Ο παππούς και η γιαγιά

Ο παππούς και η γιαγιά

Αφιερωμένο στα πρόσωπα που ομορφαίνουν και γλυκαίνουν τη ζωή μας

Γενεαλογικό δέντρο κάνουμε, όταν θέλουμε να παρουσιάσουμε ή και να γνωρίσουμε τους προγόνους μας. Εγώ σε αυτό το δέντρο επικέντρωσα το βλέμμα μου σε άτομα που είναι στο άμεσα οικογενειακό μου περιβάλλον. Γιαγιά και παππούς... αυτούς θα μπορούσα να σας περιγράψω. Η αδυναμία μου όμως είναι η γιαγιά μου. Γιαυτό θα αναφερθώ σε αυτή. Γεννημένη στη δεκαετία του 50 η Σοφούλα, όπως είναι το χαϊδευτικό της είναι σήμερα 63 χρονών. Μια στρουμπουλή, μέτρια στο ύψος γυναίκα με κοντά καστανά μαλλιά. Γεννήθηκε στο Βαλτοτόπι, σε μια αγροτική οικογένεια. Παρακολούθησε την υποχρεωτική τότε εκπαίδευση, αλλά ασχολήθηκε με τα οικιακά. Ακολούθησε τους ρυθμούς της ζωής της εποχής εκείνης και δημιούργησε οικογένεια μικρή, κάνοντας δύο παιδιά, τον πατέρα μου και τη θεία μου. Η απλότητα, η σεμνότητα και η καλοσύνη την χαρακτηρίζουν απόλυτα. Εγώ ως εγγονή της θα σημείωνα επιπλέον την επιδεξιότητά της στη μαγειρική, τη γενναιοδωρία της, αλλά και την υπερπροστατευτικότητά της απέναντι σε εμάς τα εγγόνια της. Αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο της σ΄αυτά φροντίζοντάς τα. Ως μεγαλύτερη εγγονή απολαμβάνω την ιδιαίτερη προσοχή της. Μεγαλώνοντας δίπλα σε γιαγιάδες πιστεύω ότι αποκτώ ένα άρτιο ισορροπημένο χαρακτήρα. Αλλά δεν υπάρχει και καλύτερη εικόνα από την αγκαλιά και τα χάδια της γιαγιάς. Αν ρωτούσατε τη γιαγιά μου την άποψή της για τα εγγόνια της, θα σας έλεγε: “του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου.....” Ναλμπάντη Σοφία



Τη γιαγιά μου τη λένε Αναστασία και είναι 68 χρονών. Είναι πολύ εργατική, όλη μέρα δουλεύει στο σπίτι. Είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος και καλόκαρδος χαρακτήρας. Συμπεριφέρεται όμορφα στην οικογένεια της, στις φίλες της σ΄όλους τους ανθρώπους. Μαζί της περνάμε πολύ όμορφα. Βλέπουμε τηλεόραση, συζητάμε, μας δίνει συμβουλές. Μας κάνει τα φαγητά που μας αρέσουν και κυρίως γλυκά. Τα σημαντικότερα γεγονότα της ζωής της, όπως λέει, είναι ο γάμος της με τον παππού και η γέννηση των δυο παιδιών της, του πατέρα μου και της θείας μου. Αλλά και η γέννηση η δική μου και της αδελφής της. Έχει βέβαια και κάποιες κακές συνήθειες, όπως να καπνίζει και να μιλά συνεχώς στο τηλέφωνο με τις φίλες της. Αλλά της τα συγχωρώ . Αισθάνομαι τυχερός που έχω αυτή τη γιαγιά και εύχομαι να είναι υγιής και να περνά όμορφα. Κοτσαγγελίδης Γιώργος

Αγαπώ τον παππού και τη γιαγιά μου. Η σχέση μας είναι δυνατή. Σχεδόν κάθε Σάββατο εγώ, οι αδελφές μου και τα ξαδέλφια μου πάμε στο σπίτι τους , παίζουμε και τρώμε το φαγητό που μαγειρεύει η γιαγιά. Τους αγαπώ πολύ, γιατί μεγάλωσα μαζί τους, στο σπίτι τους. Οδυσσέας Αναγνωστόπουλος.

