplaats: landgoed de Utrecht. ‘Oorspronkelijk was dit domein een productiebos, puur aangeplant voor het hout dus. We vormen het nu om tot een begraafplaats met donkere en lichte bossen, maar ook met bloemrijk akkerland, heide en een vennetje. Uiteraard gaat veel aandacht naar de biodiversiteit en de oorspronkelijke fauna en flora. Het doel van de natuurbegraafplaatsen waar ik aan meewerk, is altijd de natuurwaarde verhogen. In het ultieme concept wordt zo’n plek na tientallen jaren gewoon zo achtergelaten, zonder sporen.’ Voor geliefden is zoiets niet altijd makkelijk, beseft Joyce. ‘Mensen hebben de behoefte om iets te doen bij een graf: tuinieren, poetsen of gewoon bezig zijn. Dat is in een natuurbegraafplaats moeilijker. Dus krijg je de mogelijkheid om inheemse bloemen, struiken of bomen te planten. Of je kunt tekens maken met inheems hout. Maar sommigen vinden het net goed om in een bloemrijk grasland, tussen de klaprozen en korenbloemen, te eindigen. Daar kunnen in principe heel veel lichamen in terecht. Voor nabestaanden is dat een totaal andere manier om te rouwen. Je voelt je niet langer alleen verbonden met de twee vierkante meter van het graf, maar met het natuurgebied als geheel. Uiteindelijk gaat het bij natuurbegraven over één worden met de natuur. Dat maakt dat het sterven zin heeft, je kunt voortleven in die natuur.” Info: famawiwi.com, natuurbegraven.eu 95

BOSMANS BOSMANS BOSMANS F I R E + P L A C E S F I R E F I +R FE IP RL +EA CP +EL SA PCL EAS C E S

ONTACT CONTACT CONTACT CONTACT BOSMANSHAARDEN OSMANSHAARDEN OSMANSHAARDEN BOSMANSHAARDEN EEGENE 91-93 EGENE 91-93 EGENE 91-93 EEGENE 91-93 9200 DENDERMONDE 200 DENDERMONDE 200 DENDERMONDE 9200 DENDERMONDE WWW.BOSMANSHAARDEN.BE WWW.BOSMANSHAARDEN.BE WWW.BOSMANSHAARDEN.BE WWW.BOSMANSHAARDEN.BE

abs.indd 1

abs.indd 1

OUR MAGAZINE FIRE + .PLACES . 04 GET OURGET MAGAZINE FIRE + PLACES 04 GET OUR MAGAZINE FIREMAGAZINE + PLACES .FIRE 04 + PLACES . 04 GET OUR US : MAGAZINE@BOSMANSHAARDEN.BE MAIL US : MAIL MAGAZINE@BOSMANSHAARDEN.BE MAIL US : MAGAZINE@BOSMANSHAARDEN.BE MAIL US : MAGAZINE@BOSMANSHAARDEN.BE

23/10/14 09:13 23/10/14 09:13 23/10/14 09:13 23/10/14 09

Reiskoorts ‘Het is beter een mijl te reizen dan om duizend boeken te lezen’, vond de Chinese filosoof Confucius al in de vijfde eeuw voor Christus.

Ook vandaag, nu de wereld door alle moderne communicatietechnieken een dorp is geworden, blijft die wijsheid overeind.

Door je vertrouwde plekken, je veilige comfortzone achter je te laten, kom je nog altijd het meeste te weten over wereld. En niets belet je om - achterover geleund op de trein, in het vliegtuig of op de bus - intussen toch nog die duizend boeken te lezen.

© Palácio Belmonte

© Jorge Alexandre Pereira

1

2

Verliefd op Portugal Een hoofdstad met een bruisende art scene, natuurpracht, topdesign, Werelderfgoed en bekroonde wijngaarden ... Portugal heeft werkelijk alles in huis om de meerwaardezoekers te bekoren. Onze favoriete adressen.

© Manuel Gomes da Costa

3

4

Casa Das Janelas Com Vista ©Manuel Gomes da Costa g 2.JPG

©Paulo Barata

© Manuel Gomes da Costa

Absoluut Travel

5

6

Parcours 1: Lissabon LOGEREN Casa das Janelas (foto 3 & 6): B&B met twaalf stijlvol ingerichte kamers, drie familiesuites

en een open keuken. Gelegen in het oude stadsgedeelte Bairro Alto; casadasjanelascomvista.com.

