ΤΟ ΓΕΜA ΧΑΣΑΠΗΣ: Ξέρω το λόγο που σε έφερε εδώ. ∆εν χρειάζεται
να µου τον υπενθυµίζεις. ΣΕΡΒΙΤΟΡΑ: Γιατί είσαι τόσο ευέξαπτος; Χαλάρωσε λίγο.
Για µένα η απόλαυση προηγείται της δουλειάς. ΧΑΣΑΠΗΣ: Το ελπίζω… ωστόσο η δουλειά επιτρέπει την
απόλαυση. Τουλάχιστον αυτό πιστεύω εγώ. Έλα τώρα στον καναπέ. ΣΕΡΒΙΤΟΡΑ: (µε σιγανή φωνή, κάπως τραγουδιστά) The
time has come to see who ll be he king in this place (από το “Spanish Train” του Chris De Burgh). ΧΑΣΑΠΗΣ: Τι είπες; ΣΕΡΒΙΤΟΡΑ: Τίποτα, τίποτα… απλώς… ένα παλιό, ξεχα-
σµένο τραγουδάκι. Ο χασάπης την παρακολουθεί, ενώ εκείνη πλησιάζει αργά τον καναπέ, καθυστερώντας όσο µπορεί περισσότερο. Τελικά κάθεται, αφήνοντας ένα κενό ανάµεσά τους. Η σερβιτόρα κοιτάζει ευθεία µπροστά της, αποφεύγοντας το πρόσωπό του. ΣΕΡΒΙΤΟΡΑ: Είχα ανάγκη να βγω έξω από το εστιατόριο.
Να ξεσκάσω. Κάποιοι λένε πως πεθαίνουν για να βρίσκονται δίπλα στη θάλασσα αλλά… στο τέλος όλοι χρειαζόµαστε λίγη παρέα και… ΧΑΣΑΠΗΣ: Ναι, τα ξέρω πολύ καλά όλα αυτά, τα έχω ξανα-
κούσει. ∆εν ξεκινάµε από το θέµα της δουλειάς πρώτα; ΣΕΡΒΙΤΟΡΑ: Θα προτιµούσα…
25