Τον παππού μου τον λένε Δημήτρη. Είναι ψηλός με άσπρα μαλλιά και μαύρα μάτια. Είναι 65 χρονών. Δεν του αρέσει να κάθεται. Συνεχώς δουλεύει και όλο και κάτι μαστορεύει. Είναι πολύ καλός χαρακτήρας και δε με μαλώνει σχεδόν ποτέ. Τον σέβομαι, τον αγαπώ και πάντα τον φροντίζω.

Δημήτρης Αναγνώστου

Με τον παππού μου έχω το ίδιο όνομα. Πολλές φορές τώρα που μεγάλωσε, με χρειάζεται και με φωνάζει να τον βοηθήσω στις δουλειές του. Μου μαθαίνει πράγματα και πάντα με συμβουλεύει. Μερικές φορές γίνεται ενοχλητικός, αλλά ξέρω πως το κάνει για το καλό μου. Όταν ήμουν πιο μικρός μου έλεγε ιστορίες και πώς περνούσε και αυτός μικρός. Του αρέσει πολύ να λέει ιστορίες. Τον αγαπώ πολύ και θα ήθελα να ζει για πάντα μαζί μας. Αχτσής Σίμος. Τη γιαγιά μου τη λένε Μαγδαληνή και είναι πολύ καλός χαρακτήρας . Είναι καλόκαρδη και συναισθηματική. Περνάμε μαζί το χρόνο μας παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια, παρακολουθώντας έργα στην τηλεόραση, κάνοντας περιπάτους. Πολλές φορές τη βοηθάω στα ψώνια. Καραμπουγιούκης Κων/νος

Τη γιαγιά μου τη λένε Νένα, Αθηνά δηλαδή. Έχει καστανά μαλλιά και γαλαζοπράσινα μάτια. Είναι αρκετά ψηλή. Έχει 5 παιδιά και 10 εγγόνια. Δυστυχώς είναι χήρα, μια και έχασε νέα τον παππού μου. Μου φέρεται πολύ καλά. Περνάμε μαζί υπέροχα, δυστυχώς όμως δεν τη βλέπω πολύ συχνά, γιατί μένει στο εξωτερικό και υπάρχει κάποια δυσκολία στην επαφή μας. Την αγαπώ πάρα πολύ και αν τη χάσω θα στεναχωρηθώ πολύ.

Καράδαγη Αθηνά. Τη γιαγιά μου τη λένε Δέσποινα. Οι σχέσεις μου μαζί της είναι πολύ καλές. Την αγαπώ πολύ, γιατί μου μαθαίνει σημαντικά πράγματα για τη ζωή. Μαζί μαγειρεύουμε, παίζουμε επιτραπέζια παιχνίδια ή διαβάζουμε παραμύθια στα αδέλφια μου. Γκαβανόζη Ελένη- Μαρία

Τη γιαγιά μου τη λένε Βασιλική. Είναι 68 χρονών και έχει ύψος 1,65. Μένει σε ένα μεγάλο σπίτι κάτω από το δικό μας. Είναι ευγενική με όλους και νοικοκυρά. Μας κάνει γλυκά, τυροπιτάκια και ό,τι το ζητάμε μας το δίνει. Τα ενδιαφέροντά της είναι ο άντρας της, ο παππούς μας και τα τρία της παιδιά, ο μπαμπάς μου και οι δυο θείες μου και φυσικά, εμείς , τα εγγόνια της. Είναι μια υπέροχη γιαγιά την οποία υπεραγαπώ. Ρένος Μπέσιος.