Palácio Belmonte (foto 1): het 2000 jaar oude Palácio Belmonte is het oudste paleis in Lissabon en huisvest tien vijfsterrensuites. Verbluffend; palaciobelmonte.com. Memmo Alfama Hotel (foto 9): op wandelafstand van de kathedraal en São Jorge Castelo. Maar liefst 42 kamers met panoramisch uitzicht op de Taagrivier en de Alfama-wijk; memmoalfama.com.

SHOPPING Loja Das Conservas (foto 2): in deze conservenwinkel om helemaal vrolijk van te worden zijn wel honderden varianten op Portugese sardines te vinden; Rua do Arsenal 130. LX Factory (foto 7): mediabedrijfjes, creatieve agentschappen, galeries, restaurants, boekenwinkels en alternatieve shops hebben zich verzameld op een 23.000 m2 tellende voormalige industriële site uit 1846; lxfactory.com. Pelcor (foto 8: winkeltas ‘Weave’ uit de collectie ‘AW 14-15’): Portugal is ‘s werelds grootste producent van kurk.

Pelcor maakt van soepele kurkhuid prachtige modeaccessoires; Rua das Pedras Negras 28, pelcor.pt.

MUSEA Castelo de São Jorgo (foto 4): het bekendste monument van de hoofdstad trekt overdag busladingen toeristen aan, maar is vlak voor sluitingsuur een poel van rust. Een mobiele bar serveert gekoelde wijnen; castelodesaojorge.pt. Mude Museum: met de hand gemaakte kledij en huishoudtextiel van Japanse boeren tussen 1850 en 1950 staan centraal in de expo Boro – fabric of life, nog tot 8 februari in het museum voor mode en design; mude.pt. Museo National de Azulejo: dit museum, gevestigd in het oude klooster van Madre de Deus, leert de bezoekers alles over de boeiende geschiedenis van de overal aanwezige azulejo (tegel); museudoazulejo.pt. Museu Calouste Gulbenkian: de omvangrijke collectie van Calouste Sarkis Gulbenkian kreeg veertien jaar na zijn dood eindelijk haar definitieve bestemming in een bekroonde architectonische parel uit 1969; museu.gulbenkian.pt.

Pavilhão de Portugal: het paviljoen van architect Álvaro Siza Vieira, vlak bij de Vasco da Gama-brug en op 8 km van het stadscentrum, heeft nog niets aan actualiteit en sterkte ingeboet.

7

8

ETEN & DRINKEN De sterrenrestaurants: Belcanto, (chefs José Avillez en David Jesus op foto 5) en

Eleven; belcanto.pt, restauranteleven.com. Pasteis de Belèm: aanschuiven tot op de stoep voor de pasteis de nata, hét lievelingsgebakje van de Portugezen; pasteisdebelem.pt. Pavilhão Chinês: sip aan een cocktail of wijntje en geef intussen ook uw ogen de kost in dit cabinet de curiosité in Bairro Alto; barpavilhaochines.blogspot.be. Azenhas do Mar: 30 km van Lissabon aan de Atlantische kust kunt u dineren in een visrestaurant dat zich op de rotsen aan het water bevindt. Een unieke ervaring; azenhasdomar.com.

9

99

© Diogo Jordao

Absoluut Travel

1

2 1

2

Parcours 2: Alentejo Op een tweetal uurtjes rijden van Lissabon ligt het dunbevolkte Alentejo. Met zijn golvende vlaktes bezaaid met wijnranken, olijfbomen en kurkeiken, en zijn slaperige witte dorpjes wordt het gebied bestempeld als the hidden gem van Portugal.

Je kunt je alleen maar de vraag stellen waarom niet meer mensen er naartoe trekken. Langs de Spaanse grens is de Alentejo rotsachtiger en vind je, hoog op de heuvels, mooi bewaarde kasteeldorpjes zoals het eeuwenoude Monsaraz. Vanop de oude vestigingsmuren van dit dorpje, dat werd erkend als Unesco Werelderfgoed (foto 7), ontplooit zich een schitterend panorama van 360° over de vele stuwmeren (foto 8) die in de zomer voor verkoeling zorgen; visitalentejo.pt.

LOGEREN De laatste jaren openden in de streek verschillende hotels en gasthuizen, opgetrokken in een strakke

architectuur die naadloos aansluit op de omgeving. Onze aanraders.

