ออกมาเป็นจำ�นวนมาก จะกลายเป็นว่า หนังสือซึ่งเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีมันจะมาอยู่ใน วงการหนังสือเด็กมากขึ้น เราจะสังเกตได้ว่า ปัจจุบันคนเขียนที่เป็นผู้เขียนหนังสือเด็กที่วางขายตาม ร้านหนังสือ หลายต่อหลายคนได้เปลี่ยนอาชีพจากนักเขียนหนังสือเด็กไปเป็นอาชีพ อื่นหมดแล้ว หนังสือเด็กจะเยอะมาก แต่น้อยนักที่จะตามตัวนักเขียนหนังสือเด็ก จริงๆที่ยังประกอบอาชีพนี้อยู่ ทางที่ดีการจะเป็นนักเขียนที่จะทำ�แบบยาวนาน เราต้องดูด้วยว่าถึงแม้จะมี อาชีพหนึ่งประกอบไปด้วย เราต้องดูว่ามีอายุงานหนังสือเด็กกี่ปี เราควรให้ประมาณ สิบปีน่าจะกำ�ลังดี ที่บอกว่ามันดีเพราะว่ามันจะถึงขั้นพัฒนาในตัวเอง ขอยกตัวอย่างลักษณะหนังสือซึ่งจัดว่าไม่มีคุณภาพเลย แต่คนทำ�เขามีความ ภูมิใจที่หนังสือได้ตีพิมพ์ออกมา ซึ่งพอผมได้นำ�ตัวอย่างหนังสือเด็กที่ไม่ดีเลยไปถาม เด็ก เด็กไม่ได้บอกว่าสวยหรือไม่สวย แต่เขาจะคิดว่าคนที่วาดออกมาได้ก็ถือว่าเก่ง แล้ว เวลาเราจะดูหนังสือภาพว่าเล่มไหนไม่มีคุณภาพ เราต้องวิเคราะห์ให้เป็น ดูให้ รู้ว่าอะไรคือข้อดีข้อเสีย อะไรคือจุดอ่อนจุดแข็งของหนังสือ ถ้ามันไม่ดีมันก็ต้องดี แบบไหน เราต้องเปรียบเทียบระหว่างสองเล่ม ทั้งสองเล่มบรรยากาศเป็นยังไง เล่ม แรกอาจบรรยากาศดูขุ่นมัวน่ากลัว อีกเล่มอาจดูเลอะเทอะเพราะใช้สีไม่ถูกต้อง หรือ เรียกอีกอย่างว่าสีเน่าไปเลยก็ได้ ส่วนของภาพเราก็ลองเปรียบเทียบกัน เรื่องนั้น ปีศาจตัวเล็กมากดูไม่น่ากลัว ส่วนอีกเล่มกลับตัวใหญ่มากให้ความรู้สึกที่พอเวลาเราดู แล้วรู้สึกกลัว บางเล่มที่ไม่มีคุณภาพเขาก็สื่อออกมาไม่มีพลัง บางเล่มพอเปรียบเทียบ กันอีกเล่มดูมีการเคลื่อนไหว ส่วนอีกเล่มดูนิ่งดูไม่มีการเคลื่อนไหว ใจจริงผมอยากให้ลองดูดวงตาของตัวละคร จากการเปรียบเทียบกันสองเล่ม ผู้สร้างสรรค์หนังสือสำ�หรับเด็ก
๑๐๙