Ο παππούς μου είναι 69 χρονών. Έχει άσπρα μαλλιά και καστανά μάτια. Μένει στην Αλβανία . Στην Ελλάδα έρχεται μόνο τα καλοκαίρια. Αλλά και εμείς πηγαίνουμε στην Αλβανία και μένουμε γύρω στο ένα μήνα.΄Ετσι περνάω πολύ χρόνο μαζί του, που για μένα όμως δεν είναι αρκετός. Τον παππού μου τον αγαπώ και δε θέλω να τον χάσω ποτέ από τη ζωή μου. Λέο Τάφα

Η γιαγιά μου ονομάζεται Φωτεινή, Φωτούλα για τις φίλες της. Είναι σχετικά μικρή στην ηλικία, γύρω στα 55. Τώρα όλη μέρα ασχολείται με τα οικιακά, όμως παλιά ήταν μια από τις καλύτερες μοδίστρες της περιοχής. Η Φωτεινή είναι μια πολύ όμορφη γυναίκα. Είναι σχετικά ψηλή με ίσια κοντά, καστανά μαλλιά. Είναι πολύ ευγενική και ευδιάθετη. Πάντα καλοσυνάτη και γενναιόδωρη, δίνει το καλό παράδειγμα και σε μας. Στον ελεύθερο της χρόνο συνήθως ράβει, πάει βόλτες με τις φίλες της, ασχολείται με εμάς τα εγγόνια της. Έχει έναν ωραίο κήπο που σπέρνει λουλούδια και λαχανικά. Μαζί της περνάω ατέλειωτες ώρες... κάνουμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Θα ήθελα να βλέπω κάθε μέρα τη γιαγιά μου, αλλά δυστυχώς έχω σχολείο. Έτσι περιμένω με ανυπομονησία το Σαββατοκύριακο να τη δω. Αυτή είναι η γιαγιά μου που την αγαπώ πολύ. Λιθοπούλου Ελένη

Αγαπώ πάρα πολύ τους παππούδες και τις γιαγιάδες μου, αλλά περισσότερη αδυναμία έχω στη γιαγιά μου, τη Φωτεινή, από την οποία πήρα και το όνομά μου. Μένει σε ένα χωριό των Σερρών, τον Προβατά. Είναι περίπου 72 χρονών με καστανά μάτια και μαύρα μαλλιά. Είναι πολύ αισιόδοξη και δραστήρια. Δεν περνάμε πολύ χρόνο μαζί, εκτός από τις γιορτές και στις διακοπές, όταν την επισκέπτομαι και κάθομαι στο σπίτι της για μεγάλο χρονικό διάστημα. Της αρέσει πολύ να μαγειρεύει, να παρακολουθεί ενδιαφέροντα έργα, από τα οποία φυσικά δεν χάνει επεισόδιο. Τα σημαντικότερα γεγονότα της ζωής της πιστεύω ότι είναι ο γάμος της και η γέννηση των παιδιών της και των εγγονών της. Τη λατρεύω, γιατί μου κάνει όλα τα χατίρια. Πάντα με σκέφτεται και με αγαπά .. και εγώ βέβαια το ίδιο. Φωτεινή Κουκίδου

Τον παππού μου τον λένε Δημήτρη. Γεννήθηκε στο Βαλτοτόπι. Είναι 71 χρονών. Είναι ο πατέρας της μητέρας μου. Είναι ψηλός, αδύνατος , με γαλάζια μάτια. Έχει γκρίζα μαλλιά και φοράει γυαλιά. Είναι παντρεμένος με τη γιαγιά μου 49 χρόνια και έχουν δύο παιδιά, τη μαμά μου και τη θεία μου. Το επάγγελμα του ήταν γεωργός. Τώρα είναι συνταξιούχος. Εγώ είμαι το πέμπτο του εγγόνι και το πιο μικρό. Η σχέση μας είναι πολύ καλή. Όταν πηγαίνω στο σπίτι του, λέμε διάφορες ιστορίες , ανέκδοτα, εμπειρίες από τη ζωή του. Έχει ένα ποδήλατο και τρακτέρ με τα οποία κάνουμε βόλτες στα χωράφια. Τον παππού μου τον αγαπώ πολύ και δε θέλω να τον χάσω. Είναι πολύ καλός παππούς, γιατί μου κάνει όλα τα χατίρια . Κων/νος Πέτρου