Monte Falperras (foto 1): aan de oevers van de Alquevadam in Mourão ligt deze fantastische B&B met Ibiza-allures; falperras.carbonmade.com. Villa Extramuros (foto 6): deze witte villa met strakke vormgeving bevindt zich in het achterland van Arraoilos, ten noorden van Evora. Het huis en vijf kamers werden aangekleed met een mix van meubels en kunst uit de jaren vijftig tot nu; villaextramuros.com. L’And Vineyards (foto 2 & 4): understated luxury, rust, natuur, wellness en gastronomie zijn de sleutelwoorden voor deze nieuwe exclusieve countryclub met 22 suites - een ontwerp van de Braziliaanse architect Marcio Kogan - op een heuvel in Montemor. Wereldklasse; l-andvineyards.com. Convento Sao Paulo: een historisch logeeradres gevestigd in een beschermd monnikenklooster waarvan de roots teruggaan tot 1182; hotelconventosaopaulo.com.

ETEN & DRINKEN Herdade do Esporao (foto 5): een schitterende wijngaard die bovendien logement aanbiedt. In het

aanpalende restaurant is het heerlijk tafelen; esporao.com. Meer informatie over de talrijke vinhedos de Portugal (foto 3) vindt u op vinhosdoalentejo.pt. Restaurant Sem Fim: kunstenaarkoppel Gil Kalisvaart en Arlinda Ribeiro bliezen de oude olijffabriek van Telheiro even buiten Monsaraz nieuw leven in. Ze brachten er een eclectisch restaurant, een kunstgalerie en een levend museum in onder. De setting heeft veel weg van een filmdecor; sem-fim.com.

3

4

3

4

© Adrià Goula

5

6 7

5

6

8

Absoluut Travel

3

2

© Sébastien Pochet

1

© Sébastien Pochet

4

Parcours 3: Porto, Buçaco en de Douro-vallei Veel toeristen in Portugal raken niet veel verder dan de hoofdstad en het drukbezochte zuiden. Jammer, want dit land heeft zoveel meer in petto. Het noorden bijvoorbeeld biedt een rijke geschiedenis, heerlijke wijnen van de majestueuze Douro-vallei (foto 3) en sprookjeskastelen verstopt in eeuwenoude bossen. Ook Porto is een ommetje waard. De havenstad (foto 5) lijdt op het eerste gezicht onder de crisis, maar pakt toch uit met enkele hoogtepunten. De Serralves Foundation bijvoorbeeld (foto 2) is gehuisvest in een gebouw van Álvaro Siza Vieira. In het omringende beeldenpark bevindt zich ook de Serralves Villa, een roze artdecogebouw met fascinerende architectuur (foto 8). Wie weinig tijd heeft, kan een beroep doen op de prettig gestoorde gidsen van We Hate Tourism Tours die bezoekers op een ludieke wijze rondleiden in de stad; dourovalley.com, serralves.pt visitporto.travel, wehatetourismtours.com.

5 Onze adressen LOGEREN Porto: het minimalistische art residence Casa do Conto en het gemoedelijke Rosa et Al Townhouse in de upcoming en arty Rua do Rosário; casadoconto.com, rosaetal.pt. Buçaco: het Buçaco Palace Hotel (foto 1), getooid in een overdaad aan azulejos en trompe-l’oeuils, werd in 1885 gebouwd voor de laat7 ste koning van Portugal. Het decor is sinds 1917 nauwelijks veranderd. Het hotel ligt weggestopt in het Mata do Buçaco bij Mealhada, een eeuwenoud bos (foto 4) waar ooit monnik-kluizenaars zich terugtrokken; fmb.pt, bussacopalacehotel.com. Douro-vallei: wellnesshotel Aquapura Douro Valley in de 19de-eeuwse Quinta de Vale Abraão in Samodães en het Vidago Palace Hotel, een vijfsterrenhotel gevestigd in een complex uit de tijd van koning Carlos I; aquapurahotels.com, vidagopalace.com.

ETEN & DRINKEN Porto: het trendy maar gemoedelijke restaurant La Bohème Entre Amis (met interieur

van AVA Architects) en het stijlvolle Café Vitória, een koffiehuis, restaurant en bar in één (foto 7); laboheme.com.pt, cafevitoria.com. Douro-vallei: tussen Régua and Pinhão, gelegen op de Folgosa-pier aan de Douro-rivier ligt het bejubelde restaurant van topchef Rui Paula. Paula runt ook een restaurant in Porto; ruipaula.com. Mealhada (zie ook hierboven) staat bekend om haar leitão da mealhada (speenvarken).

Het beste adres bevindt zich op nr. 71 van de Avenida Floresta: Pic Nic dos Leitões; foursquare.com.