Τη γιαγιά μου τη λένε Μαρία. Είναι 70 χρονών, έχει καστανά μάτια και σγουρά μαλλιά. Κατάγεται από τα Τρίκαλα και μένει στο Δραβήσκο Σερρών. Είναι λίγο κοντούλα, αλλά έχει υπέροχο χαμόγελο. Ό,τι και να της ζητήσω μου το παίρνει, μου κάνει δηλαδή όλα τα χατίρια. Όταν είμαστε μαζί περνάμε το χρόνο μας συζητώντας ή βλέποντας τηλεόραση. Η ίδια στον ελεύθερο χρόνο της πίνει καφέ με τις φίλες της ή διαβάζει χριστιανικά βιβλία. Μερικές φορές τη στεναχωρώ, γιατί δεν ακούω τις συμβουλές που μου δίνει και τη φωνάζω, όμως παρ΄όλα αυτά την αγαπώ και με αγαπά. Κούκος βαγγέλης

Τη γιαγιά μου τη λένε Πασχαλία. Έχουμε το ίδιο όνομα. Είναι 75 χρονών. Είμαστε καθημερινά μαζί, μια και ζούμε στο ίδιο σπίτι. Πολλές φορές μαλώνουμε, αλλά πάντα στο τέλος τα βρίσκουμε. Όταν ήμουν μικρότερη, με πρόσεχε, με νανούριζε με διάφορα τραγούδια, μου έλεγε παραμύθια. Και τώρα ακόμη μου διηγείται ιστορίες από την παιδική και εφηβική ηλικία της. Τη γιαγιά μου την αγαπώ πολύ, γιατί μου μαθαίνει πολλά πράγματα, μου δίνει συμβουλές, πώς να φέρομαι στους φίλους μου, στην οικογένειά μου. Μου μαθαίνει την αξία της αγάπης. Μπαλτζίδου Λίνα.

Ο παππούς μου γεννήθηκε στην Αλβανία, το 1961. Μεγάλωσε σε μια μεγάλη οικογένεια με τους γονείς του και τα δέκα αδέλφια του. Έζησε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια. Πήγε στο σχολείο και σπούδασε ζωολογία. Σε ηλικία 25 χρονών παντρεύτηκε τη γιαγιά μου και έκαναν τέσσερα παιδιά. Δούλεψε σε ένα κέντρο προστασίας αγρίων ζώων. Προστάτευαν αρκούδες που ήταν υπό εξαφάνιση. Για μένα είναι ο καλύτερος παππούς, γιατί μου κάνει όλα τα χατίρια και τον αγαπώ πολύ πολύ.. Σένια Στράτος Τη γιαγιά μου τη λένε Μαρία. Είναι 75 χρονών και μένει στο Ψυχικό Σερρών. Δε μένουμε στο ίδιο σπίτι, αλλά την επισκέπτομαι συχνά. Σχεδόν κάθε Σάββατο και Κυριακή μένω στο σπίτι της. Συζητάμε, μου λέει ιστορίες από την παιδική της ηλικία και τη βοηθάω σε όλες τις δουλειές του σπιτιού. Συχνά, βέβαια μαλώνουμε, όμως αγαπιόμαστε κιόλας. Εύχομαι να είναι πάντα γερή και χαρούμενη. Πετρούλα Μπακίδου.

Το όνομά μου το πήρα από τον παππού, το Γιάννη, τον πατέρα του πατέρα μου. Ο παππούς μου είναι ψηλός, έχει πράσινα μάτια και σκούρα γκρίζα μαλλιά. Είναι 72 ετών. Έχει ένα καφενείο στην πλατεία του χωριού μας. Εργάζεται εκεί τα τελευταία πενήντα χρόνια. Ο παππούς μου μου κάνει όλα τα χατίρια, ό,τι του ζητάω. Με πηγαίνει βόλτες, με πηγαίνει στην παιδική χαρά για να παίξω, με αφήνει να κάνω βόλτες με το ποδήλατο μου, ακόμη και μέσα στο μαγαζί του. Μου φέρνει κάθε μέρα και σε μένα και στον αδελφό μου γλυκίσματα. Δε με μαλώνει σχεδόν ποτέ, ούτε αν κάνω αταξίες. Και εγώ όμως τον σέβομαι και τον αγαπάω. Τον φροντίζω, τον πηγαίνω νερό, μερικές φορές τον βοηθάω και στο καφενείο. Ο παππούς είναι πολύ καλός χαρακτήρας. Βέβαια έχει και μερικές κακές συνήθειες, όπως να καπνίζει, αλλά του το συγχωρώ. Εύχομαι ο παππούς μου να είναι γερός και δυνατός και να τον έχω πάντα δίπλα μου. Γιάννης Φλώρος

Τον παππού μου τον λένε Τζεμίλ. Είναι 67 χρονών, εύσωμος, μετρίου αναστήματος, με γαλαζοπράσινα μάτια. Αγαπά πολύ τα ζώα και ιδιαίτερα το σκύλο του, τον οποίο δεν αποχωρίζεται. Όταν ήμουν μικρή τον φοβόμουν λίγο, με πείραζε και εγώ έκλαιγα. Τώρα όμως καταλαβαίνω ότι είναι πειραχτήρι με πολύ χιούμορ και γελάω πολύ με τα πειράγματά του. Τον παππού μου του αρέσει την ημέρα να ασχολείται με τα χωράφια του και το τρακτέρ του και το βράδυ να αράζει στον καναπέ, να βλέπει ειδήσεις και ενημερωτικές εκπομπές. Αγαπημένο του χόμπι είναι το κυνήγι. Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω πως συμβιβάζονται η αγάπη του για τα ζώα με το κυνήγι. Πάντως τον παππού μου τον αγαπάω και εύχομαι και εκείνος να με αγαπά το ίδιο. Εύα Μετούσι

Η γιαγιά μου ονομάζεται Βασιλική, όμως όλοι οι φίλοι της τη φωνάζουν Βάσω. Είναι 56 χρονών και κατοικεί μαζί με τον παππού μου στο Νέο Σκοπό. Είναι κανονική στο ύψος και στα κιλά. Έχει κοντά ίσια μαλλιά, καστανά μάτια και στρόγγυλο πρόσωπο. Είναι σαν χαρακτήρας ευγενική, ήρεμη, υπομονετική, δίκαιη, καλόψυχη, υπερπροστατευτική, κυρίως με εμάς τα εγγόνια της. Είναι μια γυναίκα πολυτάλαντη. Της αρέσουν πολλά πράγματα να κάνει, αλλά τα αγαπημένα της χόμπι είναι οι εκδρομές και το μαγείρεμα. Της αρέσει να γνωρίζει καινούριους τόπους, να μαθαίνει για τον πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμα των χωρών που επισκέπτεται. Είναι πάρα πολύ καλή μαγείρισσα. Συχνά δοκιμάζουμε τις λιχουδιές της, πολλές φορές μάλιστα μαγειρεύουμε και μαζί. Λέει πως το μαγείρεμα τη χαλαρώνει. Η γιαγιά μου συμπεριφέρεται στους συνανθρώπους της με σεβασμό, ευγένεια και υπομονή. Στα μικρά παιδιά κάνει όλα τα χατίρια και τα κακομαθαίνει λιγάκι. Τη γιαγιά μου την αγαπώ πολύ και αισθάνομαι πολύ τυχερή που την έχω κοντά μου. Μεράντ Σοφία