5

6

© Armando Ferraz

7

103

Je intelligente woning op maat IPBuilding biedt intelligente systemen voor je woning die volledig op maat gemaakt worden.

Als gebruiker kan je kiezen uit verschillende modules, gaande van een basismodule tot een prestigemodule.

De modules van IPBuilding bedienen en beheren alle gewenste elektrische toestellen voor een optimaal comfort en veiligheid. Tevens krijg je een grotere controle over je energieverbruik en kun je vanop afstand communiceren met je huis.

De modules zijn eveneens flexibel en aanpasbaar aan je eigen noden en verlangens. Nagenoeg alles is mogelijk.

Naargelang je budget of je behoeftes kun je vandaag instappen in een basismodule en deze nadien gradueel verder uitbreiden om tot een compleet systeem te komen. Dit zonder kappen of slijpen en zonder nodeloze extra kosten.

Aangezien het systeem gebaseerd is op het ”IP-protocol”, kun je ook steeds de nieuwste technologieën integreren in het systeem. Zelfs diegene die vandaag nog niet bestaan!

Ben je ook geïnteresseerd in je eigen Smarthome?

Ga dan alvast een kijkje nemen in de modelwoning van ABS villabouw in Oosterzele en ontdek de talloze mogelijkheden van IPBuilding.

Voor extra info: www.ipbuilding.com Dankzij haar specifieke technologie gebaseerd op het internet protocol (IP) is IPBuilding het meest toegankelijke, gebruiksvriendelijke en vooral betaalbare intelligente systeem op de markt.

IPBUILDING AFFORDABLE HOME INTELLIGENCE

IPBUILDING NV Honderdweg 1, 9230 Wetteren Tel: +32(0)9 279 89 69 info@ipbuilding.com

Maenhoutstraat 5b, sint-Martens-LateM t+32 9 282 09 85 - www.thebae.coM

fine estates

© Taschen

3

106 © Taschen

1 2

Absoluut Travel

Clochard deluxe Klein is fijn!

In een wereld waarin we overweldigd worden door visuele indrukken, is aandachtig kijken bijna een discipline op zich geworden. Een discipline die enige zelfbeheersing vraagt. En tijd. Dat stelt journalist Pierre Darge, zelfverklaarde clochard de luxe, die met volle teugen geniet van luxe nieuwe stijl – in België zowel als in het buitenland.

Japanse harmonie

Tijdens een reis naar Tokio mochten we nog eens ervaren hoe Japanners meesters zijn in harmonie. Om die reden hebben ze altijd oog gehad voor perfectionisme. Een bezoek aan het Hamarikyuteien-park (1) - waar eeuwenoude, gemanicuurde landschappen omringd worden door hoogbouw en de theeceremonie als een feest van elegante, ingestuurde gebaren oogt - spreekt boekdelen. Of de Tsutaya-boekhandel in de Daikanyama-wijk. Adembenemend in zijn eenvoud, opwindend in zijn aanbod.

Daikanyama oogt trouwens een beetje als …

Het Zoute, wegens de kleine, witte villa’s en de hondenbaasjes die hun ingeduffelde viervoeters in hippe kleuren uitlaten. Als een dorp in de stad. En zo zijn er wel meer plekken in de metropool waar de torens van Shinjuku, Roppongi en Shiodome een lange schaduw werpen op kleine dorpskernen.

Architectuur in het klein

Soms triomfeert het kleine. Small Architecture

Now! , een uitgave van Taschen, brengt een verpletterend overzicht van bouwwerken en installaties in miniformaat die wereldwijd uit de grond schieten en opnieuw de droom aanwakkeren van een mobiel optrekje in de wildste natuur. Zo verkeken we ons op de ‘Delta Shelter’, een kubusvormige, geprefabriceerde cabane op hoge poten die zich in het landelijk gedeelte van de staat Washington bevindt. Het huisje heeft een grondoppervlak van 93 m2, twee verdiepingen en veel glazen wanden die je via schuifwanden volledig kunt afsluiten. Met ‘Delta Shelter’ (3) is Architect Tom Kundig niet aan zijn proefstuk toe - hij stapt gebukt onder de prijzen voor zijn lichtvoetige cabins door het leven.

Op anderhalf uur rijden van San Diego vind je dan weer een ontwerp van de veertigjarige Jorge Garcia: het ‘Encuentro Guadalupeproject’ (2), een designhotel waarbij uitvoerig gebruik werd gemaakt van Corten-staal.

Omdat de architect het gebouw zo luchtig mogelijk wilde houden, zijn de diverse

‘kamers’ niet meer dan hutjes op stelten.

Maar even opwindend is de cabane op slede van Ken Crosson en zijn medewerkers van Crosson-Clarke-Carnachan, die naar een Nieuw-Zeelands strand werd gesleept.

Achter een mantel van hout die het geheel van 40 m2 kan afsluiten, bevinden zich op de benedenverdieping een leefruimte met keuken, een badkamer en een slaapruimte.

Op de eerste etage is er een tweede slaapruimte met uitzicht over zee. Subliem in zijn eenvoud, met dat mobiele aspect als toemaatje.

De charme van de grachten

Mobiliteit, leefbaarheid en kleinschaligheid vieren hoogtij in Amsterdam, een wereldstad in dorpsformaat die binnen de grachtengordel zoveel kwaliteit en eigenzinnigheid te bieden heeft. Je vindt er een stukje werelderfgoed, maar vooral een oase van stedelijke rust – tenminste voor wie een beetje uitkijkt voor de snel fietsende medemens. Binnen die grachtengordel nemen de Negen Straatjes 107

3. © Richard Serra, Gagosian Gallery, foto Pierre Darge. 6. © Toerisme Nieuwpoort. 7. © Wim Prové.

4

5

6

108

een pertinente plaats in. Vanwege de kwaliteit die er aangeboden wordt - of het nu om de handtassen en portemonnees van Hester van Eeghen gaat, de kwaliteitsvolle, tweedehandse mechanische horloges van de Amsterdam Watch Company of de bijzondere espresso’s van de kleine koffiebars.

Maar vooral ook vanwege de onweerstaanbare aantrekkingskracht van boekhandel Mendo (4), die ik graag de mooiste van Nederland noem. Het aanbod mag dan beperkt blijven in aantal, de boeken in voorraad zijn alle van uitmuntende kwaliteit. Van de fotoboeken van Marc Lagrange of Peter Beard over de verzameling architectuurwerken tot de bescheiden collectie van wat ik gemakshalve het aanbod ‘goede smaak’-boeken noem (The monocle guide to better living), of de eigenzinnige, maar esthetisch verantwoorde uitspattingen, niet zelden in XL-formaat. En dat alles in een unieke, zwarte ruimte met veel leegte tussenin. Een rustplek waar de estheet van stand vrijer ademt.

Wie het kijken en slenteren beu is, kan voor het diner reserveren in het elegante Bussia (‘Fine Italian dining with an elegant ambience’) in de Reestraat, een plek waar we al jaren graag langs komen en waarvan we de kwaliteit alleen maar hebben zien toenemen.

De service is zonder meer uitmuntend, en wat op het bord komt getuigt van een grote finesse, zonder in overdrijving te vallen. Als toemaatje trakteren we onszelf op de tentoonstelling Image as Burden in

Marlene Dumas, ‘The Image as Burden’, 1993, olieverf op doek, 40x50, particuliere collectie, ©Peter Cox

Absoluut Travel

Absoluut Travel

het Stedelijk Museum rondom het werk van de onovertroffen Zuid-Afrikaanse, in Nederland levende artieste Marlene Dumas (5). Zo’n tweehonderd tekeningen en schilderijen uit privéverzamelingen en musea rond de thema’s lust en dood. Uniek.

Berliner Schwung 7

8

9

De Duitse hoofdstad Berlijn wordt bij elk bezoek fascinerender. De designscene en de creatieve output van kleinschalige projecten bloeien er open, ook al omdat de mondialisering de aandacht voor eigenzinnige, lokale creaties opnieuw heeft aangescherpt. Bovendien behoort de stad dankzij de aanwezigheid van grote, groene oppervlaktes en parken tot de leefbaarste van Europa. We ontdekten er de enige échte boetiek van Michael Michalsky (9), op de Potsdammerplatz. Michalsky is sinds jaren Berlijns meest op handen gedragen modeontwerper. Hij studeerde in Londen en werkte als designmanager bij Levis voor hij door Adidas werd weggeplukt. Hij schopte het er tot creatief directeur. Samen met Yohji Yamamoto ontwikkelde hij er de ‘Y3’-lijn. In 2007 toonde hij zijn eerste eigen collectie. Sindsdien is Michalsky niet meer weg te denken uit de Berliner scene. Zijn boetiek getuigt permanent van zijn creativiteit, of het nu om kleren, schoenen dan wel interieurinrichting gaat.