Τη γιαγιά μου τη λένε Σοφία και ζει στο Λευκώνα Σερρών. Είμαστε λίγο μακριά, πράγμα που με εμποδίζει να τη βλέπω όσο συχνά θέλω, εφόσον της έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία. Είναι όμορφη, μέτρια στο ύψος με κανονικό σωματότυπο, γύρω στα 65 κιλά. Έχει καστανά μάτια και καστανά κοντά μαλλιά. Είναι 55 χρονών, αλλά δεν της φαίνεται. Ασχολείται με τα οικιακά και τώρα τελευταία κάνει και “μπέιμπι σίτινγκ” στην πρόγιαγια μου, την Ευανθούλα, την οποία όλη οικογένεια λατρεύει . Με τη γιαγιά μου περνάμε τέλεια. Έχουμε πολλά κοινά. Όταν τη βλέπω, αν δε τη ζαλίζω στα φιλιά, δεν μπορώ. Είναι πολύ γλυκός άνθρωπος. Καλοσυνάτη, ευγενική, φιλική, πάντα να σε βοηθήσει, να συμβουλεύσει, να σε ενθαρρύνει. Γενικά η γιαγιά μου έχει πολλά καλά, αλλά, παιδιά, η μαγειρική της δεν παίζεται. Κάνει κάτι δημιουργίες, κάτι καλλιτεχνίες, κάτι νοστιμιές που κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί. Μα ας μην ξεχάσω και το μεγάλο ενδιαφέρον της που είναι τα φυτά. Βοτανικός κήπος είναι το σπίτι της. Ό, τι λουλούδι θες το έχει η γιαγιά μου. Θέλει όμως να περνά χρόνο με τα εγγόνια της. Τα λατρεύει, και πιο πολύ εμένα. Δεν είναι από τις γιαγιάδες που δεν ενδιαφέρονται και η μόνη λέξη τους είναι μη και μη. Με τη γιαγιά μου περνάω τέλεια. Με καταλαβαίνει, πάμε για ψώνια, παίζουμε, βλέπουμε παιδικά, ταινίες, θέατρο, λέμε ανέκδοτα, μαγειρεύουμε, συζητάμε.... Την αγαπάω πάρα πολύ, τη λατρεύω. Δέσποινα Καραντώνη.

Τον παππού μου τον λένε Αλίμ. Είναι 72 χρονών, έχει ύψος περίπου 1,65 και είναι αδύνατος. Είναι καλόκαρδος άνθρωπος. Είναι παντρεμένος με τη γιαγιά μου εδώ και σαρανταπέντε χρόνια και έχει 8 παιδιά και πολλά εγγόνια. Μένει στην Αλβανία σε ένα πολύ όμορφο και μεγάλο σπίτι. Κάθε φορά που πηγαίνουμε εκεί κάνουμε βόλτες μαζί, μου αγοράζει πατατάκια και σοκολάτες και γενικά περνάμε πολύ ωραία. Αλλά και η γιαγιά μου είναι το ίδιο καλή. Τους αγαπάω και τους δυο. Έχω τους καλύτερους παππούδες του κόσμου. Ρενάτο Σένια. Ο παππούς είναι ο Μουσά. Είναι 65 χρονών και ζει στη Αλβανία. Είναι ψηλός άντρας, χωρίς μαλλιά. Είναι πολύ έξυπνος και του αρέσει η γεωγραφία. Με τον παππού μου έχουμε πολύ καλή σχέση. Πάμε βόλτες, μου λέει παραμύθια, παίζουμε επιτραπέζια, κάνουμε εκδρομές. Θέλω η σχέση μας να μείνει για πάντα καλή. Ελέζι Μαρίνα

Αγαπημένοι μας παππούδες και για γιαγιάδες,

σας ευχαριστούμε για τη σοφία, την εμπειρία , την υπομονή, τη φροντίδα και την ανεξάντλητη αγάπη σας…. Τα εγγόνια σας, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ τάξης του Γυμνασίου Νέου Σκοπού