Voor een snelle hap of een stevige espresso strijken we graag in de Paris Bar (6 & 8) neer, waar we ons laten onderdompelen in de overvloed van geborstelde creativiteit die er de muren siert. Of we luisteren op het terras naar het levensverhaal van een onbekende voorbijganger die er bij een gebakje op adem komt. Mag er wat plaats gemaakt worden voor nostalgie, dan is de Classic Remise (7) dé place to be. In een voormalige tramremise werden onder één dak verkoopruimtes, restauratie-ateliers, restaurants en shops samengebracht die één thema gemeen hebben: oude auto’s. Voor de liefhebbers van het genre niets minder dan een Ali-Baba-ervaring waar kwaliteit bovendrijft. Omdat oud weer nieuw is.

109

Absoluut Rijden

Flexibel Design wordt steeds belangrijker in de wereld van de auto’s. Soms wordt een remake van een succesnummer op de markt gebracht, zoals de Kever en de Fiat Cinquecento. Bij de Mini werd het concept behouden, het geheel wat opgeblazen en diverse varianten, de vijfdeursversie bijvoorbeeld, toegevoegd.

Gedurfd

De elektrische auto bood designers de gedroomde kans om van een wit blad te herbeginnen. BMW greep die kans met beide handen aan. De i8 is niet alleen vanwege zijn uiterlijke styling een hoogtepunt in design, de auto oogt ook zoals hij is: gedurfd, uitdagend, met vertrouwen kijkend naar de toekomst en gemaakt van heel wat nieuwe materialen. bmw.be 110

Absoluut Rijden

Mens & Machine

De jonge designer Pierre Andlauer wou een transportmiddel creëren dat zich letterlijk aanpast aan zijn gebruiker. Met zijn ontwerp van een eigenzinnige Ducati-motorfiets exploreert hij de speciale relatie tussen mens en machine zoals die tussen een paard en zijn berijder bestaat. ‘Alles draait om een zekere balans die het gevolg is van een wederzijds vertrouwen tussen mens en dier. In het begin zit de ruiter behoorlijk rechtop, in een volgend stadium neigt hij meer naar voren, wordt stilaan één met het dier. In een ideale wereld gaat hij helemaal plat voorover liggen omdat hij zozeer aan vertrouwen heeft gewonnen dat het paard hem helemaal heeft geaccepteerd.’

Zijn Ducati, niet meer dan één wiel en een lange staart met twee naar omlaag gerichte vinnen, bezit een geheugen voor je rijgedrag.

Het materiaal, nitinol, is dan weer van nature vervormbaar, stretchable, en reageert op warmte en elektriciteit waardoor de vorm ervan zich aansluit bij die van je lichaam. Omdat de motorfiets samen met zijn berijder moet kunnen groeien zodat er een eigen, zeer persoonlijke vorm van samenleven ontstaat.’ rebels

Nissans hoofdontwerper Shiro Nakamura wil geen eenheidsworst en schuwt de extremen niet. In elk segment zoekt hij naar een ander gezicht. ‘De Juke is de rebel van de familie. De auto spreekt klanten aan die niet bang zijn om zichzelf via hun wagen te manifesteren, zich niets aantrekken van wat anderen zeggen en niet van compromissen houden.’ nissan.be Sporty spice

De XL Sport van Volkswagen valt niet alleen op door zijn extreme design, gebaseerd op de ‘1-liter-auto’ XL. Hij kreeg ook de V2-motor van de Ducati Superleggera mee en haalt daarmee een top van 270 km per uur. Die prestatie kan dankzij een gewicht van 890 kg, een vermogen van 200 pk en een voorbeeldige aërodynamica. De XL Sport wordt in een beperkte reeks van 500 stuks gebouwd.

111

matthys projecten uw waterdichte oplossing voor platte en lichthellende daken

Nijverheidsweg 19 - 9820 Merelbeke - T 09 211 05 90 info@matthysprojecten.be - www.matthysprojecten.be

ABS_ANYWAYDOORS_CC.indd 1

ABS_ANYWAYDOORS_CC.indd 1

10/11/2014 1:30:14 PM

10/11/2014 1:30:14 PM

Absoluut Lezen

De boekenclub

© Heikki Verdurme

Schol! Santé! In België zit de wijnbouw in de lift en zijn er naar goedingelichte bronnen zo’n honderdtal wijnbouwers actief. Dirk De Mesmaeker, auteur van het boek Belgische wijnbouwers in Bordeaux pende in 2013 het relaas van een dertigtal onder hen neer. Om de verhalen over de wijnen die ze maken, hun wedervaren als wijnmaker en de Belgische wijnbouw in het algemeen te smaken, hoeft u trouwens geen geoefend oenoloog te zijn. Culinair fotograaf Heikki Verdurme bracht elke wijngaard mooi in beeld. ‘Wijnbouwers in België.

Het verhaal achter Belgische wijn’, Dirk De Mesmaeker, fotografie Heikki Verdurme, 228 pagina’s, uitgegeven door Lannoo; lannoo.be.

Uit de Noordzee Vlaamse vissers en Nederlandse ambachtslui, Vikings en artiesten, spionnen en ondernemende hanzeaten … Aan de hand van een ontzaglijk aantal personages en bronnen beschrijft historicus en verteller pur sang Michael Pye hoe volkeren de eerste grote stappen zetten naar een hedendaags monetair systeem, een rechtvaardige justitie, de moderne wetenschap en een meer open blik op liefde en seksualiteit. Dankzij overzeese contacten konden nieuwe ideeën zich verspreiden en kreeg de Noord-Europese identiteit definitief vorm. ‘Aan de rand van de wereld. Hoe de Noordzee ons vormde’, Michael Pye, 416 pagina’s, uitgegeven door WPG Uitgevers; wpg.be.

De voor de Scandinavische kusten overvloedig aanwezige haring maakte kooplui rijk, en daardoor dachten die dat ze het ook wel op konden nemen tegen koningen.

Haring kon gedroogd, gerookt of in vaatjes pekel door heel Europa worden vervoerd.

Die vaatjes waren voorzien van het merkteken van de handelaar, de eerste keer dat een merk in veel landen bekend raakte.

In de gevaarlijke zeeën voor Scandinavië werd ook op kabeljauw en andere grotere vissoorten gevist. De gedroogde en soms gezouten vis was een belangrijk handelsartikel.

1409011_WPG Aan de rand van de Wereld.indd 266

Het boek als glorieus geschenk. Hier presenteert Guillaume Fillastre zijn geschiedenis van het Gulden Vlies aan het zeer modieuze Bourgondische hof van Karel de Stoute.

© Darren Almond

1409011_WPG Aan de rand van de Wereld.indd 265

23/10/14 14:53

23/10/14 14:53

Vol van de maan De Brit Darren Almond heeft iets met de maan.

Wereldwijd trekt hij naar bijzondere plaatsen zoals het Yosemite National Park in Californië, de Japanse kustlijn of verborgen hoeken van de Britse eilanden en fotografeert ze met een opnametijd van meer dan vijftien minuten telkens bij volle maan. De prachtige uitgave Fullmoon toont een serie van meer dan 250 raadselachtige beelden waarbij de nacht soms eerder dag lijkt. Darren Almond: ‘Bij lange sluitertijden ken je nooit het resultaat. Maar het landschap krijgt op die manier meer tijd om zichzelf uit te drukken.’ ‘Fullmoon’, Darren Almond, uitgegeven door Taschen, 400 pagina’s, 200 illustraties; taschen.com.

colofon Uitgever Anton Gonnissen – ABS Bouwteam, Schoonzichtstraat 33, 9051 Sint-Denijs-Westrem. T 09 242 85 65; absbouwteam.be; info@absbouwteam.be HOOFDREDACTIE , COÖRDINATIE & ART DIRECTION Miss Tipi – Els Van Roey, info@misstipi.com, T 0484 30 43 09 lay-out Eva Goethals – eva graphics, info@evagraphics.com, T 0485 31 37 91 REDACTIE Els Van Roey, Siska Verstraete, Stephanie Cnockaert FOTOGRAFIE Nicolas Schimp (p.68: Chausée de Flandre), Frederik Vercruysse

(p. 36: Kunst en geschiedenis, p. 78: Clair-obscur), Diego Franssens (p. 46: Mens Sana), Els van Roey (p.98: reportage Portugal, tenzij anders vermeld) werkten mee aan dit nummer Ann De Roo, Anton Gonnissen, Laurence Dujardyn, Gerrit Op de Beeck, Peter De Backer, Leen Creve (p.94: Dood doet leven?), Cathérine Ongenae (p.92: Dagen zonder vlees), Ingrid Allaerts (p. 32: Fidauro - p.46: Mens Sana), Pierre Darge (p.107: Clochard de luxe, p.110: Flexibel) REDACTIE bereiken? Absoluut Magazine, Els Van Roey – Miss Tipi – Rondebosstraat 11, 1700 Dilbeek, redactie@absoluutmagazine.be Geïnteresseerd in een advertentie? Contacteer ons via ann@absoluutmagazine.be ABSoluut verschijnt tweemaal per jaar. Het volgende nummer komt uit in mei 2015. U kunt alle edities integraal online raadplegen op onze website: www.absoluutmagazine.be

Uitgever en auteurs betrachten grote zorgvuldigheid bij de samenstelling van dit magazine. Zij aanvaarden geen enkele aansprakelijkheid voor schade, van welke aard ook, die het gevolg is van onjuiste vermelding en/of zetfouten. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Ten aanzien van hetgeen in deze uitgave is opgenomen is getracht voor zover deze niet bekend waren de auteursrechthebbende te achterhalen. Voor zover er sprake is van onjuiste vermelding van auteursrechthebbende is dit gebaseerd op te goeder trouw verkregen gegevens. Uitgever aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventueel ontbreken van toestemming van auteursrechthebbenden.

TE KOOP Nieuwbouwproject te Waasmunster

Waar oude villa’s uit de jaren ’60 verdwijnen, verschijnen compactere, energiezuinige woningen met een prachtige architectuur. Licht en ruimte, dat is wat we vandaag willen. Een knusse plek om zomer en winter volop te genieten. En toch dicht bij de stad, de autosnelweg en verbindingswegen. Op één van deze plekken in Waasmunster, bouwt ABS Bouwteam in de lente van 2015 een exclusief, minimalistisch villaproject. De verkaveling omvat vier loten voor de bouw van vier open bebouwingen. De woningen hebben elk een privétuin en blinken uit in design en karakter. Ze zijn een plezier om naar te kijken, een droom om in te wonen.

WWW.absbOuWTEam.bE - 0495 52 44 05

“En in tegenstelling tot die ander zou ik misschien liever de tweede of derde in Périgueux zijn dan de eerste in Parijs.”

Michel de Montaigne (1533 - 1592) – Montaigne, Essays, Boek III, Hoofdstuk 7: Over de nadelen van een hoge positie

Ik heb evenveel te wensen als een ander en laat mijn wensen ook even vrij en onmatig toe. Toch is het me nooit overkomen een koning of keizer te willen zijn, of naar de glans van zulke hoge leidinggevende posities te verlangen… Als ik er aan denk groter te worden, is dat (…) een beperkte groei in vastberadenheid, wijsheid, gezondheid, schoonheid en zelfs ook in rijkdom. (…) En in tegenstelling tot die ander* zou ik misschien liever de tweede of derde in Périgueux zijn dan de eerste in Parijs; in ieder geval zou ik, om de waarheid te zeggen, in Parijs liever de derde gezagsdrager zijn dan de eerste. (…) Ik heb zo’n luie instelling dat ik het geluk niet meet naar zijn hoogte maar naar zijn haalbaarheid. (…) Het koningschap op een waardige wijze te bekleden is mijns inziens het zwaarste en moeilijkste ambt dat er bestaat. (…) De superioriteit en inferioriteit, de positie van de meester en die van de ondergeschikte, zijn van nature onderhevig aan rivaliteit en conflicten. (…) Wellicht is in de omgang tussen mensen niets zo amusant als onze onderlinge krachtmetingen om in lichaamsoefeningen en geestesprestaties het meeste te presteren en met de eer te strijken; hieraan kan een soeverein op geen enkele manier werkelijk deelnemen. (…) Wanneer men ziet dat een vorst ook maar de minste lust vertoont een overwinning te behalen, zal iedereen zonder uitzondering zijn uiterste best doen hem die te bezorgen en liever zijn eigen eer verraden dan de zijne krenken. (…) Toen de Senaat aan keizer Tiberius de prijs der welsprekendheid toekende, weigerde hij die omdat hij van mening was dat hij zich over zo’n onvrij oordeel niet kon verheugen, zelfs als het terecht was. *

Caesar, die volgens Plutarchus over een klein dorpje zei dat hij liever daar de eerste was dan de tweede in Rome.

Schelstraete Delacourt Associates nv-sa • Member of InterSearch Bagattenstraat 165 • B-9000 Gent • +32 9 233 03 79 Square de Meeûs 38/40 • B-1000 Brussel/Bruxelles • +32 2 401 87 55 info@s-d.be • www.s-d.be

Schelstraete Delacourt Associates is gespecialiseerd in de werving en selectie van high level sleutelposities, nationaal en internationaal.

Het kantoor biedt advies op het vlak van Executive Search, Director Search en Management assessment.

Schelstraete Delacourt Associates is lid van InterSearch, met 90 kantoren in meer dan 50 landen wereldwijd.